Fleurs du Mal Magazine
Gottfried Keller
(1819-1890)
Auf den Tod der Luise Scheidegger
Du solltest ruhen und ich störe dich,
Ich störe deine Ruhe, süsse Tote,
Ich wecke dich im kühlen Morgenrote
Und wecke dich, wenn Schlaf die Welt beschlich.
Die in der Morgenfrüh in leisen Schuhen
Die Ruh gesucht und mir die Unruh gab,
Nicht eine Feste ist dein zartes Grab,
Drin du geborgen kannst und sicher ruhen!
Entschwundnes Gut, o Herz voll seltner Güte,
Steh auf und schüttle nur dein nasses Haar!
Tu auf die lieben Äuglein treu und klar,
Gebrochen in des Lenzes reinster Blüte!
Du musst mit meinem Grame schmerzlich kosen,
Solang er wacht, das ist die meiste Zeit!
Erst wenn der Tod mir selber Ruh verleiht,
Magst kehren du, zu ruhn im Wesenlosen.
(1866)
Gottfried Keller poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Keller, Gottfried
Sidney Lanier
(1842 – 1881)
The Harlequin of Dreams
Swift, through some trap mine eyes have never found,
Dim-panelled in the painted scene of Sleep,
Thou, giant Harlequin of Dreams, dost leap
Upon my spirit’s stage. Then Sight and Sound,
Then Space and Time, then Language, Mete and Bound,
And all familiar Forms that firmly keep
Man’s reason in the road, change faces, peep
Betwixt the legs and mock the daily round.
Yet thou canst more than mock: sometimes my tears
At midnight break through bounden lids — a sign
Thou hast a heart: and oft thy little leaven
Of dream-taught wisdom works me bettered years.
In one night witch, saint, trickster, fool divine,
I think thou’rt Jester at the Court of Heaven!
Baltimore, 1878
Sidney Lanier poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, CLASSIC POETRY
Vrouwentongen even aan de kant
Je kunt er donder op zeggen dat deze foto in België gemaakt is. Kijk maar eens naar de rechterkant, naar de spitse bladeren van de Sanseveria, beter bekend als Vrouwentongen. Vraag me niet waarom zoveel Vrouwentongen onderdak krijgen bij onze zuiderburen. De tamelijk naargeestige planten zullen op zeker moment wel in de mode zijn geraakt en zijn nog altijd in tel.
Maar hier op de foto zijn ze kennelijk tijdelijk opzij gezet om plaats te maken voor een toneelstukje. Het gordijn boven de verwarming mocht blijven hangen, het paste eigenlijk heel mooi, zo’n effen achtergrond. En je sloot meteen nieuwsgierige blikken buiten. Dit stukje was alleen maar voor de gasten van het feest, op de eerste plaats natuurlijk de jarige. En je zou het zo niet zeggen, maar er werd veel gelachen, ome Jef en tante Clémentine hadden succes. “Maar allee, het zijn ook schoon kleedjes die ge gemaakt hebt”, vond Peetje. “En waar hedde dan die hoge hoed vandaan?”
Die hoge hoed deed later op de avond nog dienst tijdens een goochelact. Maar tegen die tijd was de fotograaf van het gezelschap allang door zijn filmrolletjes heen, helaas. En trouwens ook niet meer zo bekwaam om z’n toestel recht te houden.
Joep Eijkens
fleursdumal.nl digital magazine
More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades), Photography
Toen Elysee bij zijn positieven kwam, kon hij geen stukje van de lucht zien. Alleen benen, over hem gebogen lijven, koppen met grote, op sensatie beluste ogen. Uit zijn mond liep een straaltje bloed. Zijn tanden waren door zijn lip geslagen.
De waarzegger wilde weg van het plein. Terug naar de eenzaamheid van zijn kamertje in Chiles Plaats. Maar hij kon nauwelijks overeind komen. De slager wilde hem wel behulpzaam zijn, pakte hem op bij kop en kont en legde hem dwars over de ezel, zodat het hoofd van de man langs de kop van het dier schommelde. Geen vreemde houding voor Elysee. Als hij dronken was, zag men hem vaker in deze toestand rondrijden. Toen de slager het beest een harde klap op de schoft gaf, ging het ervandoor. Stoof het plein af en verdween tussen de bouwvallen van Chiles Plaats. Iedereen haalde opgelucht adem toen de ezel uit het zicht was. De spanning was voorbij. Het volk droop af. Alleen de kraaien bleven achter, zich verzamelend rond het bed van de jongen. De sensatie van het gevecht leek hen te hebben opgemonterd. Opgewekt wijdden ze zich weer aan hun taak. Ze praatten bijna vrolijk en liepen de hele litanie van alle heiligen nog eens af, onderwijl het lichaam van de jongen nog eens bedekkend met de relikwieën die ze in de loop van de ochtend al hadden gebruikt. Even zag het ernaar uit dat de jongen erbovenop zou komen. Het leek of hij rustig lag te slapen. De rust keerde terug op het plein. Werd alleen verstoord door het gehamer van de timmerman op het kerkdak. De man vervloekte de pastoor die hem dit onzalige karwei had aangesmeerd. Hoe langer het werk duurde, hoe meer hij de pest in kreeg. Al zijn woede in zijn arbeid leggend, hamerde de timmerman er driftig op los en loerde soms naar Kaffa en Jacob Ramesz, die doelloos op het plein stonden. Kaffa was sprakeloos. Langs de stam van de meidoorn zakte hij op zijn hurken. Over de twee landen starend die nog met elkaar in strijd waren, dacht hij na over het gebeurde. Hij had niet willen vechten. Het was de schuld van de waarzegger zelf dat hij gewond was geraakt. Toch voelde Kaffa zich alsof hij een fout had gemaakt. Per slot van rekening waren hij en Elysee twee gelijken. Twee mannen die niet meetelden in dit dorp. Zeker onder de ogen van de mensen hadden ze niet met elkaar mogen vechten. Maar zo was Elysee. Hij joeg altijd iedereen tegen zich in het harnas.
Jacob Ramesz stond beteuterd naast Kaffa en peuterde in zijn neus. Hij wist niet wat hij in deze situatie moest doen. Hoopvol keek hij naar de buizerd. Die kon hem ook niet helpen en hij had het bovendien te druk met zijn eigen verdriet. Jacob vroeg zich af of ze het spelletje landverbeuren nog zouden uitspelen.
Tenslotte had Kaffa zelf om revanche gevraagd. Maar hij leek helemaal uit het lood geslagen. Moest je nou eens zien hoe vreemd hij daar in het zand zat te staren. Langzaam leek Kaffa bij te komen uit zijn verdoving. Hij keek om zich heen, zag zijn mes in het gras liggen. Hij raapte het op en reinigde het met plukjes gras. Veegde daarna de streep uit die door de waarzegger was getrokken, zo de situatie herscheppend zoals die was voordat Elysee was komen opdagen. Kaffa begreep dat Jacob daar nog stond omdat hij verder wilde spelen. Om van hem af te zijn greep hij het mes, mikte secuur en wist in één worp zoveel van het land van Jacob te winnen dat er voor diens koning geen plaats meer was.
Ton van Reen: Landverbeuren (55)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Johannes Theodor Baargeld
(1892-1927)
Der Vogelobre Hornebomm
(vulgo dadamax er ist ein Mitglied der Z/w 3)
Strüh us strüh us dien Jungfernkorn
Der Vogelobre kommt der Hornebomm
Die hörnen Fähnchen uf dien Ei
Dien Sträusschen frei die Fähnchen frei
Der Utterschneck die Scherenbraut
Die stossen ihm die Kufen auf
Die nackten Inseln schlagen an
Die nackten Sträusschen schlagen an
Der Vogelobre Hornebomm das grosshell Fisch das Oberschiff
Nickt die Korallenwürmer auf
Nickt die Otterhöschen auf
Den Wasserhamster nickt er auf den hintendrauf
Kommen schon die 17 Bunteglas
Und Busenzottel die der an sich trägt
Der Zeterfisch der Fischkalb Halbesohn
Zwischen ein und halbe Sohn
Halber Zeter halber Sohn
Was scherts den Obre Hornebomm
Den Leckenmaul im Oberhorn
Ihm staht sein Rogeneuter ob dem Horn
Das staht ihm g’freit
Der Hornsturm drin der Hornsturm drin
Darinnen ist die Paarungszeit
Die tiefe Turm die tiefe Zeit
Die Horne Sträusschen und die Ei
Und immer wied die Paarungszeit
Das Schiffchen auf dem Türmegrund
Das Schiffchen auf dem Sträusschengrund
Die hornen Fähnchen hochgeweiht
Und allerob das Hochgeweih
Des hohe Vogel Hornebomm
Das Obergroßschiff Hornebomm
(1920)
Johannes Theodor Baargeld poetry
fleursdumal.nl digital magazine
More in: Archive A-B, Baargeld, Johannes Theodor
De Kunsthal Rotterdam presenteert dit najaar een grootse tentoonstelling rondom het leven en werk van de invloedrijke Amerikaanse kunstenaar en activist Keith Haring (1958-1990).‘Keith Haring. The Political Line’ is de eerste tentoonstelling in Nederland die uitvoerig ingaat op de sociale en politieke aspecten van zijn levenswerk. Honderdtwintig kunstwerken laten een onderbelichte kant van de wereldberoemde kunstenaar zien. Het persoonlijk ervaren van de imposante kunstwerken is een visueel spektakel met grote impact. Vijfentwintig jaar na Harings dood heeft zijn kunst nog niets aan zeggenschap verloren.
tentoonstelling ‘Keith Haring. The Political Line’ 20 september 2015 t/m 7 februari 2016
Met zijn gewaagde, onmiskenbaar eigen stijl ontketent Keith Haring, een protegé van Andy Warhol, een revolutie in de kunst van de jaren tachtig. In New York, tijdens het conservatisme van Reagan, ziet de openlijk homoseksuele Haring het als zijn missie om door middel van zijn kunst maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen. Hij neemt stelling tegen de uitwassen van het kapitalisme en zet zich in voor nucleaire ontwapening, milieubescherming en gelijke rechten voor iedereen, ongeacht afkomst, huidskleur, religie of seksuele geaardheid. De thematische opstelling van de kunstwerken in ‘The Political Line’ toont, samen met dagboekfragmenten en ander archiefmateriaal, hoe toegewijd Haring zich inzet voor sociale en politieke vraagstukken in zijn tijd.
Geïnspireerd door de straatcultuur: Keith Haring is toonaangevend in de New Yorkse ‘down town’ gemeenschap van jonge schilders, performers en muzikanten die haar creativiteit ontleent aan de urban straatcultuur. Haring laat zich inspireren door graffiti, strips, muziek, dans en zowel de ‘hoge’ kunst als de ‘populaire’ cultuur. Haring beschouwt kunst als publiek recht en publiek bezit. De veel bekritiseerde commercialisering van zijn eigen werken op T-shirts, badges of stickers is een integraal onderdeel van zijn filosofie “Kunst is er voor iedereen”. De invloed van Haring op zijn generatie is enorm. En hoewel zijn carrière slechts een decennium duurde, is het effect van zijn beeldtaal onverminderd.
Veel werken in ‘The Political Line’ zijn bruiklenen van de Keith Haring Foundation in New York, aangevuld met belangrijke werken uit internationale musea en privé collecties. De diversiteit van Harings werk reikt van de vroege krijttekeningen, in situ gemaakt in de New Yorkse metro stations – de ‘subway drawings’ – tot zijn grootschalige schilderijen op canvas en vinyl zeildoek, talloze werken in Sumi inkt op papier, unieke objecten en sculpturen. Documentaire-materiaal maakt het beeld van kunstenaar en activist Keith Haring compleet.
Kunsthal directeur Emily Ansenk benadrukt: “We zijn enorm blij dat deze tentoonstelling juist in Rotterdam plaatsvindt, de stad waar Keith Haring in 1982 zijn allereerste expositie buiten de USA had. Zijn hele carrière hield Keith Haring vast aan zijn ambitie om zijn werk toegankelijk te laten zijn voor iedereen. Niet alleen voor de kunstwereld. Hij zette alle beschikbare kanalen in om zijn werk te delen. Daarom is de Kunsthal Rotterdam de beste plek in Nederland voor deze tentoonstelling. Hier maken we zijn werk toegankelijk voor een breed en nieuw publiek.”
De tentoonstelling is een samenwerking tussen de Kunsthal Rotterdam, Kunsthalle der Hypo-Kulturstiftung in München, gastcurator dr. Dieter Buchhart en de Keith Haring Foundation in New York. ‘The Political Line’ is gebaseerd op de gelijknamige tentoonstelling in het Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris en Le Centquatre (2013) en het Fine Arts Museum in San Francisco (2014, de Young Museum). Speciaal voor de Kunsthal is de tentoonstelling aangevuld met materiaal over Harings bezoeken aan Nederland.
Over Keith Haring: Keith Haring, geboren in Reading, Pennsylvania, groeide op in het nabijgelegen Kutztown. Vanaf zijn komst naar New York, waar hij de School of Visual Arts bezoekt (1980), is hij geïnspireerd door de bloeiende ‘downtown’ cultuur die zich buiten de musea en galeries ontwikkelt, waaronder de levendige gay-gemeenschap. Haring is een geschoold en geëngageerd kunstenaar, gegrepen door de energie en spirit van de scene waarin hij zich bevindt, samen met vele inspirerende tijdgenoten als Jean-Michel Basquiat, Francesco Clemente, George Condo, Eric Haze, Crash, LA II, Kenny Scharf, John Ahearn en Rammellzee. Zijn werklust en zijn passie voor het creëren in de openbare ruimte brengen hem tot het organiseren van en participeren in tentoonstellingen en live performances. Zo kleedt hij Madonna en bodypaint hij Grace Jones in de fameuze Paradise Garage nachtclub. Ook is hij geïnspireerd door het werk van zijn voorgangers waaronder Picasso, Leger, Stuart Davis, Jean Dubuffet, Pierre Alechinsky en William Burroughs. En door het publieke en participerende werk van Christo en de unieke symbiose van kunst en leven van Andy Warhol.
Keith Haring is vastbesloten zijn carrière te wijden aan het creëren van waarachtige public art. Zijn werk wordt in de jaren 1980 in meer dan honderd solotentoonstellingen getoond en hij voltooit meer dan vijftig muurschilderingen in tientallen steden over de hele wereld, waarvan vele in ziekenhuizen en kindertehuizen. Op het moment van zijn overlijden aan aids gerelateerde complicaties, op 31-jarige leeftijd, heeft Haring internationale faam bereikt. Niet alleen als kunstenaar maar ook als activist. In de laatste jaren van zijn leven zet hij zijn bekendheid in om aandacht te krijgen voor de strijd tegen aids en spreekt hij openlijk over zijn HIV infectie om het stigma rond deze ziekte te helpen verminderen. In 1989 richt hij de Keith Haring Foundation op. In overeenstemming met Harings duidelijke filantropische doelstellingen, ondersteunt de Keith Haring Foundation tot op de dag van vandaag organisaties die educatieve mogelijkheden bieden aan kansarme kinderen en organisaties die zich inzetten voor onderwijs, preventie en zorg met betrekking tot aids en HIV-infectie. (bron: kunsthal rotterdam)
Over de Kunsthal Rotterdam: De Kunsthal Rotterdam is een van de toonaangevende culturele instellingen in Nederland, gelegen in het Museumpark in Rotterdam. Ontworpen door de beroemde architect Rem Koolhaas in 1992, biedt de Kunsthal zeven verschillende tentoonstellingsruimtes. Jaarlijks presenteert de Kunsthal een gevarieerd programma van circa 25 tentoonstellingen. Omdat er altijd meerdere tentoonstellingen tegelijk te bezichtigen zijn, biedt de Kunsthal een avontuurlijke reis door verschillende werelddelen en kunststromingen. Cultuur voor een breed publiek, van moderne meesters en hedendaagse kunst tot vergeten culturen, fotografie, mode en design. Bij de tentoonstellingen wordt een uitgebreid activiteitenprogramma georganiseerd.
# Meer informatie op website www.kunsthal.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Andy Warhol, Art & Literature News, Graffity, Street Art, STREET POETRY, Urban Art
Ivo van Leeuwen: Zonder titel
Ivo van Leeuwen (Leiden 1969), tekenaar, schilder en performer, studeerde aan de kunstacademies van Den Bosch, Breda en Tilburg. Hij tekende stripverhalen voor verschillende tijdschriften en andere media, waaronder Zone 5300 en De bedenkelijk kijkende grondeekhoorn. Van Leeuwen, die al enige tijd in Tilburg woont en werkt, bedient zich van vele stijlen en werkvormen. Treffende voorbeelden zijn zijn illustraties in het boek Ontsnapt aan de vrijheid (2005), dat hij publiceerde met S. Lloyd Trumpstein, en zijn linosneden in het boek Voorbij de meet (2006), dat gedichten van Jace van de Ven over dramatische gebeurtenissen uit de Tour de France-historie begeleiden. 1986/1988 kunstakademie den Bosch. Schilderen. / 1993/1995 kunstakademie Breda. Grafische vormgeving. / 1996 kunstakademie Tilburg. Animatie.
# meer info op website ivo van leeuwen
fleursdumal.nl digital magazine
More in: Exhibition Archive, Illustrators, Illustration, Ivo van Leeuwen
Begin 2016 organiseert het Nederlands Letterenfonds in samenwerking met Stichting Schrijvers School Samenleving (SSS) voor de derde keer op rij de actie ‘Boek een dichter’. Inzet is om gedurende de hele maand januari en de Poëzieweek zo veel mogelijk dichters te laten optreden. Boekhandels, bibliotheken en scholen kunnen – via SSS – dichters boeken tegen een extra aantrekkelijk Poëzieweektarief.
De actie ‘Boek een dichter’ wordt ondersteund door een brochure voor de boekhandel en bibliotheek die in samenwerking met de CPNB en het Vlaams Fonds voor de Letteren is samengesteld. Hierin worden tien recente Nederlandse en Vlaams dichtbundels uitgelicht, waaronder werk van Charlotte Van Den Broeck, Ellen Deckwitz en Ingmar Heytze. Douwe Draaisma leidt de brochure in met een beschouwing over het thema van de Poëzieweek: herinneringen.
Geïnteresseerde boekhandels, bibliotheken en scholen uit Nederland kunnen contact opnemen met SSS, per mail: info@sss.nl of telefonisch op 020 623 49 23.
Vlaamse boekhandels kunnen contact opnemen met het Vlaams Fonds voor de Letteren.
De Poëzieweek 2016 loopt van 28 januari tot en met 3 februari. Stefan Hertmans schrijft het Poëziegeschenk. Dit krijgt u van de boekhandel cadeau bij aankoop van een gedichtenbundel ter waarde van tenminste € 12,50. Meer informatie over de Poëzieweek is te vinden op poezieweek.com.
In de afgelopen jaren nam door de actie ‘Boek een dichter’ het aantal optredens van dichters toe. De eerste editie van ‘Boek een dichter’ zorgde voor een toename van 15% van het aantal poëzievoordrachten; in totaal werden 74 optredens geboekt. Bij de tweede editie, begin 2015 was er een toename van 30%: in totaal vonden 96 optredens plaats op podia in de Nederlandse bibliotheken, boekwinkels en scholen.
Boek een dichter – Tijdens de Poëzieweek én de hele maand januari 2016
Over het Nederlands Letterenfonds:
Het Nederlands Letterenfonds stimuleert, door middel van beurzen en subsidies aan schrijvers, vertalers, uitgevers en festivals, de kwaliteit en diversiteit in de literatuur en draagt bij aan de verspreiding en promotie van de Nederlands- en Friestalige literatuur in binnen- en buitenland.
# meer informatie op website www.letterenfonds.nl
Over SSS:
Schrijvers School Samenleving bemiddelt bij het organiseren van lezingen door schrijvers. Ook geven wij advies bij de keuze van de schrijver, de inhoud en organisatie van het programma. SSS beoogt een bijdrage te leveren aan het verbeteren van de leescultuur.
# meer informatie op website www.sss.nl
fleursdumal.nl digital magazine
More in: Art & Literature News, MODERN POETRY, POETRY ARCHIVE, Poëzieweek, The talk of the town
Foam sluit het jaar 2015 af met een overzicht van het uitzonderlijke en intense oeuvre van de op jonge leeftijd overleden Amerikaanse fotograaf Francesca Woodman (1958 – 1981).
Woodman gebruikte fotografie als uiterst persoonlijk expressiemiddel: alsof ze haar huid binnenstebuiten droeg. Zij zelf was dan ook het enige onderwerp van haar fotografie. Na haar vroegtijdige dood is haar werk getoond in een aantal grote internationale tentoonstellingen en heeft het kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd.
Tot aan haar zelfgekozen dood op tweeëntwintigjarige leeftijd onderzocht Woodman thema’s als gender, representatie, seksualiteit en lichaam. Haar oeuvre bestaat uit een groot aantal zelfportretten. Woodman fotografeert zichzelf specifiek naakt, of tracht juist haar lichaam te verbergen: samengeperst in een kast, achter het behang, gewikkeld in plastic of doeken of in een wolk van beweging. Ze plaatst zichzelf veelal in vervallen interieurs. Zelfs wanneer andere mensen in het kader verschijnen fungeren zij letterlijk of figuurlijk als stand-in van Woodman. Haar foto’s vertonen een diversiteit aan invloeden uit het symbolisme en surrealisme en roepen in veel gevallen een beklemmend gevoel op.
Francesca Woodman groeide op in een kunstenaarsgezin en begon al gedurende haar tienerjaren te fotograferen. Zij studeerde van 1975 tot 1978 aan de Rhode Island School of Design. Haar oeuvre wordt meestal verdeeld in periodes: de vroege werken, haar werk als student in Providence, het werk uit Italië (1977-1978), de MacDowell Colony en, uiteindelijk, de werken die zij vanaf 1979 in New York maakte tot haar dood in 1981. Na haar overlijden liet Woodman enkele honderden zilvergelatine prints na, hoewel zij ook met andere technieken experimenteerde.
De eerste grote reizende tentoonstelling van Francesca Woodmans werk werd enkele jaren na haar dood georganiseerd in 1986. Haar eerste Europese tentoonstellingen vonden begin jaren negentig plaats. De Kunsthal in Rotterdam presenteerde Woodmans werk voor het eerst in Nederland, in 1998.
De tentoonstelling Francesca Woodman – On Being an Angel is georganiseerd door het Moderna Museet in Stockholm in samenwerking met het Estate of Francesca Woodman en bestaat uit 102 foto’s, voornamelijk zilvergelatine prints, maar ook groot formaat diazotypieën, en zes korte video’s.
On Being an Angel van Francesca Woodman is van 18 december 2015 t/m 9 maart 2016 te zien in Foam. Open dagelijks van 10.00 -18.00 uur, do/vr van 10.00 – 21.00 uur. Entree: € 10,00
Francesca Woodman – On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam – Keizersgracht 609 – 1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
# Meer info op website www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Het Amsterdam Museum ‘Graffiti. New York meets the Dam’. Voor het eerst in Nederland is er een tentoonstelling te zien die compleet is gewijd aan New Yorkse en Amsterdamse graffiti uit de jaren ’70 en ’80. Voor deze tentoonstelling werkt het Amsterdam Museum nauw samen met The Museum of the City of New York.
De tentoonstelling focust op de jaren ’70 en ’80 en laat zien hoe bekende Amsterdamse graffitikunstenaars zoals Shoe en Delta werden beïnvloed door Amerikaanse artiesten als Dondi en Keith Haring. Naast topstukken uit collecties van privé-verzamelaars en het Museum of the City of New York worden ook persoonlijke bezittingen van graffitikunstenaars getoond, waaronder schetsboeken, kledingstukken en foto’s uit eigen archief. Op deze manier wordt de ontwikkeling duidelijk van graffiti als straatfenomeen naar geaccepteerde kunststroming. ‘Graffiti. New York meets the Dam’ laat daarnaast zien hoe dertig jaar geleden een jonge generatie het straatbeeld veranderde waarvan de invloed nog altijd merkbaar is binnen muziek, fashion en onze hedendaagse beeldcultuur.
Voor de tentoonstelling ‘Graffiti. New York meets the Dam’ komt een deel van de New Yorkse tentoonstelling ‘City as Canvas: Graffiti Art from the Martin Wong Collection’ naar het Amsterdam Museum. De collectie van Wong (1946 – 1999) bevat naast Haring ook unieke werken van andere bekende New Yorkse namen zoals Cey Adams, Futura 2000 en Daze. Wong herkende de kunst van graffiti nog voor dit maatschappelijk was geaccepteerd en wist zo een unieke collectie tot stand te brengen. De tentoonstelling City as Canvas: Graffiti Art from the Martin Wong Collection is ontwikkeld door The Museum of the City of New York en gecureerd door Sean Corcoran, conservator prints en fotografie. Aileen Middel (Mick la Rock) is als gast-conservator betrokken bij ‘Graffiti. New York meets the Dam’.
Graffiti – New York meets The Dam
18 september 2015 – 24 januari 2016
Amsterdam Museum
Kalverstraat 92
1012 PH Amsterdam NL
# Voor meer INFO zie website Hart voor de Graffiti Blog
fleursdumal.nl digital magazine
More in: Art & Literature News, Graffity, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Street Art, STREET POETRY, Urban Art
Museum De Pont Tilburg
Joost Zwagerman & Marc Mulders
28 nov 2015 – 13 mrt 2016
Presentatie NU, Joost Zwagerman & Marc Mulders op 28 november 2015
Op zaterdag 28 november om 15.00 uur is er een boekpresentatie in het Auditorium van Museum De Pont. Het belooft een gedenkwaardige middag te worden. Neerlandicus en literatuurcriticus Jaap Goedegebuure zal spreken over de laatste gedichten van Joost Zwagerman in relatie tot het werk van Marc Mulders. Enkele gedichten uit de bundel zullen worden voorgelezen door dichter, schrijver/essayist en acteur Ramsey Nasr, ‘ambassadeur’ van de Nederlandse dichtkunst die het een grote eer vindt de gedichten van Zwagerman te vertolken.
Schrijver, dichter en essayist Joost Zwagerman (1963-2015) selecteerde uit zijn nog te verschijnen bundel ‘Wakend over God’ (2016) twaalf gedichten, waarin de geloofsstrijd wordt beschreven van een naamloos blijvend ik, die soms in zijn verbeelding, soms letterlijk, met het Opperwezen in gevecht raakt over zijn worsteling met God en het geloof.
Op uitnodiging van Joost Zwagerman heeft kunstenaar Marc Mulders (1958) zich door die gedichten laten inspireren en uit zijn rijke oeuvre een passend kunstwerk (of beelddetail) bij elk gedicht gekozen. Marc Mulders: “Joost en ik hebben bij alle gedichten en beelden de bovenkomende associaties getoetst en geproefd en gekeurd, als ware het een verfijnd wijnproeverijfeest”. Joost Zwagerman schreef vlak voor zijn dood in een email: “NU is echt schitterend geworden, prachtig, chic, maar ook heeft het boek iets onontkoombaars, beeld en tekst zitten elkaar griezelig dicht op de huid, soms kan de lezer en kijker nauwelijks vatten of het beeld nu de tekst ‘opjaagt’ of andersom. Ik vind het een schitterende twee eenheid, en ik hoop dat iedereen net zo enthousiast is als ik ben. Ik ga er kortom voor…”.
Deze publicatie is deel 3 in de 99 Editions, waarvan de 99 beschikbare exemplaren reeds bij voorintekening zijn uitverkocht. Op verzoek van de uitgever en Marc Mulders presenteert De Pont het boek nu ook in een speciale vorm waardoor een groter publiek kennis kan maken met het resultaat van de bijzondere samenwerking tussen vormgever Mart. Warmerdam, auteur Zwagerman en kunstenaar Mulders. De Pont is overigens ook een belangrijke bruikleengever aan de door Joost Zwagerman samengestelde tentoonstelling die deze winter in het Bergense museum Kranenburgh te zien zal zijn.
Meer info
#website Uitgeverij 99 Editions
#website Museum De Pont
fleursdumal.nl digital magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Exhibition Archive, Jaap Goedegebuure, Joost Zwagerman, Marc Mulders, Zwagerman, Joost
Stedelijk Museum Schiedam: De werkelijkheid van Jan Schoonhoven
31 oktober 2015 – 14 februari 2016
Museum Prinsenhof Delft: Kijk, Jan Schoonhoven
Leven en werk van Jan Schoonhoven centraal in tentoonstellingen Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft
Het Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft presenteren van 31 oktober 2015 tot en met 14 februari 2016 de tentoonstellingen De werkelijkheid van Jan Schoonhoven en Kijk, Jan Schoonhoven.
De tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven is het eerste omvangrijke overzicht in Nederland van het werk van Jan Schoonhoven in 20 jaar. Met zijn tekeningen en abstracte witte reliëfs heeft hij een volstrekt uniek oeuvre vervaardigd.
Jan Schoonhoven (Delft, 1914 – Delft, 1994) is een van de meest vooraanstaande beeldend kunstenaars van de 20ste eeuw. In de tentoonstelling is de artistieke ontwikkeling van de kunstenaar te volgen in de context van zijn tijd en in relatie tot zijn internationale geestverwanten. Schoonhoven geeft de essentie van de werkelijkheid weer in formele structuren. Zijn werk getuigt van oorspronkelijkheid en puurheid. Vanaf omstreeks 1956 ontwikkelt hij zijn unieke reliëfs. Deze reliëfs, met ritmische patronen waarin een zelfde beeldend motief wordt herhaald, hebben een objectief en onbevooroordeeld karakter, leveren geen commentaar op de maatschappelijke ontwikkelingen, maar aanvaarden de werkelijkheid zoals die is.
Jan Schoonhoven (1914 – 1994, Delft) maakt aanvankelijk vooral abstracte tekeningen. Vanaf medio jaren 1950 ontdekt hij de mogelijkheden van karton om reliëfs te maken. De informele stijl waarin hij dan werkt, leidt hem uiteindelijk naar de bekende witte rasterreliëfs. Deze verbeelden niet zozeer de zichtbare werkelijkheid, maar op zichzelf staande werkelijkheden waar de werking van het licht een belangrijke rol speelt. Te midden van kunstenaars Armando, Bram Bogart, Enrico Castellani, Jan Henderikse, Piero Manzoni en Henk Peeters, ontwikkelt Schoonhoven zijn unieke beeldtaal.
Vanaf 1960 tot 1965 neemt hij deel aan de activiteiten van de Nederlandse nulgroep. In 1967 maakt hij tezamen met Ad Dekkers en Peter Struycken deel uit van de Nederlandse inzending voor de Biënnale Sao Paulo waar zijn werk bekroond wordt met de tweede prijs. Dit is zijn internationale doorbraak. Om aan de toenemende vraag voor zijn reliëfs te kunnen voldoen, besteedt Schoonhoven de productie van zijn werk uit aan assistenten. Schoonhoven zelf blijft tot zijn pensionering werkzaam als ambtenaar voor de PTT.
De tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven is onderdeel van de serie tentoonstellingen die het Stedelijk Museum Schiedam organiseert over de kunstenaars en het gedachtengoed van ZERO en nul. De kunstenaars van nul en ZERO verklaarden verschijnselen uit de werkelijkheid tot kunst. Ze benadrukten de schoonheid van sereniteit, herhaling en eenvormigheid. De tekeningen en witte reliëfs van Jan Schoonhoven weerspiegelen fenomenen van een toenemende economische welvaart die vergezeld gaat van een massaproductie in de jaren 1960. Schoonhoven geeft de essentie van deze werkelijkheid weer in serialiteit en herhaling.
Eerder toonde het Stedelijk Museum Schiedam de tentoonstelling nul = 0, de Nederlandse nulgroep in een internationale context (2011), in deze tentoonstelling werd voor het eerst sinds 30 jaar uitgebreid aandacht besteed aan de geschiedenis, het gedachtengoed en de kunstuitingen van de Nederlandse nul-kunstenaars: Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven en herman de vries.
In 2014 organiseerde het Stedelijk Museum Schiedam de succesvolle tentoonstelling herman de vries. all, waarin de ontwikkeling van kunstenaar herman de vries -die nog immer in de geest van ZERO werkt- centraal stond.
Tentoonstellingen Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft
Gelijktijdig met de tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven in het Stedelijk Museum Schiedam organiseert het Museum Prinsenhof Delft de tentoonstelling Kijk, Jan Schoonhoven. Het Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft bieden hiermee een onderscheidend en tegelijk complementair tentoonstellingsprogramma. De tentoonstelling in Delft belicht het persoonlijke leven van Jan Schoonhoven in Delft in relatie tot zijn werk, terwijl de tentoonstelling in Schiedam zich vooral richt op de stilistische ontwikkeling van het werk in de context van zijn tijd en in relatie tot zijn internationale geestverwanten.
Monografie Jan Schoonhoven: Bij de tentoonstelling verschijnt in december 2015 de monografie Jan Schoonhoven van auteur Antoon Melissen (NAI 010 Uitgevers, Rotterdam).
# Meer info op website expositie
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, herman de vries, Jan Schoonhoven, ZERO art
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature