Fleurs du Mal Magazine
Nuance. . .
Dat is toch die blonde van Lingo?
Henk en Ingrid
http://www.henkeningrid.org/
More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, The talk of the town
Anton Eijkens
Vademecum van een liefhebber (12)
Te gast bij dichters
Naar Li Tai Po
De drinker in de lente
Als ‘t leven droom is en meer niet
Waarom dan wee en ach?
Ik drink totdat ik niet meer kan,
de lange lieve dag.
En als ik niet meer drinken kan
zo barstensvol, bij God!
dan val ik voor mijn drempel neer
en slaap als een marmot.
Wat hoor ik bij ‘t ontwaken? Zingt
een vogel in een boom?
Ik vraag me af of ‘t lente is
en leef als in een droom.
De vogel fluit: de lente is
gekomen overnacht;
ik zucht ontroerd en luister hoe
hij zingt en fluit en lacht.
Ik schenk mijn beker nog eens vol,
drink hem in één teug uit
en zing totdat de volle maan
blinkt in mijn vensterruit.
En als ik niet meer zingen kan
dan doe ik weer een tuk.
Wat gaat mij toch de lente aan?
Drinken is puur geluk.
Naar Wang Wei
Toen jij hier weg ging, zei ik je vaarwel
en keek je na en vergrendelde mijn deur.
Het gras zal wel weer groeien volgend jaar,
maar jij, mijn vriend, kom jij dan weer terug?
Anton Eijkens: Vademecum van een liefhebber (12)
wordt vervolgd
kempis.nl poetry magazine
More in: Eijkens, Anton
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
101
O truant Muse what shall be thy amends,
For thy neglect of truth in beauty dyed?
Both truth and beauty on my love depends:
So dost thou too, and therein dignified:
Make answer Muse, wilt thou not haply say,
‘Truth needs no colour with his colour fixed,
Beauty no pencil, beauty’s truth to lay:
But best is best, if never intermixed’?
Because he needs no praise, wilt thou be dumb?
Excuse not silence so, for’t lies in thee,
To make him much outlive a gilded tomb:
And to be praised of ages yet to be.
Then do thy office Muse, I teach thee how,
To make him seem long hence, as he shows now.
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets
Nijmegen 19 okt 2011
Gert Vlok Nel Tribute Night
Wintertuin en Doornroosje organiseren als afsluiting van zijn residency een verrassingsavond voor Gert Vlok Nel! Nijmeegse singer-songwriters Roy Santiago en Marten de Paepe brengen een muzikale ode aan de Zuid-Afrikaanse grootheid, geïnspireerd op zijn werk. De dichters Anneke Claus, Erik Jan Harmens, Andy Fierens, Bart FM Droog en Jan Klug (De Dichters uit Epibreren) en Daan Doesborgh brengen naast eigen poëzie, ook de prachtige gedichten van Gert Vlok Nel ten gehore. Uiteraard treedt Gert Vlok Nel zelf ook op deze avond.
Locatie: Merleyn, Nijmegen
Aanvang: 21.00 uur
Entree: € 7,50 normaal / € 5,- student
fleursdumal.nl magazine
More in: # Archive S.A. literature, Gert Vlok Nel, Vlok Nel, Gert
Tracey Emin
The Vanishing Lake
6 Fitzroy Square, London W1T 5DX
7 October – 12 November (Closed 19-23 October) 2011
‘She looked into the mirror…
I made a fool of myself again. A fool like a stupid child. A child that has never known love… A soul that has never been touched. Then she began to cry.
Knowing that every thing is as it should be…
She was a fool.
It was all too late…The lake had gone…
The vanishing lake is not a metaphor… It is a real lake… it is small and magical looking… but only exists from autumn to spring… in the summer… it is just a dry dusty barren bowl…
The only metaphor is often…This is how I feel.’
An extract from ‘The Vanishing Lake’
Tracey Emin Autumn 2011
White Cube announces a special site-specific exhibition by Tracey Emin, ‘The Vanishing Lake’. The title is taken from her novel, which has been a catalyst for a series of new works created for exhibition in the Georgian house at 6 Fitzroy Square.
Emin relishes the opportunity of showing in historical surroundings, previously exhibiting at the Foundling Museum and Freud’s former home in London as well as the British Pavilion in Venice in 2007. Now Emin has chosen an eighteenth century house, designed as part of a terrace by the neoclassical architect, Robert Adam in 1794. Fitzroy Square was home to numerous artists and writers before the war, but subsequently many of the properties became commercial businesses and number 6 became a bank. However, in the 1990’s the Georgian group restored the building to its original domestic design – and this evolution of purpose corresponds with the ethos of ‘The Vanishing Lake’.
The seasonal disappearance and reappearance of the lake by Emin‘s home in France informs a series of new ‘Self Portraits’ that reflect and absorb a personal metamorphosis. With titles including: ‘Knowing how I am’, ‘Anatolian Princess’ and ‘Beautiful Girl’, Emin portrays her multifaceted past by drawing from Picasso’s intimate portrayals of his long-standing muse and mistress, Marie-Thérèse Walter. Pleas of unrequited love and touching melancholia are conveyed in a series of embroidered texts and drawings to be shown alongside the exposed vulnerability of an isolated figure captured in a series of hand-woven tapestries. Scaled up from intimate works on canvas, the tapestries produced by the West Dean tapestry studios continue Emin’s interest in the domestic and handcrafted tradition. In addition, tiny hand-modeled bronze figures pray either side of a pregnant bronze figure in ‘Prayers for Mother’. As visitors enter or leave the exhibition, a neon text enigmatically recounts: ‘I followed you into the water knowing I would never return’.
Tracey Emin
Tracey Emin’s art is one of disclosure, using her life events as inspiration for works ranging from painting, drawing, video and installation, to photography, needlework and sculpture. Emin reveals her hopes, humiliations, failures and successes in candid and, at times, excoriating work that is frequently both tragic and humorous.
Emin’s work has an immediacy and often sexually provocative attitude that firmly locates her oeuvre within the tradition of feminist discourse. By re-appropriating conventional handicraft techniques – or ‘women’s work’ – for radical intentions, Emin’s work resonates with the feminist tenets of the ‘personal as political’. In Everyone I’ve Ever Slept With, Emin used the process of appliqué to inscribe the names of lovers, friends and family within a small tent, into which the viewer had to crawl inside, becoming both voyeur and confidante. Her interest in the work of Edvard Munch and Egon Schiele particularly inform Emin’s paintings, monoprints and drawings, which explore complex personal states and ideas of self-representation through manifestly expressionist styles and themes.
Tracey Emin was born in London in 1963, and studied at Maidstone College of Art and the Royal College of Art, London. She has exhibited extensively internationally, including solo and group exhibitions in Holland, Germany, Switzerland, Spain, Japan, Australia, The United States and Chile. In 2008 Emin held her first major retrospective at the Scottish National Gallery of Modern Art, which subsequently toured to Malaga (2008) and Bern in 2009. In 2007 Emin represented Britain at the 52nd Venice Biennale, was made a Royal Academician and was awarded an Honorary Doctorate from the Royal College of Art, London, a Doctor of Letters from the University of Kent and Doctor of Philosophy from London Metropolitan University. She lives and works in London.
≡ Website White Cube Gallery London
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Sculpture
Junior Stadsdichter
ROOSENDAAL
Roosendaal is op zoek naar haar eerste Junior Stadsdichter. Deze zal samen met de “volwassen” Stadsdichter poëzie zichtbaar in het straatbeeld en het openbare leven van Roosendaal brengen, het culturele klimaat in de stad stimuleren en de betrokkenheid van de burgers bij actuele, locale gebeurtenissen vergroten.
Bibliotheek VANnU organiseert daarom een dichtwedstrijd waaraan alle jongeren in Roosendaal tussen 12 en 18 jaar kunnen deelnemen. Cultuurconcepten ontwikkelde in opdracht van de bibliotheek een gratis lesbrief voor het Roosendaalse onderwijs, waarin aandacht wordt besteed aan diverse dichtvormen, maar ook aan presentatievormen en de functie van een Junior Stadsdichter.
Een deskundige jury maakt in december een selectie uit alle inzendingen. De Junior Stadsdichter wordt vervolgens op de landelijke gedichtendag 2012 (26 januari 2012) gekozen tijdens een feestelijke bijeenkomst. De genomineerden presenteren zichzelf op die dag onder toeziend oog van hun klasgenoten en docent(en) aan het publiek en de jury. De eerste Junior Stadsdichter van Roosendaal mag deze eervolle functie een jaar lang vervullen.
fleursdumal.nl magazine
More in: City Poets / Stadsdichters, Kinderstadsdichters / Children City Poets
De kamer van Justus Lipsius
Aan de oude muren authentiek Spaans goudleer,
Henri de Braekeleer legde dat zo mooi
vast op zijn Man in stoel. Hier is het echt.
Naast de vuurplaats staart Seneca stervend
met bange ogen van Rubens door twaalf
raampjes naar binnentuingebladerte.
Lessenaar smachtend naar beschrijving.
De vloer telt wel achttienhonderd tegeltjes,
eronder geduldige grond. Over deze stille wereld
van bestorven dingen nu opent de avond zich traag,
als een mossel. Ergens klinkt een cantus firmus.
Buiten is regen koel en op weg naar het oosten.
Bert Bevers
(Verschenen in Onaangepaste tijden, Zinderend, Bergen op Zoom, 2006, ISBN 90-76543-09-7)
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Thomas Hardy
(1840-1928)
Neutral Tones
We stood by a pond that winter day,
And the sun was white, as though chidden of God,
And a few leaves lay on the starving sod;
– They had fallen from an ash, and were gray;
Your eyes on me were as eyes that rove
Over tedious riddles of years ago;
And some words played between us to and fro
On which lost the more by our love.
The smile on your mouth was the deadest thing
Alive enough to have strength to die;
And a grin of bitterness swept thereby
Like an ominous bird a-wing…
Since then, keen lessons that love deceives,
And wrings with wrong, have shaped to me
Your face, and the God-curst sun, and a tree,
And a pond edged with grayish leaves.
1867
Thomas Hardy
Neutrale tinten
We stonden bij ‘n plas in winterse kou,
En de zon, zo wit, leek verstoten door God,
En wat blad lag op ‘t gras, halfverrot;
– Het kwam van een es, en was grauw;
Jouw blik op mij was als ‘n blik die dwaalt
Over saaie raadsels al jaren voorbij;
En wat taal speelde er tussen jou en mij
Over wíens liefde ‘t meest had gefaald.
De lach om je mond was het doodste ding
Nog levend genoeg voor ‘n gang naar ‘t graf;
En een bittere grijns schoot er vanaf,
Alsof ‘n vogel in doemvlucht ging…
Sindsdien, biedt ‘t feit dat liefde misleidt,
Verstrikt met kwaad, mij de bittere les
Van je blik, en ‘n Godloze zon, en ‘n es
En ‘n plas, en wat grijs blad verspreid.
Vertaling Cornelis W. Schoneveld
Uit: Bestorm mijn hart, de beste Engelse gedichten uit de 16e-19e eeuw gekozen en vertaald door Cornelis W. Schoneveld, tweetalige editie. Rainbow Essentials no. 55, Uitgeverij Maarten Muntinga, Amsterdam, 2008, 296 pp, € 9,95 ISBN: 9789041740588
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive G-H, Hardy, Thomas, More translations
Hans Hermans’ panoramafoto’s: Westelbeers
Werkwijze voor het maken van een VR-panorama
Een complete omschrijving hoe je een virtual reality panorama kunt maken kun je vinden op mijn site, klik hiervoor op de link onderaan. Tevens kun je hier ook de werkwijze vinden voor het maken van een little planet.
Het maken van een 360° VR panorama met opensource software
Laat je niet afschrikken door de lengte en de vele te doorlopen stappen in deze tutorial. Met wat oefening is een complete flashpanorama in drie kwartier te maken. Onderstaande werkwijze is een vrij technisch verhaal. Een 360° VR panorama is een panorama samengesteld uit meerdere foto’s welke met een speciale viewer bekeken kan worden. Hierbij wordt de panorama op een zodanige wijze gepresenteerd dat je als kijker met de muis om je heen kunt kijken en waarbij je de indruk krijgt alsof je werkelijk op de locatie aanwezig bent.
De VR panorama’s op mijn site zijn opgebouwd uit 16 foto’s. Op deze 16 foto’s wordt de gehele omgeving vastgelegd, dus 360° rond en 180° van onder naar boven. Deze worden vervolgens met het opensourceprogramma Hugin samengevoegd tot één panorama. Meestal maak ik echter de gehele panorama in drie verschillende belichtingen welke later met HDR software samengevoegd worden tot één optimaal belichte panorama. In het laatste geval is deze dus opgebouwd uit 48 foto’s. Het aantal te maken foto’s om de gehele omgeving vast te leggen is afhankelijk van de gebruikte camera en lens. Ik gebruik een 10mm lens (komt overeen met een 15mm lens op een compact of full frame camera).
Fotograferen
Bij het fotograferen kun je de foto’s het beste in het RAW formaat fotograferen, indien dit wordt ondersteund door je camera. Als je de volledige omgeving (dus 360° rond en 180° van onder naar boven) wilt vast leggen in één enkele panorama komt het erg nauw hoe de camera ronddraait bij het maken van de verschillende foto’s. Om de verschillende foto’s naadloos aan elkaar te kunnen plakken dient de camera exact over het brandpunt van de lens te draaien (het nodal point). Hiervoor zul je een speciale statiefkop nodig hebben zoals de Nodal ninja. Indien je echter enkel 360° rond fotografeert (dus niet 180° van onder naar boven) en het onderwerp zich niet te dichtbij bevindt, is het echter goed mogelijk de foto’s uit de hand te nemen. Er zullen dan wel kleine aansluitingsfouten in de panorama zitten, maar deze zullen nauwelijks zichtbaar zijn. Hoe dichterbij het onderwerp zich bevindt, hoe groter deze afwijkingen zullen zijn.
Verder is erg belangrijk dat de instellingen van de camera bij alle foto’s exact hetzelfde zijn, de camera moet dus volledig op handmatig ingesteld worden (isowaarde, sluitertijd, diafragma, scherpstelling en witbalans). Hierbij wordt voor de belichting de gemiddelde belichting van de complete omgeving genomen. Om deze te bepalen richt je de camera op wat je denkt dat een gemiddeld belicht deel in de omgeving is. Hierop stel je de belichting van de camera in. Vervolgens richt je de camera op het lichtste deel van de omgeving en noteer je hoeveel overbelichting de camera aangeeft (meestal is dit ongeveer twee stops). Vervolgens richt je de camera op het donkerste deel van de panorama en bekijk je hoeveel onderbelichting de camera aangeeft. Als de onderbelichting overeenkomt met de overbelichting heb je de camera juist ingesteld. Tevens kun je het diafragma het beste zo klein mogelijk houden omdat dit de scherptediepte van de foto ten goede komt.
Om een volledig goed belichte panorama te krijgen kun je het beste alle foto’s drie maal nemen in drie verschillende belichtingen (-2 stops, 0 stops, +2 stops). Door deze drie belichtingen later samen te voegen kun je een panorama creëren welke zowel in de donkerste als de lichtste delen juist belicht is. Dit is echter enkel mogelijk indien je vanaf statief werkt, omdat elke drie gemaakte foto’s pixelnauwkeurig overeen moeten komen om deze later precies goed samen te kunnen voegen. Deze werkwijze wordt later besproken.
Hans Hermans
kempis.nl poetry magazine
More in: Dutch Landscapes, Hans Hermans Photos
De middelmaat volstaat
Henk en Ingrid
http://www.henkeningrid.org/
More in: MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, The talk of the town
Anton Eijkens
Vademecum van een liefhebber (11)
Te gast bij dichters
Naar Li Tai Po
Om de eeuwige droefheid van de wereld te verdrijven
laat ons bij honderd glazen drinkend samenblijven.
De lentenacht noodt tot schermutseling zonder wapen,
zo helder schijnt de maan, dat wij niet kunnen slapen.
En op een kale berg zal ons de wijn uitblussen:
de hemel onze deken, de aarde ons oorkussen.
Naar Li Tai Po
Drinkend met een niets om handen hebbende heer in de bergen.
Beiden hebben we gedronken op de geboorte van de bergbloemen.
Santé! Santé, Sante!
En nog en nog.
Ik ben dronken, hunker naar slaap.
Mijnheer, ga nu weg en kom met uw luit – als u wilt – morgenvroeg terug.
Naar Li Tai Po
Stil is het in mijn hart. Ik ben alleen.
Mijn kruik is vol, maar niemand drinkt met mij.
Wees welkom, maan, en wees mijn metgezel.
Daar is mijn schaduw ook. Met drieën zijn we nu.
Jij, bleke vriend, was nooit een drinkebroer,
Maar hij, de donkere, doet me in alles na.
Bedankt, gij allebei, die mij gezelschap houdt.
Laat ons nu drinken tot het morgenrood.
Naar Li Tai Po
De maan wiegt zich op het ritme van mijn lied
en als ik dans, danst ook mijn schaduw mee.
Hei! Wat een nacht, wat fraaie drinkkompanen!
Vervoering bindt ons, tot de slaap ons scheidt.
De dag breekt aan, de eenzaamheid omsluit
mij weer tot aan de avond, ik heb het koud.
Maar toch, één troost verwarmt mijn moede hart:
ik zie u, vrienden, weer terug vannacht.
Anton Eijkens: Vademecum van een liefhebber (11)
wordt vervolgd
kempis.nl poetry magazine
More in: Eijkens, Anton
P.C. Boutens
(1870-1943)
In den mist
De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven den mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit verteederd dagenlang verlangen.
Weêr blankt de boschkamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smettelooze glanzelooze praal
Op uit den zwarten nacht.
‘t Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden wand verscholen
Reikt diepe tuilen van chrysanthen,
Asters en gladiolen.
Daar daalt langs wolkentreê uit hoogen toren
Van naakte voetjes luidelooze tred:
Leden omsluierd overgloren
Het sneeuwen statiebed.
P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Boutens, P.C.
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature