Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Totentanz
Der Türmer, der schaut zu Mitten der Nacht
Hinab auf die Gräber in Lage;
Der Mond, der hat alles ins Helle gebracht;
Der Kirchhof, er liegt wie am Tage.
Da regt sich ein Grab und ein anderes dann:
Sie kommen hervor, ein Weib da, ein Mann,
In weißen und schleppenden Hemden.
Das reckt nun, es will sich ergetzen sogleich,
Die Knöchel zur Runde, zum Kranze,
So arm und so jung, und so alt und so reich;
Doch hindern die Schleppen am Tanze.
Und weil hier die Scham nun nicht weiter gebeut,
Sie schütteln sich alle, da liegen zerstreut
Die Hemdlein über den Hügeln.
Nun hebt sich der Schenkel, nun wackelt das Bein,
Gebärden da gibt es vertrackte;
Dann klippert’s und klappert’s mitunter hinein,
Als schlüg’ man die Hölzlein zum Takte.
Das kommt nun dem Türmer so lächerlich vor;
Da raunt ihm der Schalk, der Versucher, ins Ohr:
Geh! hole dir einen der Laken.
Getan wie gedacht! und er flüchtet sich schnell
Nun hinter geheiligte Türen.
Der Mond, und noch immer er scheinet so hell
Zum Tanz, den sie schauderlich führen.
Doch endlich verlieret sich dieser und der,
Schleicht eins nach dem andern gekleidet einher,
Und, husch, ist es unter dem Rasen.
Nur einer, der trippelt und stolpert zuletzt
Und tappet und grapst an den Grüften;
Doch hat kein Geselle so schwer ihn verletzt,
Er wittert das Tuch in den Lüften.
Er rüttelt die Turmtür, sie schlägt ihn zurück,
Geziert und gesegnet, dem Türmer zum Glück,
Sie blinkt von metallenen Kreuzen.
Das Hemd muß er haben, da rastet er nicht,
Da gilt auch kein langes Besinnen,
Den gotischen Zierat ergreift nun der Wicht
Und klettert von Zinne zu Zinnen.
Nun ist’s um den armen, den Türmer getan!
Es ruckt sich von Schnörkel zu Schnörkel hinan,
Langbeinigen Spinnen vergleichbar.
Der Türmer erbleichet, der Türmer erbebt,
Gern gäb er ihn wieder, den Laken.
Da häkelt – jetzt hat er am längsten gelebt –
Den Zipfel ein eiserner Zacken.
Schon trübet der Mond sich verschwindenden Scheins,
Die Glocke, sie donnert ein mächtiges Eins,
Und unten zerschellt das Gerippe.
Johann Wolfgang von Goethe
(1749-1832)
Totentanz
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Goethe, Johann Wolfgang von, J.W. von Goethe
Wynken, Blynken, and Nod
Wynken, Blynken, and Nod one night
Sailed off in a wooden shoe,—
Sailed on a river of crystal light
Into a sea of dew.
“Where are you going, and what do you wish?”
The old moon asked the three.
“We have come to fish for the herring-fish
That live in this beautiful sea;
Nets of silver and gold have we,”
Said Wynken,
Blynken,
And Nod.
The old moon laughed and sang a song,
As they rocked in the wooden shoe;
And the wind that sped them all night long
Ruffled the waves of dew;
The little stars were the herring-fish
That lived in the beautiful sea.
“Now cast your nets wherever you wish,—
Never afraid are we!”
So cried the stars to the fishermen three,
Wynken,
Blynken,
And Nod.
All night long their nets they threw
To the stars in the twinkling foam,—
Then down from the skies came the wooden shoe,
Bringing the fishermen home:
‘Twas all so pretty a sail, it seemed
As if it could not be;
And some folk thought ’twas a dream they’d dreamed
Of sailing that beautiful sea;
But I shall name you the fishermen three:
Wynken,
Blynken,
And Nod.
Wynken and Blynken are two little eyes,
And Nod is a little head,
And the wooden shoe that sailed the skies
Is a wee one’s trundle-bed;
So shut your eyes while Mother sings
Of wonderful sights that be,
And you shall see the beautiful things
As you rock in the misty sea
Where the old shoe rocked the fishermen three:—
Wynken,
Blynken,
And Nod.
Eugene Field
(1850 – 1895)
Wynken, Blynken, and Nod
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Archive E-F, Field, Eugene
Stedelijk Museum Schiedam de tentoonstelling: Adya en Otto. Pioniers binnen de avant-garde, een tentoonstelling over het bijzondere leven en werk van het kunstenaarsechtpaar Otto van Rees (1884-1957) en Adya van Rees-Dutilh (1876-1959).
Ze zijn in hun vroege jaren, als pril gezin, omringd door bekende kunstenaars als Arp, Mondriaan en Picasso. In deze tijd leveren zij een unieke bijdrage aan beeldbepalende stromingen zoals dada en kubisme en het ontstaan van abstracte kunst.
Adya en Otto waren al tijdens hun leven bekend in toonaangevende kringen van kenners en kunstenaars. Toch is hun werk nog relatief onbekend bij het grote publiek. Als wegbereiders van de 20ste-Eeuwse moderne kunst krijgen deze kunstenaars in Stedelijk Museum Schiedam alsnog een eerbetoon. Met ruim zeventig werken uit hun pionierende jaren is voor het eerst sinds bijna vijftig jaar een groot overzicht van Adya en Otto samen in een tentoonstelling te zien. Met speciale aandacht voor Adya, die als vrouwelijke kunstenaar in de door mannen gedomineerde kunstgeschiedenis van de twintigste eeuw niet de waardering heeft gekregen die ze verdient.
Adya Dutilh (1876 – 1959) en Otto van Rees (1884 – 1957) ontmoeten elkaar rond 1902 in Blaricum waar Otto’s vader een landbouwkolonie heeft gesticht.
Adya is acht jaar ouder dan Otto en heeft gedegen teken- en schilderlessen gevolgd in Brussel. Otto maakt zijn HBS-opleiding niet af, maar krijgt wel schilderlessen.
Op aanraden van kunstenaar Jan Toorop vertrekt Otto in 1904 naar Parijs, al snel gevolgd door Adya. Daar wonen ze, te midden van internationale avant-garde kunstenaars, in het ateliergebouw Bateau-Lavoir in Montmartre en later op diverse adressen in kunstenaarswijk Montparnasse.
Adya en Otto*
*Pioniers binnen de avant-garde
28 september 2024 t/m 9 maart 2025
Stedelijk Museum Schiedam
Hoogstraat 112
3111 HL Schiedam
+31 (0)10 246 3666
info@stedelijkmuseumschiedam.nl
Catalogus
Otto en Adya van Rees – Pioniers binnen de avant-garde
Door Irène Lesparre
In een bundeling van artistiek talent en onstuitbare energie zorgde de avant-garde in het begin van de vorige eeuw voor grote omwentelingen in de kunsten. Otto van Rees en Adya van Rees-Dutilh behoorden tot de kern van deze jonge pioniers in Parijs.
Dit boek verduidelijkt hun rol aan de hand van talrijke artikelen uit die periode. Otto en Adya wisten hun stijl steeds te vernieuwen en nieuwe technieken te omarmen, van de eerste kubistische experimenten tot abstractie, van collage tot de vorming van DaDa in Zürich.
Hun werk veroorzaakte regelmatig opschudding maar gaf mede-kunstenaars juist inspiratie om gebaande paden te verlaten. Otto en Adya waren zowel partners in de kunsten alsook elkaars levensgezellen. Hun ruimhartig karakter maakte dat vele collega’s zich bij hen thuis voelden en zij een kern werden in een internationaal netwerk.
Taal Nederlands
Pagina’s 120
Formaat 23 x 28 cm
Bindwijze Paperback
ISBN 9789462625884
•fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Adya & Otto van Rees, Archive Q-R, Constructivism, Dada
Neue Liebe, neues Leben
Herz, mein Herz, was soll das geben?
Was bedränget dich so sehr?
Welch ein fremdes, neues Leben !
Ich erkenne dich nicht mehr.
Weg ist alles was du liebtest,
Weg, warum du dich betrübtest,
Weg dein Fleiß und deine Ruh –
Ach, wie kamst du nur dazu !
Fesselt dich die Jugendblüte,
Diese liebliche Gestalt,
Dieser Blick voll Treu und Güte
Mit unendlicher Gewalt?
Will ich rasch mich ihr entziehen,
Mich ermannen, ihr entfliehen,
Führet mich im Augenblick,
Ach, mein Weg zu ihr zurück.
Und an diesem Zauberfädchen,
Das sich nicht zerreißen lässt,
Hält das liebe lose Mädchen
Mich so wider Willen fest;
Muss in ihrem Zauberkreise
Leben nun auf ihre Weise.
Die Veränderung, ach, wie groß!
Liebe! Liebe! Laß mich los!
Johann Wolfgang von Goethe
(1749-1832)
Neue Liebe, neues Leben
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Goethe, Johann Wolfgang von, J.W. von Goethe
Women Poet’s Prize and Nan Shepherd Prize winner: Nina Mingya Powles publishes a much-anticipated second collection in July 2025
– In the Hollow of the Wave examines Orientalism, art and artmaking in a time of ecological crisis in distinctive poems that are elemental and tactile, shaped by memory and landscapes of the body.
Powles’ debut poetry collection, Magnolia, was shortlisted for the Forward Prize for Best First Collection and the Ondaatje Prize.
Nina Mingya Powles (born 1993) is a New Zealand poet and essayist. Born in Wellington, Powles has spent time living in Shanghai and London.
Her poetry and essay collections are inspired by nature and her Chinese – Malaysian heritage, and she has received a number of notable awards including the inaugural Women Poets’ Prize in 2018.
In the Hollow of the Wave (Poems)
by Nina Mingya Powles
Nine Arches Press
ISBN: 9781916760226
Publication date: 24th July 2025
Format: Paperback
72 pp
ISBN: 9781916760226
Price: £11.99
•fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, - Bookstores, Archive O-P, Archive O-P, Grimm, Andersen e.o.: Fables, Fairy Tales & Stories
The Apology
Think me not unkind and rude,
That I walk alone in grove and glen;
I go to the god of the wood
To fetch his word to men.
Tax not my sloth that I
Fold my arms beside the brook;
Each cloud that floated in the sky
Writes a letter in my book.
Chide me not, laborious band,
For the idle flowers I brought;
Every aster in my hand
Goes home loaded with a thought.
There was never mystery,
But ’tis figured in the flowers,
Was never secret history,
But birds tell it in the bowers.
One harvest from thy field
Homeward brought the oxen strong;
A second crop thine acres yield,
Which I gather in a song.
Ralph Waldo Emerson
(1803 – 1882)
The Apology
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Archive E-F, Emerson, Ralph Waldo, MONTAIGNE
Gij deed van alle mensen
Gij deed van alle mensen mij
De zwaarste pijn,
Van alle mensen zult ge mij
De liefste zijn.
J.H. Leopold
(1865-1925)
Gij deed van alle mensen
Vroege gedichten
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, Leopold, J.H.
Umberto Eco
was een Europeaan
in hart en nieren.
De oorlog in Oekraïne en het steeds verder naar een totalitaire staat afglijdende Rusland zou hij met pijn in het hart hebben aanschouwd.
Maar hij zou waarschijnlijk ook op alle mogelijke manieren van zich hebben laten horen en zich volop hebben ingezet voor vrede.
In Hoe herken ik een fascist, een selectie van drie belangrijke essays, weerklinkt Eco’s immer kritische stem.
Het is een stem waarnaar we moeten luisteren, want sluipend fascisme (‘Het eeuwige fascisme’) en zelfopgelegde censuur (‘Censuur en stilte’) vormen een steeds grotere bedreiging voor de Europese vrede.
Zijn oproep om tot nieuwe Europese afspraken te komen (‘Een nieuw verdrag van Nijmegen’) is dan ook bijna profetisch te noemen.
Umberto Eco (1932-2016) was een van de grootste en succesvolste schrijvers van Europa. Hij werd beroemd met zijn historische roman De naam van de roos, waarna romans volgden als De slinger van Foucault, Het eiland van de vorige dag, De begraafplaats van Praag en Het nulnummer. Ook geldt hij als een van de invloedrijkste essayisten van zijn tijd.
Umberto Eco
Hoe herken ik een fascist
Taal: nl
Paperback
2024
80 pagina’s
Uitgeverij Prometheus
EAN 9789044656794
12,50 EURO
•fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive E-F, Fascism, Umberto Eco
Ode To Beauty
Who gave thee, O Beauty!
The keys of this breast,
Too credulous lover
Of blest and unblest?
Say when in lapsed ages
Thee knew I of old;
Or what was the service
For which I was sold?
When first my eyes saw thee,
I found me thy thrall,
By magical drawings,
Sweet tyrant of all!
I drank at thy fountain
False waters of thirst;
Thou intimate stranger,
Thou latest and first!
Thy dangerous glances
Make women of men;
New-born we are melting
Into nature again.
Lavish, lavish promiser,
Nigh persuading gods to err,
Guest of million painted forms
Which in turn thy glory warms,
The frailest leaf, the mossy bark,
The acorn’s cup, the raindrop’s arc,
The swinging spider’s silver line,
The ruby of the drop of wine,
The shining pebble of the pond,
Thou inscribest with a bond
In thy momentary play
Would bankrupt Nature to repay.
Ah! what avails it
To hide or to shun
Whom the Infinite One
Hath granted his throne?
The heaven high over
Is the deep’s lover,
The sun and sea
Informed by thee,
Before me run,
And draw me on,
Yet fly me still,
As Fate refuses
To me the heart Fate for me chooses,
Is it that my opulent soul
Was mingled from the generous whole,
Sea valleys and the deep of skies
Furnished several supplies,
And the sands whereof I’m made
Draw me to them self-betrayed?
I turn the proud portfolios
Which hold the grand designs
Of Salvator, of Guercino,
And Piranesi’s lines.
I hear the lofty Pæans
Of the masters of the shell,
Who heard the starry music,
And recount the numbers well:
Olympian bards who sung
Divine Ideas below,
Which always find us young,
And always keep us so.
Oft in streets or humblest places
I detect far wandered graces,
Which from Eden wide astray
In lowly homes have lost their way.
Thee gliding through the sea of form,
Like the lightning through the storm,
Somewhat not to be possessed,
Somewhat not to be caressed,
No feet so fleet could ever find,
No perfect form could ever bind.
Thou eternal fugitive
Hovering over all that live,
Quick and skilful to inspire
Sweet extravagant desire,
Starry space and lily bell
Filling with thy roseate smell,
Wilt not give the lips to taste
Of the nectar which thou hast.
All that’s good and great with thee
Stands in deep conspiracy.
Thou hast bribed the dark and lonely
To report thy features only,
And the cold and purple morning
Itself with thoughts of thee adorning,
The leafy dell, the city mart,
Equal trophies of thine art,
E’en the flowing azure air
Thou hast touched for my despair,
And if I languish into dreams,
Again I meet the ardent beams.
Queen of things! I dare not die
In Being’s deeps past ear and eye,
Lest there I find the same deceiver,
And be the sport of Fate forever.
Dread power, but dear! if God thou be,
Unmake me quite, or give thyself to me.
Ralph Waldo Emerson
(1803 – 1882)
Ode To Beauty
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Archive E-F, Emerson, Ralph Waldo
Lie-a-bed
My darling lies down
in her soft white bed,
And she laughs at me.
Her laughter has flushed
her pale cheeks with red.
Her eyes dance with glee.
My darling lies close
in her warm white bed,
And she will not rise.
I will shower kisses
down on her sleepyhead
Till she close her eyes.
Gioja’s no happier fresh
from the South.
But my kisses free
Will straiten the curves of
this teasing mouth,
If it laughs at me.
Lesbia Harford
(1891-1927)
Lie-a-bed
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Archive G-H, Feminism, Harford, Lesbia, Workers of the World
Under a Future Sky is a gathering of generations, a performance with ghosts anchored in Brynn Saito’s journey with her father to the desert prison where, over 80 years ago, her grandparents met and made a life.
Born of a personal ache, an unquenchable desire to animate the shadow archive, Saito’s journey unfolds in lyric correspondences and epistolary poems that sing with rage, confusion, and, ultimately, love. In these works, descendants of wartime incarceration exchange dreams, mothers become water goddesses, and a modern daughter haunts future ruins. To enter this book is to enter the slipstream of nonlinear time, where mystical inclinations, yellow cedars, and sisterhood make a balm for trauma’s scars. Altogether, the work enacts a dialogue between the past and the present; the radical ancestor and the future child; and the desert prison and the family garden, where Saito’s father diligently gathers stones.
Brynn Saito is the author of Power Made Us Swoon (2016) and The Palace of Contemplating Departure (2013), winner of the Benjamin Saltman Poetry Award from Red Hen Press and a finalist for the Northern California Book Award. She has received grant support from Densho, Hedgebrook, and the Santa Fe Arts Institute. Her poems have appeared in the New York Times and American Review among other journals and anthologies. She was a finalist for the Paterson Poetry Prize and the Milt Kessler Poetry Book Award. Brynn lives in Fresno, CA, where she is an Assistant Professor at California State University, Fresno and co-director of Yonsei Memory Project.
Brynn teaches in the MFA program at California State University, Fresno. She’s co-editing with Brandon Shimoda an anthology of poetry written by descendants of the Japanese American / Nikkei incarceration, forthcoming in 2025 from Haymarket Books.
Under a Future Sky
by Brynn Saito
112 pages
August 15, 2023
ISBN-13 978-1636281070
Publisher: Red Hen Press
Hardcover
€20,99
•fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, *War Poetry Archive, - Book News, - Bookstores, Archive S-T, Archive S-T, Racism
Regen
Bij het gelijknamige schilderij uit 1917 van Hans Baluschek
Droomloze schaduwen doen mensen op ieder
twee mensen lijken. Ze menen dat ze pas bestaan
als ze praten maar onzichtbaar als hoorspelen is
hun taal, een cadans in balans met het zwijgen.
Ze willen vreemde woorden spreken die lichtjes
opstijgen, en daar met de vinger naar wijzen.
Bert Bevers
Regen
•fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert, FDM in Berlin
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature