Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Anton K.: Pictures of a journey to Berlin, 2009
Mit ein gedicht von Paul Boldt (1885-1921)
Berlin
Die Stimmen der Autos wie Jägersignale
Die Täler der Straße bewaldend ziehn.
Schüsse von Licht. Mit einem Male
Brennen die Himmel auf Berlin.
Die Spree, ein Antlitz wie der Tag,
Das glänzend meerwärts späht nach Rettern,
Behält der wilden Stadt Geschmack,
Auf der die Züge krächzend klettern.
Die blaue Nacht fließt in der Forst.
Sie fühlt, geblendet, daß du lebst.
Schnellzüge steigen aus dem Horst!
Der weiße Abend, den du webst,
Fühlt, blüht, verblättert in das All.
Ein Menschenhände-Fangen treibst du
Um den verklungnen Erdenball
Wie hartes Licht; und also bleibst du.
Wer weiß, in welche Welten dein
Erstarktes Sternenauge schien,
Stahlmasterblühte Stadt aus Stein,
Der Erde weiße Blume, Berlin.
Paul Boldt (1914)
fleurs du mal magazine
More in: Anton K. Photos & Observations, Boldt, Paul, FDM in Berlin, Nachrichten aus Berlin
Arthur Conan Doyle
(1859-1930)
The Message
(From Heine)
Up, dear laddie, saddle quick,
And spring upon the leather!
Away post haste o’er fell and waste
With whip and spur together!
And when you win to Duncan’s kin
Draw one of them aside
And shortly say, “Which daughter may
We welcome as the bride?”
And if he says, “It is the dark,”
Then quickly bring the mare,
But if he says, “It is the blonde,”
Then you have time to spare;
But buy from off the saddler man
The stoutest cord you see,
Ride at your ease and say no word,
But bring it back to me.
Arthur Conan Doyle poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Arthur Conan Doyle, Doyle, Arthur Conan
In Memoriam
schrijver en dichter Michel van der Plas
De schrijver Michel van der Plas is zondag 21 juli 2013 op 85-jarige leeftijd overleden. Hij was al geruime tijd ziek.
Michel van der Plas, een pseudoniem van Ben Brinkel, werd bekend als tekstschrijver voor cabaretiers, zoals Wim Sonneveld, Wim Kan en Frans Halsema.
Verder was hij actief als journalist (Elseviers Weekblad), vertaler, dichter en biograaf. Zijn biografieën over katholieke figuren als Guido Gezelle, Joseph Alberdingk Thijm en Anton van Duinkerken, kregen onvoldoende waardering.
• fleursdumal.nl magazine
More in: Anton van Duinkerken, Archive O-P, Gezelle, Guido, In Memoriam
Samenkomst
De kilte warmt de kamer op
er wordt geen woord gesproken
alsof de hele wereld is ingeslikt
hij kijkt naar buiten
ik in de ruimte rond
de gedachten ploeteren door herinneringen
een vlieg
afgesneden van de vrijheid
bromt haar leven bij elkaar
rinkelgeluid
handen grijpen naar de gsm
ik zie dat hij een trui aan heeft
met rolkraag
Erica De Stercke
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, De Stercke, Erika
Tijdbom
Woorden zijn gordijnen die je toedoet
zodra het spektakel is afgelopen het
waren mooie beelden een stuk of acht
jongens die in het midden van de nacht
iemand aanvielen en helemaal verrot
schopten na de daden komen dan altijd
de woorden die van afschuw het eerst
dan is het gevaar geweken kunnen we
de toedracht gaan verklaren deze tijden
zijn van teruggang en onbegrip dat vatten
we onvermijdelijk persoonlijk op hoe kan
dit mij overkomen een frustratio die er
toe doet die smeekt om een uitlaatklep
het grote verklaren is begonnen na ieder
conflict begrijpen we meer tot begrip ook
niet meer helpt en het recht van de sterkste
geldt deze woorden zijn gordijnen die
je dicht doet als je het denkraam sluit
een tijdbom wordt terloops ontploft.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
Christine de Pisan
(ca. 1364-1430)
Belle, ce que j’ay requis
Belle, ce que j’ay requis
Or le vueilliez ottroier,
Car par tant de fois proier
Bien le doy avoir conquis.
Je l’ay ja si long temps quis,
Et pour trés bien emploier,
Belle, ce que j’ay requis.
Se de moy avez enquis,
Ne me devez pas noyer
Mon guerdon, ne mon loier;
Car par raison j’ai acquis,
Belle, ce que j’ay requis.
Christine de Pisan poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Pisan, Christine de
Gottfried Keller
(1819–1890)
Abend auf Golgatha
Eben die dornige Krone geneiget, verschied der Erlöser,
Weißlich in dämmernder Luft glänzte die Schulter des Herrn?
Siehe, da schwebte, vom tauigen Schimmer gelockt, die Phaläne
Flatternd hernieder zu ruhn dort, wo gelastet das Kreuz.
Langsam schlug sie ein Weilchen die samtenen Flügel zusammen,
Breitet’ sie aus und entschwand fern in die sinkende Nacht.
Nicht ganz blieb verlassen ihr Schöpfer: den Pfeiler des Kreuzes
Hielt umfangen das Weib, das er zur Mutter sich schuf.
Gottfried Keller poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Keller, Gottfried
Elizabeth (Lizzie) Siddal
(1829-1862)
Four Poems
A Silent Wood
O silent wood, I enter thee
With a heart so full of misery
For all the voices from the trees
And the ferns that cling about my knees.
In thy darkest shadow let me sit
When the grey owls about thee flit;
There will I ask of thee a boon,
That I may not faint or die or swoon.
Gazing through the gloom like one
Whose life and hopes are also done,
Frozen like a thing of stone
I sit in thy shadow but not alone.
Can God bring back the day when we two stood
Beneath the clinging trees in that dark wood?
He and She and Angels Three
Ruthless hands have torn her
From one that loved her well;
Angels have upborn her,
Christ her grief to tell.
She shall stand to listen,
She shall stand and sing,
Till three winged angels
Her lover’s soul shall bring.
He and she and the angels three
Before God’s face shall stand;
There they shall pray among themselves
And sing at His right hand.
Early Death
Oh grieve not with thy bitter tears
The life that passes fast;
The gates of heaven will open wide
And take me in at last.
Then sit down meekly at my side
And watch my young life flee;
Then solemn peace of holy death
Come quickly unto thee.
But true love, seek me in the throng
Of spirits floating past,
And I will take thee by the hands
And know thee mine at last.
Dead Love
Oh never weep for love that’s dead
Since love is seldom true
But changes his fashion from blue to red,
From brightest red to blue,
And love was born to an early death
And is so seldom true.
Then harbour no smile on your bonny face
To win the deepest sigh.
The fairest words on truest lips
Pass on and surely die,
And you will stand alone, my dear,
When wintry winds draw nigh.
Sweet, never weep for what cannot be,
For this God has not given.
If the merest dream of love were true
Then, sweet, we should be in heaven,
And this is only earth, my dear,
Where true love is not given.
Elizabeth (Lizzie) Siddal – poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Lizzy Siddal, Siddal, Lizzy
Emma Lazarus
(1849–1887)
Dreams
A dream of lilies: all the blooming earth,
A garden full of fairies and of flowers;
Its only music the glad cry of mirth,
While the warm sun weaves golden-tissued hours;
Hope a bright angel, beautiful and true
As Truth herself, and life a lovely toy,
Which ne’er will weary us, ne’er break, a new
Eternal source of pleasure and of joy.
A dream of roses: vision of Loves tree,
Of beauty and of madness, and as bright
As naught on earth save only dreams can be,
Made fair and odorous with flower and light;
A dream that Love is strong to outlast Time,
That hearts are stronger than forgetfulness,
The slippery sand than changeful waves that climb,
The wind-blown foam than mighty waters’ stress.
A dream of laurels: after much is gone,
Much buried, much lamented, much forgot,
With what remains to do and what is done,
With what yet is, and what, alas! is not,
Man dreams a dream of laurel and of bays,
A dream of crowns and guerdons and rewards,
Wherein sounds sweet the hollow voice of praise,
And bright appears the wreath that it awards.
A dream of poppies, sad and true as Truth,—
That all these dreams were dreams of vanity;
And full of bitter penitence and ruth,
In his last dream, man deems ’twere good to die;
And weeping o’er the visions vain of yore,
In the sad vigils he doth nightly keep,
He dreams it may be good to dream no more,
And life has nothing like Death’s dreamless sleep.
Emma Lazarus poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive K-L, Lazarus, Emma
Renée Vivien
(1877–1909)
Prolong the night
Prolong the night, Goddess who sets us aflame!
Hold back from us the golden-sandalled dawn!
Already on the sea the first faint gleam
Of day is coming on.
Sleeping under your veils, protect us yet,
Having forgotten the cruelty day may give!
The wine of darkness, wine of the stars let
Overwhelm us with love!
Since no one knows what dawn will come,
Bearing the dismal future with its sorrows
In its hands, we tremble at full day, our dream
Fears all tomorrows.
Oh! keeping our hands on our still-closed eyes,
Let us vainly recall the joys that take flight!
Goddess who delights in the ruin of the rose,
Prolong the night!
Renée Vivien poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Renée Vivien, Vivien, Renée
Renée Vivien (1877–1909)
born Pauline Mary Tarn (11 June 1877 – 18 November 1909) was a writer and poet.
She was born in London and has been buried in Paris in Cimetière de Passy.
photos: jef van kempen 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: FDM in Paris, Galerie des Morts, Renée Vivien, Vivien, Renée
Henry Bataille
(1872-1922)
Le mois mouillé
Par les vitres grises de la lavanderie,
J’ai vu tomber la, nuit d’automne que voilà…
Quelqu’un marche le long des fossés pleins de pluie…
Voyageur, voyageur de jadis, qui t’en vas,
A l’heure où les bergers descendent des montagnes,
Hâte-toi. – Les foyers sont éteints où tu vas,
Closes les portes au pays que tu regagnes…
La grande route est vide et le bruit des luzernes
Vient de si loin qu’il ferait peur… Dépêche-toi :
Les vieilles carrioles ont soufflé leurs lanternes…
C’est l’automne : elle s’est assise et dort de froid
Sur la chaise de paille au fond de la cuisine…
L’automne chante dans les sarments morts des vignes…
C’est le moment où les cadavres introuvés,
Les blancs noyés, flottant, songeurs, entre deux ondes,
Saisis eux-mêmes aux premiers froids soulevés,
Descendent s’abriter dans les vases profondes.
Henry Bataille poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bataille, Henry
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature