Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
POËZIEWEEK IN NEDERLAND EN VLAANDEREN 2020
nog t/m 5 februari 2020
# meer informatie op website poëzieweek:
https://www.poezieweek.com/
More in: #More Poetry Archives, - Bookstores, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, City Poets / Stadsdichters, CLASSIC POETRY, CONCRETE , VISUAL & SOUND POETRY, EXPERIMENTAL POETRY, LIGHT VERSE, MODERN POETRY, Poëzieweek, STREET POETRY, TRAVESTY & POETRY
Queer Shakespeare: Desire and Sexuality draws together 13 essays, which offer a major reassessment of the criticism of desire, body and sexuality in Shakespeare’s drama and poetry.
Bringing together some of the most prominent critics working at the intersection of Shakespeare criticism and queer theory, this collection demonstrates the vibrancy of queer Shakespeare studies.
Taken together, these essays explore embodiment, desire, sexuality and gender as key objects of analyses, producing concepts and ideas that draw critical energy from focused studies of time, language and nature.
The Afterword extends these inquiries by linking the Anthropocene and queer ecology with Shakespeare criticism.
Works from Shakespeare’s entire canon feature in essays which explore topics like glass, love, antitheatrical homophobia, size, narrative, sound, female same-sex desire and Petrarchism, weather, usury and sodomy, male femininity and male-to-female crossdressing, contagion, and antisocial procreation.
Queer Shakespeare
Desire and Sexuality
Editor(s): Goran Stanivukovic
Published: 13-07-2017
Format: Hardback
Edition: 1st
Extent: 424 pp
ISBN: 9781474295246
Imprint: The Arden Shakespeare
Dimensions: 198 x 129 mm
Bloomsbury Publishing
$144.00
Queer Shakespeare. Desire and Sexuality
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, - Book Stories, Archive S-T, Archive S-T, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, LGBT+ (lhbt+), Shakespeare, William, THEATRE, TRAVESTY & POETRY
VERBOLGEN OVER ‘MEVROUW DE NATUUR’
Vrouwen in mannenkleren (4/4)
Door Jef van Kempen
Na het verschijnen in 1751 van zijn populaire geromantiseerde biografie De Bredasche Heldinne ging het snel bergafwaarts met Franciscus Lievens Kersteman. Hij schreef nog wel een enkele avonturenroman zoals De Delfsche Juffer, maar een groot deel van zijn verdere leven bracht hij door in gevangenissen en verbeterhuizen. Zijn jongere broer Petrus Lievens Kersteman boekte nog wel succes met een bestseller in het genre van de travestietenliteratuur: De Vrouwelijke Cartouche
Maria van Antwerpen moet bij haar proces in 1751 nog hebben gehoopt op steun van de zijde van de stadhouder van Oranje, zoals Lies Weyerman was overkomen. Of tenminste op eeuwige roem, zoals bij amazonepirate Mary Read. Maar het feit dat ze in haar soldatentijd gehuwd was met een sergeantsdochter, werd haar zwaar aangerekend. Maria werd veroordeeld en verbannen. Na wat omzwervingen kwam ze in Gouda terecht waar ze aan de kost kwam als naaister. Ze ging samenwonen met een nichtje van haar hospita. In 1761 leerde ze de ongewenst zwangere prostitué Cornelia Swartsenberg kennen. Maria ging weer als man leven om met haar te kunnen trouwen. Als Machiel van Handtwerpen nam ze opnieuw dienst in het leger. In 1769 overkwam haar hetzelfde als haar in Breda was overkomen; ze werd herkend en ontmaskerd als travestiet. Door alle commotie en het langdurige proces raakte Maria verbitterd. “Het heeft my selver dikmaals verbolgen gemaakt, dat Mevrouw de Natuur soo onmededoogent, tegens myn neyging en gemoets driften, met my gehandelt heeft.” Na haar verbanning uit Gouda werd niets meer van haar gehoord. Onopgemerkt overleed ze in 1781 in haar geboortestad Breda. Ze was tweeënzestig jaar oud.
Voor de inwoners van Breda zou Maria van Antwerpen altijd hun eigen ‘heldinne’ blijven. Een Negentiende-eeuws straatlied verhaalt:
Gy dochters en vrouwen / ‘t dint u tot een leer / wilt dit wel onthouwen / van deés dochter teer / manhaftig in reden / kloekmoedig in bloed / en eerbaer in zeden / standvastig in moed / veel Jongmans die gryzen / zoo zy zyn Soldaat / wilt de meysjens pryzen / om haer kloeke daed.
(Brabants Dagblad, 27 maart 2003)
More in: Jef van Kempen, TRAVESTY & POETRY
.jpg)
De schrik der zee
Vrouwen in mannenkleren (3/4)
Door Jef van Kempen
Maria van Antwerpen kende meer roemruchte voorbeelden van vrouwelijke travestie uit haar eigen omgeving, zoals Mary Read. Mary werd omstreeks 1690 in Londen geboren. Haar moeder voedde haar op als een jongen om de erfenis van een overleden broertje te kunnen incasseren. Op haar dertiende liep Mary thuis weg en nam onder de naam Mark Read dienst bij de cavalerie van een Vlaams huurleger. Daar werd ze verliefd op een Brabantse medesoldaat en viel ze door de mand. Nadat beide geliefden ontslag uit het leger hadden genomen, begonnen ze in Breda, in de buurt van het Kasteel, een herberg genaamd De Drie Hoefijzers. Toen enkele jaren later haar geliefde overleed, nam Mary opnieuw haar toevlucht tot de travestie.
Ze monsterde in Antwerpen aan als matroos op een schip met als bestemming West-Indië.
Het schip werd geënterd door het piratenschip van Jack Rackam, bijgenaamd Calico Jack.
Rackam’s vrouw, de Amerikaanse Anne Bonny, deed als stuurman dienst. Mary sloot zich bij de piraten aan en zou, net als Anne, legendarisch worden als nietsontziende “amazonepiraat”. In november 1720 werd het schip van Calico Jack opgebracht en de hele bemanning tot de galg veroordeeld.
.jpg)
Of Mary Read ook echt is opgehangen, of dat ze zwanger was en in een kerker in Jamaica is gestorven, is altijd onopgehelderd gebleven. In 1724 verscheen al haar eerste biografie, opgetekend door Captain Charles Johnson. Het duurde nog twee eeuwen voordat duidelijk werd dat Johnson niemand minder was dan Daniel Defoe, schrijver van Robinson Crusoe. En Simon Vestdijk liet de vrouwen een rol spelen in zijn roman Rumeiland.
In de verhalen over Anne Bonny en Mary Read is vaak sprake van een lesbische verhouding. Anne en Mary zijn tot op de dag van vandaag een symbool voor de feministische beweging in Amerika.
Ook in Nederland is Mary Read nooit helemaal vergeten:
“Ze heette Bloody Mary / En was de schrik der zee / Dus drink op Bloody Mary / En op alles wat ze dee !”
Dit lied van Swaneveld en Poederbach staat al jaren in de smartlappen-top-honderd.
(Brabants Dagblad, 13 maart 2003)
More in: Jef van Kempen, TRAVESTY & POETRY
De gedenkwaardige Krygsbedryven
van Lys Sint Mourel
Vrouwen in mannenkleren (2/4)
Door Jef van Kempen
In een van de tegen haar gevoerde processen verklaarde de ‘Bredasche Heldinne’ Maria van Antwerpen zich te hebben gespiegeld aan enkele vrouwen uit haar eigen omgeving, die haar in de travestie waren voor gegaan. Een van die vrouwen was haar voormalige buurvrouw uit de Sint Janstraat in Breda: Lies Weyerman. Haar meisjesnaam was Elisabeth Sommuruell en ze was de moeder van schrijver en schilder Jacob Campo Weyerman. In zijn in 1763 verschenen biografie van J.C. Weyerman wijdt Franciscus Lievens Kersteman een hoofdstuk aan de avonturen van Elisabeth. In zijn verhaal heet ze Lys Sint Mourel.
“Meer Vrouwen hebben in Mansgewaad fortuin in den Oorlog gezogt, en roemruchtige blyken van haare kloekhartigheid in bloedige Velt- en Zee Slagen gegeven maar de gedenkwaardige Krygsbedryven van Lys Sint Mourel overtreft al het geene die van de Vrouwelyke kunne voor, en na haar tyd in het beroep van den Wapenhandel verricht hebben”.
Lys werkte op haar vijftiende in herberg De Gekroonde Zwaan aan de Heuvel in Tilburg. Op een nacht in november 1669 probeerde een Franse koopman haar te verkrachten. Lys “ontrukte schielyk en verwoed de Deegen uit de handen van den Fransman” en stak hem dood. Ze sloeg, verkleed als man, in paniek op de vlucht en liet zich ronselen door het Staatsleger. Ze zou het, onder de naam Tobias Morello, nog tot vaandrig brengen. Bij de belegering van Bonn (1673) raakte ze gewond door een schot in de borst en kwam haar ware sekse aan het licht. Door de opschudding die de onthulling teweeg bracht, kwam het voorval onder de aandacht van stadhouder prins Willem III, die haar om haar heldhaftige gedrag beloonde met een jaargeld voor haar verdere leven. Elisabeth trouwde met de uit Tilburg afkomstige beroepsmilitair Hendrick Weyerman en vestigde zich in Breda, waar ze een herberg dreef aan de Grote Markt.
Maar Maria van Antwerpen had nog een aansprekend voorbeeld uit haar eigen omgeving: een gevreesde vrouwelijke piraat die haar einde zou vinden in een kerker in Jamaica.
(Brabant Dagblad, 30 januari 2003)
More in: Jef van Kempen, TRAVESTY & POETRY
.jpg)
EEN RYNE EN SUYVERE MAAGD
Vrouwen in mannenkleren (1/4)
Door Jef van Kempen
Omdat al eerder "Vrouwen sig in den Krygs-Dienst met Lof en Eer gequeeten hebben", had Maria van Antwerpen zich ook als soldaat laten ronselen. "Op die manier kan ik ook best een ryne en suyvere Maagd blyven."
Maria was 21 jaar oud toen ze in 1751 in haar geboortestad Breda gevangen werd gezet. Ze had ruim 5 jaar in het leger gediend. Zoals ze tijdens haar proces verklaarde, was ze een vrouw die zich "in de natuur een manspersoon voelde".
De historici Rudolf Dekker en Lotte van de Pol hebben in hun in 1989 verschenen studie Vrouwen in mannenkleren de geschiedenis van 120 vrouwen die tussen 1500 en 1800 in West-Europa als man leefden, weten te achterhalen. Dat is vermoedelijk het topje van de ijsberg. Veel jonge vrouwen, verstoten, op de vlucht, op zoek naar avontuur, zochten hun heil in een leven als soldaat of matroos. En was er een betere manier om de avances van mannen te ontlopen dan door zelf man te worden?
Gelijktijdig met Maria van Antwerpen zat in dezelfde militaire gevangenis, op de hoek van de St. Janstraat en de Halstraat in Breda, Franciscus Lievens Kersteman ingesloten.
.jpg)
Kersteman (1728-1792) was jurist en een berucht oplichter. Hij zou meer dan 10 jaar van zijn leven in een gevangeniscel doorbrengen. Maar Kersteman was bovenal een getalenteerd schrijver. Hij tekende het levensverhaal van Maria in de gevangenis op en publiceerde het als de roman: De Bredasche Heldinne. Travestietenliteratuur was in die tijd een populair genre. Veel schrijvers, dichters en liedjeszangers hebben zich op dit onderwerp gestort.
Kersteman verklaarde aan het eind van zijn leven dat De Bredasche Heldinne hem: "Een fraaie stuiver gelds in den zak bragt".
Maria van Antwerpen had zich laten inspireren door verhalen over Bredase vrouwen die haar waren voorgegaan als vrouwelijke travestiet zoals de roemruchte piraat Mary Read. In de St. Janstraat, vlakbij de gevangenis, had de vader van Maria een buurvrouw gekend met een veelbewogen travestietenverleden: Lies Weyerman. Haar meisjesnaam was Elisabeth Sommuruell. Haar verhaal begint in 1669, in een herberg aan de Heuvel in Tilburg. Met een moord.
(Brabants Dagblad, 28 november 2002)
More in: Jef van Kempen, TRAVESTY & POETRY
JACOB CAMPO WEYERMAN
DE CASANOVA VAN BREDA
door Jef van Kempen
Op 9 maart 1747 overleed Jacob Campo Weyerman in de Gevangenpoort in Den Haag. Weyerman was schrijver, dichter en schilder. Maar ook een rokkenjager, hartenbreker en oplichter. Hij werd in 1677 geboren in een legerkamp bij Charleroi waar zijn moeder, de roemruchte vrouwelijke travestiet Elisabeth Sommuruell, marketentster was. Zijn vader Hendrick Weyerman was ruiter in het leger van stadhouder Willem III.
In 1680 vestigden zijn ouders zich in Breda. Zijn moeder en tante hadden lange tijd een eethuis aan de Grote Markt. Rond 1703 verlaat Jacob Breda: Vaar wel myn Land, myn Zanggodin, / Myn Schulden, en myn wufte Min. Daarna is het spoor van deze Casanova avant la lettre, soms moeilijk te volgen. Volgens de overlevering is sprake van talloze schuldeisers, liefdesavonturen en buitenechtelijke kinderen. Niet alleen in Breda, maar ook in Antwerpen, Parijs, Londen, Den Haag, Rotterdam en Amsterdam.
Zijn literaire nalatenschap geeft blijk van een groot satirisch talent. Weyerman was medewerker van obscure tijdschriften als: “De Rotterdamsche Hermes”, “Het Oog in het Zeil” en “De reizende Chinees”. Zijn bekendste werken zijn De Historie des Pausdoms (1725), De Levens-beschryvingen der Nederlandsche Konst-schilders en Konst-schilderessen (1729) en Den vrolyke Tuchtheer (1730). En wat te denken van een titel als: De geest van Jacob Campo Weyerman, of Nieuwe en aardige invallende Gedachten, zynde een vermakelyk Rommel Zootjen en verscheyde ouwe en nieuwe Kost, opgedist voor jonge Lieden, oude Droomers, en Snuffelaars. Gedrukt voor de Nieuwsgierige op het Eylandt Foppassie.
Door tijdgenoten en biografen is hij een “Brabantschen bordeelschuimer” en een “Een deugniet uit beginsel” genoemd. De mooiste kwalificatie is misschien nog wel: “Een struikrover met de pen”. Om van zijn schulden af te komen, greep Weyerman naar het middel van chantage. In zijn tijdschriften en pamfletten strooide hij lasterlijke praatjes rond over invloedrijke mensen. Vervolgens stuurde hij zijn slachtoffers een brief met een verzoek tot betaling, om zijn lastercampagne te laten ophouden. Een poging tot chantage van een bestuurslid van de V.O.C. werd hem noodlottig. In 1739 werd Jacob Campo Weyerman door het Hof van Holland tot levenslang veroordeeld. (Brabants Dagblad, 24 april 2003)
More in: Jef van Kempen, TRAVESTY & POETRY
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature