Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Hoer
Op de Spoorlaan staat
een oude hoer
zij wordt wel duurder
maar niet mooier
zij lacht ons toe
wij stoer als gluurders
zij beschouwt ons
als haar pooiers
deze dame wordt
niet graag opgeschud
een verbouwing vindt
ze best wel kut
dus kwam perron één als
plamuur al naar beneden
al dat gezeik verspilde tijd
al dat behouden voor de eeuwigheid
vraag het haar en zij
leeft liever in ‘t verleden
ze moest een facelift werd gezegd
en haar geheime opening werd
meejpassant ook blootgelegd
daar mogen wij straks fietsen
met grof geweld verschaffen
we ons de toegang
de dame wordt er nu al
een beetje moe van
maar er is betaald en zij heeft niets te kiezen
als een geheime minnaar
wij waren allen in haar
voelden ons krek een winnaar
en we nemen nu wat zij niet meer
zelf aan ons geven kon
een tunnel van noord
naar zuid en omgekeerd
in de reet van een station.
martin beversluis
(gedicht naar aanleiding van de verbouwing van het Centraal Station van Tilburg – 2014)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Die ritueel
door Charl-Pierre Naudé
Snaaks hoe dinge met ’n doel gedoen word,
en dan lyk dit so na die skep van chaos
van hier by my tafeltjie waar ek sit en rook.
Daai twee wat vroeër verbygestap het,
die karre wat heen en weer oor die nat teer fluit –
beplanning sit daaragter, hoor.
Alles vergeetbaar, nietemin, van hier, behalwe
die triestige groen bakkie wat nou meer as een keer
aan die voet van die restaurantterras verbygevaar het.
Met sy laaste rit het iemand alleen agter
op die oop bak gestaan, hande seremonieel
op die kajuitreëling, en toegegooi onder ’n swart seil.
Ekstra stadig word daar bestuur, soos in ’n stoet;
toe merk ek dié “passasier”, só kierts, moet
ʼn rekwisiet wees, want g’n ledemaat van hom beweeg nie.
Só moes Julius Caesar op sy strydwa gery het
met die herdenkings van sy seges
jare ná sy dood, onder ’n lanferlap
op pad na die arena as ’n beeld vir die onthulling.
En weer het die ritueel verby gekom (triomfantelik?).
Seker iets by die huis vergeet, kon my nie skeel nie.
Ek fantaseer toe die figuur is ʼn terdoodveroordeelde;
en terwyl motreën uit die bewolktheid neersif
wonder ek wat die wyse van sy teregstelling gaan wees.
Ná my koffie het ek huis toe geloop
en die gedoente weer teëgekom, dié keer by sy eindpunt:
ʼn Lint oor die grasperk het huisraad verdeel.
Die vrou het by haar kind gestaan, en die man daar wat sy seil
styf span oor sy hoop goed op die bakkie, hý het gehuil.
Het Ritueel
door Charl-Pierre Naudé in een vertaling van Willy Martin
Vreemd hoe doelgericht de dingen lopen,
terwijl zij eerder op een chaos lijken
voor wie, als ik, aan een tafeltje zit te roken en kijkt.
Die twee die daarnet langs gekomen waren,
het sissen heen en weer van wielen over nat asfalt—
daar steekt een planning achter, hoor.
Toch wordt van hieruit alles licht vergeten, behalve
dat kleine groene bakkie dat voor de tigste keer
voorbij het restaurantterras is gepasseerd.
De laatste maal stond iemand heel alleen
in de open achterbak, de handen ceremonieel
bovenop de stuurcabinereling, de rest onder een zwart zeil.
Heel traag, als in een stoet, werd er gereden;
pas toen begreep ik dat hij, de ‘passagier’, kaarsrecht,
een rekwisiet moest wezen, geen ledemaat zag ik bewegen.
Zó moet in zijn strijdwagen Julius Caesar voorbijgereden zijn
bij de herdenking van zijn zeges
jaren nà zijn dood, onder een crêpe rouwgewaad
op weg naar de arena waar zijn standbeeld werd onthuld.
En weer trok (triomfantelijk?) het ritueel voorbij.
Zeker thuis wat vergeten, wat kon het mij ook schelen.
Later verbeeldde ik mij dat deze man ter dood veroordeeld was;
en terwijl uit de bewolkte hemel een fijne regen daalde
vroeg ik mij af hoe hij zou worden omgebracht.
Mijn koffie op, kwam ik, op weg naar huis,
dezelfde stoet weer tegen,
dit keer daar waar zijn eindpunt was:
Een lint over het gazon verdeelde het huisgerei.
De vrouw stond bij het kind, en hij, de man die ’t zeil
over zijn goed in ’t bakkie had gespannen, hij huilde.
(vertaald/bewerkt van het Zuid-Afrikaans in het Nederlands door Willy Martin)
In de serie Vertaalvrucht nr. 8
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Charl-Pierre Naudé, Naudé, Charl-Pierre, VERTAALVRUCHT, Willy Martin
Bert
Bevers
Bologna
In deze doolhof lonken gewaden en welgevulde tafels,
stutten oude torens stutten geduldig wolken. In schaduw
ervan trekt wind rafels morgen door arcaden, bewonen
duiven zilvergrijs daken in ruwe rust. Hier doopte
Dante zorgelijk zijn ganzenpen in verse inkt, neuriede hij
metten mee, zich wijs bewust van honger naar geboortegrond.
Er lopen jonge vrouwen over straten met lachjes die vermoeden
doen dat zij geloven dat poppen kunnen praten.
Van luister en gefluister is de Via de Poeti nimmer vrij,
zoals een tram nooit los is van zijn sporen. Een zucht.
Dan smelt traag laatste sneeuw alom in warme stralen. Van zon,
ja: daar glijdt van bergen af de lente o, Bologna. Kijk!
Bert Bevers
(eerder verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Campo Santo
Een ieder die hier ligt is voortaan vrij
van hielgelik of van genadebrood. Gewijd
spiegelt dit veld zich in verstening: als
een wingewest is het schatplichtig
aan de dood. Schaduw valt er opzij
alsof ze sneuvelt. Stilte komt hier zelden
tot bedaren.
Bert Bevers
(eerder verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Uitgeverij Hoenderbossche Verzen nodigt u van harte uit voor de presentatie van Een Wak in de Werkelijkheid de nieuwe dichtbundel van Maarten van den Elzen. Deze elfde dichtbundel van Maarten van den Elzen is door Genoveef Lukassen geheel in zeefdruk uitgevoerd, zij zorgt zoals gewoonlijk ook voor de grafische vormgeving.
‘Een Wak in de Werkelijkheid’ kent twee presentaties.
Op 9 oktober 2014 werd de dichtbundel gepresenteerd in Uden.
De tweede presentatie vindt plaats op zaterdag 25 oktober 2014 tussen 15.00 – 17.00 uur in de Nijmeegse Stadsbibliotheek, in het Poëziecentrum Nederland (van Wim van Til).
In Nijmegen zijn het Ton Verbeeten (journalist/publicist) en filosoof/publicist Charles Vergeer die een (feest)rede afsteken en wordt u verrast door het optreden van een aantal dichters.
De geheel in zeefdruk uitgevoerde dichtbundel ‘Een Wak in de Werkelijkheid” bevat een dertigtal gedichten, een voorwoord van Charles Vergeer en beeldend werk van Genoveef Lukassen.
Tijdens de presentaties kost de bundel € 35,– (Winkelwaard € 42,50).
In Nijmegen bestaat de mogelijkheid uw dichtbundel(s) te laten signeren.
Uitgeverij Hoenderbossche Verzen
Patrijsweg 3
5406 NG Uden
0413 269366
www.hoenderbosch.nl
hoenderbossche.dingenmakers@wxs.nl
Poëziecentrum
Nederland
Mariënburg 29
6511 PS Nijmegen
06-53856040
Maarten van der Elzen: Een Wak in de Werkelijkheid
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Elzen, Maarten van den
Zondag 26 oktober in Linnaeus Boekhandel in Amsterdam:
Een middag eigentijdse poëzie
met Arthur Lava, Andrea Voigt, Willem van Zadelhoff, Freda Kamphuis en Laura Mijnders
Vijf dichters met een nieuwe bundel bij Uitgeverij Voetnoot.
De dichters introduceren en bevragen elkaar.
Ook dragen ze voor. En hoe!
Adres: Middenweg 29, Amsterdam. Inloop: vanaf 14.30 uur. Aanvang: 15.00 uur.
Toegang: € 5,-. Reserveren via e-mail (info@linnaeusboekhandel.nl),
telefoon (020-4687192) of in de winkel.
Een feest van jewelste – Arthur Lava
Arthur Lava jut ons op om het leven te vieren, het ondenkbare uit te dagen en het beste in onszelf naar boven te halen. Zijn gedichten zijn uitbundig, goed te begrijpen en soms erg geestig. Ze staan vol pakkende regels.
Arthur Lava: “Een walk on the wild side is voor mij wel een echt feest. Een ruig schrijversleven. Jammer genoeg zit daar een levensbekortende kant aan. Bij die gedachte schroef ik de dop toch weer terug op de fles.”
Plankvrouw – Andrea Voigt
Andrea Voigt schetst met rake, herkenbare typeringen en met humor een beeld van een dappere, zelfstandige en tegelijkertijd onzekere vrouw. Voor vrouwen is deze bundel ongetwijfeld een feest van herkenning, mannen zullen verrast zijn door dit openhartige kijkje in de ziel van Plankvrouw.
Andrea Voigt: “Plankvrouw is niet buigzaam. Ze is ónbuigzaam. […] Niet iedereen kan Plankvrouw zijn.”
Het ei van Fabergé – Willem van Zadelhoff
Gedichten over wat er is en wat er was, over onthouden en vergeten. Het is poëzie met de sfeer van grofkorrelige foto’s, net scherp genoeg om te zien wat erop staat en vaag genoeg om de verbeelding haar eigen gang te laten gaan.
Willem van Zadelhoff: “Geheugen speelt een rol in mijn poëzie. In een van mijn gedichten laat ik rupsen tegen de muur op kruipen. Dat deed ik vroeger met een vriendje; we bewaarden die beestjes in luciferdoosjes en hielden dan het wereldkampioenschap ‘rupsenkruipen’.”
Titel – Freda Kamphuis
Freda Kamphuis lapt heel wat regels aan haar laars, onder meer door vorm en inhoud op volstrekt eigenzinnige wijze te combineren. Die kruisbestuiving komt overal in haar bundel terug, om te beginnen in de titel, die Titel luidt. Freda Kamphuis: “Mijn hoofd kan zeker als een speeltuin voelen, maar ook als een spookhuis. En alles daar tussenin.”
Nachtschade – Laura Mijnders
De poëzie van de jonge dichteres Laura Mijnders is opvallend doorleefd. Hoewel ze persoonlijke ervaringen en observaties door haar poëzie heen vlecht, blijven haar gedichten zeker niet beperkt tot haar eigen belevingswereld.
Laura Mijnders: “Ik denk dat ik in mijn gedichten een beroep doe op de laatjes die in mijn leven en dat van anderen veelal ongeopend bleven. Schuldgevoelens, het geweten, woede. In mijn werk, op het papier, mag het allemaal vrij zijn.”
De citaten komen uit de Voetnootkrant van najaar 2014, waarin Andrea Voigt de dichters interviewt. Frits Pijlsnijder interviewde Andrea Voigt.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Kamphuis, Freda
Martin
Beversluis
Langgewenste dagen van onmacht
De weemoed komt en gaat
met de jaargetijden dan is
zij teleurgesteld dat uit
één zaadje maar één radijsje
groeien kan bang dat het
altijd een ander zal zijn
bij wie ze wegdroomt
iemand die ze net niet
kan zien langgewenste
dagen van onmacht simpele ogen
het luchtkasteel gemakeld met die
vastgoedmagneten zij heeft nog
nooit zoveel gedownload als
sinds het is verboden
laatst nog probeerde zij leven
te downloaden en kreeg de
waarschuwing dat het
uitvoeren van dit programma
tot onverwachte resultaten
kan leiden
ze stopt dat ene zaadje
in de grond
hoopt
dat het dit keer
een bos wordt.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
tussen zwaarte, typografische collage, 2014, Freda Kamphuis
fleursdumal.nl magazine
More in: Freda Kamphuis, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda
Hoenderbossche Verzen te Uden, werd in 1994 opgericht door Maarten Van Elzen (o.a. stadsdichter van Uden) samen met beeldend kunstenaar Genoveef Lukassen. De gedichten van Van den Elzen verschenen in een groot aantal bloemlezingen en verzamelbundels. Ook publiceerde hij in literaire tijdschriften als Schoon Schip, Kruispunt-Summier, Yang, Houten Gong, Maatstaf en Millennium.
Twintig jaar Uitgeverij Hoenderbossche Verzen
Donderdag 9 oktober 2014 is het exact twintig jaar geleden dat Uitgeverij Hoenderbossche Verzen van start ging met de dichtbundel ‚Donkerstraat’ de eerste dichtbundel in een drieluik van de dichter Eddie Besselsen met een fraai omslag van José Heerkens.
Op 9 oktober wordt om 16.00 uur het 35ste gedicht onthuld, ‘De wereld lag aan onze jongensvoeten’, in de Udense Poëzie- en Kunstroute aan de Udense Kerkstraat op de voormalige speelplaats van de voormalige Petrusschool (waar Maarten van den Elzen naar de lagere school ging tussen 1961 en 1968).
Vanaf 16.45 uur wordt de viering van het twintigjarig jubileum van Uitgeverij Hoenderbossche Verzen voortgezet in het Museum voor Religieuze Kunst onder het genot van live muziek, optredende dichters, en sprekers als Dichter Jasper Mikkers/Tymen Trolsky en Filosoof Charles Vergeer.
Bovendien wordt op deze avond de elfde dichtbundel van Maarten van den Elzen gepresenteerd (onder de (voorlopige) titel LX – XL). Ruim dertig gedichten geheel uitgebracht in zeefdruk met afbeeldingen, zoals altijd van de hand van Genoveef Lukassen. Uiteraard is het ook mogelijk tijdens dit feest de tentoonstelling ‘Franciscus en de natuur’ te bezoeken.
Uitgeverij Hoenderbossche Verzen gaf behalve veertig dichtbundels met grafiek, fotografie, tekeningen, cd’s (waarvan er o.a. 20 werden aangekocht door Museum Meermanno in Den Haag ook nog eens een aantal Poëzieroute’s uit o.a. van Boxtel/Liempde, Schijndel, het Oventje (gemeente Landerd) en Uden met werk van 13 dichters waaronder H.H. ter Balkt, Mark Boog, Jasper Mikkers/Tymen Trolsky, Victor Vroomkoning, Maarten van den Elzen, Eddie Besselsen, Y. Né, Albert Megens, Joris Ivens, Hannie Rouweler en JACE van de Ven. Inmiddels zijn er 77 gedichten geplaatst in de openbare ruimte van dertien gemeenten in Noord-Brabant.
# Meer informatie website Hoenderbossche Verzen
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, City Poets / Stadsdichters, Elzen, Maarten van den
Martin
Beversluis
Opdracht
kronkel door bergen naar beneden
op zoek naar eindeloos laagland
want daarachter wil je zijn
verover moeizaam meter na meter
wees bereid terstond op te geven
het is niet van jou
je hebt het te leen
ga niet meer langs start zoek niet
om te vinden vloei traag door het
landschap geef leven zodoende
verander met de tijd van zoet
in zout bevrijd van identiteit
kronkel vloeibaar en vermeng
verder tot je de zee zelf bent.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Bert
Bevers
Ruster aan de Aude / Ode aan de ruster
21 juli – Rustdag in Carcassonne
Over de vallei van de Aude zijgt
een luwte als van ezelinnenadem.
Hier, in de andere kant van juli,
mag hij even uithijgen. Hij weet
dat ze gijzelaars in avonturen zijn,
complotteurs op jacht naar dagsucces.
Eigenlijk zou hij het liefst een rivier zijn
nu. Een met een kleine waterval erin.
Bert Bevers
(uit: GeelZucht V, De Letterloods, Puyvelde, september 2014)
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Martin
Beversluis
Veranderen
Op een ochtend ontzettend eenenveertig
vergane glorie of het bedeesdere leven
gisteren was ik slim ik probeerde de
wereld te veranderen ik was een
hallucinerende gebarentolk
in het oog van de camera
die muur die vale
kleur geel een
zwart bakstenen
binnenplaats een
sekreet is een
amsterdams urinoir
de rest is synthetisch
zelfs de wasmiddelen
die muur blijft een vale
kleur geel je lege hoofd
in een strop slechte tijden
voor mensen met namen
die lijken op de mijne
keren per kilo terug tot woord
worden onsterfelijk als god
verloren gaan we in gedachten
die we vergeten vandaag ben
ik wijs en begin mezelf te
veranderen los langzaam op
als ego stroom bijna vloeibaar
weg tot er nog een woord
is.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature