Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Monolietjes
Boven hun tijd zijn ze uitstekend gebleven, die
vele monoliedjes uit de transistorradio. Er was
geen stereo nog maar deze oren hoorden wel al
in een taal die ze verstonden hoe ze zouden blijven
hangen. Fijn afgedaald terug naar blij verlangen,
halsstarrig glanzend als muntjes in een fontein.
Bert Bevers
Monolietjes
Gedicht
Ongepubliceerd
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Gebruiksaanwijzing
Zegslieden zeggen niets. Ze geven hun meester door.
O, wat zijn ze bang in het donker. Als ze zelf redenen
om te zwijgen moeten verzinnen, met de kreet van de
wraak in de keel. Scherprechters wachten in hun ijle
dromen op bevelen. Ach, die macht over de taal.
Gebruik haar gerust want gemuilkorfd door luwte
blijven toch de lichtgelovigen. Goed onder woorden.
Bert Bevers
Gebruiksaanwijzing
Gedicht
Verschenen in Eigen terrein, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Ook als niemand
Geen blijf weten zij met zichzelf, maar zeker
kennen ze murw als getuigen hun plaats.
De hemelstreken zijn hun wanden want geen
vensters zijn er om uitzicht te kaderen. Het
zuiden is hun raam. Ook als niemand hem
uitspreekt dragen zij volhardend hun naam.
Bert Bevers
Ook als niemand
Gedicht
Geschreven bij potloodportretten van daklozen
door Kees Franken uit Bergen op Zoom
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Attentie
Doorzichtiger is op zondagen het menen, en vaster
de zit. Waarom de winter hapert wenst schijnbaar echt
niemand te begrijpen. Amper hoorbaar nog is daar het
prevelen van delicate arrangementen, zijn daar mensen
op schaal alom. Ze denken allemaal zelf over van alles.
In aanhankelijkheid navigeren ze braaf vederlicht bedrog.
Bert Bevers
gedicht
Attentie
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Perzische kievitsbloem
(Fritillaria persica)
Je blaadjes glanzen amper aarzelend klokvormig,
mauve en zacht als het velletje van een pruim.
Vochtig in de halfschaduw op een zwart grondje
bestond je in oude dromen reeds, elke lente steeds
de lampenkapjesbloemetjes vrolijk in het gelid.
Hommeltjes gebruiken ze blij als schommeltjes.
Bert Bevers
Perzische kievitsbloem
(Fritillaria persica)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert, Natural history
De losprijs van de wederkeer
Kruis en anker is het denken, hartsgrondig als
de eenzaamheid van eerstelingen. Nooit vergeten
die dat bouwen op de trouw van tijd maar al
te vaak verglijdt naar lusteloosheid. Passanten
blikken op naar ramen die niet ontsloten worden.
Daarachter mogen van onwil scherpe sporen
worden gewist. Primipara’s snikken er van vreugde
en pijn. In de plooien van hun klanken wankelt het
contrapunt. Nu moet je maar wachten of iemand
in ootmoed herboren de losprijs van de wederkeer
herkent. Nu moet je maar beter gewoon wachten.
Want geluk is meer dan blij zijn met je ademen.
Wreed is hij die nimmer weent.
Bert Bevers
gedicht
De losprijs van de wederkeer
(Eerder verschenen in Eigen terrein – Gedichten 1998-2013,
Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Op café
Aan de toog neuriën treuzelige drinkers gebruikte
melodieën, met de nonchalance van zangers
die onbang zijn als de stem van Björk. Hoor hoe ze
in hun liederen worden van huiverende ontwakers
tot dochterloze vaders, ontwaarde vertalers van
vrijpostige heiligen, gulle grensvrezers in de ochtend.
Bert Bevers
gedicht
Op café
(ongepubliceerd)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Brexit blues
Voor hetere vuren hadden ze gestaan, met
geloken blikken vol mist op verre zeevaart.
Ze dachten grage menners wel te herkennen,
en hun beduimelde beloften ras te doorzien.
Nu wachten de weglopers ginds achter breed
water bang af wat komt, in hun andere uren.
Bert Bevers
gedicht
Brexit blues
(ongepubliceerd)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert, MONTAIGNE
Op rust
Stappend uit de plattegrond ziet hij
de ruige snede van het leven pas
op de plaats van stilstand inzicht
zich ontvouwt. Zie hem aankuieren,
als een man die na lang geoefend te
hebben eindelijk aan het werk mag.
Hij vraagt zich af: is ‘Niets blijft’
hetzelfde als ‘Alles gaat weg’?
Bert Bevers
Eerder verschenen in Sterrengruis, Reinart Edities, Oss, 2000. Bert Bevers is dichter en schrijver en woont en werkt in Antwerpen (Be).
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Matrijs voor herinneringen
Vermomder dan de dood is het zwijgen
achter vergelende vitrage. Van iedereen
die denkt van iemand iets te weten. Toch,
de eieren zijn bereids geraapt, beweegt
verleden wanneer het maar wil. Toen
mijn vader jong en klein was zwom hij
in de zee, wist hij niet dat ik dit schrijven
zou. Dat bedriegers gewoon zouden blijven
verzinnen. Konijnen zonder oren, meisjes
met kapotte poppen, dichters die geen
woorden kennen. Wel: water heeft geen
naam, en vluchtend wild zorgt voor later.
Bert Bevers
Eerder verschenen in Eigen terrein, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013. Bert Bevers is dichter en schrijver en woont en werkt in Antwerpen (Be).
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Vergeelde brieven met een lintje erom
In verkleurde inkt de verdwenen stemmen
van broeders die nooit paters zouden worden.
Over geplooide superplies in zwijgende kasten,
en opwolkende wierook. De zinnen ademen
schuchter voor de sluier van hun namen, als
fluisteringen uit het hart. Ze dansten ooit
de horlepijp, maar de melodie daarvan zonk
traag weg uit hun oren als een steen in veen.
Bert Bevers
Eerder verschenen op Versindaba, Stellenbosch, februari 2014
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Belijdenis
Je moet niets verbranden. Zelfs geen mieren
als je denkt dat die een oprukkend leger zijn.
Dat heb ik wel gebiecht ja, dat heb ik toen wel
gebiecht. Ego te absolvo a peccatis tuis in nomine
Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen. Amen.
Ach, die 10 Ave Maria’s en 5 Paternosters
waarmee ik mijn zieltje destijds schoon waste.
Het blonk daarna weer als een ansjovisbuikje.
Nooit echt heb ik me onderworpen aan de sluier
van de dwang. Onrustige biechtelingen waren
er genoeg hoor, bang mokkend in hun eigen
schaduw. Vierduizend mijl dik waren voor hen
de muren van de hel. Zij leerden de beschroomde
tere tinten van berouw nooit kennen. Bleven
verhard in wrede gedachten, grauw als gummi.
Bert Bevers
Eerder verschenen bij Digther, Diksmuide, november 2013
Bert Bevers is a poet and writer who lives and works in Antwerp (Be)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
Thank you for reading FLEURSDUMAL.NL - magazine for art & literature