Or see the index
Together and by Ourselves, Alex Dimitrov’s second book of poems, takes on broad existential questions and the reality of our current moment: being seemingly connected to one another, yet emotionally alone. Through a collage aesthetic and a multiplicity of voices, these poems take us from coast to coast, New York to LA, and toward uneasy questions about intimacy, love death, and the human spirit.
Dimitrov critiques America’s long-lasting obsessions with money, celebrity, and escapism — whether in our personal or professional lives. What defines a life? Is love ever enough? Who are we when together and who are we by ourselves? These questions echo throughout the poems, which resist easy answers. The voice is both heartfelt and skeptical, bruised yet playful, and always deeply introspective.
Cocaine
People disappear.
And go looking for a place to be looked at.
All the way down Wilshire and above us: like a sheet of indigo tile.
As we waited, our nicotine glowed in the distance like flies
to some heaven, some high road.
“Who sat on mountaintops in cars reading books aloud to the canyons?”
Like gods and at home being extras at best.
I almost believed love then someone new called me
and time’s been repeating. Time’s on like a show.
(. . .)
When the car you steer best is not yours; or the body.
The house and the job. Rooms of white lines. Gold lobbies.
We cringe at these lists but without them, who’s counting?
From the book: Together and By Ourselves
by: Alex Dimitrov
Alex Dimitrov
Together and By Ourselves
Publisher: Copper Canyon Press
$16.00, paperback, 2017
isbn 978-1-55659-510-3
cover-photo: Francesca Woodman
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive C-D, Art & Literature News, Francesca Woodman
Joep Eijkens: Leven en dood van een jonggestorven Engel (N.a.v. tentoonstelling Kunsthal Rotterdam 1998)
Vele jaren na haar zelfgekozen dood rijst de ster van Francesca Woodman (1958-1981). Na Parijs is het fascinerende oeuvre van deze jonggestorven fotografe nu te zien in de Rotterdamse Kunsthal.
Francesca Woodman was nog geen 23 toen ze een eind aan haar leven maakte. De manier waarop – ze sprong uit een raam – doet onmiddellijk denken aan de serie foto’s waarin zij zich afbeeldde als engel. En je ontkomt er niet aan om haar hele oeuvre te zien in het licht van deze vroege dood. Het grote talent van Woodman, dochter van een in Italië levend Amerikaans kunstenaarsechtpaar, openbaarde zich al vroeg. De overzichtstentoonstelling opent met twee zelfportretten. Het eerste – een naakt met lelies – doet aan een 19e eeuwse atelierstudie denken. Het tweede – Zelfportret op 13-jarige leeftijd – is eerder experimenteel van aard en heeft iets akelig verontrustends als in een thriller. Zoals zo vaak blijft het gezicht onzichtbaar.
Zoektocht
De eigen persoon is steeds het belangrijkste vertrekpunt geweest van Woodmans met raadsels omgeven fotografische zoektocht. Dat heeft absoluut niet geleid tot navelstaarderij. En evenmin blijft haar blik op het eigen lichaam beperkt tot de esthetiek. Bijna alle foto’s ademen dezelfde sfeer van vergankelijkheid. En soms zeer letterlijk. Bijvoorbeeld waar de fotografe zich – met opzet bewegend en daardoor als het ware vervluchtigend – afbeeldt als een soort geest die door een grafsteen wegkruipt. Of daar waar haar lichaam op lijkt te gaan in een verweerde muur van een afbraakhuis. Het zijn beelden die buiten onze tijd lijken te staan.
Eigen wereld
Ook als zij andere modellen gebruikt, is Woodman bezig met het scheppen van een eigen wereld. Zo is er een serie waarin zij een oude naakte man een absurd toneelstuk laat opvoeren met spiegels en glas. Uit diezelfde periode (1976/1977) dateert ook een van de foto’s van zichzelf als engel. Geen lieflijke engel, de open mond lijkt eerder naar adem te happen of te schreeuwen. Een van de laatste foto’s toont een badkuip waar nog net een stukje gezicht van een vrouw bovenuitsteekt. Je denkt aan zelfmoord. En na al die andere beelden weet je dat dat echt niet alleen maar komt door de wetenschap dat Francesca Woodman zich op 19 januari 1981, kort na de publicatie van haar eerste boek, van het leven beroofde. Het is op de eerste plaats aan haar ouders te danken dat dit bijzondere, ongrijpbare oeuvre nu door Europa mag reizen.
(Joep Eijkens: Retrospectief van fotografe Francesca Woodman, Kunsthal Rotterdam, Leven en dood van een jong gestorven ’engel’, in Brabants Dagblad 17 september 1998)
Joep Eijkens over Francesca Woodman
Leven en dood van een jonggestorven Engel
____________________________________________________
A C T U E E L
Expositie in FOAM Amsterdam
Francesca Woodman. On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Joep Eijkens, Joep Eijkens Photos, Photography
Foam sluit het jaar 2015 af met een overzicht van het uitzonderlijke en intense oeuvre van de op jonge leeftijd overleden Amerikaanse fotograaf Francesca Woodman (1958 – 1981). Woodman gebruikte fotografie als uiterst persoonlijk expressiemiddel: alsof ze haar huid binnenstebuiten droeg. Zij zelf was dan ook het enige onderwerp van haar fotografie. Na haar vroegtijdige dood is haar werk getoond in een aantal grote internationale tentoonstellingen en heeft het kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd.
Tot aan haar zelfgekozen dood op tweeëntwintigjarige leeftijd onderzocht Woodman thema’s als gender, representatie, seksualiteit en lichaam. Haar oeuvre bestaat uit een groot aantal zelfportretten. Woodman fotografeert zichzelf specifiek naakt, of tracht juist haar lichaam te verbergen: samengeperst in een kast, achter het behang, gewikkeld in plastic of doeken of in een wolk van beweging. Ze plaatst zichzelf veelal in vervallen interieurs. Zelfs wanneer andere mensen in het kader verschijnen fungeren zij letterlijk of figuurlijk als stand-in van Woodman. Haar foto’s vertonen een diversiteit aan invloeden uit het symbolisme en surrealisme en roepen in veel gevallen een beklemmend gevoel op.
Francesca Woodman groeide op in een kunstenaarsgezin en begon al gedurende haar tienerjaren te fotograferen. Zij studeerde van 1975 tot 1978 aan de Rhode Island School of Design. Haar oeuvre wordt meestal verdeeld in periodes: de vroege werken, haar werk als student in Providence, het werk uit Italië (1977-1978), de MacDowell Colony en, uiteindelijk, de werken die zij vanaf 1979 in New York maakte tot haar dood in 1981. Na haar overlijden liet Woodman enkele honderden zilvergelatine prints na, hoewel zij ook met andere technieken experimenteerde.
De eerste grote reizende tentoonstelling van Francesca Woodman’s werk werd enkele jaren na haar dood georganiseerd in 1986. Haar eerste Europese tentoonstellingen vonden begin jaren negentig plaats. De Kunsthal in Rotterdam presenteerde Woodmans werk voor het eerst in Nederland, in 1998.
De tentoonstelling Francesca Woodman. On Being an Angel is georganiseerd door het Moderna Museet in Stockholm in samenwerking met het Estate of Francesca Woodman en bestaat uit 102 foto’s, voornamelijk zilvergelatine prints, maar ook groot formaat diazotypieën, en zes korte video’s.
Francesca Woodman. On Being an Angel is van 18 december 2015 t/m 9 maart 2016 te zien in Foam. Open dagelijks van 10.00 -18.00 uur, do/vr van 10.00 – 21.00 uur. Entree: € 10,00
Francesca Woodman. On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Foam sluit het jaar 2015 af met een overzicht van het uitzonderlijke en intense oeuvre van de op jonge leeftijd overleden Amerikaanse fotograaf Francesca Woodman (1958 – 1981).
Woodman gebruikte fotografie als uiterst persoonlijk expressiemiddel: alsof ze haar huid binnenstebuiten droeg. Zij zelf was dan ook het enige onderwerp van haar fotografie. Na haar vroegtijdige dood is haar werk getoond in een aantal grote internationale tentoonstellingen en heeft het kunstenaars over de hele wereld geïnspireerd.
Tot aan haar zelfgekozen dood op tweeëntwintigjarige leeftijd onderzocht Woodman thema’s als gender, representatie, seksualiteit en lichaam. Haar oeuvre bestaat uit een groot aantal zelfportretten. Woodman fotografeert zichzelf specifiek naakt, of tracht juist haar lichaam te verbergen: samengeperst in een kast, achter het behang, gewikkeld in plastic of doeken of in een wolk van beweging. Ze plaatst zichzelf veelal in vervallen interieurs. Zelfs wanneer andere mensen in het kader verschijnen fungeren zij letterlijk of figuurlijk als stand-in van Woodman. Haar foto’s vertonen een diversiteit aan invloeden uit het symbolisme en surrealisme en roepen in veel gevallen een beklemmend gevoel op.
Francesca Woodman groeide op in een kunstenaarsgezin en begon al gedurende haar tienerjaren te fotograferen. Zij studeerde van 1975 tot 1978 aan de Rhode Island School of Design. Haar oeuvre wordt meestal verdeeld in periodes: de vroege werken, haar werk als student in Providence, het werk uit Italië (1977-1978), de MacDowell Colony en, uiteindelijk, de werken die zij vanaf 1979 in New York maakte tot haar dood in 1981. Na haar overlijden liet Woodman enkele honderden zilvergelatine prints na, hoewel zij ook met andere technieken experimenteerde.
De eerste grote reizende tentoonstelling van Francesca Woodmans werk werd enkele jaren na haar dood georganiseerd in 1986. Haar eerste Europese tentoonstellingen vonden begin jaren negentig plaats. De Kunsthal in Rotterdam presenteerde Woodmans werk voor het eerst in Nederland, in 1998.
De tentoonstelling Francesca Woodman – On Being an Angel is georganiseerd door het Moderna Museet in Stockholm in samenwerking met het Estate of Francesca Woodman en bestaat uit 102 foto’s, voornamelijk zilvergelatine prints, maar ook groot formaat diazotypieën, en zes korte video’s.
On Being an Angel van Francesca Woodman is van 18 december 2015 t/m 9 maart 2016 te zien in Foam. Open dagelijks van 10.00 -18.00 uur, do/vr van 10.00 – 21.00 uur. Entree: € 10,00
Francesca Woodman – On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam – Keizersgracht 609 – 1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
# Meer info op website www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Regisseur Arie de Mol maakte een intieme en fysieke voorstelling met tekst, beweging, muziek en projectie, gebaseerd op het leven en werk van de Amerikaanse fotografe Francesca Woodman. Vier jonge actrices duiken in de rijke gedachtewereld van deze opmerkelijke kunstenares. Speciaal voor dit project schreven Anne Vegter (Dichter des Vaderlands) en Erik-Ward Geerlings (o.a. Mephisto, Decamerone) samen een nieuwe toneeltekst.
Francesca Woodman (1958-1981) maakte in haar korte leven vele honderden prachtige foto’s, die inmiddels tot cultstatus zijn verheven. Met haar werk schiep zij een geheel eigen universum: indringend, theatraal en vol magie. Opgroeiend in een kunstenaarsgezin werd Woodman het creëren met de paplepel ingegoten. Het streven naar vernieuwing, erkenning en succes werd voor haar gaandeweg een dwingende noodzaak. Op 22-jarige leeftijd maakte zij een einde aan haar leven. Francesca Woodman liet meer dan 800 negatieven achter, een verscheurde familie en de vraag: waarom?
Toneelgroep Maastricht
How to play Francesca Woodman
concept en regie: Arie de Mol
Over een jonge fotografe met een onnavolgbaar talent
In How to play Francesca Woodman verdiepen de vier actrices zich in de vragen, twijfels en verlangens van deze talentvolle jonge vrouw. Zelf levend in een tijd die wordt beheerst door prestatiedrang en de zucht naar perfectie.
De voorstelling ging in première op zaterdag 15 maart 2014 in Theater de Bordenhal in Maastricht, en was hier te zien van 12 maart t/m 6 april 2014.
Nu gaat de voorstelling op tournee door Nederland.
# Zie de speellijst op de website van TONEELGROEP MAASTICHT
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, THEATRE
Toneelgroep Maastricht speelt How to play Francesca Woodman, over het onvoltooide leven van een jonge fotografe met een onnavolgbaar talent.
Op zaterdag 15 maart 2014 speelt Toneelgroep Maastricht in de Bordenhal te Maastricht de première van How to play Francesca Woodman. Artistiek leider Arie de Mol maakt met vier jonge actrices een intieme en fysieke voorstelling met tekst, beweging, muziek en projectie, gebaseerd op het leven en werk van de Amerikaanse fotografe Francesca Woodman. Anne Vegter (Dichter des Vaderlands) en Erik-Ward Geerlings (o.a. Decamerone, Mephisto) schreven speciaal voor dit project samen een nieuwe toneeltekst.
Francesca Woodman (1958-1981) maakte tussen haar 13e en 22e levensjaar vele prachtige foto’s, die inmiddels tot cultstatus zijn verheven. Opgroeiend in een kunstenaarsgezin werd het creëren haar met de paplepel ingegoten. Het streven naar erkenning, succes en vernieuwing werd haar voornaamste levensdoel. Woodman schiep een geheel eigen universum, indringend, theatraal en vol magie.
Maar op 22-jarige leeftijd maakte zij een einde aan haar leven. Ze liet vele honderden negatieven achter, een verscheurde familie en de vraag: waarom?
In How to play Francesca Woodman verdiepen vier actrices zich in de identiteit van deze jonge vrouw en kunstenares. Zelf levend in een tijd waarin veel jonge mensen opboksen tegen de hoge ver-wachtingen waaraan ze -denken te- moeten voldoen. Zowel van hun ouders, als van de samenleving, maar vooral van zichzelf.
tekst Anne Vegter en Erik-Ward Geerlings
regie Arie de Mol
spel Nadia Amin, Lore Dijkman, Nina Fokker en Jessie Wilms
vormgeving Catharina Scholten en Nina Spiering
dramaturgie Mart Jan Zegers
speelperiode woensdag 12, donderdag 13 en vrijdag 14 maart (try outs)
zaterdag 15 maart première
woensdag 19 t/m zondag 23 maart
woensdag 26 t/m zondag 30 maart
woensdag 2 t/m zondag 6 april
nagesprekken op vrijdag 21 & 28 maart en 4 april en op vrijdag en zaterdag (behalve 14 en 15 maart) zijn er nagesprekken met de actrices aanvang 20.30 uur, op zondag 16.00 uur, locatie Theater de Bordenhal, Plein 1992 nr.15, Maastricht, reserveren 043- 3503050 / kassa@toneelgroepmaastricht.nl / informatie www.toneelgroepmaastricht.nl
How to play Francesca Woodman gaat in het voorjaar van 2015 op tournee langs de kleine zalen van Nederland en België.
Arie de Mol verbeeldt in zijn voorstellingen bij Toneelgroep Maastricht het tijdloze verhaal van de ploeterende mens en zijn verlangen naar houvast. Muzikaal en ontregelend. Hartstochtelijk gebracht.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman, THEATRE
Leven en dood van een jonggestorven Engel
Vele jaren na haar zelfgekozen dood rijst de ster van Francesca Woodman (1958-1981). Na Parijs is het fascinerende oeuvre van deze jonggestorven fotografe nu te zien in de Rotterdamse Kunsthal.
Francesca Woodman was nog geen 23 toen ze een eind aan haar leven maakte. De manier waarop – ze sprong uit een raam – doet onmiddellijk denken aan de serie foto’s waarin zij zich afbeeldde als engel. En je ontkomt er niet aan om haar hele oeuvre te zien in het licht van deze vroege dood. Het grote talent van Woodman, dochter van een in Italië levend Amerikaans kunstenaarsechtpaar, openbaarde zich al vroeg. De overzichtstentoonstelling opent met twee zelfportretten. Het eerste – een naakt met lelies – doet aan een 19e eeuwse atelierstudie denken. Het tweede – Zelfportret op 13-jarige leeftijd – is eerder experimenteel van aard en heeft iets akelig verontrustends als in een thriller. Zoals zo vaak blijft het gezicht onzichtbaar.
Zoektocht
De eigen persoon is steeds het belangrijkste vertrekpunt geweest van Woodmans met raadsels omgeven fotografische zoektocht. Dat heeft absoluut niet geleid tot navelstaarderij. En evenmin blijft haar blik op het eigen lichaam beperkt tot de esthetiek. Bijna alle foto’s ademen dezelfde sfeer van vergankelijkheid. En soms zeer letterlijk. Bijvoorbeeld waar de fotografe zich – met opzet bewegend en daardoor als het ware vervluchtigend – afbeeldt als een soort geest die door een grafsteen wegkruipt. Of daar waar haar lichaam op lijkt te gaan in een verweerde muur van een afbraakhuis. Het zijn beelden die buiten onze tijd lijken te staan.
Eigen wereld
Ook als zij andere modellen gebruikt, is Woodman bezig met het scheppen van een eigen wereld. Zo is er een serie waarin zij een oude naakte man een absurd toneelstuk laat opvoeren met spiegels en glas. Uit diezelfde periode (1976/1977) dateert ook een van de foto’s van zichzelf als engel. Geen lieflijke engel, de open mond lijkt eerder naar adem te happen of te schreeuwen. Een van de laatste foto’s toont een badkuip waar nog net een stukje gezicht van een vrouw bovenuitsteekt. Je denkt aan zelfmoord. En na al die andere beelden weet je dat dat echt niet alleen maar komt door de wetenschap dat Francesca Woodman zich op 19 januari 1981, kort na de publicatie van haar eerste boek, van het leven beroofde. Het is op de eerste plaats aan haar ouders te danken dat dit bijzondere, ongrijpbare oeuvre nu door Europa mag reizen.
Joep Eijkens
(Joep Eijkens: Retrospectief van fotografe Francesca Woodman, Kunsthal Rotterdam, Leven en dood van een jong gestorven ’engel’, in Brabants Dagblad 17 september 1998)
fleursdumal.nl magazine
More in: Francesca Woodman, Francesca Woodman, Joep Eijkens Photos
Avro Close Up
Francesca Woodman – fotografe
Documentaire
– Dinsdag 10 april 2012 – N2 23:00 – 00:00
– Zondag 15 april 2012 – N2 17:05 – 18:05
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman
Avro Close Up
Francesca Woodman – fotografe
Documentaire
– Dinsdag 10 april 2012 – 23:00 – 00:00
– Zondag 15 april 2012 – 17:05 – 18:05
Nadat de zeer talentvolle Amerikaanse fotografe Sarah Woodman op 22-jarige leeftijd zelfmoord pleegde, kostte het haar ouders en broer – eveneens kunstenaars – jaren om in het reine te komen met haar dood. Ondertussen vergaarde Woodman postuum roem met haar mysterieuze zwart-wit foto’s van naakte vrouwen in verlaten interieurs, waarop zij zelf vaak prominent figureerde.
Francesca Woodman (1958-1981) groeide op in een gezin van zeer gedreven kunstenaars. Haar moeder, Betty Woodman, was ceramiste en haar vader, George Woodman, schilderde. Francesca bracht de zomers van haar jeugd met haar ouders en broer door in Florence, waar ze als klein meisje in musea ronddwaalde en haar schetsboeken vulde met tekeningen van vrouwen in formele kleding.
De ouders van Francesca leefden volgens het principe ‘kunst is keihard werken’ maar desondanks stonden ze verbaasd over de ambitie van hun opgroeiende dochter die haar ouders in doelgerichtheid en vastberadenheid overtrof. Als zeventienjarige werd Woodman verliefd op de fotografie en al snel ontwikkelde ze een complexe, volwassen stijl waarbij ze als haar eigen model figureerde in mysterieuze taferelen die zich afspeelden in verlaten en vervallen interieurs. In de jaren die volgden verhuisde ze naar New York waar ze in de kunstwereld als veelbelovend werd gezien, maar een doorbraak liet op zich wachten. Ondertussen worstelde Francesca met depressies, een strijd die haar zo zwaar viel dat ze in 1981 een einde maakte aan haar leven.
De documentaire ‘Francesca Woodman – Fotografe’ schetst een beeld van het uitzonderlijke talent van Francesca Woodman, van wie het werk tegenwoordig in musea hangt. De film laat ook zien hoe haar ouders en haar broer het vroegtijdig overlijden van hun dochter en zus verwerkt hebben en welke rol hun eigen kunst gespeeld heeft in een lang en pijnlijk proces.
Regie: C. Scott Willis
Een productie van C. Scott Films
Close Up: Francesca Woodman – Fotografe:
10 april 2012, 23.00 uur, Ned. 2.
Herhaling: Zondag 15 april , 17.05 uur, Ned. 2.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Francesca Woodman
Francesca Woodman
Photographer
(Denver 1958- New York 1981)
≡ Website Francesca Woodman Gallery
fleursdumal.nl magazine
More in: Francesca Woodman, Francesca Woodman, Photography
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature