Or see the index
Mijn dolk
Ik sloot jou in mijn hart, mijn maat, mijn dolk,
Sinds jaar en dag mijn onderkoelde kameraad,
Gesmeed werd jij door vrijgevochten ruitervolk,
Geslepen door een christenhart vervuld van haat.
Door lelieblanke hand wist jij jouw heft omvat,
Als aandenken aan wat – aan wíe – ik achterliet,
In plaats van bloed vergleed er langs jouw blad
Een opgewelde traan – een parel van verdriet.
Haar rokerige ogen vast op mijn persoon gericht,
Vervuld van onbenoembaar, onuitspreekbaar leed,
Verschoten, vlamden dan weer op, in haar gezicht,
Zoals jouw kling dat in het laaiend kampvuur deed.
Zij maakte jou mijn metgezel, haar liefdespand,
De vagebond in mij volgt steeds jouw wijze raad,
Ja, trouw ben ik haar, ik doe mijn woord gestand,
En jij, jij houdt mij bij de les, mijn kille kameraad!
Michail Lermontov,
Mijn dolk, Кинжал (1838)
(1814 – 1841)
Vertaling Paul Bezembinder
Paul Bezembinder studeerde theoretische natuurkunde in Nijmegen. In zijn poëzie zoekt hij vooral in klassieke versvormen en thema’s naar de balans tussen serieuze poëzie, pastiche en smartlap. Bij uitgeverij Leeuwenhof (Oostburg) verschenen de bundels Gedichten (2020), Parkzicht (2020) en Duizelingen (2022). Website: www.paulbezembinder.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive A-B, Archive A-B, Archive K-L, Archive K-L, Bezembinder, Paul, Lermontov, Lermontov, Mikhail
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature