Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
‘Jardin de Tendresse’ (Tuin der Tederheid) in het ‘Metropolitan Museum Tilburg’
De raamtentoonstellingen aan de Stedekestraat (‘Metropolitan Museum Tilburg’) laten deze zomer een ‘tuin der tederheid’ zien, waarmee het museum wederom reageert op deze donkere tijden van corona. Te zien vanaf vrijdagavond 12 juni 2020, Stedekestraat 15 te Tilburg.
De ‘anderhalvemetersamenleving’, ze is er dan toch van gekomen. Afstand als nieuwe normaal. Wie had dat ooit kunnen denken? Geen hand meer reiken om de ander vriendelijk te begroeten? Geen spontane omhelzingen meer met vrienden en vriendinnen? Geen knuffels meer aan kinderen en kleinkinderen? Niet meer zoenen op het zebrapad? Nooit meer vrijen op het strand? Waar leven we nog voor? Veiligheid voor alles? Echt waar? Gelamineerd door het leven en virtuele gemeenschap?
“Alles van waarde is weerloos,” schreef de dichter Lucebert, meteen gevolgd door de magistrale regel: “wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk!” Aanraking, hoe lang kan een mens zonder? Zonder af te glijden naar een troosteloos robottenbestaan? Waar gaan we heen?
Vandaar een tentoonstelling. Heeft kunst tenminste nog enige zin in deze donkere dagen. En dus nodigen wij u met alle plezier uit voor de expositie ‘Jardin de Tendresse’ (‘Tuin der Tederheid’) van Sjon Brands. Een speelse ‘exposition dansante’, uitgevoerd in bewegende assemblages van alledaagse gebruiksvoorwerpen en speelgoed. Een onbevangen feest van aanraking, tederheid en kwetsbaarheid, te zien in het ‘Metropolitan Museum Tilburg’. Welkom! Komt dat zien! Dag en nacht, zeven dagen in de week! Reserveren niet nodig.
◊ Dorith van der Lee
Raamtentoonstelling Sjon Brands:
‘Jardin de Tendresse’ (‘Tuin der Tederheid’)
vrijdag 12 juni t/m 15 september 2020
dagelijks, dag en nacht, toegang vrij
‘Metropolitan Museum Tilburg’
Stedekestraat 15, 5041DM Tilburg
website: www.metropolitanmuseum.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades), Art & Literature News, Brands, Sjon, Exhibition Archive, Metropolitan Museum Tilburg, Sculpture, Sjon Brands, SURREALISM, Surrealism, Surrealisme, Theater van de Verloren Tijd
‘BOSCH & BRANDS’
ACADEMY OF FINE ARTS VIENNA
Op de grote Jheronimus Bosch-tentoonstellingen in ’s-Hertogenbosch en Madrid schitterde vorig jaar één van Bosch’ meesterwerken door opvallende afwezigheid: het ‘Laatste Oordeel’ (± 1500). Het werk verblijft al sinds de 16e eeuw in Oostenrijk en hangt nu in de ‘Gemäldegalerie’ van de bekende ‘Akademie der bildenden Künste’ in Wenen. Het werk valt op door zijn frisse kleuren. Als eerbetoon aan dit prachtige schilderij nodigt de ‘Akademie’ dit jaar een aantal kunstenaars uit om met hun werk op het drieluik van Jeroen Bosch te reageren. Deze reeks ‘Korrespondenzen’ wordt geopend door een tentoonstelling van de Tilburgse beeldend kunstenaar Sjon Brands, wiens ‘vreemde vogels’ zo uit het rariteitenkabinet van de Bossche schilder lijken te zijn weggevlogen.
De tentoonstelling ‘Bosch & Brands’ verwelkomt acht beelden van vogels, die in de grote zaal rondom het ‘Laatste Oordeel’ gegroepeerd staan. De overeenkomsten zijn duidelijk aanwezig, beide kunstenaars omarmen met graagte de onvolkomenheden en ondeugden van onze mensheid. De verschillen zijn eveneens treffend, vooral wanneer men de schilder Jheronimus Bosch een gebrek aan humor toedicht. Daar heeft de hedendaagse kunstenaar geen last van, zijn dadaïstische paradijsvogels vormen een uiterst vrolijke verzameling menselijke eigenaardigheden. Wellicht dat zij een ander licht op het eeuwenoude drieluik werpen. Niet alles is hel en verdoemenis.
Brands laat zich spelenderwijs inspireren door allerlei gevonden gebruiksvoorwerpen en afvalmaterialen. Op de laatste dag van de expositie gaat hij met Weense kinderen aan de slag om met meegebrachte ‘Alltagsgegenständen’ (gebruiksvoorwerpen) nieuwe ‘vreemde vogels’ te maken.
De expositie duurt tot en met zondag 16 juli 2017 en is van dinsdag tot en met zondag geopend van 10:00 tot 18:00 uur. Op zaterdag 15 juli is er om 18.00 uur een gesprek met de kunstenaar en om 19.30 uur een afsluitend concert van de fameuze ‘New Royal Flaminga Band’ (Martin Fondse, Eric van der Westen, Mete Erker en Jan Wirken).
Over Sjon Brands
De Nederlandse kunstenaar Sjon Brands maakt dadaïstische paradijsvogels en groteske gevleugelde luchtschepen. Absurde wezens samengesteld uit metalen gebruiksvoorwerpen, radiobuizen, struisvogelveren, pollepels en luciferdoosjes. Beelden die regelrecht uit het surrealistisch rariteitenreservaat van Jeroen Bosch lijken te fladderen. Het is een bos bonte karikaturen van ons bestaan, een vrolijke verzameling menselijke eigenaardigheden en ondeugden, die het leven soms ingewikkeld, maar alleszins de moeite waard maken.
Zie ook: www.sjonbrands.nl
Bosch & Brands
Tentoonstelling beelden in de Academie voor schone kunsten: Schilderijengalerij
(Akademia der bildenden Künste – Gemäldegalerie)
Schillerplatz 3, 1010 Wenen
van 23 mei t/m 16 juli 2017.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Jheronimus Bosch, Sjon Brands
Vijf gevederde luchtschepen en acht vreemde vogels zijn in juni naar het warme zuiden getrokken.
Deze dertien droomwerken van de Tilburgse kunstenaar Sjon Brands vormen ruim drie maanden lang de gevleugelde tentoonstelling Artilugios Bosquianos: Sjon Brands in het prachtige Museo Lázaro Galdiano in het centrum van Madrid. De expositie loopt parallel met de grote Jheronimus Bosch tentoonstelling (El Bosco. Exposición del V Centenario) in het even verderop gelegen Museo del Prado tot en met 11 september 2016.
De expositie van Sjon Brands duurt nog tot en met zondag 11 september 2016 en is van dinsdag tot en met zaterdag geopend van 10.00 tot 16.30 uur, op zondag van 10.00 tot 15.00 uur. Museo Lázaro Galdiano, Serrano 122, Madrid.
# Meer informatie: www.flg.es / www.sjonbrands.nl / www.boschybosco.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Exhibition Archive, Jheronimus Bosch, Sjon Brands, Theater van de Verloren Tijd
Tilburgse luchtschepen naar Madrid
Vijf gevederde luchtschepen en acht vreemde vogels zijn deze maand naar het warme zuiden getrokken.
Deze dertien droomwerken van de Tilburgse kunstenaar Sjon Brands vormen ruim drie maanden lang de gevleugelde tentoonstelling Artilugios Bosquianos: Sjon Brands in het prachtige Museo Lázaro Galdiano in het centrum van Madrid. De expositie loopt parallel met de grote Jheronimus Bosch tentoonstelling (El Bosco. Exposición del V Centenario) in het even verderop gelegen Museo del Prado tot en met 11 september 2016.
Dus mocht u deze zomer nog Madrid aandoen dan kunt mooi een dubbelslag maken!
De Tilburger is erg in zijn nopjes met deze tentoonstelling: “Er is warme belangstelling voor mijn werk in Spanje. Dat had ik nooit verwacht, maar het is natuurlijk een feest als zoiets gebeurt. Ze zijn nogal gecharmeerd van de humor en de gekte die in mijn werk zit. Ze moeten er erg om lachen.”
Zijn werk komt te staan tussen beroemde Spaanse schilders als El Greco, Goya en Velázquez. In de centrale hal van het museum komen twee van zijn luchtschepen te hangen. “In Spanje zijn ze ervan overtuigd dat mijn werk past in de traditie van ‘hun’ El Bosco. Vandaar ook de naam, die Bosschiaanse constructies betekent.”
De tentoonstelling werd op donderdag 2 juni 2016 om 12.00 uur feestelijk geopend door de Nederlandse ambassadeur in Spanje en opgeluisterd door een concert van de New Royal Flaminga Band (Martin Fondse, Jan Wirken, Eric van de Westen en Peter Kalb).
De expositie duurt tot en met zondag 11 september 2016 en is van dinsdag tot en met zaterdag geopend van 10.00 tot 16.30 uur, op zondag van 10.00 tot 15.00 uur. Museo Lázaro Galdiano, Serrano 122, Madrid. Meer info: www.flg.es of www.sjonbrands.nl.
‘Artilugios bosquianos: Sjon Brands’
Conservator: Amparo López
Organisatie: Stichting Jheronimus Bosch 500, stichting Bosch y Bosco en de Fundación Museo Lázaro Galdiano
In samenwerking met: de Nederlandse Ambassade in Madrid / la Embajada del Reino de los Paises Bajos
Van 2 juni tot en met 11 september 2016 (opening 2 juni 2016)
Museo Lázaro Galdiano,
Calle de Serrano 122,
Madrid
Bezoek bij de toegang van het museum inbegrepen (toegang 6€).
Metro: lijn 5 Rubén Dario / lijn 9 Nuñez de Balboa / lijn 7 en 10 Gregorio Marañón
Twitter #ArtilugiosBosquianos
Openingstijden: Dinsdag tot zaterdag van 10 tot 16.30 uur, zondag tot 15.00 uur, maandag gesloten.
# Meer informatie: www.flg.es / www.sjonbrands.nl / www.boschybosco.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Department of Birds of Prey, Jheronimus Bosch, Sjon Brands, Theater van de Verloren Tijd
Balts met een bevlogen constructeur van gevleugelde luchtschepen
Hilde van Urvel, interview met Sjon Brands
“Waar zijt ge?” Ik kom een kamer binnen vol breed uitwaaierende bouwwerken. De fantasie is hier op hol geslagen. “Hier,” antwoordt ergens een stem, “achter de Zilte Zomergeus!” Achter een bont vogelgeraamte van gips en koper ontwaar ik een vrolijke man met warrig haar. Een kunstenaar. “Kunt u zo wel leven?” vraag ik. “Nog net,” antwoordt de man achter het beeld, “ik kan nog bij de deur en de telefoon. Het bed wordt al moeilijker.” De grote vogel tussen ons staart me doordringend aan. Twee koperen ogen keken de jager aan. “Wordt u hier niet een beetje gestoord van?” “Nee hoor, dat was ik al eerder. Het valt best mee.”
De Nederlander Sjon Brands maakt vogels en sinds jaren luchtschepen. In een Engels aandoende kamer vol kasten, spiegels, scheepslampen en een rode Chesterfield, staan vijf levensgrote beelden van vogels in aanbouw. “Luchtschepen!” verbetert Sjon. Waarop ik niet kan nalaten: “Gaan ze ook vliegen?” “Nòg niet!” zegt hij beslist. Ik had het kunnen weten.
Wegwerpkunst
De vogels, pardon luchtschepen, zijn samengesteld uit alledaagse gebruiksvoorwerpen. Het is een feest van herkenning. Boeken, broodplankjes, een kraan, een bel, waterleiding, glazen, fittingen en tomatenblikjes. Veel glanzende metalen, glas en marmer. Een wonderlijke wereld uit alles wat wij mensen weggooien. “Veel gekregen en verder van rommelmarkten, vooral in Frankrijk.” “Waarom zover?” vraag ik. “Hier zie je veel plastic, lelijk plastic, vreselijke kleuren,” terwijl zijn hand over een koperen vogelkopje gaat, “maar daar vind je nog volop messing, brons of onyx. Prachtig. En de prijs is vriendelijker, hier vragen ze maar wat.”
“En dan maakt u zo’n luchtschip? Maakt u schetsen vooraf?” “Oh, nee,” wimpelt hij af, “ik heb geen enkel plan, daar is helemaal geen lol aan. Ik begin gewoon met het materiaal, met de rommel om me heen. Ik ga zitten spelen, net als vroeger met de Lego of het zand op het strand. Het ontstaat vanzelf.” “Leg eens uit,” werp ik tegen, “dat lijkt me iets te eenvoudig.” “Ik ga zitten kijken. Ik pak voorwerpen in mijn hand, of stukjes daarvan, en houd die tegen elkaar. Soms uren aan een stuk, kijken en nog eens kijken, Net zo lang tot ik iets nieuws ontdek. Hé, dat lijkt wel een kopje! Of, dat stukje glas heeft iets droevigs in zich!”
“Maar u weet toch wel waar u naar toe werkt?” “Nee, helemaal niet, dat zou ook niet goed zijn. Ik kan het weten. Je wordt een soort slaaf van je eigen benarde plannen. Het is veel prettiger om gewoon te spelen. En productiever. Je ontdekt mooiere dingen. Wat ik vooraf bedenk, hoe leuk dan ook, ziet er achteraf toch weer bedacht uit. Mager, vind ik, je ziet het eraan af. Soms kan het ermee door, maar het is zelden sprankelend, bijzonder of nieuw.”
Mijn blik dwaalt door de overvolle kamer. Langzaam kan ik het rijk van veren, theezeefjes, lampen, flessen, schakelaars, tandwielen, borsteltjes, melkkannetjes, gordijnringen, bougies, plantjes en schedeltjes loslaten. Het zijn inderdaad luchtschepen, groteske vogeldieren die hier huizen, liggend, staand of vliegend. Gestaag dringen ze tot me door, het is een vreemde surrealistische wereld die begint te werken. “Waar gaat dit over?” vraag ik me af. Ik kan het niet goed thuisbrengen. Het is anders, anders dan ik gewend ben. Het is veel, bont, grillig, absurd en tegelijkertijd ook herkenbaar en prachtig, tot in het kleinste detail afgewerkt.
“Ik heb het geluk dat ik al mijn tijd mag besteden aan het maken van vogels,” zegt Sjon, “dus doe ik het graag goed, ik vind het een voorrecht om mooie dingen te mogen maken.” “Ambacht dus?” “Ook dat, niets op tegen, maar niet alleen, het gaat mij vooral om andere betekenissen, die je niet in het herkenbare ziet. “Zoals? Noem eens een voorbeeld.” “Nou, neem dit waterpompje, van een Opel Record geloof ik, voor mij is dit een vogel, een speciale vogel, een soort god, die op zijn troon, een gedroogde zeester, de wereld overziet. Een wereld helaas ook van geweld en dood, niet zo’n fijne wereld eigenlijk. Daar voel ik me ook mee verbonden en dat doet deze vogel voor mij. Maar jij mag er best ook iets heel anders in zien.”
Ik staar in de open bek van het waterpompje, god bedoel ik. Waar gaat dit over? Naast god staat een vuurtoren, een galg, een hijskraan, medicijnflesjes op pootjes en een rij vervaarlijke vogeltjes met gehelmde schedeltjes en gele ogen. “Eh, is het niet een beetje bijeengeraapt?” vraag ik voorzichtig. “Nee, bijeengekomen,” werpt hij tegen, “langzaam bij elkaar gekomen. Dat is een heel proces geweest, waarin toeval en willekeur als breekijzer gewerkt hebben.” Ongetwijfeld is dit de logica van een dada-kunstenaar, voor wie zelfs pruimen en asfalt bij elkaar passen. Wat niet wegneemt dat al die verschillende voorwerpen, al die vogeltjes en gebouwen op zijn luchtschepen, een grillig, maar ergens samenhangend geheel vormen. Het zijn allemaal kleine verhalen, die op heel eigen wijze iets vertellen over ons mens-zijn.
‘Anna Blume hat ein Vogel’
Terug naar de luchtschepen. En dus vraag ik hem: “Waarom luchtschepen?” “Ik hou van luchtschepen. Ze zijn mooi en majestueus. Zoals in films met alles erop en eraan. Prachtige vormen, boeiender dan een modern vliegtuig. Ik hou van vliegen. Ik zie ze vliegen, zou je bijna zeggen. Mijn luchtschepen zijn droomvogels, afgeladen met gedroomde bouwsels en vogeldiertjes. Als vliegende eilanden, als fladderende schepen, als dolende werelden. Ik heb laatst een fuut met een kleintje op zijn rug gezien, fantastisch!”
“Over de fuut gesproken, wat boeit u zo in vogels?” “Vogels staan voor vrijheid. Vreemd begrip eigenlijk, iedereen verlangt ernaar, iedereen verstaat er wat anders onder, en toch weten we allemaal waar het over gaat. Zeker in deze kneuterige tijd met al zijn regeltjes. Wij willen ons vrij kunnen bewegen, uit het platte vlak komen, los van dit wel erg platte land. Vogels staan ook voor vogelperspectief, jezelf kunnen zien terwijl je bezig bent, probeert wat van dit leven te maken. Tenslotte hebben vogels de hele IJstijd overleefd, een hele prestatie.”
“En, vogels zijn net mensen. Wij denken dat we een stuk verder zijn, maar dat valt best tegen. Wij kunnen niet vliegen, van een toren duiken zonder dood te vallen, een fatsoenlijk ei leggen, zelf een nest bouwen of fluiten als de nachtegaal. Kakelen dat kunnen we wel, en kwetteren en snateren, de hele dag door, liefst mobiel. Net een bos vogels in de lente, alleen hebben zij geen apparaat of abonnement nodig, geen last van internet dat eruit ligt. Ze zijn eigenlijk veel slimmer.”
De kunstenaar raakt op dreef. “Mijn vogels zijn metaforen voor mensen, ik gebruik ze om onze goede bedoelingen en vooral al onze onvolkomenheden en ondeugden te beschrijven. Vechten, ruzie maken, het mooiste meisje inpikken, jaloezie. hebzucht, hamsteren, enzovoort. Vogels hebben vast geen last van goede bedoelingen, wèl van ondeugden. Maar die gaan ergens over, die gaan over het voortbestaan. Dan mag het. Wij maken ons druk om niks, om geld, de nieuwste iPhone, het zoveelste rokje, om de buurvrouw die weer eens te hard lacht.”
“Vogels zijn ook veel aardiger voor ons dan andersom. Wij mensen zijn de èchte beesten, wij stoppen vogels in kooien voor de gezelligheid, schieten ze af voor wat jachtplezier, vriezen ze in, vreten ze per kilo, kortwieken ze, ringen ze, verven ze of vermalen ze in straalmotoren. Ja, beschaving heet dat. Ooit vogels mensenverschrikkers zien bouwen? Of legbatterijen voor mensenmeisjes? Lijmstokjes, knalapparaten of netten? Nee toch? Geef mij maar vogels!”
Onze kunstenaar draaft behoorlijk door. Ik dreig de greep op dit interview kwijt te raken. Ik grijp in. “Wacht even, maar waar gaat dit allemaal over? Waarom maakt u deze beelden?”
Het wordt stil, doodstil. De kunstenaar denkt na. “Tsja,” zegt hij, “daar vraagt u me wat.” Zijn blik dwaalt af en glijdt over zijn luchtschepen alsof die zijn antwoord zouden moeten formuleren. Een beetje moedeloos. Alsof hij niet meer in zijn eigen taal, zijn beelden, mag spreken. Alsof zijn luchtschepen niet genoeg te zeggen hebben. Alsof hem de mond gesnoerd is. “Tsja,” zegt hij, “het gaat over spelen, denk ik. Vooral over liefde en liefde en nog eens liefde. En ook over Weltschmerz en wat romantiek. Of zo. Wat eigenlijk allemaal hetzelfde is. Of niet? Wat moet ik hier nou over zeggen? Begrijpt u dat? Heeft u hier wat aan?”
Dit tekent de man, die zeven dagen per week van ’s morgens vroeg tot in de avond in de weer is met wat wij rommel plegen te noemen, die kleuren uit een dozijn lagen opbouwt, die geduldig duizenden veren op een vleugel plakt, die een waterpomp voor god aanziet en toch gelukkig is. En iedere dag opnieuw twijfelt, zich afvraagt waar hij mee bezig is en vooraan staat om eigen werk te relativeren. Maar als er één stille kracht in dit werk is, dat is dat wel die betrekkelijkheid, met andere woorden humor, die van deze vreemde luchtschepen afspat.
Hilde van Urvel
Hilde van Urvel, interview met Sjon Brands, oktober 2014
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Sjon Brands, Theater van de Verloren Tijd
Sjon|Brands
TENTOONSTELLING LUCHTSCHEPEN
‘Vreemde|Vogels|Onderweg’
vrijdag 8 t/m zondag 31 mei 2015
Woensdag t/m zondagmiddag 14.00 – 17.00 uur, vrijdag en zaterdagavond 20.00 – 23.00 uur
Franciscanessenkapel, Bisschop Zwijsenstraat 20 te Tilburg, ingang parkje tussen 20 en 24
‘Vreemde|Vogels|Onderweg’ is een uitbundige tentoonstelling gevleugelde luchtschepen. Vijf gevederde luchtpaleizen, weelderige droomvogels bezaaid met buitenissige bouwwerkjes en vreemde vogelmensjes. Vijf groteske kathedralen van een op hol geslagen fantasie. Oftewel een mensheid vertolkt in kleine verhaaltjes en humor.
Het zijn speelse constructies opgebouwd uit een vindingrijk hergebruik van gebruiksvoorwerpen en wegwerpmaterialen, een zwevend rijk van veren, theezeefjes, lampen, flessen, schakelaars, tandwielen, borsteltjes, melkkannetjes, gordijnringen, bougies, schedeltjes, enzovoort. Wat men thuis en buiten tegenkomt bewerkt tot een bos bonte karikaturen van het menselijk bestaan.
Met deze expositie toont de Tilburgse kunstenaar Sjon Brands voor het eerst zijn nieuwe luchtschepen, eigenzinnige werk waar hij de afgelopen twee en een half jaar onafgebroken aan heeft gewerkt. Bergen metaal, hout, glas, steen, porselein, duizenden labeltjes en tienduizenden veren zijn allengs omgetoverd tot een vrolijk landschap dada-droomwerelden in 3D.
Deze tentoonstelling luchtschepen gaat vergezeld van een expositie van de schilder Martijn de Boer, die zijn nieuwe serie kinderportretten laat zien, getiteld ‘Young Bishops’. De vlot geschilderde werken in acryl op papier zijn gebaseerd op sepia klassenfoto’s van rond 1920, waarop kinderen zijn uitgedost in hun zondagse kleren, vaak bang voor de camera en soms kaalgeschoren vanwege de luizen. Het palet van Martijn de Boer is bewust beperkt tot aardetinten: zwart, wit, oker en gebrande sienna. We zien kanten kraagjes en strikjes in het haar, attributen van kinderlijke onschuld. Desondanks ontwaart de kijker al snel dat er meer aan de hand is.
zondagmiddagprogramma
Tijdens de zondagmiddagen is er een aantrekkelijk programma ‘Anna Blume hat ein Vogel’ met gerenommeerde ‘vreemde vogels’ uit de wijde omgeving van Tilburg. Aanvang 15.00 uur.
rondleidingen scholen
Door de week zijn er voor groepen uit het lager en middelbaar onderwijs gratis rondleidingen, mits vooraf afgesproken. De belangstelling is groot, wees tijdig met uw aanmelding: 013 5358041.
Deze expositie kwam tot stand m.m.v. ‘Fundación ‘Bosch Y Bosco’ en ‘Stichting Ateliers Tilburg’.
De toegang is gratis en u bent natuurlijk van harte welkom. Kinderen onder begeleiding.
Informatie en programma, zie: www.sjonbrands.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Sjon Brands, Theater van de Verloren Tijd
Waartoe zijn wij?
De deur dichtdoen en weer open,
verliefd zijn en verliezen leren,
de schaamte uit de kleren helpen,
af en toe een paperclip verbuigen,
het kind dat later weg zal lopen
wassen, de planeet ontluisteren,
slapen gaan en soms ontwaken,
zo nu en dan een ui verplanten,
hier en daar een oorlog beginnen,
of nog een, een droom begraven,
van huid veranderen, de kraan
openzetten en niet meer sluiten –
Sjon Brands
“De Tilburgse kunstenaar Sjon Brands maakt dadaïstische paradijsvogels. Absurde wezens samengesteld uit metalen gebruiksvoorwerpen, radiobuizen, struisvogelveren, pollepels, enz. Vogels die regelrecht uit het surrealistisch rariteitenreservaat van Jeroen Bosch fladderen.”
Het is een bos bonte karikaturen van ons bestaan, een vrolijke verzameling menselijke eigenaardigheden en ondeugden, die het leven soms hard, maar alleszins de moeite waard maken. Zie: www.sjonbrands.nl/vogels
‘Odd|Birds|on|the|Move’ is een project groteske ‘luchtschepen’, grote dynamische vogels met wonderlijke bouwsels en zonderlinge vogeltjes. Zie: www.sjonbrands.nl/airships
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Brands, Sjon, Theater van de Verloren Tijd
Het Theater van de Verloren Tijd is het theatergezelschap in het Nederlandse taalgebied dat zich volledig heeft toegelegd op de vertolking van Nederlandse, Vlaamse en ook Afrikaanse poëzie. Sjon Brands en Dorith van der Lee kennen ieder zo’n 700 gedichten uit het hoofd (‘by heart’) en kunnen daarmee overal op reageren. Zij bogen op 25 jaar ervaring op podia en pleinen van Terschelling tot aan Kaap de Goede Hoop.
“Het werk van het ‘Theater van de Verloren Tijd’ is bij mijn weten uniek. Het is authentiek theater in al zijn eenvoud, kwetsbaar, eigenzinnig, zonder techniek of tierlantijnen. Het is spontaan en improviserend, niets lijkt vooraf vast te liggen. Het is persoonlijk, warm en waarachtig, het brengt mensen dichter bij elkaar, het verbindt mensen met hun ziel. Het is een zachte kracht in het land.” (Walter Breeveld)
De voorstellingen van het Theater van de Verloren Tijd zijn gebaseerd op een ongedwongen spel, een levendige interactie met het publiek. De acteurs associëren op wat er wordt aangereikt, ieder woord, vraag of beeld wordt beantwoord met passende gedichten. Het is spannend voor allen en elke keer anders.
“Het woord is niet aan de dichter, maar aan de gedichten.” (Rutger Kopland) – “Men moet de poëzie tegen de dichters beschermen.” (Marnix Gijsen) – “Er bestaat een hardnekkig misverstand dat gedichten en een krakkemikkige voordracht bij elkaar horen.” (Gerrit Komrij) – “Mijn oren zijn intelligenter dan mijn ogen. Ik denk dat als ik gedichten lees een struik wimpers in de weg zit, terwijl een stem in mijn oor vrij entree heeft.” (Johan Anthierens)
Eigenlijk zou men gedichten moeten horen, net als mooie muziek. Eigenlijk moeten gedichten zó worden vertolkt dat elk woord, elke klank en cadans, zelfs de stilte gaat twinkelen. Dan kunnen ze het verstand links laten liggen en rechtstreeks het hart bereiken. Dan kunnen ze verwonderen en de pracht van onze taal te voorschijn toveren. De afstand tussen poëzie op papier en een sprankelende voordracht is als de wereld tussen een partituur en een bruisend orkest, tussen een recept en een dampende maaltijd. “Dat is ons werk, wij zijn acteurs, voordrachtskunstenaars: Wij brengen gedichten tot leven!”
“Over het hele eiland Terschelling zijn kriskras toneelgroepen, beeldend kunstenaars en muzikanten neergestreken om hun kunsten te vertonen. In het bos draagt het ‘Theater van de Verloren Tijd’ gedichten voor. Het publiek zit op een open plek in het bos en roept lukraak steekwoorden. De twee leden van het theater weten daar vervolgens feilloos een gedicht aan te koppelen. Dat zij beiden ruim 600 gedichten uit hun hoofd kennen is heel knap, maar het is ronduit verbluffend zoals de gedichten tot leven komen onder het geruis van bomen. Dichten zoals dichten ooit bedoeld is.” (Jan Sluyterman)
Theater van de Verloren Tijd, Stedekestraat 15, 5041DM Tilburg, telefoon: 013 5358041, email: post@theatervandeverlorentijd.nl, website: www.theatervandeverlorentijd.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Brands, Sjon, STREET POETRY, Theater van de Verloren Tijd, THEATRE
Het wijkende bestaan
Zij is het
gaandeweg verloren
gewaande vermogen
tot overgave aan
het onbeschoren
nog onbevlogen
wijkende bestaan,
het vallen, het verzaken
van het lood, de nood
van de dag, het anker
van wat wijsheid was,
het onversaagd geraken
waar de leegte beweegt
en de stilte nog luistert,
ach, tederheid fluistert.
Au,
de zoen op de blinde
ruit, de blikken huid,
de hand in het zand.
Zij staat achteraan
in de rij.
Sjon Brands
“De Tilburgse kunstenaar Sjon Brands maakt dadaïstische paradijsvogels. Absurde wezens samengesteld uit metalen gebruiksvoorwerpen, radiobuizen, struisvogelveren, pollepels, enz. Vogels die regelrecht uit het surrealistisch rariteitenreservaat van Jeroen Bosch fladderen.”
Het is een bos bonte karikaturen van ons bestaan, een vrolijke verzameling menselijke eigenaardigheden en ondeugden, die het leven soms hard, maar alleszins de moeite waard maken. Zie: www.sjonbrands.nl/vogels
‘Odd|Birds|on|the|Move’ is een project groteske ‘luchtschepen’, grote dynamische vogels met wonderlijke bouwsels en zonderlinge vogeltjes. Zie: www.sjonbrands.nl/airships
“The Dutch visual artist Sjon Brands makes Dadaist birds of paradise. Absurd creatures made of metal everyday objects, radio tubes, ostrich feathers, ladles, etc. Bird sculptures that seem to flutter straight from the surreal rarities reserve of Jheronimus Bosch.”
It’s a bunch colorful caricatures of our existence, a cheerful collection of human idiosyncrasies and vices, that sometimes make life hard, but definitely worth it. See: www.sjonbrands.nl/vogels
‘Odd|Birds|on|the|Move’ is a major project of grotesque ‘airships’, large dynamic birds with fantastical buildings and eccentric birdies. See: www.sjonbrands.nl/airships
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Brands, Sjon, Sculpture, Theater van de Verloren Tijd
Op zaterdag en zondag 13, 14, 20, 21, 27 en 28 december 2014 van 14.00 tot 17.00 uur stellen John Dohmen, Carin de Kok en Sjon Brands hun ateliers open. Vrije toegang, Wilhelminapark 54 en Stedekestraat 15 Tilburg
# Informatie website Sjon Brands
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Brands, Sjon, Exhibition Archive, Park
Joep Eijkens
Poëzieweek in Tilburg: gratis gedichten bij de Voedselbank
Af en toe zie je in Tilburg een militairgroene bus rijden met daarop de woorden Theater van de Verloren Tijd. Onder die mooie naam brengen Sjon Brands (1948) en Dorith van der Lee (1958) al vele jaren een voortdurend wisselend programma van Nederlandse, Vlaamse en Zuid-Afrikaanse poëzie. ‘Wij kennen ieder ruim 600 gedichten uit het hoofd en kunnen daarmee overal op reageren’, meldt het duo op een wervende folder. ‘Wij bogen op ruim 20 jaar ervaring op podia en pleinen van Terschelling tot aan Kaap de Goede Hoop’.
Zo ver hoefden ze afgelopen vrijdagochtend niet te rijden. Ditmaal was de bestemming de Voedselbank in Tilburg-West. In het kader van de nationale Poëzieweek 2014 waren Sjon en Dorith daar neergestreken om de lange rij wachtenden te trakteren op koffie en, zo men wilde, een gedicht. Een welkome onderbreking als je een paar uur staat te wachten voor de bank open gaat. Natuurlijk stond niet ieders hoofd naar poëzie, maar sommigen genoten er zichtbaar en hoorbaar van. Zoals die ene vrouw die helemaal leek te gaan stralen bij een gedicht dat eindigde met ‘Ik hou van jou’. Onder de wachtenden bleken zich trouwens verschillende dichters te bevinden. “Ik heb al vier boeken geschreven”, riep een vrouw. “Maar dat is een heel verhaal”. Ongetwijfeld.
joep eijkens photos & text
fleursdumal.nl magazine
More in: Brands, Sjon, Joep Eijkens Photos, Poëzieweek, Theater van de Verloren Tijd
‘Bosch onder Vreemde Vogels’
tentoonstelling sjon brands
in het ‘Jheronimus Bosch Art Center’
Zondag 24 maart t/m vrijdag 19 april 2013 in het Jheronimus Bosch Art Center, Jeroen Boschplein 2, ’s Hertogenbosch
De ‘vreemde vogels’ van Sjon Brands, beeldend kunstenaar uit Tilburg, strijken dit voorjaar vrolijk neer in een landschap waar zij zich bijzonder thuis voelen: het Jeroen Bosch museum in Den Bosch. Deze merkwaardige beesten lijken onbekommerd de spot te drijven met ons ‘arme’ mensen. Het zijn stuk voor stuk indringende beelden opgebouwd uit afvalmateriaal, met toeters en veren, glazen ogen en koperen poten. Kortom, uit alles wat men op straat en in huis kan vinden. Het is een bos bonte karikaturen van ons menselijk bestaan.
De speelse tentoonstelling ‘Bosch onder Vreemde Vogels’ toont ons vierentwintig kleurrijke vreemde vogels. “Als kunstenaar ben ik altijd geboeid geweest door menselijke onvolkomenheden, laat ik maar zeggen menselijke ondeugden. Dat is leuk, dat is humor, het goed bedoelen en er bitter weinig van maken. Kijk maar om je heen. Kijk maar naar vogels. Vogels die ons elke morgen wakker schreeuwen en die net als mensen volop kwetteren, vrolijk zingen, ruzie maken en elkaar proberen te verleiden. Zie maar Jeroen Bosch met zijn vlijmscherpe oog voor onze ondeugden.” En inderdaad, de vogels op deze tentoonstelling hebben iets stouts, het zijn vertederende, schijnbaar onschuldige wezens, die allen op hun eigen manier verwijzen naar menselijke eigenaardigheden, die het leven soms zwaar, maar wel de moeite waard maken.
Het ‘Jheronimus Bosch Art Center’ is van maandag t/m zondag geopend tussen 12.00 en 17.00 uur. Inlichtingen: www.jheronimusbosch-artcenter.nl en www.sjonbrands.nl.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Brands, Sjon, FDM Art Gallery, Sjon Brands, Theater van de Verloren Tijd
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature