Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Oliver Sacks (1933 – 2015), befaamd neuroloog, wetenschapper en arts. Sacks studeerde medicijnen in Oxford, woonde sinds 1965 in New York en werkte als hoogleraar aan de NYU School of Medicine.
Oliver Sacks verwierf internationale roem met zijn populairwetenschappelijke boeken over de belevingswereld van zijn patiënten. Hij is de auteur van internationale bestsellers als Migraine, Ontwaken in verbijstering, De man die zijn vrouw voor een hoed hield, Stemmen zien, Een antropoloog op Mars, Musicofilia en Hallucinaties. In 2015 verscheen zijn autobiografie Onderweg. In augustus 2015 overleed hij in zijn woonplaats New York.
“Ik heb van mensen gehouden en zij hebben van mij gehouden, ik heb veel gekregen en ik heb iets teruggegeven, ik heb gelezen, gereisd, nagedacht en geschreven. Ik heb in contact gestaan met de wereld en de bijzondere uitwisselingen ervaren tussen een schrijver en zijn lezers. Maar in de eerste plaats ben ik op deze prachtige planeet een bewust denkend wezen geweest, een denkend dier, en dat alleen al was een enorm voorrecht en avontuur.”
In februari 2015 maakte Oliver Sacks, in een aangrijpend stuk in The New York Times, bekend dat hij ongeneeslijk ziek was. Eind augustus overleed hij in New York, 82 jaar oud. Sinds het bericht van zijn ziekte werkte hij met grote gedrevenheid verder aan de boeken die hij nog wilde afmaken. Intussen publiceerde hij een reeks essays waarin hij probeerde grip te krijgen op het verloop van zijn ziekte en de betekenis van zijn naderende dood.
In Dankbaarheid zijn deze stukken bijeengebracht. Het is een boek dat getuigt van een grote veerkracht en menselijkheid: het laat zien hoe iemand die geconfronteerd wordt met het naderende einde toch het leven kan vieren en dankbaar kan zijn.
Auteur: Oliver Sacks
Titel: Dankbaarheid
Taal: Nederlands
Hardcover
2015
1e druk
80 pagina’s
ISBN13 9789023497912
Uitgever De Bezige Bij
Vertaald door Luud Dorresteijn
€ 12,99
# new books
Oliver Sacks
Dankbaarheid. Essays
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive S-T, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Oliver Sacks, Psychiatric hospitals
In this book, Gerald Janecek provides a comprehensive account of Moscow Conceptualist poetry and performance, arguably the most important development in the arts of the late Soviet period and yet one underappreciated in the West.
Such innovative poets as Vsevolod Nekrasov, Lev Rubinstein, and Dmitry Prigov are among the most prominent literary figures of Russia in the 1980s and 1990s, yet they are virtually unknown outside Russia. The same is true of the numerous active Russian performance art groups, especially the pioneering Collective Actions group, led by the brilliantly inventive Andrey Monastyrsky.
Everything Has Already Been Written strives to make Moscow Conceptualism more accessible, to break the language barrier and to foster understanding among an international readership by thoroughly discussing a broad range of specific works and theories.
Janecek’s study is the first comprehensive analysis of Moscow Conceptualist poetry and theory, vital for an understanding of Russian culture in the post-Conceptualist era.
Gerald Janecek: is a professor emeritus of Russian at the University of Kentucky. He is the author of The Look of Russian Literature: Avant-Garde Visual Experiments, 1900–1930; ZAUM: The Transrational Poetry of Russian Futurism; and Sight and Sound Entwined: Studies of the New Russian Poetry; and the editor of Staging the Image: Dmitry Prigov as Artist and Writer.
Everything Has Already Been Written.
Moscow Conceptualist Poetry and Performance
Gerald Janecek (Author)
Publication Date: December 2018
Studies in Russian Literature and Theory
312 pages
Northwestern University Press
-Paper Text – $39.95
ISBN 978-0-8101-3901-5
-Cloth Text – $120.00
ISBN 978-0-8101-3902-2
# new books
Moscow Conceptualist Poetry and Performance
Gerald Janecek
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, #Archive Concrete & Visual Poetry, #Editors Choice Archiv, - Book News, Archive I-J, Art & Literature News, Chlebnikov, Velimir, Conceptual writing, FDM Art Gallery, FLUXUS LEGACY, Kharms (Charms), Daniil, Majakovsky, Vladimir, Performing arts, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Visual & Concrete Poetry
His Hands Were Gentle brings together, for the first time in both Spanish and English, the best of Víctor Jara’s lyrics, from early songs like ‘El arado’ to ‘Estadio Chile’ written in the hours before his execution there.
They reveal Jara as an ardent political poet, an eloquent advocate for the peasantry from which he arose, a socialist visionary and a poetic balladeer of the highest order.
Translations by Martín Espada, Eduardo Embry, John Green, Joan Jara and Adrian Mitchell.
Foreword by Joan Jara, Preface by Emma Thompson, Introduction by Martín Espada.
Víctor Jara (1932–73) was a legendary Chilean singer, songwriter, guitarist and theatre director. Between 1966 and 1973 he released eight albums, such as Canto libre and El derecho de vivir en paz. He was a member of the Communist Party of Chile, a prominent supporter of Salvador Allende’s Popular Unity government, and a leader of the New Song Movement during the cultural renaissance of the Allende years. In the days following the US–backed military coup of September 11, 1973, Jara was arrested, imprisoned and murdered. His recordings were banned for many years in Chile.
On my way to work
I think of you,
through the streets of the town
I think of you,
when I look at the faces
through steamy windows
not knowing who they are, where they go…
I think of you
my love, I think of you
of you, compañera of my life
and of the future
of the bitter hours and the happiness
of being able to live
working at the beginning of a story
without knowing the end.
(…)
When I come home
you are there
and we weave our dreams together…
Working at the beginning of a story
without knowing the end.
(From: On My Way to Work/ Cuando voy al trabajo.
Translated by Joan Jara)
His Hands Were Gentle brings together, for the first time in both Spanish and English, the best of V¡ctor Jara’s lyrics, from early songs like ‘El arado’ to ‘Estadio Chile’ written in the hours before his execution there. They reveal Jara as an ardent political poet, an eloquent advocate for the peasantry from which he arose, a socialist visionary and a poetic balladeer of the highest order. Translations by Martin Espada, Eduardo Embry, John Green, Joan Jara and Adrian Mitchell.
His Hands Were Gentle
Selected Lyrics of Victor Jara
Martin Espada (Editor)
Translations by Martín Espada, Eduardo Embry, John Green, Joan Jara and Adrian Mitchell.
Foreword by Joan Jara,
Preface by Emma Thompson,
Introduction by Martín Espada.
Paperback
84 pages
Publisher: Smokestack Books
Bilingual edition
2014
Language: English
ISBN-10: 0956814417
ISBN-13: 978-0956814418
Price: £8.95
# more poetry
His Hands Were Gentle
Selected Lyrics of Victor Jara
fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, #Editors Choice Archiv, - Book News, Archive I-J, Art & Literature News
Stairs and Whispers: D/deaf and Disabled Poets Write Back, edited by Sandra Alland, Khairani Barokka and Daniel Sluman, is a ground-breaking anthology examining UK disabled and D/deaf poetics.
Packed with fierce poetry, essays, photos and links to accessible online videos and audio recordings, it showcases a diversity of opinions and survival strategies for an ableist world.
With contributions that span Vispo to Surrealism, and range from hard-hitting political commentary to intimate lyrical pieces, these poets refuse to perform or inspire according to tired old narratives.
With poetry & prose by: Aaron Williamson, Abi Palmer, Abigail Penny, Alec Finlay, Alison Smith, Andra Simons, Angela Readman, Bea Webster, Cath Nichols, Catherine Edmunds, Cathy Bryant, Claire Cunningham, Clare Hill, Colin Hambrook, Daniel Sluman, Debjani Chatterjee, Donna Williams, El Clarke, Eleanor Ward, Emily Ingram, Gary Austin Quinn, Georgi Gill, Giles L. Turnbull, Gram Joel Davies, Grant Tarbard, Holly Magill, Isha, Jackie Hagan, Jacqueline Pemberton, Joanne Limburg, Julie McNamara, Karen Hoy, Khairani Barokka, Kitty Coles, Kuli Kohli, Lisa Kelly, Lydia Popowich, Mark Mace Smith, Markie Burnhope, Michelle Green, Miki Byrne, Miss Jacqui, Naomi Woddis, Nuala Watt, Rachael Boast, Raisa Kabir, Raymond Antrobus, Rosamund McCullain, Rose Cook, Sandra Alland, Saradha Soobrayen, Sarah Golightley, sean burn, Stephanie Conn
About the Editors: Alland’s collections include Blissful Times (BookThug, 2007) and Naturally Speaking (espresso, 2012). Barokka’s works include Indigenous Species (Tilted Axis, 2016) and Rope (Nine Arches, 2017). Sluman has two books with Nine Arches: Absence has a weight of its own (2012) and The Terrible (2015).
Stairs and Whispers:
D/deaf and Disabled Poets Write Back
Edited by Sandra Alland, Khairani Barokka & Daniel Sluman
Paperback
264 pages
Publisher: Nine Arches Press
2017
Language: English
ISBN-10: 1911027190
ISBN-13: 978-1911027195
Product Dimensions: 13.8 x 1 x 21.6 cm
eBook: Available at Amazon Kindle Store from September 2017
Discover the audio content that accompanies this book available on Soundcloud
Discover the video content that accompanies this book on Youtube
Price: £14.99
More information on website Nine Arches Press (http://ninearchespress.com/)
# more books
Stairs and Whispers:
D/deaf and Disabled Poets Write Back
fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, #More Poetry Archives, - Audiobooks, - Book News, - Book Stories, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, The Art of Reading
Winternachten festival geeft het woord aan schrijvers en dichters over brandende kwesties van nu.
Van 17 tot en met 20 januari 2019 presenteert het internationale literatuurfestival gesprekken, proza, poëzie, spoken word en films op twaalf Haagse podia. Ruim 80 binnen- en buitenlandse auteurs komen naar Den Haag. De 24e festivaleditie staat onder het motto Who Wants to Live Forever? in het teken van onze toekomst.
Winternachten internationaal literatuurfestival Den Haag inspireert met vertellen, lezen, luisteren en denken. Tijdens vier sfeervolle winterse dagen nodigen gesprekken, voordrachten en films uit tot nadenken over de grote vragen van onze tijd.
Sinds de start in 1995 is het festival uitgegroeid tot het belangrijkste internationale literaire evenement van Nederland waar schrijvers en dichters zich uitspreken over actuele thema’s. Ook bezoekers – onder hen veel wijkbewoners, studenten en scholieren – dragen actief bij met eigen verhalen of gedichten.
‘Who Wants to Live Forever?’
Ieder Winternachten festival krijgt een actueel thema mee. Deze 24e editie staat in het teken van het oeroude verlangen van de mens naar eeuwig leven in het licht van de technologie van nu. Onder het motto Who Wants to Live Forever? spreken auteurs onder meer over de relatie tussen mens en robot, over de impact van technologische innovatie en over hoop en vrees rond de politieke toekomst.
De 24e editie van het festival Winternachten staat met het motto ‘Who Wants to Live Forever’ in het teken van onze toekomst.
Gesprekken, voordachten, muziek en film over de verhouding tussen mens en robot, over nieuwe maakbaarheid door technologische innovatie, over hoop en vrees voor de politieke toekomst en over het terugkerend verlangen naar eeuwig leven.
Het festival verwelkomt uit het buitenland onder anderen schrijvers Jennifer Nansubuga Makumbi uit Oeganda, Leni Zumas uit de VS, Basma Abdelaziz uit Egypte, Jennifer Clement uit Mexico, Ayelet Gundar-Goshen uit Israël, Mark O’Connell uit Ierland, David Van Reybrouck uit België, Ramayana-expert Arshia Sattar uit India en de Zuid-Afrikaanse rapper, spoken word-artiest en schrijver HemelBesem, Adam Zagajewski (Polen), Jennifer Nansubuga Makumbi (Oeganda), Mark O’Connell (Ierland), Leni Zumas (VS) en Basma Abdelaziz (Egypte).
Uit Nederland nemen tientallen schrijvers, dichters, denkers en performers deel, zoals Akwasi, Elfie Tromp, Youp van ‘t Hek, Ian Buruma, Nelleke Noordervliet, Radna Fabias, Dimitri Verhulst, Aafke Romeijn, Damiaan Denys, Derek Otte, Luuk van Middelaar, Auke Hulst, Hanna Bervoets, Simone van Saarloos, Rodaan Al Galidi, ASKO/Schönberg, Lounar en Vamba Sherif.
De grote festivalavonden Friday Night Unlimited (vrijdag 18 januari) en Saturday Night Unlimited (zaterdag 19 januari) vormen de kern van het festival. De bezoeker kiest per avond uit vijfentwintig programma’s op zes podia in Theater aan het Spui en Filmhuis Den Haag. Dit jaar is in samenwerking met Filmhuis Den Haag het filmprogramma uitgebreid.
Nieuw is ook de Winternachten-editie van het spoken-word programma ‘Woorden worden Zinnen’ in het popcentrum Paard. Daarnaast zijn er festivalprogramma’s in Theater Dakota, de Speakers’ Corner in de Haagse Hogeschool, de bibliotheken Schilderswijk en Nieuw Waldeck en het International Institute of Social Studies.
Graag tot ziens in Theater aan het Spui, Filmhuis Den Haag, Paard, Theater Dakota, International Institute of Social Studies en de andere festivallocaties van dit jaar!
# more informatie op website writersunlimited.nl
Winternachten festival
17 tot en met 20 januari 2019
Den Haag
# fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, #Biography Archives, #More Poetry Archives, - Book Lovers, - Bookstores, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING, STREET POETRY, THEATRE, Winternachten
PARK vierde in oktober 2018 het vijfjarig bestaan en maakte een boek waarin de activiteiten in de periode 2016-2018 zijn vastgelegd.
Het rijk geïllustreerde full-colour boek, met teksten van Esther Porcelijn en Rob Moonen, is opnieuw vormgegeven door Berry van Gerwen.
Het telt ruim 240 pagina’s en heeft een oplage van 600 stuks.
Alle tentoonstellingsprojecten, de bijna 200 exposerende kunstenaars en de extra activiteiten in de periode 2016-2018 komen aan bod. Het is de opvolger van het eerder verschenen ‘PARK 2013-2015‘.
Het boek kost € 20,- inclusief BTW, exclusief eventuele verzendkosten. Het verschijnt verschijnt op zondag 16 december 2018 tijdens een boekpresentatie om 16:00 uur bij PARK.
U kunt uw exemplaar ook bestellen via shop@park013.nl
PARK 2016-2018
Teksten van Esther Porcelijn en Rob Moonen
Vormgeving door Berry van Gerwen
PARK
Platform for visual arts
240 pagina’s
Oplage 600 stuks
€ 20,-
PARK is een kunstinitiatief opgericht in 2013 door Rob Moonen in samenwerking met een zestal andere Tilburgse kunstenaars. Op dit moment bestaat de PARK werkgroep uit Linda Arts, René Korten, Rob Moonen en Liza Voetman.
PARK richt zich op actuele ontwikkelingen binnen de hedendaagse kunst én op kunstenaars met gedegen ervaring en bewezen kwaliteit. Er wordt plek geboden aan regionale collega’s maar ook aan landelijk of internationaal opererende kunstenaars, juist om een positieve bijdrage aan de discussie over actuele kunst tot stand te brengen. De werkgroep ambieert het podium van belang te laten zijn op landelijk niveau, maar bij elk project wordt met nadruk gezocht naar een inhoudelijke koppeling met de stad. De werkgroep is er van overtuigd dat samenwerking met andere partijen de zichtbaarheid en functionaliteit van de plek zal versterken, maar ook dat de plek een waardevolle stimulans voor de beeldende kunst in de stad en de regio zal kunnen zijn.
PARK wil steeds nieuwe verbindingen leggen, bijvoorbeeld door (internationaal opererende) curatoren uit te nodigen om kennis te nemen van de keur aan regionale beeldende kunstenaars en daarvan mogelijk enkele op te nemen in een tentoonstellingsproject. PARK wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van een gunstig productie- en vestigingsklimaat voor beeldend kunstenaars uit de regio door deze in contact te brengen met een nationaal en internationaal netwerk.
Per jaar worden er vijf projecten gerealiseerd met waar mogelijk een bijpassend raamprogramma in de vorm van lezingen, kunstenaarsgesprekken, muziek en film.
PARK
Wilhelminapark 53, 5041 ED Tilburg
info@park013.nl
Twitter.com/ParkTilburg
Facebook.com/Park013
Instagram.com/platform_for_visual_arts
Tijdens tentoonstellingen geopend:
vrijdag 13.00 – 17.00 uur
zaterdag 13.00 – 17.00 uur
zondag 13.00 – 17.00 uur
Toegang is gratis
PARK ligt op 10 minuten loopafstand van het Centraal Station Tilburg in de nabijheid van Museum De Pont. Er is beperkt gratis parkeergelegenheid voor de deur.
# new books
visual arts
fleursdumal.nl magazine
More in: #Editors Choice Archiv, - Book News, Architecture, Art & Literature News, Art Criticism, FDM Art Gallery, Linda Arts, Park, Performing arts, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther, Sculpture, The talk of the town
`Doe de deur achter je dicht en loop maar naar boven’, roept Tijgers moeder, de lieve roodharige heks.
Mels holt de trap op, zijn vingers roffelend langs de spijlen. De deur van Tijgers slaapkamer staat open. Thija is er al. Ze zit op het hoofdeinde naast Tijger, haar arm om zijn hals. Hun ogen zijn gericht op iets wat voor Tijger op het bed ligt, maar Mels kan het niet zien.
Ze hebben hem niet gehoord. Geruisloos gaat Mels achterwaarts de trap af, opent zacht de voordeur en sluipt naar buiten. Met kloppend hart loopt hij naar de Wijer, de handen gebald in zijn broekzakken, alsof hij iemand wil wurgen.
Pas laat komt hij thuis. Het is al donker. Zijn moeder vraagt niets, ze begrijpt altijd alles.
Ze geeft hem thee met een stapel biscuitjes en wacht tot hij tot rust is gekomen.
`Ik heb slecht nieuws’, zegt ze dan. `Wil je het horen. Of is het voor vandaag te veel?’
`Zeg maar.’
`Die zigeunerjongen is gestorven.’
`Hij wilde nog lang niet dood.’ Mels is geschokt. En kwaad. `Het is niet eerlijk.’
`In het leven is niets eerlijk. Wat je graag wilt hebben, krijg je nooit.’
Denkt ze aan zijn vader? Hij vindt het verschrikkelijk dat die twee zo verschillend zijn en bijna nooit met elkaar praten. Zou zijn moeder gelukkiger zijn geweest met een andere man?
Omdat zijn vader er niet is, kan hij wat tegen zijn moeder aanhangen op de bank, op zoek naar troost. Zijn vader wil nooit dat hij zich door haar laat aanhalen. Hij vindt het iets voor moederskindjes.
Die nacht kan hij niet slapen. De hele nacht klinkt er vioolmuziek van heel ver. Woedende muziek. Alsof er wolven naar de maan huilen.
Als het nog donker is, staat hij al op en zoekt op de radio naar verre zenders. Vier uur. Tijd voor nachtraven. De fluitende en joelende tonen die van wie weet waar komen, stemmen hem rustig. Hij weet zeker dat het geheime boodschappen zijn. Misschien zijn er berichten bij uit China. Van de Chinese communisten voor de communisten hier die in het land geheime cellen opzetten, om later, samen met de Chinese legers, de macht te grijpen. Grootvader Rudolf weet zeker dat het ooit zover komt. Hij heeft visioenen van horden grijnzende gele mannetjes die het land onder de voet lopen. Voor elk van hen die sneuvelt komen er tientallen anderen.
Volgens grootvader hebben de Chinezen meer ruimte nodig in de wereld omdat ze met zo veel zijn. `Ze planten zich voort als ratten’, zegt hij. `Alleen maar om de wereld te overheersen. Wij zijn hier al bijna net zover. In het Rood Dorp zijn ook gezinnen met tien of twaalf kinderen. Die leggen rode lopers voor hen uit. Heel Europa zal worden platgewalst door het Gele Gevaar.’ `Is dat net zoiets als de gele verf?’ `Jazeker, mijn jongen, alleen wat erger.’ Maar grootvader Bernhard denkt er precies het tegenovergestelde van. Hij zegt juist dat de Chinezen liever in China blijven en dat China groot genoeg voor hen is. `En als ze dan toch zullen komen, dan zal ik ze vriendelijk ontvangen. In China heb ik alleen maar aardige mensen gezien.’
Mels probeert de code van een zender die een aantal verschillende pieptonen laat horen, te ontcijferen. Drie pieptonen in veel verschillende combinaties. Hij schrijft zijn vingers blauw op een velletje papier, maar alle rijtjes naast elkaar laten geen enkel verband met elkaar zien. Is het een zender die er juist voor bedoeld is om de vijand in de war te brengen? Hij komt er niet eens achter van wie de zender is en uit welk land hij zendt.
Al vroeg staat hij bij Thija aan de deur. Tijger heeft hem voorbij zien komen en volgt hem op de voet.
`Waar was je gisteren?’ vraagt Thija.
`Ik kon niet’, zegt hij. `Heb jij vannacht die viool ook gehoord?’
`Ik heb niets gehoord.’
`Jacob is dood’, zegt Mels. `Het moet zijn vader zijn geweest.’
`We wisten dat hij doodging.’
`We hadden vaker naar hem toe moeten gaan.’
`Stom, om zoiets achteraf te zeggen’, zegt Thija.
Ton van Reen: Het diepste blauw (083)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
Layering joy and urgent defiance—against physical and cultural erasure, against white supremacy whether intangible or graven in stone—Trethewey’s work gives pedestal and witness to unsung icons.
Monument, Trethewey’s first retrospective, draws together verse that delineates the stories of working class African American women, a mixed-race prostitute, one of the first black Civil War regiments, mestizo and mulatto figures in Casta paintings, Gulf coast victims of Katrina. Through the collection, inlaid and inextricable, winds the poet’s own family history of trauma and loss, resilience and love.
In this setting, each section, each poem drawn from an “opus of classics both elegant and necessary,”* weaves and interlocks with those that come before and those that follow.
As a whole, Monument casts new light on the trauma of our national wounds, our shared history. This is a poet’s remarkable labor to source evidence, persistence, and strength from the past in order to change the very foundation of the vocabulary we use to speak about race, gender, and our collective future.
*Academy of American Poets’ chancellor Marilyn Nelson
Natasha Trethewey, two term U.S. Poet Laureate, Pulitzer Prize winner, and 2017 Heinz Award recipient, has written five collections of poetry and one book of nonfiction. An American Academy of Arts and Sciences fellow, she is currently Board of Trustees professor of English at Northwestern University. She lives in Evanston, Illinois.
Monument: Poems New and Selected
by Natasha Trethewey
Poetry
Houghton Mifflin Harcourt
Format: Hardcover
ISBN-13/EAN: 9781328507846
ISBN-10: 132850784X
Pages: 208
Price: $26.00
November 6, 2018
# new books
Natasha Trethewey
Monument: Poems New and Selected
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Bookstores, Archive S-T, Art & Literature News
In Her Own Words: The Life and Poetry of Aelia Eudocia is the first full-length study to examine Eudocia’s writings as a unified whole and to situate them within their wider fifth-century literary, social, and religious contexts.
Responsible for over 3,000 lines of extant poetry, Eudocia is one of the best-preserved ancient female poets. Because she wrote in a literary mode frequently suppressed by proto-orthodox (male) leaders, much of her poetry does not survive, and what does survive remains understudied and underappreciated.
This book represents a detailed investigation into Eudocia’s works: her epigraphic poem in honor of the therapeutic bath at Hammat Gader, her Homeric cento—a poetic paraphrase of the Bible using lines from Homer—and her epic on the fictional magician-turned-Christian, Cyprian of Antioch.
Reading her poetry as a whole and in context, Eudocia emerges as an exceptional author representing three unique late-antique communities: poets interested in preserving and transforming classical literature; Christians whose religious views positioned them outside and against traditional power structures; and women who challenged social, religious, and literary boundaries.
Brian P. Sowers is Assistant Professor of Classics at Brooklyn College, City University of New York.
In Her Own Words
The Life and Poetry of Aelia Eudocia
Brian P. Sowers
Hellenic Studies Series 80
Harvard University Press
Paperback
ISBN 9780674987371
275 pages
€22.50
Publication: January 2019
# new books
Aelia Eudocia
Life and work – poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive E-F, Archive E-F, Archive S-T, Art & Literature News, CLASSIC POETRY
Mels klopt zijn schouders af, een routinehandeling, altijd bang dat Lizet roos op zijn jas vindt. Ze heeft een hekel aan roos. Vaak borstelt ze de schouders van zijn jas af. Op straat moeten de mensen weten dat ze voor hem zorgt.
Op weg naar huis passeert hij het voormalige huis van Tijger, waarin nu de jongere zus van Tijger woont. Met haar heeft hij nauwelijks contact. Ze groeten elkaar. Soms maken ze een praatje, maar nooit over vroeger. Er zijn voor haar weinig mooie herinneringen overgebleven.
Haar vader die overleden is toen ze net geboren was. Tijger die ze nauwelijks heeft gekend. Haar moeder die gek was geworden van verdriet en zichzelf had opgeknoopt op de zolder, waar haar dochter, nog net geen zestien, haar had gevonden. Misschien dat de dochter zich daarom nooit aan iemand heeft kunnen hechten. Drie keer is ze getrouwd geweest, drie keer zijn de mannen vertrokken.
Hij kijkt altijd weer naar die deur. Nog steeds dezelfde deur, dezelfde vorm, maar in de loop der jaren met vele kleuren verf bestreken, vaak er afgebrand en weer opnieuw geschilderd.
Alle kleuren heeft de deur gehad, passend bij de stemming van de bewoners. Grijs in de jaren van Tijgers jeugd. Paars toen de jongere zus er woonde met een jonge man die aan yoga deed en elke dag op zijn kop voor het raam stond. Groen toen ze er woonde met een langharige man die dag en nacht blokfluit speelde en die haar twee kinderen naliet toen hij vertrok voor een wereldreis waarvan hij nooit was teruggekomen. Rood toen ze met een andere man ging samenwonen. En weer grijs, omdat die man zomaar verdwenen was en haar met een derde kind liet zitten. Al haar kindjes heeft ze rood haar meegegeven, als eerbetoon aan haar moeder.
Ton van Reen: Het diepste blauw (082)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Het diepste blauw, Archive Q-R, Reen, Ton van
Jean Cocteau (1889-1963) is een tot de verbeelding sprekend kunstenaar.
Hij uitte zich in bijna alle artistieke media: van poëzie en literatuur, beeldende kunst en vormgeving tot theater en zijn favoriete medium: film.
Maar meer nog dan om zijn werk was Cocteau bekend om zijn opmerkelijke leven. Hij omgaf zich met beroemdheden als Sergei Diaghilev, Edith Piaf, Pablo Picasso en Coco Chanel en raakte geregeld in opspraak vanwege zijn homoseksualiteit en drugsgebruik. Design Museum Den Bosch presenteert de eerste grote overzichtstentoonstelling van Jean Cocteau in Nederland.
Jean Cocteau – Metamorphosis werpt licht op Cocteau’s voortdurende zelftransformatie en zijn zoektocht naar een eigen identiteit. Zoals jonge mensen zich tegenwoordig digitaal een identiteit aanmeten, had Cocteau de gave om zich via diverse media steeds met andere ogen te bezien en te laten zien.
De tentoonstelling Jean Cocteau – Metamorphosis toont vele van deze gezichten, in tekeningen en schilderijen, wandtapijten en affiches, in foto en film. Een veelheid aan artistieke uitingsvormen die Cocteau alle als een zelfportret beschouwde
Al sinds de jaren negentig bevinden zich keramiek en sieraden van Cocteau in de collectie van het Design Museum Den Bosch.
Het werk van Jean Cocteau wijst vooruit naar de multidisciplinaire praktijk van ontwerpers en kunstenaars vvan vandaag. In onze tijd beperken Nederlandse ontwerpers als Bart Hess, Ted Noten en Studio Drift zich al evenmin tot één discipline maar verkennen de grenzen van kunst, design en digitale media.
De overzichtstentoonstelling Jean Cocteau – Metamorphosis bestaat uit meer dan 250 werken.
Vele belangrijke bruiklenen zijn verschaft door het Musée Jean Cocteau collection Séverin Wunderman uit Menton, Frankrijk, het enige aan Cocteau gewijde museum ter wereld, en door de verzameling Kontaxopoulos | Prokopchuk te Brussel, de grootste internationale privéverzameling van het werk van Cocteau.
Daarnaast zijn er bruiklenen van o.m. Collection Cartier, Stedelijk Museum Amsterdam en de Koninklijke Verzamelingen.
Belangrijke werken uit de bruiklenen zijn o.a. het wandkleed Judith et Holoferne uit Menton, het kunstenaarsboek Le Mystère de Jean l’Oiseleur uit Brussel, het zwaard Epée d’Académicien van Collection Cartier en het manuscript-gedicht Hommage à Igor Strawinsky uit de Koninklijke Verzamelingen, door president Mitterrand geschonken aan prins Claus tijdens een staatsbezoek in Parijs.
Documentaire: Nicolas Patrzynski (www.patrzynski.com) heeft een documentaire gemaakt van Jean Cocteau. Het leven en werk van Cocteau vloeien in dit werk prachtig in elkaar over. De documentaire maakt onderdeel uit van de tentoonstelling.
De tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door Mondriaan Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds en Turing Foundation.
Te zien van 10 november 2018 t/m 10 maart 2019
Jean Cocteau – Metamorphosis
Design Museum Den Bosch
De Mortel 4
5211 HV Den Bosch
Dinsdag t/m zondag 11 – 17 uur
Maandag gesloten
# more information Design Museum Den Bosch
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive C-D, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Exhibition Archive, Jean Cocteau, LGBT+ (lhbt+), Surrealism, SURREALISM, Surrealisme
The Romancers
It was autumn in London, that blessed season between the harshness of winter and the insincerities of summer; a trustful season when one buys bulbs and sees to the registration of one’s vote, believing perpetually in spring and a change of Government.
Morton Crosby sat on a bench in a secluded corner of Hyde Park, lazily enjoying a cigarette and watching the slow grazing promenade of a pair of snow-geese, the male looking rather like an albino edition of the russet-hued female. Out of the corner of his eye Crosby also noted with some interest the hesitating hoverings of a human figure, which had passed and repassed his seat two or three times at shortening intervals, like a wary crow about to alight near some possibly edible morsel. Inevitably the figure came to an anchorage on the bench, within easy talking distance of its original occupant. The uncared-for clothes, the aggressive, grizzled beard, and the furtive, evasive eye of the new-comer bespoke the professional cadger, the man who would undergo hours of humiliating tale-spinning and rebuff rather than adventure on half a day’s decent work.
For a while the new-comer fixed his eyes straight in front of him in a strenuous, unseeing gaze; then his voice broke out with the insinuating inflection of one who has a story to retail well worth any loiterer’s while to listen to.
“It’s a strange world,” he said.
As the statement met with no response he altered it to the form of a question.
“I daresay you’ve found it to be a strange world, mister?”
“As far as I am concerned,” said Crosby, “the strangeness has worn off in the course of thirty-six years.”
“Ah,” said the greybeard, “I could tell you things that you’d hardly believe. Marvellous things that have really happened to me.”
“Nowadays there is no demand for marvellous things that have really happened,” said Crosby discouragingly; “the professional writers of fiction turn these things out so much better. For instance, my neighbours tell me wonderful, incredible things that their Aberdeens and chows and borzois have done; I never listen to them. On the other hand, I have read ‘The Hound of the Baskervilles’ three times.”
The greybeard moved uneasily in his seat; then he opened up new country.
“I take it that you are a professing Christian,” he observed.
“I am a prominent and I think I may say an influential member of the Mussulman community of Eastern Persia,” said Crosby, making an excursion himself into the realms of fiction.
The greybeard was obviously disconcerted at this new check to introductory conversation, but the defeat was only momentary.
“Persia. I should never have taken you for a Persian,” he remarked, with a somewhat aggrieved air.
“I am not,” said Crosby; “my father was an Afghan.”
“An Afghan!” said the other, smitten into bewildered silence for a moment. Then he recovered himself and renewed his attack.
“Afghanistan. Ah! We’ve had some wars with that country; now, I daresay, instead of fighting it we might have learned something from it. A very wealthy country, I believe. No real poverty there.”
He raised his voice on the word “poverty” with a suggestion of intense feeling. Crosby saw the opening and avoided it.
“It possesses, nevertheless, a number of highly talented and ingenious beggars,” he said; “if I had not spoken so disparagingly of marvellous things that have really happened I would tell you the story of Ibrahim and the eleven camel-loads of blotting-paper. Also I have forgotten exactly how it ended.”
“My own life-story is a curious one,” said the stranger, apparently stifling all desire to hear the history of Ibrahim; “I was not always as you see me now.”
“We are supposed to undergo complete change in the course of every seven years,” said Crosby, as an explanation of the foregoing announcement.
“I mean I was not always in such distressing circumstances as I am at present,” pursued the stranger doggedly.
“That sounds rather rude,” said Crosby stiffly, “considering that you are at present talking to a man reputed to be one of the most gifted conversationalists of the Afghan border.”
“I don’t mean in that way,” said the greybeard hastily; “I’ve been very much interested in your conversation. I was alluding to my unfortunate financial situation. You mayn’t hardly believe it, but at the present moment I am absolutely without a farthing. Don’t see any prospect of getting any money, either, for the next few days. I don’t suppose you’ve ever found yourself in such a position,” he added.
“In the town of Yom,” said Crosby, “which is in Southern Afghanistan, and which also happens to be my birthplace, there was a Chinese philosopher who used to say that one of the three chiefest human blessings was to be absolutely without money. I forget what the other two were.”
“Ah, I daresay,” said the stranger, in a tone that betrayed no enthusiasm for the philosopher’s memory; “and did he practise what he preached? That’s the test.”
“He lived happily with very little money or resources,” said Crosby.
“Then I expect he had friends who would help him liberally whenever he was in difficulties, such as I am in at present.”
“In Yom,” said Crosby, “it is not necessary to have friends in order to obtain help. Any citizen of Yom would help a stranger as a matter of course.”
The greybeard was now genuinely interested.
The conversation had at last taken a favourable turn.
“If someone, like me, for instance, who was in undeserved difficulties, asked a citizen of that town you speak of for a small loan to tide over a few days’ impecuniosity — five shillings, or perhaps a rather larger sum — would it be given to him as a matter of course?”
“There would be a certain preliminary,” said Crosby; “one would take him to a wine-shop and treat him to a measure of wine, and then, after a little high-flown conversation, one would put the desired sum in his hand and wish him good-day. It is a roundabout way of performing a simple transaction, but in the East all ways are roundabout.”
The listener’s eyes were glittering.
“Ah,” he exclaimed, with a thin sneer ringing meaningly through his words, “I suppose you’ve given up all those generous customs since you left your town. Don’t practise them now, I expect.”
“No one who has lived in Yom,” said Crosby fervently, “and remembers its green hills covered with apricot and almond trees, and the cold water that rushes down like a caress from the upland snows and dashes under the little wooden bridges, no one who remembers these things and treasures the memory of them would ever give up a single one of its unwritten laws and customs. To me they are as binding as though I still lived in that hallowed home of my youth.”
“Then if I was to ask you for a small loan —” began the greybeard fawningly, edging nearer on the seat and hurriedly wondering how large he might safely make his request, “if I was to ask you for, say —”
“At any other time, certainly,” said Crosby; “in the months of November and December, however, it is absolutely forbidden for anyone of our race to give or receive loans or gifts; in fact, one does not willingly speak of them. It is considered unlucky. We will therefore close this discussion.”
“But it is still October!” exclaimed the adventurer with an eager, angry whine, as Crosby rose from his seat; “wants eight days to the end of the month!”
“The Afghan November began yesterday,” said Crosby severely, and in another moment he was striding across the Park, leaving his recent companion scowling and muttering furiously on the seat.
“I don’t believe a word of his story,” he chattered to himself; “pack of nasty lies from beginning to end. Wish I’d told him so to his face. Calling himself an Afghan!”
The snorts and snarls that escaped from him for the next quarter of an hour went far to support the truth of the old saying that two of a trade never agree.
The Romancers
From ‘Beasts and Super-Beasts’
by Saki (H. H. Munro)
(1870 – 1916)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Saki, Saki, The Art of Reading
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature