Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
7 – 11 juni 2016 # Ro Theater & Rotterdamse Schouwburg #
47e Poetry International Festival Rotterdam
Van 7 tot en met 11 juni kun je voor de 47e keer volop nieuwe dichters ontdekken en inspiratie opdoen tijdens het Poetry International Festival Rotterdam. Na vele jaren honkvast in de Rotterdamse Schouwburg beleeft het festival een bijzondere editie. Na de opening in de grote zaal verhuist het festival naar het sfeervolle Ro Theater. Daar, maar ook in en om de bruisende Witte de Withstraat, vind je een verrassende en uitdagende line-up van dichters van ver en ben je getuige van unieke voordrachten in vele talen, verdiepende specials, interview en debat in het dagelijkse Poëziecafé, vertaalprogramma’s en crossovers van poëzie met film, kunst, muziek en dit jaar ook strips.
Festival dichters: Laura Accerboni, Aase Berg, Anneke Brassinga, Sonja vom Brocke, Luis Chaves, Maarten van der Graaff, Esther Kinsky, Ruth Lasters, Sinéad Morrissey, Barbara Pogacnik, Sergio Raimondi, Lisa Robertson, Abdel-ilah Salhi , Andrej Sen-Senkov, Jeet Thayil, Răzvan Ţupa, Ann Vickery, Raúl Zurita
# Meer info op website POETRY INTERNATIONAL
fleursdumal.nl magazine
More in: #More Poetry Archives, Art & Literature News, Literary Events, Poetry International
Bezoek
Dat er verlangen was naar het verwante hart.
Dicht geluk. Nabijheid is de doofheid van moeders.
Je bent ervan en weg van ze, als een hesp
gerookt in zaagsel van beukenhout.
Dat je denkt. Een geschenk is dit. Gekregen
van. Of gevonden, uit een zinnige boodschap
van leegte. Soms. Soms spijkerharde twijfel.
Niet altijd. Dat het na ons stil zou vallen.
Vraagteken. Punt. Langs onvermoede lijnen
gaat alles door. Verleden is elders.
Dat ze zegt dat ze ’s avonds op mocht. Dat ze
vijf was. Er zou iets bijzonders gaan gebeuren.
Maandagavond is het. 3 mei 1937. Er komt
een luchtschip over de stad. Een zeppelin.
Daar moest van oma naar gekeken, want
nie wieder. Met slaperige ogen dat ze keek
uit het raam van de kamer boven. Weg. Al lang.
De lichtjes. Maar ze ziet ze zo nog over glijden.
Dat pa nu al elf jaar dood is. Op het lijstje
om zijn foto stof. Ze is niet zo’n poets.
Haar kanarie heet Appeltje. Hij is gek
op zijn naam, en mag niet op de tocht.
Uit het keukenraam volgt zij vogels buiten.
Tussen merel en lijster weet ze geen verschil.
Dat mijn trein terug naar huis om tien over half
acht gaat. Ze vond het leuk dat ik er was
en niet erg dat ik ging. Haar favoriete serie
op tv begint op het moment dat ik vertrek.
Bert Bevers
Uit: Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Henry Bataille
(1872 – 1922)
Les Trains
Les trains rêvent dans la rosée, au fond des gares…
Ils rêvent des heures, puis grincent et démarrent…
J’aime les trains mouillés qui passent dans les champs,
Ces longs convois de marchandises bruissant,
Qui pour la pluie ont mis leurs lourds manteaux de bâches,
Ou qui dorment la nuit entière dans les garages…
Et les trains de bestiaux où beuglent mornement
Des bêtes qui se plaignent au village natal…
Tous ces grands wagons gris, hermétiques et clos,
Dont le silence luit sous l’averse automnale,
Avec leurs inscriptions effacées, leurs repos
Infinis, leurs nuits abandonnées, leurs vitres pâles…
Oh ! le balancement. des falots dans l’aurore !…
Une machine est là qui susurre et somnole…
Une face se montre et relaisse le store…
Et la petite gare où tinte une carriole…
Belloy, Sours, Clarigny, Gagnac et la banlieue…
Oh ! les wagons éteints où l’on entend des souffles !
La palpitation des lampes au voile bleu…
Le train qu’on croise et qui nous dit qu’il souffre,
Tandis que nous fronçons le sourcil dans nos coins,
Et nous laisse étonnés de son prolongement…
Oh ! dans la halte verte où l’on entend les cailles,
Le son du timbre triste et solitaire !… Et puis
Les voies bloquées avec au loin un sifflet qui tressaille,
Les signaux réguliers dans le dortoir des nuits…
Des appels mystérieux que l’on ne comprend pas…
Et, — oh ! surtout ! — après des bercements sans fin,
Où l’âme s’est donnée comme en une brisure,
L’entrée retentissante, avec un bruit d’airain,
De tout l’effort joyeux et bondissant du train,
Dans les grandes villes pleines de murmures !…
C’est là que vient se casser net le pur rayon
Qui m’a conduit d’un rêve à l’autre par le monde,
Rails infinis, sous le beau clair de lune et les fourgons,
A qui j’ai confié l’amertume profonde
De tous mes chers départs et tant d’enchantements…
J’aime les trains mouillés qui passent dans les champs.
Henry Bataille poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bataille, Henry
Else Lasker-Schüler
(1869 – 1945)
Ich liebe dich …
Ich liebe dich
Und finde dich
Wenn auch der Tag ganz dunkel wird
Mein Lebelang
Und immer noch
bin suchend ich umhergeirrt.
lch liebe dich!
Ich liebe dich!
Ich liebe dich!
Es öffnen deine Lippen sich . . .
Die Welt ist taub,
Die Welt ist blind
Und auch die Wolke
Und das Laub –
– Nur wir, der goldene Staub
Aus dem wir zwei bereitet:
-Sind!
Else Lasker-Schüler Lyrik
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Lasker-Schüler, Else
400 years
William Shakespeare
English poet, playwright, and actor
Born 1564 Stratford-upon-Avon
Baptised on 26 April 1564
Died on 23 april 1616
Sonnet XVIII
“Shall I compare thee to a summer’s day?”
SHALL I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st;
So long as men can breathe, or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.
William Shakespeare
# More information on website SHAKESPEARE 400
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Literary Events, Shakespeare, William
Francisca Stoecklin
(1894-1931)
An die Liebe
Alle suchen sie dich
und überall lockst du.
Aus tausend Verhüllungen schimmert
dein unenträtselt Gesicht.
Aber wenigen nur
gewährst du Erfüllung,
selige Tage, reines Glück.
Zärtlich wehn dich die Blumen,
die scheuen Gräser,
der Schmetterlinge heiterer Flug;
wilder der Wind
und das ewig sich wandelnde Meer.
Wunderbar strahlst du
aus den Augen des Menschen,
der ein Geliebtes
in seinen Armen hält,
vom tönenden Sternenhimmel überwölbt.
In die zitternde Seele
schweben Schauer
von Leben und Tod.
Francisca Stoecklin Lyrik
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Stoecklin, Francisca
The Bricks that Built the Houses by Kate Tempest:
Award-winning poet and rapper Kate Tempest’s electrifying debut novel takes us into the beating heart of the capital in this multi-generational tale of drugs, desire and belonging.
It gets into your bones. You don’t even realise it, until you’re driving through it, watching all the things you’ve always known and leaving them behind.
Young Londoners Becky, Harry and Leon are leaving town in a fourth-hand Ford Cortina with a suitcase full of money. They are running from jealous boyfriends, dead-end jobs, violent maniacs and disgruntled drug dealers, in the hope of escaping the restless tedium of life in south-east London – the place they have always called home.
As the story moves back in time, to before they had to leave, we see them torn between confidence and self-loathing, between loneliness and desire, between desperate ambition and the terrifying prospect of getting nothing done.
In The Bricks that Built The Houses Kate Tempest explores contemporary city life with a powerful moral microscope, giving us irresistible stories of hidden lives, and showing us how the best intentions don’t always lead to the right decisions.
Reviews:
“It’s hard not to be blown away by Kate Tempest … A stirring, post-Dickensian lens trained on London’s lonely underbelly” – Evening Standard
“This book is almost everything I hoped it would be. That is praise indeed, as I had high hopes … As lyrical as it is gritty, and as devoted to (south-east) London as it is to humanity, with all its foibles” – New Statesman
“Explosive … Tempest’s carefully wrought metaphors work best when they are illuminating cityscapes, giving the reader fresh and vivid visions of a familiar world … It recalls two other great, recent, experimental novels about being young: Jon McGregor’s If Nobody Speaks of Remarkable Things and Eimear McBride’s A Girl Is a Half-Formed Thing. There’s the same sense of daring and linguistic inventiveness, the same feeling of language pushed to its limits … It fairly flies off the page” – Observer
“A novel of discontentment, rage and good intentions . . . Tempest sharpens her tongue to good effect” – The Times
“A story of accidental adventure and loss in what feels like London’s boiling crucible of race, class and sexuality … This novel requires giving oneself over to its linguistic world … It seems not just to describe a contemporary world but chart the migratory and class movements that has led it to its current state” – Andrew McMillan, Independent
“A novel about youth and drugs and desire and dancers … It’s also about the changing face of the capital city. About gentrification and its costs” – Herald
“Both as writer and performer, Ms. Tempest stitches together words with such animate grace that language acquires an almost tactile quality, and the drama she unfolds — of betrayal, disappointment and violence among a handful of not especially special London dwellers — soars to operatic dimensions.” – Charles Isherwood – New York Times –
Biography: Kate Tempest was born in London in 1985. She has published two plays, Wasted and Hopelessly Devoted, and two collections of poetry, Everything Speaks in its Own Way and the acclaimed Hold Your Own. Her epic poem, Brand New Ancients, won the 2012 Ted Hughes Award for New Work in Poetry. Her album Everybody Down was nominated for the 2014 Mercury Music Prize. She is a Next Generation Poet. The Bricks that Built the Houses, which involves the same characters as Everybody Down, is her first novel
Kate Tempest:
The Bricks that Built the Houses
Taal: Engels
Hardback Edition:
ISBN: 9781408857304
Imprint: Bloomsbury Circus 2016
Dimensions: 216 x 135 mm
Euro 19,49
# More information on website Bloomsbury Circus
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive S-T, Art & Literature News, Kate/Kae Tempest, Tempest, Kate/Kae
A collaborative book by poet and singer PJ Harvey and film-maker and photographer Seamus Murphy: Between 2011 and 2014 PJ Harvey and Seamus Murphy set out on a series of journeys together to Kosovo, Afghanistan, and Washington, D.C.
Harvey collected words, Murphy collected pictures, and together they have created an extraordinary chronicle of our life and times.
The Hollow of the Hand
By: PJ Harvey, Seamus Murphy
Format: Paperback Edition: 1st Extent: 232 ISBN: 9781408865736
Imprint: Bloomsbury Circus 2016
Dimensions: 210 x 141 mm
Price: £16.99
PJ Harvey has released eight critically acclaimed albums, been nominated for six Grammy Awards, and is the only artist to have been awarded the UK’s prestigious Mercury Prize twice (for her albums Stories from the City, Stories From The Sea and Let England Shake). In 2013, she was awarded an MBE for services to music. The Hollow of the Hand is her first published collection of poetry.
Seamus Murphy has documented life and change around the world in still and moving images. He has won seven World Press Photo awards for work in Afghanistan, Sierra Leone, Gaza, Lebanon, Peru, Ireland and England. His depiction of Afghanistan and the Afghans over more than a decade was published as a book, A Darkness Visible: Afghanistan. He later made this into an award-winning film. In 2011, he created 12 Short Films for PJ Harvey’s Let England Shake.
Reviews:
“I loved The Hollow of the Hand, a distilled fusing of poems by PJ Harvey with photography from Kosovo, Afghanistan and Washington, DC by Seamus Murphy to make a powerful alchemy, one that broadens the vision” – Ali Smith
“The Hollow of the Hand, P. J. Harvey’s and Seamus Murphy’s book of poems and photographs, is haunting and elusive. Lyrical, song-like, declarative, the poems have a devastating directness; the photos are direct in a different key” – Times Literary Supplement
# More information on website Bloomsbury Circus
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Exhibition Archive, Harvey, P.J., P.J. Harvey
PJ Harvey presenteert vrijdagavond 22 april haar nieuwe poëziebundel The Hollow of the Hand tijdens een exclusief optreden op het International Literature Festival Utrecht. Ze draagt gedichten voor uit de bundel en signeert na afloop.
The Hollow of the Hand (Bloomsbury, 2015) is een co-productie van PJ (‘Polly Jean’) Harvey en fotograaf Seamus Murphy. Samen trokken ze naar Washington D.C., Kosovo en Afghanistan. Harvey: ‘Het verzamelen van informatie uit secondaire bronnen voelde te afstandelijk voor datgene waarover ik probeerde te schrijven. Ik moest de geur opsnuiven, de grond voelen, de mensen ontmoeten in de landen die mij zo fascineerden. Mijn vriend Seamus Murphy en ik besloten dat we dit project samen gingen ondernemen: ik verzamelde de woorden, hij de beelden.’
Murphy: ‘Polly is een schrijver die gek is op beelden; ik ben een fotograaf die gek is op woorden. Voor haar laatste cd Let England Shake maakte ik enkele films, waarmee ons avontuur is begonnen. Onze samenwerking gaat verder in dit boek. Het is onze blik op ons thuis en de wereld.’
PJ Harvey maakte tot nu toe acht studioalbums, werd genomineerd voor zes Grammy’s en ze is de enige artiest die twee keer the prestigieuze Mercury Prize kreeg uitgereikt (voor de albums Stories from the City, Stories from the Sea en Let England Shake). Komende zomer staat ze op alle grote Europese popfestivals.
Seamus Murphy heeft met zijn indrukwekkende oeuvre al grote delen van het leven en de veranderingen in de wereld op foto’s en films vastgelegd. Hij kreeg maar liefst zeven World Press Photo awards voor zijn reportages in Afghanistan, Sierra Leone, Gaza, Libanon, Peru, Ierland en Engeland. In 2011 maakte hij twaalf korte films bij PJ Harveys studioalbum Let England Shake. De foto’s van Murphy worden vertoond tijdens Harveys voordracht op 22 april.
The Hollow of the Hand van PJ Harvey en Seamus Murphy is gedurende het hele festival verkrijgbaar in de ILFU Bookstore.
Wereldster PJ Harvey opent het ILFU 2016!
Photo: Dave Mitchell (Plastic Jesus) cc-by-sa-2.0
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Art & Literature News, Harvey, P.J., Literary Events, P.J. Harvey, THEATRE
Tot 29 mei 2016
Theo van Doesburg
Een nieuwe kijk op leven, kunst en technologie
BOZAR / Paleis der Schone Kunsten (Bozar) Brussel
Deze tentoonstelling geeft, voor het eerst in België, een zicht op het veelzijdige oeuvre van de Nederlandse kunstenaar Theo van Doesburg, de spilfiguur van de kunststroming De Stijl. Het multidisciplinaire oeuvre van deze artistieke geestverwant van Piet Mondriaan wordt gepresenteerd in de context van de belangrijkste internationale kunststromingen waar hij bij betrokken was.
Met werk van o.a. Theo van Doesburg, Piet Mondriaan, Bart van der Leck, Kurt Schwitters, Georges Vantongerloo, Hans Arp, El Lissitzky, Victor Servranckx, Gerrit Rietveld, César Domela, Jean Hélion, Karel Maes . . .
De Nederlandse kunstenaar Theo van Doesburg (1883-1931) was actief als schilder, dichter, typograaf, kunsttheoreticus, interieurarchitect… Hij had van meet af aan een uitgesproken multidisciplinaire aanpak: hij had een kunst voor ogen die ingreep op alle vlakken van het leven en hij streefde naar het idee van het ‘totaalkunstwerk’.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond hij aan de wieg van één van de belangrijkste kunststromingen van Europa, De Stijl. Van Doesburg richtte het gelijknamige kunsttijdschrift in 1917 op en verzamelde hiertoe gelijkgestemde kunstenaars, architecten en designers rond zich: de bekendste is ongetwijfeld Piet Mondriaan, maar ook Antony Kok, Bart van der Leck, J.J.P. Oud, Vilmos Huszár, Gerrit Rietveld en Georges Vantongerloo maakten deel uit van dit oorspronkelijke collectief. De leden van De Stijl streefden onder impuls van Van Doesburg naar een radicale hervorming van de kunst, in interactie met de maatschappij, wetenschap en technologie.
Onder de dynamische leiding van Theo van Doesburg verspreidden de ideeën van De Stijl zich al snel als een inktvlek door Europa. Hij ontpopte zich tot een energetisch sleutelfiguur van de Europese avant-garde.
De caleidoscopische tentoonstelling presenteert Theo van Doesburg als een visionaire kunstenaar en fascinerende persoonlijkheid. Alle facetten van zijn multidisciplinaire oeuvre komen aan bod.
De focus ligt daarnaast ook op de creatieve dynamiek die heerste tussen de verschillende kunstenaars van de avant-garde en de kruisbestuiving tussen de diverse disciplines die hieruit voortsproot. De bezoeker ontdekt zo’n 140 schilderijen, tekeningen, foto’s, tijdschriften, publicaties, meubels, maquettes en glasramen van Theo van Doesburg en zijn artistieke tijdgenoten.
De tentoonstelling is thematisch-chronologisch opgebouwd en start in 1917 met de kunst en het gedachtengoed van de Nederlandse beweging De Stijl, en volgt dan het artistiek parcours van Van Doesburg doorheen Europa.
Reis met kunstenaar Theo van Doesburg naar het begin van de twintigste eeuw en snuif de revolutionaire sfeer op van de avant-garde in deze tentoonstelling Theo van Doesburg. Een nieuwe kijk op leven, kunst en technologie. In 1917 richtte hij samen met Piet Mondriaan de kunststroming De Stijl op in Nederland. Om hun abstracte beeldtaal internationaal te promoten trok Van Doesburg door Europa. In Parijs kwam hij in aanraking met de kunst van de dadaïsten en begon zelf dadaïstische poëzie te schrijven. In Weimar stelde hij zijn nieuwe schoonheidsbewustzijn voor aan de architecten van het Bauhaus. Hij reisde Europa rond en zorgde ervoor dat zijn vooruitstrevende beeldtaal niet alleen opdook in schilderijen, maar ook in gebouwen, meubels en interieurs.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog werd de Europese avant-gardebeweging gedreven door een behoefte aan verandering en de hoop op een betere toekomst. In zijn streven naar heropbouw had de Nederlander Theo van Doesburg (1883–1931) – meer dan welke andere kunstenaar ook – een belangrijk aandeel; hij trok de neoplasticistische esthetiek, die Mondriaan voor de schilderkunst had gedefinieerd, open naar alle disciplines: beeldhouwkunst, architectuur en toegepaste kunsten.
De tentoonstelling, die begint bij de oprichting van de beweging De Stijl in 1917, legt de nadruk op de bijzondere creativiteit en het dynamisme van Van Doesburg. Door zijn uitgebreide netwerk en talrijke reizen wist hij stromingen die op het eerste gezicht onverzoenbaar leken, zoals het dadaïsme en het neoplasticisme, te verenigen. Het traject van Van Doesburg kan worden omschreven als een voortdurend zoeken naar synthese in overeenstemming met zijn initieel doel: een nieuwe kunstexpressie creëren, in interactie met de complexiteit van het leven en met de evolutie van de wetenschap en de techniek, om zo te bouwen aan een nieuwe wereld.
Om de wereld te veranderen was een revolutie nodig. Maar waar Van Doesburg, Piet Mondriaan en Kurt Schwitters naar streefden, was een revolutie van de kunst zelf: daarin onderscheidden zij zich van de in die tijd sterk verspreide opvatting dat de kunst ‘in dienst van de Revolutie’ moest staan, een ideaal dat door charismatische kunstenaars als El Lissitzky en André Breton werd gehuldigd.
‘Theo van Doesburg. Een nieuwe kijk op leven, kunst en technologie’ toont een reeks werken die aan dat esthetische programma beantwoorden, en vestigt tevens de aandacht op het exemplarische activisme van Van Doesburg. Om zijn project een internationale dimensie te geven, vormde hij eerst, samen met Bart van der Leck, Vilmos Huszár, Georges Vantongerloo, Jan Wils, Antony Kok, J.J.P. Oud en Gerrit Rietveld een beweging rond Piet Mondriaan. Later vernieuwde hij de kunststroming en maakten onder anderen Cornelis van Eesteren, Friedrich Vordemberge-Gildewart en César Domela er deel van uit. In de loop van de jaren bleef Van Doesburg onvermoeibaar zijn ideeën en zijn creativiteit ontwikkelen en verzamelde hij talrijke kunstenaars om zich heen. (…)
De tentoonstelling ‘Theo van Doesburg. Een nieuwe kijk op leven, kunst en technologie’ – de titel is geïnspireerd op een artikel van Van Doesburg dat in 1922 in De Stijl verscheen – wil de bijzondere betekenis van deze kunstenaar duidelijk maken, zowel aan de hand van zijn artistieke realisaties als van zijn activisme, dat een andere manier was om zijn filosofisch, artistiek en collectief ideaal te verwezenlijken. Talrijke kunstenaars, onder wie Mondriaan, hebben hun internationale bekendheid in ruime mate aan hem te danken.
De Theo van Doesburg retrospectieve in BOZAR is een mooie aanleiding om aandacht te schenken aan I.K. Bonset, de legendarische schrijversnaam van Van Doesburg. De Nederlandse klankdichter Jaap Blonk – bekend van zijn uitvoering van Kurt Schwitters’ Ursonate – maakte op verzoek van BOZAR opnames van Bonsets gedichten. Ze zijn in de “Dada” zaal van de expo te beluisteren en werden ook geperst op een exclusieve vinyl single. “Jaap Blonk leest Theo Van Doesburg” verschijnt in een gelimiteerde oplage van 300 exemplaren en is te koop in de BOZAR BOUTIK. De poëzie van Bonset is ook te lezen in de literaire bezoekersgids.
Curator: Gladys Fabre
BOZAR/Paleis voor Schone Kunsten
Circuit Koningsstraat
Paleis voor Schone Kunsten
Koningsstraat 10
1000 Brussel
# Meer info op website BOZAR
fleursdumal.nl magazine
More in: Antony Kok, Art & Literature News, Bauhaus, Dada, De Stijl, Doesburg, Theo van, Exhibition Archive, Kok, Antony, Kurt Schwitters, Piet Mondriaan, Schwitters, Kurt, Theo van Doesburg
De Zweedse dichter en schrijver Lars Gustafsson is op 3 april 2016 op 79-jarige leeftijd overleden.
Een deel van zijn gedichten en romans zijn ook in het Nederlands vertaald, onder meer de romans De decaan, De mooie blanke armen van mevrouw Sorgedahl (Vertaling: Hoogland & Van Klaveren) en De dood van een een imker (Vertaling: Peter van der Velden).
Zijn gedichten, zoals de bundel De stilte van de wereld voor Bach, kregen ook in Nederland veel aandacht en waardering. Op de website van Terras zijn enige door Bernlef vertaalde gedichten te vinden. Op de site van Poetry International, waar hij meermalen te gast was, zijn enkele geluidsfragmenten van hem te beluisteren.
Mijn graf valt nog nergens te bekennen.
En dus zweef ook ik:
rust ook ik, onwetend van mijzelf,
in een luchtzee.
In memoriam Lars Gustafsson (1936 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Art & Literature News, In Memoriam
Op 4 april 2016 is radio- en televisiemaker Wim Brands op 57-jarige leeftijd overleden in zijn woonplaats Amsterdam.
Sinds 2005 presenteerde Wim Brands zijn wekelijkse programma VPRO Boeken. Maar al sinds de jaren tachtig was hij bekend van vele VPRO-radio-uitzendingen op het gebied van literatuur en filosofie. Hij was o.a. samen met Wim Noordhoek oprichter van het programma De Avonden.
Daarnaast maakte hij lange tijd voor Radio 1 het wekelijks interviewprogramma Brands met Boeken.
Uit een VPRO-persbericht: Karen de Bok, hoofdredacteur VPRO televisie: ‘Wim was de man van hét literatuurprogramma op de Nederlandse televisie. Onze dierbare boekenman en mooie dichter had onlangs een pauze moeten inlassen: rust. Wij zagen uit naar zijn terugkeer. Maar hij keert niet terubuienradarg. Wim kampte sinds kort met een depressie die hem totaal onverwacht naar een zelf gekozen einde dreef. De VPRO en literatuurminnend Nederland zullen hem verschrikkelijk missen.’
Wim Brands werd op 29 maart 1959 geboren in Brummen. Hij begon zijn journalistieke loopbaan bij het Leidsch Dagblad en was ook actief als dichter. Al op 19-jarige leeftijd werden gedichten van Brands gepubliceerd door K.L. Poll in Hollands Maandblad.
Brands publiceerde meerdere dichtbundels: Inslag (1985), Zwemmen in de nacht (1995), In de metro (1997), De schoenen van de buurman (1999), Ruimtevaart (2005) en Neem me mee, zei de hond (2010). Zijn laatste bundel, ‘s Middags zwem ik in de Noordzee verscheen in 2014 en werd heel goed ontvangen.
Op DBNL.org is veel van zijn werk (o.a. voor literaire tijdschriften) te vinden.
Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.
Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want
als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?
Wim Brands
(uit: ‘De schoenen van de buurman’, 1999)
IN MEMORIAM WIM BRANDS (1959 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Art & Literature News, Brands, Wim, In Memoriam
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature