Or see the index
‘Eigenlijk wil ik gewoon elke morgen wakker worden en niks weten en gaan schrijven.’
Dat zegt Remco Campert, de virtuoos terloopse dichter die altijd zijn vinger aan de pols van de tijd heeft gehouden.
Het verhaal van zijn leven loopt van de naoorlogse avant-garde via feestende jongeren rond het Vondelpark en toenemende publieke zichtbaarheid naar de stilte van een werkkamer. Er was de afwezige vader, er kwamen en gingen grote liefdes, maar altijd bleef het schrijven, dicht op de eigen huid.
Mirjam van Hengel, die eerder het succesvolle Hoe mooi alles (2014) publiceerde over de liefde tussen Leo en Tineke Vroman, sprak wekelijks met Campert en kreeg inzage in al zijn papieren.
Ze schreef een portret over de man die al meer dan een halve eeuw het Nederlandse literaire landschap kleurt, die even graag alleen is als in gezelschap, even lui als productief, even opgeruimd als melancholiek, even betrokken bij de wereld als onverstoorbaar zichzelf.
Mirjam van Hengel (1967) studeerde Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Ze was jarenlang redacteur bij uitgeverij Van Oorschot en uitgeverij Querido en is poëzieprogrammeur bij onder meer De Nieuwe Liefde. In 2014 verscheen haar boek Hoe mooi alles. Leo en Tineke Vroman, een liefde in oorlogstijd, dat lovend werd ontvangen en bewerkt tot theaterstuk.
Remco Campert (1929) is dichter, romancier en columnist. Voor zijn poëzie ontving hij onder meer de Reina Prinsen Geerligsprijs, de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam, de Jan Campertprijs, de P.C. Hooft-prijs en De Gouden Ganzenveer. In 2015 werd hij bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren. De vader van Remco Campert was de dichter Jan Campert, die ‘Het Lied der Achttien Dooden’ schreef, zijn moeder de actrice Joeki Broedelet. Voorjaar 1950 richt Remco Campert met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. In juli van hetzelfde jaar wordt de redactie uitgebreid met Lucebert en Bert Schierbeek. Na het verschijnen van de bloemlezing Atonaal in 1951, onder redactie van Simon Vinkenoog, worden de daarin opgenomen dichters onder wie Gerrit Kouwenaar, Jan G. Elburg en Hugo Claus, aangeduid als de Vijftigers.
Remco Camperts verhalen en romans worden gewaardeerd door een groot publiek en boeken als Het leven is vurrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in luiletterland (1968) staan nog steeds op de leeslijsten.
In 1976 ontvangt hij de P.C. Hooftprijs voor zijn poëzie: ‘Het hele poëtische oeuvre van Remco Campert overziend, is de jury onder de indruk gekomen van de persoonlijke kroniek van de jaren 1950-1970 die erin is neergeschreven. De hachelijke en belachelijke feiten van deze levensperiode zijn door de dichter onvergetelijk geboekstaafd.’
Van 1989 tot 1995 leest Campert met Jan Mulder en Bart Chabot in theaters voor uit eigen werk. Van 1996 tot 2006 schrijft Campert samen met Mulder een gezamenlijke column op de voorpagina van de Volkskrant, CaMu. Sinds 2012 heeft hij in deze krant een eigen wekelijkse column en daarnaast zijn ‘Somberman’, over het gelijknamige personage dat hij voor het eerst opvoerde in Somberman’s actie, het Boekenweekgeschenk van 1985. In 2004 verscheen Een liefde in Parijs, zijn eerste roman in meer dan tien jaar, die zeer lovend werd besproken en uitgroeide tot een grote bestseller. Het Parool schreef: ‘Hier is de meester aan het werk.’ In 2006 volgde Het satijnen hart, een weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst.
De afgelopen vijf jaar verschenen onder meer de roman Hôtel du Nord (2013), de dichtbundels Licht van mijn leven (2014, met litho’s van Ysbrant) en Verloop van jaren: 40 poëtische notities (2015). Het fotoboek De ziel krijgt voeten (2013), maakte hij met zijn dochter Cleo Campert. Zijn verzamelde columns voor de Volkskrant zijn te lezen in Het verband tussen de dingen ben ik zelf (2012), Te vroeg in het seizoen (2014), Vandaag ben ik een lege kartonnen doos (2015), Zonder roken bij mij geen poëzie (2016) en Somberman op drift (2016). In 2016 verscheen eveneens Campert & Campert, een bundeling van alle stukken van Remco én zijn vader Jan Campert in Elsevier. Recent verscheen de dichtbundel Open ogen (2018). (Bron: Bezige Bij)
Titel: Een knipperend ogenblik.
Portret van Remco Campert
Auteur: Mirjam Van Hengel
Biografie
Taal: Nederlands
Uitgever: Bezige Bij, De
Druk: 1e
Aantal pagina’s 512
Uitvoering: Gebonden
Verschenen: 23 augustus 2018
Presentatie: 5 september 2018
ISBN 9789403122908
€ 29,99
new books
portret van Remco Campert
fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, - Book News, - Bookstores, Archive C-D, Archive G-H, Art & Literature News, Campert, Remco, Remco Campert, Remco Campert
De wereld kwam niet eerder zo hard binnen in de gedichten van Remco Campert.
Ik zag een jongetje zitten
verwezen op een stoeltje
bedekt met bloed
en asgrauw puinstof
onder een huis weggehaald
met bommen bestookt
door Assads moordenaarstroep
dit gedicht helpt hem niet
maar het is genoteerd
Gevoelig voor de tijdgeest raapt Remco Campert de scherven van de wereld op en smelt ze om tot taal. Hij neemt de poëzie mee naar buiten, waar hij met ‘regels dikbuikig van woorden de oude foxtrot’ danst. Met een open blik bevraagt hij de poëzie, daagt haar uit, onderzoekt haar onbeholpenheid. Zo vernieuwt hij zichzelf. Zijn bevlogen gedichten roepen om vrijheid: ‘open die kooi voor het laatst en voorgoed’.
en nu jij die binnenkomt
ik open als een bloem
een oester een deur
word van ik tot wij
Remco Campert (1929) is dichter, romancier en columnist.
Voor zijn poëzie ontving hij onder meer de Reina Prinsen Geerligsprijs, de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam, de Jan Campertprijs, de P.C. Hooft-prijs en De Gouden Ganzenveer. In 2015 werd hij bekroond met de Prijs der Nederlandse Letteren.
De vader van Remco Campert was de dichter Jan Campert, die ‘Het Lied der Achttien Dooden’ schreef, zijn moeder de actrice Joeki Broedelet.
Voorjaar 1950 richt Remco Campert met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. In juli van hetzelfde jaar wordt de redactie uitgebreid met Lucebert en Bert Schierbeek.
Na het verschijnen van de bloemlezing Atonaal in 1951, onder redactie van Simon Vinkenoog, worden de daarin opgenomen dichters onder wie Gerrit Kouwenaar, Jan G. Elburg en Hugo Claus, aangeduid als de Vijftigers.
Remco Camperts verhalen en romans worden gewaardeerd door een groot publiek en boeken als Het leven is vurrukkulluk (1961) en Tjeempie! of Liesje in luiletterland (1968) staan nog steeds op de leeslijsten.
In 1976 ontvangt hij de P.C. Hooftprijs voor zijn poëzie: ‘Het hele poëtische oeuvre van Remco Campert overziend, is de jury onder de indruk gekomen van de persoonlijke kroniek van de jaren 1950-1970 die erin is neergeschreven. De hachelijke en belachelijke feiten van deze levensperiode zijn door de dichter onvergetelijk geboekstaafd.’
Van 1989 tot 1995 leest Campert met Jan Mulder en Bart Chabot in theaters voor uit eigen werk. Van 1996 tot 2006 schrijft Campert samen met Mulder een gezamenlijke column op de voorpagina van de Volkskrant, CaMu.
Sinds 2012 heeft hij in deze krant een eigen wekelijkse column en daarnaast zijn ‘Somberman’, over het gelijknamige personage dat hij voor het eerst opvoerde in Somberman’s actie, het Boekenweekgeschenk van 1985.
In 2004 verscheen Een liefde in Parijs, zijn eerste roman in meer dan tien jaar, die zeer lovend werd besproken en uitgroeide tot een grote bestseller. Het Parool schreef: ‘Hier is de meester aan het werk.’
In 2006 volgde Het satijnen hart, een weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst. Recent verschenen onder meer de roman Hôtel du Nord (2013), de dichtbundels Licht van mijn leven (2014, met litho’s van Ysbrant) en Verloop van jaren: 40 poëtische notities (2015) en De ziel krijgt voeten (2013), het fotoboek dat hij maakte met zijn dochter Cleo Campert.
Zijn verzamelde columns voor de Volkskrant zijn te lezen in Het verband tussen de dingen ben ik zelf (2012), Te vroeg in het seizoen (2014) en Vandaag ben ik een lege kartonnen doos (2015).
Remco Campert houdt nooit op met schrijven, sinds begin 2016 heeft hij ook een column in Elsevier. In de loop van dit jaar zullen de Somberman-verhalen verschijnen onder de titel Somberman op drift en eveneens een nieuwe bundeling van zijn columns.
Auteur: Remco Campert
Titel: Open ogen
Januari 2018
Druk:1
Hardcover
Nederlandstalig
80 pagina’s
Uitgever: De Bezige Bij
€ 17,99
ISBN10 9023462831
ISBN13 9789023462835
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive C-D, Art & Literature News, Campert, Remco, Remco Campert, Remco Campert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature