Or see the index
More in: AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, BOOKS, DANCE & PERFORMANCE, FICTION: SHORT STORIES, LITERARY MAGAZINES, MUSIC, NONFICTION: ESSAYS & STORIES, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, THEATRE
Ontdek het rebelse literaire Amsterdam van 1880, met theater, muziek, poëzie, film, eten, drinken en veel meer op 27 – 28 – 29 oktober 2017
De locaties
Festivalhart: Het Tropeninstituut
Mauritskade 63, Amsterdam
Kassa, theaterzaal en foyer zijn tijdens het festival gevestigd in het voormalige Tropentheater aan de zijkant van het gebouw, in de Linnaeusstraat. De boekverkoop van de Linnaeusboekhandel, de foyer (het Soeterijn Café) én de Poëziebar met absint en sonnetten vindt u in het Tropentheater.
Grote Zaal
Project Diepenbrock, op de zaterdagavond, vindt plaats in de spectaculaire Grote Zaal, te betreden via de hoofdingang aan de Mauritskade.
Grand Café de Tropen
De Tachtigersconferentie en de Thee met Van Deyssel vinden plaats in de Subtropenzaal van Grand Café de Tropen. Het Grand Café is open voor drankjes, lunch en borrelhapjes, en is ‘s avonds de locatie voor het Van Deysseldiner.
Witsenhuis
Oosterpark 82, Amsterdam
Het Witsenhuis, waar fotograaf Willem Witsen woonde en regelmatig de Tachtigers over de vloer kreeg, heeft een verdieping in de oude staat gehouden. Wilt u ook bij de Tachtigers langskomen? Dat kan! Bij wijze van uitzondering opent het Witsenhuis zijn deuren voor rondleidingen.
Pianola Museum
Westerstraat 118, Amsterdam
Het Geelvinck Pianola Museum bezit een grote hoeveelheid automatische piano’s (pianola’s), pianolarollen, automatische instrumenten en bijzondere grammofoons, alsook een kleine collectie schellakplaten. Op zondag 29 oktober vindt een bijzonder Koffieconcert rondom de Tachtigers plaats, met oude opnamen en pianolarollen van Nederlandse componisten uit hun tijd!
Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam
Oude Turfmarkt 129, Amsterdam
Tot de Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam behoren rijke literaire verzamelingen en de Tachtigers zijn daarin ruim vertegenwoordigd. De collectie van het Frederik van Eeden-Genootschap wordt er beheerd en het archief van Albert Verwey is er eveneens te raadplegen. Verder zijn er stukken van onder anderen Willem Kloos en Jacques Perk, en archivalia van Flanor, de literaire vereniging waar veel Tachtigers in hun studententijd bij aangesloten waren. Een kleine tentoonstelling met manuscripten, foto’s, tekeningen en persoonlijke documenten van Tachtigers is gratis te zien in de hal tijdens het gehele festival, gedurende de openingstijden van de Bijzondere Collecties.
Rondleiding Concertgebouw en Alphons Diepenbrock
Concertgebouwplein 10, 1071 LN Amsterdam
De componist onder de Tachtigers, die warme banden onderhield met vooral Herman Gorter, was Alphons Diepenbrock. Hij toonzette onder ander gedichten van Tachtigers Jacques Perk en Lodewijk van Deyssel, en staat vermeld op een cartouche in de Grote Zaal van het Concertgebouw, die tijdens de Tweede Gouden Eeuw van Amsterdam eind 19e eeuw werd gebouwd, en waar de Tachtigers regelmatig te vinden waren in de beginjaren. Een speciale, eenmalige rondleiding voor slechts 15 personen brengt u in verschillende ruimten van het Concertgebouw, die normaal niet toegankelijk zijn voor het publiek. Tevens wordt daarbij verteld over het Concertgebouw en zijn orkest in de tijd van de Tachtigers in het algemeen en Diepenbrocks betrokkenheid daarbij in het bijzonder.
Stichting Feest der Poëzie organiseert bijzondere voorstellingen met gedichten en muziek op mooie plaatsen, en richt zich op vormvaste dichtkunst, klassieke voordrachtskunst en ambachtelijke boekdrukkunst.
Stichting Feest der Poëzie, een collectief van dichters, musici en een magiër, treedt op in binnen- en buitenland. Wegens het tienjarig bestaan van de stichting is ‘Het Festijn van Tachtig’ in het leven geroepen.
Dit seizoen organiseren zij naast het Festijn nog avonden in het Pianola Museum in Amsterdam, WORM in Rotterdam, Nieuwe Erven in Amersfoort en op andere plaatsen.
# Meer info website Feest der Poëzie
Feest der Poëzie organiseert ‘Het Festijn van Tachtig’
fleursdumal.nl magazine
More in: *Archive Les Poètes Maudits, - Archive Tombeau de la jeunesse, - Book Lovers, - Book Stories, Art & Literature News, CLASSIC POETRY, Feest der Poëzie, Gorter, Herman, Kloos, Willem, Literary Events, LITERARY MAGAZINES, Lodewijk van Deyssel, Museum of Literary Treasures, MUSIC, THEATRE
Willem Kloos was een briljant dichter, een scherp criticus en de onbetwiste leidsman van de Tachtigers. Tot in de jaren dertig werd hij aanbeden én verguisd – nu leeft hij voort in een aantal klassieke gedichten.
Kloos bracht het tijdschrift De Nieuwe Gids naar grote hoogtes en diepe dalen, verkeerde in een permanente staat van armoede en drankzucht, en dreef zijn kring van vrienden tot wanhoop. Later werd hij verzorgd door zijn vrouw en schoonzuster, met als enig houvast het tijdschrift, dat na zijn dood in de handen van fascisten roemloos ten onder ging.
In Willem Kloos (1859-1938). O God, waarom schynt de zon nog! beschrijven Peter Janzen en Frans Oerlemans het turbulente en vaak tragische leven aan de hand van talloze nieuwe feiten en vele, dikwijls niet eerder gepubliceerde foto’s. Ze rekenen af met de hardnekkige mythe dat Kloos de ontwerper was van zijn eigen grootheid en werpen een nieuw licht op zijn obsessieve verlatingsangst. Ook schenken ze uitgebreid aandacht aan zijn aftakeling in de jaren negentig en zijn opname in een psychiatrische kliniek, waar hij werd onderworpen aan elektrotherapie.
Historicus Peter Janzen en neerlandicus Frans Oerlemans publiceerden veelvuldig over de Beweging van Tachtig, onder andere in De Parelduiker. Zij promoveerden beiden op leven en werk van Willem Kloos.
Willem Kloos (1859-1938)
O God, waarom schynt de zon nog!
Auteur(s): Peter Janzen & Frans Oerlemans
Vormgever: Brigitte Slangen
ISBN 9789460043222,
gebonden, 16 x 24 cm,
rijk geïllustreerd, deels in kleur,
408 pagina’s, 2017
Uitgeverij Vantilt
€ 29,50
Samen met de biografie verschijnt een heruitgave van Kloos’ iconische Verzen uit 1894.
Deze zachtsgezegd opmerkelijke bundel begint met een lofzang op de liefde en eindigt met de beruchte scheldsonnetten, waarin Kloos zijn vrienden van het eerste uur tot op het bot fileert.
Verzen werd op slag voor een hele generatie een bijna heilig boek. Deze heruitgave van de eerste druk biedt de mogelijkheid om kennis te nemen van klassieke sonnetten waarvan de eerste regels deel uitmaken van ons collectief bewustzijn: ‘Ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten’, ‘De Zee, de Zee klotst voort in eindelooze deining’, ‘De boomen dorren in het laat seizoen’ en natuurlijk ‘Ik ween om bloemen in den knop gebroken’.
Willem Kloos
Verzen
Vormgever: Marc Vleugels
168 pagina’s
paperback – 2017
ISBN 978 94 6004 323 9
Uitgeverij Vantilt
€ 19.95
‘Het is de verfrissende afwezigheid van ironie, relativering en gelatenheid die ze nu nog authentiek maakt. Mooi uitgegeven, ook.’ Aleid Truijens, de Volkskrant
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive K-L, Art & Literature News, BIOGRAPHY, DEAD POETS CORNER, Kloos, Willem, LITERARY MAGAZINES
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, FDM Art Gallery, LITERARY MAGAZINES, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING, THEATRE
More in: - Book Lovers, - Book News, - Bookstores, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DANCE & PERFORMANCE, Exhibition Archive, Literary Events, LITERARY MAGAZINES, MUSIC, Performing arts, Photography, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING, Street Art, STREET POETRY, The talk of the town, THEATRE, Urban Art
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DICTIONARY OF IDEAS, FDM Art Gallery, LITERARY MAGAZINES, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING
Een schreeuw om verandering klinkt steeds luider door alle lagen van de maatschappij. Ooit was het manifest een geëigend middel om nieuwe ideeën te presenteren. Julian Rosefeldt laat zien dat er ook nu grote behoefte is aan manifesten. In zijn filminstallatie Manifesto vormen de sprankelende, boze en opvallend modern klinkende teksten van bekende kunstenaarsmanifesten de basis voor dertien korte, parallel vertoonde films – teksten van onder anderen André Breton, Kazimir Malevitsj, Sol LeWitt en Jim Jarmusch. Stuk voor stuk worden ze belichaamd door de Australische actrice Cate Blanchett, die de enorme vitaliteit in deze werken naar boven haalt. Rosefeldt en Blanchett creëren fascinerende werelden, die de teksten in een onverwacht hedendaagse context plaatsen.
‘Ik gebruik de titel Manifesto om duidelijk te maken dat de focus in dit werk boven alles op de teksten ligt, en op de poëzie van deze teksten. Of ze nu van beeldend kunstenaars, filmmakers, schrijvers, acteurs of architecten zijn. Manifesto is een hommage aan de schoonheid van het kunstenaarsmanifest – een manifest van manifesten,’ aldus de Duitse filmmaker Julian Rosefeldt.
Met Manifesto is Rosefeldt terug op het Holland Festival, nadat in 2016 zijn film bij Rene Jacob’s uitvoering van Haydns Die Schöpfung te zien was. Dit nieuwe werk is een filminstallatie. Simultaan worden in een grote ruimte dertien films vertoond. De films zijn gebaseerd op de geschriften van futuristen, dadaïsten, Fluxus, suprematisten, situationisten, Dogma 95 en andere kunststromingen en evenzeer op de gedachtes en aantekeningen van individuele kunstenaars, architecten, dansers en filmmakers. Zo zijn de ideeën te horen van onder anderen Claes Oldenburg, Yvonne Rainer, Kazimir Malevich, André Breton, Sturtevant, Sol LeWitt en Jim Jarmusch. Rosefeldt heeft hun manifesten bewerkt tot dertien verschillende collages, die vervolgens voor zijn lens tot leven komen. Manifesto stelt impliciet de vraag wat de rol van de kunstenaar is in de hedendaagse samenleving: alle teksten gaan over het doorbreken van grenzen en restricties, zowel territoriaal, intellectueel als artistiek, en over het verspreiden van nieuwe ideeën.
Deze nieuw samengestelde manifesten worden belichaamd door dertien verschillende personages, stuk voor stuk gespeeld door de Australische actrice Cate Blanchett. Ze is onder meer te zien als leraar, poppenspeler, nieuwslezer, fabrieksarbeider, choreograaf en dakloze. Door deze personages de verzamelde teksten te laten uitspreken, plaatsen Blanchett en Rosefeldt de manifesten in een onverwachte, moderne, vaak alledaagse context, waardoor ze een compleet nieuwe dramatiek en betekenis krijgen.
Rosefeldt is ervan overtuigd dat veel van de manifesten nog altijd visionair zijn. ‘De kunstgeschiedenis is een afgeleide van de gewone geschiedenis. Daar kunnen we van leren. Kunstenaars, maar ook schrijvers, filosofen en wetenschappers zijn altijd degenen geweest die gedachten en visies hebben durven formuleren waarvan de waarheid nog onderzocht moest worden. Het is dus raadzaam om kunstenaarsmanifesten te lezen als seismografen van de tijd.’
Een aantal festivalkunstenaars kijkt dit jaar naar de problemen waar westerse democratische landen mee te maken hebben. De Franse filosoof Alexis de Tocqueville bewonderde de democratie vanwege de maatschappelijke gelijkheid. Ook zag hij de gevaren ervan.
Regisseur Romeo Castellucci maakt dit jaar Democracy in America, naar het gelijknamige boek (1835) van De Tocqueville. In The Gabriels beschouwt regisseur Richard Nelson het afgelopen Amerikaanse verkiezingsjaar door de ogen van een doodgewone familie. Andere kunstenaars richten zich op de problematiek in democratische naties, zoals de vluchtelingenkwestie in de voorstellingen van regisseurs Dieudonné Niangouna en Thomas Bellinck. Weer anderen tonen de dreiging van geweld (Demolishing Everything with Amazing Speed), tirannie (Octavia) of het vormgeven aan activisme (The Tempest Society). Filmregisseur Julian Rosefeldt kijkt in Manifesto naar de relatie tussen kunst en samenleving.
Het Holland Festival presenteert twee nationale theaterhuizen met elk een eigen staat van de natie: My Country van het National Theatre uit Londen en The Nation van Het Nationale Theater uit Den Haag. Beide voorstellingen tonen een verscheurd land waarin niemand, van politici tot burgers, verantwoordelijkheid lijkt te durven nemen. Ten slotte zijn er voorstellingen waarin democratie in de vorm is doorgevoerd: het publiek kan – als het dat wil – actief betrokken worden, als voorbijganger, deelnemer of activist. Deze kunstenaars moedigen het publiek aan om de aloude hiërarchie tussen het publiek en de artiesten ter discussie te stellen.
teksten gebaseerd op manifesten van
Guillaume Appollinaire, Louis Aragon, Manuel Maples Arce, Giacomo Balla, Umberto Boccioni, Stan Brakhage, André Breton, Carlo Carrà, Guy Debord, Paul Éluard, Friedrich Engels, Lucio Fontana, Naum Gabo, Werner Herzog, Coop Himmelb(l)au, Richard Huelsenbeck, Vicente Huidobro, Jim Jarmusch, John Reed Club of New York, Wassily Kandinsky, Wyndham Lewis, Sol LeWitt, George Maciunas, Kazimir Malevitsj, Franz Marc, Filippo Tommaso Marinetti, Karl Marx, Barnett Newman, Constant Nieuwenhuys, Claes Oldenburg, Anton Pevzner, Francis Picabia, Adrian Piper, Yvonne Rainer, Georges Ribemont-Dessaignes, Alexander Rodtschenko, Olga Rozanova, Luigi Russolo, Antonia Sant’Elia, Kurt Schwitters, Gino Severini, Philippe Soupault, Sturtevant, Bruno Taut, Lars von Trier, Tristan Tzara, Mierle Laderman Ukeles, Robert Venturi, Dziga Vertov, Thomas Vinterberg, Emmett Williams, Lebbeus Woods
“Cate Blanchett overtreft zichzelf in Manifesto. (…) Overrompelend.” de Volkskrant
Julian Rosefeldt (1965) studeerde architectuur in zijn geboortestad München en later in Barcelona. Na in 1994 zijn diploma te hebben behaald, werkte hij samen met studiegenoot Piero Steinle als een artiesten duo. Sinds 1999 is hij vanuit Berlijn werkzaam als zelfstandig kunstenaar.
Naast zijn werk als fotograaf, bestaat Rosefeldts werk hoofdzakelijk uit film- en video-installaties in verschillende stijlen: van documentaire tot theatraal narratief. Hij maakte daarnaast diverse video’s voor muziektheaterproducties. Naast zijn film bij Haydns Die Schöpfung, die in 2016 op het Holland Festival te zien was, maakte hij bij de Schaubühne Berlin beelden bij onder meer The City / The Cut (2008) van Martin Crimp en Mark Ravenhill in regie van Thomas Ostermeier, en Electronic City (2004) van Falk Richter in regie van Tom Kühnel. Zijn werk werd wereldwijd tentoongesteld in verschillende musea en galerieën, waaronder het Haus der Kunst en de Bayerische Akademie der Schönen Künste in München, het Hamburger Bahnhof Museum für Gegenwart en het KW Institute for Contemporary Art in Berlijn, Tate Modern Londen, Kunsthalle Wien, Centre Georges Pompidou Paris, ACMI Melbourne, Royal Academy of Fine Arts en het British Film Institute in Londen. In 2009 en 2010 was Rosefeldt als gastprofessor verbonden aan de faculteit Media Art van de Bauhaus Universiteit in Weimar. Sinds 2010 is hij lid van de Bayerische Akademie der Schönen Künste en bekleedt hij de leerstoel Digital and Time-based Media aan de Akademie der Bildenden Künste (beide in München).
tekst, regie, productie Julian Rosefeldt
met Cate Blanchett
gecoproduceerd door
Burger Collection Hongkong, Ruhrtriennale
Bayerischen Rundfunk
in opdracht van
ACMI – Australian Centre for the Moving Image (Melbourne), Art Gallery of New South Wales (Sydney), Nationalgalerie – Staatliche Museen zu Berlin (Berlijn), Sprengel Museum Hannover (Hannover)
met genereuze steun van Medienboards Berlin-Brandenburg
in samenwerking met Bayerische Rundfunk
volledige credits website Julian Rosefeldt = http://www.julianrosefeldt.com/
teksten gebaseerd op manifesten van
Guillaume Appollinaire, Louis Aragon, Manuel Maples Arce, Giacomo Balla, Umberto Boccioni, Stan Brakhage, André Breton, Carlo Carrà, Guy Debord, Paul Éluard, Friedrich Engels, Lucio Fontana, Naum Gabo, Werner Herzog, Coop Himmelb(l)au, Richard Huelsenbeck, Vicente Huidobro, Jim Jarmusch, John Reed Club of New York, Wassily Kandinsky, Wyndham Lewis, Sol LeWitt, George Maciunas, Kazimir Malevitsj, Franz Marc, Filippo Tommaso Marinetti, Karl Marx, Barnett Newman, Constant Nieuwenhuys, Claes Oldenburg, Anton Pevzner, Francis Picabia, Adrian Piper, Yvonne Rainer, Georges Ribemont-Dessaignes, Alexander Rodtschenko, Olga Rozanova, Luigi Russolo, Antonia Sant’Elia, Kurt Schwitters, Gino Severini, Philippe Soupault, Sturtevant, Bruno Taut, Lars von Trier, Tristan Tzara, Mierle Laderman Ukeles, Robert Venturi, Dziga Vertov, Thomas Vinterberg, Emmett Williams, Lebbeus Woods
Holland Festival Amsterdam van 4 t.m. 25 juni 2017
# meer info op website Holland Festival
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Ball, Hugo, Dada, De Stijl, Doesburg, Theo van, Futurism, Futurisme, Holland Festival, LITERARY MAGAZINES, MUSIC, Performing arts, Photography, Surrealism, THEATRE, Tzara, Tristan
Boeken en kunstwerken kunnen om uiteenlopende redenen verboden vruchten worden. Wegens hun scabreuze karakter natuurlijk. Of om politiek ongewenste c.q. verwerpelijk geachte elementen.
In de speciale Parelduiker zoomen we vier keer in op verboden boeken: de als pornografie bestempelde ‘realistische romans’ van Jan Brandts, de in beslag genomen realistische romans van Hugo Beersman, de als fascistisch gebrandmerkte kunstwerken van de Schotse kunstenaar Ian Hamilton Finlay en het toneelstuk Jan Pietersz. Coen van J. Slauerhoff.
Marco Entrop, Rendez-vous op ’t Tulpplein. Een verboden liefdesgeschiedenis
Nederland kon in de wederopbouw geen ondermijnende krachten gebruiken. Een steen des aanstoots was de pornografie. De schrijver Jan Brandts zag zich als een van de eersten geslachtofferd. Zijn in 1947 verschenen roman over de oprechte liefde tussen twee jonge mensen werd in beslag genomen, omdat ze het met elkaar deden.
Bert Sliggers, ‘Gretig gleden zijn handen over haar weelderige borsten’. De verboden realistische romans van Hugo Beersman
Hoewel er in 1914 al een Rijksbureau was dat de handel in ‘ontuchtige uitgaven’ moest tegengaan, duurde het nog tot 1930 voordat de rotte appels binnen de lectuur en literatuur grootscheeps werden opgespoord. Zo kon het gebeuren dat boeken die aan het begin van die eeuw zonder bemoeienis van de politie werden verhandeld en gelezen opeens in beslag werden genomen en de eigenaren bekeurd. Uitgever Jan Hilbingh Mulder, die een boekwinkel in de Amsterdamse Cornelis Schuytstraat dreef en boeken van Hugo Beersman uitgaf, werd door Justitie streng aangepakt.
Marco Daane, Osso? Oh, zo! Een Schotse tuinman, een Duits struikelblok en Franse houthakkers
Boeken en kunstwerken kunnen om uiteenlopende redenen verboden vruchten worden. Wegens hun scabreuze karakter natuurlijk – zie elders in dit nummer. Of om politiek ongewenste c.q. verwerpelijk geachte elementen, vooral antisemitische of nazistische. In de westerse cultuur komt dat eigenlijk niet eens zo vaak voor, maar is niet Hitlers eigen Mein Kampf formeel nog altijd verboden? Ook de Schotse kunstenaar Ian Hamilton Finlay ondervond in 1988 in Frankrijk hoe gevoelig dit thema is. Enkele Nederlanders en Vlamingen werden eveneens door de affaire beroerd.
Hein Aalders, Een ‘ploertig stuk’ en de openbare orde. De wereldpremière van Slauerhoffs Jan Pietersz. Coen
Uitvoeringen van Slauerhoffs toneelstuk Jan Pietersz. Coen (1931) stuitten keer op keer op bezwaren bij vooral burgemeesters, die opvoering ofwel verboden ofwel sterk ontrieden met een beroep op de openbare orde. Het stuk zou door zijn kritische kijk op de Hollandse koloniaal de Nederlandse politiek ten aanzien van Indonesië en Nieuw-Guinea kunnen verstoren. Uiteindelijk werd Slauerhoffs Jan Pietersz. Coen pas voor het eerst opgevoerd in 1961, door een Amsterdams studentengezelschap, maar slechts eenmalig en tijdens een besloten bijeenkomst.
Hans Olink, Berliner Beobachter: Theun de Vries in de DDR
Jan Paul Hinrichs, Schoon & haaks (over Joeri Olesja, Fritzi Harmsen van Beek, Frans Erens en J.M.A. Biesheuvel)
Paul Arnoldussen, De Laatste Pagina: Hubert van Herreweghen (1920-2016)
De Parelduiker is een uitgave van Uitgeverij Bas Lubberhuizen | Postbus 51140 | 1007 EC Amsterdam | T 020 618 41 32
Parelduikermiddag 25 maart in de Oba
De Parelduiker nodigt zijn abonnees, lezers en andere geïnteresseerden van harte uit voor een feestelijke Parelduikermiddag aan het begin van de Boekenweek, op zaterdag 25 maart van 16 tot 17.30 uur in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (oba), Theater van het Woord, 7de etage (adres: Oosterdokskade 143, 1011 dl Amsterdam. Centraal staat: Jan Pietersz. Coen – een verboden toneelstuk van Slauerhoff
Vele malen werd een uitvoering van dit toneeldrama verboden. Pas in 1961 werd een eenmalige opvoering toegestaan. Spelers van toen vertellen erover. Scènes uit het gewraakte stuk worden gelezen en van commentaar voorzien.
M.m.v. Slauerhoff-biograaf Wim Hazeu, Hugo Koolschijn, Celia Nufaar, Ger Thijs, Krijn ter Braak, Paul Rutgers van der Loeff en Boudewijn Chabot. De middag wordt afgesloten door de dichteres Marieke Rijneveld (C. Buddingh’-prijs 2016), die voordraagt uit haar werk. Moderator: Anton de Goede.
De Parelduiker 2017/1
Themanummer: VERBODEN
# Meer informatie op website de parelduiker
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, Art & Literature News, Boekenweek, Literary Events, LITERARY MAGAZINES, Magazines, Marco Entrop, Rijneveld, Marieke Lucas
Hollands
Maandblad
januari #1 – 2017
Inhoud
Redactioneel ‐ Deze maand
H.L. Wesseling ‐ Cultuur en beschaving
Eva Gerlach ‐ Gedichten
F. Starik ‐ BOFB
Mark Boog ‐ Gedichten
Marieke Rijneveld ‐ God, de haan en mezelf
Ivo Bonthuis ‐ Zo gaat de molen
Jack Druppers ‐ Undercover
Kitty Pouwels ‐ Dit moeten we vaker doen
Frederik Philip Kuethe ‐ De NAVO-baas en de roze invasie
Carina van der Walt ‐ Gedichten
Pieter Kranenborg ‐ In Lieverlingelande komt de dood uit China
Tekeningen Babette Wagenvoort
# Meer info op website hollands maandblad
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Archive W-X, Art & Literature News, Carina van der Walt, DICTIONARY OF IDEAS, LITERARY MAGAZINES, Rijneveld, Marieke Lucas, Walt, Carina van der
Dada
Een geschiedenis
Auteur: Hubert van den Berg
Dada. Een geschiedenis beschrijft het ontstaan en de ontwikkeling van de internationale dadabeweging, zoals die zich manifesteerde in onder andere Zürich, Berlijn en Parijs. Bijzondere aandacht is er voor dada-Nederland en dada-België en de belangrijkste hoofdrolspelers daar: Theo van Doesburg/I.K. Bonset, H.N. Werkman, Piet Mondriaan, Clément Pansaers en Paul van Ostaijen.
Dada wordt vaak een antibeweging genoemd. Dada. Een geschiedenis herziet dit eenzijdige, negatieve beeld. In werkelijkheid was dada zowel een synthese van vooroorlogse avantgardistische ‘ismen’ – kubisme, futurisme en expressionisme –, als de opmaat tot het surrealisme en constructivisme. Dada is een cruciale etappe in de ontwikkeling van de moderne kunst en literatuur van de twintigste eeuw, waarvan de echo nog altijd klinkt.
Dada. Een geschiedenis is rijk in kleur geïllustreerd. Een kroniek van de belangrijkste dadakunstenaars, -kunstwerken, -evenementen en -gebeurtenissen completeert het boek.
Hubert van den Berg:
Dada. Een geschiedenis
Vormgever: Martien Frijns
ISBN 9789075697971,
paperback
17 x 22 cm
geïllustreerd
304 pagina’s
Uitgeverij Vantilt
€ 29,95
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Antony Kok, Art & Literature News, Baargeld, Johannes Theodor, Ball, Hugo, Dada, DADA, Dadaïsme, DANCE & PERFORMANCE, De Stijl, Essays about Van Doesburg, Kok, Mondriaan, Schwitters, Milius & Van Moorsel, Evert en Thijs Rinsema, Freytag-Loringhoven, Elsa von, Kok, Antony, Kurt Schwitters, LITERARY MAGAZINES, MUSIC, Ostaijen, Paul van, Pansaers, Clément, Piet Mondriaan, Satie, Erik, Schwitters, Kurt, THEATRE, Theo van Doesburg, Theo van Doesburg, Tzara, Tristan, Werkman, Hendrik Nicolaas
Issue No. 103
September 2016
„Poetry“
TZK #103 addresses “poetry,” a language form central to the recent shift toward affect in contemporary critical writing. Seeing the “artist-poet” as a vital site for the intersection of politics, affect, and digitality, we consider her voice and her currency from various perspectives, pro and con, across generations, analyzing her rising success, also asking what is gained and lost in this move from “rational” thought to what one feels? Scanning populist poetry, anarchist poetry, post-millennial net-poetry, the poetry of surplus-language and social media, the art historical poetic/poet-turned-object, and shades of fading Poesie, this issue, conceived by the editors with John Kelsey and Isabelle Graw explores how the seeming immediacy of #poetry and the suggestion of a hyper-personal voice correlates with current economic demand to claim visibility.
Issue No. 103 – September 2016 “Poetry”
Table of contents
Vorwort
7 Preface
36 Tim Griffin What Is Poetry?
42 Joshua Clover Objectively Speaking / Remarks on Subjectivity and Poetry
48 Isabelle Graw The Poet’s Seduction / Six Theses on Marcel Broodthaers’s Contemporary Relevance
74 Liz Kotz Word Pieces, Event Scores, Compositions
82 Monika Rinck The Promise of Poetic Language
88 Ada O’Higgins If you don’t like the reflection. Don’t look in the mirror. I don’t care.
94 Chris Kraus and Ariana Reines The feelings I Fail to capitalize, I fail / Chris Kraus and Ariana Reines in conversation on auto-fiction and biography
108 Felix Bernstein The Irreproachable Essay / On the Amazon Discourse of Hybrid Literature
122 Daniela Seel IMMEDIACY, I MEET WITH SKEPTICISM / Three questions for Daniela Seel
130 Micaela Durand DEVIL SHIT
134 Karolin Meunier Hearing Voices / On the reading and performance of poetry
148 Dena Yago Empire Poetry
Short Cut
169 Four Theses on Branding / David Joselit on Berlin Biennale 9
173 Mantras der Gegenwart / Hanna Magauer über Berlin Biennale 9
Rotation
177 Sehnsucht nach der verlorenen Stadt / Johannes Paul Raether über “spiritus” von Honey-Suckle Company
182 BENJAMIN BUCHLOH, ART HISTORIAN / Christine Mehring on Benjamin H. D. Buchloh’s “Formalism and Historicity: Models and Methods in Twentieth-Century Art”
187 Es war zweimal sagte sie / Vojin Sasa Vukadinovic über Eva Meyers „Legende sein“
191 Less is more? / John Miller on Justin Lieberman’s “The Corrector’s Custom Pre-Fab House”
96 So machen wir’s / Eva Geulen über „The Use of Bodies“ (Homo Sacer IV.2) von Giorgio Agamben
Short Waves
203 Gunter Reski über Victor Man bei MD 72, Berlin / Harry Burke on Dean Blunt at Arcadia Missa, London / Rhea Dall on Stephen G. Rhodes at Eden Eden, Berlin / Tobias Vogt über Thea Djordjadze bei Sprüth Magers, Berlin / Deanna Havas on Marc Kokopeli at Lomex, New York / Martin Herbert on Fredrik Værslev at Bergen Kunsthall, Norway
Reviews
222 Habeas Corpus / Simon Baier über Francis Picabia im Kunsthaus Zürich
227 Marcel Broodthaers, Art Historian’s Artist / Trevor Stark on Marcel Broodthaers at the Museum of Modern Art, New York
232 Malerei als soziales Handeln? / Christian Spies über Fernand Léger im Museum Ludwig, Köln
226 Simulierte Musealisierung / Philipp Kleinmichel über Isa Genzken im Martin-Gropius-Bau, Berlin
240 Elegance is Resistance / Stephanie LaCava on Lukas Duwenhögger at Artists Space, New York
Nachruf
245 TONY CONRAD (1949–2016) by Diedrich Diederichsen
247 Jay Sanders TONY CONRAD (1949–2016)
Edition
Martha Rosler
Amy Sillman
Amy Sillman
More issues:
Issue No. 103 / September 2016 “Poetry”
Issue No. 102 / June 2016 “Fashion”
Issue No. 101 / March 2016 “Polarities”
Issue No. 100 / December 2015 “The Canon”
Issue No. 99 / September 2015 “Photography”
Issue No. 98 / June 2015 “Media”
Issue No. 97 / March 2015 “Bohemia”
Issue No. 96 / December 2014 “The Gallerists”
Issue No. 95 / September 2014 “Art vs. Image”
Issue No. 94 / May 2014 “Berlin Update”
Issue No. 93 / March 2014 “Speculation”
Issue No. 92 / December 2013 “Architecture”
Issue No. 91 / September 2013 “Globalism”
Issue No. 90 / June 2013 “How we aim to work”
Issue No. 89 / March 2013 “Mike Kelley”
Issue No. 88 / December 2012 “The Question of Value”
Issue No. 87 / September 2012 “Conflict”
Issue No. 86 / June 2012 “The Curators”
Issue No. 85 / March 2012 “Art History Revisited”
Issue No. 84 / December 2011 “Feminism!”
Issue No. 83 / September 2011 “The Collectors”
Issue No. 82 / June 2011 “Artistic Research”
Issue No. 81 / March 2011 “Where do you stand, colleague ?”
Issue No. 80 / December 2010 “Political Art?”
Issue No. 79 / September 2010 “Life at Work”
Issue No. 78 / June 2010 “Fashion”
Issue No. 77 / March 2010 “Painting”
# More information on website Texte Zur Kunst
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive Concrete & Visual Poetry, Art & Literature News, Art Criticism, LITERARY MAGAZINES, MODERN POETRY, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING
De Parelduiker 2016/3
Nozzing but ze bloes. Het vergeten schrijversleven van Bert Jansen
Bert Jansen (1949-2002) is de auteur van Nozzing but ze bloes (1975), het gebundelde feuilleton van de jaren zestig, later herdrukt als En nog steeds vlekken in de lakens. Hij publiceerde een groot aantal boeken, maar nog veel meer niet. Zijn archief in het Letterkundig Museum getuigt van vele manuscripten die keer op keer werden geweigerd. Dit lot trof ook het boek dat zijn magnum opus had moeten worden, een biografie van de Drentse blueszanger en streekgenoot Harry Muskee. Voor De Parelduiker ontsluit Rutger Vahl het schrijversarchief van Bert Jansen.
Onbekende foto’s van Slauerhoff
Onlangs kreeg het Letterkundig Museum twee albums met foto’s van Slauerhoff in bezit. Ze zijn afkomstig van Lenie van der Goes, een vrouw die Slauerhoff in 1927 in Soerabaja ontmoette en met wie hij trouwplannen smeedde. Hoewel ze voorkomt in Wim Hazeus Slauerhoff-biografie, is er nog veel onbekend over deze vrouw, die ten faveure van de exotische dichter de brui gaf aan haar kersverse huwelijk met de arts Leendert Eerland. Wie was zij en wie maakte de andere foto’s in het album, waarop Slauerhoff in Macao te zien is?
En verder:
menno voskuil, Ben je in de winterboom. James Purdy en de Nederlandse private press
marco entrop, Tussen wilde zwanen en onsterfelijke nachtegalen.Op verjaarsvisite bij J.C. Bloem
bart slijper, Desperate charges. Tachtigers en sport
hans olink, Het geheim van Buchenwald
jan paul hinrichs, Schoon & haaks
paul arnoldussen, Wout Vuyk (1922-2016)
De Parelduiker is een uitgave van Uitgeverij Bas Lubberhuizen | Postbus 51140 | 1007 EC Amsterdam
# Meer op website De Parelduiker
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book Stories, Art & Literature News, Bloem, J.C., LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING, Slauerhoff, Jan
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature