Fleurs du Mal Magazine
Benjamin Kaplan
& Roman Krznaric
VPRO Boeken
zondag 2 november 2014
NPO 1, 11.20 uur
Benjamin J. Kaplan, hoogleraar Nederlandse Geschiedenis aan University College London, vertelt over zijn nieuwste boek ‘Cunegondes ontvoering’; de geschiedenis van een opmerkelijke religieuze strijd in de tijd van de Verlichting. Ook te gast is cultuurhistoricus Roman Krznaric, docent aan de School of Life in Londen, over zijn nieuwe boek ‘Empathie’, waarin hij onderzoekt hoe de hoog-empathische mens in elkaar zit en hoe we zo iemand kunnen worden.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
The Sorrows of Young Werther (65) by J.W. von Goethe
The whole force of these words fell upon the unfortunate Werther. Full
of despair, he threw himself at Charlotte’s feet, seized her hands, and
pressed them to his eyes and to his forehead. An apprehension of
his fatal project now struck her for the first time. Her senses were
bewildered: she held his hands, pressed them to her bosom; and, leaning
toward him with emotions of the tenderest pity, her warm cheek touched
his. They lost sight of everything. The world disappeared from their
eyes. He clasped her in his arms, strained her to his bosom, and covered
her trembling lips with passionate kisses. “Werther!” she cried with a
faint voice, turning herself away; “Werther!” and, with a feeble hand,
she pushed him from her. At length, with the firm voice of virtue, she
exclaimed, “Werther!” He resisted not, but, tearing himself from her
arms, fell on his knees before her. Charlotte rose, and, with disordered
grief, in mingled tones of love and resentment, she exclaimed, “It is
the last time, Werther! You shall never see me any more!” Then, casting
one last, tender look upon her unfortunate lover, she rushed into the
adjoining room, and locked the door. Werther held out his arms, but
did not dare to detain her. He continued on the ground, with his head
resting on the sofa, for half an hour, till he heard a noise which
brought him to his senses. The servant entered. He then walked up and
down the room; and, when he was again left alone, he went to Charlotte’s
door, and, in a low voice, said, “Charlotte, Charlotte! but one word
more, one last adieu!” She returned no answer. He stopped, and listened
and entreated; but all was silent. At length he tore himself from the
place, crying, “Adieu, Charlotte, adieu for ever!”
Werther ran to the gate of the town. The guards, who knew him, let him
pass in silence. The night was dark and stormy,–it rained and snowed.
He reached his own door about eleven. His servant, although seeing him
enter the house without his hat, did not venture to say anything; and;
as he undressed his master, he found that his clothes were wet. His hat
was afterward found on the point of a rock overhanging the valley; and
it is inconceivable how he could have climbed to the summit on such a
dark, tempestuous night without losing his life.
He retired to bed, and slept to a late hour. The next morning his
servant, upon being called to bring his coffee, found him writing. He
was adding, to Charlotte, what we here annex.
“For the last, last time I open these eyes. Alas! they will behold the
sun no more. It is covered by a thick, impenetrable cloud. Yes, Nature!
put on mourning: your child, your friend, your lover, draws near his
end! This thought, Charlotte, is without parallel; and yet it seems
like a mysterious dream when I repeat–this is my last day! The last!
Charlotte, no word can adequately express this thought. The last! To-day
I stand erect in all my strength to-morrow, cold and stark, I shall lie
extended upon the ground. To die! what is death? We do but dream in our
discourse upon it. I have seen many human beings die; but, so straitened
is our feeble nature, we have no clear conception of the beginning or
the end of our existence. At this moment I am my own–or rather I am
thine, thine, my adored! and the next we are parted, severed–perhaps
for ever! No, Charlotte, no! How can I, how can you, be annihilated? We
exist. What is annihilation? A mere word, an unmeaning sound that fixes
no impression on the mind. Dead, Charlotte! laid in the cold earth, in
the dark and narrow grave! I had a friend once who was everything to me
in early youth. She died. I followed her hearse; I stood by her grave
when the coffin was lowered; and when I heard the creaking of the cords
as they were loosened and drawn up, when the first shovelful of earth
was thrown in, and the coffin returned a hollow sound, which grew
fainter and fainter till all was completely covered over, I threw myself
on the ground; my heart was smitten, grieved, shattered, rent–but I
neither knew what had happened, nor what was to happen to me. Death!
the grave! I understand not the words.–Forgive, oh, forgive me!
Yesterday–ah, that day should have been the last of my life! Thou
angel! for the first time in my existence, I felt rapture glow within
my inmost soul. She loves, she loves me! Still burns upon my lips the
sacred fire they received from thine. New torrents of delight overwhelm
my soul. Forgive me, oh, forgive!
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Johannes Theodor Baargeld
(1892-1927)
Kommestibel, Dörrgemüse
Kommestibel, Dörrgemüse
Habeas Strunk und Gedrüse
Aber niemals geht er aus
Solch ein Haus!
Bibane Cactis Azaleen
Dörrgemüse Poprobäen
Nur der kleine Hanns verstäen
Wie sie wähen.
Doch nun ist der Tag gekommen
Guttaperchatränen kommen
War ich doch nie angekommen
Und jetzt eben erst gekommen.
(1926)
Johannes Theodor Baargeld poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Baargeld, Johannes Theodor
Edward Thomas
(1878 – 1917)
As the team’s head brass
As the team’s head brass flashed out on the turn
The lovers disappeared into the wood.
I sat among the boughs of the fallen elm
That strewed an angle of the fallow, and
Watched the plough narrowing a yellow square
Of charlock. Every time the horses turned
Instead of treading me down, the ploughman leaned
Upon the handles to say or ask a word,
About the weather, next about the war.
Scraping the share he faced towards the wood,
And screwed along the furrow till the brass flashed
Once more.
The blizzard felled the elm whose crest
I sat in, by a woodpecker’s round hole,
The ploughman said. ‘When will they take it away?’
‘When the war’s over.’ So the talk began –
One minute and an interval of ten,
A minute more and the same interval.
‘Have you been out?’ ‘No.’ ‘And don’t want to, perhaps?’
‘If I could only come back again, I should.
I could spare an arm. I shouldn’t want to lose
A leg. If I should lose my head, why, so,
I should want nothing more….Have many gone
From here?’ ‘Yes.’ ‘Many lost?’ ‘Yes, a good few.
Only two teams work on the farm this year.
One of my mates is dead. The second day
In France they killed him. It was back in March,
The very night of the blizzard, too. Now if
He had stayed here we should have moved the tree.’
‘And I should not have sat here. Everything
Would have been different. For it would have been
Another world.’ ‘Ay, and a better, though
If we could see all all might seem good.’ Then
The lovers came out of the wood again:
The horses started and for the last time
I watched the clods crumble and topple over
After the ploughshare and the stumbling team.
Edward Thomas poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Thomas, Edward
Renée Vivien
(1877-1909)
Elle règne
Le soir était plus doux que l’ombre d’une fleur.
J’entrai dans l’ombre ainsi qu’en un parfait asile.
La voix, récompensant mon attente docile,
Me chuchota: “Vois le palais de la douleur”.
Mes yeux las s’enchantaient du violet, couleur
Unique car le noir dominait. Immobile
La douleur demeurait assise, très tranquille.
J’admirais l’unité de sa grande pâleur.
Mon coeur se resserait dans un étau funeste,
Et j’allais m’éloigner, lorsqu’elle me dit : reste,
Aussitôt j’entendis prolonger un sanglot.
Dans la salle du trône, un clair de lune blême
Envahissait la nuit, comme un rocher le flot,
Et la Douleur régnait, implacable et suprême.
Renée Vivien poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Renée Vivien, Vivien, Renée
Van 30 oktober t/m 2 november vindt op en rond het Leidseplein in Amsterdam de tweede editie van het Harry Mulisch Festival plaats. Dit jaar staat Mulisch’ magnum opus De ontdekking van de hemel centraal. Kom naar het Leidseplein en bewonder en bediscussieer het leven en werk van een van Nederlands grootste schrijvers.
Harry Mulisch Huis open voor publiek
Voor deze gelegenheid opent het Harry Mulisch Huis tijdelijk zijn deuren. Met Dap Hartmann ontdekt u de sterrenhemel en in de werkkamer kunt u terecht voor unieke ontmoetingen. Laat u door een professionele fotograaf vereeuwigen in Mulisch’ werkkamer. Uiteraard gezeten op zijn bekende Eames stoel.
Ontdekking van de hemel op de planken
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, tijdens het festival op de planken gebracht in het DeLaMar Theater. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Arnon Grunberg
De zaak 40/61 is Harry Mulisch’ persoonlijke ooggetuigenverslag van het proces tegen SS-er Adolf Eichmann. Speciaal voor het Harry Mulisch Festival spreekt Arnon Grunberg op zaterdag 1 november in de Stadsschouwburg met Max Pam over zijn bijzondere fascinatie voor dit boek.
En nog veel meer!
Het Harry Mulisch Festival biedt nog meer. Zo komt de illustere Herenclub in De Balie in het openbaar bijeen en opent De Kring zijn deuren voor jong literair talent. Jasper Krabbé vertelt u alles over de Italiaanse kunstenaar Piranesi en Onno Blom spreekt over Mulisch’ laatste dagen.
Donderdag 30 oktober
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
Locatie = Stanislavski, Stadsschouwburg
18.00 – 18.30 uur: Opening Harry Mulisch Festival
De tweede editie van het Harry Mulisch Festival wordt feestelijk geopend door Waldemar Torenstra, die de hoofdrol vertolkt in De ontdekking van de hemel. Naast de toneeleditie van de roman wordt ook De hemel ontdekt van Atte Jongstra gepresenteerd.
Locatie = Café Americain
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Scoor een exclusieve Harry!-mok: je koopt hem tijdens het festival in het Grand Café van De Balie.
Vrijdag 31 oktober
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
Locatie = Stanislavski, Stadsschouwburg
19.30 – 20.30 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar De Balie, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = De Balie
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
20.30 – 22.00 uur: Chill out and listen
De generatie schrijvers van nu draagt voor en presenteert zichzelf in de Kring. Een exclusief programma met toegang tot een unieke locatie. Tijdens deze literaire avond ontvangt Maurice Seleky diverse jonge schrijvers, en wordt de avond verluchtigd met muziek. Met o.a. Karel Brown, Yannick Ottoy, Alma Mathijsen, Carlijn Vis en Bronja Prazdny.
Dit programma wordt georganiseerd in samenwerking met Jonge Schrijversavond.
Locatie = De Kring, Kleine-Gartmanplantsoen 7-9 1-hoog
20.30 – 23.00 uur: De Herenclub
De illustere herenclub komt speciaal voor dit festival in het openbaar bijeen om over de wereld van vandaag te praten. Net als in het verleden is elk onderwerp toegestaan, behalve auto’s, voetbal en vrouwen. Onder meer Marcel van Dam, Rudi Fuchs en Jeroen Henneman voorzien de loop der dingen van commentaar. Speciaal voor deze gelegenheid nemen ook Thomas Heerma van Voss en Zihni Özdil deel aan het gesprek. De avond wordt verluchtigd met muziek door Koen de Witte.
Locatie = De Balie, Grote Zaal
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Zaterdag 1 november
11.00 – 18.00 uur: Onverwachte Ontmoetingen
Betreed Mulisch’ werkkamer en laat je verrassen door bijvoorbeeld een korte performance, een voorleessessie van een bekend auteur of een rondleiding door de familie van de schrijver zelf. Verzeker je van een plaats en reserveer vooraf.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: In de stoel van Harry
Ga op de foto als Harry. Bezoek het Harry Mulisch Huis en neem plaats in de stoel van Harry Mulisch. Laat je vereeuwigen in de betoverende werkkamer van Harry Mulisch, geheel in de stijl van de literaire grootmeester.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
15.00 – 16.30 uur: Drie keer Hemels
Eerst was er het boek. Toen de film. Daarna het toneelstuk. Hoe gaat zoiets in zijn werk? Coen Verbraak gaat in gesprek met Kitty Saal (Mulisch’ weduwe), Ate de Jong (producent van de film) en Ignace Cornelissen (bewerker voor het theaterstuk).
Locatie = De Balie, Grote Zaal
15.30 – 18.00 uur: Theaterworkshop
Acteeraspiraties? Doe mee met de speciale Ontdekking van de hemel-theaterworkshop en speel onder professionele begeleiding een scène uit het stuk.
Locatie = DeLaMar Theater
16.00 – 17.00 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar de Stadsschouwburg, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = Stadsschouwburg
17.00 – 18.15 uur: Arnon Grunberg over De zaak 40/61
De zaak 40/61 is Mulisch’ persoonlijke ooggetuigenverslag van het proces tegen Adolf Eichmann. Arnon Grunberg gaat speciaal voor het Harry Mulisch Festival met Max Pam in gesprek over zijn bijzondere fascinatie voor dit boek.
Dit programmaonderdeel is tot stand gekomen in samenwerking met de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam, waar vanaf 31 oktober De Arnon Grunberg Tentoonstelling te zien is.
Locatie = Stadsschouwburg, Koninklijke Foyer
17.00 – 20.00 uur: Harry Mulisch Theatermenu
Tijdens het Harry Mulisch Festival is het goed toeven op en rond het Leidseplein. Bij Stanislavski kunt u genieten van een speciaal theatermenu, geïnspireerd op de favoriete gerechten van de literaire grootmeester.
19.45 – 20.15 uur: Inleiding bij de voorstelling
Mulisch’ weduwe Kitty Saal houdt een persoonlijk relaas over de totstandkoming van De ontdekking van de hemel en haar leven met de literaire grootmeester.
Locatie = DeLaMar Theater
20.00 -23.00 uur: Sterren kijken in het Harry Mulisch Huis
Zelf de hemel ontdekken? In de werkkamer van de schrijver toont Dap Hartmann, de sterrenkundige die Mulisch hielp bij zijn ontdekking van de hemel, de sterren aan de hand van een plafondprojectie. Ga liggen en laat je verrassen.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
20.30 – 23.00 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
Doorlopend: Kinderverhalen
Luister in het restaurant van De Balie naar de verhalen van de dochters van Mulisch en zij die in zijn naaste omgeving zijn opgegroeid. Wat voor vader was hij? Speelde hij met ze? Las hij voor? Reis langs prachtige anekdotes uit hun jeugd onder het genot van een kopje koffie.
Zondag 2 november
11.00 – 18.00 uur: Onverwachte Ontmoetingen
Betreed Mulisch’ werkkamer en laat je verrassen door bijvoorbeeld een korte performance, een voorleessessie van een bekend auteur of een rondleiding door de familie van de schrijver zelf. Verzeker je van een plaats en reserveer vooraf.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: In de stoel van Harry
Ga op de foto als Harry! Bezoek het Harry Mulisch Huis en neem plaats in de stoel van Harry Mulisch. Laat je vereeuwigen in de betoverende werkkamer van Harry Mulisch, geheel in de stijl van de literaire grootmeester.
Locatie = Harry Mulisch Huis, Leidsekade 103, Amsterdam
14.00 – 15.00 uur: Mulisch en de dood
Mulisch leefde zijn leven alsof hij onsterfelijk was. ‘Doodgaan is niets voor mij’, zei hij altijd. Toch stierf hij, op 30 oktober 2010. Wat waren zijn laatste woorden? Hoe zag zijn late leven er uit? Publicist en Mulisch-kenner Onno Blom vertelt erover. Over de dood van Mulisch zelf, en algemener welke rol de dood heeft gespeeld in Mulisch’ leven en werk.
Locatie = De Balie
14.00 – 15.30 uur: The Discovery of Heaven
Geniet deze zondagmiddag van de verfilming De ontdekking van de hemel, door Jeroen Krabbé. Met Stephen Fry, Greg Wise en Flora Montgomery. Met een nagesprek met Edwin de Vries.
Locatie = De Balie
15.00 – 17.30 uur: De ontdekking van de hemel
Mulisch’ meesterwerk voor het eerst op het toneel. Ervaar De ontdekking van de hemel, op de planken gebracht door Hummelinck Stuurman Theaterbureau. Waldemar Torenstra, Sieger Sloot en Genio de Groot spelen de hoofdrollen in deze voorstelling onder regie van Ignace Cornelissen.
Locatie = DeLaMar Theater
15.30 – 17.00 uur: Jasper Krabbé over Piranesi
Mulisch was groot bewonderaar van het werk van Piranesi en liet zich inspireren door zijn werk. Wie was deze Italiaanse architect en etser? Schuif aan bij Jasper Krabbé en laat je verlichten.
Locatie = Café Americain
15.00 – 16.00 uur: De schrijver signeert
Typisch Mulisch: hij is er niet, maar hij is er toch. En hij signeert. Kom met je Mulisch-roman naar De Balie, en laat je boek signeren. Kitty Saal zal er hoogstpersoonlijk voor zorgen.
Locatie = De Balie
Doorlopend: Kinderverhalen
# Meer informatie op website Harry Mulisch Huis
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Harry Mulisch, THEATRE
Hans Leybold
(1892-1914)
Der Tod des Menschen
Er hatte auf einmal kein Gesicht mehr.
Wo das sonst war, war nun eine weiße Fläche.
Seine Augen waren hinter die Schädelwand gerutscht.
Die Hände lagen unter seinen Füßen: man wusste
nicht, wie sie dorthin gekommen waren.
Seine Stimme war unter den Tisch gefallen; hatte
dort gescheppert, wie ein Tonteller; und war
dann plötzlich zerbrochen, mit einem letzten Klang.
Eine unvermutete Zigarre rauchte sich selbst auf.
Blies blaue Dünste.
Die krochen schweigsam in die getilgten Nasenlöcher des Menschen.
Da bissen sie sich fest; kratzten unnervige Wände. – –
Des Menschen Seele aber stolperte schon in paradiesischen Feldern.
Keine Windmühle störte seine nichterhoffte Aussicht.
Der Blick war weit und groß und grün.
Insekten tanzten golden.
Äcker brannten.
Hans Leybold poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: *War Poetry Archive, Archive K-L, Expressionism, Hans Leybold, Leybold, Hans
Hij rolde zijn deken op en stopte die in de jutezak bij de weinige spullen die hij bezat. Kleren die hij nooit droeg omdat hij steeds dezelfde vodden aan zijn lijf had. Een horloge waar hij eigenlijk niks aan had: hij kon de tijd niet eens lezen. Hij vond het apparaatje toch erg mooi, omdat het blonk en tikte. Dan de zwartzilveren getekende vleugel van een hoen. En de messen die hij gebruikte bij het landverbeuren. Kleine en grote messen. Met barnstenen heften en van gedreven staal. Ingelegd met parelmoer of gewoon met een handgreep van hout. Soms was het ene, dan weer het andere mes bij Kaffa favoriet. Al naargelang zijn luim het hem ingaf. Hij bekeek al de messen en pikte er het stalen uit. Zijn kampioensmes. Daar zou hij vandaag mee spelen.
Tevreden hing hij de dekenzak over een vork in een van de takken van de meidoorn. Hij rook de ochtend. De verse geur van grond en gras. Hij sloeg een paar maal met zijn armen om het nog lome gevoel uit zijn lijf te verdrijven. Liep naar de dorpspomp en hield zijn kop onder de koude straal. Het water geurde naar aarde en kalk. Hij waste gezicht en handen en dronk, gulzig als een paard. Nu de dauw verdampte en het gras zijn gewone kleur herkreeg, zag Kaffa dat alles vuiler werd. Naarmate de zon er meer vat op kreeg, zagen vooral de gevels van de huizen er steeds goorder uit. Het licht liet onbarmhartig de gebreken zien. Scheuren in brokkelige pleistermuren. Door jaren schrobben verzakte stoepen. Verveloos houtwerk. Door glasroest aangevreten ruiten. Het dorp was nog steeds in rust. Kaffa hoorde de geluiden van het land, aan gene zijde van het dorp. Soms, ver weg, het schreeuwen van de vroege vissers op de rivier. Een gillende hond in de bosrand. Dichterbij, in de buurt van de boerderij, een schorre haan die zijn nek over een toonladder brak. Het zenuwachtige gekwetter van vogels die, nauwelijks wakker, al met elkaar begonnen te ruziën. Het ritselen van klein ongedierte in de bouwvallen van Chiles Plaats. Het haastige rennen van de wilde kat die zich daar ergens verborgen hield, een van de lievelingsdieren van de zieke jongen. Kaffa klopte zijn trui uit, een versleten kledingstuk dat hij dag en nacht droeg. Zomer en winter. Hij viel er in het dorp mee op, hoewel hij ook verder een merkwaardige verschijning was met zijn verweerde gezicht en zijn wilde haardos waaraan nooit een schaar te pas kwam. Hij had een paar ogen die klaar waren als water, als van een kind dat nog zuiver was van geweten. Toch stond Kaffa in Solde zo goed als buiten de gemeenschap.
Ton van Reen: Landverbeuren (06)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
The Sorrows of Young Werther (64) by J.W. von Goethe
A torrent of tears which streamed from Charlotte's eyes and gave relief
to her bursting heart, stopped Werther's recitation. He threw down the
book, seized her hand, and wept bitterly. Charlotte leaned upon her
hand, and buried her face in her handkerchief: the agitation of both was
excessive. They felt that their own fate was pictured in the misfortunes
of Ossian's heroes, they felt this together, and their tears redoubled.
Werther supported his forehead on Charlotte's arm: she trembled, she
wished to be gone; but sorrow and sympathy lay like a leaden weight upon
her soul. She recovered herself shortly, and begged Werther, with broken
sobs, to leave her, implored him with the utmost earnestness to comply
with her request. He trembled; his heart was ready to burst: then,
taking up the book again, he recommenced reading, in a voice broken by
sobs.
"Why dost thou waken me, O spring? Thy voice woos me, exclaiming,
I refresh thee with heavenly dews; but the time of my decay is
approaching, the storm is nigh that shall whither my leaves. Tomorrow
the traveller shall come, he shall come, who beheld me in beauty: his
eye shall seek me in the field around, but he shall not find me."
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Campo Santo
Een ieder die hier ligt is voortaan vrij
van hielgelik of van genadebrood. Gewijd
spiegelt dit veld zich in verstening: als
een wingewest is het schatplichtig
aan de dood. Schaduw valt er opzij
alsof ze sneuvelt. Stilte komt hier zelden
tot bedaren.
Bert Bevers
(eerder verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Anna de Noailles
(1876-1933)
La mort fervente
Mourir dans la buée ardente de l’été,
Quand parfumé, penchant et lourd comme une grappe,
Le coeur, que la rumeur de l’air balance et frappe,
S’égrène en douloureuse et douce volupté.
Mourir, baignant ses mains aux fraîcheurs du feuillage,
Joignant ses yeux aux yeux fleurissants des bois verts,
Se mêlant à l’antique et naissant univers,
Ayant en même temps sa jeunesse et son âge,
S’en aller calmement avec la fin du jour ;
Mourir des flèches d’or du tendre crépuscule,
Sentir que l’âme douce et paisible recule
Vers la terre profonde et l’immortel amour.
S’en aller pour goûter en elle ce mystère
D’être l’herbe, le grain, la chaleur et les eaux,
S’endormir dans la plaine aux verdoyants réseaux,
Mourir pour être encor plus proche de la terre…
Anna de Noailles poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Noailles, Anna de
VPRO Boeken
26 oktober, NPO 1
met Louise O. Fresco
& Victor Broers
Victor Broers, jurist, start-up-consultant en ondernemer schreef ‘Thomas Piketty ’s Kapitaal‘. Wat bedoelt Piketty nu eigenlijk en wat moeten we hier in Nederland uit zijn verhaal concluderen?
In ‘Kruisbestuiving‘ schrijft Louise O. Fresco over de manier waarop wetenschap, technologie en kunst elkaar inspireren. Wat kan kunst en kennis met elkaar kan verbinden?
VPRO Boeken zondag 26 oktober
NPO 1, 11.20 uur
# Meer informatie op website VPRO BOEKEN
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature