The hundred best books
First there’s the Bible,
And then the Koran,
Odgers on Libel,
Pope’s Essay on Man,
Confessions of Rousseau,
The Essays of Lamb,
Robinson Crusoe
And Omar Khayyam,
Volumes of Shelley
And venerable Bede,
Machiavelli
And Captain Mayne Reid,
Fox upon Martyrs
And Liddell and Scott,
Stubbs on the Charters,
The works of La Motte,
The Seasons by Thompson,
And Paul de Verlaine,
Theodore Mommsen
And Clemens (Mark Twain),
The Rocks of Hugh Miller,
The Mill on the Floss,
The Poems of Schiller,
The Iliados,
Don Quixote (Cervantes),
La Pucelle by Voltaire,
Inferno (that’s Dante’s),
And Vanity Fair,
Conybeare-Howson,
Brillat-Savarin,
And Baron Munchausen,
Mademoiselle De Maupin,
The Dramas of Marlowe,
The Three Musketeers,
Clarissa Harlowe,
And the Pioneers,
Sterne’s Tristram Shandy,
The Ring and the Book,
And Handy Andy,
and Captain Cook,
The Plato of Jowett,
And Mill’s Pol. Econ.,
The Haunts of Howitt,
The Encheiridion,
Lothair by Disraeli,
And Boccaccio,
The Student’s Paley,
And Westward Ho!
The Pharmacopœia,
Macaulay’s Lays,
Of course The Medea,
And Sheridan’s Plays,
The Odes of Horace,
And Verdant Green,
The Poems of Morris,
The Faery Queen,
The Stones of Venice,
Natural History (White’s),
And then Pendennis,
The Arabian Nights,
Cicero’s Orations,
Plain Tales from the Hills,
The Wealth of Nations,
And Byles on Bills,
As in a Glass Darkly,
Demosthenes’ Crown,
The Treatise of Berkeley,
Tom Hughes’s Tom Brown,
The Mahabharata,
The Humor of Hook,
The Kreutzer Sonata,
And Lalla Rookh,
Great Battles by Creasy,
And Hudibras,
And Midshipman Easy,
And Rasselas,
Shakespear in extenso
And the Æneid,
And Euclid (Colenso),
The Woman Who Did,
Poe’s Tales of Mystery,
Then Rabelais,
Guizot’s French History,
And Men of the Day,
Rienzi, by Lytton,
The Poems of Burns,
The Story of Britain,
The Journey (that’s Sterne’s),
The House of Seven Gables,
Carroll’s Looking-glass,
Æsop his Fables,
And Leaves of Grass,
Departmental Ditties,
The Woman in White,
The Tale of Two Cities,
Ships that Pass in the Night,
Meredith’s Feverel,
Gibbon’s Decline,
Walter Scott’s Peveril,
And—some verses of mine.
Mostyn Turtle Pigott
(1865-1927)
The hundred best books
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book Stories, Archive O-P, Archive O-P, Mostyn Turtle Pigott
`Vandaag gaan we vertellen’, zegt Thija, terwijl ze voor de jongens uit de straat uit hinkelt en een zak ulevellen omhoog houdt. Ze springt recht op de zon af, die als een roze reuzensinaasappel boven de graansilo uit rijst en roestig licht over de betonnen reus giet.
In een paar tellen wordt het grijze gevaarte, dat het hele dorp beheerst, rozerood geverfd, een fraai decor waartegen de hinkelende Thija in haar paarse jurk afsteekt als een praline op een suikertaart.
Mels gooit een paar stenen naar de zon, die hulpeloos in de lucht hangt en zich niet kan verschuilen voor kwajongens.
`Ik heb over China gedroomd’, zegt Thija, terwijl ze even stilstaat om haar haren achter haar oren te strijken. `Mijn hoofd zit vol nieuwe verhalen.’
`Er klopt geen fluit van jouw verhalen over China’, zegt Tijger rustig. `Alles wat ik erover heb gelezen, is heel anders dan wat jij vertelt.’ Mels kijkt ervan op dat Tijger zo tegen haar praat.
`Je kunt er pas over oordelen als je er zelf bent geweest’, zegt Thija. `Boeken liegen. Binnenkort zie je zelf dat ik gelijk heb.’
`Geloof je echt dat we ooit uit dit gat wegkomen?’ vraagt Tijger. `Een reis naar China is veel te duur. Misschien over tien of twintig jaar.’
`Zo lang wil ik niet wachten’, zegt Thija.
`Hoe komen we er dan achter of jouw China echt bestaat?’ Tijger speelt weer voor ongelovige Thomas.
`Ik geloof je wel’, valt Mels haar bij. `Dat jouw moeder naar Radio Formosa luistert, zegt me genoeg.’
`Dat zegt niets’, zegt Tijger. `Mijn moeder luistert naar Radio Luxemburg, maar ze is nog nooit in Luxemburg geweest.’
`Mijn vader reist de hele wereld rond’, zegt Thija.
`Daar hoef je geen Chinees voor te zijn’, zegt Tijger. `Over iemand die we nooit zien, kun je vertellen wat je wilt. Is het waar dat je ouders gescheiden zijn?’
`Nee. Waarom vraag je dat?’
`Er wordt over gepraat.’
`Oh!’
`Waarom is je vader er nooit? Ik heb hem nog nooit gezien.’
`Dat komt door zijn werk.’
`Wat doet hij dan?’
`Dat weet ik niet.’
`Hij woont hier niet.’
`Wel.’
`Geef maar toe dat hij een spion is’, zegt Tijger. `Misschien wel voor China. Voor de communisten. Luistert je moeder daarom naar Radio Formosa? Zijn jullie allemaal spionnen?’
Thija blijft rustig.
`Als je vertelt dat je vader een eskimo is, of twaalf tenen heeft, moeten wij ook maar aannemen dat het waar is.’
`Toevallig heeft hij twaalf tenen’, zegt Thija, alsof het heel gewoon is. `Waarom zou ik over hem liegen? Wat doen zo’n paar tenen meer ertoe? Is hij dan geen mens? Binnenkort gaan we met hem mee op reis. Dat heeft hij ons beloofd.’
`Jullie boffen’, zegt Mels jaloers. `Hier gaat nooit iemand op reis, niet eens voor een paar dagen.’
`En grootvader Bernhard dan’, zegt Tijger. `Die is zeeman geweest.’
`Dat is een halve eeuw geleden. Hij was de enige in die tijd. Hij is wél in China geweest. Maar daarna is hij ook hier gebleven.’
`Zijn verhalen over China zijn heel anders dan die van Thija’, zegt Tijger.
`Het China van vroeger bestaat niet meer’, zegt Thija. `De communisten zijn aan de macht. Die willen alles anders.’
`Maar het China van grootvader heeft tenminste écht bestaan. Wat jij vertelt is fantasie.’
`Ik zal er nooit meer iets over zeggen.’
`Dat bedoel ik niet’, zegt Tijger haastig. `Jouw verhalen zijn prachtig. Het maakt me helemaal niet uit of ze waar zijn of gefantaseerd.’
`Dus toch vertellen?’
`Ja.’
`Dan vertel ik nu over Sneeuwwitje.’
`Dat is toch niet Chinees?’
`Toch wel. In het verhaal van Sneeuwwitje gaat het erom dat de koningin haar knappe stiefdochter haatte omdat de spiegel zei dat niet zij maar Sneeuwwitje de mooiste vrouw in het land was. Zulke verhalen over moeders en stiefmoeders die hun kinderen haten, worden er ook verteld in China.’
Ton van Reen: Het diepste blauw (017)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
“Romy Schneider est bien plus qu’une star de cinéma. Elle est une véritable icône, un symbole fort pour une génération entière.
Femme libre, artiste accomplie, elle continue de fasciner encore aujourd’hui. Elle incarne la femme moderne, elle est l’image même de ces femmes qui, dans les années 1970, ont cherché à gagner leur liberté et la maîtrise de leur destin.
Elle est “l’image de toutes les femmes” comme le disait si justement Claude Sautet. On aime Romy car dès son plus jeune âge, elle rue dans les brancards et s’élève contre sa famille et une mère étouffante.
On aime Romy car elle aime aimer les hommes, sans entraves et sans barrières. Mais on l’aime aussi parce qu’elle est une mère attentive et chaleureuse, parce qu’elle a choisi de prendre sa vie à bras-le-corps, plutôt deux fois qu’une, avec passion toujours : “Dans la vie, comme au cinéma, j’applique la devise Tout ou rien. La témérité est quelque chose qui m’a toujours aidée à avancer.”
Tels sont les mots de Romy. Elle est une Antigone des temps modernes qui, comme l’héroïne grecque, affirme haut et fort “Je veux tout!”” Isabelle Giordano.
Isabelle Giordano
Romy Schneider, film par film
Albums hors série, Gallimard Loisirs
Parution : 05-10-2017
256 pages, ill.,
sous couverture illustrée,
245 x 285 mm, cartonné
ISBN : 9782742450350
Gencode : 9782742450350
Prix € 39,90
Gallimard Loisirs
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive G-H, Archive S-T, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, The Ideal Woman, THEATRE
Mon Lou je veux te reparler
Mon Lou je veux te reparler maintenant de l’Amour
Il monte dans mon cœur comme le soleil sur le jour
Et soleil il agite ses rayons comme des fouets
Pour activer nos âmes et les lier
Mon amour c’est seulement ton bonheur
Et ton bonheur c’est seulement ma volonté
Ton amour doit être passionné de douleur
Ma volonté se confond avec ton désir et ta beauté
Ah ! Ah ! te revoilà devant moi toute nue
Captive adorée toi la dernière venue
Tes seins ont le goût pâle des kakis et des figues de Barbarie
Hanches fruits confits je les aime maa chérie
L’écume de la mer dont naquit la déesse
Évoque celle-là qui naît de ma caresse
Si tu marches Splendeur tes yeux ont le luisant
D’un sabre au doux regard prêt à se teindre de sang
Si tu te couches Douceur tu deviens mon orgie
Et le mets savoureux de notre liturgie
Si tu te courbes Ardeur comme une flamme au vent
Des atteintes du feu jamais rien n’est décevant
Je flambe dans ta flamme et suis de ton amour
Le phénix qui se meurt et renaît chaque jour
Chaque jour
Mon amour
Va vers toi ma chérie
Comme un tramway
Il grince et crie
Sur les rails où je vais
La nuit m’envoie ses violettes
Reçois-les car je te les jette
Le soleil est mort doucement
Comme est mort l’ancien roman
De nos fausses amours passées
Les violettes sont tressées
Si d’or te couronnait le jour
La nuit t’enguirlande à son tour
Guillaume Apollinaire
(1880 – 1918)
Poèmes à Lou
Mon Lou je veux te reparler
fleursdumal.nl magazine
More in: *Concrete + Visual Poetry A-E, Apollinaire, Guillaume, Archive A-B, Guillaume Apollinaire
Van onzen correspondent bevat de artikelen die Willem Elsschot in de jaren 1918-1922 schreef voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant. Ze zijn bijeengezocht en van een geschiedenis voorzien door C.J. Aarts en M.C. van Etten.
Bijna niemand weet dat Willem Elsschot kort na de Eerste Wereldoorlog een paar jaar de Antwerpse correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant was. Elsschot brengt nuchter verslag uit, maar laat zijn sarcastisch commentaar niet achterwege.
Terwijl Antwerpen herrijst, heeft Elsschot een scherp oog voor alle ellende van de bevolking: de woningnood, de voedselschaarste, de afbladderende verf, de werkloosheid. Bovenal was Elsschot er zich steeds van bewust dat hij zijn bijdragen aan de Nieuwe Rotterdamsche Courant schreef voor Nederlandse lezers.
C.J. Aarts en M.C. van Etten schetsen in dit prachtig vormgegeven en geïllustreerde boek hun fascinerende zoektocht naar de journalist Willem Elsschot. Van onzen correspondent is dan ook een verrassende aanvulling bij de biografie van deze grote schrijver.
Willem Elsschot (1882–1960) is de beroemde auteur van een klein, maar fijnzinnig literair oeuvre. Zijn journalistiek werk is tot nu toe nauwelijks bekend.
C.J. Aarts (1947) en M.C. van Etten (1948) zijn de samenstellers van de uitgeverijgeschiedenis 175 jaar Nijgh & Van Ditmar (2012) en van een tiental bloemlezingen, waaronder de zeer succesvolle bloemlezing Domweg gelukkig, in de Dapperstraat (1990).
Willem Elsschot, van onzen correspondent
Auteur(s): C.J. Aarts, M.C. van Etten
Hardcover
Formaat 150 x 230
Aantal pagina’s 352
Publicatiedatum 24 nov. 2017
ISBN 978-94-6310-170-7
€ 34,99
Pelckmans uitgevers
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive E-F, Archive E-F, Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING, Willem Elsschot
Written in Northampton County Asylum
I am! yet what I am who cares, or knows?
My friends forsake me like a memory lost.
I am the self-consumer of my woes;
They rise and vanish, an oblivious host,
Shadows of life, whose very soul is lost.
And yet I am–I live–though I am toss’d
Into the nothingness of scorn and noise,
Into the living sea of waking dream,
Where there is neither sense of life, nor joys,
But the huge shipwreck of my own esteem
And all that ‘s dear. Even those I loved the best
Are strange–nay, they are stranger than the rest.
I long for scenes where man has never trod–
For scenes where woman never smiled or wept–
There to abide with my Creator, God,
And sleep as I in childhood sweetly slept,
Full of high thoughts, unborn. So let me lie,–
The grass below; above, the vaulted sky.
John Clare
(1793-1864)
Written in Northampton County Asylum
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive C-D, Clare, John, Psychiatric hospitals
Nooit meer waren ze bij haar thuis geweest. Thija’s moeder bleef op zichzelf.
Soms ging ze een dag weg en vroeg aan Mels’ moeder of ze op Thija wilde letten. Eén keer in de maand. Waar ze naartoe was wist niemand, zelfs Thija niet. Of ze wist het wel en wilde het niet zeggen. ‘s Avonds kwam ze thuis met volle boodschappentassen.
Voor het oppassen op Thija kreeg Mels’ moeder een blik lychees. Ingemaakte vruchten in een blik met een opschrift in Chinese karakters. In het Engels stond erop: Imported from China. Spuugzoet waren ze. Als je erop zoog, brandde de suiker in je keel.
Nu denkt hij dat Thija’s moeder naar Rotterdam ging, want alleen daar waren toen Chinese winkels waar ze zulke dingen verkochten.
Ton van Reen: Het diepste blauw (016)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
Op 8 januari 2018 lanceerden het Stedelijk Museum en het Van Abbemuseum een nieuw initiatief: STUDIO i – platform voor inclusieve cultuur.
Met STUDIO i – waarbij de i staat voor inclusie – willen de twee musea een duurzame impuls geven aan de toegankelijkheid en inclusie binnen het culturele veld. Projectleiders Anouk Heesbeen van het Stedelijk Museum en Marleen Hartjes van het Van Abbemuseum: ‘Musea moeten toegankelijk zijn voor iedereen, ongeacht leeftijd, culturele of maatschappelijke achtergrond, gender of beperking, in welke vorm dan ook. Daarom ontwikkelen wij in onze musea al een aantal jaar programma’s voor mensen voor wie museumbezoek niet vanzelfsprekend is. We zijn blij en trots dat we met STUDIO i op grotere schaal de museumsector toegankelijk en inclusief kunnen maken voor iedereen die nieuwsgierig is naar kunst.’
STUDIO i wordt gelanceerd in het CODA Museum in Apeldoorn met uiteenlopende presentaties, voorafgaand aan de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de Museumvereniging.
Toegankelijk voor iedereen
Bij veel musea bestaat de wens om de thema’s toegankelijkheid en inclusie op te pakken, maar vaak ontbreekt de kennis en ervaring om concrete aanpassingen door te voeren. Met STUDIO i brengen het Stedelijk en het Van Abbe hier verandering in. Deze musea hebben de afgelopen jaren innovatieve programma’s ontwikkeld voor mensen voor wie museumbezoek niet vanzelfsprekend is. Een voorbeeld hiervan is het Onvergetelijk-programma voor mensen met dementie en hun dierbaren, dat in 2013 geïnitieerd werd door beide musea. Deze rondleidingen zijn intussen bij twaalf musea in Nederland geïmplementeerd. Daarnaast vormt het Special Guests-programma van het Van Abbemuseum – waarmee het museum toegankelijk wordt voor blinden en slechtzienden, doven en slechthorenden, mensen met afasie en mensen met beperkte mobiliteit – de basis voor STUDIO i.
Ondersteuning op maat
Musea die concrete stappen willen zetten om hun instellingen toegankelijk en inclusief te maken, kunnen bij STUDIO i terecht voor inspiratie, kennis en advies. Via een digitaal platform (www.studio-inclusie.nl), kenniscafés, symposia en adviestrajecten op maat wordt informatie over toegankelijkheid, inclusie, representatie en diversiteit verzameld en gedeeld. Denk hierbij aan toepasbare best practices, noodzakelijke voorzieningen, geschikte methodieken en concepten, interessante communicatiestrategieën, mogelijkheden voor financiering en fondsenwerving, aanbevelingen voor interessante literatuur en relevante netwerken en contacten. Om musea te ondersteunen bij het ontwikkelen van inclusieve programma’s en voorzieningen, biedt STUDIO i bovendien trainingen aan voor museumpersoneel, rondleiders en vrijwilligers. Daarnaast worden de komende jaren andere toonaangevende initiatieven en partners uit het veld bijeengebracht, zodat er een netwerk rondom inclusie in de culturele sector ontstaat. Tot slot worden er vanuit het Stedelijk en het Van Abbe innovatieve projecten en onderzoekstrajecten omtrent inclusie opgestart, waarvan de resultaten direct terugvloeien naar de sector.
Maatschappelijke relevantie
Aangewakkerd door maatschappelijk activisme, technologische ontwikkelingen en de (her)introductie van thema’s als mensenrechten, burgerschap en sociale verantwoordelijkheid in musea, is de afgelopen jaren het bewustzijn over toegankelijkheid, diversiteit en inclusie toegenomen. Bovendien zijn er eerste concrete stappen in de goede richting gezet om de inclusie van de sector te verbeteren. Het Van Abbe en het Stedelijk willen met STUDIO i op een actieve manier dit proces mede vormgeven en toonaangevend blijven als het over soortgelijke vraagstukken gaat.
VN Verdrag
In Nederland werd in 2016 het VN Verdrag van de Rechten van Personen met een Handicap geratificeerd. Met dit verdrag erkent Nederland dat mensen met een beperking volwaardig onderdeel zijn van de samenleving. Centrale begrippen hierbij zijn inclusie, persoonlijke autonomie en volledige participatie. Musea en andere culturele instellingen moeten in lijn hiermee op korte termijn hun gebouwen, aanbod en programmering proactief aanpakken. STUDIO i wil instellingen die minder ervaring hiermee hebben proactief ondersteunen.
Culturele Diversiteit
Ook op het gebied van diversiteit wordt meer verwacht van musea. In 2011 werd de Code Culturele Diversiteit (CCD) gelanceerd. De Nederlandse bevolking bestaat voor ruim 1,9 miljoen uit mensen van niet-westerse afkomst. Daarnaast is “queering the collection” een onderwerp waar steeds meer musea zich mee bezighouden. Dit betekent dat de perspectieven van mensen van verschillende seksuele en genderidentiteiten worden toegevoegd aan de verhalen die in het museum worden verteld. De CCD biedt een kapstok om diversiteitsbeleid te ontwikkelen op de terreinen personeel, publiek, programma en partners. De instellingen zijn zelf verantwoordelijkheid om de Code al dan niet toe te passen. In de praktijk gebeurt dat nog relatief weinig. Hier kan STUDIO i door het delen van kennis en ervaring op dit gebied van toegevoegde waarde zijn.
Van Abbe Museum Eindhoven
Stedelijk Museum Amsterdam
# meer informatie website studio-inclusie
Foto: Van Abbe robot
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, MONTAIGNE
#1 New York Times bestseller Milk and Honey is a collection of poetry and prose about survival. About the experience of violence, abuse, love, loss, and femininity.
The book is divided into four chapters, and each chapter serves a different purpose. Deals with a different pain. Heals a different heartache. Milk and Honey takes readers through a journey of the most bitter moments in life and finds sweetness in them because there is sweetness everywhere if you are just willing to look.
rupi kaur is a bestselling author and illustrator of two collections of poetry. her artistic expression began at the age of 5 when her mother handed her a paintbrush and said—draw your heart out. while studying at the university of waterloo rupi self-published her first collection milk and honey in 2014.
milk and honey became an international phenomenon that’s been translated into over 30 languages and sold over 2.5 million copies. rupi’s long-awaited second collection the sun and her flowers was published in 2017 and immediately debuted as a #1 global bestseller. through her poetry rupi explores a variety of themes ranging from love. loss. trauma. healing. femininity. migration. revolution.
rupi is a storyteller and chronicler. there’s a simplicity and nuance to her work that has found a home in the hearts of millions. this magic is best captured in her stage performances which are magnetic musical interactions of poetry art and theatre. in the years to come rupi hopes to continue her artistic exploration through art and poetry—searching for ways to understand and articulate the world around her.
Milk and Honey
by Rupi Kaur
Publisher Andrews McMeel Publishing
Publication date 10/2015
US Edition
Binding Trade Paperback
208 pages
Price € 13.50
ISBN 9781449474256
new poetry books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, Archive K-L, Archive K-L, Art & Literature News, Kaur, Rupi
Fifty years after it first appeared, one of Noam Chomsky’s greatest essays will be published for the first time as a timely stand-alone book, with a new preface by the author.
As a nineteen-year-old undergraduate in 1947, Noam Chomsky was deeply affected by articles about the responsibility of intellectuals written by Dwight Macdonald, an editor of Partisan Review and then of Politics. Twenty years later, as the Vietnam War was escalating, Chomsky turned to the question himself, noting that “intellectuals are in a position to expose the lies of governments” and to analyze their “often hidden intentions.”
Originally published in the New York Review of Books, Chomsky’s essay eviscerated the “hypocritical moralism of the past” (such as when Woodrow Wilson set out to teach Latin Americans “the art of good government”) and exposed the shameful policies in Vietnam and the role of intellectuals in justifying it.
Also included in this volume is the brilliant The Responsibility of Intellectuals Redux, written on the tenth anniversary of 9/11, which makes the case for using privilege to challenge the state. As relevant in 2017 as it was in 1967, The Responsibility of Intellectuals reminds us that “privilege yields opportunity and opportunity confers responsibilities.”
All of us have choices, even in desperate times.
Title The Responsibility of Intellectuals
Author Noam Chomsky
Publisher New Press, The
Format Hardcover
Nb of pages 112 p.
ISBN-10 162097343X
ISBN-13 9781620973431
Hardcover – $16.95
Publication Date 07 November 2017
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive C-D, Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, MONTAIGNE, Noam Chomsky, PRESS & PUBLISHING
Turkey now jails more journalists than any other country. One third of all imprisoned journalists in the world are being held in Turkish prisons, the vast majority waiting to be brought to trial.
Journalists and media workers from all strands of opposition media have been targeted in an unprecedented crackdown since the violent coup attempt in July 2016.
Coupled with the closure of more than 160 media outlets, the message is clear and disturbing: the space for dissent is ever-shrinking and speaking out comes at an immeasurable cost.
This crackdown must end. Act now to demand media freedom in Turkey.
Journalists and other media workers must be freed from pre-trial detention. A free media is an essential component of any functioning, pluralist society.
They must be allowed to do their job, because journalism is not a crime.
# Take action and send email via amnesty international
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
De wereld kwam niet eerder zo hard binnen in de gedichten van Remco Campert.
Ik zag een jongetje zitten
verwezen op een stoeltje
bedekt met bloed
en asgrauw puinstof
onder een huis weggehaald
met bommen bestookt
door Assads moordenaarstroep
dit gedicht helpt hem niet
maar het is genoteerd
Gevoelig voor de tijdgeest raapt Remco Campert de scherven van de wereld op en smelt ze om tot taal. Hij neemt de poëzie mee naar buiten, waar hij met ‘regels dikbuikig van woorden de oude foxtrot’ danst. Met een open blik bevraagt hij de poëzie, daagt haar uit, onderzoekt haar onbeholpenheid. Zo vernieuwt hij zichzelf. Zijn bevlogen gedichten roepen om vrijheid: ‘open die kooi voor het laatst en voorgoed’.
en nu jij die binnenkomt
ik open als een bloem
een oester een deur
word van ik tot wij
Remco Campert (1929) is dichter, romancier en columnist.
Voor zijn poëzie ontving hij onder meer de Reina Prinsen Geerligsprijs, de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam, de Jan Campertprijs, de P.C. Hooft-prijs en De Gouden Ganzenveer. In 2015 werd hij bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren.
De vader van Remco Campert was de dichter Jan Campert, die ‘Het Lied der Achttien Dooden’ schreef, zijn moeder de actrice Joeki Broedelet.
Voorjaar 1950 richt Remco Campert met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. In juli van hetzelfde jaar wordt de redactie uitgebreid met Lucebert en Bert Schierbeek.
Na het verschijnen van de bloemlezing Atonaal in 1951, onder redactie van Simon Vinkenoog, worden de daarin opgenomen dichters onder wie Gerrit Kouwenaar, Jan G. Elburg en Hugo Claus, aangeduid als de Vijftigers.
Remco Camperts verhalen en romans worden gewaardeerd door een groot publiek en boeken als Het leven is vurrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in luiletterland (1968) staan nog steeds op de leeslijsten.
In 1976 ontvangt hij de P.C. Hooftprijs voor zijn poëzie: ‘Het hele poëtische oeuvre van Remco Campert overziend, is de jury onder de indruk gekomen van de persoonlijke kroniek van de jaren 1950-1970 die erin is neergeschreven. De hachelijke en belachelijke feiten van deze levensperiode zijn door de dichter onvergetelijk geboekstaafd.’
Van 1989 tot 1995 leest Campert met Jan Mulder en Bart Chabot in theaters voor uit eigen werk. Van 1996 tot 2006 schrijft Campert samen met Mulder een gezamenlijke column op de voorpagina van de Volkskrant, CaMu.
Sinds 2012 heeft hij in deze krant een eigen wekelijkse column en daarnaast zijn ‘Somberman’, over het gelijknamige personage dat hij voor het eerst opvoerde in Somberman’s actie, het Boekenweekgeschenk van 1985.
In 2004 verscheen Een liefde in Parijs, zijn eerste roman in meer dan tien jaar, die zeer lovend werd besproken en uitgroeide tot een grote bestseller. Het Parool schreef: ‘Hier is de meester aan het werk.’
In 2006 volgde Het satijnen hart, een weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst. Recent verschenen onder meer de roman Hôtel du Nord (2013), de dichtbundels Licht van mijn leven (2014, met litho’s van Ysbrant) en Verloop van jaren: 40 poëtische notities (2015) en De ziel krijgt voeten (2013), het fotoboek dat hij maakte met zijn dochter Cleo Campert.
Zijn verzamelde columns voor de Volkskrant zijn te lezen in Het verband tussen de dingen ben ik zelf (2012), Te vroeg in het seizoen (2014) en Vandaag ben ik een lege kartonnen doos (2015).
Remco Campert houdt nooit op met schrijven, sinds begin 2016 heeft hij ook een column in Elsevier. In de loop van dit jaar zullen de Somberman-verhalen verschijnen onder de titel Somberman op drift en eveneens een nieuwe bundeling van zijn columns.
Auteur: Remco Campert
Titel: Open ogen
Januari 2018
Druk:1
Hardcover
Nederlandstalig
80 pagina’s
Uitgever: De Bezige Bij
€ 17,99
ISBN10 9023462831
ISBN13 9789023462835
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive C-D, Art & Literature News, Campert, Remco, Remco Campert, Remco Campert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature