Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
M
enno Wigman (1966-2018) was een van de grootste en eigenzinnigste dichters van Nederland.
Zijn stijl werd gekenmerkt door een zwart-romantische toon die, afgewisseld met een weemoedige blik, direct tot de verbeelding sprak. Zijn gedichten waren even toegankelijk als experimenteel, een combinatie van een uitgesproken intensiteit met de beleving van het alledaagse. Wigmans Verzamelde gedichten zijn samengesteld door Neeltje Maria Min en Rob Schouten, zijn goede vrienden en de beste kenners van zijn werk.
Van Menno Wigman (1966-2018) verschenen vijf dichtbundels, een dagboek, een essaybundel en vele vertalingen, bloemlezingen en gelegenheidsuitgaven. Tot de vele prijzen die hij kreeg, behoren de Gedichtendagprijs (2002), de Jan Campert-prijs (2002), de A. Roland Holstprijs (2015) en de Ida Gerhardt Poëzieprijs (2018).
Verzamelde gedichten
Menno Wigman
336 pagina’s
Druk 1
Verschenen 27-09-19
Taal Nederlands
Poëzie
Gebonden
ISBN 9789044641936
Uitgever Prometheus
€ 29,99
# new poetry
menno wigman
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive W-X, Archive W-X, Art & Literature News, Wigman, Menno
Laatste boek van F. Starik: ‘Dichter van dienst’ over De eenzame uitvaart. Dichter van dienst is het vaarwel van F. Starik, zijn indrukwekkend en aangrijpend laatste boek over eenzame uitvaarten in Amsterdam die hij zestien jaar lang vormgaf.
‘Ik ben De Eenzame Uitvaart in de loop van tijd als een levensopdracht gaan zien, als een Taak die je tot het einde zult vervullen, niet als een project waarmee je na een tijdje weer ophoudt.
Het recept is eenvoudig en inmiddels bekend: dichters schrijven een gedicht – en dragen dat op de uitvaart voor – voor die mensen, die anders waren overgeschoten, voor wie niemand zou komen, over wie niemand had gesproken, was de dichter er niet geweest om afscheid te nemen, vaarwel te zeggen.’
Het boek: ‘Dichter van dienst’ is het vaarwel van F. Starik (1958-2018), zijn indrukwekkend en aangrijpend laatste boek over eenzame uitvaarten in Amsterdam die hij zestien jaar lang vormgaf.
Met gedichten van o.a. Maria Barnas, Wim Brands, Anneke Brassinga, Eva Gerlach, Erik Jan Harmens, Judith Herzberg, Neeltje Maria Min, Marieke Lucas Rijneveld en Menno Wigman.
F. Starik
Dichter van dienst
over De eenzame uitvaart
Uitgever: Nieuw Amsterdam
Verwacht: November 2019
ISBN 9789046825983
paperback
288 pagina’s
€ 20,99
# new books
F. Starik
Dichter van dienst
over De eenzame uitvaart
• fleursdumal.nl magazine
More in: #More Poetry Archives, - Book News, - Book Stories, Archive S-T, Art & Literature News, Brands, Wim, In Memoriam, Rijneveld, Marieke Lucas
An meine Schwester
Wo du gehst wird Herbst und Abend,
Blaues Wild, das unter Bäumen tönt,
Einsamer Weiher am Abend.
Leise der Flug der Vögel tönt,
Die Schwermut über deinen Augenbogen.
Dein schmales Lächeln tönt.
Gott hat deine Lider verbogen.
Sterne suchen nachts Karfreitagskind
Deinen Stirnenbogen.
Georg Trakl
(1887 – 1914)
An meine Schwester, 1913
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive S-T, Trakl, Georg, Trakl, Georg, WAR & PEACE
Theresa Lola’s debut poetry collection In Search of Equilibrium is an extraordinary, and exacting study of death and grieving. Where the algorithms of the body and the memory fail, Lola finds the words that will piece together the binary code of family and restart the recovery program. In doing so, these unflinching poems work towards the hard-wired truths of life itself – finding hope in survival, lines of rescue in faith, a stubborn equilibrium in the equations of loss and renewal.
“You can call me arrogant, call me black Marilyn,
come celebrate with me,
I am so beautiful death can’t take its eyes off me.”
Theresa Lola’s debut poetry collection In Search of Equilibrium is an extraordinary and exacting study of death and grieving.
Where the algorithms of the body and the memory fail, Lola finds the words that will piece together the binary code of family and restart the recovery program.
In doing so, these unflinching poems work towards the hard-wired truths of life itself – finding hope in survival, lines of rescue in faith, a stubborn equilibrium in the equations of loss and renewal.
Theresa Lola is a British Nigerian Poet, born 1994. She was joint-winner of the 2018 Brunel International African Poetry Prize and was shortlisted for the 2017 Bridport Poetry Prize. In 2018 she was invited by the Mayor of London’s Office to read at Parliament Square alongside Sadiq Khan and actress Helen McCory at the unveiling of Millicent Fawcett’s statue. She has appeared on BBC Radio 4 Woman’s Hour, and ASOS Magazine with Octavia Collective among others. She is an alumni of the Barbican Young Poets Programme.
In Search of Equilibrium
by Theresa Lola
Poetry
Paperback
80 pages
Publisher: Nine Arches Press
Date: 28th Feburary 2019
Language: English
ISBN-10: 1911027689
ISBN-13: 978-1911027683
Price £9.99
# more poetry
Theresa Lola
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Bookstores, Archive K-L, Archive K-L
O Blik vol Dood en Sterren
o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat…
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst’ge wezen.
– God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.
Karel van de Woestijne
(1878 – 1929)
O Blik vol Dood en Sterren
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Archive W-X, Woestijne, Karel van de
Melody versus Malady
[The Lancet recently discussed the value of music in the
treatment of disease.]
Away with all doctors and physic-concocters !
Down with surgeons and down with physicians !
In future hautboys will replace • doctor’s boys,
And when ailing we’ll send for musicians.
The gentle guitar will soon banish catarrh,
The organ organic diseases ;
The ophicleide serves to establish the nerves,
The mandolin measles appeases.
If you catch influenza just try a cadenza
On the harmless and homely harmonium,
And if you complain of a sprain or a strain
Then summon the soothing euphonium.
Try the cornet for corns and for ague French horns,
And if you should feel very sick or low
Try an air on the lute, a few notes from the flute.
Or the piercing yet popular piccolo.
Montague Horatio Mostyn Turtle Pigott
(1865–1927)
Melody versus Malady (Poem)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Mostyn Turtle Pigott
On loge à la nuit
Aventurier conduit par le louche destin,
Pour y passer la nuit, jusqu’à demain matin,
Entre à l’auberge Louvre avec ta rosse Empire.
Molière te regarde et fait signe à Shakspeare ;
L’un te prend pour Scapin, l’autre pour Richard trois.
Entre en jurant, et fais le signe de la croix.
L’antique hôtellerie est toute illuminée.
L’enseigne, par le temps salie et charbonnée,
Sur le vieux fleuve Seine, à deux pas du Pont-Neuf,
Crie et grince au balcon rouillé de Charles neuf ;
On y déchiffre encor ces quelques lettres : – Sacre ; –
Texte obscur et tronqué, reste du mot Massacre.
Un fourmillement sombre emplit ce noir logis.
Parmi les chants d’ivresse et les refrains mugis,
On rit, on boit, on mange, et le vin sort des outres.
Toute une boucherie est accrochée aux poutres.
Ces êtres triomphants ont fait quelque bon coup.
L’un crie : assommons tout ! et l’autre : empochons tout !
L’autre agite une torche aux clartés aveuglantes.
Par places sur les murs on voit des mains sanglantes.
Les mets fument ; la braise aux fourneaux empourprés
Flamboie ; on voit aller et venir affairés,
Des taches à leurs mains, des taches à leurs chausses,
Les Rianceys marmitons, les Nisards gâte-sauces ;
Et, – derrière la table où sont assis Fortoul,
Persil, Piétri, Carlier, Chapuys le capitoul,
Ducos et Magne au meurtre ajoutant leur paraphe,
Forey dont à Bondy l’on change l’orthographe,
Rouher et Radetzky, Haynau près de Drouyn, –
Le porc Sénat fouillant l’ordure du grouin.
Ces gueux ont commis plus de crimes qu’un évêque
N’en bénirait. Explore, analyse, dissèque,
Dans leur âme où de Dieu le germe est étouffé,
Tu ne trouveras rien. – Sus donc, entre coiffé
Comme Napoléon, botté comme Macaire.
Le général Bertrand te précède ; tonnerre
De bravos. Cris de joie aux hurlements mêlés.
Les spectres qui gisaient dans l’ombre échevelés
Te regardent entrer et rouvrent leurs yeux mornes
Autour de toi s’émeut l’essaim des maritornes,
A beaucoup de jargon mêlant un peu d’argot ;
La marquise Toinon, la duchesse Margot,
Houris au coeur de verre, aux regards d’escarboucles.
Maître, es-tu la régence ? on poudrera ses boucles
Es-tu le directoire ? on mettra des madras.
Fais, ô bel étranger, tout ce que tu voudras.
Ton nom est million, entre ! – Autour de ces belles
Colombes de l’orgie, ayant toutes des ailes,
Folâtrent Suin, Mongis, Turgot et d’Aguesseau,
Et Saint-Arnaud qui vole autrement que l’oiseau.
Aux trois quarts gris déjà, Reibell le trabucaire
Prend Fould pour un curé dont Sibour est vicaire.
Regarde, tout est prêt pour te fêter, bandit.
L’immense cheminée au centre resplendit.
Ton aigle, une chouette, en blasonne le plâtre.
Le boeuf Peuple rôtit tout entier devant l’âtre
La lèchefrite chante en recevant le sang ;
A côté sont assis, souriant et causant,
Magnan qui l’a tué, Troplong qui le fait cuire.
On entend cette chair pétiller et bruire,
Et sur son tablier de cuir, joyeux et las,
Le boucher Carrelet fourbit son coutelas.
La marmite budget pend à la crémaillère.
Viens, toi qu’aiment les juifs et que l’église éclaire,
Espoir des fils d’Ignace et des fils d’Abraham,
Qui t’en vas vers Toulon et qui t’en viens de Ham,
Viens, la journée est faite et c’est l’heure de paître.
Prends devant ce bon feu ce bon fauteuil, ô maître.
Tout ici te vénère et te proclame roi ;
Viens ; rayonne, assieds-toi, chauffe-toi, sèche-toi,
Sois bon prince, ô brigand ! ô fils de la créole,
Dépouille ta grandeur, quitte ton auréole ;
Ce qu’on appelle ainsi dans ce nid de félons,
C’est la boue et le sang collés à tes talons,
C’est la fange rouillant ton éperon sordide.
Les héros, les penseurs portent, groupe splendide,
Leur immortalité sur leur radieux front ;
Toi, tu traînes ta gloire à tes pieds. Entre donc,
Ote ta renommée avec un tire-bottes.
Vois, les grands hommes nains et les gloires nabotes
T’entourent en chantant, ô Tom-Pouce Attila !
Ce boeuf rôtit pour toi ; Maupas, ton nègre, est là ;
Et, jappant dans sa niche au coin du feu, Baroche
Vient te lécher les pieds tout en tournant la broche.
Pendant que dans l’auberge ils trinquent à grand bruit,
Dehors, par un chemin qui se perd dans la nuit,
Hâtant son lourd cheval dont le pas se rapproche,
Muet, pensif, avec des ordres dans sa poche,
Sous ce ciel noir qui doit redevenir ciel bleu,
Arrive l’avenir, le gendarme de Dieu.
1er février.
Victor Hugo
(1802-1885)
On loge à la nuit
“Les Châtiments”
(Poème)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Hugo, Victor, Victor Hugo
To Mary Wollstonecraft
The lilly cheek, the “purple light of love,”
The liquid lustre of the melting eye,–
Mary! of these the Poet sung, for these
Did Woman triumph! with no angry frown
View this degrading conquest. At that age
No MAID OF ARC had snatch’d from coward man
The heaven-blest sword of Liberty; thy sex
Could boast no female ROLAND’S martyrdom;
No CORDE’S angel and avenging arm
Had sanctified again the Murderer’s name
As erst when Caesar perish’d: yet some strains
May even adorn this theme, befitting me
To offer, nor unworthy thy regard.
Robert Southey
(1774 – 1843)
To Mary Wollstonecraft
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Mary Shelley, Shelley, Mary
Design Museum Den Bosch presenteert de eerste grote overzichtstentoonstelling van design van het Derde Rijk. De tentoonstelling Design van het Derde Rijk toont de enorme bijdrage van vormgeving aan de ontwikkeling van de kwaadaardige nazi-ideologie.
Met de Volkswagen Kever, de Olympische Spelen in 1936, de swastika en de films van Leni Riefenstahl en andere belangrijke stukken uit Nederland en Duitsland. Design van het Derde Rijk: waarom in Design Museum Den Bosch?
Musea zijn gewend om de goede kant van cultuur te zien. Juist design wordt vaak gepresenteerd als een bijdrage aan een betere wereld.
De geschiedenis van vormgeving bestaat daarom uit steeds terugkerende onderwerpen die het moreel juiste vertegenwoordigen.
Maar design reflecteert de wereld, met al zijn goede én slechte kanten. In de tentoonstelling Design van het Derde Rijk is de vormgeving een instrument in de handen van het ultieme kwaad.
De nazi’s waren meesters in het inzetten van vormgeving om hun doel te bereiken; massa’s mensen wisten ze ermee aan hun kant te krijgen en te onderdrukken. Design Museum Den Bosch is een designmuseum nieuwe stijl met een kritische opstelling. Als je volmondig dit nooit weer wilt kunnen zeggen, moet je de moeite nemen te analyseren hoe de processen van beïnvloeding destijds werkten. Dat is wat deze tentoonstelling doet.
Het design van het Derde Rijk was in grondslag tegenstrijdig. De tentoonstelling Design van het Derde Rijk is daarom ingedeeld aan de hand van verschillende tegenstellingen.
Zuiverheid stond centraal, wat betekende dat verschillende bevolkingsgroepen als Joden, homo’s en zigeuners dienden te worden vernietigd. Het nazisme bedacht en steunde op een eigen geschiedenis, maar was tegelijkertijd fanatiek gericht op de toekomst. Het was vervuld van romantiek, maar ook geobsedeerd door moderne technologie.
Naar buiten toe liet het nazisme een verleidelijk beeld zien van voorspoed en zorgeloos vertier, terwijl in 1933 al de eerste concentratiekampen werden opgezet. Samen laten deze paradoxen zien hoe het nazisme binnen twaalf jaar eerst tot een enorme ontwikkeling en vervolgens tot een daverende ineenstorting kwam. En op welke manier design in dat proces een doorslaggevende rol speelde.
De tegenstellingen die het nazisme kenmerken worden getoond aan de hand van een ruime selectie objecten uit Nederlandse en Duitse musea en verzamelingen. Zo zijn er architectuurelementen en meubels te zien uit het Haus der Deutschen Kunst en de Rijkskanselarij.
De ontwerpen tonen hoe de nazi’s teruggrepen op de classicistische vormgeving als machtsvertoon en symbool voor een nieuwe Duitse cultuur. De vele tijdschriften die opgenomen zijn in de tentoonstelling geven een beeld van het ver doorgevoerde doelgroepenbeleid van de nazi’s. Van moeders tot soldaten, van jonge meisjes tot internationale bezoekers, iedereen werd op een eigen manier aangesproken. Instructieboeken laten zien hoe precies ieder onderdeel van de beeldvorming rond de nazi’s werd ontworpen. Bij de massabijeenkomsten werd niets aan het toeval over gelaten.
De bruiklenen komen onder andere van het Deutsches Historisches Museum in Berlijn, het Münchner Stadtmuseum, het Haus der Kunst en het Institut für Zeitgeschichte in München, het Eyewitness Museum in Beek en het Nationaal Militair Museum in Soesterberg.
Bij de tentoonstelling is er een uitgebreid publieksprogramma, met activiteiten voor alle doelgroepen.
De tentoonstelling participeert in de herdenking 75 jaar vrijheid.
Design Museum Den Bosch presenteert
Design van het Derde Rijk
7 september 2019 t/m 19 januari 2020
Design Museum Den Bosch – De Mortel 4 – 5211 HV – ‘s-Hertogenbosch
# meer op website design museum: https://designmuseum.nl/
Design Museum Den Bosch:
Design van het Derde Rijk
• fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Design, Exhibition Archive, Holocaust, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Daniil Charms die in werkelijkheid Daniil Ivanovic Juvacov heette, werd in 1905 in St. Petersburg geboren, waar hij in 1942 stierf.
In 1926 richtte hij met Aleksandr Vvdenski en Nikolaj Zabolotski de avantgardegroep Oberiu (Objeedinenije realnogo iskoesstva – ‘Vereniging van reële kunst’) op. Hun doel was een artistieke revolutie door te voeren, parallel aan de politieke revolutie.
Alhoewel ze het woord niet gebruikten pleitten ze voor absurde kunst. De doodsteek kwam toen ze in 1930 beschuldigd werden van protest tegen de dictatuur van het proletariaat. Charms werd in 1931 veroordeeld tot verbanning naar Koersk, waarvandaan hij in 1933 terugkeerde.
Hij legde zich toen, omdat zijn werk voor volwassenen niet-publicabel was geworden, toe op kinderliteratuur.
Uiteindelijk werd hij in 1941, tijdens het beleg van het Leningrad (tot 1924 Petersburg genoemd), weer gearresteerd en krankzinnig verklaard. Charms stierf begin 1942, vermoedelijk uitgehongerd, in de psychiatrische afdeling van de gevangenis Kresty in Leningrad. Hij heeft geen graf.
Na zijn dood werden zijn manuscripten teruggevonden. In de jaren zestig begonnen publicaties van dit onuitgegeven werk te verschijnen, aanvankelijk vooral in het Westen. Op grond hiervan kreeg Charms algauw de reputatie van Ruslands belangrijkste absurdistische auteur.
# meer informatie op website: https://www.uitgeverijvleugels.nl/
daniil charms
De dappere egel
2019
60 pagina’s
vertaling: jan paul hinrichs
isbn 978 90 78627 82 1
uitgeverij vleugels
€ 21,80
uitgeverij vleugels
van ’t hoffstraat 27
2665 jl bleiswijk
t 06 30 49 77 49
email: info@uitgeverijvleugels.nl
website: https://www.uitgeverijvleugels.nl/
# more books
daniil charms
De dappere egel
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive C-D, Archive C-D, Archive K-L, Kharms (Charms), Daniil, Modernisme, Psychiatric hospitals, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, TRANSLATION ARCHIVE
The Philatelist*
(*A man who collects stamps cares for nothing else in the world.)
” O come,” said Music, “come with me ;
To Adelina Patti list;
Melt in her magic melody ” —
“I shan’t !” quoth the Philatelist.
“Come,” said the Gourmand, “come with me.
And try the varied Gatti-list;
I prithee, try Gastronomy” —
“I won’t!” quoth the Philatelist.
” Come,” said the Eightsman, ” come with me”,
And to the merry rattle list;
“Come, join our cheery crew, and we ” —
” Please go!” quoth the Philatelist.
” Come”, said the Farmer, ” come with me”.
And to my lowing cattle list :
“They’re’ slowly winding o’er the lea ” —
” Let them !” quoth the Philatelist.
“Come,” said the Mother, “come with me,
And to my cherub’s prattle list ;
Come, take the babe upon thy knee” —
“No, thanks!” quoth the Philatelist
“Come,” said the Warrior, “come with me,
And to the roar of battle list;
Come, join our valiant company” —
“Not me!” quoth the Philatelist.
“Come,” said Society, “with me,
And to my tittle-tattle list;
“Come, try the World, the Flesh, the D— “
“Get out!” quoth the Philatelist.
Montague Horatio Mostyn Turtle Pigott
(1865–1927)
The Philatelist (Poem)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Mostyn Turtle Pigott
La nature
La terre est de granit, les ruisseaux sont de marbre ;
C’est l’hiver ; nous avons bien froid. Veux-tu, bon arbre,
Être dans mon foyer la bûche de Noël ?
— Bois, je viens de la terre, et, feu, je monte au ciel.
Frappe, bon bûcheron. Père, aïeul, homme, femme,
Chauffez au feu vos mains, chauffez à Dieu votre âme.
Aimez, vivez. — Veux-tu, bon arbre, être timon
De charrue ? — Oui, je veux creuser le noir limon,
Et tirer l’épi d’or de la terre profonde.
Quand le soc a passé, la plaine devient blonde,
La paix aux doux yeux sort du sillon entr’ouvert,
Et l’aube en pleurs sourit. — Veux-tu, bel arbre vert,
Arbre du hallier sombre où le chevreuil s’échappe,
De la maison de l’homme être le pilier ? — Frappe.
Je puis porter les toits, ayant porté les nids.
Ta demeure est sacrée, homme, et je la bénis ;
Là, dans l’ombre et l’amour, pensif, tu te recueilles ;
Et le bruit des enfants ressemble au bruit des feuilles.
— Veux-tu, dis-moi, bon arbre, être mât de vaisseau ?
— Frappe, bon charpentier. Je veux bien être oiseau.
Le navire est pour moi, dans l’immense mystère,
Ce qu’est pour vous la tombe ; il m’arrache à la terre,
Et, frissonnant, m’emporte à travers l’infini.
J’irai voir ces grands cieux d’où l’hiver est banni,
Et dont plus d’un essaim me parle en son passage.
Pas plus que le tombeau n’épouvante le sage,
Le profond Océan, d’obscurité vêtu,
Ne m’épouvante point : oui, frappe. — Arbre, veux-tu
Être gibet ? — Silence, homme ! va-t’en, cognée !
J’appartiens à la vie, à la vie indignée !
Va-t’en, bourreau ! va-t’en, juge ! fuyez, démons !
Je suis l’arbre des bois, je suis l’arbre des monts ;
Je porte les fruits mûrs, j’abrite les pervenches ;
Laissez-moi ma racine et laissez-moi mes branches !
Arrière ! homme, tuez, ouvriers du trépas,
Soyez sanglants, mauvais, durs ; mais ne venez pas,
Ne venez pas, traînants des cordes et des chaînes,
Vous chercher un complice au milieu des grands chênes !
Ne faites pas servir à vos crimes, vivants,
L’arbre mystérieux à qui parlent les vents !
Vos lois portent la nuit sur leurs ailes funèbres.
Je suis fils du soleil, soyez fils des ténèbres.
Allez-vous-en ! laissez l’arbre dans ses déserts.
A vos plaisirs, aux jeux, aux festins, aux concerts,
Accouplez l’échafaud et le supplice ; faites.
Soit. Vivez et tuez. Tuez, entre deux fêtes,
Le malheureux, chargé de fautes et de maux ;
Moi, je ne mêle pas de spectre à mes rameaux !
Janvier 1843.
Victor Hugo
(1802-1885)
La nature
(Poème)
Les Contemplations
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Hugo, Victor, Victor Hugo
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature