Fleurs du Mal Magazine
Nu haar moeder naar de radio luistert, moeten ze stil zijn. `Wat is er zo interessant aan Radio Formosa?’ vraagt Mels.
`Soms hoort ze namen van mensen die ze kent of die uit haar geboortestreek afkomstig zijn. Ze wacht op een antwoord van haar ouders. Ze heeft hun al vaak de groeten laten doen, maar ze hoort nooit iets terug.
‘
`Kom, we gaan’, zegt Tijger ongeduldig, maar Mels wil graag langer blijven omdat die vreemde stemmen hem fascineren.
Tijger staat al op.
Ze sluipen naar de gang, trekken hun schoenen aan en staan buiten.
Ze kijken elkaar verbaasd aan.
`China is wel heel dichtbij’, zegt Tijger. `Je hoort het gewoon op de radio.’
`Zou China ook op de televisie te zien zijn?’ vraagt Mels.
`Dat denk ik niet’, zegt Tijger. `Voor die paar mensen die televisie hebben. Op televisie zie je alleen maar concerten.’
Ton van Reen: Het diepste blauw (015)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
More in: Art & Literature News, Literary Events, Poëzieweek
Vincent Berquez©: Drawing Nr. 21
Vincent Berquez is a London–based artist and poet. He has published in Britain, Europe, America and New Zealand. His work is in many anthologies, collections and magazine worldwide. Vincent Berquez was requested to write a Tribute as part of ‘Poems to the American People’ for the Hastings International Poetry Festival for 9/11, read by the mayor of New York at the podium. He has also been commissioned to write a eulogy by the son of Chief Albert Nwanzi Okoluko, the Ogimma Obi of Ogwashi-Uku to commemorate the death of his father. Berquez has been a judge many times, including for Manifold Magazine and had work read as part of Manifold Voices at Waltham Abbey. He has recited many times, including at The Troubadour and the Pitshanger Poets, in London. In 2006 his name was put forward with the Forward Prize for Literature. He recently was awarded a prize with Decanto Magazine. Berquez is now a member of London Voices who meet monthly in London, United Kingdom.
Vincent Berquez has also been collaborating in 07/08 with a Scottish composer and US film maker to produce a song-cycle of seven of his poems for mezzo-soprano and solo piano. These are being recorded at the Royal College of Music under the directorship of the concert pianist, Julian Jacobson. In 2009 he will be contributing 5 poems for the latest edition of A Generation Defining Itself, as well as 3 poems for Eleftheria Lialios’s forthcoming book on wax dolls published in Chicago. He also made poetry films that have been shown at various venues, including a Polish/British festival in London, Jan 07.
As an artist Vincent Berquez has exhibited world wide, winning prizes, such as at the Novum Comum 88’ Competition in Como, Italy. He has worked with an art’s group, called Eins von Hundert, from Cologne, Germany for over 16 years. He has shown his work at the Institute of Art in Chicago, US, as well as many galleries and institutions worldwide. Berquez recently showed his paintings at the Lambs Conduit Festival, took part in a group show called Gazing on Salvation, reciting his poetry for Lent and exhibiting paintings/collages. In October he had a one-man show at Sacred Spaces Gallery with his Christian collages in 2007. In 2008 Vincent Berquez had a solo show of paintings at The Foundlings Museum and in 2011 an exposition with new work in Langham Gallery London.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Berquez, Vincent, FDM Art Gallery, Vincent Berquez
How is ink made? What is the bestselling book of all time? What are the oldest known books in the world? And how does one make sense of the colors found on Penguin paperbacks? The answers to these questions and many more await readers in The Book Lovers’ Miscellany.
The Book Lovers’ Miscellany is a cornucopia for bibliophiles. With customary wisdom and wit, Claire Cock-Starkey presents a brief illustrated history of paper, binding, printing, and dust jackets, with a wealth of arcane facts that even the most avid book lovers may be hard-pressed to answer: Which natural pigments were used to decorate medieval bibles? Which animal is needed for the making of vellum? Curious facts are drawn from throughout the history of books and publishing, including many more recent examples, such as a short history of the comic and the story behind the massively successful Harlequin romance imprint Mills and Boon. Readers can explore the output of the most prolific writers and marvel at the youth of the youngest published authors—or lament the decisions of the publishers who rejected books that later became colossal bestsellers. The book also includes a collection of lists, including unfinished novels, books that have faced bans, books printed with mistakes, the most influential academic books of all time, and the longest established literary families.
The perfect gift for every bibliophile, The Book Lovers’ Miscellany is equally well suited to reading straight through or dipping into here and there.
The Book Lovers’ Miscellany
by Claire Cock-Starkey (Author)
Hardcover
ISBN: 9781851244713
Published January 15, 2018
Bodleian Library, University of Oxford
The Bodleian Library at the University of Oxford publishes books related to their collection, in some cases facsimile editons of rare or noteworthy titles. UCP distributes Bodleian Library titles in North America.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Bookstores, Archive C-D, Art & Literature News, Libraries in Literature, PRESS & PUBLISHING, The Art of Reading
Joachim Ringelnatz
Aus der Vogelkunde
Ich spreche von Flugmaschinen.
Sie summen lauter als Bienen
Und sind eine Kreuzung von Taube,
Ente, Maikäfer und Schiffsschraube.
Sie nisten einzeln, paar- und gruppen-
Weise in Hallen und Schuppen.
Ich habe persönlich festgestellt:
Sie bringen lebendige Junge zur Welt,
Die wie Menschen aussehn,
Wenn sie aus ihnen herausgehn.
Auch legen sie Eier und brüten
Im Krieg. Zeus möge das künftig verhüten.
Ihre Nahrung sind Menschen, Koffer, Benzin
Und Zeitungen aus Berlin.
Sie sind über die ganze Welt
Verbreitet und sehr zahm auch in Freiheit.
Außerdem sind sie der Polizeiheit
Und der Zollbehördlichkeit unterstellt.
Volkstümlich nennt man sie schlechthin Maschinen.
Ich könnte Ihnen mit Näherem dienen,
Aber ich verlange dafür
Eine Flugzeugengebühr.
Joachim Ringelnatz
(1883 – 1934)
Aus der Vogelkunde
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Joachim Ringelnatz, Natural history
Altijd is hij blijven luisteren naar Radio Formosa, de stem van het andere China. Het vrije China van Tjiang K’ai-sjek. Een generaal die terugvocht tegen de communisten die het goede voor de mensen predikten, maar beter waren in het afhakken van hoofden.
Elke zondagavond zond Radio Formosa twee uur uit in het Engels. Dan waren er familieberichten van en voor mensen uit de hele wereld die elkaar zochten. Chinezen die uit China waren gevlucht, verdwaald waren geraakt en hun familie hadden gevonden met behulp van Radio Formosa. Ze deden elkaar de groeten of maakten afspraken om elkaar te ontmoeten. Vaak sloegen hun stemmen over van ontroering of van enthousiasme, zodat ze als katten leken te janken.
Die twee uur op zondagavond waren voor hem. Die had Lizet hem nooit af kunnen nemen. In die twee uren zocht hij naar een herkenbare stem die de groeten deed aan Thija’s moeder. Of Thija’s moeder die Thija zocht. Beide stemmen had hij bewaard in zijn hoofd.
Hij had geleerd om de Chinese stemmen van elkaar te onderscheiden. Na jaren hoorde hij of een Chinees zijn groeten overbracht uit Amerika, Hongkong of Parijs. En hoewel zijn kennis van het Chinees beperkt was gebleven, had hij steeds meer van de boodschappen begrepen omdat ze werden uitgesproken in standaardzinnen. `Mama, ik zoek je.’ `Wie kent Lin Hung die in 1957 vanuit Hongkong naar Europa is vertrokken?’ `Reünie van vluchtelingen uit Kow-Loon in Londen.’ `Ik zoek Mai-Lou, die bij mij op school zat in Kwanton.’
Ton van Reen: Het diepste blauw (014)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
De tijd
De tijd, m’n vriend, de tijd! Het hart verlangt naar rust.
De klok loopt door, daarvan ben ik mij zeer bewust…
Wij waren met z’n twee nog zo veel moois van plan,
Wij wilden léven maar – kijk aan – dit was het dan.
Je vindt op aarde geen geluk, misschien wat lucht,
Al jarenlang beraam ik moe en slaafs mijn vlucht,
Al jarenlang droom ik van een veel grootser lot,
Van verre oorden rijk aan werk en puur genot.
Aleksandr Poesjkin
(1799 – 1837)
Пора, мой друг, пора…
gedicht 1834
vertaling Paul Bezembinder, 2016.
(Meer over Paul Bezembinder is te vinden op zijn website: www.paulbezembinder.nl)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Archive O-P, Poesjkin, Poesjkin, Aleksandr
An extraordinary debut from a young Vietnamese American, ‘Night Sky with Exit Wounds’ is a book of poetry unlike any other.
Steeped in war and cultural upheaval and wielding a fresh new language, Vuong writes about the most profound subjects – love and loss, conflict, grief, memory and desire – and attends to them all with lines that feel newly-minted, graceful in their cadences, passionate and hungry in their tender, close attention: ‘…the chief of police/facedown in a pool of Coca-Cola./A palm-sized photo of his father soaking/beside his left ear.’
This is an unusual, important book: both gentle and visceral, vulnerable and assured, and its blend of humanity and power make it one of the best first collections of poetry to come out of America in years.
Ocean Vuong was born in a rice farm outside Saigon in 1988. At the age of two, after a year in a refugee camp, he and his family arrived in the US. He is the first in his immediate family to learn how to read proficiently, at the age of eleven. With Ben Lerner as his mentor at Brooklyn College, he wrote the poems that would become this first collection. A Ruth Lilly fellow and winner of a Pushcart Prize, he has received honours and awards from Poets House and the Academy of American Poets. Night Sky with Exit Wounds won the 2016 Whiting Award. Ocean Vuong lives in New York.
Ocean Vuong:
Night Sky with Exit Wounds
English
Publ. Jonathan Cape
Published 4th April 2017
96 Pages
129mm x 197mm x 9mm
ISBN10 1911214519
ISBN13 9781911214519
Paperback
€ 11,46
# more information on website TS Eliot Prize
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive U-V, Art & Literature News, Awards & Prizes, Eliot, T. S., Ocean Vuong
Aan deze tentoonstelling doen maar liefst 139 kunstenaars uit binnen- en buitenland mee. Ze laten een werk op papier zien van ongeveer A4-formaat, meestal speciaal vervaardigd voor de expositie.
De tentoonstelling is gebaseerd op het blog Nothing But Good, een initiatief van René Korten, Reinoud van Vught (beiden lid van de PARK-werkgroep) en Michael de Kok. Op het blog laten uitgenodigde kunstenaars van over heel de wereld zien dat ze in een traditie staan. Ze verbinden zich met een kunstenaar die niet meer leeft, maar die grote invloed had op hun kunstenaarschap. Niets dan goeds over de doden (Nothing but good should be said of the dead).
Naast de bijzondere werken die de deelnemende kunstenaars tonen, is van allen de blogbijdrage met de gekozen inspirator te zien. Bijzondere verbindingen door heel de hele kunstgeschiedenis worden zichtbaar, van de anonieme kunstenaars uit de grotten van Cantabrië tot Ellsworh Kelly. Dit is de tweede tentoonstelling in PARK gebaseerd op het blog.
De opening op zaterdag 27 januari om 16.00 uur wordt verricht door TEMKO, een avontuurlijk ensemble dat op unieke wijze muzikale stijlen combineert. Voorafgaand aan de opening geeft TEMKO vanaf 15.15 uur een kort concert. U bent van harte welkom.
Deelnemende kunstenaars: Ky Anderson (US), Linda Arts (NL), Marjolijn van den Assem (NL), Andrew Baron (US), Yves Beaumont (BE), Paul Behnke (US), Simon Benson (UK/NL), Dick van Berkum (NL), Karl Bielik (UK), Alain Biltereyst (BE), Paul Bogaers (NL), Thomas Bogaert (BE), Valerie Brennan (IE/CY), Koen van den Broek (BE), Hans de Bruijn (NL), Mynke Buskens (NL), Jean-marie Bytebier (BE), Caren Canier (US), Tom Claassen (NL), Aquil Copier (NL), Paul Corvers (NL), Lisa Couwenbergh (NL), Andrew Crane (UK), Anthony Cudahy (US), Vincent Dams (NL), Klaus Dauven (DE), Lieven Decabooter (BE), Johan De Wilde (BE), Piet Dieleman (NL), Bruno Dunley (BR), Henk Duijn (NL/FR), Anet van de Elzen (NL), Hadassah Emmerich (NL), Joseba Eskubi (ES), Kris Fierens (BE), Matthew F Fischer (US), Anne Forest (NL), Ruth Freeman (US), Yifat Gat (IL/FR), Peter Geerts (NL), Julika Geissler (DE), Robin Gerris (NL), Fik van Gestel (BE), Joris Geurts (NL), Bernard Gilbert (BE), Harry Haarsma (NL), Bettie van Haaster (NL), Jasper Hagenaar (NL), Harm Hajonides (NL), José Heerkens (NL), Caren van Herwaarden (NL), Lesley Hicks (UK), Luc Hoekx (BE), Seet van Hout (NL), J&B (Bert Frings) (NL), Henri Jacobs (NL/BE), Wil Jansen (NL), Arjan Janssen (NL), Nour-Eddine Jarram (MA/NL), Matthias Kanter (DE), Bas Ketelaars (NL), Bram Kinsbergen (BE), Hans Klein Hofmeijer (NL), Michael de Kok (NL), Claudia Kölgen (NL), Rabi Koria (SY/NL), René Korten (NL), Arno Kramer (NL), Rens Krikhaar (NL), Christiaan Kuitwaard (NL), Theo Kuijpers (NL), Gabriëlle van de Laak (NL), Katinka Lampe (NL), Rudy Lanjouw (NL), Suzanne Laura Kammin (US), Jorn van Leeuwen (NL), Jai Llewellyn (UK), Bart Lodewijks (NL/BE), Bert Loerakker (NL), Margriet Luyten (NL), Damien Meade (UK), George Meertens (NL), Janus Metsaars (NL), Rob Moonen (NL) , Wladimir Moszowski (BE), Charlotte Mouwens (NL), Thomas Muff (CH), Mai van Oers (NL), Olphaert den Otter (NL), Rob de Oude (NL/US), Elka Oudenampsen (NL), Alex Paik (US), Tom Palin (UK), Jan van de Pavert (NL), Stijn Peeters (NL), Stefan Peters (BE), Tinka Pittoors (BE), Uwe Poth (DE/NL), Har van der Put (NL), Anke Roder (NL), Gideon Rubin (IL/UK), Willem Sanders (NL/IT), Serban Savu (RO), Simon Schrikker (NL), Ward Schumaker (US), Martijn Schuppers (NL), Marena Seeling (NL), Joseph Semah (IL/NL), Bart Slangen (BE), Roland Sohier (NL), Attila Szűcs (HU), Johan Tahon (BE), Toon Teeken (NL), Josine Timmer (NL), Sabine Tress (DU), Elizabeth de Vaal (NL), Nico Vaerewijck (NL), Luc Vandervelde Lux (BE), Rinus Van de Velde (BE), Bart Vandevijvere (BE), Johan Van Mullem (BE), John Van Oers (BE), Amy Vensel (US), Sarah Verbeek (NL), Ágota Veres (HU), Toon Verhoef (NL), Koen Vermeule (NL), Jorge Vicen (ES), Henk Visch (NL), Cecilia Vissers (NL), Jop Vissers Vorstenbosch (NL), Reinoud van Vught (NL), Wim Wauman (BE), Lutz Weidler (DE), Isabella Werkhoven (NL), Mathieu Wernert (FR), Hans de Wit (NL), Marthe Zink (NL), Albert Zwaan (NL).
139 x NOTHING BUT GOOD
tentoonstelling
28.01.2018 – 11.03.2018
Park
Wilhelminapark 53
5041 ED Tilburg
info@park013.nl
+31 (0)6 1941 2596
Twitter.com/ParkTilburg
Facebook.com/Park013
Tijdens tentoonstellingen geopend:
vrijdag van 13.00 tot 17.00 uur
zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur
zondag van 13.00 tot 17.00 uur
Toegang is gratis
PARK ligt op 10 minuten loopafstand van het Centraal Station Tilburg in de nabijheid van Museum De Pont. Er is beperkte gratis parkeergelegenheid voor de deur.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Linda Arts, Park, Paul Bogaers
`Doe je schoenen uit’, zegt Thija’s moeder. `We lopen altijd op kousenvoeten.’
Bedeesd trekken Mels en Tijger hun schoenen uit en zetten ze op de deurmat.
Ze lopen achter haar aan naar de kamer. Thija ligt op de bank. Ze glimlacht, verbaasd, maar ook blij over hun komst.
Ze gaan op lage stoelen zitten aan een kleine ronde tafel. De kamer is opvallend kaal. Aan de wand hangen alleen een Chinese kalender, gedrukt op riet, en zwartwitfoto’s van China die uit een tijdschrift zijn gescheurd. Platen van rijstvelden met mensen die gebukt staan naar het water, hun handen vol jonge planten.
`In net zo’n dorp hebben wij gewoond’, zegt Thija. `Maar ik weet er nog maar weinig van. Ik herinner me alleen de geur van de natte velden. Ook als ik in bed lag, rook alles naar modder. Misschien herinner ik me het alleen maar omdat mijn moeder er zo vaak over vertelt.’
Opvallend zijn de koffers in een hoek, met grote koperen sloten. Ze zijn zo nadrukkelijk aanwezig dat ze lijken te zeggen: we wachten erop dat we weer op reis gaan.
Heeft Thija’s moeder in de drie jaar dat ze hier woont geen tijd gehad om de koffers uit te pakken? Het geeft Mels een bang gevoel; een vader die zich nooit laat zien en een moeder die wacht.
Thija’s moeder brengt thee. Ze pakt theekopjes uit de bovenste koffer, veegt ze schoon met een doek en schenkt in.
De thee is mierzoet, met een smaakje van munt. Mels slikt snel omdat hij de thee niet durft te weigeren. Zijn slokdarm verbrandt. Hij begint te proesten. De thee komt door zijn neus naar buiten.
`Geeft niet’, zegt Thija. Ze geeft hem een doekje om zijn gezicht af te vegen. Ze presenteert chocoladekoekjes uit een supergrote doos waar voor een jaar koekjes in zitten. Zeker ook door haar vader meegebracht.
`Gaan jullie op reis?’ Mels wijst naar de koffers.
`Nee’, zegt Thija. `We blijven. Maar pas als mijn vader hier komt wonen, pakken we uit. Hij wil dat zelf doen.’
`Kunnen jullie dat niet?’
`In China leven de mensen ook met volle koffers. Dat is daar heel gewoon. Ze reizen van het ene werk naar het andere. Ze zijn altijd onderweg.’
Haar moeder is al terug naar de keuken. Ze horen haar zachtjes zingen.
`En jouw kamer?’ vraagt Tijger.
`Ik zou je graag alles laten zien,’ zegt Thija, `maar mijn moeder wil niet dat jongens in een meisjeskamer komen.’
Haar moeder heeft de radio aangezet. Vreemde stemmen klinken uit de keuken.
`Ze luistert altijd naar Radio Formosa’, zegt Thija. `Formosa is het andere China.’
`Ik weet het’, zegt Mels. `Ik heb het gezien op een kaart van grootvader Rudolf. Het is een eiland. Het is nog kleiner dan ons dorp.’
`Welnee’, zegt Thija. `Het is groter dan Frankrijk. En er wonen geen communisten.’
`Het lijkt me erg om altijd met heimwee te moeten leven, zoals je moeder.’
`Zou jij heimwee hebben naar dit dorp?’ vraagt Thija.
Mels kijkt op van haar vraag.
Ton van Reen: Het diepste blauw (013)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
Als das Letzte Epos hat Peter Handke seinen neuen Roman bezeichnet.
Mit der Niederschrift begann er am 1. August 2016: »Diese Geschichte hat begonnen seinerzeit an einem jener Mittsommertage, da man beim Barfußgehen im Gras wie eh und je zum ersten Mal im Jahr von einer Biene gestochen wird.« Dieser Stich wird, wie der Autor am 2. August festhält, zum »Zeichen«. »Ein gutes oder ein schlechtes? Weder als gutes noch als ein schlechtes, gar böses – einfach als ein Zeichen. Der Stich jetzt gab das Zeichen, aufzubrechen. Zeit, daß du dich auf den Weg machst. Reiß dich los von Garten und Gegend. Fort mit dir.
Die Stunde des Aufbruchs, sie ist gekommen.«Die Reise führt aus der Niemandsbucht, Umwegen folgend, sie suchend, in das Landesinnere, wo die Obstdiebin, »einfache Fahrt«, keine Rückfahrt, bleiben wird, oder auch nicht?. Am 30. November 2016, dem letzten Tag der Niederschrift des Epos, resumiert Peter Handke die ungeheuerlichen und bisher nie gekannten Gefahren auf ihrem Weg dorthin: »Was sie doch in den drei Tagen ihrer Fahrt ins Landesinnere alles erlebt hatte: seltsam. Oder auch nicht?
Nein, seltsam. Bleibend seltsam. Ewig seltsam.«
Peter Handke wird am 6. Dezember 1942 in Griffen (Kärnten) geboren. Die Familie mütterlicherseits gehört zur slowenischen Minderheit in Österreich; der Vater, ein Deutscher, war in Folge des Zweiten Weltkriegs nach Kärnten gekommen. Zwischen 1954 und 1959 besucht Handke das Gymnasium in Tanzenberg (Kärnten) und das dazugehörige Internat. Nach dem Abitur im Jahr 1961 studiert er in Graz Jura. Im März 1966, Peter Handke hat sein Studium vor der letzten und abschließenden Prüfung abgebrochen, erscheint sein erster Roman Die Hornissen. Im selben Jahr 1966 erfolgt die Inszenierung seines inzwischen legendären Theaterstücks Publikumsbeschimpfung in Frankfurt am Main in der Regie von Claus Peymann.
Seitdem hat er mehr als dreißig Erzählungen und Prosawerke verfaßt, erinnert sei an: Die Angst des Tormanns beim Elfmeter (1970), Wunschloses Unglück (1972), Der kurze Brief zum langen Abschied (1972), Die linkshändige Frau (1976), Das Gewicht der Welt (1977), Langsame Heimkehr (1979), Die Lehre der Sainte-Victoire (1980), Der Chinese des Schmerzes (1983), Die Wiederholung (1986), Versuch über die Müdigkeit (1989), Versuch über die Jukebox (1990), Versuch über den geglückten Tag (1991), Mein Jahr in der Niemandsbucht (1994), Der Bildverlust (2002), Die Morawische Nacht (2008), Der Große Fall (2011), Versuch über den Stillen Ort (2012), Versuch über den Pilznarren (2013).
Auf die Publikumsbeschimpfung 1966 folgt 1968, ebenfalls in Frankfurt am Main uraufgeführt, Kaspar. Von hier spannt sich der Bogen weiter über Der Ritt über den Bodensee 1971), Die Unvernünftigen sterben aus (1974), Über die Dörfer (1981), Das Spiel vom Fragen oder Die Reise zum sonoren Land (1990), Die Stunde da wir nichts voneinander wußten (1992), über den Untertagblues (2004) und Bis daß der Tag euch scheidet (2009) über das dramatische Epos Immer noch Sturm (2011) bis zum Sommerdialog Die schönen Tage von Aranjuez (2012) zu Die Unschuldigen, ich und die Unbekannte am Rand der Landstraße (2016).
Darüber hinaus hat Peter Handke viele Prosawerke und Stücke von Schriftsteller-Kollegen ins Deutsche übertragen: Aus dem Griechischen Stücke von Aischylos, Sophokles und Euripides, aus dem Französischen Emmanuel Bove (unter anderem Meine Freunde), René Char und Francis Ponge, aus dem Amerikanischen Walker Percy.
Sein Werk wurde mit zahlreichen internationalen Preisen ausgezeichnet. Die Formenvielfalt, die Themenwechsel, die Verwendung unterschiedlichster Gattungen (auch als Lyriker, Essayist, Drehbuchautor und Regisseur ist Peter Handke aufgetreten) erklärte er selbst 2007 mit den Worten: »Ein Künstler ist nur dann ein exemplarischer Mensch, wenn man an seinen Werken erkennen kann, wie das Leben verläuft. Er muß durch drei, vier, zeitweise qualvolle Verwandlungen gehen.
Peter Handke
Die Obstdiebin oder Einfache Fahrt ins Landesinnere
EAN: 9783518427576
ISBN: 3518427571
Libri: 3844323
Suhrkamp Verlag AG
November 2017
559 Seiten
gebunden
€34,00
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive G-H, Art & Literature News, Peter Handke
Alle Menschen seh ich leben …
Alle Menschen seh ich leben
Viele leicht vorüberschweben
Wenig mühsam vorwärtsstreben
Doch nur Einem ists gegeben
Leichtes Streben, schwebend leben.
Wahrlich der Genuß ziemt Toren
In der Zeit sind sie verloren,
Gleichen ganz den Ephemeren[.]
In dem Streit mit Sturm und Wogen
Wird der Weise fortgezogen
Kämpft um niemals aufzuhören
Und so wird die Zeit betrogen
Endlich unters Joch gebogen
Muß des Weisen Macht vermehren.
Ruh ist Göttern nur gegeben
Ihnen ziemt der Überfluß
Doch für uns ist Handeln Leben
Macht zu üben nur Genuß.
Novalis
(1772 – 1801)
Gedicht: Alle Menschen seh ich leben …
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Novalis, Novalis
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature