Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
.jpg)
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
64
When I have seen by Time’s fell hand defaced
The rich-proud cost of outworn buried age,
When sometime lofty towers I see down-rased,
And brass eternal slave to mortal rage.
When I have seen the hungry ocean gain
Advantage on the kingdom of the shore,
And the firm soil win of the watery main,
Increasing store with loss, and loss with store.
When I have seen such interchange of State,
Or state it self confounded, to decay,
Ruin hath taught me thus to ruminate
That Time will come and take my love away.
This thought is as a death which cannot choose
But weep to have, that which it fears to lose.
.jpg){kind=small}
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets, Archive S-T
Docugast Hans Keller op Holland Doc 24
Van zaterdag 29 januari tot en met vrijdag 4 februari 2011
In het kader van Nationale Gedichtendag is documentairemaker Hans Keller te gast bij Holland Doc 24 in de serie Docugasten. Keller, onder andere bekend van het VPRO programma ‘Dode Dichters Almanak’, begon zijn loopbaan in 1957 als journalist bij de Volkskrant. Vanaf 1962 maakte hij naast informatieve programma’s zoals ‘Het gat van Nederland’ talloze documentaires over onder andere kunst, Amerika en schrijvers. In de week van 29 januari tot en met 4 februari vertoont het digitale themakanaal documentaires van Keller. Daarnaast koos hij een aantal films uit over over dichten, dichters en gedichten, die hij toelicht in gesprekken met Holland Doc 24. Van Hans Keller zendt Holland Doc 24 Het alfabet van Remco Campert en Sporen aan de kust uit.
Het alfabet van Remco Campert (VPRO, 1996) maakte Keller samen met schrijver Remco Campert. In de documentaire bezoekt Campert mensen en steden met als leidraad de letters van het alfabet. Met bezoeken aan Berlijn, Coburg, Dublin, het Gardameer en de Rivierenbuurt in Amsterdam. De schrijver praat met Hugo Claus over bloedworst en met dichter Seamus Heany over Ulysses van James Joyce. Ook ontmoet hij schilder Ysbrant, die een tentoonstelling inricht en heeft hij een gesprek met Kees Fens. Een film als een gedicht.
In Sporen aan de kust (NOS, 1987) besteedt Keller in een poëtisch reisverslag aandacht aan de legenden, geschiedenis en cultuur aan de vloedlijn tussen Rottumeroog en Breskens.
Voor Holland Doc 24 selecteerde Keller ook een aantal documentaires van andere makers:
De Russische dichter Boris Ryzhy pleegde in 2001 op 27-jarige leeftijd zelfmoord. In de gelijknamige karakterschets Boris Ryzhy (VPRO, 2008) van Aliona van der Horst, maken zijn achtergebleven zus, vrouw en zoon de kijker deel uit van Ryzhy’s wereld. Zijn leefomgeving, de ijzige en door misdaad geteisterde industriestad Jekaterinenburg, had veel invloed op zijn gedichten. De documentaire won vele prijzen, waaronder de Zilveren Wolf op IDFA 2008.
In 1984 studeerden drie filmacademiestudenten af met Stil, Jan Arends moet schrijven! (2003), een documentaire over het leven en werk van dichter en schrijver Jan Arends (1925-1974). Aan de orde komen Arends’ jeugd in een katholiek jongensinternaat, zijn eigenaardigheden, gedichten, werkwijze en de geruchten dat hij een buitenechtelijk kind was. Ook vertelt zijn uitgever Geert Lubberhuizen over de gesprekken die hij met de dichter had, vlak voordat Arends zelfmoord pleegde in 1974.
Willem Wilmink: Dichter in de Javastraat (NTR, 2004) van Dirk Jan Roeleven is een portret van dichter Willem Wilmink die in 2003 in de Javastraat in Enschede overleed. Dezelfde straat waar hij 66 jaar eerder werd geboren. Wilminks vrienden en collega’s zoals Herman Finkers, Aart Staartjes en Joost Prinsen praten over de schrijver en zijn complexe persoonlijkheid. Wilmink – bekend om zijn geniaal eenvoudige gedichten – werd geplaagd door neuroses en angsten. Volstrekte stilte om hem heen tijdens het schrijven was voor hem een vereiste.
Hoe vertaalt dichter Gerrit Kouwenaar zijn uiterst persoonlijke ervaringen in gedichten die daar volgens eigen opgave bovenuit moeten stijgen? In Totaal witte kamer: Gerrit Kouwenaar (NTR, 2003) schetst Frodo Terpstra een intiem portret van de schrijver en zijn werkwijze. Terpstra volgt onder andere de totstandkoming van Kouwenaars bundel Totaal witte kamer, een bundel die deels aan de dood van zijn vrouw Paula is gewijd.
Holland Doc maakt vanaf zaterdag 29 januari ook een aantal afleveringen – waaronder Lucebert en Cees Budding – van Kellers programma Dode Dichters Almanak online beschikbaar. Deze zijn te bekijken via www.hollanddoc.nl<http://www.hollanddoc.nl>
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Kouwenaar, Gerrit, Remco Campert, Ryzhy, Boris
.jpg)
Gabriele D’Annunzio
(1863-1938)
Filastrocca di Carnevale
Carnevale vecchio e pazzo
s’è venduto il materasso
per comprare pane e vino
tarallucci e cotechino.
E mangiando a crepapelle
la montagna di frittelle
gli è cresciuto un gran pancione
che somiglia ad un pallone.
Beve, beve all’improvviso
gli diventa rosso il viso
poi gli scoppia anche la pancia
mentre ancora mangia, mangia.
Così muore Carnevale
e gli fanno il funerale.
Gabriele D’Annunzio poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive C-D, D'Annunzio, Gabriele
foto harrie janssens
Kom dichter
Kom dichter! Jij grote lieverd
Ik wil jouw woorden horen
En de klank van klinkers
En gevoel
Jouw woorden die tranen
Later overvloeien
Jouw warme barse stem
Kom en vertel
Alsjeblieft je diepste geheimen
Gehuld in nevelige zinnen
En sla je bladzijdes om
Enkel jouw gezicht
Lezen is niet genoeg
Ik hoor je liever
zuchten
want woorden en zinnen
vielen op hun plaatsen
jij zo volmaakt
gedicht
Sara Bidaoui
Kinderstadsdichter Tilburg 2010-2011
Meer gedichten van Sara Bidaoui op de website:
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bidaoui, Sara, Kinderstadsdichters / Children City Poets
Ton van Reen
DALI LEEFT IN TURKANA
Het is al jaren droog in Turkana
alles wat leeft smeekt om water
ook de koeien, de geiten en de ezels
Maar de ezels hebben pech
ze zijn overbodig geworden
en de mensen tot last
al weken krijgen ze geen water
als ze omvallen worden ze weggesleept
Ver van de mensen
liggen ze in de brandende zon
nog te min voor een dood door genade
hun buiken staan bol van dorst
stervend draaien ze op hun rug
de poten afwerend omhoog
naar de gieren die boven hen zweven
Dali leeft in Afrika
hij schept een schilderij van gruwel
een stilleven van stervende ezels
grijszwarte vlekken, in wit dood zand
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Archive Q-R, Ton van Reen
.jpg)
Cesar Vallejo
(1892 – 1938)
Deshojación Sagrada
Luna! Corona de una testa inmensa,
que te vas deshojando en sombras gualdas!
Roja corona de un Jesús que piensa
trágicamente dulce de esmeraldas!
Luna! Alocado corazón celeste
¿por qué bogas así, dentro de copa
llena de vino azul, hacia el oeste,
cual derrotada y dolorida popa?
Luna! Y a fuerza de volar en vano,
te holocaustas en ópalos dispersos:
tú eres talvez mi corazón gitano
que vaga en el azul llorando versos!…
Cesar Vallejo poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Vallejo, Cesar
.jpg)
George Eliot
(Mary Ann Evans, 1819 – 1880)
The Choir Invisible
Oh, may I join the choir invisible
Of those immortal dead who live again
In minds made better by their presence; live
In pulses stirred to generosity,
In deeds of daring rectitude, in scorn
For miserable aims that end with self,
In thoughts sublime that pierce the night like stars,
And with their mild persistence urge men’s search
To vaster issues. So to live is heaven:
To make undying music in the world,
Breathing a beauteous order that controls
With growing sway the growing life of man.
So we inherit that sweet purity
For which we struggled, failed, and agonized
With widening retrospect that bred despair.
Rebellious flesh that would not be subdued,
A vicious parent shaming still its child,
Poor anxious penitence, is quick dissolved;
Its discords, quenched by meeting harmonies,
Die in the large and charitable air,
And all our rarer, better, truer self
That sobbed religiously in yearning song,
That watched to ease the burden of the world,
Laboriously tracing what must be,
And what may yet be better, — saw within
A worthier image for the sanctuary,
And shaped it forth before the multitude,
Divinely human, raising worship so
To higher reverence more mixed with love, —
That better self shall live till human Time
Shall fold its eyelids, and the human sky
Be gathered like a scroll within the tomb
Unread forever. This is life to come, —
Which martyred men have made more glorious
For us who strive to follow. May I reach
That purest heaven, — be to other souls
The cup of strength in some great agony,
Enkindle generous ardor, feed pure love,
Beget the smiles that have no cruelty,
Be the sweet presence of a good diffused,
And in diffusion ever more intense!
So shall I join the choir invisible
Whose music is the gladness of the world.
.jpg)
George Eliot poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive E-F, Eliot, George
Sara Bidaoui – foto Harrie Janssens
Tilburg zoekt opvolger Kinderstadsdichter
Op Gedichtendag 2011, donderdag 27 januari 2011, start de zoektocht naar een opvolger voor de huidige Kinderstadsdichter van Tilburg: Sara Bidaoui. Alle kinderen tot en met 12 jaar uit Tilburg en omstreken die graag gedichten schrijven en het ook leuk vinden om ze voor te dragen kunnen meedoen aan de nieuwe Kinderstadsdichtwedstrijd.
Het thema is de titel van Sara’s winnende gedicht: ‘Tilburg: mijn stad, mijn thuis’. Waar voel jij je thuis in Tilburg? Is dat op een bepaalde plek, bij een persoon, tijdens een speciale gebeurtenis? Of bijvoorbeeld in je eigen wijk? Het onderwerp van het gedicht hoeft niet groot te zijn en mag heel dicht bij huis gezocht worden. Kinderen kunnen tot en met 31 mei een (of meer) gedichten insturen om deel te nemen aan de wedstrijd.
Uit alle inzendingen worden vijf favorieten gekozen door een vakkundige jury. Deze kinderen mogen deelnemen aan een speciale masterclass van dichter en cabaretier Frank van Pamelen op woensdagmiddag 29 juni 2011. Begin september wordt vervolgens de winnaar van de wedstrijd bekendgemaakt.
Kinderen mogen individueel deelnemen, of in schoolverband. Scholen kunnen meedingen naar een speciale klassenprijs en een bezoek van een dichter in de klas winnen. In het kader van de wedstrijd is een lesbrief ontwikkeld met schrijftips en opdrachten, en kunnen scholen workshops boeken. Meer informatie over de wedstrijd, lesbrief en de Kinderstadsdichter vindt u op:
Precies een jaar geleden – op Gedichtendag 2010 – werd geleden onder grote belangstelling de eerste Kinderstadsdichter van Tilburg gekozen. Sara Bidaoui won de dichtwedstrijd, uitgeschreven door Stichting P.J.Cools, Bibliotheek Midden-Brabant en Cultuurconcepten. Sara heeft het afgelopen jaar verschillende gedichten geschreven over gebeurtenissen in de stad die belangrijk waren voor kinderen. Zij trad onder meer op tijdens publieke evenementen zoals Via del Mondo, de inderboekenweek en de Straatspeeldag. Inmiddels heeft zij ook een eigen website met daarop haar gedichten en ankondigingen van optredens:
Cultuurconcepten &Bibliotheek Midden-Brabant
email: info@kinderstadsdichter.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Bidaoui, Sara, Kinderstadsdichters / Children City Poets
.jpg)
Mark Twain
(1835-1910)
In Memoriam
Olivia Susan Clemens
Died August 18, 1896; aged 24
In a fair valley—oh, how long ago, how long ago!
Where all the broad expanse was clothed in vines
And fruitful fields and meadows starred with flowers,
And clear streams wandered at their idle will,
And still lakes slept, their burnished surfaces
A dream of painted clouds, and soft airs
Went whispering with odorous breath,
And all was peace—in that fair vale,
Shut from the troubled world, a nameless hamlet drowsed.
Hard by, apart, a temple stood;
And strangers from the outer world
Passing, noted it with tired eyes,
And seeing, saw it not:
A glimpse of its fair form—an answering momentary thrill—
And they passed on, careless and unaware.
They could not know the cunning of its make;
They could not know the secret shut up in its heart;
Only the dwellers of the hamlet knew:
They knew that what seemed brass was gold;
What marble seemed, was ivory;
The glories that enriched the milky surfaces—
The trailing vines, and interwoven flowers,
And tropic birds awing, clothed all in tinted fire—
They knew for what they were, not what they seemed:
Encrustings all of gems, not perishable splendors of the brush.
They knew the secret spot where one must stand—
They knew the surest hour, the proper slant of sun—
To gather in, unmarred, undimmed,
The vision of the fane in all its fairy grace,
A fainting dream against the opal sky.
And more than this. They knew
That in the temple’s inmost place a spirit dwelt,
Made all of light!
For glimpses of it they had caught
Beyond the curtains when the priests
That served the altar came and went.
All loved that light and held it dear
That had this partial grace;
But the adoring priests alone who lived
By day and night submerged in its immortal glow
Knew all its power and depth, and could appraise the loss
If it should fade and fail and come no more.
All this was long ago—so long ago!
The light burned on; and they that worship’d it,
And they that caught its flash at intervals and held it dear,
Contented lived in its secure possession. Ah,
How long ago it was!
And then when they
Were nothing fearing, and God’s peace was in the air,
And none was prophesying harm—
The vast disaster fell:
Where stood the temple when the sun went down,
Was vacant desert when it rose again!
Ah, yes! ’Tis ages since it chanced!
So long ago it was,
That from the memory of the hamlet-folk the Light has passed—
They scarce believing, now, that once it was,
Or, if believing, yet not missing it,
And reconciled to have it gone.
Not so the priests! Oh, not so
The stricken ones that served it day and night,
Adoring it, abiding in the healing of its peace:
They stand, yet, where erst they stood
Speechless in that dim morning long ago;
And still they gaze, as then they gazed,
And murmur, “It will come again;
It knows our pain—it knows—it knows—
Ah, surely it will come again.”
S.L.C.
Lake Lucerne, August 18, 1897.
.jpg)
Mark Twain short stories & poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive S-T, Twain, Mark
.jpg)
Georg Trakl
(1887-1914)
Allerseelen
An Karl Hauer
Die Männlein, Weiblein, traurige Gesellen,
Sie streuen heute Blumen blau und rot
Auf ihre Grüfte, die sich zag erhellen.
Sie tun wie arme Puppen vor dem Tod.
O! wie sie hier voll Angst und Demut scheinen,
Wie Schatten hinter schwarzen Büschen stehn.
Im Herbstwind klagt der Ungebornen Weinen,
Auch sieht man Lichter in die Irre gehn.
Das Seufzen Liebender haucht in Gezweigen
Und dort verwest die Mutter mit dem Kind.
Unwirklich scheinet der Lebendigen Reigen
Und wunderlich zerstreut im Abendwind.
Ihr Leben ist so wirr, voll trüber Plagen.
Erbarm’ dich Gott der Frauen Höll’ und Qual,
Und dieser hoffnungslosen Todesklagen.
Einsame wandeln still im Sternensaal.
An einen Frühverstorbenen
O, der schwarze Engel, der leise aus dem Innern des Baums trat,
Da wir sanfte Gespielen am Abend waren,
Am Rand des blänlichen Brunnens.
Ruhig war unser Schritt, die runden Augen in der braunen Kühle des Herbstes,
O, die purpurne Süße der Sterne.
Jener aber ging die steinernen Stufen des Mönchsbergs hinab,
Ein blaues Lächeln im Antlitz und seltsam verpuppt
In seine stillere Kindheit und starb;
Und im Garten blieb das silberne Antlitz des Freundes zurück,
Lauschend im Laub oder im alten Gestein.
Seele sang den Tod, die grüne Verwesung des Fleisches
Und es war das Rauschen des Walds,
Die inbrünstige Klage des Wildes.
Immer klangen von dämmernden Turmen die blauen Glocken des Abends.
Stunde kam, da jener die Schatten in purpurner Sonne sah,
Die Schatten der Fänlnis in kahlem Geäst;
Abend, da an dämmernder Mauer die Amsel sang,
Der Geist des Frühverstorbenen stille im Zimmer erschien.
O, das Blut, das aus der Kehle des Tönenden rinnt,
Blaue Blume; o die feurige Träne
Geweint in die Nacht.
Goldene Wolke und Zeit. In einsamer Kammer
Lädst du öfter den Toten zu Gast,
Wandelst in trautem Gespräch unter Ulmen den grünen Fluß hinab.
.jpg)
Georg Trakl poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Trakl, Georg
.jpg)
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
63
Against my love shall be as I am now
With Time’s injurious hand crushed and o’erworn,
When hours have drained his blood and filled his brow
With lines and wrinkles, when his youthful morn
Hath travelled on to age’s steepy night,
And all those beauties whereof now he’s king
Are vanishing, or vanished out of sight,
Stealing away the treasure of his spring:
For such a time do I now fortify
Against confounding age’s cruel knife,
That he shall never cut from memory
My sweet love’s beauty, though my lover’s life.
His beauty shall in these black lines be seen,
And they shall live, and he in them still green.
.jpg){kind=small}
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets
.jpg)
27 januari 2011: 7e editie landelijke gedichtendag in
RUIMTE-X Tilburg
Groeseind voorbij, Muurschrijvers herenigd
In 2011 krijgt Landelijke Gedichtendag in RUIMTE-X op interactieve wijze gestalte. Onder het motto GROESEIND VOORBIJ / MUURSCHRIJVERS HERENIGD, wordt RUIMTE-X een ‘huis van woorden’. Iedereen met dichterlijke aspiraties, de deelnemende dichters, maar óók het publiek, kan zich door de ruimte laten inspireren en de muren voorzien van verdichtingen.
Beeldend kunstenaar Marjolein Landman maakte eerder een grote wandschildering in de studio, waarop zij haar beeldend commentaar geeft op de stad. De 27ste kan eenieder letterlijk op haar werk reageren. In dichterlijke bewoordingen.
Presentator van de avond is performer/dichter Nick J. Swarth. Wethouder van cultuur Marjo Frenk opent de avond door haar favoriete gedicht voor te dragen. De nieuwe campusdichter van de UvT, Karel Soudijn, zal zich voorstellen, terwijl de voormalige, Nathan de Groot, op passende wijze afscheid neemt. Daarnaast zijn er optredens van o.a. Esther Porcelijn, Andrew Cartwright, Gijs en Ad van Schijndel, Joris van Laak en het rapachtig collectief RUFT, dat liever improviseert dan repeteert. Met o.a. Theo Huijgens en De Rijminstructeur. En ten slotte Arjan Onderdenwijngaard live geskyped vanuit Jakarta.
GROESEIND VOORBIJ is een reflectie op en remake van het wijkproject ‘Baksteen’, waarbij dichters een sloopwoning in de wijk van Groeseind tot hun beschikking kregen. Zij en bezoekers voorzagen wanden, vloeren en plafonds van hun ‘taalafdrukken’. Dit betrof mijmeringen zijn over wat ooit was, dichterlijke fantasieën op de toekomst, dan wel een poëtisch afscheid van of eerbetoon aan de wijk.
GROESEIND VOORBIJ, MUURSCHRIJVERSHERENIGD
Programma
19.30-19.35 – Introductie Nick Swarth (presentator van de avond) en filmpje van Bob Driessen.
19.35-19.40 – Opening van de avond door wethouder Marjo Frenk
19.40-19.45 – Sara Bidaoui, kinderstadsdichter (onder voorbehoud)
19.50-20.20 – Eerste set van RUFT (dichters: Theo Huijgens, De Rijminstructeur, Nick Swarth)
20.20-20.50 – Eerste dichterscarrousel met Esther Porcelijn, Joris van Laak, Andrew Cartwright, Gijs van Schijndel, Ad van Schijndel, Nathan de Groot, Karel Soudijn)
20.50-21.10 – Pauze
21.10-21.20 – Skypen met Arjan Onderdenwijngaard
21.20-21.50 – Tweede dichterscarrousel (Esther Porcelijn, Joris van Laak, Andrew Cartwright, Gijs van Schijndel, Ad van Schijndel, Nathan de Groot, Karel Soudijn)
21.50-22.30 – Tweede set van RUFT
Gedichtendag 27 januari 2011, aanvang 19.30 uur (zaal open vanaf 19.00 uur), entree 5 euro
Locatie:
RUIMTE-X, Telexstraat 4 a, 5038 DJ Tilburg
Informatie:
www.iksperiment.nl
www.projectbaksteen.org
www.swarth.nl
www.ruimte-x.nl
.jpg)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Porcelijn, Esther, Swarth, Nick J.
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature