Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Nieuwe bundel
Leo van der Sterren:
Mythogrammen
Pathetiek die bedriegt. Plechtigheid die misleidt. Frauduleuze verhevenheid. Mythogrammen bestaat uit gedichten die, ingebed in valse romantiek, allemaal kleine, op zichzelf staande mythen vormen. Voer voor de lichtgelovigen. Maar elke mythe in deze verzameling wil slechts een ironisch verzinsel zijn dat niet meer nut heeft dan het genot dat het verschaft. Een ornament. Een bron van amusement. Deze verdichtsels zijn spannend genoeg om te vermaken. En misschien bevat een enkel gedicht zelfs een heuse waarheid als een koe. Tot stand gekomen tussen 1976 en 2002 vond een deel van de gedichten eerder onderdak in gerenommeerde literaire tijdschriften.
Leo van der Sterren: “Geboren in 1959 te Venray waar ik nog altijd woonachtig ben, ving ik op mijn vijftiende aan met schrijven. Sindsdien schrijf ik omdat het moet en wil ik ook weten waar die plicht vandaan komt. Na mijn debuut in 1987 heb ik in talloze Nederlandse en Vlaamse literaire tijdschriften gepubliceerd. In 2008 verscheen mijn verhalenbundel bij uitgeverij Boekscout.nl. Ten slotte ben ik de drijvende kracht achter de weblog “
Gebruiksaanwijzing
Verwijder het beslag en licht de tip.
Beweeg het witte lipje linksom tegen
de schikring in de richting van de stip-
pellijnen en verbreek aldus het zegel.
Ontdoe u van het rode ezelsoor.
Ontsluit het doosje (zie afbeelding veertien)
en neem de fles eruit. Goed schudden voor
gebruik. De dop indrukken om te keren.
Schenk in een droge, voorverwarmde mok
precies negenentwintig komma negen-
entwintig milliliter. Met één slok
en rechtop staand de mok vervolgens legen.
Loop driemaal rond een authentieke bierkaai
en driemaal rond een grafsteen op een draf.
Vertolk nu driemaal drie is negen driemaal
en nog eens en ga dan terug naar af.
Leo van der Sterren : Mythogrammen
ISBN 978-94-022-0464-3
# website uitgeverij Boekenscout
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Sterren, Leo van der
.jpg)
Meesterpruim Rozijn
door Leo van der Sterren
Zijn als die de luimmuil heet
en die genoemd is
vanuit het ancestrale
in deze, niet in gene talen
naar een gedroogde druif.
Zoals een a eenduidig
en onmiskenbaar buiten pijn
alleen die ene a kan zijn,
dus niet die grijze
en niet die gene,
maar deze specifieke a,
zo existeert eenduidig
en onmiskenbaar buiten pijn
en vol met muilluim
die ene meesterpruim Rozijn,
gedroogd met volle teugen.
kempis poetry magazine
More in: Sterren, Leo van der
Der mooie vrouwen ongeduld
door Leo van der Sterren
een oordeel zouden zij niet vellen zeggen
zij matigen zij zich niet aan zelfs verre
van dat althans niet expliciet maar impliciet
en onbewust belichamen de mooie vrouwen de
opinie zijn de vleesgeworden mening
en over alles los of vast verstrekken zij een
onuitgesproken standpunt door mime en
expressie door gelaatstrek en gebaar
maar wel steeds machtloos makend mooi
dat moet ook want die mooie vrouwen
bezitten minder tijd van levendheid
dan de gesteven stervelingen hun
hoeveelheid ongeduld rijst vele malen hoger
dan die van de gemene mensen daardoor
komen zij ongevoelig over soms dat doen
ze niet expres dat heeft te maken met
hun handicap hun schoonheid waardoor
hun leven spannender is dan de levens
van de gesteven stervelingen wie mooi
is heeft meer dinges te verliezen dan wie
cosmetisch bij de middelmaten zit of in
de kosmos van de ondergrondse strata
vergeef het mooie vrouwendom de driften en
de oordeelsvorming zonder fundament
vergeef hen het grondloze ongeduld
een mooie vrouw heelalt veel meer
dan de gesteven stervelingen atmosferen
Leo van der Sterren poetry
kempis poetry magazine
More in: Sterren, Leo van der
Leo van der Sterren
Kleine litanie van oude zielen
diep in droge breinen
linksaf de hoek om
de markering volgen
haarspeldbocht als darmrivier
ondergronds door hersens
verbindt de kwab de lob
bes en besje uil geknapt
synaps maar in de gang
staat een beeld van geest
van marmer of van geest
’t is niet uit te maken
dat beeld torent hoog
maar laag is het de ziel
de broedplaats van het
ongenode dat duwt en
perst de schuwheid uit
de luwte in de zenuwen
een gruwel maar de hersens
halen hun verhalen
in de uitstreken de uithalen
uithoeken van zichzelf
en jagen ze furieus en wit
heet het huis uit woonstee der
ziel rechtsaf de hoek om
wegbewijzering weg
gewezen dan kwijt
verloren en terecht de hersens
vermist meanderend
de harde horde in
van de sensuele symfonie
van de van de weet
veel vector lamstraal
wrede voren harde lente
want de horde tiert op jong
en jong doet pijn in oude
en verzaakte zielen in halve
en vermolmde lijven
met breinen uitgeloogd
Leo van der Sterren poetry
kempis poetry magazine
More in: Sterren, Leo van der
Leo van der Sterren
Wij zijn vriezen
wij zijn weg hè wij zijn vriezen
hè de kletsnatte wouden
of meren met hun merensteden in
bijvoorbeeld cumbria of friesland wij
opperden sinds bejaarde jaren
geen flinter vorst meer onze
identiteit bepaald als schots wij
hebben onszelf kenmerken aangemeten
en volksgeaardheid toegedicht
die ons eilandig ons ellendig onderscheidt
van tuten en polakken en teutonen
van lappen balten flarden geen
fjeld die de vriezer velt wij
hebben de chromen zekerheid van
het witte noodlot en de tumorvormige
hardrock in alle humorloze somberheid
omarmd en hebben onze trekken thuis
gekregen wij op deze humus zijn
het vriezen van miniem verliezen
Leo van der Sterren (1959) publiceerde gedichten, verhalen en opstellen in o.a. De Gids, Tzum, Maatstaf, Optima, De Tweede Ronde, De Parelduiker, Gierik/NVT en in een aantal e-zines (Circumplaudo, Kosmose, enz.). Daarnaast publiceerde hij opstellen over Engelstalige literatuur in Hollands Maandblad.
Leo van der Sterren poetry
kempis poetry magazine
More in: Sterren, Leo van der
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature