New

  1. Umberto Eco: Hoe herken ik een fascist
  2. Ode To Beauty by Ralph Waldo Emerson
  3. Lie-a-bed by Lesbia Harford
  4. Under a Future Sky poetry by Brynn Saito
  5. Bert Bevers: Regen
  6. The Snow-Storm by Ralph Waldo Emerson
  7. Eliza Cook: Song for the New Year
  8. D. H. Lawrence: New Year’s Eve
  9. Bert Bevers: Arbeiterstadt
  10. O. Henry (William Sydney Porter): The Gift of the Magi. A Christmas story
  11. Emily Pauline Johnson: A Cry from an Indian Wife
  12. Bluebird by Lesbia Harford
  13. Prix Goncourt du premier roman (2023) pour “L’Âge de détruire” van Pauline Peyrade
  14. W.B. Yeats: ‘Easter 1916’
  15. Paul Bezembinder: Nostalgie
  16. Anne Provoost: Decem. Ongelegenheidsgedichten voor asielverstrekkers
  17. J.H. Leopold: O, als ik dood zal zijn
  18. Paul Bezembinder: Na de dag
  19. ‘Il y a’ poème par Guillaume Apollinaire
  20. Eugene Field: At the Door
  21. J.H. Leopold: Ik ben een zwerver overal
  22. My window pane is broken by Lesbia Harford
  23. Van Gogh: Poets and Lovers in The National Gallery London
  24. Eugene Field: The Advertiser
  25. CROSSING BORDER – International Literature & Music Festival The Hague
  26. Expositie Adya en Otto van Rees in het Stedelijk Museum Schiedam
  27. Machinist’s Song by Lesbia Harford
  28. “Art says things that history cannot”: Beatriz González in De Pont Museum
  29. Georg Trakl: Nähe des Todes
  30. W.B. Yeats: Song of the Old Mother
  31. Bert Bevers: Großstadtstraße
  32. Lesbia Harford: I was sad
  33. I Shall not Care by Sara Teasdale
  34. Bert Bevers: Bahnhofshalle
  35. Guillaume Apollinaire: Aubade chantée à Laetare l’an passé

Categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
  3. DANCE & PERFORMANCE
  4. DICTIONARY OF IDEAS
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc.
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence
  9. MONTAIGNE
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
  13. MUSIC
  14. NATIVE AMERICAN LIBRARY
  15. PRESS & PUBLISHING
  16. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
  17. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens
  18. STREET POETRY
  19. THEATRE
  20. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young
  21. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women
  22. WAR & PEACE
  23. WESTERN FICTION & NON-FICTION
  24. ·

 

  1. Subscribe to new material: RSS

Ton van Reen: Het diepste blauw (075). Een roman als feuilleton

Voor ze naar binnen gaan, plukken ze dikke ijspegels van het afdakje boven de deur, om op te sabbelen.

Binnen maken ze een vuurtje van houtblokken. Als het een beetje warm is, trekken Mels en Tijger hun schoenen en sokken uit om ze bij het vuur te drogen. Hun tenen zijn zo wit als die van hun grootmoeder toen ze opgebaard lag en haar voeten net iets onder het laken uit staken. Mels had het niet kunnen laten om er even in te knijpen. Hij weet zeker dat ze even de ogen opende en dat ze heel zacht `au’ had gezegd. Zijn grootmoeder hield van grapjes, daaraan kon de dood niets veranderen. Maar van zijn vader had hij een draai om zijn oren gekregen.

Daardoor weet Mels het nog. Veel meer dan dat voorval heeft hij niet van haar onthouden: hij was nog klein toen ze doodging. Ze kennen haar vooral uit de verhalen van grootvader Bernhard. En ze weten dat ze van paarse viooltjes hield, want hij zorgt ervoor dat haar graf altijd vol paarse viooltjes staat.

`Ik zal jullie voeten warmen’, zegt Thija. Ze wrijft hun tenen warm met sneeuw, net zo lang tot ze gloeien als ijzer in smidsvuur. Ondertussen vertelt ze over de winter in China, waar het heel gewoon is dat de sneeuw zo hoog ligt dat de mensen er tunnels in aanleggen en de dorpen in de winter op vestingen lijken, met daken van ijs waar de zon doorheen schijnt.

`Er was eens een meisje in China dat in een gevangenis zat’, begint Thija.
`Waarom?’
`Omdat haar moeder niet van haar hield. Ze zat niet in een echte gevangenis, voor haar gevoel was het zo. Om lief voor haar moeder te zijn, plukte ze bloemen. Maar toen ze de bloemen aan haar moeder gaf, vond die de kleur niet mooi. Toen bakte ze een taart voor haar moeder, maar die lustte de taart niet omdat ze in plaats van suiker per ongeluk zout had gebruikt. Een lieve moeder had tegen haar kind gezegd: “O, wat heb jij een lekkere taart gebakken. Geef me nog maar een stukje.” Maar in haar zenuwachtigheid deed het meisje alles fout. Op een keer, toen haar moeder weer tegen haar schreeuwde, werd het meisje heel boos. Toen haar moeder sliep, pakte ze het taartmes en sneed haar het hoofd af. Ze stopte het in een taartdoos en stuurde het naar de keizer, omdat de keizer oud en alleen en blind en een beetje zielig was. Ze dacht: Als hij de doos opent en het haar van mijn moeder voelt, vindt hij er misschien troost in door het te strelen. Zo was haar moeder dan toch nog ergens goed voor. De rest van het lichaam sneed ze in stukken en gooide die in zee.’

`En toen?’
`Dit is alles.’
`Dit verhaal is niet af’, zegt Mels. `Krijgt ze straf? Wordt die moeder weer heel en krijgt ze dan spijt?’
`Vertel jij het verhaal maar verder.’
`Goed. Op een dag toen de keizer het haar van de moeder zat te strelen, merkte hij dat het alleen een hoofd was. Dat deed hem verdriet. Hij wilde het hele lichaam van de vrouw kunnen strelen. Hij liet in het land omroepen dat wie hem het lichaam van de vrouw bracht, een beloning zou krijgen.

Op een dag vonden een paar vissers de stukken van het lichaam in hun netten. Ze brachten ze naar de keizer. Die was blij. Vurig wenste hij dat de vrouw weer tot leven kwam. Maar toen de keizerlijke dokters haar in elkaar aan het zetten waren, ontdekten ze dat ze geen hart had. Daarom gaven ze haar het hart van een slang. Ze begon weer te leven. De vrouw was verbaasd toen ze zichzelf in de armen van de keizer terugvond.’

`En toen?’ vraagt Tijger.
`Dan is het verhaal afgelopen.’
`Dat kan niet. Ik weet hoe het verdergaat. De vrouw wil zich wreken op haar dochter. En ze is sluw omdat ze nu het hart heeft van een slang. Op een nacht glijdt ze, in de gedaante van een slang, het huis van haar dochter binnen en probeert haar te wurgen. Maar de dochter herkent haar aan haar ogen. Die zijn nog altijd even vals. Nu kan haar moeder haar slangengedaante niet meer afleggen, want wie in valse vermomming herkend wordt, moet voor altijd in die gedaante blijven huizen en kan nooit meer zichzelf worden. De moeder vlucht naar het bos. Daar woont ze nu nog, als een gevaarlijke slang. Alle kinderen die in het bos komen, eet ze op.’

Zo is het genoeg’, zegt Thija. `Zwarte sprookjes eindigen altijd met opgegeten kinderen.’
De schoenen en sokken zijn weer droog. Het vuur is al bijna uit. Ze gooien een paar emmers sneeuw op de nog gloeiende as die sissend protesteert, alsof de duivel zelf zich in de resten van het vuur ligt te warmen.
Ze gaan naar de zolder. Het raampje van de molenzolder is wit van de sneeuw. De binnenkant van het glas is geëtst met ijsbloemen die lijken op het suikerwerk op een abrikozenvlaai.

Het is alsof ze onder een stolp zitten. Om elkaar te verstaan is fluisteren meer dan genoeg. Hun stemmen komen met wolkjes uit hun mond. De woorden bevriezen bijna op hun lippen, de letters vallen als spelden zo zacht op de vloer, maar maken toch nog genoeg geluid om elkaar onder deze stolp van stilte te kunnen verstaan.
Tijger blaast zijn handen warm. Het klinkt oorverdovend luid.

`Stil’, zegt Thija. `We zijn hier om te luisteren naar de stilte.’
Ze durven bijna niet meer te ademen.
Plotseling horen ze een kreet. Ver weg. Het is net alsof hij over een enorme vlakte naar hen toe komt.
`Dat is iemand die bang is’, zegt Thija.
`Het is die zigeunerjongen’, zegt Mels. `Jacob.’
`Is hij dan nog niet dood?’
`Hij zit in die wagen om beter te worden. Hij roept zo hard omdat hij alleen is. Het is mijn schuld. Ik heb beloofd dat ik terugkwam.’
`Dan gaan we nu’, zegt Thija.

Ze verlaten de stille stolp van de molen en lopen langs de Wijer het dorp uit.
Door het dikke zuigende pak sneeuw duurt de tocht eindeloos lang.
De woonwagens en de kleine keet staan nog steeds op dezelfde plaats, aan het eind van een bosweg.
Iemand tikt op het beslagen raam van het keetje. Ze moeten goed kijken. Het is Jacob.

`Ik dacht dat je me vergeten was’, roept hij.
`We konden je tot in het dorp horen roepen’, zegt Mels. `Als het koud is, draagt een stem heel ver.’
`Ik was even buiten’, zegt de jongen. `Om door de sneeuw te lopen. Ik geloof niet dat ik beter word door in dit hok te blijven zitten. Daarom schreeuwde ik zo hard. Niet van kwaadheid, hoor. Van blijdschap omdat ik de sneeuw voelde.’
Jacobs moeder komt uit haar woonwagen naar buiten. Ze kennen haar goed. Mels’ moeder heeft zeker al twintig vingerhoeden van haar gekocht, maar ze gebruikt er nooit een. Ze zien Jacobs vader achter de ruit zitten, zijn hoofd in de rook van een sigaret.
`Ik ben blij dat jullie Jacob opzoeken’, zegt ze.
`Hoelang is hij al ziek?’
`Al heel lang. Kom even binnen, ik heb thee.’

In de wagen moeten ze zich voorzichtig bewegen om de porseleinen engelen en adelaars en de kristallen vazen niet om te stoten. De wagen staat propvol.
Ze drinken thee.
`Het gaat niet goed met Jacob’, zegt zijn moeder. `Ik zeg het eerlijk, het is een wonder dat hij nog leeft. Hij wil niet dood. Misschien haalt hij de lente. Dan kan het nog lang duren.’
Jacobs vader zucht, inhaleert diep en blaast de rook uit in kringetjes.
`Als hij niet beter wordt, dan mag hij toch wel uit dat keetje?’ vraagt Mels.
`Als we tegen hem zeggen dat hij eruit mag, weet hij dat het afgelopen is.’
`Dank u voor de thee’, zegt Mels. `We willen nu graag naar Jacob.’
Jacobs vader dooft de sigaret, kijkt hen een voor een aan, lijkt iets te willen zeggen, slikt, alsof hij een brok in zijn keel heeft, zegt niets en rolt een nieuwe sigaret.

Door de sneeuw lopen ze terug naar de kleine wagen.
Jacob nodigt hen naar binnen. Dat mag nu dus ook.
In de wagen ruikt het naar schoonmaakmiddelen. Zijn het de medicijnen die zijn longen beter moeten maken?
Jacob zit op het bed. Zijn gezicht is wit als sneeuw.
`Zien zieke kinderen er allemaal zo uit als ik?’ vraagt hij.
`Als je beter bent, krijg je net zo’n rode kleur van de kou als wij’, zegt Mels. `Straks, als je weer naar school gaat.’
`Op scholen houden ze niet van zigeuners.’
`Bij ons wel’, zegt Mels. `We hebben ook een meisje uit China in de klas.’
`Zij?’ Jacob kijkt naar Thija.
`Als je van verhalen houdt, kun je vriend van ons worden’, zegt Thija.

`Zigeuners kennen veel verhalen’, zegt Jacob. Hij vertelt over hoe de zigeuners door de eeuwen heen door de Kaukasus trokken en door Europa en ten slotte hier zijn aangekomen. Hij heeft een boek over de lange reis. Het staat vol platen. Zigeuners op feesten. Dansende meisjes met wijde rokken. Kampvuren. Vrouwen die levende egels opblazen door ze een strootje in hun gat te steken, ze in klei rollen en ze levend in het vuur roosteren.
`Bah, dat jullie egels eten’, zegt Mels.
Jacob zwijgt. Hij is moe. Ze staan op.

`Komen jullie weer terug?’
`Zeker’, zegt Mels.
Zachtjes gaan ze naar buiten. De sneeuw lijkt nu nog witter. Hij knarst onder hun voeten.
Zwijgend lopen ze terug naar huis.
`Raar dat Jacob blauwe ogen heeft’, zegt Thija. `En blond haar.’
`Zou het dan toch waar zijn dat zigeuners kinderen roven?’ vraagt Tijger.
`Er zijn ook blonde Chinezen’, zegt Thija.
`Bestaat niet.’
`Wel. Afstammelingen van gestrande scheepsbemanningen. En van Marco Polo. Die kreeg honderd vrouwen van de keizer.’
`Als je in de Middeleeuwen een zigeuner doodsloeg kreeg je een beloning’, zegt Mels.
`Veel?’ vraagt Tijger.
`Als je een gezin uitmoordde was je rijk. Dan kon je een kasteel kopen.’

`Jammer dat we niet in de Middeleeuwen leven’, zegt Tijger. `Dan hadden we genoeg geld om naar China te vliegen.’
Thija kijkt hem verbijsterd aan.
`Natuurlijk hadden we hen dan doodgeslagen’, zegt Tijger. `Als we toen hadden geleefd, hadden wij ook gedacht als middeleeuwers.’

Ton van Reen: Het diepste blauw (075)
wordt vervolgd

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van

Hugo Ball: 1 Stern und 7 kazamogipuffel

  

1 Stern und 7 kazamogipuffel

1 Stern und 7 kazamogipuffel
macht 13 zakopaddogei
zubtrahiere 5 franschöse Männlin
macht 1 Libanotterbett
nehme 3 Quentlin Klotzpulfer
legs in himmelsdeifelsnamen
dabei, wirst sehen wohinst
kommst wnr bällt wnr heult
wnr pfaucht wnre Daugen däht

Hugo Ball
(1886-1927)
gedicht

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Ball, Hugo, Dada, DADA, Dadaïsme

Marie Richeux: Climats de France. Roman

Tout commence à Alger en 2009, avec l’émotion profonde de Marie au moment où elle découvre « Climat de France », le bâtiment qu’y construisit Fernand Pouillon.

La pierre de taille, les perspectives imposantes, elle les connaît intimement: elle a grandi à Meudon-la-Forêt, dans un ensemble bâti par le même architecte.

Mue par le désir de comprendre ce qui mystérieusement relie les deux lieux, elle plonge dans leur passé, et dans celui de leurs habitants. Plusieurs récits s’entrelacent, comme autant de fragments d’une histoire dont elle traque le motif entre l’Algérie et la France : l’arrivée de Fernand Pouillon à Alger en mai 1953, invité à construire mille logements pour la fin de l’année par le maire récemment élu ; le souvenir d’une nuit de 1997 à Meudon-la-Forêt, quand Marie, treize ans, ne parvient pas à s’endormir à cause des chants de deuil résonnant dans la cage d’escalier ; les confidences de son voisin Malek, que ses parents, sentant le vent tourner à Oran, ont envoyé en France en 1956 et qui, devenu chauffeur de taxi, semble avoir échappé à la guerre dont la violence se déployait pourtant dans les rues de Paris.

Ici, comme en écho à l’émotion fondatrice, celle du lecteur naît de la manière dont l’écrivain laisse s’élever les voix de ces hommes et de ces femmes que l’histoire, parfois à leur insu, a traversés et qui, de part et d’autre de la Méditerranée, obstinément et silencieusement ont déroulé leur existence.

Marie Richeux
Née à Paris en 1984, Marie Richeux a grandi en banlieue parisienne. Pendant ses années d’études, elle collabore à France Culture, puis à FIP. Elle s’éloigne un temps de la radio pour se consacrer aux sciences humaines. À l’École des hautes études en sciences sociales, elle mène des recherches sur la transmission intergénérationnelle dans les familles ayant migré en France depuis le Maghreb, puis débute une thèse sur la place du silence dans cette transmission, et la possibilité collective, muséale, politique de pallier cela.
En 2009, elle commence à produire régulièrement des petites formes (fictions, documentaires, créations sonores) pour « Les Passagers de la nuit » de Thomas Baumgartner sur France Culture, et développe un travail de son et d’écriture, notamment dans l’espace public, auprès de l’artiste Malte Martin. C’est alors qu’elle préparait un documentaire sur le football breton dans les années 1970, qu’on lui propose l’animation d’une tranche quotidienne et matinale sur France Culture. Elle met en suspens sa thèse et ses autres activités et produit, à partir de 2010, l’émission « Pas la peine de crier » sur France Culture, et dont le titre devient, en septembre 2014, « Les Nouvelles Vagues ». Depuis septembre 2017, elle produit et anime, toujours sur France Culture, « Par les temps qui courent », grand entretien d’une heure avec une personnalité de l’actualité culturelle, diffusé du lundi au vendredi de 21 h à 22 h.
En 2013, elle publie son premier livre, Polaroïds, chez Sabine Wespieser éditeur. Suivi, en mars 2015, d’un récit personnel et poétique autour de la figure d’Achille, relecture contemporaine du mythe. Son premier roman, Climats de France, paraît en août 2017, toujours chez Sabine Wespieser éditeur.

Marie Richeux
Climats de France
Roman
Language: French
Paperback
272 pages
Publisher: Sabine Wespieser éditeur
2017
ISBN-10: 2848052279
ISBN-13: 978-2848052274
€ 21

# new books
Marie Richeux
fleursdumal.nl magazine

More in: - Book Lovers, - Book News, Archive Q-R, Art & Literature News

Centre Pompidou: Le Cubisme

Pour la première fois en France depuis 1953, le Centre Pompidou consacre une exposition au cubisme au travers d’un vaste panorama de l’histoire du mouvement à Paris entre 1907 et 1917.

 

L’originalité du projet consiste à élargir la vision traditionnellement concentrée sur les grands noms du mouvement, Georges Braque, Juan Gris, Fernand Léger et Pablo Picasso, aux cubistes secondaires, comme Gleizes et Metzinger, ou différents tels Robert et Sonia Delaunay, Marcel Duchamp ou Francis Picabia, qui exposaient dans les salons officiels parisiens   lorsque les pionniers réservaient leurs créations expérimentales à un seul jeune marchand inconnu, Daniel-Henry Kahnweiler.

Riche de trois cents œuvres et de documents significatifs de son rayonnement, la présentation s’articule chronologiquement en quatorze chapitres où se détachent des chefs-d’œuvre comme le Portrait de Gertrude Stein (1905-1906) ou ceux d’Ambroise Vollard (1909) et de Daniel-Henry Kahnweiler (1910) par Picasso et des ensembles de peintures et de sculptures, jamais réunies. Elles mettent en valeur l’évolution à rebondissements du cubisme, remontant aux sources primitivistes (avec des sculptures tribales collectionnées par les artistes), et à la fascination des cubistes pour Gauguin et Cézanne. Elles reflètent la progression formelle du mouvement, d’une première étape cézannienne (avec la présence de l’exceptionnelle nature morte de Picasso, Pains et compotier sur une table, 1909) vers une transcription analytique hermétique (1910-1912) transformée en version plus synthétique (1913-1917), qui marque le retour de la représentation et de la couleur.

La part la plus révolutionnaire du cubisme – l’invention des papiers collés, des collages et des constructions de Braque, Picasso, Gris et Henri Laurens – est représentée par des grandes icônes de l’art du 20e siècle, comme la Nature morte à la chaise cannée de Picasso (1912) ou sa Guitare en tôle et fils de fer (1914). D’autres aspects illustrent l’importance et le prestige de la constellation cubiste : les liens avec la littérature sont retracés dans une salle dédiée aux critiques et aux poètes, incarnés par les portraits les plus marquants de Max Jacob ou d’Apollinaire, par le Douanier Rousseau et Marie Laurencin, les éditions Kahnweiler de livres cubistes, la collaboration entre les Delaunay et Blaise Cendrars autour de La Prose du Transsibérien en 1913, etc. La tragédie de la Grande Guerre (1914-1918) qui mobilise ou exile les artistes et leurs soutiens est retracée par des œuvres des artistes du front (Raymond Duchamp-Villon, Fernand Léger) ou de l’arrière parce qu’étrangers (Pablo Picasso, Cartes à jouer, verres, bouteille de rhum, « Vive la France », 1914-1915) qui témoignent de l’inévitable stérilisation du mouvement frappé par l’histoire (Marc Chagall, Les Portes du cimetière, 1917). La fin du parcours témoigne à la fois de la renaissance des rescapés comme Braque (La Musicienne, 1917-1918) et de l’influence exercée par le cubisme sur ses contemporains, comme Henri Matisse (Porte-fenêtre à Collioure, 1914) et ses héritiers abstraits (Piet Mondrian, Composition n°IV, 1914), Kasimir Malévitch, Croix noire, 1915 ou contestataires (Marcel Duchamp, Roue de bicyclette, 1913/1964), tous tributaires de la révolution cubiste.

Avec le soutien exceptionnel du Musée national Picasso-Paris
L’exposition est coproduite avec le Kunstmuseum de Bâle

# website centre pompidou

Expositions
Le cubisme

17 oct. 2018 – 25 févr. 2019 de 11h à 21h
Galerie 1 – Centre Pompidou, Paris

Centre Pompidou
Place Georges Pompidou, 75004 Paris

# Le Cubisme
Exposition Centre Pompidou
fleursdumal.nl magazine

More in: Art & Literature News, Art Criticism, Exhibition Archive, Gertrude Stein, Kubisme, Marcel Duchamp, Pablo Picasso, Piet Mondriaan, Sculpture

Haruki Murakami: Killing Commendatore. A novel

In Killing Commendatore, a thirty-something portrait painter in Tokyo is abandoned by his wife and finds himself holed up in the mountain home of a famous artist, Tomohiko Amada.

When he discovers a previously unseen painting in the attic, he unintentionally opens a circle of mysterious circumstances.

To close it, he must complete a journey that involves a mysterious ringing bell, a two-foot-high physical manifestation of an Idea, a dapper businessman who lives across the valley, a precocious thirteen-year-old girl, a Nazi assassination attempt during World War II in Vienna, a pit in the woods behind the artist’s home, and an underworld haunted by Double Metaphors.

A tour de force of love and loneliness, war and art—as well as a loving homage to The Great Gatsby—Killing Commendatore is a stunning work of imagination from one of our greatest writers.

Haruki Murakami was born in Kyoto in 1949 and now lives near Tokyo. His work has been translated into more than fifty languages, and the most recent of his many international honors is the Hans Christian Andersen Literature Award, whose previous recipients include J. K. Rowling, Isabel Allende, and Salman Rushdie.
# more on harukimurakami.com

Killing Commendatore
A novel
By Haruki Murakami
Category: Literary Fiction
Historical Fiction
Oct 09, 2018
Hardcover
$30.00
704 Pages
Published by Knopf
Oct 09, 2018
ISBN 9780525520047

# new books
fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive M-N, Art & Literature News, Haruki Murakami

Gérard de Nerval: A Victor Hugo – Poéme

   

A Victor Hugo – Poéme

De votre amitié, maître, emportant cette preuve
Je tiens donc sous mon bras le Rhin.
—J’ai l’air d’un fleuve
El je me sens grandir par la comparaison.

Mais le Fleuve sait-il lui pauvre
Dieu sauvage
Ce qui lui donne un nom, une source, un rivage,
Et s’il coule pour tous quelle en est la raison.

Assis au mamelon de l’immense nature,
Peut-être ignore-t-il comme la créature
D’où lui vient ce bienfait qu’il doit aux Immortels:

Moi je sais que de vous, douce et sainte habitude,
Me vient l’Enthousiasme et l’Amour et l’Étude,
Et que mon peu de feu s’allume à vos autels.

Gérard de Nerval
(1808 – 1855)
A Victor Hugo – Poéme
fleursdumal.nl magazine

More in: Archive M-N, Hugo, Victor, Nerval, Gérard de, Victor Hugo

Jo Nesbø: Macbeth. Blut wird mit Blut bezahlt (Thriller)

Er kennt seine Feinde nur allzu gut. Inspector Macbeth ist der taffste Cop in einer maroden Industriestadt im Norden.

Einen Deal nach dem anderen lässt er hochgehen, die Drogenbosse beißen sich an ihm die Zähne aus. Doch irgendwann wird die Verlockung zu groß: Geld, Respekt, Macht. Schnell aber wird ihm klar, dass einer wie er, der schon in der Gosse war, niemals ganz nach oben kommen wird. Außer – er tötet.

Angestachelt von seiner Geliebten, schafft er sich einen Konkurrenten nach dem anderen vom Hals. In seinem Blutrausch merkt er nicht, dass er längst jenen dunklen Kräften verfallen ist, denen er einst den Kampf angesagt hat.

Jo Nesbø, 1960 geboren, ist Ökonom, Journalist, Musiker und zählt zu den renommiertesten und innovativsten Krimiautoren seiner Generation. Seine Bücher sind in über 50 Sprachen übersetzt, werden verfilmt, und von seinen Harry-Hole-Thrillern wurden allein im deutschsprachigen Raum über 5 Millionen Exemplare verkauft. »Macbeth« ist sein neuester Thriller, der u.a. in Skandinavien, Großbritannien und den USA auf der Bestsellerliste stand. Jo Nesbø lebt in Oslo.

André Mumot (Übersetzer): André Mumot ist promovierter Kulturwissenschaftler, Journalist, Autor und Literaturübersetzer. Seit 2008 übersetzt er Autoren wie Neil Gaiman, Raquel J. Palacio, Nick Harkaway und Aleksandar Hemon. Er lebt in Berlin.

Jo Nesbø
Macbeth
Blut wird mit Blut bezahlt.
Thriller
Internationaler Bestseller
Originaltitel: Macbeth
Originalverlag: Hogarth
Aus dem Englischen von André Mumot
Gebundenes Buch mit Schutzumschlag
624 Seiten
13,5 x 21,5 cm
ISBN: 978-3-328-60017-6
€ 24,00 [D]
Verlag: Penguin
Erscheinungstermin: 27. August 2018

# new novel
Jo Nesbø – Macbeth
fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive M-N, Art & Literature News, Tales of Mystery & Imagination, Thrillers, TRANSLATION ARCHIVE

Meena Alexander: Atmospheric Embroidery. Poems

In this haunting collection of poems we travel through zones of violence to reach the crystalline depths of words  – –

Meena Alexander writes `So landscape becomes us, / Also an interior space bristling with light`. At the heart of this book is the poem cycle ‘Indian Ocean Blues’, a sustained meditation on the journey of the poet as a young child from India to Sudan..There are poems inspired by the drawings of children from war torn Darfur and others set in New York City in the present. These sensual lyrics of body, memory and place evoke the fragile, shifting nature of dwelling in our times.

Meena Alexander is an award-winning author and scholar whose previous volumes of poetry include Birthplace with Buried Stones, Quickly Changing River, Raw Silk, and Illiterate Heart (winner of the PEN Open Book Award), all published by TriQuarterly/Northwestern. Her poetry has been translated into several languages and set to music. She is also the author of an acclaimed autobiography, Fault Lines, as well as two novels; an academic study, Women in Romanticism; and a collection of essays, Poetics of Dislocation. Alexander is Distinguished Professor of English at the City University of New York and teaches at Hunter College and the CUNY Graduate Center.

Atmospheric Embroidery
Poems by Meena Alexander
Trade Paper – $17.95
NorthwesternPress
ISBN 978-0-8101-3760-8
ISBN 978-0-8101-3761-5
Publication Date June 2018
Categories: Poetry
Page Count 112 pages

new poetry
fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Bookstores, Archive A-B, Art & Literature News, MODERN POETRY

Biografie van Frans Kellendonk door Jaap Goedegebuure

Frans Kellendonk (1951-1990) is een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie: geroemd om de stilistische kwaliteit van zijn werk, spraakmakend én omstreden vanwege zijn niet zelden controversiële thematiek.

Wat betekende het voor Kellendonk dat hij als telg uit een geslacht van ambachtslieden letteren en wijsbegeerte ging studeren? Hoe verging het hem nadat hij het katholieke Nijmegen achter zich had gelaten en in Amsterdam koos voor het ongebonden bestaan van schrijver en vertaler?

In deze biografie schetst Jaap Goedegebuure Kellendonks intellectuele ontwikkeling en laat hij zien hoe persoonlijke ervaringen werden omgevormd tot verhalen en romans met een algemenere geldigheid. Voor dit levensverhaal maakte hij gebruik van tot nu toe gesloten archieven en recentelijk opgedoken brieven en documenten. Ze werpen nieuw licht op een briljante stilist en een verbeten karakter.

Kellendonk
Een biografie
Auteur: Jaap Goedegebuure
Uitgeverij: Querido
NUR: 321
Hardcover
ISBN: 9789021409979
Publicatiedatum: 25-09-2018
1e druk
Taal: Nederlands
Bladzijden 552 pp.
Bindwijze: Hardcover
Genre: Biografieen literair
Publ. datum 25-9-2018
Prijs: € 29,99

# new biography
frans kellendonk
fleursdumal.nl magazine

More in: #Biography Archives, - Book News, - Bookstores, Archive K-L, Art & Literature News, Frans Kellendonk, Jaap Goedegebuure

Die 70. Frankfurter Buchmesse von 10.-14. Oktober 2018

Universelle Menschenrechte, internationale Vielfalt, boomendes Lizenzgeschäft und ein Fest für Autoren

Ein Blick auf die Themen der 70. Frankfurter Buchmesse

Die 70. Frankfurter Buchmesse (10.-14. Oktober 2018) fällt in eine bewegte Zeit: Während die Idee eines geeinten Europas in die Defensive gerät, gewinnen populistische Gruppierungen in vielen demokratischen Ländern an Zulauf.

Das politische Klima in Deutschland ist aufgeheizt – nicht zuletzt wegen der bevorstehenden Landtagswahlen in Bayern und Hessen. Gleichzeitig verändern sich die wirtschaftlichen Voraussetzungen der Buch- und Verlagsbranche grundlegend: Immer weniger Menschen beziehen ihre Informationen aus etablierten Medien; „alternative Fakten“ sind längst Teil der Berichterstattung. Den demokratischen Meinungsbildungsprozess durch gut recherchierte Inhalte zu ermöglichen, hat für Branchenakteure oberste Priorität und ist mit Blick auf eine immer kleiner werdende Zahl von Lesern und Buchkäufern zugleich die größte Herausforderung.

„Angesichts der drängenden Themen, die unsere Gesellschaft heute beschäftigen, ist die Frankfurter Buchmesse eine wichtige öffentliche Plattform“, sagte Juergen Boos heute auf einer Pressekonferenz in Berlin. „Die internationalste Buchmesse steht seit ihrer Wiedereröffnung nach dem Zweiten Weltkrieg 1949 für Meinungs- und Publikationsfreiheit, für internationale Vernetzung und Dialog. Auch die 70. Frankfurter Buchmesse wird unter politischen Vorzeichen stattfinden. Und für uns, wie für alle anderen internationalen Buchmessen, gilt: Diskussionen zuzulassen – auch und gerade zu kontroversen Themen.
Polarisierende Autoren und Meinungen auszuhalten und argumentativ zu widerlegen, sind Errungenschaften einer demokratischen Gesellschaft. Diese Grundsätze sind Teil unserer DNA.“

An fünf Tagen im Oktober werden in Frankfurt Geschäfte gemacht, wirtschaftliche Tendenzen analysiert, gesellschaftliche Phänomene diskutiert und kulturelle Trends präsentiert. Die Frankfurter Buchmesse bezieht mit einem Veranstaltungsprogramm im Zentrum Weltempfang (Halle 4.1 B 81) und im neuen Frankfurt Pavilion selbst Stellung: Hier geht es um Kunst im Spannungsfeld von Macht und Moral, um Strategien gegen antidemokratische Tendenzen, um Grenzbereiche politischer Kommunikation. Auf der Eröffnungs-Pressekonferenz am Dienstag, 9. Oktober 2018, spricht die nigerianische Autorin Chimamanda Ngozi Adichie, deren Manifest „We Should All Be Feminists“ eine Diskussion über Feminismus ausgelöst hat. Hochrangige internationale Vertreter aus Politik und Gesellschaft haben ihr Kommen angekündigt, darunter Federica Mogherini, die Hohe Vertreterin der EU für Außen- und Sicherheitspolitik, Prof. Monika Grütters, Staatsministerin für Kultur und Medien, und Mamuka Bachtadse, Ministerpräsident Georgiens, dem Gastland der Frankfurter Buchmesse 2018.

Die Frankfurter Buchmesse ist mit über 7.300 Ausstellern aus 102 Ländern, rund 286.000 Besuchern, über 4.000 Veranstaltungen und rund 10.000 akkreditierten Journalisten und Bloggern die größte Fachmesse für das internationale Publishing.

Darüber hinaus ist sie ein branchenübergreifender Treffpunkt für Player aus den Bereichen Bildung, Filmwirtschaft, Games, Wissenschaft und Fachinformation. Einen inhaltlichen Schwerpunkt bildet seit 1976 der jährlich wechselnde Ehrengast, der dem Messepublikum auf vielfältige Weise seinen Buchmarkt, seine Literatur und Kultur präsentiert.

Die Frankfurter Buchmesse organisiert die Beteiligung deutscher Verlage an rund 20 internationalen Buchmessen und veranstaltet ganzjährig Fachveranstaltungen in den wichtigen internationalen Märkten.

Der Business Club, mit Premium Service, Networking-Formaten und Konferenzen wie THE MARKETS, ist ausschließlich zugänglich mit dem Business Ticket, der Premium-Option für B2B-Besucher.

Das 2016 entwickelte Format THE ARTS+ ist Messe, Business Festival und ein internationaler Treffpunkt der Kultur- und Kreativindustrie. Ziel ist es, die Potentiale der Digitalisierung für kreative Inhalte zu nutzen und neue Geschäftsfelder zu erschließen.

Frankfurt EDU, das internationale Bildungsformat der Frankfurter Buchmesse, präsentiert innovative Konzepte, Inhalte und Technologien für die Zukunft des Lernens.

Das Campus Weekend ist das Wochenende für Studierende auf der Frankfurter Buchmesse. Die Frankfurter Buchmesse ist ein Tochterunternehmen des Börsenvereins des Deutschen Buchhandels.

# website der Frankfurter Buchmesse

# more books
Frankfurter Buchmesse
fleursdumal.nl magazine

More in: - Book Lovers, - Book News, - Book Stories, - Bookstores, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, PRESS & PUBLISHING

Ton van Reen: Het diepste blauw (074). Een roman als feuilleton

Mels herinnert zich nog goed dat meester Hajenius eindelijk was gestorven, aan de gele verf.

Buren die zijn vrouw hadden geholpen in de laatste weken dat hij ziek was, zeiden dat hij bijna oranje was, net als de eierdooiers van bruine kippen. De gele verf waarde rond in het dorp. Grootvader Bernhard had het er druk mee gehad. Drukker dan de dokters. Die hadden het makkelijk.

De mensen die plotseling stierven, kregen volgens hen een beslag, wat dat dan ook was. En niemand vroeg ernaar. Dood was dood. Dokters waren niet veel meer dan kwakzalvers. In die tijd zou Mels met zijn kwalen allang dood zijn geweest. Nu wordt zijn leven gerekt door nieuwe uitvindingen. Nieuwe medicijnen die een lijk tot leven kunnen brengen. Maar wat heeft hij eraan?

Hij leeft in een wereld die alleen de zijne is, maar waar niemand nog belangstelling voor heeft. Wat heeft het voor zin om de tijd te rekken als hij zijn verhalen aan niemand kwijt kan?

Ton van Reen: Het diepste blauw (074)
wordt vervolgd

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van

Frida Kahlo: Making Her Self Up in Victoria & Albert Museum London

 

Exhibition On now until Sunday, 4 November 2018
Frida Kahlo: Making Her Self Up
Experience a fresh perspective on Kahlo’s compelling life story through her most intimate personal belongings

This exhibition presents an extraordinary collection of personal artefacts and clothing belonging to the iconic Mexican artist Frida Kahlo. Locked away for 50 years after her death, this collection has never before been exhibited outside Mexico.

Frida Kahlo: Making Her Self Up offers a fresh perspective on the life story of this extraordinary artist, whose charisma and powerful sense of style continue to captivate. Never before seen, specially commissioned photography, shot at the Casa Azul in Mexico City show her distinctive Mexican outfits along with her self-portraits, an unprecedented pairing that is enriched by iconic images of the artist.

Book: Frida Kahlo – Making Her Self Up – offers a fresh perspective on the life story of this extraordinary artist, whose charisma and powerful sense of style continue to captivate. Never before seen, specially commissioned photography, shot at the Casa Azul in Mexico City show her distinctive Mexican outfits along with her self-portraits, an unprecedented pairing that is enriched by iconic images of the artist.

♦Includes six inset booklets, containing photographs of Kahlo’s most intimate possessions
♦16 page section showcasing Kahlo’s wardrobe, specially conserved and mounted
♦Spectacular details of embellishments and textiles

About the authors C. Wilcox and C. Henestrosa
Claire Wilcox is Senior Curator of Fashion at the V&A and Professor in Fashion Curation at the London College of Fashion, University of the Arts London. She curated the exhibitions Vivienne Westwood (V&A, 2004), The Golden Age of Couture: Paris and London 1947–1957 (V&A, 2007) and Alexander McQueen: Savage Beauty (2015), and edited the accompanying catalogues. Circe Henestrosa is an independent curator and Head of the School of Fashion at LASALLE College of the Arts, Singapore. She curated the exhibition Appearances Can Be Deceiving: The Dresses of Frida Kahlo (Museo Frida Kahlo, Mexico City, 2012).

Format: Hardcover
ISBN 9781851779604
Dimensions 270 x 216 mm
Author: C.Wilcox and C.Henestrosa
Product code 153329
£30.00

Victoria and Albert Museum
Cromwell Road, London, SW7 2RL

# exhibition and publication
Frida Kahlo: Making Her Self Up
in Victoria and Albert Museum London

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, - Book Stories, Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, FDM in London, Frida Kahlo, Galerie des Morts

« Read more | Previous »

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature