Or see the index
Ernest Potters tijdens zijn eerste solo-tentoonstelling sinds lang, in Luycks Gallery, 2012. (Foto: Joep Eijkens)
Ernest Potters timmerde niet alleen als fotograaf aan de weg, maar was ook jarenlang drijvende kracht en organisator van tal van activiteiten in de Tilburgse kunstwereld. Op 10 augustus 2022 overleed hij na een kort ziekbed.
door Joep Eijkens
Ernest Potters werd in 1953 te Tilburg geboren als zoon van de bekende pottenbakkers Henk en Lies Potters. Hij volgde zijn opleiding aan St. Joost Breda en was sinds 1974 werkzaam als fotograaf/fotojournalist. Vanaf de jaren zeventig werkte hij als freelance fotograaf onder meer voor muziekbladen als OOR en Hitkrant, voor het maandblad Jazz Nu en diverse landelijke dag- en weekbladen. Maar ook voor uiteenlopende (kunst)instellingen en andere opdrachtgevers in Tilburg en daarbuiten, waaronder diverse muziek-, dans- en theatergezelschappen.
Potters fotografeerde talloze theater- en dansvoorstellingen. Tot zijn favoriete onderwerpen hoorden architectuur en muzikanten. Wat dat laatste betreft was hij apetrots op een portret dat hij schoot van zijn idool Frank Zappa.
Ruimte X
Maar Potters was beslist méér dan fotograaf. Zo stichtte hij in 1980 met zijn toenmalige levenspartner, danseres Nora van den Eeckhout, Het Danshuis, gevestigd in de Telexstraat in Tilburg. Het betreffende pand werd later onder de naam Ruimte-X een bekend ‘multidisciplinair kunstenpodium’ waar tussen 1998 en 2012 talloze exposities, voorstellingen en culturele bijeenkomsten plaatsvonden. Potters hoorde bovendien tot degenen die aan de wieg stonden van de succesvolle Werkplaats L’Avventura Tilburg.
Ook kreeg Ernst Potters naam door de kunstexposities die hij elders in de stad organiseerde tijdens de Tilburgse kermis. En door de in literatuur, beeldende kunst, theater en muziek gespecialiseerde uitgeverij teleXpress die hij runde met zijn partner Ingrid Luycks. De producten waren steeds mooi verzorgde publicaties. Zijn eerste foto-expositie had hij in 1976 in het cultureel centrum Boerderij Denissen in Berkel-Enschot. Daarna volgden exposities in binnen- en buitenland.
Qua Vadis
In 2012 sloot Ruimte X de deuren en concentreerde Ernest Potters zich weer meer op zijn werk als fotograaf. Het was in de galerie van Luycks dat hij in datzelfde jaar voor het eerst sinds lange tijd weer solo eigen fotografisch werk exposeerde onder de titel Quo Vadis. Diverse solo- en duo-exposities volgden daarna, eveneens in Luycks Gallery.
Potters timmerde de afgelopen jaren sowieso steviger aan de weg als fotograaf. Zo begon hij eind 2020 op Instagram met een soort dagboek in foto’s van dingen en plekken die hij onderweg tegenkwam. Al dan niet alledaagse voorwerpen en plekken waaraan vrijwel niemand aandacht schenkt: van een weggegooid bierblikje op een hoop straatstenen tot een abstract detail van een stukje architectuur. Alsof hij wilde zeggen dat schoonheid ook op straat is te vinden, als je er maar oog voor hebt.
Ernest Potters maakte ook, en regelmatig in samenwerking met anderen, diverse fotoboeken zoals Hoog-Gaat-Ie. Fotoboek van de Tilburgse kermis met Paul Spapens en Lauran Wijffels, en vorig jaar nog Het nieuwe ritme van Tilburg. Dat was een coproductie met de eveneens Tilburgse fotograaf Wil van Dusseldorp over de metamorfose die de voormalige textielstad onderging sinds de jaren zestig. Potters nam daarin vooral het afgelopen decennium voor zijn rekening, met kleurenfoto’s die hij speciaal voor dit boek maakte. Het werd uitgegeven door stichting De NWE Stijl, waarin Ingrid Luycks één van de drijvende krachten is. Potters was ook de bedenker van tal van opmerkelijke boekconcepten en uitgaven, waaronder De Kanonbal. Requiem voor een wielrenner en dichtbundels van diverse Tilburgse stadsdichters.
Om ideeën zat Ernest Potters nooit verlegen en hij was ook altijd bereid ideeën van anderen de ruimte geven, vaak letterlijk in Ruimte X. Zijn betrokkenheid bij Tilburg was groot en hij zal in die stad worden gemist, maar zijn wereld was eindeloos veel groter dan stad of provincie.
Eerder gepubliceerd in: Brabant Cultureel. Digitaal podium voor kunst en cultuur
© Joep Eijkens, 11 augustus 2022
https://www.brabantcultureel.nl/
•fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, Archive O-P, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DANCE & PERFORMANCE, In Memoriam, Joep Eijkens, Photography
Marina Keegan (1989-2012) was an award-winning author, journalist, playwright, poet, actress, and activist.
Her nonfiction has been published in The New York Times; her fiction has been published on NewYorker.com, and read on NPR’s Selected Shorts; her musical, Independents, was a New York Times Critics’ Pick. Marina’s final essay for The Yale Daily News, “The Opposite of Loneliness”, became an instant global sensation, viewed by more than 1.4 million people from 98 countries.
‘A generation-defining collection published posthumously…Her voice is relevant, sharp, fresh, unfiltered and poetic, with a dry wit. You can dive in and out of her questioning and her musings and meanderings. So much promise’, Jenna Coleman, star of Doctor Who and Victoria.
Marina Keegan’s star was on the rise when she graduated from Yale in May 2012. She had a play that was to be produced at the New York International Fringe Festival and a job waiting for her at the New Yorker. Tragically, five days after graduation, Marina died in a car crash.
As her family, friends and classmates, deep in grief, joined to create a memorial service for Marina, her unforgettable last essay for the Yale Daily News, ‘The Opposite of Loneliness’, went viral, receiving more than 1.4 million hits.
She had struck a chord. Even though she was just 22 when she died, Marina left behind a rich, expansive trove of prose that, like her title essay, captures the hope, uncertainty and possibility of her generation. The Opposite of Loneliness is an assemblage of Marina’s essays and stories that articulates the universal struggle we all face as we work out what we aspire to be and how we can harness our talents to make an impact on the world.
The Opposite of Loneliness:
Essays and Stories
by Marina Keegan (Author),
Anne Fadiman (Introduction)
Publisher: Scribner,
Simon & Schuster Ltd
First Edition (April 8, 2014)
Language: English
240 pages
ISBN-10 : 147675361X
ISBN-13 : 978-1476753614
Price: Paperback € 19,99
Marina Keegan (1989-2012)
American author, playwright, journalist, actress and poet
Born: Marina Evelyn Keegan
October 25, 1989
Boston, Massachusetts
Died: May 26, 2012 (aged 22)
Cape Cod (USA)
Alma mater; Yale University
The Opposite of Loneliness:
Essays and Stories (2014)
American literature
For more information, visit: TheOppositeofLoneliness.com
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, #Editors Choice Archiv, - Book News, Archive K-L, Archive K-L, In Memoriam, Marina Keegan, THEATRE
Desmond Tutu se laaste vlug
in sy laaste tyd sweef hy geluidloos oor die water
die wind hou asem op oor die stroomversnellings
geen Woord meer ontsnap uit sy snawel nie
hy is visarend aartsbiskop vader man
sy oë speur stroomop & stroomaf
na dubbele reënboë soos poorte op die horison
salf wierook mirre was woorde vir sy kinders ook vuur
nou verswart & skeur sy kleed as sy roep die stilte breek
met uitgestrekte kloue in ’n laaste seëngroet duik hy verloor
sy kruis & vang hy ’n vir sy vlug onder deur ’n reënboog
Carina van der Walt
Desmond Tutu se laaste vlug*
Farewell poem
* In Greek and Roman times, the Eagle was referred to as a God or “The King of Birds”. In many cultures the Eagle is known as a symbol of power and resurrection,
Desmond Tutu was a South African Anglican bishop and theologian, known for his work as an anti-apartheid and human rights activist. In 1984 Tutu won the Nobel Peace Prize.
Tutu died from cancer at the Oasis Frail Care Centre in Cape Town on 26 December 2021, at the age of 90. The funeral took place on 1 January 2022 at St. George’s Cathedral, Cape Town.
Carina van der Walt moved from Klerksdorp in South Africa to the Netherlands in 2007. In Klerksdorp she was a high school teacher during apartheid. After the death of her first husband she took up her studies in literature. She came to Tilburg University for an exchange and met her future husband. The same city (Klerksdorp recently renamed to Matlosana) was the birthplace of archbishop Desmond Tutu. He qualified as a teacher and taught there for the first years of his professional life until a law on Bantu education made it impossible for him to fulfil his work. He resigned and moved to London to get educated to become a priest. They share the same backdrop, the dry half desert part of the North West province with the beautiful acacia trees. Parenthood was an important part of both their lives.
Van der Walt met Tutu once in 2012. He came to The Hague to unveil the statue Long Walk to Freedom in celebration of Nelson Mandela. He made a massive impression on her. Carina van der Walt now lives in Tilburg in The Netherlands. She works as a writer, poet and editor.
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Archive S.A. literature, Apartheid, Archive W-X, Carina van der Walt, In Memoriam, Walt, Carina van der
Last Will
My will is easy to decide,
For there is nothing to divide.
My kind don’t need to fuss and moan —
“Moss does not cling to a rolling stone.”
My body? Ah, If I could choose,
I would to ashes it reduce,
And let the merry breezes blow
My dust to where some flowers grow.
Perhaps some fading flower then
Would come to life and bloom again.
This is my last and final will.
Good luck to all of you.
Joe Hill
(1879-1915)
Last Will
Written in his cell on the eve of his execution
Joe Hill was sentenced to death after being accused of the murder of two shopkeepers. His conviction is often disputed by historians. On November 18, 1915, one day before his execution, he wrote his last will. On that same day, he sent a telegram to fellow IWW member Bill Haywood, telling him: “Don’t waste time mourning – Organize!”
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive G-H, Archive G-H, In Memoriam, Joe Hill
Op 19 december 2019 is – na een zeer kort ziekbed – overleden dichter J.A. (Jules) Deelder. De dichter werd volgens zijn familie “tot zijn eigen verbazing” 75 jaar oud.
Jules Deelder (Rotterdam, 1944 – 2019) was een opvallende verschijning en erg geliefd als schrijver, dichter, muzikant en performer. Hij was zijn leven lang een groot liefhebber van Jazz en fan van de Rotterdamse voetbalclub Sparta. De club riep hem, kort voor zijn dood, nog uit tot lid van verdienste. Verder stond Deelder bekend als ‘De nachtburgemeester van Rotterdam’.
Jules Deelder werd gerekend tot de ‘performance poets’ ( of ‘popdichters’) een beweging die aansloot bij de ‘Beat Generation’ van Amerikaanse dichters als Allen Ginsberg en Jack Kerouac.
De familie van Deelder en uitgeverij De Bezige Bij, staan met dit gedicht stil bij zijn overlijden:
Zijn gaan is
een komen
Zijn komen
een gaan
Hij houdt niet
van zitten
Hij blijft
liever staan
Zichzelf
en de wereld
een raadsel
(Uit: De Zwarte Jager – J.A. Deelder, 1973)
I.M.
Jules Deelder
(1944 – 2019)
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, #Archive A-Z Sound Poetry, #Beat Generation Archives, #Editors Choice Archiv, Archive C-D, Archive C-D, In Memoriam, Jules Deelder
Begin jaren tachtig ontmoette Lawrence Weschler de toen nog hard aan de weg timmerende Oliver Sacks in New York.
Het was een onzekere periode voor de jonge neuroloog: Sacks’ eerste boek Ontwaken in verbijstering was tien jaar eerder al verschenen, maar hij had het grote publiek nog niet bereikt.
Met de jaren groeide Sacks’ bekendheid en werd de vriendschap tussen hem en Weschler hechter. Op zijn sterfbed vroeg Sacks zijn goede vriend of hij zijn verhaal zou willen optekenen. Dit boek is het resultaat van dat verzoek.
In En hoe gaat het met u, dokter Sacks? brengt Weschler Sacks’ extravagante persoonlijkheid prachtig tot leven. We worden teruggevoerd naar Sacks’ jongere jaren vol drugs en turbulentie, volgen hem in zijn werk als neuroloog en schrijver, zien hem patiënten helpen en vrienden vermoeien, en we volgen zijn strijd met medische en wetenschappelijke instellingen om aandacht te krijgen voor zijn belangrijkste bekommernis als neuroloog: de individuele menselijke ziel.
Weschler is erin geslaagd om Sacks’ belangrijkste vraag voor zijn patiënten – Hoe gaat het met u? – terug te kaatsen naar de beroemde neuroloog zelf.
Lawrence Weschler (1952) schreef meer dan twintig jaar voor The New Yorker. Daarnaast gaf hij les aan prominente Amerikaanse universiteiten waaronder Princeton, Columbia, Brown en New York University. Aan de laatstgenoemde universiteit was hij tot 2013 directeur van het New York Institute for the Humanities. Weschlers oeuvre bestaat uit veelgeprezen literaire non-fictie over allerlei politieke en culturele onderwerpen.
En hoe gaat het met u, dokter Sacks?
Lawrence Weschler
Oorspronkelijke titel: And How AreYou, Dr. Sacks?
Paperback
De Bezige Bij 2019
Aantal pagina’s 496
Paperback: 34,99
# new books
And How AreYou, Dr. Sacks?
Lawrence Weschler
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, - Book News, - Book Stories, Archive S-T, Archive W-X, In Memoriam, Oliver Sacks, Psychiatric hospitals
Laatste boek van F. Starik: ‘Dichter van dienst’ over De eenzame uitvaart. Dichter van dienst is het vaarwel van F. Starik, zijn indrukwekkend en aangrijpend laatste boek over eenzame uitvaarten in Amsterdam die hij zestien jaar lang vormgaf.
‘Ik ben De Eenzame Uitvaart in de loop van tijd als een levensopdracht gaan zien, als een Taak die je tot het einde zult vervullen, niet als een project waarmee je na een tijdje weer ophoudt.
Het recept is eenvoudig en inmiddels bekend: dichters schrijven een gedicht – en dragen dat op de uitvaart voor – voor die mensen, die anders waren overgeschoten, voor wie niemand zou komen, over wie niemand had gesproken, was de dichter er niet geweest om afscheid te nemen, vaarwel te zeggen.’
Het boek: ‘Dichter van dienst’ is het vaarwel van F. Starik (1958-2018), zijn indrukwekkend en aangrijpend laatste boek over eenzame uitvaarten in Amsterdam die hij zestien jaar lang vormgaf.
Met gedichten van o.a. Maria Barnas, Wim Brands, Anneke Brassinga, Eva Gerlach, Erik Jan Harmens, Judith Herzberg, Neeltje Maria Min, Marieke Lucas Rijneveld en Menno Wigman.
F. Starik
Dichter van dienst
over De eenzame uitvaart
Uitgever: Nieuw Amsterdam
Verwacht: November 2019
ISBN 9789046825983
paperback
288 pagina’s
€ 20,99
# new books
F. Starik
Dichter van dienst
over De eenzame uitvaart
• fleursdumal.nl magazine
More in: #More Poetry Archives, - Book News, - Book Stories, Archive S-T, Art & Literature News, Brands, Wim, In Memoriam, Rijneveld, Marieke Lucas
Guy Commerman, een hoog gewaardeerde auteur bij Uitgeverij Kleinood & Grootzeer is op 10 januari 2019 overleden.
Juist op dat moment was zijn nieuwe bundel: Verhalen van de zandloper, voltooid. De bundel bevat zijn laatste gedichten en is tevens een eerbetoon aan deze veelzijdige dichter en aimabel mens.
Guy Commerman (1938 – 2019)
Verhalen van de zandloper
De derde bundel van Guy Commerman bij Kleinood & Grootzeer
Eerste druk 100 genummerde en door de auteur gesigneerde exemplaren. Boekje, 62 pagina’s,
gelijmd 21 x 10,5 cm.
ISBN/EAN 978-90-76644-93-6
€18,-
# Meer informatie bij Uitgeverij Kleinood & Grootzeer
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Bookstores, Archive C-D, Archive C-D, Art & Literature News, In Memoriam, LITERARY MAGAZINES
Jan Naaijkens was bekend als schrijver van proza, toneel, gedichten en liedjes.
Daarnaast was hij een onderwijzer in hart en nieren. En niet te vergeten: radiopresentator, acteur, verzetsheld, én vader van 12 kinderen.
Jan Naaijkens heeft veel betekend voor de culturele emancipatie van Brabant in de periode na de Tweede Wereldoorlog.
Hij werd in februari 100 jaar oud. Op 17 april overleed Jan Naaijkens in zijn slaap.
Jan Naaijkens
(Hilvarenbeek, 10 februari 1919 – 17 april 2019)
# Meer over Jan Naaijkens in fleursdumal.nl magazine via deze link
# Link Jan Naaijkens op Wikipedia
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Archive M-N, Archive M-N, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Brabantia Nostra, FDM Art Gallery, In Memoriam, Jan Naaijkens, THEATRE
Tilt
Bij de muziek van Scott Walker
I
Slagschaduw van hand met potlood
over de ontcijfering van wat hier klinkt:
links en rechts brandbaar geheimen rollen
in elkaar tot wat een steekspel wordt.
Hij
daar met die neiging, veraf en zo dichtbij
zoals ik hier nu jou reeds weet,
beweegt zich buigend en verlangend
zinvol tasten in. Op zoek naar evenwicht.
II
Deze kluizenaar vermoedt onder kousen sproetjes.
Bezweert binnensmonds nachtmerries en
helt zoals hij denkt in cirkelend
weerkaatsen – luidop maar ongezien,
liefst.
Cimbalen laat hij klateren als water.
Toch hangt van dit geluid zijn leven amper af.
O the Luzerner Zeitung never sold out,
never sold out
III
Over zinnen laat hij zilvergrijze sluiers vallen.
Niemand vraagt waarom. Zo is het dan ook goed.
Zingen is voor deze stem geen afdoend woord:
plofjes adem blijven hangen tussen microfoon en
oren.
Dan zweeft hij tussen fluisteren en fluiten door
op weg naar waterweegbree, webben en de lippen
van een meisje dat met open mond probeert
een mooie ronde o te neuriën
IV
Wereldvreemde man schept eigen logica.
Wie die niet volgen kan mag heel gewoon
een straatje om. Zie je hem dan de pijn niet lijden
van monsters in de nacht, van schaduwen in
regen?
De monnik wist verhalen uit, tegels almaar donkerder
rond de voeten. Hoofdvol galmen wonderen.
In geval van dij, in geval van dij. Hij kust gaten
voor de kogels in geval van dij.
V
Zie hoe het zeil spant. Onder de verse huif
telt hij de rimpels in zijn handen, met die
van zijn vader vol overeenkomsten, net
als de verse verdragen voor toekomst.
Nat
de lakzegel nog. Krullend van heimwee
naar een tijd van jagers stort hij zich
een aanval binnen. Vurig smeedt hij daarin
gulle plannen. Vurig.
Bert Bevers
Verschenen in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, Antwerpen, 1998
In memoriam Scott Walker (born Noel Scott Engel; January 9, 1943 – March 22, 2019)
Photo: Scott Walker – Dutch TV programme Fenklup 1968 – Beeld en Geluid Wiki
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive W-X, Art & Literature News, Bevers, Bert, In Memoriam, Scott Walker
Auteur de la Série Noire, Hervé Prudon est mort en 2017 d’un cancer annoncé. Les deux derniers mois de sa vie, il les a consacrés à écrire des poèmes qui témoignent avec lucidité de son dernier combat : revendication de la solitude, détachement, conscience de la mort qui vient, souci de celle qui reste seule. Ils dessinent au-delà de la mort la personnalité d’un homme radical, porteur d’une douleur existentielle qu’il cherchait à conjurer.
Écrits dans l’urgence, ces textes brefs et nerveux acquièrent un supplément de vigueur, de force et d’acuité. En dépit des circonstances, des traits d’humour viennent tempérer la sèche gravité du propos, loin de tout cynisme, de tout pathos. Ce court testament est à la fois une leçon de stoïcisme et un morceau de tendresse humaine à vif.
«Atteint d’un cancer diagnostiqué en août 2017, Hervé Prudon se savait condamné. Durant les deux derniers mois de sa vie, où il lui était devenu impossible d’écrire le roman qu’il avait ébauché, il remplira deux carnets de moleskine noirs d’une écriture tremblée. Une centaine de poèmes qui tous parlent de la mort à venir et frappent par leur lucidité et l’urgence dont ils sont un puissant témoignage. Ils dessinent en creux la personnalité d’un homme, porteur d’une douleur existentielle qu’il chercha toute sa vie à conjurer par la légèreté.» Sylvie Péju
Hervé Prudon, né le 27 décembre 1950 à Sannois (Seine-et-Oise) et mort le 15 octobre 2017 à Paris, est un écrivain, journaliste et scénariste français, spécialisé dans le roman policier et la littérature d’enfance et de jeunesse. Hervé Prudon laisse derrière lui une vingtaine de romans et des poèmes.
j’étais tremblé trempé de mon septembre
j’ânonnais dans ma tête en scaphandre
un dictionnaire de rimes à rien
mourir était mon programme court
écrire déjà était mort de fatigue et silence
c’était un premier pas vers ma longue absence
Hervé Prudon
Devant la mort
Littérature française – Poésie
ISBN-10 2072819849
Gencode : 9782072819841
Code distributeur : G02336
Collection Blanche, Gallimard
Parution : 11-10-2018
Langue : Français
128 pages
140 x 205 mm
Prix 14,50€
# new poetry
Hervé Prudon
fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Bookstores, Archive O-P, Archive O-P, Art & Literature News, In Memoriam
A Death-scene
“O day! he cannot die
When thou so fair art shining!
O Sun, in such a glorious sky,
So tranquilly declining;
He cannot leave thee now,
While fresh west winds are blowing,
And all around his youthful brow
Thy cheerful light is glowing!
Edward, awake, awake–
The golden evening gleams
Warm and bright on Arden’s lake–
Arouse thee from thy dreams!
Beside thee, on my knee,
My dearest friend, I pray
That thou, to cross the eternal sea,
Wouldst yet one hour delay:
I hear its billows roar–
I see them foaming high;
But no glimpse of a further shore
Has blest my straining eye.
Believe not what they urge
Of Eden isles beyond;
Turn back, from that tempestuous surge,
To thy own native land.
It is not death, but pain
That struggles in thy breast–
Nay, rally, Edward, rouse again;
I cannot let thee rest!”
One long look, that sore reproved me
For the woe I could not bear–
One mute look of suffering moved me
To repent my useless prayer:
And, with sudden check, the heaving
Of distraction passed away;
Not a sign of further grieving
Stirred my soul that awful day.
Paled, at length, the sweet sun setting;
Sunk to peace the twilight breeze:
Summer dews fell softly, wetting
Glen, and glade, and silent trees.
Then his eyes began to weary,
Weighed beneath a mortal sleep;
And their orbs grew strangely dreary,
Clouded, even as they would weep.
But they wept not, but they changed not,
Never moved, and never closed;
Troubled still, and still they ranged not–
Wandered not, nor yet reposed!
So I knew that he was dying–
Stooped, and raised his languid head;
Felt no breath, and heard no sighing,
So I knew that he was dead.
Emily Brontë
(1818-1848)
poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Brontë, Anne, Emily & Charlotte, In Memoriam
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature