Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Valeri Brumel (1942-2003)
Vanuit een betonnen bestaan inzoomend
op lichaamskunst: de lat ligt op zekere
hoogte en op de hoogte is de springer.
Toeschouwers die aan hem willen tillen.
Aan de rand van een speelveld, dor en doorkruist,
als de bleker van beelden, maakt hij zijn opwachting.
Niet meer afgeleid wil hij het even hoog
krijgen in zijn hoofd, waar al zekerheid heerst
omtrent de aanloop en het afstootpunt blind
benaderd hard wordt. Dit is nooit uitstellen
tot aan een robuuste horde op de horizon, tot
aan een grens waarachter de verschuiving stuikt.
Prikkeldraad uitgerold – eens scheurt die buik.
Hij springt naar wat de val breken zal, bekomt
rond de lat van alle ruimte het alleengebruik.
Richard Steegmans
(Uit: Richard Steegmans: Ringelorend zelfportret op haar leeuwenhuid, uitgeverij Holland, Haarlem, 2005)
Richard Steegmans gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive S-T, Steegmans, Richard
Ton van Reen
dorpsverhaal
op een mooie winterdag
nauw na het ochtendgloren
werd het lichaam
van een duits soldaat
in de rivier gevonden
– een jongen nog
en zonder naam –
tot zijn middel vastgevroren
in een korst
van wier en lissen
de smalle handen
op de rug gebonden
met messcherp koperdraad
het hoofd net boven water
zijn hals gespleten
één grote kogelwond
zijn witte tanden bloot
in een mond
vol verstomde kreten
die open stond
van dorst naar leven
zodat hij nog verrast was
door de dood
hoewel hij door de vissen
al was afgeschreven
Uit: Ton van Reen, Blijvend vers, Verzamelde gedichten (1965-2007)
Uitgeverij De Contrabas, 2011, ISBN 9789079432462, 144 pagina’s, paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: Reen, Ton van, Ton van Reen
foto joep eijkens
Esther Porcelijn
Gedicht voor het overgebleven ijsblokje
Zal ik je opeten of niet
In mijn mond nemen
En laten smelten
Op je kauwen tot brokjes
En de brokjes weer herkauwen
Tot je water bent
Doorslikken en voelen
Hoe je niet koud smaakt
Als dat had gekund
Je bent vergaan, drinken is valsspelen
Ik ben te laat
Esther Porcelijn gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive O-P, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther
Ramsey Nasr & Hagar Peeters
in Poetry concert van Magogo
Ramsey Nasr, Hagar Peeters en Cees van Raak brengen samen met Magogo Kamerorkest en sopraan Charlotte Schoeters een avond vol poëzie en klassieke muziek. De avond Poetry on a String vindt plaats op zaterdag 5 november vanaf 20:30 uur in Concertzaal Tilburg.
Schrijver, acteur, regisseur en Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr wordt geroemd om zijn virtuoze gedichten waarin, onder de glans van melancholie, vileine krassen en barsten schuilgaan. Afgelopen zomer nog maakte hij grote indruk met zijn toespraak bij de Mars der Beschaving in Den Haag. De taal van dichteres Hagar Peeters is juist speels, subtiel en soms ook licht satirisch. Cees van Raak, Stadsdichter van Tilburg (2009 tot 2011), kijkt in zijn werken met een scherpe blik naar de gebeurtenissen in deze stad. Componist, dirigent en dichter Micha Hamel is gastdirigent deze avond; Poetry on a String belooft dan ook een bijzondere kruisbestuiving tussen grote talenten te worden. Woord en muziek smelten samen tot een sfeervol concert waarbij Magogo zich laat inspireren door prachtige poëzie en vice versa!
Magogo Kamerorkest is gevestigd in Tilburg en is sinds vijf jaar huisorkest van Concertzaal Tilburg. Magogo brengt zowel ‘puur klassieke’ concerten als ook cross-overs, waarin klassieke muziek de verbinding aangaat met een ander genre. Daarnaast biedt Magogo ruimte aan jonge talenten en speelt het orkest nieuw geschreven werk en arrangementen. De beleving van de muziek zoals Magogo die maakt, wordt versterkt door visuele elementen, verrassende intermezzo’s, spannende nieuwe composities en unieke gasten. Camera’s kruipen in het orkest, sfeerbeelden visualiseren de muziek, dirigent Arjan Tien en zijn enthousiaste musici vertellen vanaf het podium meer over de muziek.
Magogo Kamerorkest – Poetry on a String – dirigent: Micha Hamel | dichters: Ramsey Nasr, Hagar Peeters & Cees van Raak | sopraan: Charlotte Schoeters
Sibelius: Grevinnans Konterfej | Zemlinsky: Maiblumen blühten überall | Schoeck: Sommernacht | Vivaldi: La Tempesta di Madre | Janco Verduin: nieuw werk op gedicht van Ramsey Nasr
za 5 november – Concertzaal Tilburg 20:30 uur
Informatie: www.theaterstilburg.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, Literary Events, Peeters, Hagar, Raak, Cees van, Ramsey Nasr
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
Sonnet 102
My love is strengthened though more weak in seeming,
I love not less, though less the show appear,
That love is merchandized, whose rich esteeming,
The owner’s tongue doth publish every where.
Our love was new, and then but in the spring,
When I was wont to greet it with my lays,
As Philomel in summer’s front doth sing,
And stops her pipe in growth of riper days:
Not that the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burthens every bough,
And sweets grown common lose their dear delight.
Therefore like her, I sometime hold my tongue:
Because I would not dull you with my song.
Sonnet 102
Mijn liefde is versterkt, maar minder zichtbaar,
Niet zwakker, minder slechts geproclameerd;
Díe rijk geschatte liefde is koopwaar
Die de bezitter overal adverteert.
Liefde was nieuw voor ons, pas voorjaar toen,
En ik kon steeds haar in mijn zangen kwijt,
Zoals nachtegalen tot de zomer doen,
En stoppen bij de groei van rijper tijd.
Niet dat de zomer minder nog pleziert
Dan toen haar klaaggezang de nacht bedwong,
Maar dat muzieklawaai door ‘t bos heen giert,
En teveel zoetheid streelt niet meer de tong.
Dus net als zij doet, zwijg ik nu soms stil:
Want jou vervelen is wat ik niet wil.
Vertaling Cornelis W. Schoneveld
(Oktober 2011)
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets, Shakespeare
Luisterend naar Graindelavoix
voor Björn Schmelzer
Oeroude woorden klinken van de grondtoon af
in natuurreine kwinten. Gehoorzaam galmen ze
hun langzame naam uit. Tot aan het ademteken
is van warme zucht ontdaan het zacht geweten
van de bovenklank. Hoor: honderden jaren gaan
gelijk de dag van gisteren door ons heen. Het lied
verheft zich balsemend. Stemmen tekenen hier
allengs helderder een onzichtbare plattegrond.
Er is geen kind dat zo gezwind de wind op kan.
Stel u open. Herken uzelf als een ei in de ochtend.
Bert Bevers
Verschenen in Stroom, nummer 25, Antwerpen, zomer 2007
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
foto geertje hoefnagels
ARRONDISSEMENTEN
nieuwe bundel van Bert Bevers
Op zaterdag 5 november wordt in het literair café Den Hopsack aan de Grote Pieter Potstraat 24 in hartje Antwerpen Arrondissementen voorgesteld. Dat is de nieuwe dichtbundel van Bert Bevers. Het boekje bevat 20 gedichten die geschreven werden bij de 20 arrondissementen van Parijs.
Gerrit Westerveld van Uitgeverij Kleinood & Grootzeer uit Bergen op Zoom, die de bundel ook illustreerde, zal de auteur het eerste exemplaar overhandigen waarna Wim van Til, directeur van het Poëziecentrum Nederland, de bundel in zal leiden. Bert Bevers leest vervolgens enkele verzen uit Arrondissementen voor waarna er gelegenheid is het glas te heffen. Pianist Marc Clement draagt dan zorg voor een passend muzikaal decor.
Bert Bevers (1954, Bergen op Zoom) woont reeds sedert de vorige eeuw in Antwerpen en publiceerde eerder bundels als Ware Grootte, Afglans, In de buurt van de wereld, Onaangepaste tijden en Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld. Hij gaf het tijdschrift voor poëzie De Houten Gong uit, en stelt regelmatig bloemlezingen samen. Bert Bevers is medewerker van het Nederlandse KEMP=MAG, de Belgische Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie en het Zuid-Afrikaanse Versindaba.
De voorstelling van Arrondissementen in Den Hopsack begint om 16.00 uur.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Samuel Johnson
(1709-1784)
On the Death of Dr. Robert Levet,
A Practiser of Physic
Condemned to hope’s delusive mine,
As on we toil from day to day,
By sudden blast, or slow decline,
Our social comforts drop away.
Well tried through many a varying year,
See Levet to the grave descend;
Officious, innocent, sincere,
Of every friendless name the friend.
Yet still he fills affection’s eye,
Obscurely wise, and coarsely kind;
Nor, lettered arrogance, deny
Thy praise to merit unrefined.
When fainting nature called for aid,
And hovering death prepared the blow,
His vig’rous remedy displayed
The power of art without the show.
In misery’s darkest caverns known,
His useful care was ever nigh,
Where hopeless anguish poured his groan,
And lonely want retired to die.
No summons mocked by chill delay,
No petty gain disdained by pride,
The modest wants of every day
The toil of every day supplied.
His virtues walked their narrow round,
Nor made a pause, nor left a void;
And sure th’ Eternal Master found
The single talent well employed.
The busy day, the peaceful night,
Unfelt, uncounted, glided by;
His frame was firm, his powers were bright,
Tho’now his eightieth year was nigh.
Then with no throbbing fiery pain,
No cold gradations of decay,
Death broke at once the vital chain,
And freed his soul the nearest way.
1782
Samuel Johnson
Op de dood van Dr Robert Levet,
Een beoefenaar der geneeskunst
Gedoemd door hoop die leidt tot waan,
In dagelijkse zwoegernij,
Gaat ons eensklaps, of langzaam aan,
‘t Gerief van samenzijn voorbij.
Na vele jaren, goed en slecht,
Daalt Levet, zeer beproefd, in ‘t graf –
Die ijverig, argeloos, oprecht,
Elk eenzaam mens zijn vriendschap gaf.
Nog zien we ‘m met genegenheid,
Ruig minzaam, en verborgen wijs;
Gij die geleerd maar waanwijs zijt,
Stel toch zijn ruw talent op prijs!
Als ‘n zwak gestel zijn hulp verzocht,
Met ‘t toeslaan van de dood nabij,
Dan bleek uit wat zijn hand vermocht
De kracht der kunst, van opsmuk vrij.
In donkere grotten van het leed
Was steeds zijn goede zorg in trek,
Ook bij de hopeloze smartekreet,
En ‘t eenzaam sterven door gebrek.
Geen taak met uitstel kil bespot,
Geen klein gewin door trots veracht,
Maar dagelijks werd de sobere pot
Uit ‘t dagelijks zwoegen opgebracht.
Zijn deugd liep in zijn smalle sfeer,
Zonder gedraal, zonder belet,
En zeker zag de Eeuw’ge Heer
‘t Ene talent goed ingezet.
De drukke dag, de kalme nacht,
Vloeide ongeteld en ongewaar;
Zijn bouw was sterk, vol levenskracht,
Al was hij nu haast tachtig jaar.
Dan, zonder kloppend hete koorts
Of kil verval in zware tijd,
Doofde ineens de levens-toorts,
En werd zijn ziel rechtstreeks bevrijd.
Vertaling Cornelis W. Schoneveld
Uit: Bestorm mijn hart, de beste Engelse gedichten uit de 16e-19e eeuw gekozen en vertaald door Cornelis W. Schoneveld, tweetalige editie. Rainbow Essentials no. 55, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam, 2008, 296 pp, € 9,95 ISBN: 9789041740588
Kempis.nl poetry magazine
More in: Archive I-J, More translations
Snake Nation Cropduster
nieuwe LP Betonfraktion
Ruim baan voor de cropduster van Snake Nation! Hij klautert in zijn driemotorige vliegmachine en zegent het land met zijn bestrijdingsmiddel. Muziek als insecticide voor het venijn dat vreet aan de tijd.
De driemotorige vliegmachine heeft een naam: Betonfraktion. Frank Crijns (gitaar), Maartje ‘Marzj’ Simons (drums) en Nick J. Swarth (voice ‘n’ noise) presenteren met gepaste trots de tien tegendraadse tracks die aan het vinyl zijn toevertrouwd. De titel van deze debuutelpee luidt ‘Snake Nation Cropduster’. De elpee bevat 10 tracks.
Wat in 2008 begon als een project ontpopte zich gaandeweg luid en duidelijk als een band, als een groep gelijkgezinden, die met hart en ziel nastreven wat zij van belang achten: creativiteit, artistieke durf, eigenzinnigheid. Het materiaal werd opgenomen, gemixt en gemasterd door Danny Wieggers (DSP Studio’s, Tilburg).
Betonfraktion: ‘Snake Nation Cropduster’
Elpee (140gr black vinyl)
Prijs in de winkel: € 15
http://betonfraktion.bandcamp.com
nick j. swarth
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Betonfraction, Swarth, Nick J.
foto jef van kempen
Installatie
Esther Porcelijn
tot stadsdichter van Tilburg
Op zondagmiddag 30 oktober a.s. zal afscheid worden genomen van Cees van Raak als de Tilburgse stadsdichter 2009-2011, en zal de nieuwe stadsdichter, Esther Porcelijn, worden geïnstalleerd.
De installatie wordt, zoals gebruikelijk, georganiseerd door Stichting Cools en vindt plaats in de Rode Salon van theater De NWE Vorst, Willem II straat 49. Van 12.45 uur tot ongeveer 13.05 uur is de inloop voor het installatieprogramma dat naar verwachting om 14.30 uur zal eindigen.
Het programma van de installatie zal worden gepresenteerd door oud-stadsdichter Nick J. Swarth. In hoofdlijnen omvat het programma de volgden onderdelen: Wilbert van Herwijnen, de voorzitter van de Stadsdichtercommissie, zal de keuze van de commissie voor Esther Porcelijn toelichten, en wethouder Marjo Frenk zal haar vervolgens installeren. Voorts zijn er optredens van Cees van Raak, Esther Porcelijn, en, op speciaal verzoek van laatstgenoemde, Neeltje Maria Min.
≡ Gedichten en prozateksten van Esther Porcelijn op deze website
fleursdumal.nl magazine
More in: City Poets / Stadsdichters, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther
Emily Dickinson
(1830-1886)
The Last Night That She Lived
The last night that she lived,
It was a common night,
Except the dying; this to us
Made nature different.
We noticed smallest things, —
Things overlooked before,
By this great light upon our minds
Italicized, as ‘t were.
That others could exist
While she must finish quite,
A jealousy for her arose
So nearly infinite.
We waited while she passed;
It was a narrow time,
Too jostled were our souls to speak,
At length the notice came.
She mentioned, and forgot;
Then lightly as a reed
Bent to the water, shivered scarce,
Consented, and was dead.
And we, we placed the hair,
And drew the head erect;
And then an awful leisure was,
Our faith to regulate.
Emily Dickinson poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive C-D, Dickinson, Emily
Tegenin
Dode bladeren dwarrelen hoopvol terug naar
de boom, die moeizaam haar stam strekt
takken wijd opent voor terugkerend loof.
Gelijk terugspoelend beeld van een film
stijgen zij terug naar hun oorsprong waar zij
hard botsen tegen versperrende knoppen.
Zonder pardon stoten die ieder blad terug
naar de grond om verder in onmacht te rotten
wat al gestorven was dwingt zich niet terug.
Freda Kamphuis
(c)2011 Freda Kamphuis poetry & prose
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Kamphuis, Freda
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature