Fleurs du Mal Magazine
Emily Dickinson
(1830-1886)
The Last Night That She Lived
The last night that she lived,
It was a common night,
Except the dying; this to us
Made nature different.
We noticed smallest things, —
Things overlooked before,
By this great light upon our minds
Italicized, as ‘t were.
That others could exist
While she must finish quite,
A jealousy for her arose
So nearly infinite.
We waited while she passed;
It was a narrow time,
Too jostled were our souls to speak,
At length the notice came.
She mentioned, and forgot;
Then lightly as a reed
Bent to the water, shivered scarce,
Consented, and was dead.
And we, we placed the hair,
And drew the head erect;
And then an awful leisure was,
Our faith to regulate.
Emily Dickinson poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive C-D, Dickinson, Emily
Tegenin
Dode bladeren dwarrelen hoopvol terug naar
de boom, die moeizaam haar stam strekt
takken wijd opent voor terugkerend loof.
Gelijk terugspoelend beeld van een film
stijgen zij terug naar hun oorsprong waar zij
hard botsen tegen versperrende knoppen.
Zonder pardon stoten die ieder blad terug
naar de grond om verder in onmacht te rotten
wat al gestorven was dwingt zich niet terug.
Freda Kamphuis
(c)2011 Freda Kamphuis poetry & prose
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Kamphuis, Freda
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
102
My love is strengthened though more weak in seeming,
I love not less, though less the show appear,
That love is merchandized, whose rich esteeming,
The owner’s tongue doth publish every where.
Our love was new, and then but in the spring,
When I was wont to greet it with my lays,
As Philomel in summer’s front doth sing,
And stops her pipe in growth of riper days:
Not that the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burthens every bough,
And sweets grown common lose their dear delight.
Therefore like her, I sometime hold my tongue:
Because I would not dull you with my song.
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets
Ton van Reen
oog om oog, tand om tand
op de dag dat ik werd geboren
bestookten duitse stukaas ons dorp
mijn twee jaar jonge zusje
werd onder een vallende muur bedolven
ik heb haar nooit gezien
toch kan ik me haar goed herinneren
ze was gekleed in een wit bolerootje
toen ze onder het puin vandaan was gehaald
was het helemaal rood
haar gezicht met de zachte wangetjes
was in elkaar geslagen
als een rotte appel
de andere finesses
zal ik u besparen
maar ik kan u verzekeren
dat ik dit verhaal
uitvoerig en meer dan duizend maal
uit de mond van mijn moeder heb gehoord
het hoeft u dan ook niet te verwonderen
dat ik ooit in mijn leven
tot de tanden bewapend
over onze oostelijke grenzen zal trekken
om een bloedbad aan te richten
want ook ik ben niet anders dan elk ander dier
oog om oog
tand om tand
Uit: Ton van Reen, Blijvend vers
Uitgeverij De Contrabas, 2011
ISBN 9789079432462, 144 pagina’s, paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: Reen, Ton van, Ton van Reen
Home of Good Hope
helpt kinderen in Namibië
Sinds september 2011 is de stichting Home of Good Hope een feit. ‘Met stichting Home of Good Hope proberen we een nieuw en effectief instrument in te zetten om de armste kinderen in Goreangab Dam in Windhoek, Namibië van eten en scholing te voorzien’, aldus voorzitter Maria van der Wal.
Veel van deze kinderen zijn wees geworden door de Aids-epidemie, die talrijke slachtoffers heeft gemaakt in Afrika. De 16-jarige dochter van Monica Imanga overleed in 2007 ook aan deze verwoestende ziekte. Dit bracht Monica ertoe om zich over deze kwetsbare kinderen te ontfermen. Zij zorgt er nu voor dat bijna 300 van de armste kinderen uit de sloppenwijk van Goreangab Dam een warme maaltijd kunnen halen in haar gaarkeuken. Daarnaast verzorgt ze buitenschoolse opvang en huiswerkbegeleiding. Haar keuken heet ‘Home of Good Hope’.
De Nederlandse stichting Home of Good Hope werft fondsen om het werk van Monica Imanga mogelijk te maken. De vijf bestuursleden willen zorgen voor structurele faciliteiten ter plaatse, zodat de kinderen uit deze sloppenwijk een betere toekomst krijgen. Omdat het werk gecoördineerd wordt vanuit Namibië, wordt elke ingezamelde euro besteed aan het goede doel. Er wordt ook samengewerkt met hulporganisaties in Zweden en Canada.
De stichting Home of Good Hope komt voort uit stichting Kind en Welzijn, die zich al langer inzette voor de soepkeuken van Monica Imanga. Voor veel kinderen zijn de maaltijden uit deze keuken het enige dagelijkse voedsel, en daarom is de hulp broodnodig om te kunnen overleven.
De eerste inzamelingsactie voor de stichting heeft de vorm van een concert, ‘voor kinderen door kinderen’. Het concert wordt namelijk verzorgd door Jong Talenten van de Young Musicians Academy van het Fontys Conservatorium uit Tilburg, door Judith de Haas van de Hochschule fur Musik uit Berlijn en door pianist Jan Gruithuijzen. Dit jaarlijkse benefietconcert van de Rotary club Gilze-Rijen en Dongevallei vindt plaats op zondagmiddag 6 november om 14.30 uur in de Schakel te Gilze. Kaarten zijn telefonisch te bestellen op tel. 0161-452009.
Meer informatie over de stichting kunt u vinden op: www.homeofgoodhope.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, The talk of the town
Nederland leest
V.U.R.R.U.K.K.U.L.L.U.K.
Vanmorgen is de leesbevorderingscampagne Nederland Leest gestart vanuit de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Het boek dat centraal staat dit jaar is Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert. In aanwezigheid van de auteur, Philip Freriks, ambassadeur van Nederland Leest, en Alma Mathijsen, Campertfan en -kenner, is de campagne op ludieke wijze geopend.
De twaalf letters uit vurrukkulluk zijn op manshoogte nagemaakt, gesigneerd door Campert en daarna elk naar een bibliotheek in één van de twaalf provincies verzonden. Vanaf vandaag wordt Het leven is vurrukkulluk in een oplage van 719.750 exemplaren verspreid onder leden van de openbare bibliotheken in geheel Nederland.
Nederland Leest-tournee
Vanavond vindt ook de première plaats van de Nederland Leest-tournee. Vrijdagavond 21 oktober is Remco Campert in Theater De Stoep in Spijkenisse met Philip Freriks en Jan Mulder, 5 november in Bibliotheek Groningen en 13 november in BplusC/Het Leidse Volkshuis in Leiden met Freriks en Ronald Giphart en 15 november in Vrijhof Cultuurcentrum in Enschede met Freriks en Annejet van der Zijl. De tournee is geproduceerd in samenwerking met de plaatselijke openbare bibliotheken.
Nederland Leest op Nederland 2
Tijdens Nederland Leest (21 oktober t/m 18 november) lezen bekende en onbekende Nederlanders elke dag na middernacht op Nederland 2 een fragment voor uit Het leven is vurrukkulluk. Zelf leest Remco Campert in deze NTR productie het eerste hoofdstuk en de laatste pagina voor, gevolgd door onder anderen Kitty Courbois, Frans Weisz, Hadassah de Boer en Bennie Jolink. Cultura24 zendt vanaf 21 november het voorgelezen boek integraal uit in vier uitzendingen van een uur.
Andere Tijden uitzending verplaatst: De Andere Tijden (NTR/VPRO) uitzending van 22 oktober, ‘Vurrukkulluk was die tijd’, is vanwege het nieuws over Kadhafi verschoven naar zaterdagavond 29 oktober.
21-10-2011
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, - Book News, Archive C-D, Campert, Remco, Remco Campert
Wegens succes gaat de voorstelling
Het is mij bijna gelukt
in reprise!
Het is mij bijna gelukt is een voorstelling over de mythes en scepsis rondom het leven na de dood. Twee personages vechten met zichzelf en met elkaar om grip te krijgen op het hiernamaals.
De spelers en dramaturg hebben onderzoek gedaan naar bijna-dood-ervaringen en interviews gehouden met mensen die deze ervaringen hebben gehad. Zij willen wetenschap aan theater koppelen door grote onderwerpen compact te maken en thema’s, die door velen als zwaar worden gezien, licht te maken. Bij elke voorstelling zal een filosoof of wetenschapper een korte lezing geven over het desbetreffende onderwerp.
Bij de nieuwe voorstelling, vanaf begin januari met dezelfde groep, zal ook weer een wetenschapper gekoppeld worden om een lezing te geven. Theater Walhalla te Rotterdam wil de groep programmeren voor komend jaar in een drieluik.
Bij deze Esther Porcelijn en Jasper Hupkens voorstelling: Onder leiding van Fransje Christiaans hebben Het is mij bijna gelukt gemaakt. Filosoof Arthur Kok (Universiteit van Tilburg) zal de voorafgaande lezing verzorgen.
Locatie: Club-Trouw te Amsterdam op: 25,26 en 27 oktober.
Bekijk voor de kortingsactie naar dit filmpje: http://vimeo.com/30668988
Reserveren door te bellen: 020-463 77 88 of kijk op www.trouwamsterdam.nl onder het kopje “programma”, wees er snel bij, er zijn maar beperkte plaatsen!
fleursdumal.nl magazine
More in: Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther, THEATRE
Anton Eijkens
Vademecum van een liefhebber (13)
Epiloog
Ik zei vannacht en hield de beker hooggeheven:
“De volle kroes zij immer ‘t teken van mijn leven.”
Vanmorgen werd ik wakker naast mijn trouwe kroes,
waarvan niets dan ‘t armzalig oor was heel gebleven.
*
Er komt een dag, dat brood en wijn
onaangeroerd op tafel staan;
wij zullen niet meer samen zijn
en moeten vreemde wegen gaan.
Er komt een dag, dat wij niet meer
in liefde zacht geborgen zijn.
Hoe proef ik bitter het weleer
hier in dit brood, in deze wijn.
*
O mens die zonder rust of duur
naar ‘s werelds bonte vreugden haakt,
gedenk, zij vroeg of laat het uur,
dat gij van aarde zijt gemaakt
en weer tot aarde keren zult:
en broze kruik, tot aan de rand
nu nog met wijn en geur gevuld
maar eenmaal scherven in het zand.
Anton Eijkens: Vademecum van een liefhebber (13)
Epiloog
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive E-F, Eijkens, Anton
.jpg)
Alfred de Musset
(1810-1857)
Non, quand bien même une amère souffrance
Non, quand bien même une amère souffrance
Dans ce coeur mort pourrait se ranimer ;
Non, quand bien même une fleur d’espérance
Sur mon chemin pourrait encor germer ;
Quand la pudeur, la grâce et l’innocence
Viendraient en toi me plaindre et me charmer,
Non, chère enfant, si belle d’ignorance,
Je ne saurais, je n’oserais t’aimer.
Un jour pourtant il faudra qu’il te vienne,
L’instant suprême où l’univers n’est rien.
De mon respect alors qu’il te souvienne !
Tu trouveras, dans la joie ou la peine,
Ma triste main pour soutenir la tienne,
Mon triste coeur pour écouter le tien.
.jpg)
Alfred de Musset poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive M-N, Musset, Alfred de
There’s nothing like a pramcar
Objets-trouvés – kempis.nl poetry magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades)
Vlissinger snapshots
Mijn vader heeft Michiel de Ruyter goed gekend.
Toch zeker tot hij acht of negen was sprak hij dagelijks
zijn bronzen vriend toe die zo koppig richting Chatham
bleef staan kijken. Tot hij moest komen eten. Zinkwit
de avond het westen. Later had hij het zachtjes over
willen van legendes. Dat haren van dapperen harder
kunnen wapperen. En dat zeelui graag op maandag uit
vechten gaan, omdat ze dan nooit bang zijn. Perspectief
dat verspringt. Matrozen moeten varen. Aan wal wankelen
ze toch in leegte maar rond, als leerlingen zonder meesters.
Liever ruim sop. De hogeschool van het bloed, zomers in
die sneller dan thuis gaan. Hij zei voorts dat hij ze zo zag
passeren. Zingend op hun boten tot hun admiraal uit volle
borst, en scherend langs een boulevard waarop geen beeld
nog. De zee is wild, de zee is zilt, de zee is nooit gesloten.
Bert Bevers
(Verschenen in Ballustrada, 21ste jaargang, nummer ¾, Middelburg, december 2007)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
D. H. Lawrence
(1885-1930)
All Souls
They are chanting now the service of All the Dead
And the village folk outside in the burying ground
Listen – except those who strive with their dead,
Reaching out in anguish, yet unable quite to touch them:
Those villagers isolated at the grave
Where the candles burn in the daylight, and the painted wreaths
Are propped on end, there, where the mystery starts.
The naked candles burn on every grave.
On your grave, in England, the weeds grow.
But I am your naked candle burning,
And that is not your grave, in England,
The world is your grave.
And my naked body standing on your grave
Upright towards heaven is burning off to you
Its flame of life, now and always, till the end.
It is my offering to you; every day is All Souls’ Day.
I forget you, have forgotten you.
I am busy only at my burning,
I am busy only at my life.
But my feet are on your grave, planted.
And when I lift my face, it is a flame that goes up
To the other world, where you are now.
But I am not concerned with you.
I have forgotten you.
I am a naked candle burning on your grave.
D. H. Lawrence poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive K-L, Lawrence, D.H.
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature