Fleurs du Mal Magazine
William Wordsworth
(1770-1850)
The Daffodils
I wandered lonely as a cloud
That floats on high o’er vales and hills,
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils,
Beside the lake, beneath the trees,
Fluttering and dancing in the breeze.
Continuous as the stars that shine
And twinkle on the milky way,
They stretched in never-ending line
Along the margin of a bay:
Ten thousand saw I at a glance
Tossing their heads in sprightly dance.
The waves beside them danced, but they
Out-did the sparkling waves in glee:
A Poet could not be but gay
In such a jocund company!
I gazed – and gazed – but little thought
What wealth the show to me had brought:
For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.
William Wordsworth poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Wordsworth, William
Het Theater van de Verloren Tijd is het theatergezelschap in het Nederlandse taalgebied dat zich volledig heeft toegelegd op de vertolking van Nederlandse, Vlaamse en ook Afrikaanse poëzie. Sjon Brands en Dorith van der Lee kennen ieder zo’n 700 gedichten uit het hoofd (‘by heart’) en kunnen daarmee overal op reageren. Zij bogen op 25 jaar ervaring op podia en pleinen van Terschelling tot aan Kaap de Goede Hoop.
“Het werk van het ‘Theater van de Verloren Tijd’ is bij mijn weten uniek. Het is authentiek theater in al zijn eenvoud, kwetsbaar, eigenzinnig, zonder techniek of tierlantijnen. Het is spontaan en improviserend, niets lijkt vooraf vast te liggen. Het is persoonlijk, warm en waarachtig, het brengt mensen dichter bij elkaar, het verbindt mensen met hun ziel. Het is een zachte kracht in het land.” (Walter Breeveld)
De voorstellingen van het Theater van de Verloren Tijd zijn gebaseerd op een ongedwongen spel, een levendige interactie met het publiek. De acteurs associëren op wat er wordt aangereikt, ieder woord, vraag of beeld wordt beantwoord met passende gedichten. Het is spannend voor allen en elke keer anders.
“Het woord is niet aan de dichter, maar aan de gedichten.” (Rutger Kopland) – “Men moet de poëzie tegen de dichters beschermen.” (Marnix Gijsen) – “Er bestaat een hardnekkig misverstand dat gedichten en een krakkemikkige voordracht bij elkaar horen.” (Gerrit Komrij) – “Mijn oren zijn intelligenter dan mijn ogen. Ik denk dat als ik gedichten lees een struik wimpers in de weg zit, terwijl een stem in mijn oor vrij entree heeft.” (Johan Anthierens)
Eigenlijk zou men gedichten moeten horen, net als mooie muziek. Eigenlijk moeten gedichten zó worden vertolkt dat elk woord, elke klank en cadans, zelfs de stilte gaat twinkelen. Dan kunnen ze het verstand links laten liggen en rechtstreeks het hart bereiken. Dan kunnen ze verwonderen en de pracht van onze taal te voorschijn toveren. De afstand tussen poëzie op papier en een sprankelende voordracht is als de wereld tussen een partituur en een bruisend orkest, tussen een recept en een dampende maaltijd. “Dat is ons werk, wij zijn acteurs, voordrachtskunstenaars: Wij brengen gedichten tot leven!”
“Over het hele eiland Terschelling zijn kriskras toneelgroepen, beeldend kunstenaars en muzikanten neergestreken om hun kunsten te vertonen. In het bos draagt het ‘Theater van de Verloren Tijd’ gedichten voor. Het publiek zit op een open plek in het bos en roept lukraak steekwoorden. De twee leden van het theater weten daar vervolgens feilloos een gedicht aan te koppelen. Dat zij beiden ruim 600 gedichten uit hun hoofd kennen is heel knap, maar het is ronduit verbluffend zoals de gedichten tot leven komen onder het geruis van bomen. Dichten zoals dichten ooit bedoeld is.” (Jan Sluyterman)
Theater van de Verloren Tijd, Stedekestraat 15, 5041DM Tilburg, telefoon: 013 5358041, email: post@theatervandeverlorentijd.nl, website: www.theatervandeverlorentijd.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Brands, Sjon, STREET POETRY, Theater van de Verloren Tijd, THEATRE
Mathias Jansson ©: From the series Impossible Literature Universe.
Wuthering Heights by Emily Bronte
Mathias Jansson is a Swedish art critic and poet. He has contributed to visual poetry to magazines as Lex-ICON, Anatematiskpress, Quarter After #4 and Maintenant 8: A Journal of Contemporary Dada. He also published a chapbook with visual poetry and contributed with erasure poetry to anthologies from Silver Birch Press.
fleursdumal.nl magazine
More in: Brontë, Anne, Emily & Charlotte, Jansson, Mathias, Mathias Jansson, Mathias Jansson
Happend in de zachte binnenkant van het brood wierpen ze de korsten weg omdat ze die met hun tandeloze kaken niet verwerken konden. Duiven, die net als zij uit hemel of hel tevoorschijn kwamen, streken rond hun bestofte voeten neer en deden hun uiterste best elkaar de korsten uit de bek te trekken.
Er ontstonden fladderende gevechten die beslist werden in een wolk van zand en veren. Hoewel ook Jacob Ramesz, de ouwe vlooientemmer, zijn handen naar het brood uitstak, kreeg hij niets. De kroegbaas vond het geen daad van barmhartigheid om eten te geven aan een oude man die zijn hele leven de beest had uitgehangen. Ratten voerde je niet. En wat kon het die kroegbaas schelen dat de oude man, die mager en verzakt in zijn deurgat stond, scheel keek van de honger? Het was zijn zorg niet dat bij Jacob nooit meer iets behoorlijks op tafel kwam sinds zijn vrouw aan haar stoel zat gekluisterd met die eeuwige blik van verbijstering op haar gezicht. De oude kaarters namen ieder een stuk brood, bestelden er worst en tomaten bij en spoelden het hele ontbijt met slokken jenever naar binnen. Ze konden wel wat eten gebruiken, want hun spelletjes zouden, zoals elke dag die God gaf, tot de avond duren. Tot schoppen en harten niet meer van elkaar te onderscheiden zouden zijn en het donker valsspelerij in de hand werkte omdat rood en zwart in elkaar overliepen. Of totdat ze van zattigheid niet meer zouden weten wat voor of achter was.
In zijn bed bewoog de jongen onrustig. De kraaien, even tot rust gekomen, fladderden weer op. Ze maaiden zenuwachtig met hun armen door de lucht om vliegen te verjagen en hun radeloosheid te demonstreren. Dat had geen enkel nut. De jongen zou toch sterven. Het schuim stond hem al op de mond. Met zijn dunne handen hield hij krampachtig de spijlen achter zijn hoofd vast. Zijn mond stootte wartaal uit, waar allen met ontzag naar luisterden. Niemand begreep er iets van. Behalve de buizerd, maar die hield de betekenis van het gebral voor zich.
Ton van Reen: Landverbeuren (26)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Op 10 april 1945, vlak voor het einde van de Tweede Wereldoorlog, werd de Groninger drukker en kunstenaar H.N. Werkman (1882-1945) door de bezetter gefusilleerd. Was dat omdat hij illegaal drukwerk maakte? Was hij als kunstenaar door het maken van door de nazi’s verboden kunst een gevaar geworden? Of is hij het slachtoffer geworden van de paniek en de chaos van de laatste oorlogsdagen? De reden van zijn dood is nog steeds niet duidelijk. Feit is wel dat hiermee een eind kwam aan het leven van een bevlogen kunstenaar, die vooral na 1945 met zijn kunst een goede, internationale reputatie zou opbouwen.
Overzichtstentoonstelling: In 2015 herdenkt het Groninger Museum Werkmans zeventigste sterfdag met de overzichtstentoonstelling H.N. Werkman (1882-1945) Leven en werk. In deze tentoonstelling zijn druksels en schilderijen, experimenteel drukwerk en de bijzondere publicaties uit de oorlogsjaren voor De Blauwe Schuit te zien. De eigenzinnige ontwikkelingen in zijn werk laten een kunstenaar zien die zich steeds bleef vernieuwen, en die zich niet hield aan regels die anderen hem oplegden. Hij gaf zijn eigen draai aan de begrippen abstract en figuratief. ‘Het resultaat is naar mijn aard, niet naar een princiep’, schreef hij in 1942 aan een vriend.
Tegelijkertijd is er een wisselwerking tussen zijn levensloop, de tijd waarin hij leefde en de ontwikkeling van zijn kunstenaarschap. Zijn grafische achtergrond, de economische ontwikkelingen, het kunstleven in Groningen en de rest van de wereld, de oorlogsjaren – het unieke van Werkman ligt in de antwoorden die hij hierop vond met zijn kunst. In de expositie is dit niet alleen te zien in zijn werk maar ook in brieven, portretten, foto’s en familiedrukwerk. Ook is de handpers te zien, waarop Werkman zijn druksels maakte. Het speelgoed-drukpersje waarop de gebroeders Werkman in hun jonge jaren boekjes maakten laat de start van Werkmans loopbaan zien.
Boek: Vooruitlopend op de expositie is bij uitgeverij W BOOKS een boek onder dezelfde titel verschenen: H.N. Werkman (1882-1945), Leven en Werk. Tien auteurs nemen in dit rijk geïllustreerde boek de lezer mee door het levensverhaal van Werkman. Het boek bevat zo’n honderd verhalen en een schat aan beeldmateriaal. Werkman komt zelf aan het woord in citaten uit zijn brieven en literaire teksten. Het voorwoord is geschreven door Prof. dr. Henk van Os.
Culturele manifestatie: Het boek en de expositie maken deel uit van een groot cultureel project in 2015 waarmee H.N. Werkman 70 jaar na zijn overlijden herdacht wordt. Er wordt een groot aantal activiteiten georganiseerd op verschillende locaties in de stad en provincie Groningen. Met dans, muziek en theater en in lezingen en publicaties wordt H.N. Werkman als een belangrijke en nog steeds inspirerende kunstenaar voor het voetlicht gebracht.
Het Werkmanjaar is een gezamenlijk initiatief van Stichting Werkman 2015 en het Groninger Museum.
Het rijk geïllustreerde boek: H.N. Werkman 1882 – 1945. Leven & werk, bevat 256 pagina’s en is verkrijgbaar bij de boekhandel en de museumwinkel voor de prijs van € 29,95
Tentoonstelling: H.N. Werkman (1882-1945) Leven en werk
11 april 2015 t/m 01 november 2015
Groninger Museum
# Meer info website Groninger Museum
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive W-X, Art & Literature News, De Ploeg, Hendrik Nicolaas Werkman, Werkman, Hendrik Nicolaas
Hans Hermans © photos: London 2013 (2)
fleursdumal.nl magazine
More in: FDM in London, Hans Hermans Photos, Photography
‘Ooit een normaal boek gelezen? En … beviel het?’ Onder deze titel presenteert Het Dolhuys een uitgebreid programma over ‘Waanzin in de literatuur’, dit jaar het thema tijdens de Boekenweek. Pieter Steinz, buurtbewoner van Het Dolhuys, schreef het Boekenweekessay ‘Waanzin in de wereldliteratuur’ en in zijn boek gebruikt hij het museum als decor. Gebaseerd op dit essay presenteert Het Dolhuys een nieuwe rondleiding waarin de bezoeker schrijvers ontmoet die zelf ervaringsdeskundige zijn: denk aan Maarten Biesheuvel en Boudewijn Büch, maar ook eigentijdse schrijvers als Heleen van Royen en Myrthe van der Meer. Essayist Steinz was directeur van het Nederlands Letterenfonds, totdat hij terugtrad wegens de ziekte ALS.
Behalve rondleidingen biedt Het Dolhuys nog veel meer over waanzin. Dichters, musici en acteurs laten zich inspireren door gekte.
Hieronder het complete programma. (Voor meer info: reserveringen@hetdolhuys.nl of 023-5410679/023-5410682 )
ZONDAG 8 MAART T/M 5 JULI 2015:
Iedere zondag vanaf 14.00 uur open rondleiding ‘Waanzin in de literatuur’
DINSDAG 10 T/M 14 MAART:
Tijdens de boekenweek dagelijks vanaf 14.00 uur open rondleiding ‘Waanzin in de literatuur’
WOENSDAG 11 MAART:
Film ‘Arends’ met Jeroen Willems
ZATERDAG 14 MAART:
Boekenenbal voor lezers in de Lichtfabriek
ZONDAG 15 MAART:
Waanzinnige zondag
# Meer info op website van Het Dolhuys Haarlem
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Boekenweek, Outsider Art
Raymond Radiguet
(1903-1923)
Amélie
Vagues charmeuses ô peut-être votre essaim
Mouille le ramage des vieux oiseaux moqueurs
Es se moquent de nous qui perdîmes un coeur
Coeur d’or que l’océan veut garder en son sein
Faire entendre raison à des âmes pareilles
En vain vous gazouillez bijoux à ses oreilles
Cher René nous savons que c’est pure folie
Ce voyage au long cours à cause d’Amélie
Moissonneur de nos mains fanées par les hivers
Les mousses se noyaient dans vos regards déserts
Auprès des matelots ce silence vous nuit
Vous devez avoir tort on ne meurt pas d’ennui
Orages sur le pont si le champagne mousse
Versons une liqueur de fantaisie au mousse
Pour nous remercier de ces verres de menthe
Il nous épellera le nom de son amante
Raymond Radiguet poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Radiguet, Raymond
This year the Museum of London welcomes an exciting new exhibition, delving into the mind of the world’s most famous fictional detective; Arthur Conan Doyle’s Sherlock Holmes
Asking searching questions such as who is Sherlock Holmes, and why does he still conjure up such enduring fascination, this major exhibition – London’s first on the detective since 1951 – will explore how Sherlock Holmes has transcended literature onto stage and screen and continues to attract huge audiences to this day.
Going beyond film and fiction, visitors to the museum will be transported to the real Victorian London – the backdrop for many of Conan Doyle’s stories. Through early film, photography, paintings and original artefacts, the exhibition will recreate the atmosphere of Sherlock’s London, with visitors able to envisage the places that the detective visited and imagine they are standing on the pavement of the Strand watching the horse drawn traffic pass by.
Sherlock Holmes, the man who never lived and will never die, Museum of London
We look at the roots of Arthur Conan Doyle’s famous fictional detective, explore depictions of Victorian London and delve into the enduringly popular characteristics of Sherlock Holmes.
Transcending literature onto stage and screen, Sherlock Holmes continues to fascinate audiences to this day. In this exhibition, London’s first on the detective since 1951, we use early film, photography and paintings plus original Victorian era artefacts to recreate the atmosphere of Sherlock’s London, and to re-imagine the places featured in Conan Doyle’s famous stories.
Objects and artworks include:
• Sir Arthur Conan Doyle’s 1886 ‘A Study in Scarlet’ notebook, containing the first ever lines of a Sherlock Holmes story
• ‘The Murders in the Rue Morgue’ manuscript by Edgar Allan Poe
• Claude Monet’s painting ‘Pont de Londres’ (Charing Cross Bridge, London) 1902
• Belstaff coat used in the BBC’s Sherlock series, featuring Benedict Cumberbatch
Until 12 April 2015
# More on website museum of london
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Doyle, Arthur Conan, FDM in London, Sherlock Holmes Theatre
Vijf zomers lang was er GeelZucht, of de Ronde van Frankrijk in wielergedichten. Vijf zomers lang wrong een losvast collectief op de blog geelzucht.weebly.com een inktvers wielergedicht uit lijf en leden, een poëtische impressie van een voorbije Touretappe, nog dezelfde avond gepost.
Vanaf 2015 gooien de auteurs (m/v) (‘met een Groot Wielerhart voor het Jongensboek van de Koers’) het over een andere boeg. Ze spitsen zich niet langer toe op het rondewerk, wel op de voorjaarsklassiekers. GeelZucht wordt voortaan Pen & Pedaal. Vanaf zaterdag 28 februari brengen ze in dichtvorm verslag uit van alle grote wedstrijden die de revue passeren. Het resultaat staat elke avond vanaf 19.00 uur online op de nieuwe blog http://penpedaal.weebly.com/
GeelZucht is niet meer, leve Pen & Pedaal!
Volgende auteurs hebben hun hoogtestage achter de rug en staan al helemaal op scherp om Koppen- en Keutenberg, Steenbeekdries en Drève des Boules d’Hérin, Roche-aux-Faucons en Poggio te bedwingen: Bert Bevers, Frans Brocatus, Philippe Cailliau, Martin Carrette, Patrick Cornillie, Norbert De Beule, Fleur De Meyer, Philippe Hoorne, Albert Megens, Dirk Nachtergaele, Frank Pollet, Paul Rigolle, Lies Van Gasse, Miel Vanstreels en Willie Verhegghe.
Ze brengen – naar de conditie, de tactiek, het geluk en de grinta van de dag – gedichten over de Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, de Strade Bianchi, Milaan-Sanremo, Dwars door Vlaanderen, de E3 Prijs Harelbeke, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, de Scheldeprijs, Parijs-Roubaix, de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race, de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en jawel, bij wijze van uitwaai ook van Puyvelde Koerse. Te volgen dus op http://penpedaal.weebly.com/
Voor de in koers geïnteresseerde poëzieliefhebber. En omgekeerd.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Bevers, Bert, Literary Events, LITERARY MAGAZINES
Joris Luyendijk (1971) is te gast in VPRO BOEKEN over zijn nieuwste boek ‘Dit kan niet waar zijn’. Twee jaar geleden ging Luyendijk met zijn gezin in Londen wonen. Hij ging werken voor The Guardian, die hem de opdracht gaf om vanuit antropologisch perspectief te schrijven over The City, het financiële hart van Groot-Brittannië. De conclusie van het boek is even stevig als pijnlijk: de instellingen die ervoor moeten zorgen dat de economie functioneert, kunnen de wereld in de afgrond doen storten.
Joris Luyendijk
VPRO Boeken
zondag 22 februari 2015
NPO 1, 11.20 uur
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive K-L, Art & Literature News, FDM in London, MONTAIGNE
Arthur Cravan
(1887-1918)
SIFFLET
Le rythme de l’océan berce les transatlantiques,
Et dans l’air où les gaz dansent tels des toupies,
Tandis que siffle le rapide héroïque qui arrive au Havre,
S’avancent comme des ours, les matelots athlétiques.
New York ! New York ! Je voudrais t’habiter !
J’y vois la science qui se marie
A l’industrie,
Dans une audacieuse modernité.
Et dans les palais,
Des globes,
Éblouissants à la rétine,
Par leurs rayons ultra-violets ;
Le téléphone américain,
Et la douceur
Des ascenseurs…
Le navire provoquant de la Compagnie Anglaise
Me vit prendre place à bord terriblement excité,
Et tout heureux du confort du beau navire à turbines,
Comme de l’installation de l’électricité,
Illuminant par torrents la trépidante cabine.
La cabine incendiée de colonnes de cuivre,
Sur lesquelles, des secondes, jouirent mes mains ivres
De grelotter brusquement dans la fraîcheur du métal,
Et doucher mon appétit par ce plongeon vital,
Tandis que la verte impression de l’odeur du vernis neuf
Me criait la date claire, où, délaissant les factures,
Dans le vert fou de l’herbe, je roulais comme un œuf.
Que ma chemise m’enivrait ! et pour te sentir frémir
A la façon d’un cheval, sentiment de la nature !
Que j’eusse voulu brouter ! que j’eusse voulu courir !
Et que j’étais bien sur le pont, ballotté par la musique ;
Et que le froid est puissant comme sensation physique.
Quand on vient à respirer !
Enfin, ne pouvant hennir, et ne pouvant nager,
Je fis des connaissances parmi les passagers,
Qui regardaient basculer la ligne de flottaison ;
Et jusqu’à ce que nous vîmes ensemble les tramways du matin courir à l’horizon,
Et blanchir rapidement les façades des demeures.
Sous la pluie, et sous le soleil, et sous le cirque étoilé,
Nous voguâmes sans accident jusqu’à sept fois vingt-quatre heures !
Le commerce a favorisé ma jeune initiative :
Huit millions de dollars gagnés dans les conserves
Et la marque célèbre de la tête de Gladstone
M’ont donné dix steamers de chacun quatre mille tonnes,
Qui battent des pavillons brodés à mes initiales,
Et impriment sur les flots ma puissance commerciale.
Je possède également ma première locomotive :
Elle souffle sa vapeur, tels les chevaux qui s’ébrouent,
Et, courbant son orgueil sous les doigts professionnels,
Elle file follement, rigide sur ses huit roues.
Elle traîne un long train dans son aventureuse marche,
Dans le vert Canada, aux forêts inexploitées,
Et traverse mes ponts aux caravanes d’arches,
A l’aurore, les champs et les blés familiers ;
Ou, croyant distinguer une ville dans les nuits étoilées,
Elle siffle infiniment à travers les vallées,
En rêvant à l’oasis : la gare au ciel de verre,
Dans le buisson des rails qu’elle croise par milliers,
Où, remorquant son nuage, elle roule son tonnerre.
Arthur Cravan poetry 1912
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Cravan, Arthur, Dada
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature