New

  1. Michail Lermontov: Mijn dolk (Vertaling Paul Bezembinder)
  2. Anne Bradstreet: To My Dear and Loving Husband
  3. Emmy Hennings: Ein Traum
  4. Emma Doude Van Troostwijk premier roman: ¨Ceux qui appartiennent au jour”
  5. Marriage Morning by Alfred Lord Tennyson
  6. Christine de Pisan: Belle, ce que j’ay requis
  7. Marina Abramović in Stedelijk Museum Amsterdam
  8. Spring by Christina Georgina Rossetti
  9. Kira Wuck: Koeiendagen (Gedichten)
  10. Paul Bezembinder: Na de dag
  11. Wound Is the Origin of Wonder by Maya C. Popa
  12. Woman’s Constancy by John Donne
  13. Willa Cather: I Sought the Wood in Winter
  14. Emma Lazarus: Work
  15. Sara Teasdale: Evening, New York
  16. Freda kamphuis: ontrecht
  17. Ulrich von Hutten: Ein Klag über den Lutherischen Brand zu Mentz
  18. Julia Malye: La Louisiane (Roman)
  19. Late, Late, so Late by Alfred, Lord Tennyson
  20. DEAR AWKWARDNESS tentoonstelling AVA NAVAS in PARK
  21. A Wintry Sonnet by Christina Georgina Rossetti
  22. Les oies sauvages par Guy de Maupassant
  23. Thomas Hardy: Snow in the Suburbs
  24. Claude McKay: To Winter
  25. Les quatre saisons – L’hiver par Charles Cros
  26. Franz Grillparzer: Sehnsucht nach Liebe
  27. Keith Douglas: Vergissmeinnicht (Forget-me-not)
  28. John Donne: No Man Is an Island
  29. African Dream
  30. Winter: My Secret by Christina Georgina Rossetti
  31. Ulrich von Hutten: Ich wollt gern
  32. freda kamphuis: gekantelde horizon
  33. Il fait froid par Victor Hugo
  34. D. H. Lawrence: Winter-Lull
  35. Arno Holz: Auf einem Berg aus Zuckerkant

Categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
  3. DANCE & PERFORMANCE
  4. DICTIONARY OF IDEAS
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc.
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence
  9. MONTAIGNE
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
  13. MUSIC
  14. PRESS & PUBLISHING
  15. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
  16. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens
  17. STREET POETRY
  18. THEATRE
  19. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young
  20. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women
  21. WAR & PEACE
  22. ·

 

  1. Subscribe to new material: RSS

Street poetry: Nein zur Nato

Street poetry: Nein zur Nato 

photo Anton K. Berlin -fleursdumal.nl magazine

museum of public protest

More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Street Art

William Philpot: Maritae Suae

fleursdm01

William Philpot

(1823-1889)

 

Maritae Suae

I

Of all the flowers rising now,

Thou only saw’st the head

Of that unopen’d drop of snow

I placed beside thy bed.

 

In all the blooms that blow so fast,

Thou hast no further part,

Save those the hour I saw thee last,

I laid above thy heart.

 

Two snowdrops for our boy and girl,

A primrose blown for me,

Wreathed with one often-play’d-with curl

From each bright head for thee.

 

And so I graced thee for thy grave,

And made these tokens fast

With that old silver heart I gave,

My first gift–and my last.

 

II

I dream’d, her babe upon her breast,

Here she might lie and calmly rest

Her happy eyes on that far hill

That backs the landscape fresh and still.

 

I hoped her thoughts would thrid the boughs

Where careless birds on love carouse,

And gaze those apple-blossoms through

To revel in the boundless blue.

 

But now her faculty of sight

Is elder sister to the light,

And travels free and unconfined

Through dense and rare, through form and mind.

 

Or else her life to be complete

Hath found new channels full and meet–

Then, O, what eyes are leaning o’er,

If fairer than they were before!

 

William Philpot poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive O-P, CLASSIC POETRY

Alfonsina Storni: Duerme Tranquilo (Sleep Peacefully)

Alfonsina Storni

(1892-1938)

 

Duerme Tranquilo


Dijiste la palabra que enamora
A mis oídos. Ya olvidaste. Bueno.
Duerme tranquilo. Debe estar sereno
Y hermoso el rostro tuyo a toda hora.

Cuando encanta la boca seductora
Debe ser fresca, su decir ameno;
Para tu oficia de amador no es bueno
El rostro tuyo del que mucha llora.

Te reclaman los destinos más gloriosos
Que el de llevar, entre los negros pozos
De las ojeras, la mirada en duela.

¡Cumbre de bellas víctimas el suelo!
Más daño al mundo hizo la espada fatua
De algún bárbaro rey Y tiene estatua.


Alfonsina Storni poetry

fleursdumal.nl

More in: Archive S-T, Storni, Alfonsina

Ton van Reen: DE GEVANGENE XXIV

gevangene05

Ton van Reen

DE GEVANGENE XXIV

Bij het uitkleden legde ze de scherf bij al haar dingetjes. De dingetjes van de dag. Een speld uit het haar. Een broche die de bovenste knoop van haar truitje verving. De band van haar rok met de gesp. ‘s Zomers de bril uit de zak van haar jas. Voor haar ogen had ze de bril nooit.

De dingetjes van de dag lagen op een rijtje op haar nachtkastje. Allemaal hadden ze een betekenis. De bril betekende zomer. Die zou ze kunnen opzetten als de zon fel scheen. Ze hield veel van de zon. Ook van de bril hield ze wel.

De haarspeld had ze gekregen van haar eerste liefde. Ze had niet geweten dat zij zijn honderdste liefde was. Hij gaf haar die speld omdat ze het getal 100 volmaakte. Honderd was een mooi getal om van te houden. Vrijgevig was haar eerste liefde anders nooit geweest. Hij zou nu aan zijn tweehonderdste liefde toe zijn. Kocht hij dan weer een haarspeld? Voor zijn tweehonderdste liefde? Die speld hoefde helemaal niet zo mooi te zijn als de speld voor de honderdste liefde! Het getal 200 was lang niet zo mooi als het getal 100. Haar eerste liefde was nu ouder geworden. Dat zou het hem niet gemakkelijk maken om nog aan mooie en jonge meisjes te komen.

De broche had ze van haar vader gekregen. Lang geleden. Ze verwonderde er zich nog over. Van haar vader had ze anders nooit iets gekregen. Hij dacht nooit aan haar. Hij stond meestal in zichzelf te mompelen, bevoer een oeverloos verdriet. Daarom wilde ze de broche bewaren. Je wist het nooit met zo’n vader wiens zielenleven altijd op het punt stond te verzuipen.

Elke avond was ze van plan eerst haar schoenen uit te doen. Soms zat er vuil aan, zodat haar rok ook vuil werd als die over haar schoenen gleed. De rest van haar kleren hield ze aan.

Gisteravond was ze dronken geweest. Ze wist zeker dat ze in de nacht zou moeten opstaan. Ze zou kotsmisselijk worden in bed. Dan moest ze zich opnieuw aankleden om door de Libertystraat te kunnen lopen. Bijna in slaap werd ze inderdaad kotsmisselijk. Het was middernacht. Of later? Helemaal dood was de Libertystraat niet. Achter zijn ruit zat Leo nog steeds de straat in te turen. In de straat schoof de asman met zijn voeten over de tegels. De ijzeren ring van het asvat knarste. Later hoorde ze de asman de straat uit lopen. Waar ging hij heen? Soms dacht ze: de ratten knagen aan zijn benen. Ze zuigen zijn bloed omdat het zijn beste vriendjes zijn.

Toen de asman terugkwam in de straat en bij Leo binnenging, was het meisje er ook weer. Natuurlijk, omdat Leo zijn verjaardag van twintig jaar achter de ruit vierde. Daarop moest gefeest worden. Bovendien was in de loop van de dag de processie langsgekomen en had Leo een kaars aangestoken. Dan moest het zeker feest zijn. Anders stak je geen kaars aan. De kaars brandde nog. Het meisje kneep hem uit. Het was zonde van de was, zei ze.

Ze zei tegen de asman dat Leo vandaag zijn ledematen had laten begraven door de Uitdragerij van de Aangepaste Dood. De Aangepaste Dood van de eerste deur en de uitgeverij van de laatste deur, aan het eind van de Libertystraat, dan de hoek om. Hij had twee benen meegebracht en een rechterarm. Die rechterarm deed hij cadeau aan de man zonder rechterarm, die ook in de Libertystraat woonde en die schijnbaar nog wakker was. Er scheen groen licht in zijn huis.

(wordt vervolgd)

fleursdumal.nl magazine

More in: - De gevangene

Edward Thomas poetry: October

EDWARD THOMAS

(1878-1917)

 

O c t o b e r

The green elm with the one great bough of gold
Lets leaves into the grass slip, one by one, —
The short hill grass, the mushrooms small milk-white,
Harebell and scabious and tormentil,
That blackberry and gorse, in dew and sun,
Bow down to; and the wind travels too light
To shake the fallen birch leaves from the fern;
The gossamers wander at their own will.
At heavier steps than birds’ the squirrels scold.
The rich scene has grown fresh again and new
As Spring and to the touch is not more cool
Than it is warm to the gaze; and now I might
As happy be as earth is beautiful,
Were I some other or with earth could turn
In alternation of violet and rose,
Harebell and snowdrop, at their season due,
And gorse that has no time not to be gay.
But if this be not happiness, — who knows?
Some day I shall think this a happy day,
And this mood by the name of melancholy
Shall no more blackened and obscured be.

Edward Thomas: October

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive S-T, Thomas, Edward

Joke van Leeuwen wint AKO Literatuurprijs 2013

jokevanleeuwen fdm

joke van leeuwen 2009 – photo: jef van kempen

Joke van Leeuwen wint AKO Literatuurprijs 2013

Schrijfster Joke van Leeuwen heeft met haar boek Feest van het begin de AKO Literatuurprijs 2013 gewonnen, een van de belangrijkste Nederlandstalige literaire prijzen. De prijs werd op maandag 28 oktober uitgereikt in museum Beelden aan Zee in Scheveningen. De winnares kreeg 50.000 euro en een sculptuur van Eugène Peters. Actualiteitenrubriek Nieuwsuur deed rechtstreeks verslag van de bekendmaking.

feestvhbegin jokevleeuwen

De Toplijst van de AKO Literatuurprijs 2013 bevatte naast het boek van Joke van Leeuwen nog de volgende boeken:

Martin Bossenbroek De Boerenoorlog (Athenaeum-Polak & Van Gennep)

Jan Brokken De vergelding (Atlas Contact)

Wouter Godijn Hoe ik een beroemde Nederlander werd (Atlas Contact)

Ilja Leonard Pfeijffer La Superba (De Arbeiderspers)

Allard Schröder De dode arm (De Bezige Bij)

De AKO-jury bestond uit het Vlaams parlementslid Patrick Janssens, journalist Karl van den Broeck, NRC Handelsblad-recensent Toef Jaeger, Volkskrant-recensent Daniëlle Serdijn, literair criticus Fleur Speet en chef Boeken van De Standaard Veerle Vanden Bosch.

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, Archive K-L, Art & Literature News

Hans Hermans: New York (2)

hhermans newy02

Hans Hermans © photos: New York 2013 (2)

# website hanshermans.nl

fleursdumal.nl magazine

More in: FDM in New York, Hans Hermans Photos

Elizabeth (Lizzie) Siddal: A Year and a Day

Elizabeth (Lizzie) Siddal

(1829-1862)

 

A Year and a Day

Slow days have passed that make a year,

Slow hours that make a day,

Since I could take my first dear love

And kiss him the old way;

Yet the green leaves touch me on the cheek,

Dear Christ, this month of May.

 

I lie among the tall green grass

That bends above my head

And covers up my wasted face

And folds me in its bed

Tenderly and lovingly

Like grass above the dead.

 

Dim phantoms of an unknown ill

Float through my tired brain;

The unformed visions of my life

Pass by in ghostly train;

Some pause to touch me on the cheek,

Some scatter tears like rain.

 

A shadow falls along the grass

And lingers at my feet;

A new face lies between my hands –

Dear Christ, if I could weep

Tears to shut out the summer leaves

When this new face I greet.

 

Still it is but the memory

Of something I have seen

In the dreamy summer weather

When the green leaves came between:

The shadow of my dear love’s face –

So far and strange it seems.

 

The river ever running down

Between its grassy bed,

The voices of a thousand birds

That clang above my head,

Shall bring to me a sadder dream

When this sad dream is dead.

 

A silence falls upon my heart

And hushes all its pain.

I stretch my hands in the long grass

And fall to sleep again,

There to lie empty of all love

Like beaten corn of grain.

 

Elizabeth (Lizzie) Siddal poems

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive S-T, Lizzy Siddal, Siddal, Lizzy

Ton van Reen: DE GEVANGENE XXIII

gevangene05

Ton van Reen

DE GEVANGENE XXIII

 

Scherven

Als het meisje zich ‘s avonds ging uitkleden, stak ze haar hand in haar trui en haalde er een scherf uit. Alsof het gewoon was voor een meisje om een scherf tussen haar borsten te dragen. In plaats van een ijzeren medaille. Of een die verzilverd was, of verguld. En die de beeltenis droeg van de vermoorde president Kennedy. Die had wat goddelijks nagelaten toen hij schuin over zijn vrouw in de auto viel nadat Lee Harvey Oswald voor rechter en beul had gespeeld en hem enkele kogels in het lijf had gejaagd. Alsof dat hoognodig was en iemand dat zou kunnen waarderen. Zo’n president kreeg meteen een goddelijke tik mee. Geen wonder. Wat het aanzien van de mensen heeft, mag je rustig goddelijk noemen. De beeltenis van een vergoddelijkte president mag je in medailles slaan. De meisjes mogen die tussen hun borsten hangen, of, als ze die nog niet hebben, op hun hemd spelden. Waar toch niemand zoiets ziet.

Het meisje haalde de scherf uit haar truitje. Als Leo het gezien had, zou hij beslist gedacht hebben dat het de scherf was die ze korporaal Waskop uit zijn kop hadden getrokken voordat ze het gat in zijn hersens vulden door er kaarsvet in te laten druipen. Die scherf was het niet. Het was ook geen scherf van de granaat die Leo had getroffen, die hem zijn benen aan de oorlog had doen verspelen.

Leo, die nu de twintigste verjaardag van het verlies van zijn benen achter zijn raam vierde, hoopte dat hij met zijn hersens tegen de grond zou kwakken, voorover of achterover. Dat zijn schedel open zou barsten en dat zijn hersens rond zouden spatten door het woonvertrek. Of dat zijn hersenpan langzaam maar zeker leeg zou lopen en hij alleen nog glazig zou kunnen kijken. De scherf van het meisje was zomaar een scherf. Leek nergens op. Het kon een panscherf zijn. Als je hem niet van dichtbij zag, kon je niet weten of het lood, ijzer of keramiek was. De scherf was van een onbepaalde kleur. Het kon zijn dat de huid van het meisje afgaf. Of dat de truitjes van het meisje hadden afgegeven in andere kleuren. Een hoeveelheid kleur naargelang het meisje had gezweet. Zoiets kon de eigenlijke kleur van het meisje niet onberoerd hebben gelaten.

Men kon aannemen dat de scherf uit de oorlog was. Hij was blijven liggen in de Libertystraat. Of ergens in blijven steken. Het meisje had de scherf opgeraapt. Misschien had de scherf een mooi kleurtje. Had het meisje de scherf uitgepeuterd? Alleen om het uitpeuteren? Had ze daarna de scherf mooi gevonden?

De scherf was mooi. Zeker. Het was een zuiver brok van een of ander materiaal. Langs de kanten mooi gekarteld. Een onbekend beest had er zijn harde en diamanten tanden ingezet. De afdruk van zijn tanden was blijven staan. De scherf had nu zo’n kleur die zo helemaal eigen was aan het meisje dat ze hem nog onmogelijk kon weggooien. De scherf betekende voor haar iets uit de oorlog. Zeker niet ongewoon. Allemaal hebben we wel iets wat een souvenir uit de oorlog is. Al is het een te klein of te groot hart. Bovendien, het meisje was een oorlogskind. Daarom was de scherf voor haar ook een souvenir uit haar jeugd.

(wordt vervolgd)

fleursdumal.nl magazine

More in: - De gevangene

Wytske Versteeg & Anton Blok in VPRO boeken

Boy  versteeg

Wytske Versteeg & Anton Blok in VPRO boeken

zo 27 oktober 2013

Wytske Versteeg laat in haar tweede roman Boy een moeder aan het woord over de dood van haar veertienjarige, geadopteerde zoon. Terwijl haar leven langzaam uiteenvalt, zet ze alles op alles om achter de toedracht van zijn dood te komen.

 vernieuwers-antonblok

Intelligentie en opleiding zijn zelden de doorslaggevende factor voor belangrijke doorbraken in de wetenschap en kunst. In het boek De vernieuwers toont cultureel antropoloog Anton Blok aan dat radicale vernieuwers als Copernicus, Flaubert, Darwin, Spinoza, Freud, Beethoven en Einstein iets anders gemeen hadden: tegenslag.

Deze aflevering wordt a.s. zondag om 11.20 uur op Nederland 1 uitgezonden.

# website vpro boeken

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, Art & Literature News

Bert Bevers: Hervonden klassenfoto

beversbert00

Hervonden klassenfoto

 

Vreemd hoe je eens als kind een lens inkeek:

temidden van je klasgenoten door een klik

daar neergezet als ventje in een groepsportret.

 

Voor altijd een verlegen glimlach naar

een meneer van wie je na een paar keer weer

naar school niet eens ’t gezicht meer wist.

 

Het lijkt wel of ik lang al dacht te weten

mij ooit op die plaats terug te willen zien

zo helemaal mezelf kijk ik daar aan,

 

al kon ik toen geen naam nog geven

aan het komen van de jaren, die met het

geduld van volle fotoalbums ook weer gaan.

 

Bert Bevers gedichten

uit Afglans, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 1997  © Bert Bevers

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Bevers, Bert

Freda Kamphuis: Onvermijdelijk

fleursdumal 054a

 

Freda Kamphuis

Onvermijdelijk

 

Klauw in klauw ren ik met herfst

blad na blad sloopt die het beeld

alles op de loop in zware tonen

Rachmaninov wroet in ons rond

in zwarte velden, bomen, dromen

deze dode roos bloeit nooit terug

nimmer keren ganzen zomaar om

niets zo wreed als weer een zomer

die in koelen bloede wordt vermoord.

 

fleursdumal.nl magazine

(c)2013 Freda Kamphuis

More in: Archive K-L, Kamphuis, Freda

« Read more

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature