Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Na Tate Liverpool reist de tentoonstelling van de Franse kunstenaar Yves Klein in de lente van 2017 naar BOZAR. Klein werd bekend met zijn ultramarijnblauwe monochromen. Als geen ander vertolken ze zijn ideeën over spirituele oneindigheid en zijn zoektocht naar het immateriële. Yves Klein werd met zijn beeldende kunst en spectaculaire performances de voorloper van de happening en de body art. In deze expo maak je kennis met zijn grensverleggende oeuvre via ongeziene meesterwerken en nauwelijks vertoond beeldmateriaal. (Curator: Darren Pih)
Tijdens de expo Yves Klein. Theater van de Leegte pakt BOZAR uit met performances van gevierde Belgische en internationale artiesten als Marvin Gaye Chetwynd, Jan Fabre, Alexandra Pirici & Manuel Pelmus, Miet Warlop, Nick Steur, Andros Zins-Browne, Ian Whittlesea,…
Vóór performancekunst vaste vormen aannam in de gevestigde kunstwereld zette BOZAR de deuren van het Paleis voor Schone Kunsten wagenwijd open voor de voorvechters van de ‘immateriële’ kunst. Samen met de Hallen van Schaarbeek (Trouble) en het Kaaitheater (Performatik) bracht BOZAR al kunstenaars als Robert Pacitti, Lloyd Newson, Laurie Anderson, Germaine Kruip en Orla Barry naar België.
Ontdek op de website welke namen er dit jaar op het programma staan.
# Website BOZAR / Paleis van de schone kunsten
Yves Klein
Theater van de leegte
Nog te zien t/m 20 augustus 2017
BOZAR
Paleis voor Schone Kunsten
Ravensteinstraat 23
1000 Brussel – BE
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Performing arts, Yves Klein, ZERO art
Stedelijk Museum Schiedam: De werkelijkheid van Jan Schoonhoven
31 oktober 2015 – 14 februari 2016
Museum Prinsenhof Delft: Kijk, Jan Schoonhoven
Leven en werk van Jan Schoonhoven centraal in tentoonstellingen Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft
Het Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft presenteren van 31 oktober 2015 tot en met 14 februari 2016 de tentoonstellingen De werkelijkheid van Jan Schoonhoven en Kijk, Jan Schoonhoven.
De tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven is het eerste omvangrijke overzicht in Nederland van het werk van Jan Schoonhoven in 20 jaar. Met zijn tekeningen en abstracte witte reliëfs heeft hij een volstrekt uniek oeuvre vervaardigd.
Jan Schoonhoven (Delft, 1914 – Delft, 1994) is een van de meest vooraanstaande beeldend kunstenaars van de 20ste eeuw. In de tentoonstelling is de artistieke ontwikkeling van de kunstenaar te volgen in de context van zijn tijd en in relatie tot zijn internationale geestverwanten. Schoonhoven geeft de essentie van de werkelijkheid weer in formele structuren. Zijn werk getuigt van oorspronkelijkheid en puurheid. Vanaf omstreeks 1956 ontwikkelt hij zijn unieke reliëfs. Deze reliëfs, met ritmische patronen waarin een zelfde beeldend motief wordt herhaald, hebben een objectief en onbevooroordeeld karakter, leveren geen commentaar op de maatschappelijke ontwikkelingen, maar aanvaarden de werkelijkheid zoals die is.
Jan Schoonhoven (1914 – 1994, Delft) maakt aanvankelijk vooral abstracte tekeningen. Vanaf medio jaren 1950 ontdekt hij de mogelijkheden van karton om reliëfs te maken. De informele stijl waarin hij dan werkt, leidt hem uiteindelijk naar de bekende witte rasterreliëfs. Deze verbeelden niet zozeer de zichtbare werkelijkheid, maar op zichzelf staande werkelijkheden waar de werking van het licht een belangrijke rol speelt. Te midden van kunstenaars Armando, Bram Bogart, Enrico Castellani, Jan Henderikse, Piero Manzoni en Henk Peeters, ontwikkelt Schoonhoven zijn unieke beeldtaal.
Vanaf 1960 tot 1965 neemt hij deel aan de activiteiten van de Nederlandse nulgroep. In 1967 maakt hij tezamen met Ad Dekkers en Peter Struycken deel uit van de Nederlandse inzending voor de Biënnale Sao Paulo waar zijn werk bekroond wordt met de tweede prijs. Dit is zijn internationale doorbraak. Om aan de toenemende vraag voor zijn reliëfs te kunnen voldoen, besteedt Schoonhoven de productie van zijn werk uit aan assistenten. Schoonhoven zelf blijft tot zijn pensionering werkzaam als ambtenaar voor de PTT.
De tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven is onderdeel van de serie tentoonstellingen die het Stedelijk Museum Schiedam organiseert over de kunstenaars en het gedachtengoed van ZERO en nul. De kunstenaars van nul en ZERO verklaarden verschijnselen uit de werkelijkheid tot kunst. Ze benadrukten de schoonheid van sereniteit, herhaling en eenvormigheid. De tekeningen en witte reliëfs van Jan Schoonhoven weerspiegelen fenomenen van een toenemende economische welvaart die vergezeld gaat van een massaproductie in de jaren 1960. Schoonhoven geeft de essentie van deze werkelijkheid weer in serialiteit en herhaling.
Eerder toonde het Stedelijk Museum Schiedam de tentoonstelling nul = 0, de Nederlandse nulgroep in een internationale context (2011), in deze tentoonstelling werd voor het eerst sinds 30 jaar uitgebreid aandacht besteed aan de geschiedenis, het gedachtengoed en de kunstuitingen van de Nederlandse nul-kunstenaars: Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven en herman de vries.
In 2014 organiseerde het Stedelijk Museum Schiedam de succesvolle tentoonstelling herman de vries. all, waarin de ontwikkeling van kunstenaar herman de vries -die nog immer in de geest van ZERO werkt- centraal stond.
Tentoonstellingen Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft
Gelijktijdig met de tentoonstelling De werkelijkheid van Jan Schoonhoven in het Stedelijk Museum Schiedam organiseert het Museum Prinsenhof Delft de tentoonstelling Kijk, Jan Schoonhoven. Het Stedelijk Museum Schiedam en Museum Prinsenhof Delft bieden hiermee een onderscheidend en tegelijk complementair tentoonstellingsprogramma. De tentoonstelling in Delft belicht het persoonlijke leven van Jan Schoonhoven in Delft in relatie tot zijn werk, terwijl de tentoonstelling in Schiedam zich vooral richt op de stilistische ontwikkeling van het werk in de context van zijn tijd en in relatie tot zijn internationale geestverwanten.
Monografie Jan Schoonhoven: Bij de tentoonstelling verschijnt in december 2015 de monografie Jan Schoonhoven van auteur Antoon Melissen (NAI 010 Uitgevers, Rotterdam).
# Meer info op website expositie
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, herman de vries, Jan Schoonhoven, ZERO art
Vuur, licht, beweging, ruimte, demonstraties en performances: een historisch overzicht van de innovatieve, internationale avant-gardistengroep ZERO. Met werk van onder meer herman de vries, Armando, Henk Peeters, Jan Schoonhoven, Jan Henderikse, Piero Manzoni, Lucio Fontana, Yves Klein, Jean Tinguely en Yayoi Kusama, Otto Piene, Heinz Mack, Günther Uecker e.a.
In de jaren 50 en 60 van de twintigste eeuw experimenteerde de kunstenaarsgroep ZERO met de meest innovatieve materialen en media. Na de zware oorlogsjaren wilden de aan dit internationale netwerk verbonden kunstenaars de kunst een nieuwe toekomst geven.
In 1962 was de eerste museale presentatie van ZERO te zien in het Stedelijk. In 1965 volgde een uitgebreidere tentoonstelling: Nul 1965, een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van de beweging. Precies vijftig jaar daarna presenteert het Stedelijk opnieuw een overzichtstentoonstelling van deze radicale kunstenaarsgroep. ZERO – Let Us Explore the Stars maakt zichtbaar hoe de aan de beweging verbonden kunstenaars, waaronder Armando, Heinz Mack, Henk Peeters, Otto Piene, Jan Schoonhoven, Günther Uecker, Lucio Fontana, Yves Klein, Piero Manzoni, Jean Tinguely en Yayoi Kusama, de betekenis en vorm van de kunst blijvend hebben veranderd.
ZERO – Let Us Explore the Stars komt voort uit een gezamenlijk onderzoeksproject dat als doel heeft inzicht te krijgen in het ZERO-netwerk als kern van kritische en experimentele kunst in het naoorlogse Europa. Het project, opgestart door het Solomon R. Guggenheim Museum, New York, de ZERO foundation, Düsseldorf en het Stedelijk Museum Amsterdam, leidde tot drie unieke tentoonstellingen in New York, Berlijn en Amsterdam waarin overtuigend aangetoond wordt dat het netwerk gezien kan worden als de missing link in de avant-garde kunst van de twintigste eeuw.
De naam ZERO werd in 1957 bedacht door Heinz Mack en Otto Piene als de naam voor een nieuwe kunstbeweging en een tijdschrift. De beknoptheid van het woord ZERO en zijn verstaanbaarheid in vele talen hielpen de groep in de jaren 60 een internationaal ‘merk’ te worden. ZERO markeerde een nieuw en optimistisch artistiek begin. In Nederland werd in dezelfde periode de Nul-groep opgericht door de kunstenaars Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven en herman de vries. In Frankrijk, Italië en België volgden gelijkgestemde kunstenaars – onder wie Jean Tinguely, Yves Klein, Daniel Spoerri, Jesús Rafael Soto, Lucio Fontana, Pierre Manzoni, Dadamaino en Christian Megert – een gelijksoortig artistiek pad. Gezamenlijk begonnen zij tentoonstellingen te organiseren in hun eigen ateliers, galerieën en musea. Ook produceerden ze samen kunstwerken, performances, happenings, tijdschriften, multiples en gedrukte uitgaven.
tentoonstelling
Zero: Let Us Explore the Stars
t/m 8 nov 2015
Stedelijk Museum Amsterdam
# Meer info op website Stedelijk Museum Amsterdam
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Armando, Art & Literature News, Exhibition Archive, herman de vries, Jan Schoonhoven, Yves Klein, ZERO art
herman de vries
to be all ways to be
Dutch entry 56th Venice Biennale
herman de vries (b. 1931) is representing The Netherlands at the Biennale Arte 2015. Under the title to be all ways to be the Dutch pavilion exhibits new sculptures, objects, works on paper and photography by de vries. Educated as a horticulturist and natural scientist, de vries gathers, orders, isolates and displays objects from nature, directing our attention to both the unity and the diversity of the world around us. In his preparatory travels to Venice, de vries collected many objects from the Laguna, the Giardini and the city, resulting in multiple works both in the Dutch Pavilion and on the deserted island of Lazzaretto Vecchio in the southern Laguna. The exhibition is curated by Colin Huizing and Cees de Boer.
herman de vries has been working for more than sixty years on an uncommonly versatile oeuvre in which art, science and philosophy are juxtaposed with the reality of the world. Initially involved in the international ZERO movement, he has since then focused on natural processes and phenomena and presents these as the primary, physical reality of human existence. The strength and richness of de vries’ oeuvre stems from the biotope developed in his hometown of Eschenau (Germany) and during his travels, including Venice.
The Dutch Pavilion in the Giardini in Venice built by Rietveld in 1954 with its open, transparent and spatially poetic character, symbolizes the rational and optimistically progressive thinking that prevailed during the first half of the Twentieth Century. The organic and natural materials in the work of herman de vries, counter this notion and attest to the idea that natural processes and phenomena are too complex to explain rationally.
The title of the exhibition to be all ways to be, expresses the idea that the experience of and reflection on human existence takes many divergent paths, none of which is superior or inferior to the other. Experienced through the eye, ear, body and nose, the works within the pavilion, the Giardini and at different locations within the Venetian Lagoon, will question existing definitions and positions with regard to nature and culture.
As part of the exhibition herman de vries has explored the surroundings of the city of Venice, the Giardini and the Laguna. One of de vries’s pivotal works: From the Laguna of Venice – a journal, introduces this habitat into the Dutch pavilion. People are encouraged to engage with this habitat: a special boat will ferry them to de vries’s sanctuarium: natura mater at the Lazzaretto Vecchio, several times a week. Tickets for these trips are available at the Dutch Pavilion.
Works by herman de vries are included in museum collections worldwide. In 2014 and 2015 de vries is participating in the retrospective ZERO exhibitions in the Guggenheim Museum New York, Martin Gropius Bau Berlin and Stedelijk Museum Amsterdam.
Colin Huizing (b. 1965) is chief curator at the Stedelijk Museum Schiedam. He curates exhibitions on artists and significant developments in the visual arts since 1960 until today. In 2011 he organized in close cooperation with the ZERO Foundation (Düsseldorf) the exhibition nul = 0, dutch avant-garde in an international context, 1961-1966. In 2014 he curated the exhibition herman de vries – all in the Stedelijk Museum Schiedam.
Cees de Boer (b. 1955) studied General Literature and Philosophy and was awarded a Ph.D. for his research on the collage novels of Max Ernst. Currently he works as a freelance curator, art critic and art advisor. He published books on Sjoerd Buisman and Norman Dillworth; in 2000 he curated Ulay: Performing Light at de Appel arts centre, Amsterdam together with the artist. September 2014 appeared his study of philosophical aspects of the work of herman de vries: Overal stroomt mijn oog.
Publication: The Valiz/Mondriaan Fund publication herman de vries – to be all ways to be offers a parallel world to the exhibition, illuminating all the works on view and highlighting herman de vries in dialogue with Jean-Hubert Martin (Magiciens de la Terre, Centre Georges Pompidou / Grande Halle Parc de la Vilette, 1989; Affinités insolites, Grand Palais Paris, April 2016). Martin confronts de vries with key concepts such as synesthesia, mimesis, craftsmanship, sound and music, smell, nature and ecology, and interweaves the works and thoughts of de vries, with images and other sources throughout his text. This publication opens up historical, art historical and philosophical contexts and perspectives.
For the exhibition and the publication designer Remco van Bladel has transformed the Futura typeface by Paul Renner into a specially customized version, called natura. herman de vries has been using the Futura typeface for more than four decades throughout his work. The natura, which consists only of lower case letters, contains some of the glyphs Renner originally designed in 1925, which were slightly more geometrical than the final Futura. Van Bladel set a system of variables to define the shape of each of these original glyphs through chance operations, thus making the individual letters of the natura both identical yet slightly different as well, in that way constituting a parallel to de vries’ concept that nature presents individual entities only.
ISBN 978 90 78088 99 8
The Dutch pavilion at the Venice Biennale is a significant platform for furthering the international appreciation of contemporary art from the Netherlands, by producing new and topical work dealing with relevant themes in art and society. The Mondriaan Fund is responsible for the Dutch entry to the Venice Biennale. For the 56th edition the Mondriaan Fund again issued an open call to curators, who were asked to produce a plan together with one or more artists in keeping with a State event. A specially appointed jury selected the de vries and Huizing/De Boer plan from five shortlisted proposals. The jury consisted of Hester Alberdingk Thijm (director AkzoNobel Art Foundation), Saskia Bos (dean Cooper Union for the Advancement of Science and Art), Aernout Mik (visual artist), Martijn van Nieuwenhuyzen (curator Stedelijk Museum Amsterdam and chairperson Birgit Donker (director Mondriaan Fund).
herman de vries
to be all ways to be
Dutch entry 56th Venice Biennale
Curators: Colin Huizing and Cees de Boer
Commissioner: Mondriaan Fund
9 May-22 November 2015
# website mondriaanfonds
# website herman de vries
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, FDM Art Gallery, herman de vries, Sculpture, ZERO art
my poetry is the world
herman de vries
my poetry is the world
i write it everyday
i rewrite it every day
i see it every day
i read it every day
i eat it every day
i sleep it every day
the world is my chance
it changes me every day
my chance is my poetry
herman de vries. all
nog t/m 18 januari 2015
in Stedelijk Museum Schiedam
In de tentoonstelling worden de artistieke ontwikkeling, de veelzijdigheid en de samenhang in het oeuvre van herman de vries (Alkmaar, 1931) inzichtelijk gemaakt. herman de vries is een multi-talent die in zijn werk wetenschap, kunst, leven en natuur met elkaar weet te verbinden. Zijn werk over de relatie tussen cultuur en natuur wordt met de jaren alleen maar relevanter en actueler. In de tentoonstelling is de ontwikkeling van het oeuvre thematisch gerangschikt aan de hand van een representatieve selectie van werken.
De omgang met (gebeurtenissen in) de werkelijkheid vormt een rode draad in het gehele oeuvre van de vries. Met zijn collages, schilderijen, reliëfs, sculpturen, ruimtelijke installaties, fotografie, films, teksten, gedichten en kunstenaarspublicaties treedt hij het leven en de wereld tegemoet. Tegelijkertijd bevraagt hij de definities van kunst, wetenschap, cultuur en natuur. Dit geldt voor zijn vroegste verrichtingen in de vorm van collages trouvés tot en met zijn meest recente installaties met specerijen, gewassen en objecten uit de natuur. In zes tentoonstellingsruimten laat het Stedelijk Museum Schiedam een royaal overzicht van zijn werk zien.
De tentoonstelling is opgebouwd rondom belangrijke thema’s en artistieke uitgangspunten die het kunstenaarschap van herman de vries typeren, te weten: zero, random objectivation, chance and change, my poetry is the world en natural relations. de vries is trouw aan een aantal basisprincipes die terugkeren en duidelijk zichtbaar worden in verschillende periodes. Zo worden in de ontwikkeling van het oeuvre behalve de vernieuwende aspecten in het werk, ook de consistente uitgangspunten zichtbaar. Voor een belangrijk deel gaat zijn kunst over de verhouding mens en werkelijkheid. De primaire werkelijkheid is volgens de vries de natuur. Cultuur is de menselijke realiteit en die is volgens hem altijd terug te voeren op de natuur. Zo ook de kunst van herman de vries. Hij biedt ervaringen door natuurlijke objecten of processen tentoon te stellen als feiten die een existentiële betekenis kunnen hebben in ons bestaan.
Hij confronteert met processen van verandering en vergankelijkheid door half vergane artefacten, boomstammen, stronken en schedels te tonen. Maar ook wijst hij met zijn werk op het dreigende verlies van kennis over de geneeskrachtige, heilzame of geestverruimende werking van natuurlijke gewassen en voedingsstoffen.
Relatie tussen cultuur en natuur relevant en actueel: de vries streeft naar een zo objectief mogelijke beeldtaal. Een uitdrukkingswijze waarin de subjectieve ‘scheppende hand’ van de kunstenaar afwezig is. Veel van de vroege (witte) werken van herman de vries zijn op te vatten als autonome kunstuitingen, in die zin dat ze vooral verwijzen naar zich zelf. De meer recente werken hebben mede door hun directe relatie met de natuur ook een geëngageerd karakter. Ze zijn te ervaren als subtiele statements over de relatie mens en natuur, alsmede over de vervreemding van de mens van de natuur. Zulke interpretaties worden vooral ingegeven door de kennis dat de natuur wereldwijd bedreigd wordt door menselijk handelen. de vries toont ons in eerste instantie vooral de schoonheid en gedetailleerde rijkdom in de natuur. herman de vries laat ons opnieuw kijken. Hij registreert, verzamelt en ordent. Hij confronteert met processen en verschijnselen in de natuur: de oorspronkelijke biotoop van de mens waar we inmiddels door technologische, industriële en culturele ontwikkelingen ver van verwijderd zijn geraakt.
De Ketelfactory – Schiedam
t/m 18 januari 2014
Samenwerking in Schiedam: no thing – Nieuw werk van herman de vries in De Ketelfactory, Schiedam – Stenen in De Plantage
herman de vries toont in De Ketelfactory nieuwe tekeningen en maakt speciaal voor de tentoonstelling een installatie met jeneverbessen en een wandtekening. In de kleurpotloodtekeningen zijn veel elementen uit zijn oeuvre terug te zien: grasjes, riet, bladeren, takjes, kriebels, rechte lijntjes, krullen. De tekeningen zijn in hun beweeglijkheid en de rijkdom aan kleuren bijna grafische vertalingen van de natuur. De houtskooltekeningen zijn gemaakt met verbrande stukken hout uit het Duitse Steigerwald. herman de vries maakt op een wand in De Ketelfactory zijn grootste houtskooltekening tot nu toe. Bij het betreden van De Ketelfactory neem je de geur van jeneverbessen waar. Op een groot vlak liggen de dieppaarse bessen als een levende tekening op de vloer. De link met distilleerderij Nolet (mecenas van De Ketelfactory) is gelegd.
In het park De Plantage, de verbindende as tussen het Stedelijk Museum Schiedam en De Ketelfactory, en het oudste stadspark van Nederland, zijn door herman de vries drie stenen met teksten geplaatst.
Nederlands paviljoen
Biënnale Venetië 2015
De presentatie to be all ways to be van herman de vries en curatoren Colin Huizing en Cees de Boer is door het Mondriaan Fonds uitgekozen tot de Nederlandse inzending voor de 56ste Biënnale in Venetië, die in 2015 zal plaatsvinden. Colin Huizing is eveneens de conservator van de tentoonstelling herman de vries. all.
# Website Stedelijk Museum Schiedam
# Website de ketelfactory Schiedam
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, FDM Art Gallery, herman de vries, Sculpture, ZERO art
J.A. Woolf: Making memories (#31)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: FLUXUS LEGACY, J.A. Woolf, Visual & Concrete Poetry, ZERO art
J.A. Woolf: Making memories (#28)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf, ZERO art
j.a. woolf©
J.A. Woolf: Making memories (#25)
kempis.nl poetry magazine 2012
More in: J.A. Woolf, ZERO art
j.a. woolf ©
j.a. woolf making memories (# 24)
kempis.nl poetry magazine
More in: J.A. Woolf, ZERO art
Stedelijk Museum Schiedam
nul = 0
nederlandse avant-garde in een internationale context
1961 -1966
Het Stedelijk Museum Schiedam presenteert tot 22 januari 2012 nul = 0. nederlandse avant-garde in een internationale context, 1961 -1966. nul = 0 is het eerste uitgebreide overzicht met werk van leden van de Nul-groep en internationale geestverwanten sinds 1965 in Nederland. Werk van de Nul-kunstenaars Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven en herman de vries is opgesteld in relatie tot dat van kunstenaars van de Duitse ZERO, het Franse Nouveau Réalisme, de Italiaanse Azimuth en de Japanse Gutai-beweging uit de periode 1961-1966. Ruimtelijke installaties, utopische modellen, historische objecten, authentieke films en foto’s tonen de unieke verrichtingen van een ongeëvenaarde internationale avant-garde. In de tentoonstelling wordt speciale aandacht gevestigd op het nooit gerealiseerde, maar inmiddels legendarische project Zero op Zee.
Kunstenaars: Arman, Armando, Bernard Aubertin, Enrico Castellani, Gianni Colombo, Lucio Fontana, Hans Haacke, Jan Henderikse, Norio Imai, Akira Kanayama, Yves Klein, Yayoi Kusama, Walter Leblanc, Heinz Mack, Tsuyoshi Maekawa, Piero Manzoni, Christian Megert, Sadamasa Motonaga, Saburo Murakami, Henk Peeters, Otto Piene, George Rickey, Jan Schoonhoven, Shozo Shimamoto, Ferdinand Spindel, Atsuko Tanaka, Jean Tinguely, Günther Uecker, Jef Verheyen, Nanda Vigo, herman de vries, Tsuruko Yamazaki, Toshio Yoshida, Michio Yoshihara, Yiro Yoshihara.
De tentoonstelling is gerealiseerd in nauwe samenwerking met de ZERO foundation, Düsseldorf.
Bij de tentoonstelling verschijnt een rijk gedocumenteerd boek uitgegeven in samenwerking met NAi Uitgevers, Rotterdam.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, FDM Art Gallery, Yves Klein, ZERO art
Oven i købet gjorde søstrene hende al den fortræd, de kunne, Rocking hairmaîtresse aux côtés des autres arts sélection de romans et d’essais oede, men hun løb fra ham og ind i haven bagved huset. Der klatrede hun i en fart op i et stort pæretræ, og prinsen kunne ikke begribe, hvor hun var blevet af. discussing potent poetry topics parents and guardians public hours The crisis as an opportunity! Man-made climate change creates new perspectives on our local lifestyles and our understanding of global policy.Han ventede til faderen kom hjem og sagde så til ham: “Pigen er sluppet fra mig igen, jeg tror hun er klatret op i pæretræet.” Det skulle di come fosse pericoloso negarle qualcosa in quel periodo. Infine la maga disse: “Mi contento di quel che dici e ti permetto di portar via tutti i raperonzoli che desideri a new “art of living” also ensure our survival?
j.a. woolf: making memories (03)
fleursdumal.nl magazine
More in: J.A. Woolf, ZERO art
JOSEPH BEUYS: PARALLEL PROCESSES
until January 16, 2011 – Düsseldorf K20
K20 Grabbeplatz and Schmela Haus
By effecting an inextricable unity of artistic thinking and action, Joseph Beuys (1921-1986) became one of the most charismatic creative personalities of the 20th century. His multifaceted oeuvre – which continues to exert an influence on contemporary artistic production – is still featured and discussed under the most diverse aspects. Through ten major installations and large-scale sculptural works, the exhibition “Joseph Beuys. Parallel Processes” (Sept 11, 2010 – Sept 16, 2011) at the Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen am Grabbeplatz in Düsseldorf examines a variety of themes and clarifies Beuys’s “expanded conception of art.” Political and artistic utopias are fused now into “social sculpture” in order to provide new perspectives onto society. During the exhibition, well-known artists will discuss their views of Bueys at the Schmela Haus.
Through his activities, Joseph Beuys expanded our concept of the work of art: he believed in the power of art to change people, and he imagined both social and artistic utopias. Manifesting itself progressively has been his worldwide influence, one that remains detectable even in the most recent art production. Among the altogether circa 300 works on view at the Kunstsammlung am Grabbeplatz and at the Schmela Haus are masterworks such as “zeige deine Wunde (Show your Wound)”; 1974/75), “The pack (das Rudel)” (1969), and “Fond IV/4″(1970/71).
A number of installations, on loan from major museums and private collections, are leaving their permanent locations for the Düsseldorf exhibition the first time since the death of the artist. Shown in Europe now for the first time is the large-scale installation “Stripes from the house of the shaman 1964-72” (1980). Also featured is a comprehensive selection of drawings, objects, plastic images, and relics from Beuys’s actions, all of which establish interrelationships between art and life in singular ways.
.jpg)
Coming together in “Parallel Processes” are sculptural and pictorial aspects, theoretical reflections, and art actions, along with this artist’s idiosyncratic transformations of working materials and objects, to form an extraordinary portrait of Joseph Beuys’s unique lifework. Invested with a new contemporaneity and urgency are both the sculptural qualities of his art and its performative potential. Experienced with great immediacy throughout nearly 3000 ft.² of exhibition space is the complex network structure which joins Beuys’s artistic oeuvre into a coherent totality.
A comprehensive catalog (ca. 432 pages) with color illustrations of all exhibited works guides the reader through the presentation’s various “parallel processes.” There are essays by Marion Ackermann, Gottfried Boehm, Wilfried Kuehn, Isabelle Malz, Maja Naef, and Johannes Stüttgen. Sharing her views in an interview is internationally recognized action artist Marina Abramovi?. In addition, a special city map identifies the locations in Düsseldorf which were invested with a special significance during the life of this professor at the local art academy. Guided tours to these sites will also be available.
This exhibition forms part of the program of the Quadriennale 2010, organized by the regional capital of Düsseldorf. A scholarly collaboration between the Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen and Friedrich-Schiller Universität in Jena has received substantial support from the Federal Ministry for Education and Research (BMBF). Under preparation since 2009 by a team of young researchers and commencing this coming January is a symposium on Beuys. The setting will be the former Galerie Schmela, recently acquired by the Federal State of North Rhine-Westphalia – a venue where Joseph Beuys made art history with his exhibitions and actions during the 1970s and 1980s. The program draws upon the participants’ catalog texts on the individual works and on the thematic areas which preoccupied Bueys. Exploring a range of possibilities for presenting Beuys’s works during the run-up to the exhibition was the successful lecture series BEUYS AUSSTELLEN? (Exhibiting Beuys?; Nov 12, 2009 – June 24, 2010), organized by the Kunstsammlung and developed in collaboration with Prof. Wilfried Kuehn and the Hochschule für Gestaltung in Karlsruhe.
Exhibition curators: Marion Ackermann, Isabelle Malz
fleursdumal.nl magazine
magazine for art & literature
More in: Exhibition Archive, Galerie Deutschland, Sculpture, ZERO art
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature