Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Matrijs voor herinneringen
Vermomder dan de dood is het zwijgen
achter vergelende vitrage. Van iedereen
die denkt van iemand iets te weten. Toch,
de eieren zijn bereids geraapt, beweegt
verleden wanneer het maar wil. Toen
mijn vader jong en klein was zwom hij
in de zee, wist hij niet dat ik dit schrijven
zou. Dat bedriegers gewoon zouden blijven
verzinnen. Konijnen zonder oren, meisjes
met kapotte poppen, dichters die geen
woorden kennen. Wel: water heeft geen
naam, en vluchtend wild zorgt voor later.
Bert Bevers
Eerder verschenen in Eigen terrein, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013. Bert Bevers is dichter en schrijver en woont en werkt in Antwerpen (Be).
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Vergeelde brieven met een lintje erom
In verkleurde inkt de verdwenen stemmen
van broeders die nooit paters zouden worden.
Over geplooide superplies in zwijgende kasten,
en opwolkende wierook. De zinnen ademen
schuchter voor de sluier van hun namen, als
fluisteringen uit het hart. Ze dansten ooit
de horlepijp, maar de melodie daarvan zonk
traag weg uit hun oren als een steen in veen.
Bert Bevers
Eerder verschenen op Versindaba, Stellenbosch, februari 2014
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Belijdenis
Je moet niets verbranden. Zelfs geen mieren
als je denkt dat die een oprukkend leger zijn.
Dat heb ik wel gebiecht ja, dat heb ik toen wel
gebiecht. Ego te absolvo a peccatis tuis in nomine
Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen. Amen.
Ach, die 10 Ave Maria’s en 5 Paternosters
waarmee ik mijn zieltje destijds schoon waste.
Het blonk daarna weer als een ansjovisbuikje.
Nooit echt heb ik me onderworpen aan de sluier
van de dwang. Onrustige biechtelingen waren
er genoeg hoor, bang mokkend in hun eigen
schaduw. Vierduizend mijl dik waren voor hen
de muren van de hel. Zij leerden de beschroomde
tere tinten van berouw nooit kennen. Bleven
verhard in wrede gedachten, grauw als gummi.
Bert Bevers
Eerder verschenen bij Digther, Diksmuide, november 2013
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Wachten op de perenval
Een boerengedicht
Tussen verse klaver en bloeiende netel
roestige val: de dreiging blijft. Aan de voetzolen
poldermodder, smeuïg en zwart.
Uit langse karren bulken ajuinen. Erachter houden
wielrenners zich uit de wind. Boeren klotsen klompen
over de deel. Er zit regen in de lucht.
Bezwangerd land. Fazanten schieten door de greppels.
Hoera: gloeit achter gindse wolk de zon niet weer?
Harken krabben van de tuin de jeuk weg.
Hé Adriaen van Grijpstraten, waar heb je toch mijn
zwingel gelaten? neuriet de knecht. Vergeten is
de landheer die hier dertig jaar geleden op de rozen piste
nog niet gans.
Bert Bevers
Uit: Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Vloed
Ze kruipt graag voor, de branding. Spoelt zich het kader
uit de blik in, een kamer waarin nog nooit gewoond werd
tegemoet. Door druppels heen voeren winden landzieke
beloftes aan. Zonder wat voor twijfels dan ook zwijgt
schamel het strand van de ontrouw, en bilzacht de bank.
Bert Bevers
Bert Bevers schreef dit gedicht bij de foto van Joep Eijkens
© gedicht Bert Bevers 2020
© foto Joep Eijkens 2020
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Archive E-F, Bevers & Eijkens, Bevers, Bert, Joep Eijkens Photos, Photography
Uit het dagboek van een prinses
Wij weten van dit land dat het bestaat,
en denken van dit volk dat het graag leeft.
Het heeft merkwaardige mensen.
Sommige maken wandelingen van uren
in een draaideur. Andere zwaaien
naar schaduwen. Er zijn er zelfs die lezen.
Ik was in een winkel waar je zomaar
sigaren kunt kopen. In doosjes.
En wat me telkens toch weer opvalt:
Er zijn weinig zwervers zonder hond.
Bert Bevers
Ongepubliceerd
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Geheim
Verbazingwekkend scherp gelijke tred
met de herinnering. Halsstarrig bedenken
van ballades omtrent niets. Opgestaan
zijn wij uit een lege slaap, en we eten nu
brood aan langzame, langzame tafels.
Prevel maar voor een gesloten gordijn.
Traagheid is immers van geluk het geheim.
Bert Bevers
Joep Eijkens maakte de foto bij dit gedicht
© gedicht Bert Bevers 2020
© foto Joep Eijkens 2020
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive E-F, Bevers & Eijkens, Bevers, Bert, Joep Eijkens Photos, Photography
Belofte
Het zal tijd worden, ja? En dat zal het blijven
worden. Steeds meer zal er van zijn. Beloofd.
Spanning van kader mag je verwachten, ook
trilling van doek. En luister goed: uit een wijk
vol zwanen klinkt een aria van mistige dagen.
Bert Bevers
Ongepubliceerd
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Het heuveltje van Gilliams
Uit het sprokkelhout van de herinnering nadert
hij na jaren het heuveltje waar het kreupelhout
dreigde weer, waar een mufriekende foefeling te
ritselen hangt. Hij was er bang. Waar is van sterre
der zee het licht, de weg? O reinste der schepselen.
Bert Bevers
Ongepubliceerd
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Haventijding
Ze laten water nimmer alleen en nemen ook kaarten
die niemand lezen kan mee. Geen schrik van weertij
hebben ze, en voor wroeging geen geduld. Schippers
hechten aan hun roer. Bedenken dat Maria Rome
nooit zag, nimmer voer. Hun schepen haten blijven.
© gedicht Bert Bevers 2019
© foto Joep Eijkens 2019
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Archive E-F, Bevers & Eijkens, Bevers, Bert, Joep Eijkens Photos, Natural history, Photography
Kolonie
Kauwval in de avond: vrije val naar nesten. Ontrouw
wordt hier niet gedoogd. Ze schijnen op de plattegrond
van het slapen te dolen maar weten feilloos hun weg
boven die dubbele bodems van diepte. Craquelures
in de lucht lijken takken. Nacht weet zich een grens.
© gedicht Bert Bevers 2019
© foto Joep Eijkens 2019
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive E-F, Bevers & Eijkens, Bevers, Bert, Joep Eijkens Photos
Cour
Brieven zweven gangen in vol leugens zonder
wonden, op iedere verdieping. Zicht daarop
vanaf de binnenplaats. Binnen zeggen spiegels:
Geen mens. Naar buiten wordt niet gekeken. Er
gaat een ochtend volgen om nimmer te vergeten.
Bert Bevers
Ongepubliceerd
Juli 2019
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Thank you for reading FLEURSDUMAL.NL - magazine for art & literature