Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Max Jacob
(1876 – 1944)
La Guerre
Quand le soleil est en colère,
les vagues de la mer vont plus vite,
les nuages du ciel se dépêchent.
Les yeux du
Sage s’exorbitent
le nombril de
Bouddha était
comme une coupe vide : la coupe maintenant
déborde
Max Jacob poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive I-J, Jacob, Max
Kate Tempest vecht met twee wapens; haar pen en haar stem. Als artiest won ze meerdere poetry slams en bracht in 2014 als rapper haar tweede album ‘Everybody Down’ uit. Daarnaast publiceerde ze als schrijfster een dichtbundel en een roman en schreef tussendoor nog een toneelstuk. Op het podium brengt Kate Tempest verhalen tot leven met haar unieke mix van indie-hiphop vol rauwe, poëtische raps over het grauwe stadsleven in Londen. Tekstueel één van de meest interessante en urgente lyricisten van dit moment.
KATE TEMPEST
donderdag 10 november 2016 – 19:30 uur
The Max
Melkweg
Lijnbaansgracht 234a
1017 PH Amsterdam
Telefoon: 020-5318181
Verkoop start vrijdag 19 aug
# Meer info op website Melkweg Amsterdam
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, #More Poetry Archives, Archive S-T, Art & Literature News, Kate/Kae Tempest, Poetry Slam, STREET POETRY, Tempest, Kate/Kae, THEATRE
Katharine Lee Bates
(1859-1929)
The Great Twin Brethren
The battle will not cease
Till once again on those white steeds ye ride,
O heaven-descended Twins,
Before humanity’s bewildered host.
Our javelins
Fly wide,
And idle is our cannon’s boast.
Lead us, triumphant Brethren, Love and Peace.
A fairer Golden Fleece
Our more adventurous Argo fain would seek,
But save, O Sons of Jove,
Your blended light go with us, vain employ
It were to rove
This bleak,
Blind waste. To unimagined joy
Guide us, immortal Brethren, Love and Peace.
Katharine Lee Bates poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, CLASSIC POETRY
Het grootste poëziefeest van het jaar strijkt weer neer in de Grote Zaal van Tivoli-Vredenburg! 20 gevestigde dichters én nieuwe sterren aan het poëtisch firmament vertegenwoordigen gedurende één ‘Nacht’ het beste wat de Nederlandstalige dichtkunst in de brede zin te bieden heeft.
Muzikale en theatrale entr’actes nemen tijdens deze nachtelijke estafette het stokje meerdere malen over van de dichters. En het programma eindigt niet bij de deuren van de Grote Zaal. Strek even de benen, haal wat te drinken en wissel literaire en culinaire geneugten af in de vele rondgangen waar ook de traditionele boekenmarkt verrijst. Om vervolgens weer terug te keren naar de omarming van de Grote Zaal waar de dichters en het publiek, elkaar steeds dieper de Nacht in leiden. Gelijktijdig met de boekenmarkt vindt een presentatie van kleine uitgevers, literaire tijdschriften en organisaties plaats.
Dichters:
Jan Baeke
Charlotte Van den Broeck
Hans Dorrestijn
Charles Ducal
Anna Enquist
Eva Gerlach
Jonathan Griffioen
Tjitske Jansen
Mustafa Kör
Joke van Leeuwen
Bart Meuleman
K. Michel
Marlene van Niekerk
Roos Rebergen
Marieke Rijneveld
Astrid H. Roemer
F. Starik
Anne Vegter
Christophe Vekeman
Edward van de Vendel
Presentatoren: Piet Piryns & Ester Naomi Perquin
Traditioneel blijft geheim wie hoe laat optreedt. Altijd op de hoogte van het laatste nieuws? Schrijf je in voor de nieuwsbrief!
Goed om te weten: de ‘Nacht’ duurt van 20.00 tot ±03.00, maar het is geen standaard van A tot Z-programma: het evenement kent doorlopend een vrije inloop dus je bent vrij om te komen en te gaan wanneer je wilt.
34ste Nacht van de Poëzie
zaterdag 17 september 2016
TivoliVredenburg, Utrecht
# Meer info en kaartverkoop via website Nacht van de Poëzie
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Jansen, Tjitske, Michel, K., MUSIC, Nacht van de Poëzie, POETRY ARCHIVE, Rijneveld, Marieke Lucas, THEATRE
Walt Whitman
(1819 – 1892)
Satan
Aloof, dissatisfied, plotting revolt,
Comrade of criminals, brother of slaves,
Crafty, despised, a drudge, ignorant,
With sudra face and worn brow–black, but in the depths of my heart proud
as any;
Lifted, now and always, against whoever, scorning, assumes to rule me;
Morose, full of guile, full of reminiscences, brooding, with many wiles,
Though it was thought I was baffled and dispelled, and my wiles done–but
that will never be;
Defiant I SATAN still live–still utter words–in new lands duly appearing,
and old ones also;
Permanent here, from my side, warlike, equal with any, real as any,
Nor time, nor change, shall ever change me or my words.
Walt Whitman poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Whitman, Walt
William Shakespeare
(1564-1616)
Romeo & Juliet
“Romeo:
If I profane with my unworthiest hand
This holy shrine, the gentle fine is this:
My lips, two blushing pilgrims, ready stand
To smooth that rough touch with a tender kiss.
Juliet:
Good pilgrim, you do wrong your hand too much,
Which mannerly devotion shows in this;
For saints have hands that pilgrims’ hands do touch,
And palm to palm is holy palmers’ kiss.
Romeo:
Have not saints lips, and holy palmers too?
Juliet:
Ay, pilgrim, lips that they must use in prayer.
Romeo:
O, then, dear saint, let lips do what hands do;
They pray, grant thou, lest faith turn to despair.
Juliet:
Saints do not move, though grant for prayers’ sake.
Romeo:
Then move not, while my prayer’s effect I take.
Thus from my lips, by yours, my sin is purged.
Juliet:
Then have my lips the sin that they have took.
Romeo:
Sin from thy lips? O trespass sweetly urged!
Give me my sin again.
Juliet:
You kiss by the book.”
William Shakespeare, Romeo and Juliet
Shakespeare 400 (1616 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Romeo & Juliet, Shakespeare, William
Kringloop
Bij avondval vermoed ik uitgestorven kampen:
Het spit wildloos, verwaaiende koude asch.
Dan keert de jager huiswaarts, zonder buit.
In zijn hoofd dansen prooien en schreeuwen.
’s Nachts zijn dromen gevuld met rakelingse speren.
De driften in zichzelf gevlucht: alles om te vergeten.
Vergeefs pogen, pogen. Steeds maar weer.
Bert Bevers
Uit Afglans – Gedichten 1972-1997, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
José-Maria de Heredia
(1842 – 1905)
Les Funérailles
Vers la Phocide illustre, aux temples que domine
La rocheuse Pytho toujours ceinte d’éclairs,
Quand les guerriers anciens descendaient aux enfers,
La Grèce accompagnait leur image divine.
Et leurs Ombres, tandis que la nuit illumine
L’Archipel radieux et les golfes déserts,
Écoutaient, du sommet des promontoires clairs,
Chanter sur leurs tombeaux la mer de Salamine.
Et moi je m’éteindrai, vieillard, en un long deuil ;
Mon corps sera cloué dans un étroit cercueil
Et l’on paîra la terre et le prêtre et les cierges.
Et pourtant j’ai rêvé ce destin glorieux
De tomber au soleil ainsi que les aïeux,
Jeune encore et pleuré des héros et des vierges.
José-Maria de Heredia poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, CLASSIC POETRY
Sibylla Schwarz
(1621 – 1638)
Poëten gehn
dem unadelichen Adel
weit vohr
Ob zwar mein schlechter Leib
zu deme sich muß halten
was schlecht und niedrig ist
und lassen alles walten
was reiche Güter hat
was grossen Titul führet
was Weißheit
Kunst und Lob mit
blassem Ansehn zieret.
So bleibt dennoch mein Sinn
allzeit am Himmel kleben
da ein Poëte kan
ohn Schimpff und Schaden leben
da niemand sagen kan: Sih
diser geht dich für!
da keine Leumder sein
da bloß des Himmels Zier
mit ihnen Sprache helt
da alles muß erbleichen
da ein vom Adel muß
dem schlechsten Diener weichen.
Und wenn ein hoher Heldt
bey seinem Degen geht
der sehe sich wohl für
daß er ja feste steht;
denn wer
auß Hoffahrt nur
den Degen angehencket
dem wird gemeinlich auch
der Schwerdter Schmach geschenket
und wenn die Hoffart denn
wird endlich untergehn
wird der Poëten Volck
doch immer oben stehn.
Sibylla Schwarz poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, SIbylla Schwarz
Max Jacob
(1876 – 1944)
Flagellation, Etc
« Vous avez promené le jet entre
Mes
Côtes « de la lampe à souder, le fouet des démons ! »
Aïe ! oh ! oh! le sang lent ; l’Esprit est sur la motte.
Sang à la cloque : il coule !
la cloque et les ampoules !
Qui ?
Le dieu architecte, l’ingénieur, l’ingénieur !
Hors des apparences, derrière le grillage.
Son Œil pense le sous-sol est tout ce qui fait vivre l’essence or sous le fouet le
Triste-Sire percé comme une poêle à frire pense l’espace et ce qui passe.
Vous avez promené la lampe des démons
Aïe, oh ! oh ! la faulx sur le corps de satin, la faulx qui n’est pas loin des jambes.
La fleur s’inclina sous le fouet de la lampe.
Qui ? l’inventeur des lois, aïe ! oh ! oh !
Lois du monde derrière la mer, et l’air créé ; derrière les ondes. «
Donner
Mon sang d’engrais d’esprit à vous, les bêtes, « sous la poutre et tomber aux brancards d’une charrette. «
Sang au pavé, le bois aux ressauts du pavé ! »
Fin de mort ! on est arrivé !
Mains clouées ! laissez faire : c’est pour l’humanité.
Crevez la peau, le muscle et séparez les os.
Crevez le pied, les pieds : c’est pour la vérité.
Le bois l’auguste bois percé par la ferraille. «
Je suis le dieu des dieux, l’odorante aubépine. «
Regardez-moi les yeux, je parle de partout. »
Max Jacob poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive I-J, Jacob, Max
Abraham Cowley
(1618-1667)
Against Hope
Hope, whose weak Being ruin’d is,
Alike if it succeed, and if it miss;
Whom Good or Ill does equally confound,
And both the Horns of Fates Dilemma wound.
Vain shadow! which dost vanish quite,
Both at full Noon, and perfect Night!
The Stars have not a possibility
Of blessing Thee;
If things then from their End we happy call,
’Tis Hope is the most Hopeless thing of all.
Hope, thou bold Taster of Delight,
Who whilst thou shouldst but tast, devour’st it quite!
Thou bringst us an Estate, yet leav’st us Poor,
By clogging it with Legacies before!
The Joys which we entire should wed,
Come deflowr’d Virgins to our bed;
Good fortunes without gain imported be,
Such mighty Custom’s paid to Thee.
For Joy, like Wine, kept close does better tast;
If it take air before, its spirits wast.
Hope, Fortunes cheating Lottery!
Where for one prize an hundred blanks there be;
Fond Archer, Hope, who tak’st thy aim so far,
That still or short, or wide thine arrows are!
Thin, empty Cloud, which th’eye deceives
With shapes that our own Fancy gives!
A Cloud, which gilt and painted now appears,
But must drop presently in tears!
When thy false beams o’re Reasons light prevail,
By Ignes fatui for North-Stars we sail.
Brother of Fear, more gaily clad!
The merr’ier Fool o’th’ two, yet quite as Mad:
Sire of Repentance, Child of fond Desire!
That blow’st the Chymicks, and the Lovers fire!
Leading them still insensibly’on
By the strange witchcraft of Anon!
By Thee the one does changing Nature through
Her endless Labyrinths pursue,
And th’ other chases Woman, whilst She goes
More ways and turns than hunted Nature knows.
Abraham Cowley poetry
fleursdumal.nl
More in: Archive C-D, CLASSIC POETRY
William Shakespeare
(1564-1616)
A glooming peace
“A glooming peace this morning with it brings;
The sun, for sorrow, will not show his head:
Go hence, to have more talk of these sad things;
Some shall be pardon’d, and some punished:
For never was a story of more woe
Than this of Juliet and her Romeo.”
William Shakespeare, Romeo and Juliet
Shakespeare 400 (1616 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Shakespeare, William
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature