Fleurs du Mal Magazine
A luminous new collection from Keetje Kuipers, All Its Charms is a fearless and transformative reckoning of identity.
By turns tender and raw, these poems chronicle Kuipers’s decision to become a single mother by choice, her marriage to the woman she first fell in love with more than a decade before giving birth to her daughter, and her family’s struggle to bring another child into their lives. All Its Charms is about much more than the reinvention of the American family—it’s about transformation, desire, and who we can become when we move past who we thought we would be.
Keetje Kuipers is the author of three books of poems: Beautiful in the Mouth, The Keys to the Jail, and, most recently, All Its Charms, which includes poems honored by publication in both The Pushcart Prize and Best American Poetry anthologies.
Her poetry and prose have appeared in Narrative, Virginia Quarterly Review, The New York Times Magazine, The Believer, and over a hundred other magazines. Her poems have also been featured as part of the Academy of American Poets’ Poem-a-Day series and read on NPR. Keetje has been a Stegner Fellow, a Bread Loaf fellow, and PEN Northwest’s Margery Davis Boyden Wilderness Writing Resident. She lives with her wife and children on an island in the Salish Sea, a short ferry ride away from Seattle where she is Editor of Poetry Northwest.
(. . .)
I climbed the red rocks robed in their red dust.
I put the earth—all its charms—within me,
into each waiting pocket. Lip and ear.
What will happen when my body can no longer
hold this fragrant salt, its hardened tears,
inside? Let mine into the dirt. The names
I’ve chosen for my children are already fast
across the sky like the ochre feathers that frame
the blackbird’s shrug.
(. . .)
Fragment of ‘Landscape with Sage and the Names of My Children’
All Its Charms
By: Keetje Kuipers
Language: English
Paperback: 112 pages
Publisher: BOA Editions Ltd.
Publication Date: April 23, 2019
ISBN-10: 1942683766
ISBN-13: 978-1942683766
Regular price $ 17.00
# new poetry
Keetje Kuipers:
All Its Charms
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive K-L, Archive K-L, Kuipers, Keetje, MODERN POETRY
Victoire
Donne-moi tes baisers amers comme des larmes,
Le soir, quand les oiseaux s’attardent dans leurs vols.
Nos longs accouplements sans amour ont les charmes
Des rapines, l’attrait farouche des viols.
Repousse, délivrant ta haine contenue,
Le frisson de ma bouche éprise de ta chair.
Pour crier ton dégoût, dresse-toi, froide et nue,
Comme un marbre funèbre aux lueurs d’un éclair.
Tes yeux ont la splendeur auguste de l’orage…
Exhale ton mépris jusqu’en ta pâmoison,
O très chère ! — Ouvre-moi tes lèvres avec rage :
J’en boirai lentement le fiel et le poison.
J’ai l’émoi du pilleur devant un butin rare,
Pendant la nuit de fièvre où ton regard pâlit…
L’âme des conquérants, éclatante et barbare,
Chante dans mon triomphe au sortir de ton lit
Renée Vivien
born Pauline Mary Tarn;
(1877–1909)
Victoire;
Etudes et préludes
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Archive U-V, Renée Vivien, Vivien, Renée
Maude.
A Ballad Of The Olden Time
Around the castle turrets fiercely moaned the autumn blast,
And within the old lords daughter seemed dying, dying fast;
While o’er her couch in frenzied grief the stricken father bent,
And in deep sobs and stifled moans his anguish wild found vent.
“Oh cheer thee up, my daughter dear, my Maude, he softly said,
As tremblingly he strove to raise that young and drooping head;
‘I’ll deck thee out in jewels rare in robes of silken sheen,
Till thou shalt be as rich and gay as any crowned queen.”
“Ah, never, never!” sighed the girl, and her pale cheek paler grew,
While marble brow and chill white hands were bathed in icy dew;
“Look in my face – there thou wilt read such hopes are folly all,
No garment shall I wear again, save shroud and funeral pall.”
“My Maude thou’rt wilful! Far away in lands beyond the sea
Are sunny climes, where winter ne’er doth wither flower or tree;
And there thou’lt journey with me, till I see thee smile once more,
And thy fair cheek wear the rose’s hue as in the days of yore.”
“Ah, no roses shall I gather beneath a summer sky,
Not for me such dreams, dear father, my end is drawing nigh;
One voyage is before me, ’tis no use to grieve or moan,
But that dark, fearful journey must I travel all alone.”
“My precious child! last of my race! why wilt thou grieve me so?
Why add by such sad words unto thy grey haired father’s woe?
Live – live, my pearl! my stricken dove! earth’s joys shall all be thine;
Whate’er thy wish or will through life, it also shall be mine.”
Fast coursed the diamond tear drops down that fair, though faded, cheek,
And she whispered, but so softly, one scarce could hear her speak:
“Ah! father, half those loving cares when summer bright was here
Would have kept thy daughter with thee for many a happy year.
“But, ah! thy heart was marble then, and to thy direst foe,
More stern, relentless anger thou couldst not, father, show.
What was my crime? The one I loved, not rich but nobly born,
Was loyal, true, on whom no man e’er looked with glance of scorn.
“He wooed me fairly, father dear, but thou did’st often swear
Thou’dst rather see me in my grave than bride to Hengist’s heir.
Reckless, despairing, he embarked upon the stormy main,
To seek an end to grief and care, nor sought he long in vain.
“Calm and untroubled sleeps he now beneath the salt sea brine,
And I rejoice to think how soon that sweet sleep shall be mine!”
No answer made the father but a low and grief-struck moan;
And silence reigned again throughout that chamber sad and lone.
Sudden the girl starts wildly, with bright and kindling eye,
Her cheek assumes a crimson tint like hue of sunset sky,
“Father! that voice, that rapid step, ah, me! they are well-known,
Hengist who comes from ocean’s deeps to claim me for his own!”
Say, does she rave? No. See yon form, with proud and gallant brow,
Bending above her, whisp’ring low, fond word and tender vow:
“Maude, my own love! no spectral form, no phantom’s at thy side,
But thy girlhood’s lover, now returned to claim thee as his bride.”
The story runs that love and youth o’er death the victory won,
And again did Maude, a happy wife, play ‘neath the summer sun,
While the old lord, grateful to the Power that Hengist’s life had spared,
Henceforth in all his children’s bliss, hopes, sorrows, fully shared.
Rosanna Eleanor Leprohon
(1829 – 1879)
Maude.
A Ballad Of The Olden Time
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Archive K-L, CLASSIC POETRY
De schrijvers Ellen Deckwitz, Stephan Enter en Asha Karami zijn genomineerd voor de E. du Perronprijs 2019.
De prijs wordt toegekend aan schrijvers, kunstenaars of instellingen die met een cultuuruiting in brede zin een bijdrage leveren aan een inclusieve samenleving. De uitreiking vindt plaats op donderdagavond 16 april in de LocHal in Tilburg. Dan houdt Maxim Februari de negende E. du Perronlezing met als titel ‘E. du Perron en de pseudo-identiteiten’.
Ellen Deckwitz ‒ Hogere Natuurkunde (Uitgeverij Pluim)
“Op een avond begon je te hijgen, greep naar je borst en riep dat je moest blijven ademen omdat ze anders hadden gewonnen.” Deze openingszin leidt een fascinerende en onheilspellende dichtbundel in, waarin verschillende genres, stemmen en stemmingen met elkaar worden verweven.
Aan het woord is een kleindochter die de stem van haar grootmoeder (1921-2014) laat klinken en haar ervaringen in de oorlog in Nederlands-Indië onder woorden probeert te brengen. Dat levensverhaal werd alleen in flarden verteld, in snippers overgeleverd. Dergelijke details geven een indruk van de overlevingsdrift van de grootmoeder als klein meisje, en van het pantser dat zij op latere leeftijd om zich heen heeft opgetrokken. De kleindochter verweeft haar stem met die van de ander en geeft ook een perspectief op de dochter/moeder (geboren in 1952) die tussen hen in staat. Zij houdt zich buiten het verhaal en overleeft door juist niet te vragen naar waar de pijn vandaan komt. Deckwitz schreef een indrukwekkende dichtbundel die laat zien hoe volgende generaties getekend worden door een land van herkomst dat in oorlog raakte en werd verwoest. Het leed en de veerkracht, soms ingewikkeld met elkaar verbonden, blijven bestaan ook in volgende generaties.
Stephan Enter ‒ Pastorale (Uitgeverij Van Oorschot)
De roman Pastorale neemt ons mee naar de jaren tachtig, naar een fictief dorp, Brevendal, in het midden van Nederland. Het ene deel van het dorp is christelijk, de “Goede Herder en Zijn Kudde”, in het andere deel wonen “Ambonezen” die proberen de cultuur die ze verloren zijn vast te houden.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een broer en zus, opgegroeid in een oude familie met een groot en verwaarloosd landgoed. De roman laat zien hoe verschillende groepen naast elkaar leven, hoe stereotypische perspectieven van kracht zijn, en ook hoe de grenzen tussen de ene en de andere groep poreus blijken te zijn. Deze roman overtuigt omdat de beschrijvingen precies en gedetailleerd zijn, en er subtiel inzicht wordt geboden in de psychologie van de scholier Oscar, verliefd op een Moluks meisje, en zijn zus Louise, die een gesjeesde student is en onzeker over haar toekomst. Goede intenties hebben niet altijd een positief effect, mensen vatten uitspraken en ideeën vaak anders op dan werd bedoeld, en zo worden levens in de provincie geschilderd die veranderen en toch ook hetzelfde blijven. De roman is Perronesk in de veelzijdigheid van personages en in de dialogen waaruit uiteenlopende opvattingen naar voren komen. De meerstemmigheid van de roman wordt niet alleen bereikt door het aanvoeren van verschillende personages, maar zit ook in het hoofd van de enkeling, die haar eigen positie scherp probeert te krijgen: “Die stem – hadden andere mensen die ook? Hadden alle andere mensen die ook? En wat was ze, die stem – was je die zelf, of niet, of niet helemaal, of was je die alleen op momenten waarop je je niet van jezelf bewust was?” Pastorale is intellectueel, literair en uitermate boeiend.
Asha Karami ‒ Godface (Uitgeverij De Bezige Bij)
Godface biedt veelzijdige, levendige, geestige en ook vaak verontrustende gedichten. Deze poëzie gaat over van alles, van schuldsanering tot Suikerfeest, van liposuctie tot Aviko-ovenfriet.
Maar bovenal gaat deze poëzie over taal en hoe die als banaal en verheven instrument ingezet kan worden om dagelijkse beelden en ervaringen uit te drukken. Blog post discours en lyriek vermengen zich in absurde beschrijvingen: “ik ben geboren met twee vagina’s / en ik geloof niet in deuren / dit is al mijn derde dood en ik ben nog maar in mijn dertig.” De dichterlijke stem orkestreert het geheel, terwijl zij ook steeds verschillende perspectieven biedt en stemmingen oproept. Er is een sterke thematiek van verschil tussen culturen, groepen, werelden, een verschil dat volledig normaal wordt bevonden. Du Perron zei ooit dat zijn gewone bestaan zonder literatuur onbevredigd zou zijn. Die inzet lezen we ook hier: van alles is literatuur te maken en alles is te dragen omdat het in poëzie uitdrukking kan krijgen. De dichter is tegendraads en scherp analytisch. Dit is poëzie zonder diepzinnigheid of traagheid. Rauw en levendig, en daarmee bestendig in een tijd waarin alles op social media gezegd kan worden, zonder dat daar inzicht te vinden is: “de overweldigende zekerheid / van een ondanks alle zichtbare veranderingen / permanent onzichtbaar onderliggend landschap.”
Sinds 1986 reikt Tilburg University jaarlijks een prijs uit ‘ter bekroning van mensen of instellingen die zich middels een actieve bijdrage aan de cultuur verdienstelijk hebben gemaakt voor de bevordering van wederzijds begrip en een goede verstandhouding tussen de in Nederland woonachtige bevolkingsgroepen’. In de vele jaren dat de prijs bestaat, veranderde de universiteit haar naam van Katholieke Universiteit Brabant in Universiteit van Tilburg en vervolgens in Tilburg University, en veranderde de Faculteit der Letteren in de Faculteit voor Communicatie en Cultuur, vervolgens in Faculteit Geesteswetenschappen en uiteindelijk in Tilburg School of Humanities and Digital Sciences. De prijs echter draagt al meer dan twintig jaar dezelfde naam: die van de beroemde schrijver E. du Perron.
# Meer informatie op website: www.tilburguniversity.edu/duperronprijs
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Archive E-F, Archive K-L, Awards & Prizes, Literary Events
Art
In placid hours well-pleased we dream
Of many a brave unbodied scheme.
But form to lend, pulsed life create,
What unlike things must meet and mate:
A flame to melt–a wind to freeze;
Sad patience–joyous energies;
Humility–yet pride and scorn;
Instinct and study; love and hate;
Audacity–reverence. These must mate,
And fuse with Jacob’s mystic heart,
To wrestle with the angel–Art.
Herman Melville
(1819 – 1891)
Art
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Archive M-N, Herman Melville
Originally handcrafted in 1971 as a gift for friends, this edition of Joni Mitchell’s best-loved poems, illustrations, watercolours and hand-lettered song lyrics is now publicly available for the first time. The perfect present for any Joni Mitchell fan.
Joni Mitchell is a Canadian singer-songwriter whose songs have helped define an era and a generation. She has received many accolades, including nine Grammy Awards, and has released 19 studio albums, including Blue in 1971. Mitchell, with roots in visual art, has designed most of her own album covers. Among her numerous honours, she was awarded a Grammy Lifetime Achievement Award in 2002 and was inducted into the Canadian Songwriters Hall of Fame in 2007.
The result was a handmade book, with only one hundred copies produced, filled with Joni’s hand-written lyrics and reproductions of many of her stunning drawings — portraits, abstracts, random concertgoers, and more.
Each was given to a friend and, until now, the edition has remained private. Today, with Morning Glory on the Vine, Joni’s long-ago personal Christmas present is a present to us all.
A gorgeous compendium of Joni Mitchell’s handwritten lyrics and watercolor paintings, originally handcrafted as a gift for a select group of friends in 1971 and now available to the public for the first time.
In 1971, as her album Blue topped charts around the world, Joni Mitchell crafted one hundred copies of Morning Glory on the Vine as a holiday gift for her closest friends. For this stunningly beautiful book, Joni hand-wrote an exquisite selection of her own lyrics and poems and illustrated them with more than thirty of her original paintings and watercolors. Hand-crafted, signed, and numbered in Los Angeles, the existing copies of this labor of love have rarely been seen in the past half-century.
Now, as Joni celebrates her seventy-fifth birthday, Morning Glory on the Vine: Early Songs and Drawings is available widely for the first time. In this faithfully reproduced facsimile edition, Joni’s best-loved lyrics and poems spill across the pages in her own elegant script. The lively, full-color watercolor paintings depict a superb array of landscapes, still-lifes, portraits of friends, self portraits, innovative abstractions, and more.
All the paintings from the original book are included, along with several additional works that Joni had intended to include for her friends in 1971. Finally, the refreshed volume features an original introduction written by Joni herself. Morning Glory on the Vine is a gorgeous and intimate keepsake and an invitation to explore anew the dazzling, visionary world of Joni Mitchell.
JONI MITCHELL is widely regarded as one of the greatest singer-songwriters of her generation. Her album Blue (1971) is often cited as one of the best albums of all time. Mitchell has won nine Grammys in various categories, including traditional pop, pop music and lifetime achievement. Born in Canada, she now lives in her longtime home of Los Angeles.
From the Publisher:
joni mitchell morning glory on the vine
“I sing my sorrow, and I paint my joy.” – Joni Mitchell
In the early 1970s I used to carry a sketchbook around with me everywhere I went. I drew with colored pens. Once when I was sketching my audience in Central Park, they had to drag me onto the stage. After a while I had quite a collection of drawings. The drawings were becoming more important to me than the music at that time.
I had put the drawings into a ring binder accompanied by hand-written lyrics. Elliot Roberts, my manager, and David Geffen, my agent, took my binder of drawings and lyrics and had a limited edition of books made up.
It’s been a long time coming in making this book public, but we’re publishing it now. Work is meant to be seen, or heard, as the case may be.
–Joni Mitchell, 2019
Morning Glory on the Vine
Early Songs and Drawings
by Joni Mitchell
Hardcover: 136 pages
Publisher: Houghton Mifflin Harcourt
(October 22, 2019)
Language: English
ISBN-10: 0358181720
ISBN-13: 978-0358181729
Product Dimensions: 8.8 x 1.2 x 11 inches
£30.00
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Joni Mitchell, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
Helian
In den einsamen Stunden des Geistes
Ist es schön, in der Sonne zu gehn
An den gelben Mauern des Sommers hin.
Leise klingen die Schritte im Gras; doch immer schläft
Der Sohn des Pan im grauen Marmor.
Abends auf der Terrasse betranken wir uns mit braunem Wein.
Rötlich glüht der Pfirsich im Laub;
Sanfte Sonate, frohes Lachen.
Schön ist die Stille der Nacht.
Auf dunklem Plan
Begegnen wir uns mit Hirten und weißen Sternen.
Wenn es Herbst geworden ist
Zeigt sich nüchterne Klarheit im Hain.
Besänftigte wandeln wir an roten Mauern hin
Und die runden Augen folgen dem Flug der Vögel.
Am Abend sinkt das weiße Wasser in Graburnen.
In kahlen Gezweigen feiert der Himmel.
In reinen Händen trägt der Landmann Brot und Wein
Und friedlich reifen die Früchte in sonniger Kammer.
O wie ernst ist das Antlitz der teueren Toten.
Doch die Seele erfreut gerechtes Anschaun.
Gewaltig ist das Schweigen des verwüsteten Gartens,
Da der junge Novize die Stirne mit braunem Laub bekränzt,
Sein Odem eisiges Gold trinkt.
Die Hände rühren das Alter bläulicher Wasser
Oder in kalter Nacht die weißen Wangen der Schwestern.
Leise und harmonisch ist ein Gang an freundlichen Zimmern hin,
Wo Einsamkeit ist und das Rauschen des Ahorns,
Wo vielleicht noch die Drossel singt.
Schön ist der Mensch und erscheinend im Dunkel,
Wenn er staunend Arme und Beine bewegt,
Und in purpurnen Höhlen stille die Augen rollen.
Zur Vesper verliert sich der Fremdling in schwarzer Novemberzerstörung,
Unter morschem Geäst, an Mauern voll Aussatz hin,
Wo vordem der heilige Bruder gegangen,
Versunken in das sanfte Saitenspiel seines Wahnsinns.
O wie einsam endet der Abendwind.
Ersterbend neigt sich das Haupt im Dunkel des Ölbaums.
Erschütternd ist der Untergang des Geschlechts.
In dieser Stunde füllen sich die Augen des Schauenden
Mit dem Gold seiner Sterne.
Am Abend versinkt ein Glockenspiel, das nicht mehr tönt.
Verfallen die schwarzen Mauern am Platz,
Ruft der tote Soldat zum Gebet.
Ein bleicher Engel
Tritt der Sohn ins leere Haus seiner Väter.
Die Schwestern sind ferne zu weißen Greisen gegangen.
Nachts fand sie der Schläfer unter den Säulen im Hausflur,
Zurückgekehrt von traurigen Pilgerschaften.
O wie starrt von Kot und Würmern ihr Haar,
Da er darein mit silbernen Füßen steht,
Und jene verstorben aus kahlen Zimmern treten.
O ihr Psalmen in feurigen Mitternachtsregen,
Da die Knechte mit Nesseln die sanften Augen schlugen,
Die kindlichen Früchte des Hollunders
Sich staunend neigen über ein leeres Grab.
Leise rollen vergilbte Monde
Über die Fieberlinnen des Jünglings,
Eh dem Schweigen des Winters folgt.
Ein erhabenes Schicksal sinnt den Kidron hinab,
Wo die Zeder, ein weiches Geschöpf,
Sich unter den blauen Brauen des Vaters entfaltet,
Über die Weide nachts ein Schäfer seine Herde führt.
Oder es sind Schreie im Schlaf,
Wenn ein eherner Engel im Hain den Menschen antritt,
Das Fleisch des Heiligen auf glühendem Rost hinschmilzt.
Um die Lehmhütten rankt purpurner Wein,
Tönende Bündel vergilbten Korns,
Das Summen der Bienen, der Flug des Kranichs.
Am Abend begegnen sich Auferstandene auf Felsenpfaden.
In schwarzen Wassern spiegeln sich Aussätzige;
Oder sie öffnen die kotbefleckten Gewänder
Weinend dem balsamischen Wind, der vom rosigen Hügel weht.
Schlanke Mägde tasten durch die Gassen der Nacht,
Ob sie den liebenden Hirten fänden.
Sonnabends tönt in den Hütten sanfter Gesang.
Lasset das Lied auch des Knaben gedenken,
Seines Wahnsinns, und weißer Brauen und seines Hingangs,
Des Verwesten, der bläulich die Augen aufschlägt.
O wie traurig ist dieses Wiedersehn.
Die Stufen des Wahnsinns in schwarzen Zimmern,
Die Schatten der Alten unter der offenen Tür,
Da Helians Seele sich im rosigen Spiegel beschaut
Und Schnee und Aussatz von seiner Stirne sinken.
An den Wänden sind die Sterne erloschen
Und die weißen Gestalten des Lichts.
Dem Teppich entsteigt Gebein der Gräber,
Das Schweigen verfallener Kreuze am Hügel,
Des Weihrauchs Süße im purpurnen Nachtwind.
O ihr zerbrochenen Augen in schwarzen Mündern,
Da der Enkel in sanfter Umnachtung
Einsam dem dunkleren Ende nachsinnt,
Der stille Gott die blauen Lider über ihn senkt.
Georg Trakl
(1887 – 1914)
Helian
• fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive S-T, Trakl, Georg, Trakl, Georg, WAR & PEACE
Tilburg is bij uitstek een stad van samenwerking. Aan de basis van het bloeiende culturele klimaat in deze stad bewegen zich talloze kunstenaars uit allerlei richtingen die met elkaar samenwerken, elkaar motiveren en inspireren. Hard nodig in deze tijd, waarin het voor nogal wat kunstenaars een kwestie van overleven is.
Ondanks uiteenlopende verschillen in hun werk hebben Niko de Wit en Sjon Brands elkaar gevonden. De Wit’s beelden zijn abstracter en doortrokken van elementaire vormen, Brands’ werk is herkenbaar aan onderdelen en eerder surrealistisch als geheel. Desondanks hebben zij elkaar getroffen in eenzelfde speelse gezindheid bij het maken van beelden.
De tentoonstelling ‘Homo Ludens’ draait om de spelende mens, spelen als noodzakelijke voorwaarde voor beschaving, cultuur en kunst. Johan Huizinga’s magistrale werk ‘Homo Ludens’, onderscheidde de spelende mens als tegenhanger van de denkende mens (homo sapiens) en de werkende mens (homo faber).
Hij benoemde spelen als fundament ván onze cultuur, als een ode aan vrijheid, alleen in vrijheid kan spel zich ontplooien en cultuur zich ontwikkelen. Spelen vereist, volgens Huizinga, concentratie, doelgerichte aandacht en vrijheid van beslommeringen. Onze hedendaagse samenleving met zijn massamedia verwart en versnippert daarentegen denken en activiteit, is niet meer in staat voor zichzelf een grote vorm of een leidend ideaal te vinden. Voor beide kunstenaars in deze expositie is spelen derhalve een ‘conditio sine qua non’ voor onderzoeken, ontdekken, oorspronkelijkheid, èn plezier.
Niko de Wit
Beeldhouwer Niko de Wit (Bergen op Zoom, 1948) viert dit jaar zijn vijftigjarig jubileum als beeldhouwer en is vooral bekend van zijn architecturale en monumentale werken. In Tilburg de ‘Dansende Schilpadden’ in de Muzentuin en de ‘Poort’ op Carré. Hoewel deze werken soms wat ernstig ogen, kenmerkt Niko’s ontwerpproces bovengenoemde grondhouding: spelen. Hij combineert inhoudelijk niet bij elkaar horende artefacten tot nieuwe, wat vervreemding oproepende, beelden. Via spelen met vormen, omkeren en experimenteren met gietprocessen. Als hij vertelt over zijn nieuwe oeuvre aan kleinschalige verrassende beelden in brons danst het plezier in zijn ogen.
Sjon Brands
Sjon Brands (Tilburg, 1948) is beeldend kunstenaar en maakt beelden uit gebruiksvoorwerpen en speelgoed, zoals dadaïstisiche paradijsvogels, grote flamboyante luchtschepen, ready-mades en satirische installaties van (protesterende) Barbie’s. Hij werkt niet vanuit vooraf bedachte concepten, zijn werk ontstaat uit het spelen met (onderdelen van) objecten die hij in de loop van de tijd heeft gevonden, verzameld of gekregen, uit het eindeloos combineren van verschillende vormen, omkeren, anders proberen, heel veel kijken en ook toeval. Spelen dus.
‘H O M O L U D E N S’
(de spelende mens)
tentoonstelling ‘LocHal’ Tilburg
1 maart t/m 31 augustus 2020
SJON BRANDS & NIKO DE WIT
absurdistische assemblages & bronstransformaties
plaats: ‘LocHal’, vitrines begane grond,
Burgemeester Brokxlaan 1000, 5041SG Tilburg
(achterzijde NS-station Tilburg-Centrum)
tijden: 1 maart t/m 31 augustus 2020,
open: ma/vr 8-22h, za 9-17h, zo 12-17h
• fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Sjon Brands, Surrealism, Surrealisme, Theater van de Verloren Tijd
Brought together for the first time, here are 100 pieces of ‘Oulipo’ writing, celebrating the literary group who revelled in maths problems, puzzles, trickery, wordplay and conundrums.
Featuring writers including Georges Perec, Raymond Queneau and Italo Calvino, it includes poems, short stories, word games and even recipes. Alongside these famous Oulipians, are ‘anticipatory’ wordsmiths who crafted language with unusual constraints and literary tricks, from Jonathan Swift to Lewis Carroll.
Philip Terry is a translator, and a writer of fiction and poetry. He has translated the work of Georges Perec, Stéphane Mallarmé and Raymond Queneau, and is the author of the novel tapestry, shortlisted for the Goldsmiths Prize.
His poetry volumes include Oulipoems, Shakespeare’s Sonnets, Dante’s Inferno (a Times Literary Supplement Book of the Year, London Review Bookshop Book of the Week, and recipient of a Society of Authors Travelling Scholarship Prize), Quennets, and Dictator, a version of the Epic of Gilgamesh in Globish.
He is currently translating Ice Age signs from the caves at Lascaux.
• ‘Philip Terry’s collection is packed with fabulous, wide-ranging work that displays the full ingenuity, brio and originality of Oulipian ideals in action. An exhilarating feat of in-depth reading, and translating, it takes its place as the definitive anthology in English for decades to come.’ – Marina Warner
• Philip Terry’s playful selection will appeal to lovers of word games, puzzles and literary delights.
The Penguin Book of Oulipo
Queneau, Perec, Calvino and the Adventure of Form
Edited by Philip Terry
Imprint: Penguin Classics
Published: 31/10/2019
ISBN: 9780241378427
Hardcover
Length: 576 Pages
Dimensions: 240mm x 49mm x 162mm
RRP: £25.00
# new books
The Penguin Book of Oulipo
Queneau, Perec, Calvino and the Adventure of Form
Philip Terry (Edited by)
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive Concrete & Visual Poetry, - Book Lovers, - Book News, - Objets Trouvés (Ready-Mades), Archive C-D, Archive O-P, Archive Q-R, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Carroll, Lewis, Dadaïsme, Georges Perec, OULIPO (PATAFYSICA), Surrealisme, Swift, Jonathan
These never-before-published poems by Johnny Cash make the perfect gifts for music lovers and fans alike.
Edited and introduced by Pulitzer Prize-winning poet Paul Muldoon with a foreword by John Carter Cash, this poetry collection is illustrated with facsimile reproductions of Cash’s own handwritten pages. Now an album with music by Rosanne Cash, Brad Paisley, Willie Nelson, Kacey Musgraves, Elvis Costello, and more.
Since his first recordings in 1955, Johnny Cash has been an icon in the music world. In this collection of poems and song lyrics that have never been published before, we see the world through his eyes and view his reflection on his own interior reality, his frailties and his strengths alike. In his hallmark voice, he pens verses about love, pain, freedom, and mortality, and expresses insights on culture, his family, his fame, even Christmas. Forever Words confirms Johnny Cash as a brilliant and singular American literary figure. His music is a part of our collective history, and here the depth of his artistry and talent become even more evident.
JOHNNY CASH (1932–2003) was an American icon and country music superstar. He performed everywhere from Folsom State Prison to the White House. In 1980 he became the youngest living person to be chosen for the Country Music Hall of Fame; he was inducted into the Nashville Songwriters Hall of Fame in 1977, the Rock & Roll Hall of Fame in 1992, and the Gospel Music Hall of Fame in 2010. A recipient of the Kennedy Center Honors as well as the National Medal of Arts, he won nineteen Grammy Awards, four of them posthumously.
PAUL MULDOON is the author of twelve collections of verse, including Moy Sand and Gravel, for which he won the 2003 Pulitzer Prize for Poetry. He is the Howard G. B. Clark Professor at Princeton University, and between 1999 and 2004 he was Professor of Poetry at Oxford. Since 2007, Muldoon has been poetry editor of The New Yorker. He is a fellow of the Royal Society of Literature and of the American Academy of Arts and Letters.
Forever Words
The Unknown Poems
By Johnny Cash
Cat.: Poetry | Music
Paperback
$18.00
ISBN 9780399575150
144 Pages
Nov 12, 2019
Published by Plume
# new poetry
forever words
the unknown poems
by johnny cash
• fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, - Book News, Archive C-D, Archive C-D, Archive M-N, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
In Vrolijke verwoesting gaat Delphine Lecompte door waar ze gebleven was en tilt ze haar poëzie naar een volgend niveau.
Andermaal is haar verbeelding grenzeloos, kijkt ze de waanzin recht in de ogen en worden haar gedichten bevolkt door talloze wonderlijke figuren, zoals de bedeesde zeepzieder, de mystieke chrysantenkweker en de analfabetische jongenshoer. En ook dit keer bezit haar droomachtige poëzie een expressieve taalkracht die zo groot is dat het effect betoverend is: wie één zin leest, zal zich niet meer kunnen losmaken uit dit fantastische universum.
Delphine Lecompte (1978) debuteerde in 2004 in het Engels met de roman Kittens in the Boiler, daarna schakelde ze over naar gedichten in haar moedertaal. Voor haar debuutbundel De dieren in mij (2009) ontving ze de C. Buddingh’-prijs en de Prijs voor Letterkunde van de Provincie West-Vlaanderen. In 2015 verscheen Dichter, bokser, koningsdochter, dat genomineerd werd voor de VSB Poëzieprijs. Voor The Best of Delphine Lecompte (2018) selecteerde ze zelf de greatest hits uit haar rijke oeuvre, dat met Vrolijke verwoesting (2019) negen dichtbundels omvat.
‘Wie Lecompte leest weet waarom poëzie een wonder is.’ Menno Wigman
Delphine Lecompte
Vrolijke verwoesting
Gedichten
Nederlands
Paperback
Druk 1
September 2019
168 pagina’s
NUR code 306
EAN 9789403167107
Uitgever De Bezige Bij
€ 21,99
# new poetry
Delphine Lecompte
• fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, Archive K-L, Art & Literature News, Historia Belgica, Lecompte, Delphine, Wigman, Menno
Night
I come, like Oblivion, to sweep away
The scattered beams from the car of day:
The gems which the evening has lavishly strown
Light up the lamps round my ebon throne.
Slowly I float through the realms of space,
Casting my mantle o’er Nature’s face,
Weaving the stars in my raven hair,
As I sail through the shadowy fields of air.
All the wild fancies that thought can bring
Lie hid in the folds of my sable wing:
Terror is mine with his phrensied crew,
Fear with her cheek of marble hue,
And sorrow, that shuns the eye of day,
Pours out to me her plaintive lay.
I am the type of that awful gloom
Which involves the cradle and wraps the tomb;
Chilling the soul with its mystical sway;
Chasing the day-dreams of beauty away;
Till man views the banner by me unfurled,
As the awful veil of the unknown world;
The emblem of all he fears beneath
The solemn garb of the spoiler death!
Susanna Moodie
Night (Poem)
(1803 – 1885)
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Archive M-N, CLASSIC POETRY
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature