freda kamphuis
friends
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Freda Kamphuis, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda, Natural history, Photography
Im Krankenhause
Alle Herbste gehn an mir vorüber.
Krank lieg ich im weißen Zimmer,
Tanzen möchte ich wohl lieber.
An die Geigen denk ich immer.
Und es flimmern tausend Lichter.
O, wie bin ich heute schön!
Bunt geschminkte Angesichter
Schnell im Tanz vorüberwehn.
O, die vielen welken Rosen,
Die ich nachts nach Haus getragen,
Die zerdrückt vom vielen Kosen
Morgens auf dem Tische lagen.
An die Mädchen denk ich wieder,
Die wie ich die Liebe machen.
Wenn wir sangen Heimatlieder,
Unter Weinen, unter Lachen.
Und jetzt lieg ich ganz verlassen
In dem stillen weißen Raum.
O, ihr Schwestern von den Gassen,
Kommt zu mir des Nachts im Traum!
Emmy Hennings
(1885 – 1948)
Im Krankenhause
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Emmy Hennings, Hennings, Emmy, Performing arts
Dromen
Zij laat haar adem op en neer en hen
de wereld dromen. Past daarin met
grage handen bloemetjesjaponnen.
Hij kucht, verlegt zijn hart naar rechts
en voelt het spinnen van hun rosse kater.
Zij ligt nabij aan verre kusten naar de zon
te lonken. Ze slapen samen, delen leven
en verworven smart. Op kastjes troost
van foto’s in hun zilveren ovalen. Ze
wuiven naar elkaar met dichte ogen,
vingers verstrengeld. De wekker tikt
geruchten stil als dode torretjes.
Bert Bevers
Dromen
Uit: Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert
CATALOG OF SHADOWS II
Kristel van Issum, Martin Kers, Han Stubbe
28.10 – 10.12 2023
DansBrabant en PARK bestaan tien jaar en dat moet gevierd worden. Choreografe Kristel van Issum, filmmaker Martin Kers en componist Han Stubbe schaafden in deze DansBrabant productie twee jaar lang aan een nieuwe verzameling levensgrote vrouwenportretten. Het resultaat is een stemmig universum van bewegende en vervormende beelden, audio, video en muziek.
Performer Ulrika Kinn-Svensson vertolkt alle zeven rollen en schakelt tussen minieme beweging en groot gebaar. De installatie is doorlopend te bezichtigen, in circa één uur komen alle zeven vrouwen voorbij.
‘#Catalog of Shadows II’ is een video-installatie met zeven levensgrote gefilmde vrouwenportretten, het resultaat van een onderzoek naar hedendaagse beeldcultuur. In 2020 geïnitieerd, drie jaar lang een work-in-progress, en nu te zien een definitieve vorm.
Lees meer over dit project op de site:
www.park013.nl
Open Friday, Saturday and Sunday 1-5 pm
Wilhelminapark 53
5041 ED Tilburg NL
park@park013.nl
www.park013.nl
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DANCE & PERFORMANCE, Exhibition Archive, Park, Performing arts
Never give all the Heart
Never give all the heart, for love
Will hardly seem worth thinking of
To passionate women if it seem
Certain, and they never dream
That it fades out from kiss to kiss;
For everything that’s lovely is
But a brief, dreamy, kind delight.
O never give the heart outright,
For they, for all smooth lips can say,
Have given their hearts up to the play.
And who could play it well enough
If deaf and dumb and blind with love?
He that made this knows all the cost,
For he gave all his heart and lost.
William Butler Yeats
(1865-1939)
Never give all the Heart
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Y-Z, Archive Y-Z, Yeats, William Butler
Hearing the Battle
July 21, 1861
One day in the dreamy summer,
On the Sabbath hills, from afar
We heard the solemn echoes
Of the first fierce words of war.
Ah, tell me, thou veilèd Watcher
Of the storm and the calm to come,
How long by the sun or shadow
Till these noises again are dumb.
And soon in a hush and glimmer
We thought of the dark, strange fight,
Whose close in a ghastly quiet
Lay dim in the beautiful night.
Then we talk’d of coldness and pallor,
And of things with blinded eyes
That stared at the golden stillness
Of the moon in those lighted skies;
And of souls, at morning wrestling
In the dust with passion and moan,
So far away at evening
In the silence of worlds unknown.
But a delicate wind beside us
Was rustling the dusky hours,
As it gather’d the dewy odors
Of the snowy jessamine-flowers.
And I gave you a spray of the blossoms,
And said: “I shall never know
How the hearts in the land are breaking,
My dearest, unless you go.”
Sarah Morgan Bryan Piatt
(1836–1919)
Hearing the Battle.
(July 21, 1861)
Poem
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, #Editors Choice Archiv, *War Poetry Archive, Archive O-P, Archive O-P, WAR & PEACE
Der Dichter
Es neigte sich die Schar der jungen Knechte
Dem wirren Haar und dem zerschlißnen Rock.
Die Straße weiter taperte die Rechte,
Die Linke hielt sich krampfig fest am Stock.
Scham schlug ihm rot empor: er war betrunken
Und rang mit seinem Weg; und jäh erblaßt
War er im Rinnstein stolpernd hingesunken
Und raffte sich empor in wirrer Hast.
Da kam’s, daß er den Blick nach innen schlug,
Wo er, buntwechselnd wie Geleucht der Meere,
Wuchernder Blumen Fülle in sich trug.
Und atemraubend gab der süße, schwere
Duft seinem Sinn, der wie ein großer Falter
In ihre tiefen Rätselkelche sank,
Seltsamen Traum und schuf ihn zum Gestalter,
Der Lust und Qual in seine Lieder zwang.
So ging er, in sein Fühlen tief versunken,
Betäubt von Fiebern, Künder schwüler Nächte.
Man wich ihm schonend aus: er war betrunken.
Es neigte sich die Schar der jungen Knechte.
Hans Ehrenbaum-Degele
(1889 – 1915)
Der Dichter
Aus: Versensporn
•fleursdumal.nl magazine
More in: #Experimental Poetry Archive, *War Poetry Archive, - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive E-F, Archive E-F, Expressionism, Expressionisme, Modernisme
»Wir sind wieder mehr, wir sind jetzt schon zwei«, sagte Torsten Sträter zu Kurt Krömer, als der sich in seiner Sendung zu Depressionen bekannte. Am Tabu der Krankheit wird gekratzt. Und doch trauen sich noch immer viele Menschen nicht, offen darüber zu sprechen.
Katty Salié weiß aus eigener Erfahrung, wie es sich anfühlt, wenn das Leben plötzlich schwer wird und man nicht mehr funktioniert. Und man sich gleichzeitig dafür schämt, denn schließlich steht man auf der Sonnenseite des Lebens. Doch Erfolg und Prominenz schützen nicht vor Depressionen, betroffen sind auch die, von denen man es vielleicht am wenigsten erwartet.
In diesem persönlichen Buch beschreibt Katty Salié ihre Krankheit und spricht mit vielen prominenten Menschen über deren Erfahrungen. So entsteht ein Kompendium von Lebensgeschichten, die durch die Krankheit verbunden sind. Mit Torsten Sträter, Till Räther, Gesine Schwan, Atze Schröder, Sophie Passmann, Zoë Beck, Ronja von Rönne und vielen anderen.
Katty Salié, geboren 1975, studierte französische Literaturwissenschaft, Geschichte und Medienwissenschaft in Paderborn und Brüssel und absolvierte die RTL Journalistenschule. Sie moderierte zunächst für das Jugendradio Fritz sowie für 1 Live. Seit 2012 präsentiert sie das ZDF-Kulturmagazin Aspekte. Sie lebt mit ihrer Familie in Köln.
Das andere Gesicht:
Depressionen im Rampenlicht
Katty Salié (Autor)
Hardcover
5 oktober 2023
Uitgever: Kiepenheuer & Witsch
Sprache: Deutsch
352 pagina’s
ISBN-10: 3462005049
ISBN-13: 978-3462005042
€ 25,00
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive S-T, Psychiatric hospitals
Le Mutilé
Vingt ans et mutilé !… voilà quelle est ma part;
Vingt ans… c’est l’âge où Dieu nous fait un cœur de flamme;
C’est l’âge où notre ciel s’embellit d’un regard,
L’âge où mourir n’est rien pour un baiser de femme.
Et le sort m’a tout pris !… excepté mon cœur!
Mon cœur… à quoi sert-il ? ironique faveur!
C’est le feu qui révèle au nautonier qui sombre,
Le gouffre inévitable au sein de la nuit sombre;
C’est la froide raison rendue à l’insensé:
Heureux s’il n’eût jamais pensé!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et mon cœur souffre moins, lorsque je dis: ma mère!
A ce large festin des élus d’ici-bas,
Qui me dira pourquoi je ne suis qu’un Lazare!
La vie est une fête où je ne m’assieds pas,
Et pourtant j’ai rêvé sa joyeuse fanfare!
La douleur m’a fait boire à sa coupe de fer;
Jeune vieillard, j’ai bu tout ce qu’elle a d’amer.
O vous qui demandez si l’âme est immortelle,
Et ma part de bonheur,… dites!… où donc est-elle?
Quoi ! Dieu nous mentirait, quand sa sainte équité
Nous promet l’immortalité!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et je ne puis douter, lorsque je dis: ma mère!
Toute existence ici s’échange par moitié,
Chaque âme peut trouver cette âme de son rêve;
Moi, quand je crie : Amour, l’écho répond : Pitié !…
Et ce mot dans mon cœur s’enfonce comme un glaive
Quelle bouche de femme éteindra dans mon sein
Cette soif d’être aimé qui me brûle sans fin?
Vivre seul dans la vie… Oh ! ce penser me tue!
Vivre seul… quand mon cœur est si riche d’amour.
Il vibre comme un glas dans mon âme abattue;
C’est à ne plus aimer le jour!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et je veux vivre encor, lorsque je dis: ma mère!
Souvent, le front ridé de mes sombres ennuis,
J’ai voulu, dans la foule, être oublieux et vivre;
J’ai voulu respirer, au sein des folles nuits,
Ces voluptés de bal dont le prestige enivre;
Imprudent que j’étais!… j’ai maudit leurs plaisirs!
Car je voyais glisser, dans leur valse en délire,
Ces vierges que le ciel enfanta d’un sourire;
Je les voyais; et nulle, en passant près de moi,
Ne disait d’un regard : à toi!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et je ne maudis plus, lorsque je dis: ma mère
Oh ! vous ne savez pas, vous qui vivez heureux,
Ce qu’un long désespoir peut jeter dans la vie!
Vous n’avez point senti ce moxa douloureux
Qui torture le cœur et qu’on nomme l’envie!
Quand un rêve d’amour vous suit au bal bruyant,
L’espérance du moins s’y montre en souriant;
Mais moi, lorsque le bal a fini ses quadrilles,
Ai-je une fiancée, entre ces jeunes filles,
A qui je puisse dire en lui serrant la main:
Dieu m’a fait un bien doux destin!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et puis-je être envieux, lorsque je dis : ma mère!
Ah ! lorsque vers la tombe inclinera mon front,
Je n’aurai pas une âme à qui léguer mon âme;
Arrivé seul au port où m’attend l’abandon,
Sans sourire, sans pleurs, je quitterai la rame.
Aucun enfant au seuil de mes jours éternels
Ne viendra recevoir mes adieux paternels!
Autour de mon chevet, à l’heure d’agonie,
Mes regards vainement chercheront une amie!
Et de moi, sur ce globe où je vins pour souffrir,
Plus rien… pas même un souvenir!
Mais ton amour est là, mon ange tutélaire,
Et si tu me survis, tu pleureras…. ma mère!
Eugène Dayot
(1810-1852)
Le Mutilé
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive C-D, Dayot, Eugène, Leprosy
An Irish Airman foresees his Death
I know that I shall meet my fate
Somewhere among the clouds above;
Those that I fight I do not hate,
Those that I guard I do not love;
My country is Kiltartan Cross,
My countrymen Kiltartan’s poor,
No likely end could bring them loss
Or leave them happier than before.
Nor law, nor duty bade me fight,
Nor public men, nor cheering crowds,
A lonely impulse of delight
Drove to this tumult in the clouds;
I balanced all, brought all to mind,
The years to come seemed waste of breath,
A waste of breath the years behind
In balance with this life, this death.
William Butler Yeats
(1865-1939)
An Irish Airman foresees his Death
Photo: Alice Boughton, 1903
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Y-Z, Archive Y-Z, Yeats, William Butler
En önskan
Av hela vår soliga värld
önskar jag blott en trädgårdssoffa
där en katt solar sig…
Där skulle jag sitta
med ett brev i barmen,
ett enda litet brev.
Så ser min dröm ut…
Edith Södergran
(1892-1923)
En önskan
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Archive S-T, Södergran, Edith
“Alone—together”
I
Alone, I see the sunrise, from the rocks above the sea;
And the hamlet flushed with rosy light, seems fairy-land to me:
There dwells the pilot’s daughter, whose dear love I’d die to win;
And the blue sky fills my heart with hope, while the merry tide flows in.
II
’Tis noon—we stand together, on the sands beside the sea;
And the maiden, folded to my heart, is sworn my bride to be!
In the sunshine flash the sea-gulls, skimming waves of rippled light;
The fisher boats ride gaily, under cliffs of dazzling white.
III
Alone, I see the sunset, from the churchyard near the sea,
For the cruel grave-stone at my feet, hides my darling’s face from me!
Like some dark pall, the sea-weeds droop from ledges cold and grey;
The night-mists shroud the hamlet, and the tide ebbs fast away!
Evelyn Forest
(Pen name of Anne Pares)
(? – ?)
“Alone—together”
Illustration: Frederick Eltze (1836–1870)
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Classic Poetry Archive, Archive E-F, Archive E-F, Archive O-P, Archive O-P
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature