Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
In the late 1880s, a dashing young Italian aristocrat made an astonishing confession to the novelist Émile Zola.
In a series of revealing letters, he frankly described his sexual experiences with other men—including his seduction as a teenager by one of his father’s friends and his first love affair, with a sergeant during his military service—as well as his “extraordinary” personality.
Judging it too controversial, Zola gave it to a young doctor, who in 1896 published a censored version in a medical study on sexual inversion, as homosexuality was then known. When the Italian came across this book, he was shocked to discover how his life story had been distorted. In protest, he wrote a long, daring, and unapologetic letter to the doctor defending his right to love and to live as he wished.
This book is the first complete, unexpurgated version in English of this remarkable queer autobiography.
Its text is based on the recently discovered manuscript of the Italian’s letter to the doctor.
It also features an introduction tracing the textual history of the documents, analytical essays, and additional materials that help place the work in its historical context.
Offering a striking glimpse of gay life in Europe in the late nineteenth century, The Italian Invert brings to light the powerful voice of a young man who forthrightly expressed his desires and eloquently affirmed his right to pleasure.
Whether you persist in reading it as a proto-naturalist novel (despite the opinions of the editors of this volume) or treat it as a sociological document, The Italian Invert is a classic text of nineteenth-century sexology the interest of which is by no means limited to French (or Italian) studies. (Melanie Hawthorne, Texas A&M University)
Michael Rosenfeld holds two doctorates, one in French literature and civilization from the Université Sorbonne Nouvelle–Paris 3 and one in French language and literature from the Catholic University of Louvain in Belgium.
William A. Peniston is the librarian and archivist emeritus at the Newark Museum of Art, as well as a historian of France. His books include Pederasts and Others: Urban Culture and Sexual Identity in Nineteenth-Century Paris (2004).
Nancy Erber is professor emerita of modern languages and literature at the City University of New York. With Peniston, she edited and translated Queer Lives: Men’s Autobiographies from Nineteenth-Century France (2007).
The Italian Invert
A Gay Man’s Intimate Confessions to Émile Zola
Edited by Michael Rosenfeld with William A. Peniston.
Translated by Nancy Erber and William A. Peniston.
Pub. Date: 5 July 2022
272 Pages
Format: Paperback
Publisher: Columbia University Press
Language: English
Paperback: 272 pages
ISBN-10: 0231204892
ISBN-13: 978-0231204897
List Price: £25.00
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, - Book Lovers, - Book News, - Book Stories, Archive Y-Z, Émile Zola, LGBT+ (lhbt+)
Les Goncourt furent à la fois acteurs et mordants spectateurs d’un demi-siècle de vie littéraire et artistique. Écrivains, critiques, collectionneurs, ils marquèrent profondément leur temps. Cette biographie, rédigée par les deux plus grands spécialistes des Goncourt et appelée à faire date, renoue les fils de cette intense vie à deux.
Le nom de Goncourt connaît la célébrité grâce au plus fameux des prix littéraires, mais il mérite aussi de survivre car il fut porté par deux frères, hommes de lettres novateurs, irremplaçables témoins de leur temps.
Leur double biographie ressuscite un demi-siècle de vie littéraire et artistique, où l’on croise Gautier et Flaubert, où l’on côtoie Renan, Taine, Berthelot, Daudet, Zola. Collectionneurs impénitents, esthètes dolents et élitistes, Jules et Edmond de Goncourt ont transformé leur vie et celle de leurs proches en pages d’écriture. Leur Journal, leurs romans, qui ont initié le naturalisme et la littérature fin de siècle, la création de l’académie des Goncourt, tout témoigne de leur aspiration à la survie littéraire. Leurs engagements avant-gardistes s’associent paradoxalement à un conservatisme politique qui n’exclut ni la misogynie ni l’antisémitisme.
Fondée sur des archives familiales, sur des correspondances largement inédites et sur le dépouillement de la presse de la seconde moitié du xixe siècle, cette biographie magistrale s’attache à l’œuvre littéraire et historique aujourd’hui méconnue, elle renoue les fils d’une intense vie à deux, en pénétrant dans l’intimité affective d’une gémellité fusionnelle.
Jean-Louis Cabanès, professeur émérite à l’université de Paris-Nanterre, spécialiste du roman au xixe siècle et des rapports qu’entretiennent écrits littéraires et textes médicaux, est l’auteur de nombreux ouvrages. Il dirige un collectif chargé d’établir une édition critique du Journal des Goncourt.
Pierre Dufief, professeur émérite à l’université de Paris-Nanterre, a travaillé sur le roman (1850-1914) ainsi que sur les écritures personnelles (Les Écritures de l’intime, Bréal, 2001). Président de la Société des amis des frères Goncourt, il édite la correspondance des deux frères.
Les Frères Goncourt
Jean-Louis Cabanès et Pierre Dufief
Parution: 11/03/2020
Pages: 800
Format: 155 x 235 mm
Collection: Histoire Fayard
EAN: 9782213685960
Prix: € 35.00
Les Frères Goncourt de Jean-Louis Cabanès et Pierre Dufief a reçu la Mention spéciale du Prix Goncourt de la biographie.
# new books
Les Frères Goncourt
Jean-Louis Cabanès & Pierre Dufief
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Biography Archives, - Book News, Archive G-H, Archive G-H, Awards & Prizes, Émile Zola, Histoire de France, Jules et Edmond de Goncourt, Libraries in Literature
First complete translation into English by Kathleen McNerney and Helena Buffery ⊕ Contains the most beautiful prose I’ve ever read in Catalan – Anna Murià, novelist and translator
In this often poetic and lyrical novel by the revered Catalan poet Maria-Mercè Marçal, we are taken on a journey through the multiple, mobile and contradictory life, letters and loves of the fin-de-siècle Anglo-French writer, Pauline Tarn-Renée Vivien, as researched and reimagined by two principal narrators – a 1980s Catalan documentary film-maker Sara T. and a 1920s French archaeology scholar and museologist Salomon Reinach – alongside the voices of the various friends, relations, lovers, companions and servants who made her acquaintance at different moments in her life.
In the process, we are presented with a compelling reconstruction of the Belle Époque and interwar years in Paris, alongside other key sites in this transformational literary geography – Nice, Bayreuth, Switzerland, Istanbul, and the island of Lesbos – that include often dazzling evocations of other cultural figures and influencers of the age, from Zola to Pierre Louÿs and Remy de Gourmont, Liane de Pougy to Mathilde de Morny and Colette, not forgetting the central figure of Natalie Clifford-Barney, the ‘Amazone’.
Maria-Mercè Marçal:
The Passion according to Renée Vivien
Translation into English by Kathleen McNerney and Helena Buffery
Francis Boutle publishers
ISBN 9781916490659
Language: English
Format: paperback
Number of pages 354
£12
»» website Francis Boutle publishers
# new books
Maria-Mercè Marçal:
The Passion according to Renée Vivien
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive M-N, Archive U-V, Archive U-V, Émile Zola, Renée Vivien, Vivien, Renée
Tot en met 19 juni 2016 is in het Van Gogh Museum: Lichte zeden te zien, een tentoonstelling in samenwerking met Musée d’Orsay over de verbeelding van prostitutie in de Franse kunst in de periode 1850-1910. Het is voor het eerst dat dit onderwerp in een grote tentoonstelling voor het voetlicht wordt gebracht. Na de succesvolle etappe in Musée d’Orsay in Parijs, die onder de titel Splendeurs et Misères bijna 420.000 bezoekers trok, toont Lichte zeden in het Van Gogh Museum in Amsterdam hoe het thema prostitutie uiteenlopende kunstenaars bezighield. Ruim 100 schilderijen en werken op papier van meer dan 40 verschillende kunstenaars zijn te bewonderen, waaronder grote namen als Van Gogh, Degas, Toulouse-Lautrec en Picasso. De bruiklenen zijn afkomstig uit internationale musea en privécollecties, het overgrote deel van de werken is nooit eerder in Nederland getoond. Ook curieuze historische objecten zijn te zien, zoals politieregisters, pornografische foto’s, een 19de-eeuws pronkbed én het zweepje van een beroemde courtisane. Lezingen, workshops en de spraakmakende Vrijdagavonden in het museum (Vincent op Vrijdag) zorgen voor een spannend randprogramma.
Kop van een prostituee. Antwerpen, december 1885 Vincent van Gogh (1853 – 1890), olieverf op doek, 35.2 cm x 24.4 cm. Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Stichting)
Prostitutie was in de tweede helft van de 19de eeuw een favoriet onderwerp in de beeldende kunst. Geïnspireerd door Baudelaires oproep dat kunst het moderne leven moest weergeven, verbeeldden kunstenaars prostitutie als aspect van het eigentijdse stadsleven in Parijs. Ze schilderden tippelende vrouwen op de boulevards, rijke courtisanes in hun salon en afgeleefde prostituees in het bordeel. Het thema was actueel door de talrijke maatschappelijke discussies over de gevaren van prostitutie en de voor- en nadelen van regulering. Lichte zeden. Prostitutie in de Franse kunst, 1850-1910 laat zien wat kunstenaars tussen het Tweede Keizerrijk en de belle époque aantrok in dit complexe en gevoelige onderwerp. De expositie toont de wereld van de Parijse prostituees, vastgelegd door verschillende schilders en tekenaars: een wereld van contrasten, van luxe, make-up en glamour, maar ook van armoede, ziekte en ellende.
Uniek en voor het eerst in Nederland: Het is de eerste keer dat het thema prostitutie in een tentoonstelling zo uitgebreid wordt belicht. Lichte zeden. Prostitutie in de Franse kunst, 1850-1910 bevat meer dan 150 objecten, waaronder ruim 100 schilderijen, werken op papier, sculptuur en toegepaste kunst. Daaronder bevinden zich imposante en beroemde topstukken van grote namen als Édouard Manet, Edgar Degas, Henri de Toulouse-Lautrec, Pablo Picasso, Kees van Dongen, František Kupka en Vincent van Gogh, maar ook werken van minder bekende kunstenaars, zoals Louis Anquetin, Henri Gervex, Jean Béraud, Félicien Rops en Auguste Chabaud.
Beeldende kunst van hoog niveau wordt in Lichte zeden aangevuld met foto’s, boeken, tijdschriftillustraties en intrigerende en curieuze objecten zoals pornografisch fotomateriaal, een politieregister met foto’s van veroordeelde prostituees, een verguld en gedecoreerd pronkbed en het zweepje van de beroemde courtisane Valtesse de la Bigne. De bezoeker van de tentoonstelling wordt meegevoerd van de danszalen en cafés waar vrouwen hun klanten oppikten tot de gesloten wereld van de bordelen en de gevangenis waar illegale prostituees en vrouwen met geslachtsziektes werden opgesloten.
Lichte zeden. Prostitutie in de Franse kunst, 1850-1910 is vormgegeven door Clement & Sanôu, een Amsterdams vormgeversduo dat bekend is om zijn kostuum-, licht- en decorontwerpen voor opera, ballet en theater, zoals recent Mata Hari van Het Nationale Ballet.
Onzekerheid en dubbelzinnigheid: Lichte zeden is thematisch ingedeeld in vier hoofdstukken. De tentoonstelling begint met Onzekerheid en dubbelzinnigheid, waarin te zien is hoe schilders prostitutie in de openbare ruimte verbeeldden. Prostitutie was in Frankrijk vanaf het begin van de 19de eeuw gelegaliseerd. Men beschouwde het als een noodzakelijk kwaad, dat gecontroleerd en zoveel mogelijk afgeschermd moest worden om de goede zeden te beschermen en de verspreiding van geslachtsziekten tegen te gaan. Prostitutie was op straat alleen ’s avonds toegestaan (vanaf het aansteken van de gaslantaarns, l’heure du gaz) voor bij de politie geregistreerde prostituees, maar er werkten ook veel vrouwen clandestien. Op straat en in uitgaansgelegenheden was het onderscheid tussen een prostituee en een fatsoenlijke vrouw niet altijd direct duidelijk. Kunstenaars verwerkten subtiele verwijzingen naar deze ambiguïteit in hun schilderijen, zoals kleuren, houding, blikken of de interactie tussen de figuren.
Pracht en praal van de courtisanes: Het hoofdstuk Pracht en praal van de courtisanes toont werken waarop courtisanes zijn afgebeeld. Deze dure gezelschapsdames en sterren van de haute prostitution begonnen hun carrière vaak op de planken of als ‘gewone’ prostituee. Opgeklommen door het bed te delen met rijke mannen en politici, genoten zij een zekere status en pronkten met hun maatschappelijk succes door zich te laten portretteren in schilderijen, sculpturen of foto’s, die ze wijd en zijd verspreidden. De flamboyante courtisane werd aanbeden in het theater, geobserveerd door de pers en was zelfs een trendsetter in de mode. Een van de bekendste courtisanes was La Païva (1819-1884), die, geboren als Thérèse Lachmann in een arme Joodse familie in Moskou, naar Parijs trok waar zij zich opwerkte tot de meest succesvolle courtisane van de 19de eeuw. Befaamd waren de extravagante feesten en diners die zij voor de Parijse beau monde gaf en waar politici, adellijke heren en schrijvers als Gustave Flaubert en Emile Zola vaste gasten waren. Enkele meubels uit haar huis zijn in Lichte zeden te zien. Ook is er een 19de-eeuws verguld bed – gedecoreerd met een schildering van Leda en de zwaan en gebeeldhouwde engeltjes – dat waarschijnlijk in het bezit was van een courtisane of afkomstig is uit een van de vele bordelen in Parijs.
In het bordeel: van afwachten tot verleiden: Het volgende hoofdstuk in de tentoonstelling is In het bordeel: van afwachten tot verleiden, waarin de verborgen wereld van het bordeel wordt getoond – een dankbaar onderwerp voor kunstenaars op zoek naar moderne onderwerpen. Het bood hun de gelegenheid te experimenteren met een nieuwe, onconventionele weergave van het vrouwelijk naakt en te verbeelden wat zich afspeelde achter die gesloten deuren: het spel van afwachten tot verleiden, maar ook het dagelijks leven van de prostituees. Kunstenaars schilderden het eeuwige wachten op klanten, maar ook intieme, huiselijke scènes met de vrouwen in gesprek, aan de maaltijd of bij het wassen en aankleden, soms in het gezelschap van een klant.
Uitspattingen in kleur en vorm: Het laatste hoofdstuk ten slotte, Uitspattingen in kleur en vorm, belicht de moderne tijd vanaf de vorige eeuwwisseling tot 1910. Prostitutie is dan een vast thema geworden van de avant-garde. Het wordt niet meer verhuld maar expliciet in beeld gebracht, soms op karikaturale af, waarbij niet meer zozeer gaat om het onderwerp, maar om kleur, vorm en expressiviteit. De prostituee werd door deze nieuwe generatie schilders vooral afgebeeld als solitaire figuur, zonder de context van het bordeel. Sommigen vonden in de Parijse prostituee een aantrekkelijk onderwerp voor kleurrijke doeken van sensuele, losbandige vrouwen, anderen verbeeldden haar juist op een rauwe manier, als gevangene in een duistere wereld.
Prenten-Prostitutie-Privacy: Gelijktijdig met Lichte zeden wordt in het Prentenkabinet van de tentoonstellingsvleugel van het Van Gogh Museum een selectie 19de-eeuwse prenten getoond onder de titel Prenten-Prostitutie-Privacy. Deze intieme kunstwerkjes, zelfstandig of als illustratie van erotische teksten, vertrouwen de kijker als het ware op fluistertoon een geheimpje toe. Vrouwen van lichte zeden werden helemaal of half ontkleed afgebeeld in poses en situaties, die varieerden van suggestief tot expliciet seksueel. De prenten, gedrukt in kleine oplages, waren bedoeld voor een besloten kring van kunstenaars, uitgevers, handelaren en verzamelaars, die behoorden tot de decadente subcultuur binnen de Parijse hogere kringen. Zij bewaarden de losse prenten in mappen en bekeken ze in de beslotenheid van de eigen werkkamer of in de galerie. Erotiek werd gezien als een natuurlijke uiting van ‘de Franse geest’, zolang deze maar artistiek werd gebracht. Werken met een sensuele inhoud konden zo worden weggehouden van de overheidscensuur en andere moraalridders.
Nieuwe aanwinst: In de presentatie Prenten-Prostitutie-Privacy wordt ook een bijzondere nieuwe aanwinst van het Van Gogh Museum gepresenteerd: Het toilet, lezen na het bad, 1879-1883 van Edgar Degas (1834 – 1917). Degas maakte zijn erotische monotypieën (unieke afdrukken) van prostituees in de eerste plaats voor zichzelf. Hij smeerde een glasplaat volledig in met zwarte inkt en kraste en veegde tot de naakten uit het duister tevoorschijn kwamen. De tientallen ‘zwarte’ prenten werden pas na zijn dood ontdekt in zijn atelier. Het toilet, lezen na het bad is aangekocht met steun van de BankGiro Loterij, het Mondriaan Fonds en de Vereniging Rembrandt.
Catalogus: Bij de tentoonstelling verschijnt het rijk geïllustreerde boek Lichte zeden. Prostitutie in de Franse kunst, 1850-1910 (ook verkrijgbaar in een Engelse editie), Van Gogh Museum / Musée d’Orsay, 192 pagina’s, €19,95. Daarnaast is ook de Engelstalige catalogus Splendours and Miseries: Images of Prostitution in France, 1850-1910, Musée d’Orsay / Flammarion beschikbaar, 308 pagina’s, €45.
(Voor vrijdagavondprogramma & lezingenprogramma raadpleeg de website)
Tentoonstelling: Lichte Zeden
T/m 19 juni 2016
Van Gogh Museum
Museumplein 6, Amsterdam
Dagelijks open van 9 tot 18 uur,
op vrijdag tot 22 uur.
# Voor meer informatie en kaartverkoop zie website VAN GOGH MUSEUM
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Émile Zola, Exhibition Archive, Gustave Flaubert, Vincent van Gogh, Vincent van Gogh
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature