Fleurs du Mal Magazine
Karel Appel
Retrospectief
Nu t/m 16-mei-2016
Wie denkt aan het werk van Karel Appel (1921-2006) ziet felle kleuren, sterke contourlijnen en ogenschijnlijke simpele vormen. Toch kent de ontwikkeling van de beroemde en kleurrijke Nederlandse kunstenaar ook een andere kant dan de jaren 50 en CoBrA waar hij vaak mee wordt geassocieerd. Appel experimenteerde, zocht de grenzen op en bleef tot op hoge leeftijd zijn werk vernieuwen. Van vroege speelse en kinderlijke voorstellingen, tot aan de latere sculpturen, waarin hij schilderkunst met gevonden voorwerpen combineerde, zijn stijl en materiaal wisselde vaak. Typerend voor Karel Appel is ook dat hij al vroeg samenwerkte met kunstenaars uit andere disciplines, zoals, dichters, muzikanten en choreografen.
In de bekende documentaire van Jan Vrijman uit 1961 wordt Karel Appel neergezet als een woest schildersbeest dat zwetend en grommend in gevecht lijkt met het schildersdoek. Spontaan en puur vanuit zijn instincten veegt en smijt Appel de verf op het doek. Hij lijkt het publiek te manipuleren door bewust een cliché van de wilde, romantische kunstenaar neer te zetten. Zijn beroemde uitspraak ‘Ik rotzooi maar wat an’ wordt te letterlijk opgevat en veroorzaakt veel ophef in Nederland. Appel schildert expressief en spontaan, maar gaat nauwkeuriger te werk dan hij doet voorkomen. Hij kiest zijn gereedschap en verf met zorg, maakt vooraf schetsen en haalt zijn inspiratie uit de kunstgeschiedenis. Hij bestudeert het werk van Rembrandt, Van Gogh, Picasso en Mondriaan grondig. Zijn kunstwerken blijken doordachte composities.
Vanaf het moment dat Appel in 1950 naar Parijs verhuist, ontvangt hij grote prijzen, wordt naar Biënnales afgevaardigd en krijgt eervolle opdrachten. Ondanks zijn wereldfaam, blijft hij zijn hele leven lang een gecompliceerde verhouding met Nederland houden. De elite hier wil niets van hem weten, terwijl het volk, vanwege zijn spontaniteit en ongekunsteldheid, met hem weg loopt. Door een kleine groep in de kunstwereld wordt zijn werk gewaardeerd en gepromoot. Vandaag de dag is zijn werk internationaal verspreid over vele belangrijke museale- en particuliere collecties.
In 2016 is het tien jaar geleden dat Karel Appel is overleden. Een mooi moment om een frisse blik te werpen op zijn veelzijdige oeuvre dat zich over meer dan zes decennia uitstrekt. Gemeentemuseum Den Haag belicht met dit grootse retrospectief, bestaande uit 67 schilderijen, 12 beelden en meer dan 60 tekeningen, Appel vanuit verschillende gezichtspunten. Zo komen zijn vroege interesse in Outsider Art aan bod, zijn experimenten met uiteenlopende stijlen en de zeer eigen – soms bijna abstracte – interpretatie van klassieke thema’s zoals het naakt, het portret, het landschap en het stadsgezicht.
Gemeentemuseum Den Haag heeft een lange traditie met Karel Appel. Eerder vonden er belangrijke tentoonstellingen plaats en de kunstenaar schonk in 1983 en 2002 een groot aantal tekeningen aan het museum. Dit retrospectief markeert opnieuw de bijzondere band. De tentoonstelling vormt een spil van een brede internationale herontdekking van Appels werk. Ook in steden als Parijs, München en Washington zijn tentoonstellingen georganiseerd.
Catalogus en kinderkunstboek
Bij de tentoonstelling verschijnt een indrukwekkend naslagwerk over Karel Appel dat te koop is in de winkel van het museum. Het boek verschijnt in het Engels en Nederlands en wordt uitgegeven door Uitgeverij Walther König in Keulen. Naast teksten van Rudi Fuchs, Klaus Ottmann en dr. Franz-W. Kaiser is er een interview in opgetekend met kunstcriticus Michel Ragon, een van de laatste tijdsgetuigen uit de CoBrA-tijd in Parijs. Dankzij nieuw onderzoek is, behalve een uitgebreide chronologie, ook het beroemde contramanifest van Karel Appel, compleet geactualiseerd opgenomen.
Het nieuwe kinderkunstboek Karel Appel uit de kapperszaak in de Dapperstraat van Imme Dros en Harrie Geelen vertelt het verhaal van de jonge Karel die in plaats van kapper, zoals zijn vader, een droom heeft om een beroemd kunstenaar te worden. Het kleurrijke prentenboek is alweer het vijftiende deel uit de serie kinderkunstboeken die het Gemeentemuseum Den Haag uitgeeft in samenwerking met Uitgeverij Leopold.
De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt dankzij de Karel Appel Foundation.
Gemeentemuseum Den Haag
Stadhouderslaan 41
2517 HV Den Haag
# Meer info website Gemeentemuseum Den Haag
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Art Criticism, Exhibition Archive, Karel Appel
Zesdelige collegereeks over Klassieke schrijvers en dichters
De muzen in het museum
In deze reeks geeft Dr. J.J.L. (Hans) Smolenaars (onderzoeker bij de opleiding Griekse en Latijnse taal en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam) zes inleidende colleges over vooraanstaande Griekse en Romeinse auteurs en dichters. De eerste drie colleges zijn gewijd aan Kalliope, de muze van de epische poëzie. De laatste drie gaan over Melpomene, de muze van de tragedie.
data: 14, 28 februari; 13, 20 maart; 10, 17 april 2016
tijd: 10.30 – 12.00 uur
locatie: Rijksmuseum van Oudheden
kosten: €70 voor passe partout (betaal via iDEAL), of €12,50 per college (kaartverkoop alleen op de dag zelf, bij de kassa)
kosten RoMeO-leden¹: €50 voor passe partout (betaal via iDEAL)
betalingswijze: uitsluitend vooraf via iDEAL-betaling
aanmelden: uw iDEAL-betaling is uw aanmeldings- en entreebewijs
¹ RoMeO is de vriendenvereniging van het Rijksmuseum van Oudheden » meer informatie
College 1: Homerus’ Ilias
In dit college komen passages uit Homerus’ fantastische epos over de verovering van Troje aan bod. Ze worden geïllustreerd met de geometrische vazen, vaasschilderingen, Myceense maskers en wapens, die de dichter (ca 750 v.Chr.) en zijn voorgangers met eigen ogen hebben gezien.
Datum: zondag 14 februari 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 2: Vergilius’ Aeneis
Zevenhonderd jaar na Homerus schrijft Vergilius zijn epos, waarin de Val van Troje en de Vlucht van Aeneas met de oudste geschiedenis van Rome in verband worden gebracht. In zijn epos (29-19 v.Chr.) over deze gebeurtenissen in het verre verleden spelen de politiek van Octavianus/Augustus en de ideologie van de nieuwe Gouden tijd een belangrijke rol.
Datum: zondag 28 februari 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 3: Ovidius’ Metamorphosen
Verandering is het thema van Ovidius’ epos. In dit college worden enkele beroemde verhalen uitgelicht (o.a. Daphne, Narcissus, Orpheus) en er is aandacht voor de enorme invloed die de ‘Gedaantewisselingen’ hebben gehad op de latere literatuur, beeldende kunst en muziek.
Datum: zondag 13 maart 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 4: Toneel in de oudheid
Inleiding op theaters, opvoeringspraktijken en acteurs in Griekenland en Rome.
Datum: zondag 20 maart 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 5: Aeschylus’ Agamemnon
De enscenering van Agamemnon’s dramatische thuiskomst uit Troje tegen de achtergrond van de Myceense cultuur en zoals weergegeven op Griekse vazen.
Datum: zondag 10 april 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
College 6: Seneca’s Agamemnon en Thyestes
De Myceense tragedies gezien door de ogen van Seneca, opvoeder en slachtoffer van keizer Nero.
Datum: zondag 17 april 2016
Het college duurt van 10.30 uur tot 11.30 uur. Aansluitend geeft Dr. Smolenaars tot 12.00 uur een rondleiding in het museum.
Rijksmuseum van Oudheden
Rapenburg 28
2311 EW Leiden
# Meer info op website Rijksmuseum van Oudheden
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, CLASSIC POETRY, FDM Art Gallery
Freda Kamphuis: The ghost of Romeo and Juliet
fleursdumal.nl magazine
More in: Freda Kamphuis, Kamphuis, Freda, Romeo & Juliet, THEATRE
Laure
(Colette Peignot 1903 – 1938))
D’où viens-tu ?
D’où viens-tu avec ton cœur
déchiré aux ronces du chemin.
Les mains calleuses de casseur de pierre
et ta tête gonflée comme une
outre piquée ?
Nous sommes ceux qui crient dans le désert
qui hurlent à la lune.
Je le sens bien maintenant : « mon devoir m’est remis. » Mais
lequel exactement ?
C’est parfois si lourd et si dur que je voudrais courir dans la
Campagne.
Nager dans la rivière
oublier tout ce qui fut, oublier l’enfance sordide et timorée.
Le vendredi saint, le mercredi des cendres.
l’enfance toute endeuillée à odeur de crêpe et de naphtaline
L’adolescence hâve et tourmentée.
Les mains d’anémiée.
Oublier le sublime et l’infâme
Les gestes hiératiques
Les grimaces démoniaques.
Oublier
Tout élan falsifié
Tout espoir étouffé
Ce goût de cendre
Oublier qu’à vouloir tout
on ne peut rien
Vivre enfin
« Ni tourmentante
Ni tourmentée »
Remonter le cours des fleuves
Retrouver les sources des montagnes
les femmes les vrais hommes travailleurs
qui enfantent
moissonnant
M’étendre dans les prairies
Quitter ce climat
Ses dunes, ses landes sablonneuses, cette grisaille et
ses déserts artificiels,
Ce désespoir dont on fait vertu,
Ce désespoir qui se boit
se sirote à la terrasse des cafés
s’édite… et ne demanderait qu’à nourrir très bien son homme
Vivre enfin
Sans s’accuser
ni se justifier
Victime
ou coupable
comment dire ?
Un tremblement de terre m’a dévastée
On t’a mordu l’âme
Enfant !
Et ces cris et ces plaintes
Et cette faiblesse native
Oui –
Et s’ils ont vu mes larmes
Que ma tête s’enfonce
jusqu’à toucher
le bois
et la terre
LAURE (Colette Peignot) poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: - Archive Tombeau de la jeunesse, Archive K-L, Laure (Colette Peignot)
MM Schoenmakers
De wolkenridder
Het is zomaar een avond in september als Gerlof Verdegaal, een 49-jarige planoloog, met een paar schaarse bezittingen in een plunjezak zijn huis uit loopt, vrouw en kinderen achter zich latend. Hij richt een eenvoudig onderkomen in bij een transformatorhuisje in een stadspark, als tussenstation op zijn reis.
Maar het verleden blijft aan hem trekken. Steeds komt dat beeld bij hem terug van dat moment in de hal, de laatste keer dat hij met zijn vrouw sprak, zich omkeerde en vertrok. Ging hij uit zichzelf weg, of werd hij weggestuurd? De wolkenridder is een eigentijdse roman over een man die, op zoek naar de betekenis en waarde van zijn wurgend bestaan, ervoor kiest te verdwijnen.
‘Daar hurkte hij dan, de zelfbenoemde reiziger, de globetrotter zonder wereld, een wolkenridder in gevecht met hij wist niet wat, hij wist niet wie. Hoeveel zag om zich heen? De pluimen van de wilde hop, hoog opgeklommen tegen stammen en struiken, vogelkers en hulst, wit bestoven geweizwammetjes, de stuiptrekkingen van de schaduwminnende prachtframboos en de wilde hyacint, de moes van uitgebloeide bloemen en parken.‘
De wolkenridder
Auteur: M.M. Schoenmakers
Uitg. De Bezige Bij
Aantal pagina’s: 256
Uitvoering: Paperback
Prijs: €18,90
M.M. Schoenmakers (’s-Hertogenbosch, 18 februari 1949) is een Nederlands schrijver. Hij woonde geruime tijd in Suriname, waar hij werkzaam was in de ontwikkelingshulp.Zijn trilogie Stroomafwaarts en stroomopwaarts is op zijn ervaringen aldaar gebaseerd.
Bibliografie
De honderd bochten van de koningsarend, Amsterdam: De Bezige Bij, 1989
Stroomafwaarts en stroomopwaarts, trilogie bestaande uit:
Het schild van de weemoed, Amsterdam: De Bezige Bij, 1990
De slakkelijn van de revolutie, Amsterdam: De Bezige Bij, 1992
De spookkrabben, Amsterdam: De Bezige Bij, 1994
Het zwaard van goud en liefde, Amsterdam: De Bezige Bij, 1998
De Wolkenridder, Amsterdam: De Bezige Bij, 2015
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, M.M. Schoenmakers
More in: DICTIONARY OF IDEAS, MONTAIGNE
Da, da und da
hats Dada in der Stadt
Dada Stadt Zürich zeigt das Milieu, in welchem Dada entstanden ist, indem Ihnen die Orte der Revolte, der Psyché und des Amusement vorgeführt werden sowie alle Örtlichkeiten, an denen zwischen 1916 und 1919 Dada stattgefunden hat.
Sie erfahren, in welchen Lokalitäten sich die Dadaisten zu ihren Soiréen getroffen haben, wo Lenin debattierte und C. G. Jung das Unbewusste entdeckte, wo die besten Tanzabende stattfanden und woher das Wort Dada eigentlich kommt. Das Kartenmaterial gibt Ihnen ein Bild von Zürich vor 100 Jahren, das Sie direkt mit dem Zustand heute vergleichen können.
Speziell zum 100-jährigen Jubiläum von Dada finden Sie auf diesem Plan auch die Orte, an denen Dada 2016 präsentiert und gefeiert wird.
2. Auflage, deutsch & englisch
Kostenfrei erhältich ab 5. Februar 2016 im Cabaret Voltaire.
Stadtplan «Dada Stadt Zürich»
Cabaret Voltaire
Spiegelgasse 1
8001 Zürich
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dada, DADA, Dadaïsme
Geen mens wist waarnaar die jongen nu eigenlijk op weg was. Er werd gezongen. Een lied over dood, bederf en vergankelijkheid die oplosten in de stralende zon van God. God, die daar ergens in Zijn hoge toren zat en iedereen woog naar eigen goeddunken. Zo leerde het de Kerk. Aan deze God kon men enkel ontkomen door Zijn wraak niet op te roepen, onopvallend te zijn en Zijn geboden te respecteren.
Na afloop van de dienst trok het dorpsvolk in een rij langs de kist en wierp een laatste blik op het vergelende gezicht van de jongen. Deels door het wegtrekken van het bloed uit zijn hoofd, deels door het schijnsel van het kaarslicht dat zijn kist omgaf. Hij lag daar deftig te slapen en trok zich geen zier aan van al dat volk rond zijn lijf. De kraaien stonden rond de kist als een macabere garde. Ze jankten zo hard ze maar konden. Was het om aan iedereen te laten zien dat ze uitstekende kraaien waren die men ook bij een volgende gelegenheid zou kunnen inhuren? Wanneer een van de andere dorpelingen aan het definitieve einde met zijn ziel onder de arm de weg naar de hogere sferen zou inslaan, zou hij weer worden bijgestaan door hun bezwerende gekerm. Ook de heiligen die daar in zo’n groot aantal in de kerk verzameld waren, moest het gejammer van de vrouwen opvallen, maar ze hielden hun gipsen en houten koppen dicht. Ze wisten van geen emotie meer. Toch moest de meesten van hen gedurende hun leven een grote mate van arrogantie, waanzinnigheid of zelfkwellerij eigen zijn geweest. Het huilen van de kraaien kwam vooral voort uit de macht der gewoonte. Vooral bedoeld om de rouw van de nabestaanden en de gemeenschap uit te drukken. En om de naasten medeleven te betuigen. In dit trieste geval was dat enkel de timmerman die naast de kist stond, bedrukt en meer ingetogen dan men van hem had verwacht. Trok hij het zich toch aan dat hij zijn jongen zo stil en definitief aan de dood moest overgeven? De mensen gaven hem een hand om hem te condoleren. De kinderen die langs de baar trokken, begrepen niet dat de jongen nooit meer uit de kist zou komen. En dat mooie hemd had hij zeker geleend van de heks Josanna, die zelf ook wel eventjes in de kist zou willen liggen. Als ze alléén in de kerk was geweest, zou ze er zeker in zijn geklommen. De kleine Irma zag nauwelijks verschil tussen deze dode jongen en een mooie slapende pop. Ze danste rond de kist en keerde zo vlug mogelijk terug naar haar bank, waar ze stille spelletjes deed om de tijd te doden. Aan haar zusjes liet ze de mooie dingen zien waarmee de zak van haar jurk vol was. Mooie stenen die de anderen voor één keer vast mochten houden. Glazen marbels die zo mooi en opwindend leken te leven dat de vlam in hun hart eruit leek te springen, zodat Irma het soms uitschreeuwde van opwinding. Waarna de slager haar met een draai om de oren tot rust maande, wat het meisje tot snikken aanzette.
Ton van Reen: Landverbeuren (64)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Visies op onze publieke ruimte
In de tentoonstelling Van wie is de straat? zijn verschillende visies op de straat – onze publieke ruimte – te zien. Wie maakt er gebruik van deze publieke ruimte? Wie beheert, wie controleert en wie misbruikt hem? Wie is de eigenaar en welke verantwoordelijkheden brengt dit eigendom met zich mee?
Het Van Abbemuseum heeft vier gasten uitgenodigd die elk een bepaald aspect van het gebruik van de openbare ruimte uitwerkten. Dit resulteert in heel verschillende bijdragen: de openbare ruimte als plek voor protest (Crimson architectural historians), een typologie van honderd verschillende straten (ZUS), de vormgeving van de publieke ruimte op The Strip in Las Vegas (!Melk) en het project Refugee Republic over het dagelijks leven in een vluchtelingenkamp (kunstenaar Jan Rothuizen, multimediajournalist Martijn van Tol en fotograaf Dirk Jan Visser, geproduceerd door Submarine Channel).
Alle bijdragen refereren ook aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum.
Refugee Republic
Het project Refugee Republic is een interactieve documentaire die je meeneemt door de straten van een vluchtelingenkamp en laat zien hoe het dagelijks leven zich hier afspeelt. Kamp Domiz werd in april 2012 gesticht in Noord Irak voor de opvang van Syrische Koerden. Het kamp ligt in Irakees Koerdistan, op 60 kilometer van de grens tussen Syrië en Irak. Met een oppervlakte van 1.142.500 m2 moest deze plek oorspronkelijk plaats bieden aan 38.000 vluchtelingen. Momenteel staan er 58.000 vluchtelingen ingeschreven. Het kamp telt twaalf wijken, tien hoofdwegen en 99 kleinere straatjes. Refugee Republic is te zien in de kelder van de toren, van waaruit een banier met tekeningen en teksten, een soort gestileerde slang, omhoog komt. Refugee Republic won meerdere prijzen, onder meer een Dutch Design Award 2015 en de NFF Digital Storytelling Award 2015.
ZUS
ZUS (Zones Urbaines Sensibles) uit Rotterdam onderzoekt de hedendaagse stad middels gevraagde en ongevraagde architectuur. Hierin staat publieke ruimte en de politiek van ruimte altijd centraal. Voor deze tentoonstelling ontwikkelde ZUS 101 Straten, de implosie van het publieke domein waarin ze 101 straten onderzocht, van de Romeinse geplaveide routes, via New Babylon tot aan de hedendaagse shopping mall. De evolutie van bestaande en utopische straten toont de versplintering van het begrip straat en laat zien dat de straat nog volop transformeert. De tekeningen van verschillende straat typologieën worden getoond op de muur van de begane grond en op gekleurde ladders die de verschillende verdiepingen van de toren met elkaar verbinden.
Crimson Architectural Historians
Do You Hear The People Sing? is de titel van een lied uit de opera Les Miserables. Het werd ook gezongen tijdens de betogingen voor meer democratie in Hong Kong in 2014. Dit protest kreeg de naam ‘Umbrella Revolution’ vanwege de met leuzen beschilderde paraplu’s die de protesteerders ronddraaiden in de richting van de ordetroepen. Het Rotterdamse bureau Crimson Architectural Historians nam de titel van dit lied als titel voor hun bijdrage over de openbare ruimte als plaats voor protest. Op de eerste etage van de toren is een grote panoramische tekening te zien met taferelen van rellen en betogingen, vermengd met hun ruimtelijke omgeving. Het geheel vormt één allegorisch straattafereel waarin architectuur, demonstranten, leuzen en verschillende vormen van autoriteit het verhaal vertellen van de straat als plek waar democratie op een rauwe manier wordt gevormd en gepresenteerd.
!Melk
Op de tweede verdieping van de toren vormt The Strip, de legendarische gokboulevard van Las Vegas, een symbolische tegenhanger van het vluchtelingenkamp onderin de toren. The Strip, een totaal geprivatiseerd gebied, heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld van een straat vol verkeer tot een voetgangersgebied. Hierdoor is de kwaliteit van de openbare ruimte belangrijker geworden. Bureau !Melk uit New York kreeg de opdracht om een masterplan en een ontwerp hiervoor te maken, met daarin het allereerste park dat aan The Strip ligt. Het interessante aan de ontwikkeling van deze boulevard is dat alle veranderingen geïnitieerd worden door marktpartijen en niet door de overheid. Voor de bijdrage aan deze tentoonstelling werkt !Melk samen met architect/auteur Stefan Al.
Wisselende projectpresentaties
Helemaal bovenin de toren is een ruimte gereserveerd voor kleinere, wisselende projectpresentaties over de openbare ruimte in Eindhoven. Deze hebben tot taak om de tentoonstelling te actualiseren, te concretiseren, aan te vullen, te becommentariëren of kritisch te bevragen.
Lezingen en debatten
De onderwerpen van de tentoonstelling worden verder uitgediept in een serie lezingen en debatten in het museum, georganiseerd in samenwerking met Architectuurcentrum Eindhoven. Tijdstip: donderdag 19.00 – 20.30 uur.
do 25.02.2016, 19.00 uur: Tracy Metz, Talkshow Stadsleven: De Straat 2.0
De aftrap voor deze reeks wordt verricht door journalist, auteur en presentator Tracy Metz. In haar live talkshow Stadsleven voert ze gesprekken met tekenaar Jan Rothuizen, Elma van Boxel van ZUS, Wouter Vanstiphout van Crimson Architectural Historians en Jerry van Eijck van !Melk.
De Straat (1972)
In elk van de bijdragen wordt gerefereerd aan de legendarische tentoonstelling De Straat die in 1972 plaatsvond in het Van Abbemuseum. Toenmalig directeur Jean Leering, samensteller van de tentoonstelling, zei hierover: “ [Het gebruik van de straat] weerspiegelt de wijze waarop een samenleving reilt en zeilt, zichzelf ervaart en begrijpt. […] Maar tevens biedt de straat de gelegenheid tot samenleven: de straat is bij uitstek een plaats, waarop meningen en ideeën openbaar worden en uitwerking krijgen, manifest worden en tot actie komen.” Met De Straat gaf Leering tevens inhoud aan zijn opvatting over de maatschappelijke taak van een museum in de samenleving. Hij ging ervan uit dat de activiteiten van een museum een middel konden zijn om zijn publiek beter bewust te maken van, en deel te laten nemen aan het maatschappelijke proces. Dat was nodig om vervreemding van de mens in de samenleving tegen te gaan. In die tijd waren dat in de museumwereld zeer vernieuwende denkbeelden maar ook nu, ruim veertig jaar later, hebben ze nog niets aan actualiteit ingeboet, zoals deze huidige tentoonstelling laat zien.
Vormgeving tentoonstelling: Can & Asli Altay (Future Anecdotes Istanbul).
Adviesraad: Bert Dirrix en Robert van Rixtel (Social Urban Space), Christiane Berndes en Antoine Derksen (Van Abbemuseum).
Van Abbe Museum Eindhoven
tentoonstelling
20/02/2016 – 30/04/2017
Van wie is de straat?
Conservator: Willem Jan Renders (Projectleider)
Van Abbemuseum
Bilderdijklaan 10
5611 NH Eindhoven
# Meer informatie website VANABBEMUSEUM
FLEURSDUMAL.NL MAGAZINE
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, Urban Art
Gare de Bercy
Hier kom je aan voor de nachttrein naar Milaan. Voel je
dat de reiziger geoefend in begrijpen is, maar ook dat niet
iedereen paraat voor later is. Op perrons passeren immers
schimmen vol zichzelf, met weinig woorden. Hun blikken
zijn van melkglas, ongewis als dagboeken die geschreven
werden met terugwerkende kracht. In onze coupés gaan we
over tot ontrafeling. Van vreemdelingen de naam, van buiten
de huiver. En dan is er de cadans van slaap, een lichte want
we sporen door de bergen. We sommen daarin dingen op
die nergens toe dienen. Hinkelen met niemand anders dan
jezelf. Mussen tellen. Struiken strelen. Rivieren vol water
benoemen. Een hoorspel voor doven schrijven. Ik droomde
dat een farao mij schouderklopjes voor mijn fluiten gaf. Ik
weet dat ik mooi fluiten kan. Ik lijk dan wel een Engelsman.
Bert Bevers
(uit: Eigen terrein, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Geburtsort Cabaret Voltaire
Es war nur eine kurze Episode, ein halbes Jahr «Cabaret Voltaire» zwischen Februar und Juni 1916, die sich in der Liegenschaft Spiegelgasse 1 abspielte. Bekannt ist, dass die Dadaisten den 1885 geschaffenen Saal auf der Hinterseite des Gebäudes nutzten und dass die Wände schwarz und die Decke blau gestrichen waren. Der Saal ist noch vorhanden, er wurde aber in den 1950er-Jahren kräftig umgebaut. Nicht einmal die heutigen Saalfenster mit ihrem auffälligen Stichbogensturz stammen aus der Zeit des Cabaret Voltaire. Man hat 1950 die ursprünglich noch viel grösseren Rechteckfenster historisierend verkleinert. Untersuchungen an den Wänden des Saals ergaben, dass alle vorgefundenen Farbschichten aus der Zeit von 1950 und später stammten. Unter diesen jungen Farbschichten kam eine Backsteinwand zum Vorschein, die ursprünglich mit einem Täfer verkleidet gewesen sein muss. Dieses ist 1950 entfernt worden. Auch die blaue Decke ist heute nicht mehr vorhanden. Somit finden sich – zumindest an den untersuchten Stellen – nicht einmal mehr Farbspuren des Zustandes von 1916. Aus der Zeit stammen der Grundriss und die Raumhöhe, sowie die Gusseisensäulen im Innern des Saales. Das Säulenpaar stützt seit 1885 die darüber stehende Hausfassade, die einfach hilft die Decke zu tragen und reicht bis in den mächtigen Gewölbekeller hinunter.
Obsession Dada: 165 Feiertage
Am 5. Februar 2016 jährt sich die Eröffnung des Cabaret Voltaire zum 100. Mal und Dada feiert damit ein Jahrhundert der Existenz. Gefeiert wird dies mit 165 Feiertagen und einer Manifestation unserer Obsession Dada. Wir tun dies mit den drei Themenbereichen Dadalogie, Akademie und Kunst mit dem Ziel, durch dieses Ritual eine Transformation des Cabaret Voltaire zu erreichen, um es zu dem zu machen, was es vor 100 Jahren war: eine Künstlerkneipe und ein freier Ort der zeitgenössischen Kunst. Wir tun dies, indem wir Schwung holen bei den Dadaisten, uns von ihnen inspirieren lassen und von ihnen lernen, mit Philosophen über Gesellschaft und Kunst nachdenken und mit Künstlerinnen und Künstlern die Energieeinheit Obsession entzünden.
Ausstellung «Obsession Dada»
Pünktlich zum 100. Geburtstag eröffnet in der Krypta des Cabaret Voltaire die von Adrian Notz und Una Szeemann kuratierte Ausstellung «Obsession Dada». Sie basiert auf Dokumenten aus dem Archiv des grossen Kurators Harald Szeemann. Für «Obsession Dada» werden u.a. Dokumente über das Museum der Obsessionen und die Agentur für geistige Gastarbeit publiziert.
«Ich sehe diese Ausstellung als eine Entdeckungsreise zu den vielen Intensionen von Obsessionen. Und auf diesem Weg begegne ich vielen wunderschönen Inseln», so Una Szeemann.
Mit einer raumgreifenden Installation, von ihr in konzipiert und in Zusammenarbeit mit Markus Kummer realisiert, wird eine Bühne für Obsessionen geschaffen, die wöchentlich mit Performances, Lesungen und Manifesten bespielt wird.
Den Auftakt macht am 5.2. das Kollektiv Lu Cafausu, gefolgt von Oppy De Bernardo & Aldo Mozzini, Garrett Nelson, Domenico Billar, Thomas Hirschhorn, Marcel Janco, Carlos Amorales, Michele Robecchi, Gianni Motti, Shana Lutker, Nedko Solakov, Pilar Albarracin, Lily Reynaud Dewar, Grupo EmpreZa, Königreiche von Elgaland-Vargaland (KREV) uvm.
«Offizium» für die 165 wichtigsten DadaIstinnen
Parallel widmet sich Adrian Notz im täglichen Offizium um 6:30h den 165 DadaistInnen. Am Feiertag von Hans Arp wird die «Die Schwalbenhode» vortragen. Sophie Taeuber-Arp wird am 24. Februar. zelebriert.
Wahrlich gefeiert wird allabendlich, an den Soiréen. So wird zum Beispiel mit 6 Tänzerinnen und einer Puppenspielerin am 10. Februar die Marionette «The Robot King» von Sophie Taeuber-Arp zum Leben erweckt, nach einer 36 stündigen «Hacktion» spielt am 5. März die Genfer Kultband «The Death Brothers» oder die internationale Performance Gruppe «Blago Bung», deren Name vom lautmalerischen Ausdruck von Hugo Ball abgeleitet wurde, kreiert für den 9. April ein Lyrik-Konzert.
«Obsession Dada»
5. Februar–15. Mai 2016
Dokumente aus dem Harald Szeemann Archiv
Wöchentliche Soiréen mit zeitgenössischen KünstlerInnen
165 Feiertage
Cabaret Voltaire
Spiegelgasse 1
8001 Zürich
# Meer info on website CABARET VOLTAIRE
fleursdumal.nl magazine
________________________________________________________
More on DADA 100
on websites about DADA poet Antony Kok,
Theo van Doesburg and others.
DADA in Tilburg: www.antonykok.nl
(also: www.fleursdumal.nl & www.jefvankempen.nl)
Archives DADA Tilburg
Archives Antony Kok Tilburg
Archives De Stijl Tilburg
________________________________________________
More in: Art & Literature News, Ball, Hugo, DADA, Dada, EXPERIMENTAL POETRY, Museum of Literary Treasures, MUSIC, The talk of the town, THEATRE
Tilt Festival
In zes jaar tijd is Tilt Festival uitgegroeid tot het grootste literaire festival van het zuiden. Het meerdaagse festival brengt de letteren tot leven met een uitgebreid programma. Tilt geeft zowel landelijk als regionaal talent een podium op verschillende culturele locaties in de binnenstad. In onder andere Theater De NWE Vorst en Podium Paradox kunnen bezoekers genieten van bijzondere kruisbestuivingen tussen literatuur, muziek, theater en beeld.
Tilt Festival vindt ieder jaar plaats tijdens de landelijke Boekenweek. De zesde editie is van 16 tot en met 19 maart 2016. Meer informatie over het festival en organisatie is te vinden op www.tilt.nu
Auteurs Maartje Wortel en Remco Campert op Tilt Festival 2016
Het grootste literatuurfestival van het zuiden laat de letteren leven
Tilburg, 17 december 2015 – De eerste namen van de zesde editie van Tilt Festival zijn bekend: auteurs Maartje Wortel en Remco Campert, dichter Han van der Vegt en musici Benjamin Herman Kwartet en Aart Strootman. Van 16 tot en met 19 maart 2016 staat de Tilburgse binnenstad wederom in het teken van de letteren. Het meerdaagse festival biedt spannende cross-overs en benadert literatuur, theater, beeld en muziek vanuit verrassende invalshoeken.
Tilt writer in residence: Maartje Wortel
Sinds 2014 haalt Tilt traditiegetrouw een writer in residence “in huis”. Na Ilja Leonard Pfeiffer en Annelies Verbeke doet auteur Maartje Wortel (1982) tijdens het festival verslag van haar indrukken van Tilburg. Maartje Wortel debuteerde in 2009 met haar verhalenbundel Dit is jouw huis en won in 2015 de BNG Bank Literatuurprijs voor Jong Talent met haar roman IJstijd. Onlangs verscheen bij de kersverse uitgeverij Das Mag haar spraakmakende roman Er moet iets gebeuren. Maartje Wortel staat bekend om haar nuchtere, constaterende stijl en haar proza vol humor en onverschrokkenheid. Ze schreef columns voor o.a. NRC, nrc.next en Trouw en werkte samen met muzikanten Anne Soldaat en Spinvis.
Jazz door Remco Campert en Benjamin Herman Kwartet
Remco Campert (1929) zit inmiddels 64 jaar in het schrijversvak. Tot zijn omvangrijke oeuvre behoren veel gedichten over jazzmusici als Charlie Parker en Chet Baker. Jazzmusicus Benjamin Herman (1968) liet zich hierdoor inspireren. Het leverde een prachtig album op met de veelzeggende titel REMCO. Tijdens Tilt Festival staan de heren met elkaar op het podium van Paradox. Benjamin Herman speelt met zijn kwartet door Campert geïnspireerde stukken, Campert leest voor uit eigen werk.
Muzikaal literair kunstwerk door dichter Han van der Vegt en componist Aart Strootman
Speciaal voor Tilt Festival slaan componist en gitaarvirtuoos Aart Strootman (1987) en dichter Han van der Vegt (1961) de handen ineen. Samen werken zij aan een muzikaal, literair kunstwerk, dat op het festival ten gehore wordt gebracht. Van der Vegt schrijft verhalende poëzie, waaronder Exorbitans, een lang gedicht over de reizen van het gelijknamige ruimteschip. Aart Strootman studeerde in 2010 cum laude af aan het Conservatorium Fontys & Zuyd. Als componist is hij werkzaam in de theaterwereld en betrokken bij diverse muziekprojecten.
TILTFESTIVAL TILBURG
16 – 19 MAART 2016
# Meer informatie op website TILTFESTIVAL
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, MUSIC, THEATRE, Tilt Festival Tilburg
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature