Or see the index
Klimaat
De aarde draait rond
zeker weten
mijn hoofd in het vierkant
dikwijls, soms
het gevaar loert van alle kanten
eenvoudig lijkt het
het leven en de kunst
maar zintuigen sputteren tegen
gedachten weten beter
terug naar de kern
de grondvoorraden slinken
het klimaat warmt op
ozonlaag en natuurplagen
zuurtegraad en woedevlagen
we schreeuwen moord en brand
respect voor de natuur
in al haar vormen
andere denkwijze
gewoontes aanpassen
vijf voor twaalf
kleine inspanningen
grote stap in het behoud
van onze aarde
de kunst van bewust leven
nog niets verloren
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Samenkomst
De kilte warmt de kamer op
er wordt geen woord gesproken
alsof de hele wereld is ingeslikt
hij kijkt naar buiten
ik in de ruimte rond
de gedachten ploeteren door herinneringen
een vlieg
afgesneden van de vrijheid
bromt haar leven bij elkaar
rinkelgeluid
handen grijpen naar de gsm
ik zie dat hij een trui aan heeft
met rolkraag
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Een diva en haar nachtegalen
De stilte maakt haar gedachten onrustig
zij die denkt het leven te beheersen
met koffie, vrienden en bio-groenten
zij weet dat het anders kan
met vaste eettijdstippen, slaaprituelen
uitstappen en familiebezoeken
meer als vroeger
retro, dit woord bekt nu beter
is ze ouderwets, niet van deze planeet
verzuurd, gefrustreerd of alternatief bevlogen
ze opent koffer waar de muziekplaten in zitten
haar vingers weten precies waar te stoppen
uit een afgeleefde kaft, haar lievelingsnummer
in het spiegelglas van de keukendeur zingt ze
als diva, zo doordringend hapervrij dat
zelfs de nachtegalen op de linnen lampenkap
zich blozend verrast omdraaien
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, De Stercke, Erika
Moederskind
Ze schikt het kussen goed
wrijft lichtjes met het geurwater
op de halshuid
onder een dekentje op een ballonbuik
liggen de handen, koude
de voeten, klaar om open te spatten
komen in zachtgroene
aan de zijkant opengeknipte pantoffels terecht
zij brengen kleur in de uitgedoofde zetel
ze glimlacht, bijna onzichtbaar
de dochter die haar moeder verzorgt
spreken kost moeite en haalt herinneringen
die liever willen zwijgen naar boven
Een dochter wordt moeder
het kind blijft dochter
de moeder is het kind geworden
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Utrechtse heuvelrug
Groen nestelt zich, langs beken en paden
op de heuvelruggen
verlangt om in haar weelderigheid
gezien te worden
kinderen spelen en fietsen
weten dat ze daar nog kind kunnen zijn
naast de boeken en computers
hun ogen kijken naar de regenbogen
kastelen prijken op de kaart
duinen zijn nooit ver weg
grafheuvels zwijgen als wandelaars
langs komen
de heuvelrug
in weer en wind
geeft vaart aan het leven
dat een mens lief is
Erica De Stercke
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Eindpunt
De trein stopt bij elk station
een lange rit
ik lees wat, dommel in, schrijf iets op
denk aan mijn moeder hoe ze alleen
in het bed ligt, ze slaapt wellicht
De trein schokt bij elk vertrek
alles kan veranderen, weet ik
zelfs de uren blijven niet klokvast
ik kijk naar buiten, naar een zwart vlak
geen contouren, geen schakeringen
gewoon donker
de nacht heeft een andere stem dan overdag
mijn woorden komen onvast in een boekje
ze dansen grillig, gisteren nog niet
ik voel aan mijn schouder, een pijnlijke trek
de koude hangt rond de spieren, slecht
morgen neem ik een bad, schrob mijn huid rood
wrijf ze in met olie
dan eet ik een uitgebreid ontbijt met eieren
wandel in de stad
koffie met taart, een tweede koffie zonder taart
‘s avonds een paar glazen wijn
om het alleen zijn te verdoezelen
de toekomst te verdoven
mama, ben ik er nog niet ?
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Erika De Stercke
Nachtspinsels
Zweet trekt zeurende cirkels in maagdelijk bedlinnen
druppels langs huidplooien heen
de nacht speelt geeuwt en verteert
naar ruimte snakt de geest
het lichaam naar zondige zeden
de sluier van het weten
donker als stoofkolen
verwarmt het afgekoeld lijf
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika
Erika De Stercke
R i t u e e l
In de nevel een prinsesjesjurk huppelt
over de kiezelstenen naar de vijver
de karpers springen omhoog en azen op het meegebracht brood
rond wilgen treurig en verzadigd
waken de torens over alles wat ademt
een uil, iets later vandaag scheert naar zijn schamele schuilplaats
de muiltjes trippelen over de loopbrug terug
naar de houten kanteelpoort
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika
Erika De Stercke
Vallend schilderij
Je had de zon van Indië nog in de ogen
de verf zat op de schildershanden
die zwarte haren blonken in de herinneringen
tussen koppig speenkruid en resten van broodjes
fietste je in vergeten stegen van de grootstad
zwalpend
het bloed in de lege benen
het hart telde dubbel zo snel af
en dreef je veel te vroeg over de eindstreep
tussen de sterren zweeft jouw oprechte glimlach
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika
Erika De Stercke
Mooie dagen
In het minnenstrelend water
staat zij
in doorschijnende gewaden
vrij van geest en rimpels
vissen nieuwsgierig tussen haar gladde benen
toen was er verlangen in geurende nachten
nu geprezen voor haar behouden schoonheid
milde stem en vrijgevige handen
in deze zedige dagen
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika
Erika De Stercke
Gedicht
Draden lang
als zeewieren
gebruik je mij
glad en gemakkelijk verteerbaar
woelige woorden liggen op lakens
tussen zand en zwetende tenen
leugens, net kwallen kleven op
de badkuip
bruine randen
er waren al tekens
de muren houden hun verkalkte snavel dicht
op een halfnatte handdoek
ligt gescheurd een meisjesdroom
Erika De Stercke (Ninove 1968), woont en werkt in Gent. Ze volgde ‘Literaire creatie’ aan de Academie – afdeling Woord te Deinze en trad meermaals op bij slams en open podia in België en Nederland. Erika De Stercke was o.a. gastdichter bij Simon Vinkenoog – Onbederflijk Vers 2008 te Nijmegen. Erika De Stercke: “Schrijven geeft mij veel voldoening, soms ook wel frustratie als een woord mij niet loslaat. (…) Mijn rugzak zit vol met papierstrookjes waarop ik gedachten neerschrijf. (…) De verhalen van vrienden en gebeurtenissen in de stad, op de trein pik ik op en ze beginnen een eigen leven te leiden. Aan inspiratie geen gebrek.”
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature