De slager wist niet goed hoe hij haar bij die vent vandaan kon houden. Hij wist dat hij Kaffa op stang zou jagen als hij haar nu binnenhaalde. Die liet zijn plezier door niemand verstoren. Wie daar het lef toe had, tekende voor oorlog. Het veiligste was om de zaak nu maar zo te laten en er eerst eens met Angela over te praten. Dat kind moest toch voor rede vatbaar zijn?
Hij zou haar duidelijk moeten maken hoe gevaarlijk die zwerver was. En was dat gescharrel tussen hen niet afgelopen, dan hield hij haar voortaan gewoon in huis. Zijn vrouw moest maar beter op het kind gaan letten. Maar de vrouw van de slager, die vanachter het gordijn in de woonkamer haar spelende dochters in de gaten hield, had geen enkel bezwaar tegen het gedrag van Angela. Ze mocht Kaffa wel, ook al sprak ze nooit met hem. Ze voelde aan dat Kaffa haar ook wel mocht. Hij kon haar vaak zo indringend aankijken dat het leek of hij begreep hoe ze te lijden had van die bruut van een echtgenoot. Terwijl voor haar toch een ander soort leven bestemd had geleken. Iets zachters en warmers, hoewel ze niet precies kon omschrijven waarnaar ze verlangde. Het was een droom waarvan ze steeds wist dat hij er was geweest, maar telkens bij het ontwaken was ze de belangrijkste stukken eruit vergeten. Ze zag dat Angela en Kaffa zich goed amuseerden, maar ook hoe het groepje vrouwen over de twee praatte.
Met die vrouwen sprak ze nooit. Ze leefde teruggetrokken en was bang hen te ontmoeten. Net als de kraaien, waarvoor ze zelfs angst had. Ze zou graag wat voor de zieke jongen willen doen, maar alleen al het idee dat ze onder de ogen van die vrouwen zou moeten komen, weerhield haar. Ze zou ook wel eens met Kaffa willen praten, maar ze wist niet precies hoe ze dat moest aanleggen. Eigenlijk deed het haar goed dat Angela wel contact met hem had.
Kaffa won het spel gemakkelijk. Angela wilde revanche. Ze zette twee nieuwe landen uit, nog onhandig manoeuvrerend met het mes. Omdat ze het vorige spel had verloren was zij het eerst aan de beurt. Tot verbazing van Kaffa en zeker van haarzelf gooide ze het mes zo diep in het land van Kaffa dat ze hem direct een groot deel kon afpikken. Hoewel Kaffa nooit een makkelijker spel had gespeeld, werd dit voor hem een van de plezierigste spellen. De aanwezigheid van Angela wond hem op. Af en toe kwam ze zo dicht bij hem dat haar haren zijn gezicht raakten. Angela keek hem vrij en open aan. Aan de blikken van de vrouwen zag ze wel dat die er schande van spraken dat zij met hem omging. Dat kon haar niks schelen. Ze begon steeds meer de pest aan de dorpsvrouwen te krijgen. Hoe ouder ze werd, des te meer besefte ze dat ze later een ander leven zou willen dan hun miezerige bestaan. Dat Kaffa volgens hen gevaarlijk was, beschouwde ze als kletspraat. Haar deed hij in elk geval niks. Hij was een vriend van Céleste en Céleste was haar vriendin. Dus was hij ook háár vriend. Dat sprak voor haar vanzelf. Ze zag hoe venijnig haar vader naar haar keek. Ook dat liet haar koud. Die man interesseerde haar niet veel. Die zou zich eerst wat meer om haar moeder moeten bekommeren voordat hij met recht een grote bek kon opentrekken.
Ton van Reen: Landverbeuren (17)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Nederlandstalige literatuur is populair in Tsjechië. Een golf van nieuwe vertalingen maakt dat het Archa Theater in Praag deze week i.s.m. het Nederlands Letterenfonds onder de titel ‘O lásce a nizozemí’ (Liefde en de Lage Landen) een programma wijdt aan schrijvers uit Nederland en Vlaanderen.
Negen auteurs presenteren op 14 en 15 januari hun boeken: Peter Buwalda, Esther Gerritsen, Barbara Stok, Annelies Verbeke, Pieter de Buysser, Auke Hulst, Guus Kuijer, Benny Lindelauf en Francine Oomen. De prozaschrijvers nemen deel aan twee speciale afleveringen van de populaire talkshow ‘EKG’, samen met hun gerenommeerde Tsjechische collega’s Jáchym Topol en Markéta Pilátová. De presentatie is in handen van Jaroslav Rudiš en Igor Malijevský. Sonja van Hamel en het West Side Trio verzorgen de muzikale omlijsting.
In de ochtenden is er een jeugdprogramma voor Praagse scholieren met Guus Kuijer, Francine Oomen en Benny Lindelauf.
Auke Hulst schrijft na afloop van het festival een blog voor de website van het Nederlands Letterenfonds.
# Website Nederlands Letterenfonds
Liefde en de Lage Landen: Nederlandse en Vlaamse auteurs in Praag
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
Op zondagmiddag 18 januari a.s. is er een poëziemiddag in Libris-boekhandel Van der Meer in Noordwijk.
De optredende 5 dichters hebben allemaal het afgelopen najaar een nieuwe poëziebundel uitgebracht binnen het interessante & gedurfde fonds van Uitgeverij Voetnoot. Op de foto van links naar rechts: Arthur Lava, Andrea Voigt, Willem van Zadelhoff, Freda Kamphuis, Laura Mijnders.
Het wordt ongetwijfeld een inspirerende middag omdat deze 5 dichters de poëzie vanuit alle hoeken en gaten gaan benaderen en belichten. Verwacht contrast, verrassing, passie & humor!
Poëziemiddag in Noordwijk met Arthur Lava, Andrea Voigt, Willem van Zadelhoff, Freda Kamphuis en Laura Mijnders.
Datum: zondagmiddag 18 januari 2015
Tijd: aanvang: 15.00 uur, inloop: 14.30 uur
Entree: € 7,50 (inclusief welkomstdrankje)
Reserveren: 071 – 36 13 073 of info.vandermeer@libris.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Bookstores, Art & Literature News, Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda
Amsterdam 11012015
Het Persmuseum eert het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo vanaf vandaag met een expositie rond illustraties en illustratoren die werken op het scherpst van de snede van de persvrijheid.
In het Persmuseum in Amsterdam-Oost zullen vanaf zondag 11 januari exemplaren worden geëxposeerd van het weekblad dat deze week getroffen werd door een terreuraanslag waarbij tien medewerkers, een bewaker en een politieagent om het leven kwamen. Ook zijn andere spotprenten te zien die gemaakt zijn naar aanleiding van de aanslag.
Persmuseum directeur Niels Beugeling: “We hebben met man en macht gewerkt om deze expositie rond te krijgen. Die is een ode aan het getroffen blad en de tekenaars, maar vooral ook aan het onverwoestbare recht op vrijheid van meningsuiting.”
Niels Beugeling: “De aanslag in Parijs is een absolute ramp. Niet alleen voor het blad en de medewerkers, maar voor de satire en de vrijheid van de pers wereldwijd. Het blad, zonder foto’s maar met bijzondere tekeningen en reportages, dat zich zonder voorbehoud tegen alles en iedereen keert, is in één klap beroofd van een aantal van zijn beste tekenaars en meest toegewijde medewerkers: Cabu, Wolinski, Charb, Honoré en Tignous. Iedereen is met stomheid geslagen, maar die stomheid zal, Charlie Hebdo indachtig, niet lang aanhouden.”
Het Persmuseum is de nationale bewaarplaats voor het journalistieke erfgoed. Het museum beheert een omvangrijke collectie kranten en tijdschriften vanaf 1600, een verzameling affiches en overige reclame-uitingen met betrekking tot de pers, een unieke collectie (originele) politieke tekeningen en persgrafiek, tal van archieven en foto’s rond journalisten en de persbedrijfstak, en een uitgebreide bibliotheek.
Het Persmuseum staat in Nederland pal voor het belang van het recht op informatie en van de persvrijheid. Het ziet het als zijn missie om, met zijn collectie als uitgangspunt, voor een breed publiek uitingen en uitingsvormen van de media en journalistiek te verzamelen, te bewaren en het belang ervan in alle facetten over het voetlicht te brengen.
Bij de aanslag van deze week kwamen onder cartoonisten Georges Wolinski, Jean Cabut, Philippe Honoré, Bernhard Verlhac en Stéphane Charbonnier om het leven.
Veteraan en mede-oprichter van het blad Georges Wolinksi (80), werkte al voor Hara-Kiri in de jaren ’60 en sinds 1970 voor Charlie Hebdo, maar ook voor het dagblad Libération, en voor Paris-Match en L’Écho des savanes.
Het eerste werk van Cabu (pseudoniem van Jean Cabut), verscheen in 1954 in een regionaal dagblad. De 76-jarige tekenaar en mede-oprichter van het blad, tekende in 2006 de profeet Mohammed voor de cover van Charlie Hebdo, als antwoord op de cartoonrellen in Denemarken.
Charb (pseudoniem van Stéphane Charbonnier, 47) was hoofdredacteur van het magazine. Hij was zowel tekenaar als journalist en had een vaste rubriek in het magazine: ‘Charb n’aime pas les gens’ (Charb houdt niet van de mensen).
Tignous (pseudoniem van Bernard Verlhac, 57) tekende zowel voor Charlie Hebdo, de Marianne en de Fluide Glacial. Hij ondertekende zijn werk altijd met Oom Bernard.
Philippe Honoré, 74, werkte net als Tignous sinds 1992 voor Charlie Hebdo. Zijn werk wordt gekenmerkt door een bijzondere grafische stijl die doet denken aan lino- of houtsneden.
Persmuseum
Zeeburgerkade 10,
1019 HA Amsterdam
020 6928810
info@persmuseum.nl
# Website persmuseum www.persmuseum.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
I disapprove of what you say,
but I will defend to the death
your right to say it.
(Voltaire)
Voltaire, (Attributed); originated in “The Friends of Voltaire”, 1906, by S. G. Tallentyre (Evelyn Beatrice Hall). Voltaire: French author, (1694 – 1778).
fleursdumal.nl magazine
More in: DICTIONARY OF IDEAS, Voltaire
Wim Brands spreekt met Toef Jaeger naar aanleiding van haar biografie ‘Koning Eénoog, een migrantenverhaal.’ Jaeger beschrijft hierin het verhaal van de eeuwig zoekende migrant Henk van Woerden (1947-2005).
Ook te gast is Reggie Baay over zijn non-fictie boek over de onbekende geschiedenis van de slavernij in Nederlands Oost-Indië, met als titel ‘Daar werd wat gruwelijks verricht‘.
Toef Jaeger & Reggie Baay
VPRO Boeken, zondag 11 januari 2015
NPO 1, 11.20 uur
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
The Day is Done
The day is done, and the darkness
Falls from the wings of Night,
As a feather is wafted downward
From an eagle in his flight.
I see the lights of the village
Gleam through the rain and the mist,
And a feeling of sadness comes o’er me
That my soul cannot resist:
A feeling of sadness and longing,
That is not akin to pain,
And resembles sorrow only
As the mist resembles the rain.
Come, read to me some poem,
Some simple and heartfelt lay,
That shall soothe this restless feeling,
And banish the thoughts of day.
Not from the grand old masters,
Not from the bards sublime,
Whose distant footsteps echo
Through the corridors of Time.
For, like strains of martial music,
Their mighty thoughts suggest
Life’s endless toil and endeavor;
And to-night I long for rest.
Read from some humbler poet,
Whose songs gushed from his heart,
As showers from the clouds of summer,
Or tears from the eyelids start;
Who, through long days of labor,
And nights devoid of ease,
Still heard in his soul the music
Of wonderful melodies.
Such songs have power to quiet
The restless pulse of care,
And come like the benediction
That follows after prayer.
Then read from the treasured volume
The poem of thy choice,
And lend to the rhyme of the poet
The beauty of thy voice.
And the night shall be filled with music,
And the cares, that infest the day,
Shall fold their tents, like the Arabs,
And as silently steal away.
Henry Wadsworth Longfellow
More in: Archive K-L, Longfellow, Henry Wadsworth
More in: Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Het mooiste internationale literatuurfestival van Nederland bestaat 20 jaar! Van donderdag 15 t/m zondag 18 januari wordt dat gevierd met een vol en feestelijk programma in Theater aan het Spui en Filmhuis Den Haag. De kaartverkoop is gestart.
Op deze 20e editie van het Writers Unlimited Winternachten Festival optredens van schrijvers vanuit de hele wereld in meer dan zestig programma’s. Van de Engelse Karen Armstrong tot de Ethiopische Maaza Mengiste, van ‘onze’ Adriaan van Dis tot David Grossman uit Israël, van de Surinaamse grande dame Cynthia McLeod tot de jonge Nederlandse Niña Weijers. Deze lustrumeditie heeft als thema ‘At Home’: het gaat over thuis zijn in de breedste zin van het woord, variërend van de ruimte die we delen met onze geliefden en familie tot het thuishoren in een gemeenschap of een land. De keuzefilms van de auteurs worden vertoond, er zijn boeken te koop, de schrijvers signeren en er is muziek van onder anderen Cristina Branco en Pauni Trio. Er worden prijzen uitgereikt, debutanten treden op, auteurs vertellen welke tekst uit de wereldliteratuur hen heeft geraakt. En natuurlijk is er eten en drinken. Er zijn zowel Engelstalige- als Nederlandstalige programma’s.
Met de volgende internationale auteurs: Muhammad Aladdin (Egypte), Karen Armstrong (GB), David Grossman (Israël), Karl Ove Knausgård (Noorwegen), Ian Buruma (VS/Nederland), Jennifer Clement (VS/Mexico), Leela Corman (VS), Milena Michiko Flašar (Oostenrijk/Japan), Cynthia McLeod (Suriname), Maaza Mengiste (VS/Ethiopië), Nii Ayikwei Parkes (Ghana/GB), Dinar Rahayu (Indonesië), Witold Szabłowski (Polen) e.a.
En uit ons eigen taalgebied: Karin Amatmoekrim, Reggie Baay, Maria Barnas, Abdelkader Benali, Mohammed Benzakour, Wim Brands, Mano Bouzamour, Adriaan van Dis, Elsbeth Etty, Hanneke van Eijken, Maxim Februari, Mira Feticu, Louise O. Fresco, Piet Gerbrandy, Dominique Goblet, Hans Goedkoop, Maarten van der Graaff, Kees ’t Hart, Maarten ‘t Hart, Stefan Hertmans, Bas Heijne, Bregje Hofstede, Toef Jaeger, Ineke van Kessel, Mensje van Keulen, Hester Knibbe, Martijn Knol, Michel Krielaars, Bart Moeyaert, Michaël Obrechts, Gustaaf Peek, Nina Polak, David Van Reybrouck, Roos van Rijswijk, Ineke Riem, Alfred Schaffer, Paul Scheffer, Vamba Sherif, Shantie Singh, Sheila Sitalsing, Petra Stienen, Mustafa Stitou, Sanne Terlouw, Manon Uphoff, Peter Verhelst, Niña Weijers e.a.
Er is veel muziek: onder andere van Cristina Branco, Blue Moon Koor, Ernst Reijseger, Anton Goudsmit, DJ Safri, DJ Socrates, Pauni Trio, De Règâhs, Lucky Fonz III, Anna Montan en Patrick Lauwerends.
Writers Unlimited Winternachten festival 2015
# Meer info en reserveren via website Writers Unlimited
fleursdumal.nl magazine
More in: # Music Archive, - Book Lovers, Art & Literature News, STREET POETRY, The talk of the town, THEATRE, Winternachten
Ebenezer Jones
(1820-1860)
Remembrance of Feelings
Oh! never may the heart regain
Past feelings, as the mind may thought;
Departed joy leaves dreariest pain,
But memory of its nature!–nought:
Then cease remembrance to reprove;
I shall forget, alas! too soon,
Not that you gave me leave to love,
But what, the heaven, that was that boon.
I shall forget,–nay! World’s alone!
I shall remember, with dark fear,
With self disgust at all that’s known,
With self-despair’s most lying sneer,–
That this life loved you, and that then
Its ramifacations shot through heaven;
And thrilled with measureless rapture, when
Thereby heaven’s bliss to you seemed driven.
I shall remember I was pure;
Fearlessly loving, ever, the whole;
Sure that eternity’s obscure,
All paradised bright stars did roll,
That bearing you, there I might soar,
The joy in your cheek still wildly eyeing,
Its happiness light yet deepening more,
The more my strength rose, heaven defying.
I shall remember each love scene,
From love’s first dawn, to this wild end;
Your deepening clasp, your rapturous mien,
The murmuring sounds your heart did send;–
Take, take his jewels from your brow;
Bend, if your heart be not cold stone;
And I will whisper to you now,
What the forgettings that I moan.
I shall forget what was that heaven,
Through which my loving life did spread;
I shall forget the bliss me given,
When it seemed you through that heaven I led;
I shall forget how feel the pure,
Though remembering their bliss divine;
How pulsed the life yours did immure,
Though remembering that life was mine.
And these forgetting, all beside
In life, will darken deepening gloom;
The world of these deprived, denied,
Will seem to surge, a reeking tomb;
Such darkness may be truth, but when
We loved, how different dreamed this heart;
Might I recall love’s feelings, then
Perchance the dream might not depart.
Then cease remembering to reprove;
I shall forget, alas! too soon,
Not that you gave me leave to love,
But what, the heaven, that was that boon.
Would, lady! that the heart could gain
Past feelings, as the mind may thought;
The hours might then give up their pain,
And be with memoried raptures fraught.
Ebenezer Jones poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive I-J, CLASSIC POETRY
Mathias Jansson: Abstract Word Poem “Ink drops…”
Mathias Jansson is a Swedish art critic and poet. He has contributed with visual poetry to magazines as Lex-ICON, Anatematiskpress, Quarter After #4 and Maintenant 8: A Journal of Contemporary Dada. He has also published a chapbook at this is visual poetry and contributed with erasure poetry to anthologies from Silver Birch Press.
Homepage: http://mathiasjansson72.blogspot.se/ and http://wordshavenoeyes.blogspot.se/
fleursdumal.nl magazine
More in: *Concrete + Visual Poetry F-J, Jansson, Mathias, Mathias Jansson, Mathias Jansson, Visual & Concrete Poetry
B e r t
B e v e r s
Asverstrooiing
Hoe van mij als grote broer
verwacht werd dat ik van ons pa
de as verstrooien zou. Ik weet
ons daar nog samen. Alleen.
Hij was nog meer dan ik van hem
verwachtte en liet zich door een
ferme ruk van oostenwind verspreiden.
Over mijn broek.
Over mijn schoenen.
Over mijn zin.
En van ons weg.
Bert Bevers
(uit Onaangepaste tijden, Uitgeverij Zinderend, Bergen op Zoom, 2006)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature