Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Sidney Lanier
(1842 – 1881)
The Mocking-bird
Superb and sole, upon a plumed spray
That o’er the general leafage boldly grew,
He summ’d the woods in song; or typic drew
The watch of hungry hawks, the lone dismay
Of languid doves when long their lovers stray,
And all birds’ passion-plays that sprinkle dew
At morn in brake or bosky avenue.
What e’er birds did or dreamed, this bird could say.
Then down he shot, bounced airily along
The sward, twitched in a grasshopper, made song
Midflight, perched, prinked, and to his art again.
Sweet Science, this large riddle read me plain:
How may the death of that dull insect be
The life of yon trim Shakspere on the tree?
1877
Sidney Lanier poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, CLASSIC POETRY
Don Marquis
(1878 – 1937)
A Politician
Leader no more, be judged of us!
Hailed Chief, and loved, of yore—
Youth, and the faith of youth, cry out:
Leader and Chief no more!
We dreamed a Prophet, flushed with faith,
Content to toil in pain
If that his sacrifice might be,
Somehow, his people’s gain.
We saw a vision, and our blood
Beat red and hot and strong:
“Lead us (we cried) to war against
Some foul, embattled wrong!”
We dreamed a Warrior whose sword
Was edged for sham and shame;
We dreamed a Statesman far above
The vulgar lust for fame.
We were not cynics, and we dreamed
A Man who made no truce
With lies nor ancient privilege
Nor old, entrenched abuse.
We dreamed . . . we dreamed . . . Youth dreamed
a dream!
And even you forgot
Yourself, one moment, and dreamed, too—
Struck, while your mood was hot!
Struck three or four good blows . . . and then
Turned back to easier things:
The cheap applause, the blatant mob,
The praise of underlings!
Praise . . . praise . . . was ever man so filled,
So avid still, of praise?
So hungry for the crowd’s acclaim,
The sycophantic phrase?
O you whom Greatness beckoned to . . .
O swollen Littleness
Who turned from Immortality
To fawn upon Success!
O blind with love of self, who led
Youth’s vision to defeat,
Bawling and brawling for rewards,
Loud, in the common street!
O you who were so quick to judge—
Leader, and loved, of yore—
Hear now the judgment of our youth:
Leader and Chief no more!
Don Marquis poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, CLASSIC POETRY
Paul Klee
(1879-1940)
Kurzes Leben
Kurzes Leben
Saures Streben
Viel Verdruß
malen muß
verschämt
vergrämt
Riesennatur
Überpartitur
Klavierstuhl hocken
Schütteln die Locken
Paul Klee Gedicht, 1901
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Expressionism, Klee, Paul
John Reinhart: An arsonist by trade, eccentric by avocation, John Reinhart lives in Colorado with his wife and children, and beasts aplenty, including a dog, cat, duck, goats, chickens, and probably mice. His poetry has recently been published in Interfictions, Star*Line, Moon Pigeon Press, and Charles Christian’s Grievous Angel. More of his work is available at http://home.hampshire.edu/~jcr00/reinhart.html
John Reinhart: inFinite
johnreinhart@hotmail.com
Arsonist, Versifier
digital magazine fleursdumal.nl
More in: *Concrete + Visual Poetry P-T, Archive Q-R, John Reinhart, Reinhart, John
Overvloed
In de naslaap waad ik langzaam water
in. Dat doe ik nooit. Als ik me druipend
afvraag wat ik hier te doen sta verrijs jij.
Met het jonge slanke lichaam dat ik ken
van oude foto’s, gekartelrand en al, maar
met het hoofd dat ik zo zachtjes streelde
toen je bijna aan je laatste adem. Weet je
nog? Je glimlacht. “Wat krijgen we nou?
Jij gaf toch helemaal niets om zwemmen,
jongen?” zeg je. En je drukt me nat tegen
je borst die zo op de mijne lijkt. “Dag pa,”
zeg ik. “Dag papa. Waar ben je al die tijd?”
Bert Bevers
Berlimpahan
Ketika saya hampir bangun tidur, perlahan saya menyeberang
dalam air. Tidak biasanya saya lakukan itu. Jika saya, basah,
bertanya pada diri sendiri apa yang saya lakukan disini,
kamu bangkit, dengan tubuh yang muda dan kurus
yang saya kenal dari photo bergerigi, namun
dengan wajah tua yang saya belai begitu lembut
tatkala kamu dalam nafas yang terakhir. Masihkah
kamu ingat? Kamu tersenyum. “Apa itu?
Kamu toh sama sekali tidak suka berenang,
bocah?” katamu. Dan mendekapku kamu dalam dadamu
yang basah dan sama persis seperti dadaku. “Salam pak,”
kataku. “Salam ayah. Dimana kamu selama ini?”
Gedicht Bert Bevers
Vertaald naar het Indonesisch door Siti Wahyuningsih & Albert Hagenaars
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Overvloed, TRANSLATION ARCHIVE
Op 17 en 18 oktober gaat Cantalibre een nieuwe uitdaging aan. Ze gaan de Madrigalen van Maarten van den Elzen vertolken van de Nederlandse componist Andries Clement. In deze voorstelling combineren ze de zangkunst met gedichten van de bekende Udense dichter Maarten van den Elzen. Hij zal werken uit zijn laatste dichtbundel voordragen. Het wordt een beleving waarin muziek en gedichten elkaar versterken.
In de Madrigalen van Maarten zingt Cantalibre 10 gedichten die op muziek gezet zijn door Andries Clement. Voor de kenners de hedendaagse componist die voornamelijk voor á capella koren componeert. Clement begon na zijn carriére als directeur van het Tilburgse conservatorium met het componeren. Zijn composities zijn voor de zangstem gemaakt. De presentatie van de madrigalen is door dirigent Esther Barten op een creatieve manier ingevuld.
Na afloop kunnen de gasten met een glaasje in de hand nog gezellig napraten met elkaar. De expositie van de Udense kunstenares Genoveef Lukassen, draagt daaraan bij.
Canta Libre vertolkt de Madrigalen van Maarten van den Elzen
Er zijn drie voorstellingen:
De premiére vindt plaats op 17 oktober 2015 om 17:00 uur op de Noordkade in Veghel.
Zondag op 18 oktober om 14:00 uur en om 16:30 op in de Kruisherenkapel in Uden.
# Meer informatie op website Cantalibre
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Art & Literature News, Elzen, Maarten van den, MUSIC, THEATRE
Verplaatsen en serieus genomen worden
Productiehuis prod.nu is een nieuw programma begonnen: Speeches. In dit programma houden zes mensen een speech van zes minuten. Elke maand is er een ander thema en de kern van de avonden is: ‘Over het genot van het spreken in eenrichtingsverkeer.’ 12 september vond de eerste editie plaats met als thema: de reis. Vanaf nu zal het programma iedere eerste vrijdag van de maand plaatsvinden in Theater de Nieuwe Vorst te Tilburg. Bedoeling is dat het programma ook gaat reizen door het land, en ik ben een van hun vaste schrijvers.
Dit is de toespraak die ik die avond heb gehouden:
Op mijn vierde emigreerde ik met mijn ouders naar Australië. We zouden regelmatig terugkomen in Nederland en we zouden uiteindelijk op mijn dertiende weer permanent in Nederland gaan wonen, dus in feite was het eerder een hele luxe verhuizing naar een tweede huis.
Van het eerste jaar kleuterklas, op een Montessorischool vol VPRO-kinderen, in Amsterdam ging ik naar het Britse klassikaal onderwijs in Adelaide inclusief schooluniform en juffen die stokken vasthielden en de letters op het bord mijn hoofd in timmerden. Ik sprak nog geen Engels maar ik vond het er geweldig, en binnen een paar maanden tijd was mijn Engels net zo goed als mijn Nederlands.
Australië is een enorme smeltkroes, en ook op de school zaten heel veel kinderen met verschillende nationaliteiten. Er waren Italianen, Grieken, Chinezen, Indonesiërs, Turken, er was een meisje uit Fiji, er zaten Aboriginalkinderen op de school en ook kinderen die waren gevlucht uit Iran en andere Midden-Oosterse landen. Veel kinderen kwamen uit moeilijke omstandigheden, ik niet, maar ik was dan ook geen vluchteling. Ik was het Nederlandse meisje en ik kreeg vaak de vraag: Do you live in a windmill? Of: Why aren’t you wearing cloggs?
Als we zo af en toe terug waren in Nederland dan ging ik hier weer naar school.
Ik had in beide landen vriendjes en vriendinnetjes maar in Nederland werd ik heel erg gepest. In eerste instantie werd ik gepest omdat ik zo klein was (ben), maar het kwam voornamelijk door mijn opdonderigheid; ik hapte altijd.
Ik werd elke dag wel uitgescholden voor lelijke trol, klein kutkind of stomme dwerg. Toen ik later bij mijn grootste pester in de middelbare schoolklas belandde werd het alleen maar erger. Hij had gehoord dat ik een vriendje had en vroeg meteen: ‘is hij blind ofzo?’
Kijk, ik deed er ook weinig aan om het pesten te stoppen. Aan docenten had ik bijna niets, die zagen het niet of pakten het onhandig aan, door bijvoorbeeld tegen de pester te zeggen dat ik huilend aan was komen zetten.. natuurlijk het laatste wat je moet doen. Ik had altijd een weerwoord klaar, kwam voor mijzelf op en vertikte het om niet serieus genomen te worden.
Hierdoor bezit ik denk ik nog altijd de onverwoestbare drang om serieus genomen te worden en op te komen voor diegene die niet serieus genomen wordt. Ook heb ik een, wellicht overgevoelige, radar voor situaties waarin mensen onterecht in een slachtofferrol worden geplaatst; met goede bedoelingen een ander mens totaal niet serieus nemen.
Vanochtend zag ik een foto op Facebook verschijnen van een spandoek met daarop geschreven: ‘Treating refugees as the problem IS the problem.’
Daarna las ik met een schuin oog een tirade van een man die zich verwonderde over de hoeveelheid smartphones en selfiesticks van de bootvluchtelingen. Daarna las ik de handleiding van gastgezinvoorvluchteling.nl.
Een greep uit die handleiding:
1. U wordt gekoppeld aan een vluchteling uit de Americahal, uw vriend is nog maar kort in Nederland.
2. U kunt de wifi-code geven aan uw vriend, zodat hij ook toegang heeft tot het internet.
3. Uit respect voor mensen met een moslimachtergrond en voor de duidelijkheid is het beste om iets met kip en (Basmati) rijst te maken. Grote kans dat uw vriend dit lekker vindt.
Toen begonnen mijn billen een beetje te jeuken van ongemak.
Vluchtelingen zijn geen zielige hulpeloze peuters die de oversteek vanuit 1789 naar 2015 hebben gemaakt. Natuurlijk hebben ze smartphones! Zijn ze daardoor niet vluchtelingerig genoeg voor de social media?
Het zijn op dit moment over het algemeen redelijk opgeleide jonge volwassen mannen die ook opgegroeid zijn met internet, heel precies weten waar ze naartoe willen, hoopvol zijn gemaakt met iets te mooie verhalen over Noord-Europa en, afhankelijk van waar ze vandaan komen, veilig willen zijn of een beter leven wensen.
Dit zijn geen zielige naïeve poppetjes. Dit zijn artsen, geneeskundestudenten, advocaten, vaders, loodgieters, ingenieurs en schrijvers die het risico dat ze doodgaan tijdens de overtocht op de koop toe nemen. Ze zijn enorm zelfstandig en moedig!
Zitten er mensen tussen die helemaal geen onveilig land ontvluchten maar gewoonweg een beter leven willen en geld willen sturen naar hun achtergebleven familie? Vast wel. Is dat zo erg om te zeggen? Waarom? Het zijn mensen. Doodgewone mensen zoals jij en ik, aardige en onaardige mensen. Hetgeen waar de vluchtelingen om vluchten is hun vrijheid; hun menselijkheid. Behandel hen dan ook menselijk. Menselijk betekent niet als jonge hongerige puppy’s, maar als volwaardige, autonome en weldenkende mensen. Als je hen die vrijheid ontneemt dan neem je hen niet serieus en dat is, mijns inziens, het ergste wat je kan doen.
In Australië was iedereen vreemd maar iedereen was Australiër, ook ik. Eerst dacht ik dat het aan mijn kansrijke achtergrond lag, dat ik daarom zo vroeg al goed Engels sprak, of dat het aan mijn vrije opvoeding lag waardoor ik als Joods meisje toch gewoon meedeed aan de kerstviering in het traditionele Australië. Maar nee, het lag niet aan mij. De echte immigrantenkinderen en de kinderen van vluchtelingen deden precies hetzelfde, ongeacht afkomst.
Ze spraken allemaal goed Engels, ook de ouders, en geen enkel moslimvriendinnetje droeg een hoofddoek.
Iedereen werd daar toen serieus genomen, maar er werd ook iets verwacht: aanpassingsvermogen en autonomie. De situatie in Australië is nu wel wat veranderd, hun immigratieregeling is streng geworden. Toch is de samenleving daar een goed voorbeeld. Als het daar kan, kan het hier dan ook?
Wellicht als we mensen blijven zien als mensen, dat betekent dus zonder onnodige veroordeling maar ook zonder luizenmoederig medelijden.
Esther Porcelijn
# Meer op de website van Esther Porcelijn
fleursdumal.nl magazine
More in: MONTAIGNE, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther, The talk of the town
Het werk van de Engelse dichter Andrew Marvell (1621-1678) staat tegenwoordig misschien wel meer in de belangstelling dan dat van zijn grote voorgangers Donne en Herbert. Marvells tijdgenoten kenden zijn werk nauwelijks; de eerste uitgave ervan verscheen pas drie jaar na zijn dood.
Vertaler Cornelis W. Schoneveld schrijft in zijn inleiding over Marvells intrigerende leven en werk, en hij poneert, na eigen onderzoek, de stelling dat de dichter tijdens zijn verblijf in Nederland van 1662 tot 1663 niet als spion werkte zoals men steeds aanneemt, maar Engels onderwees aan de 12-jarige prins Willem III, neefje van koning Karel II, en later stadhouder van de Republiek en koning van Engeland.
Behalve beroemde gedichten als The Garden en To His Coy Mistress zijn ook de meeste andere lyrische en verhalende gedichten opgenomen, evenals Marvells eerste politieke satire The Character of Holland (1653). Aan alle gaat een korte toelichting vooraf, met daarnaast een fraaie passende afbeelding. De vertalingen houden zich nauwkeurig aan de gevarieerde versvormen die Marvell met zoveel zorg toepaste.
Andrew Marvell: Gedichten. Gekozen, vertaald en toegelicht door Cornelis W. Schoneveld. Tweetalige uitgave. 165 pagina’s; afmetingen: 15x200x125 mm, ISBN: 978 90 820255 8 3, prijs € 20,-
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive M-N, Art & Literature News, POETRY IN TRANSLATION: SCHONEVELD, TRANSLATION ARCHIVE
Avond in de Stad – 13 oktober 2015, 20:15 uur – Theater Het Perron, Egelantiersstraat 130, Amsterdam
Presentatie voordracht-CD met gedichten van Herman Gorter tijdens ‘Avond in de Stad’
Programma met liederen en gedichten van Herman Gorter en Frederik van Eeden over de avond en de stad
Voordrachtskunstenaar Simon Mulder (ook betrokken bij de documentaire-serie De IJzeren Eeuw in de aflevering over Frederik van Eeden) brengt gedichten, proza, dagboekaantekeningen en brieven van de fascinerende en tragische laatnegentiende- en vroegtwintigste-eeuwse dichter, schrijver, wereldverbeteraar en psychiater Frederik van Eeden, die afgewisseld worden door vrijwel vergeten liederen van Nederlandse componisten op teksten van Van Eeden door liedduo Susanne Winkler (sopraan) en Daan van de Velde (piano).
Na de pauze presenteren Simon Mulder en soundscape-artiest Beggar Brahim hun CD ‘Herman Gorter – Verzen 1890’, waarbij de gedichten uit de sensitivistische periode van Van Eedens tijdgenoot, classicus, dichter en socialist Herman Gorter, een unieke samenklank aangaan met Beggar Brahims klanklandschappen. Ook worden er enkele nummers live uitgevoerd met voordracht, elektrische gitaar en sopraansaxofoon.
Zaal open: 19:45 uur
Aanvang: 20:15 uur
Entree: €10,-
Website: www.feestderpoezie.nl
Reserveren wordt aangeraden, dit kan via www.hetperron.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, Art & Literature News, Gorter, Herman, MUSIC
Het gaat weer spoken in Kunstmaan
Op zaterdagavond 17 oktober 2015 gaat het weer spoken in Kunstmaan, want dan keert ‘Woordspoken’ terug met de vierde editie. Woordspoken is een open podium waar woord en muziek hand in hand gaan.
Woordspoken is een bizar feuilleton dat eens per twee maanden Kunstmaan op zijn kop zet. Verwacht het geluid van uitheemse instrumenten dat op de achtergrond versmelt met prachtige, geïmproviseerde woorden, terwijl een markant figuur een opgezet schaap beklimt en met een kreeftenmand een donatie vraagt voor misplaatste vogels in de maatschappij.
De muzikanten improviseren onder leiding van Jeroen Geurts. Daarbij leggen ze de muzikale basis waarop dichters hun poëzie te brengen. Woordspoken wordt gepresenteerd door stadsdichter van Tilburg Martin Beversluis en Rick Baggermans. Zij nodigen alle (Tilburgse) dichters uit werk mee te nemen en voor te dragen tijdens Woordspoken.
Woordspoken begint vanaf 20.30 en de toegang bedraagt slechts 3 euro. Kunstmaan is te vinden op de Stedekestraat 72 in Tilburg.
(Meer info: www.kunstmaan.nl)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Beversluis, Martin, City Poets / Stadsdichters, THEATRE
Patti Smith signs her new book M Train at the American Book Center
ABC Amsterdam – Saturday, October 24, 12.00
Patti Smith returns to ABC to sign her new memoir M Train and the updated Collected Lyrics, 1970-2015 on Saturday, October 24th.
When Patti Smith signed at The American Book Center (ABC) in 2012, fans waited around the corner, outside on the Spui, to have their books signed, so Patti Smith has agreed to come back to promote her new memoir M Train. Patti will start signing at 12.00. She has to leave at 14.00 sharp for her soundcheck at Tivoli-Vredenburg in Utrecht, where she will be performing that evening.
To make sure that Patti is able to sign your copy of M Train: please make a RESERVATION at abc.nl/events.
Patti Smith’s previous memoir Just Kids (published in 2010) received the National Book Award for best non-fiction and in August Showtime announced that they will be developing a series based on Just Kids.
M Train, will present, what her publisher has described, as a journey through 18 “stations,” as she writes about various turning points in her life. The memoir, which is due out October 6th, will also contain black-and-white Polaroids that the singer-songwriter took herself.
M Train and the updated Collected Lyrics, 1970-2015 will be available at ABC in various editions from October 6th onward.
More about M Train:
From the National Book Award–winning author of Just Kids: an unforgettable odyssey of a legendary artist, told through the prism of the cafés and haunts she has worked in around the world. It is a book Patti Smith has described as “a roadmap to my life.”
M Train begins in the tiny Greenwich Village café where Smith goes every morning for black coffee, ruminates on the world as it is and the world as it was, and writes in her notebook. Through prose that shifts fluidly between dreams and reality, past and present, and across a landscape of creative aspirations and inspirations, we travel to Frida Kahlo’s Casa Azul in Mexico; to a meeting of an Arctic explorer’s society in Berlin; to a ramshackle seaside bungalow in New York’s Far Rockaway that Smith acquires just before Hurricane Sandy hits; and to the graves of Genet, Plath, Rimbaud, and Mishima.
Woven throughout are reflections on the writer’s craft and on artistic creation. Here, too, are singular memories of Smith’s life in Michigan and the irremediable loss of her husband, Fred Sonic Smith.
Braiding despair with hope and consolation, illustrated with her signature Polaroids, M Train is a meditation on travel, detective shows, literature, and coffee. It is a powerful, deeply moving book by one of the most remarkable multiplatform artists at work today.
* http://www.abc.nl/blog/?p=27260
* http://www.pattismith.net/news.html
(Journalists or the public present are NOT allowed to take photos of Patti during signing without consent from management Patti Smith) More information on webites above.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Frida Kahlo, Patti Smith, Smith, Patti
Overvloed
In de naslaap waad ik langzaam water
in. Dat doe ik nooit. Als ik me druipend
afvraag wat ik hier te doen sta verrijs jij.
Met het jonge slanke lichaam dat ik ken
van oude foto’s, gekartelrand en al, maar
met het hoofd dat ik zo zachtjes streelde
toen je bijna aan je laatste adem. Weet je
nog? Je glimlacht. “Wat krijgen we nou?
Jij gaf toch helemaal niets om zwemmen,
jongen?” zeg je. En je drukt me nat tegen
je borst die zo op de mijne lijkt. “Dag pa,”
zeg ik. “Dag papa. Waar ben je al die tijd?”
Bert Bevers
Ufarassus
Afar slepa wada saino in wato
Ni aiw taujau þata. Jabai
sildaleikja hva tauja her, usreisis.
Miþ juggamma þraihanamma leika þatei kann
fram alþaim frisahtim, akei
miþ haubida þammei ik smeita hnasqo
þanuh wast in aftumistin mela. Waist
nauh? Ufhlohis. „Ni fraþja!
Niu þus swimman wulþrais ist,
frijond meins?“ qiþis. Jah anapraggis mik nataba du
baurstai þeinai, ist swaswe sei ist meina.
“Afsatja atta,”, qiþa. ƕar is allai þizai ƕeilai?
Gedicht Bert Bevers
Vertaald naar het Gotisch (Gaskeiriþ ist þairh Runareik ( hroþiland ) jah J.G. Quak jah Þomas Hairdeis (Thomas de Herdt))
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Overvloed, TRANSLATION ARCHIVE
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature