Martin Beversluis gedicht: Veranderen
Martin
Beversluis
Veranderen
Op een ochtend ontzettend eenenveertig
vergane glorie of het bedeesdere leven
gisteren was ik slim ik probeerde de
wereld te veranderen ik was een
hallucinerende gebarentolk
in het oog van de camera
die muur die vale
kleur geel een
zwart bakstenen
binnenplaats een
sekreet is een
amsterdams urinoir
de rest is synthetisch
zelfs de wasmiddelen
die muur blijft een vale
kleur geel je lege hoofd
in een strop slechte tijden
voor mensen met namen
die lijken op de mijne
keren per kilo terug tot woord
worden onsterfelijk als god
verloren gaan we in gedachten
die we vergeten vandaag ben
ik wijs en begin mezelf te
veranderen los langzaam op
als ego stroom bijna vloeibaar
weg tot er nog een woord
is.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin