Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Karoline von Günderrode
(1780 – 1806)
Tendenz des Künstlers
Sage! was treibt doch den Künstler, sein Ideal aus dem Lande
Der Ideen zu ziehn, und es dem Stoff zu vertraun?
Schöner wird ihm sein Bilden gelingen im Reich der Gedanken,
Wäre es flüchtiger zwar, dennoch auch freier dafür,
Und sein Eigenthum mehr, und nicht dem Stoff unterthänig.
Frager! der du so fragst, du verstehst nicht des Geistes Beginnen,
Siehst nicht was er erstrebt, nicht was der Künstler ersehnt.
Alle! sie wollen unsterbliches thun, die sterblichen Menschen.
Leben im Himmel die Frommen, in guten Thaten die Guten,
Bleibend will sein der Künstler im Reiche der Schönheit,
Darum in dauernder Form stellt den Gedanken er dar.
Karoline Günderrode Gedichte
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Karoline von Günderrode
Walt Whitman
(1819 – 1892)
“So Long!”
1
To conclude–I announce what comes after me;
I announce mightier offspring, orators, days, and then depart,
I remember I said, before my leaves sprang at all,
I would raise my voice jocund and strong, with reference to consummations.
When America does what was promised,
When there are plentiful athletic bards, inland and sea-board,
When through these States walk a hundred millions of superb persons,
When the rest part away for superb persons, and contribute to them,
When breeds of the most perfect mothers denote America,
Then to me my due fruition.
I have pressed through in my own right,
I have offered my style to every one–I have journeyed with confident step.
While my pleasure is yet at the full, I whisper, ” So long!”
And take the young woman’s hand, and the young man’s hand for the last
time.
2
I announce natural persons to arise,
I announce justice triumphant,
I announce uncompromising liberty and equality,
I announce the justification of candour, and the justification of pride.
I announce that the identity of these States is a single identity only,
I announce the Union, out of all its struggles and wars, more and more
compact,
I announce splendours and majesties to make all the previous politics of
the earth insignificant.
I announce a man or woman coming–perhaps you are the one (“So long!”)
I announce the great individual, fluid as Nature, chaste, affectionate,
compassionate, fully armed.
I announce a life that shall be copious, vehement, spiritual, bold,
And I announce an old age that shall lightly and joyfully meet its
translation.
3
O thicker and faster! (“So long!”)
O crowding too close upon me;
I foresee too much–it means more than I thought,
It appears to me I am dying.
Hasten throat, and sound your last!
Salute me–salute the days once more. Peal the old cry once more.
Screaming electric, the atmosphere using,
At random glancing, each as I notice absorbing,
Swiftly on, but a little while alighting,
Curious enveloped messages delivering,
Sparkles hot, seed ethereal, down in the dirt dropping,
Myself unknowing, my commission obeying, to question it never daring,
To ages, and ages yet, the growth of the seed leaving,
To troops out of me rising–they the tasks I have set promulging,
To women certain whispers of myself bequeathing–their affection me more
clearly explaining,
To young men my problems offering–no dallier I–I the muscle of their
brains trying,
So I pass–a little time vocal, visible, contrary,
Afterward, a melodious echo, passionately bent for–death making me really
undying,–
The best of me then when no longer visible–for toward that I have been
incessantly preparing.
What is there more, that I lag and pause, and crouch extended with unshut
mouth?
Is there a single final farewell?
4
My songs cease–I abandon them,
From behind the screen where I hid, I advance personally, solely to you.
Camerado! This is no book;
Who touches this touches a man.
(Is it night? Are we here alone?)
It is I you hold, and who holds you,
I spring from the pages into your arms–decease calls me forth.
O how your fingers drowse me!
Your breath falls around me like dew–your pulse lulls the tympans of my
ears,
I feel immerged from head to foot,
Delicious–enough.
Enough, O deed impromptu and secret!
Enough, O gliding present! Enough, O summed-up past!
5
Dear friend, whoever you are, here, take this kiss,
I give it especially to you–Do not forget me,
I feel like one who has done his work–I progress on,–(long enough have I
dallied with Life,)
The unknown sphere, more real than I dreamed, more direct, awakening rays
about me–“So long!”
Remember my words–I love you–I depart from materials,
I am as one disembodied, triumphant, dead.
Walt Whitman poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Whitman, Walt
William Shakespeare
(1564-1616)
Now is the winter of our discontent
Now is the winter of our discontent
Made glorious summer by this sun of York,
And all the clouds that loured upon our house
In the deep bosom of the ocean buried.
Now are our brows bound with victorious wreaths,
Our bruised arms hung up for monuments,
Our stern alarums changed to merry meetings,
Our dreadful marches to delightful measures.
Grim-visaged war hath smoothed his wrinkled front;
And now, instead of mounting barbed steeds
To fright the souls of fearful adversaries,
He capers nimbly in a lady’s chamber
To the lascivious pleasing of a lute.
But I, that am not shaped for sportive tricks,
Nor made to court an amorous looking-glass;
I, that am rudely stamped, and want love’s majesty
To strut before a wanton ambling nymph;
I, that am curtailed of this fair proportion,
Cheated of feature by dissembling nature,
Deformed, unfinished, sent before my time
Into this breathing world, scarce half made up,
And that so lamely and unfashionable
That dogs bark at me as I halt by them,–
Why, I, in this weak piping time of peace,
Have no delight to pass away the time,
Unless to spy my shadow in the sun.
William Shakespeare, “King Richard III”, Act 1 scene 1
Shakespeare 400 (1616 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Winter, Archive S-T, Shakespeare, William
Rainer Maria Rilke
(1875 – 1926)
Die Kathedrale
In jenen kleinen Städten, wo herum
die alten Häuser wie ein Jahrmarkt hocken
der sie bemerkt hat plötzlich und, erschrocken,
die Buden zumacht und, ganz zu und stumm,
die Schreier still, die Trommel angehalten,
zu ihr hinaufhorcht aufgeregten Ohrs –
dieweil sie ruhig immer in dem alten
Faltenmantel ihrer Contreforts
dasteht und von den Häusern gar nicht weiß:
in jenen kleinen Städten kannst du sehn,
wie sehr entwachsen ihrem Umgangskreis
die Kathedralen waren. Ihr Erstehn
ging über alles fort, so wie den Blick
des eignen Lebens viel zu große Nähe
fortwährend übersteigt, und als geschähe
nichts anderes; als wäre Das Geschick,
was sich in ihnen aufhäuft ohne Maßen,
versteinert und zum Dauernden bestimmt,
nicht Das, was unten in den dunkeln Straßen
vom Zufall irgendwelche Namen nimmt
und darin geht, wie Kinder Grün und Rot
und was der Krämer hat als Schürze tragen.
Da war Geburt in diesen Unterlagen,
und Kraft und Andrang war in diesem Ragen
und Liebe überall wie Wein und Brot,
und die Portale voller Liebesklagen.
Das Leben zögerte im Stundenschlagen,
und in den Türmen, welche voll Entsagen
auf einmal nicht mehr stiegen, war der Tod.
Rainer Maria Rilke Gedichte
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Rilke, Rainer Maria
Jean Jaurès
(1859 – 1914)
Sous les étoiles
La prairie où reluisent les brins d’herbe et les fleurs semble,
dans les jours d’été, je ne sais quelle couche plus épaisse et
plus grasse de clarté déposée tout au fond d’un océan infini de
lumière subtile. De même, dans les nuits baignées de lune, les
étoiles sont comme des gouttes de lumière concentrée en un
lac de limpidité légère.
Jean Jaurès poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive I-J, Jaurès, Jean
alma-tadema (1836 – 1912)
de meest succesvolle schilder van de 19e eeuw
Verleidelijke Romeinse vrouwen gesluierd in fijne gewaden tegen dromerige vergezichten, mijmerende geliefden op bijna doorschijnend marmeren bankjes en dames die hun tijd doorbrengen met pootjebaden, vissen voeren en luieren. Maar ook een farao met zijn stervende zoon in zijn armen en een nietsvermoedend feestend gezelschap dat elk moment verstikt gaat worden onder een lawine van rozenblaadjes. Alma-Tadema neemt ons mee naar scenes uit de klassieke oudheid en brengt deze tijd, als eerste, echt tot leven. Hij verbeeldt de oudheid zo mooi en overtuigend, dat regisseurs zijn schilderijen gebruiken als blauwdruk voor spektakelfilms als Gladiator. Uit heel de wereld komen meer dan tachtig topschilderijen van een van de meest succesvolle schilders van de 19de eeuw naar Leeuwarden. Samen met persoonlijke voorwerpen en filmfragmenten geven zij een inkijk in zijn wereld.
van lourens naar sir lawrence
Alma-Tadema wordt in 1836 geboren als de Friese Lourens. Na zijn opleiding aan de kunstacademie in Antwerpen vertrekt hij voor de liefde naar Londen, waar hij zich laat naturaliseren tot Engelsman en zichzelf Lawrence gaat noemen. Al snel wordt hij ontdekt door het grote publiek en zijn roem is ongekend, vooral in Engeland en Amerika. In 1899 wordt hij zelfs geridderd en gaat voortaan als Sir door het leven. Alma-Tadema stierf in 1912 en ligt begraven in de St. Paul’s Cathedral in Londen.
wereldfaam
Tijdens zijn leven wordt Alma-Tadema wereldberoemd met zijn werk. Hij schildert in opdracht van welgestelde zakenlieden en weet als geen ander zijn netwerk te cultiveren. Als een ware entertainer vermaakt hij op chique soirees de Londense high society. De opdrachten blijven binnenstromen en Tadema verdient een fortuin. Zo wordt hij een van de meest succesvolle schilders van de 19de eeuw. Ook tegenwoordig zijn werken van de geridderde schilder in het bezit van grote namen als George Lucas, de steenrijke Amerikaanse William Vanderbilt, de Getty familie, Andrew Lloyd Webber en Jack Nicholson. Zelfs ons koningshuis is de trotste eigenaar van een Tadema.
tadema en hollywood
Sinds zijn huwelijksreis naar Rome en Pompeï is Alma-Tadema gefascineerd door de klassieke oudheid. Hij is de eerste schilder die deze tijd met zoveel zorg en precisie in beeld brengt. Menig regisseur baseert zich op zijn schilderijen bij het maken van historische blockbusters zoals The Ten Commandments(1956). Ook nu nog; Tadema’s werk is een directe inspiratiebron voor Ridley Scott voor Gladiator (2000). In de tentoonstelling wordt glashelder hoe Tadema de filmwereld heeft beïnvloed. Daarnaast is er een bijpassend filmprogramma in samenwerking met Slieker Film en EYE filmmuseum.
grootste collectie
Het museum beschikte al over de grootste Alma-Tadema-collectie van Nederland, deels gekregen van Alma-Tadema en zijn dochters Laurence en Anna. In het najaar van 2015 doet het Fries Museum de grootste aankoop uit de historie van het museum: Tadema’s Entrance of the theatre. Door deze aankoop kan het Fries Museum als enige museum in Nederland de volledige ontwikkeling tonen die de schilder in zijn carrière doormaakte.
audiotour
Alma-Tadema wekt met zijn schilderijen verhalen uit de oudheid tot leven. Maar welke verhalen vertelt hij eigenlijk en welke symboliek schuilt er achter de objecten die we in zijn werken zien? In een levendige audiotour vertelt acteur Peter Tuinman je alles over zeventien hoogtepunten van de tentoonstelling. Je kiest zelf over welke schilderijen je meer wilt horen waardoor je in alle vrijheid door de tentoonstelling kunt lopen. De verhalentour kost slechts € 1,- per persoon en is ook online te reserveren. Voor buitenlandse bezoekers is er een Engelstalige Storytour beschikbaar.
Het Fries Museum heeft voor deze vernieuwende tentoonstelling over Alma-Tadema de Turing Toekenning 2015 gewonnen. De Turing Foundation kent deze prijs ter waarde van 500.000 euro eens in de twee jaar toe voor het beste tentoonstellingsplan van een Nederlands museum.
De tentoonstelling Alma-Tadema, klassieke verleiding is onderdeel van Leeuwarden-Fryslân Culturele Hoofdstad van Europa 2018. Voor deze tentoonstelling en het begeleidende filmprogramma werkt het Fries Museum samen met EYE filmmuseum en Slieker Film.
Alma-Tadema – klassieke verleiding is nog te zien tot en met 7 februari 2017.
Fries Museum
Wilhelminaplein 92
8911 BS Leeuwarden
T: 058 255 55 00
# Meer info op website friesmuseum
fleurdumal.nl magazine
More in: *The Pre-Raphaelites Archive, Art & Literature News, Exhibition Archive, The Ideal Woman, The talk of the town
Hart Crane
(1889 – 1932)
To Brooklyn Bridge
How many dawns, chill from his rippling rest
The seagull’s wings shall dip and pivot him,
Shedding white rings of tumult, building high
Over the chained bay waters Liberty–
Then, with inviolate curve, forsake our eyes
As apparitional as sails that cross
Some page of figures to be filed away;
–Till elevators drop us from our day . . .
I think of cinemas, panoramic sleights
With multitudes bent toward some flashing scene
Never disclosed, but hastened to again,
Foretold to other eyes on the same screen;
And Thee, across the harbor, silver-paced
As though the sun took step of thee, yet left
Some motion ever unspent in thy stride,–
Implicitly thy freedom staying thee!
Out of some subway scuttle, cell or loft
A bedlamite speeds to thy parapets,
Tilting there momently, shrill shirt ballooning,
A jest falls from the speechless caravan.
Down Wall, from girder into street noon leaks,
A rip-tooth of the sky’s acetylene;
All afternoon the cloud-flown derricks turn . . .
Thy cables breathe the North Atlantic still.
And obscure as that heaven of the Jews,
Thy guerdon . . . Accolade thou dost bestow
Of anonymity time cannot raise:
Vibrant reprieve and pardon thou dost show.
O harp and altar, of the fury fused,
(How could mere toil align thy choiring strings!)
Terrific threshold of the prophet’s pledge,
Prayer of pariah, and the lover’s cry,–
Again the traffic lights that skim thy swift
Unfractioned idiom, immaculate sigh of stars,
Beading thy path–condense eternity:
And we have seen night lifted in thine arms.
Under thy shadow by the piers I waited;
Only in darkness is thy shadow clear.
The City’s fiery parcels all undone,
Already snow submerges an iron year . . .
O Sleepless as the river under thee,
Vaulting the sea, the prairies’ dreaming sod,
Unto us lowliest sometime sweep, descend
And of the curveship lend a myth to God.
Hart Crane poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Crane, Hart
De Nacht van DADA viert zaterdag 3 december 2016 in DE Studio de 100ste verjaardag van de explosieve kunstbeweging met optredens van BLIXA BARGELD en een ontregeld leger artiesten. Let’s DADA! VONK & Zonen en Villanella presenteren op zaterdag 3 december de Nacht van DADA in DE Studio. Deze festivalnacht staat helemaal in het teken van 100 jaar dada, de anarchistische en explosieve kunstbeweging die Europa in vuur en vlam zette kort na de eerste wereldoorlog. VONK & Zonen verzamelde een ontregeld leger artiesten die de DADA-geest uit de fles laten die in gesprek gaat met deze woelige tijden.
De Nacht van DADA wordt geopend door een uurlange ‘Solo Vocal Performance’ van BLIXA BARGELD. Hij ontleende niet voor niets zijn artiestennaam van de Duitse dichter en kunstenaar Johannes Theodor Baargeld (actief in de dadagroep in Keulen). Bargeld brengt een vocale performance in de geest van Kurt Schwitters. Daarna barst het festival uit zijn voegen in de verschillende zalen in DE Studio.
HERR SEELE, MARCEL VANTHILT en TEUN VERBRUGGEN & BONOM bereiden gepast dadaïstisch vuurwerk voor. Poëzierotten JAAP BLONK, PETER HOLVOET-HANSSEN en DIDI DE PARIS knipogen naar de historische dadapoëzie. Er is ook beeldende kunst met collage’s van BARBARA BERVOETS, spielereien van BERT LEZY en fluxus art van LUDO MICH. Tip Toe Topic, met o.a. ELKO BLIJWEERT, begeleiden oude experimentele dadafilmpjes. Danser MICHAEL VAN REMOORTERE toont zijn kont. Dichter ANDY FIERENS en muzikant MICHAËL BRIJS verzamelen een 30-koppig gelegenheidskoor onder de noemer De Bronstige Bazooka’s dat hun nieuwe dadawereldcreatie ‘World Reet Center’, waarin goede smaak wanhopig en helaas tevergeefs vecht voor zichzelf, in première zal zingen. De kunstenaars van Yellow Art uit Geel en het psychiatrisch centrum Sint-Amadeus uit Mortsel zorgen voor een 100-tal dadaïstisch beschilderde maskers die tijdens de Nacht van DADA worden uitgedeeld.
Al wat te serieus is in deze wereld zal er aan moeten geloven, dus doe uw beste boots aan en trek een zak over uw lelijke kop. Here we go. Let’s DADA!
De Nacht van DADA is een organisatie van VONK & Zonen i.s.m. Villanella en met steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren en de stad Antwerpen.
De vorige Nacht van VONK is niet onopgemerkt voorbij gegleden. Meer dan vijftig schrijvers, muzikanten en kunstenaars brachten de geest van Jean-Marie Berckmans tot leven en doopten deze wilde nacht om tot de Nacht van PAFKE.
Dit jaar zet VONK & Zonen het festival in het teken van 100 jaar dada, de anarchistische, explosieve kunstbeweging die Europa in vuur en vlam zette kort na de eerste wereldoorlog. Verwacht u aan interventies van onze beste artiesten, van Herr Seele over Marcel Vanthilt tot Jaap Blonk. Als knallende openingsact hebben we Blixa Bargeld gestrikt voor een solo vocale performance in de geest van Kurt Schwitters. Al wat te serieus is in deze wereld, zal er aan moeten geloven.
DE Studio zal op zijn grondvesten daveren, dus doe uw beste boots aan en trek een zak over uw kop.
Here we go. Let’s dada!
DE VOLLEDIGE PROGRAMMATIE
EN TICKETS VIND JE OP
WWW.DESTUDIO.COM &
WWW.VONKENZONEN.BE
Met o.a.
HERR SEELE
JAAP BLONK
TEUN VERBRUGGEN
MARCEL VANTHILT
TIP TOE TOPIC
LUDO MICH
PETER HOLVOET-HANSSEN
BONOM
BARBARA BERVOETS
ANDREW CLAES
BERT LEZY
ANDY FIERENS
MICHAËL BRIJS
DE BRONSTIGE BAZOOKA’S
HERSENCELLEN
GERT VANLERBERGHE
ELKO BLIJWEERT
KUNSTHUIS YELLOW ART
DJ BOOTS
DIANE GRACE
TROEBEL NEYNTJE
KATJA STONEWOOD
VITALSKI
DJ WAGONMAN
SVEN DE SWERTS
MICHAEL VAN REMOORTERE
ANNELEEN VAN OFFEL
ELENA PEETERS
DOMINIQUE OSIER
DIDI DE PARIS
BUTSENZELLER
JEUGD & POËZIE
HAMSTER AXIS OF THE ONE CLICK PANTHER
PHILIP MEERSMAN
GEERT BEULLENS
MCHNRY
FREDERIK LUCIEN DE LAERE
ATERITIS BELDEMOR
DE Studio
Maarschalk Gérardstraat 4
2000 Antwerpen
# Meer info op website DE Studio
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, Art & Literature News, Baargeld, Johannes Theodor, Ball, Hugo, Dada, DADA, Dadaïsme, Doesburg, Theo van, FLUXUS LEGACY, Kok, Antony, Literary Events, Ostaijen, Paul van, Schwitters, Kurt, THEATRE, Tzara, Tristan
Leigh Hunt
(1784 – 1859)
On Receiving A Crown Of Ivy From John Keats
A Crown of of ivy! I submit my head
To the young hand that gives it, –young, ’tis true,
But with a right, for ’tis a poet’s too.
How pleasant the leaves feel! and how they spread
With their broad angles, like a nodding shed
Over both eyes! and how complete and new,
As on my hand I lean, to feel them strew
My sense with freshness, — Fancy’s rustling bed!
Tress-tossing girls, with smell of flowers and grapes
Come dancing by, and downward piping cheeks,
And up-thrown cymbals, and Silenus old
Lumpishly borne, and many trampling shapes,–
And lastly, with his bright eyes on her bent,
Bacchus, — whose bride has of his hand fast hold.
Leigh Hunt poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive K-L, Hunt, Leigh, Keats, John
William Shakespeare
(1564-1616)
The poet’s eye
The poet’s eye, in fine frenzy rolling,
Doth glance from heaven to earth, from earth to heaven;
And as imagination bodies forth
The forms of things unknown, the poet’s pen
Turns them into shapes, and gives to airy nothing
A local habitation and a name.
William Shakespeare, A Midsummer Night’s Dream, Act 5, Scene 1.
Shakespeare 400 (1616 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Shakespeare, William
Tijdens een heerlijke high tea met allerlei zoete en hartige versnaperingen, van scones met clotted cream en jam tot cucumber sandwiches, en uiteraard een glas fijne bubbels of versgeperst sinaasappelsap, brengt voordrachtskunstenaar Simon Mulder u zijn favoriete delen uit het werk van literair beeldenstormer, veelschrijver, dandy, smulpaap en zelfonderzoeker Lodewijk van Deyssel (1864-1952).
Hij laat via de telefoon aan een pensionhoudster een voorbeeld van een goede thee geven, mislukt in het bestellen van bier in Parijs, maakt op geniale wijze gehakt van het werk van een collega-schrijver, beleeft de verleiding van een snoepwinkel naast een kuuroord, maakt een zeer goed voorbereid en ruim met wijn besproeid reisje naar Roermond (met helaas enige fouten) en krijgt zijn hysterische tante op bezoek.
Op de thee bij Lodewijk van Deyssel – 26 november – Pianola Museum
Locatie: Pianola Museum, Amsterdam
Datum: zaterdag 26 november
Zaal open: 14:30 uur
Aanvang: 15:00 uur
Entree: 25,- euro p.p. of 22,50 euro p.p. met korting (inclusief high tea)
Meer informatie: www.feestderpoezie.nl
reservering via info@pianolamuseum.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Archive C-D, Archive C-D, Art & Literature News, Literary Events, Lodewijk van Deyssel
Hart Crane
(1889 – 1932)
The Great Western Plains
The little voices of the prairie dogs
Are tireless . . .
They will give three hurrahs
Alike to stage, equestrian, and pullman,
And all unstingingly as to the moon.
And Fifi’s bows and poodle ease
Whirl by them centred on the lap
Of Lottie Honeydew, movie queen,
Toward lawyers and Nevada.
And how much more they cannot see!
Alas, there is so little time,
The world moves by so fast these days!
Burrowing in silk is not their way —
And yet they know the tomahawk.
Indeed, old memories come back to life;
Pathetic yelps have sometimes greeted
Noses pressed against the glass.
Hart Crane poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Crane, Hart
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature