Fleurs du Mal Magazine
Hans Ebeling Koning
De Kast
Hans Ebeling Koning (1931) received his education at AKI in Enschede where he later became a teacher in drawing and painting. His work is represented in many public and private collections including Museum Henriette Polak in Zutphen, Rijksmuseum Twente and the Museum of Modern Art in Arnhem.
Hans Ebeling Koning ©
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Hans Ebeling Koning
`Hé, zijn jullie potloodventers?’ roept grootvader Bernhard. Hij heeft hen betrapt als ze proberen om van de ene op de andere oever van de Wijer te pissen.
`Wie het verst kan’, roept Mels.
`Vroeger had ik zeker van jullie gewonnen’, lacht grootvader. `Als zeeman piste ik over de mast van het schip heen.’
`Was u dan dronken?’
`Aan boord doen ze de gekste dingen tegen de schele verveling. De stomste spelletjes. Als je maanden alleen water ziet, word je gek. Op een gegeven moment zie je meerminnen in de golven.’
`Die bestaan niet’, zegt Mels.
`O jawel, maar ze laten zich alleen zien aan wie van hen houdt.’
`Onzin.’
`Zou kunnen’, zegt grootvader. `Vroeger wist ik precies wat zin of onzin was, maar veel van wat vroeger zinnig leek, bleek later juist echte onzin te zijn.’
`Zoals wat?’
`Dat mensen hun hele leven werken bijvoorbeeld. Ik heb veel tijd verspild door te werken voor de fabriek. Vroeger liep hier een man rond in het dorp van wie ze zeiden dat hij maar half wijs was. Hij had geen fatsoenlijke broek aan zijn gat, maar hij liep de hele dag te fluiten. Hij is honderd geworden. Na zijn begrafenis hebben ze een stapel nieuwe broeken in zijn kast gevonden. Hij had van alles te veel. Wie hem in zijn afgedragen broek zag lopen, had medelijden met hem en gaf hem een nieuwe broek. En hij was nooit ziek omdat hij altijd buiten was. Achteraf bleek hij niet hálf wijs, maar héél wijs.’
`Zitten er ook meerminnen in de Wijer?’
`Dat weet je pas als je verliefd op ze wordt.’
`Hoe kan dat als je ze nooit ziet!’
`Je kunt over hen dromen. Dat is ook zoiets als verliefd zijn. Ze kunnen in je hoofd kijken. Misschien hebben ze naar jullie liggen kijken toen je over de Wijer heen stond te pissen. Nou, vergeet het dan maar.’
Met grootvader Bernhard gaan ze naar zijn molenhuis. Vroeger was het de molen van Maalderij Weduwe Hubben-Houba en Zoon.
Grootvader weet nog hoe ze bakken vis haalden uit de fuiken onder het rad. En hoe ze er in de winter schaatsten. Als de zon op het ijs vonkte, schaatsten de kinderen van de brug tot aan de bosrand en terug, pauzeerden bij de watermolen, warmden zich aan de buiskachel van de molenaarsweduwe, net zo lang tot ze van voren gloeiden en van achteren bevroren leken, en schaatsten dan weer heen en weer over de Wijer om hun kont te warmen aan de kou. ‘s Zomers zaten er nog blauwe ijsvogeltjes in de opstaande oevers ten noorden van de molen. En horden winterkoninkjes huisden onder de stropoppen van het molendak.
Lijsters zwierden rond en zwaluwen schoten als pijlen weg. Kauwen zaten als stille weduwnaars op het grasveld te treuren en Vlaamse gaaien stalen alles wat van andere vogels was. Zo veel vogels, en nog meer fretten, ratten, wezels en bunzings die van het gemorste graan van de molen leefden, of jacht maakten op de dieren die lui en vadsig waren, vetgemest door de overvloed bij de molen.
De molen was buiten gebruik geraakt toen dieselmotoren het waterrad vervingen en de firma een nieuwe molen liet bouwen, een eind van de Wijer vandaan. Met een enorme silo van meer dan dertig meter hoog die tussen het dorp en de rest van de wereld werd geplant. Later was het dorp ertegenaan gegroeid. De nieuwe maalderij was niet meer afhankelijk van de grillen van de Wijer, die in droge zomers te weinig water had om het rad te laten draaien, en in strenge winters stijf bevroren weigerde voor de molenaarsweduwe te werken.
Nadat de weduwe Hubben-Houba de molen verlaten had, was het bouwwerk in verval geraakt. Alleen de ratten en de duiven bleven in de molen huizen. De houten schoepen van het molenrad rotten weg. Na verloop van tijd was iedereen vergeten hoe het molenwerk bediend moest worden. De watermolen kwam alleen nog voor in het logo van de Firma J.J. Hubben en Zonen. Frits, de zoon van de weduwe, had de naam Houba weggehaald omdat hij het een idiote naam vond. Hubben-Houba, daar werd vaak om gelachen. Dat riepen ze naar een stier als ze hem ophitsten een koe te beklimmen. Het was weinig respectvol, vooral omdat toen al een groot aantal mensen uit het dorp in de fabriek van de weduwe Hubben-Houba hun brood verdiende.
Tot grootvader Bernhard in de molen ging wonen. Hij had het gebouw hersteld en het rad van nieuwe schoepen voorzien. Hij liet het draaien, alleen voor de lust van het draaien en om het warse molenwerk te bedienen, dat hij kon bespelen als een pianist zijn piano.
Thija is al bij het molenhuis. Ze is met de fiets gekomen.
Binnen ruikt het naar gehakt hout en jutezakken. In een weckfles op de schouw glinstert een zwarte adder. Zijn ogen vlammen op in het licht dat door de openstaande deur naar binnen valt. Hij wil naar buiten, maar zit voor altijd vast in de fles die de basis is van zijn doods bestaan.
`Hebt u geen kaarten van de zeeën die u bevaren hebt?’ vraagt Mels.
`Die heb ik niet nodig.’
`Grootvader Rudolf heeft kaarten van alle wereldzeeën.’
`Ik heb alle zeeën van de wereld in mijn hoofd. En mijn schip draag ik mee op mijn hart.’ Hij tilt zijn trui omhoog en laat het getatoeëerde schip op zijn borst zien, dat Mary heet, net als het meisje met blote borsten en lang zwart haar dat vanaf het rimpelende dek naar iemand zwaait.
`Ze zwaait niet naar u’, zegt Thija.
`Hoezo niet?’
`Ze staat met haar rug naar u toe.’
`Als ik in mijn blote bast voor de spiegel sta, zie ik haar naar mij zwaaien.’
`Hebt u een meisje gehad dat Mary heette?’ vraagt Tijger.
`Wel drie. In elke haven heten de meisjes Mary. Ze zijn genoemd naar Mare, de zee. Uit de zee komt alle leven voort. Daarom is het een mooie naam voor vrouwen.’
Nu snapt Mels waarom Mariakinderen altijd blauw dragen. Hij loopt in het diepe blauw van de zee. Dat voelt al heel wat beter.
`Was er een op wie u echt verliefd was?’
`Zeemansliefdes houden nooit stand.’ Grootvader lacht wat verlegen, alsof hij zich tegenover zijn kleinkinderen een beetje schaamt. `Die meisjes wisten ook dat de matrozen van wie ze een paar nachten hadden gehouden, waarschijnlijk nooit meer terugkeerden.’
`Is er niet één bij van wie u nog steeds houdt?’
`In China heb ik een meisje ontmoet van wie ik nog wel eens droom. Heb ik jullie het verhaal over mijn Chinese muts al verteld?’
`Nee.’
`Toen ik een keer door de stad Sjanghai liep, werd ik aangesproken door een meisje van een jaar of zestien. De manier waarop ze naar mij lachte, dat was iets heel moois. Ik kon haar niet verstaan, maar uit haar gebaren maakte ik op dat ze mijn hoed wilde hebben, in ruil voor haar zijden muts. Nou, ik vond het goed. We ruilden. Met mijn hoed naar mij zwaaiend liep ze weg. Ik zette haar muts op en ging verder. Het begon te regenen en ik moest nog zeker een uur lopen naar het schip. Maar het gekke was, het maakte me niet uit. Al regende het nog zo hard, ik floot en ik zong, de hele weg terug naar de haven. Het was een wondermuts. Vanaf toen heb ik hem elke keer als ik verdriet had opgezet. En altijd was ik dan direct weer vrolijk.’
Grootvader pakt een oude muts van de kapstok, een verfomfaaid ding van gerafelde zijde.
Mels zet hem op.
`Ik voel niks.’
`Het werkt alleen bij mij.’
`U lijkt een beetje op die man die half wijs leek’, zegt Thija bedachtzaam.
`Gelukkig maar’, lacht grootvader.
`Later ga ik ook varen’, zegt Tijger. `Ik wil de wereld zien.’
`Dat lijkt me een goed plan’, zegt grootvader. `De wereld zien, om wijs te worden. Mels, haal even een paar flessen bier uit de kelder.’
Heerlijk koel bier. Een fles voor grootvader en voor elk van hen een driekwart glas. Extra lekker omdat het eigenlijk niet hoort. En zeker voor Thija niet. Maar opa Bernhard heeft schijt aan alles wat hoort. Hij heeft de hele wereld gezien en toen hij terugkwam van zijn zeereizen is hij vrachtwagenchauffeur bij de meelfabriek geworden. Dertig jaar lang heeft Bernhard de silo van de Firma J.J. Hubben en Zonen vol geblazen met de oogst van de graanboeren.
Ton van Reen: Het diepste blauw (029)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
More in: Art & Literature News, Boekenweek, Literary Events
Jakub Shapiro ist ein hoffnungsvoller junger Boxer und überhaupt sehr talentiert.
Das erkennt auch der mächtige Warschauer Unterweltpate Kaplica, der Shapiro zu seinem Vertrauten macht. Doch rechte Putschpläne gegen die polnische Regierung bringen das Imperium Kaplicas in Bedrängnis; er kommt in Haft, als ihm ein politischer Mord angehängt wird. Im Schatten dieser Ereignisse bricht ein regelrechter Krieg der Unterwelt los. Jakub Shapiro muss die Dinge in die Hand nehmen: Er geht gegen Feinde wie Verräter vor, beginnt – aus Leidenschaft und Kalkül – eine fatale Affäre mit der Tochter des Staatsanwalts, muss zugleich seine Frau und Kinder vor dem anschwellenden Hass schützen – und nimmt immer mehr die Rolle des Paten ein.
Der Aufstieg eines Verbrecherhelden zwischen Gewalt, Eleganz und Laster, seine Verletzlichkeit als Jude im Vorkriegs-Warschau: «Der Boxer» ist grandios angelegt und fast filmisch erzählt, ein Panorama mit Sportlern und Schurken, einem Mann mit zwei Gesichtern, glamourösen Huren und charismatischen Gangstern. Ein überragender, thrillerhafter Roman, der eine eruptive Epoche geradezu körperlich erlebbar macht.
Mit Szczepan Twardoch ist Polen zurück auf der Bühne der Weltliteratur.
-Die Welt
Szczepan Twardoch, geboren 1979, ist einer der herausragenden Autoren der polnischen Gegenwartsliteratur. Mit «Morphin» (2012) gelang ihm der Durchbruch, das Buch wurde mit dem Polityka-Passport-Preis ausgezeichnet, Kritik und Leser waren begeistert. Für den ebenfalls hochgelobten Roman «Drach» wurden Twardoch und sein Übersetzer Olaf Kühl 2016 mit dem Brücke Berlin Preis geehrt. Bei polnischen Lesern wie Kritikern übertraf «Der Boxer» diese Erfolge sogar noch. Szczepan Twardoch lebt mit seiner Familie in Pilchowice/Schlesien.
Szczepan Twardoch
Der Boxer
Übersetzt von: Olaf Kühl
Deutsche Erstausgabe
Hardcover
€22,95
Verlag: Rowohlt Berlin
464 Seiten
ISBN: 978-3-7371-0008-3
Erscheinungstermin: 24.01.2018
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive S-T, Art & Literature News, Thrillers
A fascinating account by one of the world’s leading neurologists of the profound influence of William Burroughs on his medical career.
Lees relates how Burroughs, author of Naked Lunch and troubled drug addict, inspired him to discover a ground-breaking treatment for Parkinson’s Disease. Lees journeys to the Amazonian rainforest in search of cures, and through self-experimentation seeks to find the answers his patients crave. He enters a powerful plea for the return of imagination to medical research.
A fascinating personal account by one of the world’s leading neurologists of the profound influence of William Burroughs on his medical career. Lees journeys to the Amazonian rainforest in search of cures, and through self-experimentation seeks to find the answers his patients crave. ‘The inevitable comparison with the late, great Oliver Sacks is entirely just.’ – Professor Raymond Tallis
Mentored by a Madman:
The William Burroughs Experiment
by A.J. Lees (Author),
James Grauerholz (Foreword)
Hardcover
Pages: 236
$16.11
September 12, 2017
Series: Notting Hill Editions
ISBN: 9781910749104
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: #Beat Generation Archives, - Book News, - Book Stories, Archive A-B, Art & Literature News, Burroughs, William S.
Op zondag 11 maart is de première van de documentaire Dichter tegen de tijd, een portret van Jasper Mikkers, te zien in de Nieuwe Vorst, Willem II-straat, Tilburg. Aanvang 16.00 uur. Na de vertoning vindt aldaar ook de presentatie plaats van zijn nieuwe bundel Nachtleven, met illustraties van Daisy Karthaus.
Jasper Mikkers (Oerle, 1948) debuteerde in 1974 onder het pseudoniem Tymen Trolsky bij de Bezige Bij met de roman Hyacinta en Pasceline. Bij dezelfde uitgeverij verschenen later datzelfde jaar maar liefst drie dichtbundels .Na de onthulling van zijn pseudoniem in 1976 volgden nog vele publicaties, zowel onder de naam Tymen Trolsky als zijn echte naam. Naast dichtbundels onder meer het reisboek De weg van de regen (1990), de verhalenbundel De kleine jongen en de rivier (1994), en de romans Het einde van de eeuwigheid (2000) en Karl Marx Universiteit (2009).
In de periode 2013-2015 was hij stadsdichter van Tilburg; hierover schreef hij de bundel Gespiegelde stad (2015).
Nachtleven is de derde dichtbundel die hij publiceert bij de bibliofiele uitgeverij Brandon Pers, eerder verschenen Kwatrijnen (1979) en De landmeters van de keizer (2002).
Nachtleven is in meer dan een opzicht een opvallende bundel. Zoals de dichter zelf in het voorwoord schrijft: ‘Aanzet tot het schrijven van deze bundel lag in het idee dromen die regelmatig terugkwamen vast te leggen’. En wat deze uitgave zeker zo bijzonder maakt zijn de erin opgenomen tien prachtige aquarellen van Daisy Karthaus die aansluiten bij de thematiek van de tweeëntwintig sonnetten.
Nachtleven is een dichtbundel van Jasper Mikkers met tien aquarellen van Daisy Karthaus. Wilt u verzekerd zijn van een exemplaar van Nachtleven dan kunt u reserveren bij de secretaris van de Brandon Pers (via cvanraak@online.nl )
De prijs bedraagt euro 17,50 (excl. Porto) en de oplage is 140 exemplaren.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, Archive K-L, Archive M-N, Art & Literature News, Illustrators, Illustration, Jasper Mikkers, Mikkers, Jasper
Bedouin Song
From the Desert I come to thee
On a stallion shod with fire;
And the winds are left behind
In the speed of my desire.
Under thy window I stand,
And the midnight hears my cry:
I love thee, I love but thee,
With a love that shall not die
Till the sun grows cold,
And the stars are old,
And the leaves of the Judgement
Book unfold!
Look from thy window and see
My passion and my pain;
I lie on the sands below,
And I faint in thy disdain.
Let the night-winds touch thy brow
With the heat of my burning sigh,
And melt thee to hear the vow
Of a love that shall not die
Till the sun grows cold,
And the stars are old,
And the leaves of the Judgement
Book unfold!
My steps are nightly driven,
By the fever in my breast,
To hear from thy lattice breathed
The word that shall give me rest.
Open the door of thy heart,
And open thy chamber door,
And my kisses shall teach thy lips
The love that shall fade no more
Till the sun grows cold,
And the stars are old,
And the leaves of the Judgement
Book unfold!
Bayard Taylor
(1825-1878)
Bedouin Song
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Archive S-T, CLASSIC POETRY
Vincent Berquez©: Cat in dusk
Vincent Berquez is a London–based artist and poet. He has published in Britain, Europe, America and New Zealand. His work is in many anthologies, collections and magazine worldwide. Vincent Berquez was requested to write a Tribute as part of ‘Poems to the American People’ for the Hastings International Poetry Festival for 9/11, read by the mayor of New York at the podium. He has also been commissioned to write a eulogy by the son of Chief Albert Nwanzi Okoluko, the Ogimma Obi of Ogwashi-Uku to commemorate the death of his father. Berquez has been a judge many times, including for Manifold Magazine and had work read as part of Manifold Voices at Waltham Abbey. He has recited many times, including at The Troubadour and the Pitshanger Poets, in London. In 2006 his name was put forward with the Forward Prize for Literature. He recently was awarded a prize with Decanto Magazine. Berquez is now a member of London Voices who meet monthly in London, United Kingdom.
Vincent Berquez has also been collaborating in 07/08 with a Scottish composer and US film maker to produce a song-cycle of seven of his poems for mezzo-soprano and solo piano. These are being recorded at the Royal College of Music under the directorship of the concert pianist, Julian Jacobson. In 2009 he will be contributing 5 poems for the latest edition of A Generation Defining Itself, as well as 3 poems for Eleftheria Lialios’s forthcoming book on wax dolls published in Chicago. He also made poetry films that have been shown at various venues, including a Polish/British festival in London, Jan 07.
As an artist Vincent Berquez has exhibited world wide, winning prizes, such as at the Novum Comum 88’ Competition in Como, Italy. He has worked with an art’s group, called Eins von Hundert, from Cologne, Germany for over 16 years. He has shown his work at the Institute of Art in Chicago, US, as well as many galleries and institutions worldwide. Berquez recently showed his paintings at the Lambs Conduit Festival, took part in a group show called Gazing on Salvation, reciting his poetry for Lent and exhibiting paintings/collages. In October he had a one-man show at Sacred Spaces Gallery with his Christian collages in 2007. In 2008 Vincent Berquez had a solo show of paintings at The Foundlings Museum and in 2011 an exposition with new work in Langham Gallery London.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Berquez, Vincent, FDM Art Gallery, Natural history, Vincent Berquez
Joachim Ringelnatz
Bumerang
War einmal ein Bumerang;
War ein weniges zu lang.
Bumerang flog ein Stück,
Aber kam nicht mehr zurück.
Publikum – noch stundenlang –
Wartete auf Bumerang.
Joachim Ringelnatz
(1883 – 1934)
Bumerang
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Archive Q-R, Joachim Ringelnatz
For the first time in a quarter century, a major new volume of translations of the beloved poetry of Federico García Lorca, presented in a beautiful bilingual edition.
The fluid and mesmeric lines of these new translations by the award-winning poet Sarah Arvio bring us closer than ever to the talismanic perfection of the great García Lorca. Poet in Spain invokes the “wild, innate, local surrealism” of the Spanish voice, in moonlit poems of love and death set among poplars, rivers, low hills, and high sierras.
Arvio’s ample and rhythmically rich offering includes, among other essential works, the folkloric yet modernist Gypsy Ballads, the plaintive flamenco Poem of the Cante Jondo, and the turbulent and beautiful Dark Love Sonnets—addressed to Lorca’s homosexual lover—which Lorca was revising at the time of his brutal political murder by Fascist forces in the early days of the Spanish Civil War.
Here, too, are several lyrics translated into English for the first time and the play Blood Wedding—also a great tragic poem. Arvio has created a fresh voice for Lorca in English, full of urgency, pathos, and lyricism—showing the poet’s work has grown only more beautiful with the passage of time.
Federico Garcia Lorca may be Spain’s most famous poet and dramatist of all time. Born in Andalusia in 1898, he grew up in a village on the Vega and in the city of Granada.
His prolific works, known for their powerful lyricism and an obsession with love and death, include the Gypsy Ballads, which brought him far-reaching fame, and the homoerotic Dark Love Sonnets, which did not see print until almost fifty years after his death.
His murder in 1936 by Fascist forces at the outset of the Spanish Civil War became a literary cause célébre; in Spain, his writings were banned. Lorca’s poems and plays are now read and revered in many languages throughout the world.
Poet in Spain
By Federico Garcia Lorca
Translated by Sarah Arvio
Category: Poetry
Hardcover
Nov 07, 2017
576 Pages
$35.00
Published by Knopf
ISBN 9781524733117
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive G-H, Archive G-H, Art & Literature News, Garcia Lorca, Federico, WAR & PEACE
Starend naar de rand van de pyjamabroek valt hem opeens op hoe vaal hij is van het vele wassen.
Het blauw is bijna wit.
Hij zit te lang op de pot. Zijn rug wordt koud. Waarom klappen ze altijd met hun vliegtuig tegen de silo? Natuurlijk komt het door Tijger. Terwijl hij stuurt, zwaait hij naar zijn moeder.
Hij mag toch wel één keer naar China reizen? Één keer, al is het maar in een droom.
Zijn blaas is vol, maar het plassen lukt niet. Hij grinnikt als hij aan vroeger denkt. Toen piste hij over muren heen.
Ton van Reen: Het diepste blauw (028)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Stories, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
Counterculture, die term muntte socioloog Theodore Roszak voor de maatschappelijke revolte in de zestiger jaren. De hoofdstad van deze tegencultuur was New York. Eerst als broedplaats voor nieuwe visies op de kunst, het leven en de wereld: de poëzie van de Beatgeneration; de muziek van Bob Dylan; seks, drugs en rock-’n-roll. Maar later ook als strijdperk voor de Burgerrechtenbeweging, het verzet tegen de oorlog in Vietnam en tegen een materialistische, autoritaire samenleving.
Zangeres en schrijfster Patti Smith, haar gitarist en rock-’n-roll-historicus Lenny Kaye, en Dylan-biograaf Sean Wilentz – wiens vader de boekhandel 8th Street Books bestierde, waar de Beatgeneration van Allen Ginsberg opbloeide – beleefden, vormden en beschreven deze bijzondere jaren.
Een middag lang vertellen zij, aan de hand van beelden en muziek, het verhaal over wat het was en wat het voor ons nu nog kan betekenen: An Education in Counterculture.
Patti Smith
Verenigde Staten, 1946, zangeres, dichteres en ‘Godmother of Punk’
Patti Smith is zangeres en dichteres. Als ‘Godmother of Punk’ protesteerde zij met krachtige, controversiële muziek tegen de gevestigde orde en wezenloze fabrieksarbeid in de vercommercialiseerde wereld. Ze groeide op met de muziek van Bob Dylan, leefde samen met fotograaf Robert Mapplethorpe en werd een bekend gezicht in de turbulente New Yorkse kunstscene.
In 1974 begon Smith op te treden met gitarist Lenny Kaye, met wie ze nog steeds de kern van de band The Patti Smith Group vormt. Haar debuutalbum Horses (1975) wordt gezien als een van de invloedrijkste albums in de geschiedenis van de rockmuziek. Samen met Bruce Springsteen schreef ze Because the Night, haar grootste hit. Naast vele albums schreef Smith ook dichtbundels en boeken, waaronder Just Kids (2010), haar bekroonde autobiografie over het leven in New York in de jaren zeventig en haar relatie met Mapplethorpe.
Lenny Kaye
Verenigde Staten, 1946, gitarist, componist en schrijver
Lenny Kaye is gitarist, componist en schrijver. Als jonge zanger en gitarist toerde en speelde hij met verschillende bands en werkte hij als journalist voor Amerikaanse muziekbladen. Begin jaren zeventig ontmoette hij Patti Smith in de platenzaak in New York waar hij werkte. Kaye maakte elf albums met The Patti Smith Group en speelde ook in de Jim Caroll Band en Lenny Kaye Connection. Daarnaast werkte hij samen met vele andere prominente musici en artiesten, waaronder Allen Ginsberg, R.E.M. en Suzanne Vega. Momenteel werkt hij aan zijn boek Lightning Striking, over de geschiedenis van de rock-’n-roll. In 2011 werd Kaye geridderd tot Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres.
Sean Wilentz
Verenigde Staten, 1951, historicus en biograaf van Bob Dylan
Sean Wilentz is schrijver en hoogleraar Amerikaanse geschiedenis aan Princeton. Zijn vader Eli Wilentz was eigenaar van 8th Street Bookshop, het literaire middelpunt van New York in de jaren vijftig en zestig. Zo groeide Wilentz op tussen grootheden van de Beatgeneration zoals Jack Kerouac, Allen Ginsberg en William S. Burroughs, die de boekhandel geregeld bezochten. Wilentz studeerde aan Columbia en Oxford, en promoveerde aan Yale. Zijn bekendste werken zijn het monumentale The Rise of American Democracy (2005); The Age of Reagan (2008); en Bob Dylan in America (2010), over Dylans plaats in de Amerikaanse cultuurgeschiedenis. Wilentz is huishistoricus van de officiële site van Bob Dylan, en schrijft geregeld voor onder meer The New Republic, The New York Times Book Review en Dissent.
An Education in Counterculture
Nexus-symposium
26 mei 2018
13.30 – 17.30
DeLaMar Theater Amsterdam
# meer informatie website Nexus-symposium
fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, Archive K-L, Archive S-T, Archive S-T, Archive W-X, Literary Events, Nexus Instituut, Patti Smith, Smith, Patti
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature