Fleurs du Mal Magazine
Nexus Symposium
Democracy Today in the USA
‘Nooit eerder was er hier in de Verenigde Staten zo’n grote leegte in het hart; het ware geloof lijkt vervlogen,’ schreef Walt Whitman in 1871 bezorgd. Hij refereerde aan de Amerikaanse democratische idealen, aan de democratie van Jefferson, Lincoln en Tocqueville en aan het Verlichtingsideaal dat langzaam uitdoofde. Maar Whitman had hoop: schrijvers en intellectuelen konden het land leren de ware democratische gedachte in ere herstellen. Wat is er geworden van dat vergezicht?
De voorverkiezingen voor het Amerikaanse presidentschap naderen hun ontknoping. De eens zo vooruitstrevende ‘Grand Old Party’ van Abraham Lincoln huivert bij het succes van Trump, terwijl bij de Democraten de gevestigde orde het pleit lijkt te winnen. De uitkomst is bepalend voor de hele wereld, maar de Amerikanen noemen hun politieke systeem failliet. Is die onvrede terecht en waar komt ze vandaan? Welke rol spelen de media, het grote geld, rassenkwesties en populisme? Wat is de huidige status van de democratie in de VS?
21 mei 2016
14.00 – 17.00
DeLaMar Theater Amsterdam
Programma
14.00 uur: welkom Rob Riemen
14.20 uur: rondetafelgesprek
17.00 uur: einde
Sprekers
Jeb Bush
politicus en voormalig gouverneur van Florida
Anne Applebaum
politiek journalist
Roger Berkowitz
directeur Hannah Arendt Center
Randall Kennedy
jurist
Azar Nafisi
schrijver en nieuwe Amerikaan
Derek Shearer
Washington insider en politiek adviseur van Hillary Clinton
Sean Wilentz
historicus en biograaf van Bob Dylan
# Meer info en aanmelden via website NEXUS
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, Literary Events, Nexus Instituut, PRESS & PUBLISHING
Nu het donkerder werd, zag Kaffa dat de loofvuren op de velden helderder oplichtten. Hun schijnsel reikte tot ver over de daken, zodat sommige stukken hemel vaag verlicht leken. Op andere plaatsen moest het donker zelfs voor het licht wijken. Alle kleuren van de dag losten op in vele tinten grijs.
Zelfs de gloed van de geraniums aan de gevels en de klimrozen in de caféhof bleek te zwak tegen het oprukkende grauw. Soms hoorde Kaffa de onverstaanbare vloek van een van de vier oude mannen die stomdronken tussen de struiken lagen, ruikend naar aarde en rottende bladeren. Een enkele maal probeerden ze dichterbij te sluipen, tot tussen de tafels. Dan kwam de kastelein buiten, pakte hen in de kraag en sleepte hen terug tussen de struiken. Hij zou hen het liefst naar huis jagen, omdat hij aan hen toch niets meer kwijt kon. Hij kende ze. Ze waren zo hardleers en eigenwijs als ezels en wilden nooit voor sluitingstijd oprotten. Ze konden trouwens op eigen kracht niet eens thuiskomen. Moesten wachten totdat iemand die huiswaarts ging, zin had om hen mee te nemen. Het kwam vaak voor dat ze de hele nacht in de caféhof lagen. Niemand in het dorp die zich daaraan stoorde. Men was zo gewend geraakt aan het verschijnsel van de vier oude zuiplappen dat geen mens meer op hun gedrag reageerde.
Kaffa zag dat in een van de vertrekken van Chile licht werd opgestoken. Elysee was er dus nog. De waarzegger had zich in zijn kamertje geïnstalleerd en had, liggend in bed, zijn laatste jenever opgezopen. Zo kon hij de pijn verdragen. Hij maakte zich zorgen. De drank was op en geld had hij niet meer. Hij was overgeleverd aan de goedheid van de dorpsbewoners. Als die hem dan maar niet lieten verrekken. Soms kon men tot op het plein zijn krachtige vloeken horen, als een rat over zijn lijf liep, of een horde kakkerlakken tot aan zijn voetzolen oprukte.
Ton van Reen: Landverbeuren (69)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Henry Bataille
(1872 – 1922)
Les Trains
Les trains rêvent dans la rosée, au fond des gares…
Ils rêvent des heures, puis grincent et démarrent…
J’aime les trains mouillés qui passent dans les champs,
Ces longs convois de marchandises bruissant,
Qui pour la pluie ont mis leurs lourds manteaux de bâches,
Ou qui dorment la nuit entière dans les garages…
Et les trains de bestiaux où beuglent mornement
Des bêtes qui se plaignent au village natal…
Tous ces grands wagons gris, hermétiques et clos,
Dont le silence luit sous l’averse automnale,
Avec leurs inscriptions effacées, leurs repos
Infinis, leurs nuits abandonnées, leurs vitres pâles…
Oh ! le balancement. des falots dans l’aurore !…
Une machine est là qui susurre et somnole…
Une face se montre et relaisse le store…
Et la petite gare où tinte une carriole…
Belloy, Sours, Clarigny, Gagnac et la banlieue…
Oh ! les wagons éteints où l’on entend des souffles !
La palpitation des lampes au voile bleu…
Le train qu’on croise et qui nous dit qu’il souffre,
Tandis que nous fronçons le sourcil dans nos coins,
Et nous laisse étonnés de son prolongement…
Oh ! dans la halte verte où l’on entend les cailles,
Le son du timbre triste et solitaire !… Et puis
Les voies bloquées avec au loin un sifflet qui tressaille,
Les signaux réguliers dans le dortoir des nuits…
Des appels mystérieux que l’on ne comprend pas…
Et, — oh ! surtout ! — après des bercements sans fin,
Où l’âme s’est donnée comme en une brisure,
L’entrée retentissante, avec un bruit d’airain,
De tout l’effort joyeux et bondissant du train,
Dans les grandes villes pleines de murmures !…
C’est là que vient se casser net le pur rayon
Qui m’a conduit d’un rêve à l’autre par le monde,
Rails infinis, sous le beau clair de lune et les fourgons,
A qui j’ai confié l’amertume profonde
De tous mes chers départs et tant d’enchantements…
J’aime les trains mouillés qui passent dans les champs.
Henry Bataille poésie
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bataille, Henry
Else Lasker-Schüler
(1869 – 1945)
Ich liebe dich …
Ich liebe dich
Und finde dich
Wenn auch der Tag ganz dunkel wird
Mein Lebelang
Und immer noch
bin suchend ich umhergeirrt.
lch liebe dich!
Ich liebe dich!
Ich liebe dich!
Es öffnen deine Lippen sich . . .
Die Welt ist taub,
Die Welt ist blind
Und auch die Wolke
Und das Laub –
– Nur wir, der goldene Staub
Aus dem wir zwei bereitet:
-Sind!
Else Lasker-Schüler Lyrik
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Lasker-Schüler, Else
400 years
William Shakespeare
English poet, playwright, and actor
Born 1564 Stratford-upon-Avon
Baptised on 26 April 1564
Died on 23 april 1616
Sonnet XVIII
“Shall I compare thee to a summer’s day?”
SHALL I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm’d;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course untrimm’d;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st;
So long as men can breathe, or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.
William Shakespeare
# More information on website SHAKESPEARE 400
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Literary Events, Shakespeare, William
Francisca Stoecklin
(1894-1931)
An die Liebe
Alle suchen sie dich
und überall lockst du.
Aus tausend Verhüllungen schimmert
dein unenträtselt Gesicht.
Aber wenigen nur
gewährst du Erfüllung,
selige Tage, reines Glück.
Zärtlich wehn dich die Blumen,
die scheuen Gräser,
der Schmetterlinge heiterer Flug;
wilder der Wind
und das ewig sich wandelnde Meer.
Wunderbar strahlst du
aus den Augen des Menschen,
der ein Geliebtes
in seinen Armen hält,
vom tönenden Sternenhimmel überwölbt.
In die zitternde Seele
schweben Schauer
von Leben und Tod.
Francisca Stoecklin Lyrik
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Stoecklin, Francisca
23 april ’16 — 12:30
Dag van de Dans — Kom proeven van hedendaagse dans
Tijdens de eerste editie van de Dag van de Dans op zaterdag 23 april 2016 is in heel Vlaanderen en Brussel dans te zien en te beleven. Dansers en choreografen van verschillend pluimage palmen de podia van meer dan vijftig kleine en grote cultuurhuizen in. Ook in de openlucht wordt gedanst. Er zijn voorstellingen, open repetities en filmvertoningen voor jong en oud. Gooi je liever zelf de benen los? Schrijf je dan in voor een van de workshops of open podia. Maak je keuze uit het programma op deze website en kom op zaterdag 23 april in eigen buurt proeven van wat de hedendaagse danskunst te bieden heeft!
11:00 start Slow Walk Naamsepoort
13:30 > 14:00 Slow Walk door BOZAR
Doe mee aan de extreem uitgerekte flashmob van ROSAS en loop op zaterdag 23 april van de poorten van de Brusselse vijfhoek naar de Grote Markt aan een sterk vertraagd tempo. De Slow Walk trekt van 13.30 uur tot ongeveer 14.00 uur door het Paleis voor Schone Kunsten. Om 16u komen de vijf trajecten dan samen op de Grote Markt voor de workshop My Walking Is My Dancing, geleid door Anne Teresa De Keersmaeker.
12:30 & 15:30 In Spite of Wishing and Wanting, Hortahal, BOZAR
Speciaal voor deze eerste Dag van de Dans maakt topchoreograaf Wim Vandekeybus een korte versie van In Spite of Wishing and Wanting (1999). Deze indrukwekkende choreografie voor acht mannelijke dansers op muziek van David Byrne wordt deze keer niet op een podium uitgevoerd maar vlak voor je neus.
Datum
Zaterdag 23 april 2016 12:30 → 16:00
Plaats: Hortahal
Ravensteinstraat 23
1000 Brussel
Day of Dance — A contemporary dance taster
first edition
Day of Dance is a celebration of dance all over Flanders and Brussels. In this the first edition on Saturday April 23rd 2016 young and old can enjoy shows, workshops, open rehearsals, film screenings, dance battles and the like in venues large and small as well as out in the open air. Take your pick from the programme on this website and see for yourself just what the art of contemporary dance has to offer in your area!
# More information on website DAGVANDEDANS.BE
Anne Teresa De Keersmaeker / Rosas
MY WALKING IS MY DANCING
In honour of the Dag van de Dans festivities, Anne Teresa De Keersmaeker and Rosas are issuing an open call to anyone interested in participating in a performance who’s stage is the entire city centre of Brussels.
Over the course of five hours, starting at 11:00 from five separate points on the periphery of 1000 Brussels; Porte de Hal, Porte de Namur, Botanique, Yser and Porte de Ninove, five groups will perform a slow walk towards the centre of the city with the aim of converging simultaneously in the Grand Place.
When we say slow walk, we mean a very slow walk; the average pace of each group will be less than 5 meters a minute which means that it will take approximately 5 hours for each group to complete their trajectory.
At 16:00, the five groups will arrive simultaneously on the Grand Place and will be invited to participate in a 30 minute workshop followed by a dance jam led by Anne Teresa De Keersmaeker herself with the help of dancers of Rosas and students of P.A.R.T.S.
Open to any and all who want to participate, My Walking Is My Dancing will highlight the hectic and high pace of the city of Brussels by consciously slowing the speed at which we travel from one place to another. It is a meditation and an invitation to slow your body and mind and experience the city and its inhabitants from a new perspective.
Participants are welcome to join the performance for as long or as short as they wish and at any point along any of the predetermined routes including the final dance on the Grote Markt / Grand-Place.
# More information on website MYWALKINGISMYDANCING
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DANCE & PERFORMANCE, Literary Events, Street Art, THEATRE
Cox Habbema (1944 – 2016) is op 18 april 2016, in haar geboortestad Amsterdam, overleden.
Na haar opleiding aan de Toneelschool Amsterdam debuteerde Habbema in 1967 bij Toneelgroep Centrum. Habbema was zowel actrice als regisseuse. Ze speelde bijna twintig jaar lang bij toneelgroep: ‘Deutsches Theater’ in Oost-Berlijn. Verder speelde Habbema verschillende gastrollen in Duitse en Nederlandse films en televisieseries.
Na haar terugkeer in Nederland heeft de zeer idealistische actrice veel bestuurlijke functies in de kunstwereld vervuld. Van 1986 tot 1996 was Habbema directeur van de Amsterdamse Stadsschouwburg. Café Cox, in het gebouw van de schouwburg, is naar haar vernoemd.
Verder was ze o.a. televisiepresentator van een cultuurprogramma, voorzitter van de jury van een literaire prijs en voorzitter van de Federatie van Kunstenaarsverenigingen.
In 2002 verscheen haar autobiografie Mijn koffer in Berlijn.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, In Memoriam, THEATRE
Een vrouwentepel op Facebook, het levenloze lichaam van een kind op een strand, rondvliegende ledematen in een cartoon als reactie op een aanslag of een speech van een man die het einde van het Westen propageert. Iedereen is voor het vrije woord, toch? Als het vrije woord ons pijn doet zijn we al snel wat minder enthousiast. Omdat je iets mag zeggen, moeten we het dan ook doen? Bestaat er een ‘Red Line’? Kunnen we nog wel zeggen wat we willen? Wie bepaalt wat smakeloos of scherp is? Welke invloed hebben bedrijven als Facebook en Twitter op het vrije woord? En beschermt de overheid het vrije woord of is zij juist een bedreiging op het recht op meningsuiting?
De Balie – Amsterdam
Podium / di 3 mei 2016 / 19:30
Festival van het Vrije Woord
ikv – Internationale Dag van de Persvrijheid
Op 3 mei, op de Internationale Dag van de Persvrijheid, gaan we in debat over de ‘Red Line’ van het vrije woord tijdens het Festival van het Vrije Woord. Deze avond spreken we met journalisten uit landen waar persvrijheid niet vanzelfsprekend is, maar discussiëren we ook over de waarden van het vrije woord in Nederland.
Het programma
De Israëlische schrijver Nir Baram is te gast en gaat met Midden-Oosten correspondent Olaf Koens in gesprek over het vrije woord. Free Press Unlimited lanceert de Persvrijheidsmonitor met Fidan Ekiz. Pierre Terdjman vertelt over het fotoproject Dysturb en gaat in op de vraag: wat kun je wel en wat kun je niet laten zien? Is er een ‘Red Line’ voor beeld en zo ja, waar ligt deze? De Chinese journalist Yuan Chang en Nederlandse documentairemaker Ruben Terlou (Langs de oevers van de Yangtze) spreken elkaar over internetvrijheid en (online) journalistiek in China: hoe moeilijk is het om een blogger te zijn in China? Gaat toegang tot Facebook iets veranderen voor de Chinezen?
Naar aanleiding van het boek Blad voor de Mond interviewt Azië-correspondent Michiel Maas journalisten uit Pakistan en Zuid-Soedan, die in Nederland zijn via het Shelter City-programma. Maurits Martijn (De Correspondent), Arjan el Fassed (Open State Foundation) en Daphne van der Kroft (Bits of Freedom) zoomen in op online censuur: hoeveel invloed hebben bedrijven zoals Facebook en Twitter op het vrije woord? Cabaretier André Manuel sluit de avond af met zijn visie op het vrije woord. Journalist en schrijver Leon Verdonschot neemt de presentatie voor het programma in de grote zaal op zich. Deze avond wordt georganiseerd door het Persvrijheidscomité.
Festival van het Vrije Woord
ikv – Internationale Dag van de Persvrijheid
De Balie – Amsterdam
di 3 mei 2016 19:30 – 23:30 Grote Zaal & Salon
Het Persvrijheidscomité bestaat uit de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), NDP Nieuwsmedia, RNW Media, Free Press Unlimited, het Genootschap van Hoofdredacteuren, De Balie, PEN, World Press Photo, het Persmuseum en BKB | Het Campagnebureau.
Festival van het Vrije Woord 2015
In 2015 vond het Festival van het Vrije Woord plaats op zaterdag 2 mei in De Balie. De Persvrijheidslezing werd dat jaar uitgesproken door de Deense cartoonist Kurt Westergaard. Daarnaast waren onder andere ook de Egyptische journalist Abdullah Elshamy, journalisten Rena Netjes en Judith Spiegel, columnist Zihni Özdil, burgemeester Eberhard van der Laan en cabaretier Hans Teeuwen te gast. In de media werd de avond breed uitgemeten. Onder andere Nieuwsuur, NRC, Parool, Trouw, The Post Online, de Groene Amsterdammer, Elsevier en RTL Nieuws besteedden aandacht aan het festival.
Programma 2016 :
Grote Zaal
• Free Press Unlimited onthult de Persvrijheidsmonitor samen met documentairemaker Fidan Ekiz. Ekiz interviewde journalisten die werken onder censuur voor de nieuwe documentaireserie ‘De Pen en het Zwaard’. (NL)
• De Israëlische schrijver Nir Baram gaat in gesprek over het vrije woord met Olaf Koens, Midden-Oosten correspondent en nu gestationeerd in Tel Aviv. Wat zijn hun ervaringen in Israël en in Nederland? (Engels)
• Fotojournalist Pierre Terdjman komt praten over Dysturb: op publieke plekken in steden hangt hij levensgrote foto’s op, om (foto)journalistiek toegankelijk te maken voor een groot publiek. Maar wat kun je wel en niet laten zien? Waar ligt de ‘Red Line’ voor beeld? (Engels)
• Chinese journalist Yuan Chang en documentairemaker Ruben Terlou (‘Langs de oevers van de Yangtze’) gaan in gesprek over internetvrijheid en online journalistiek in China. Hoe moeilijk is het om een blogger te zijn in China? En wat gebeurt er wanneer Facebook voor iedereen in China toegankelijk wordt? (Engels)
• Cabaretier André Manuel sluit het programma in de Grote Zaal af met een show over het vrije woord. Wat kan nog gezegd worden? (NL)
Presentatie door journalist en schrijver Leon Verdonschot.
Salon
• Stichting Röportaj neemt een Turkse en Nederlandse fotograaf mee om in debat te gaan over fotografie en persvrijheid in Turkije. Hoeveel foto’s zoals die van Aylan gaan we nog zien? En hoe wordt beeld in Turkije gecensureerd? (wordt nog aangekondigd)
• Naar aanleiding van het boek ‘Blad voor de Mond’ interviewt Azië-correspondent Michiel Maas journalisten uit Pakistan en Zuid-Soedan, die nu deelnemen aan het Shelter City-programma in Nederland. Waar ligt voor hen de ‘Red Line’ van het vrije woord? (Engels)
• Dominique Weesie (GeenStijl, PowNed) en Anton Dautzenberg bespreken de ‘Red Line’ van het vrije woord in Nederland – wat gebeurt er wanneer je iets zegt/schrijft/publiceert dat buiten de normale kaders valt? (NL)
• Maurits Martijn (De Correspondent), Arjan el Fassed (Open State Foundation) en Daphne van der Kroft (Bits of Freedom) zoomen in op online censuur: hoeveel invloed hebben bedrijven zoals Facebook en Twitter op het vrije woord? En wat is de rol van de overheid hierin? (NL)
Festival van het Vrije Woord
ikv Internationale Dag van de Persvrijheid
De Balie – Amsterdam
di 3 mei 2016 19:30 – 23:30 Grote Zaal & Salon
# meer info op website De Balie Amsterdam
Fotograaf: Jan Boeve / De Balie
fleursdumal.nl magazine
More in: A.H.J. Dautzenberg, Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, PRESS & PUBLISHING, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Fernand Léger – Malerei im Raum
Fernand Léger – Schilderen in de ruimte
Museum Ludwig (Keulen)
tot 3 juli 2016
In het drievoudige jubileumjaar van Museum Ludwig* werpt de tentoonstelling Fernand Léger. Schilderen in de ruimte een nieuw licht op een van de meest veelzijdige en invloedrijke modernistische kunstenaars, die naar een synthese in de kunst streefde.
* In 1946 doneerde Josef Haubrich zijn collectie modernistische kunstwerken aan de stad Keulen, in 1976 doneerden Peter en Irene Ludwig bij de opening van het museum 350 hedendaagse werken en in 1986 werd het nieuwe gebouw ingehuldigd.
De tentoonstelling: Schilderen in de ruimte is de eerste overzichtstentoonstelling die de nadruk legt op de muurschilderingen en wandschilderijen van Fernand Léger. De intense beeldconfrontatie met de gebouwde ruimte was voor de getrainde bouwkundig tekenaar Léger van het grootste belang. Van Légers streven om de schilderkunst te laten ontsnappen van de beperkingen van de ezel en te integreren in de sociale ruimte en de architectuur getuigen verschillende gerealiseerde en niet-gerealiseerde projecten.
Het uitgangspunt van deze expositie is de muurschildering Les Plongeurs (De Duikers, 1942), die Léger realiseerde voor de privé-woning van de New Yorkse architect Wallace K. Harrison en door Peter en Irene Ludwig speciaal voor het nieuwe, in 1986 geopende museumgebouw aankochten. Sindsdien bevindt het werk zich in de collectie van Museum Ludwig.
Léger (1881-1955) ontwikkelde nauwe banden met sleutelfiguren van de moderne architectuur zoals Robert Mallet-Stevens, Le Corbusier, Charlotte Perriand, Wallace K. Harrison, Paul Nelson, André Bruyère en Carlos Raúl Villanueva. Zichzelf profilerend als de ideale artistieke partner en nauwste bondgenoot van architecten, moedigde hij hen om hem te betrekken bij hun projecten. Zo wilde hij kleur en leven geven aan hun witte, neutrale muren en de moderne architectuur helpen om zich te integreren in het dagelijkse leven, om het menselijke leven aan de hand van de sociale en psychologische effecten van kleur te verbeteren.
Fernand Léger. Schilderen in de ruimte onderzocht de vruchten van deze dialoog en brengt de ontwikkeling van de schilder sinds het begin van de jaren 20 tot aan zijn dood in 1955 in beeld. De tentoonstelling is een herbeoordeling van zijn schilderwerken in de context van de architectuur en het dagelijkse leven.
Er vallen dan ook even fascinerende als veelzijdige soorten en niveaus van samenwerking tussen de schilder en architecten te ontdekken. De tentoonstelling belicht baanbrekende tijdelijke en permanente beeldende interventies van Léger in zowel de publieke als de private ruimte, waaronder huizen, appartementen, kerken, een schip, openbare gebouwen en wereldtentoonstellingen.
Verder worden ook niet-gerealiseerde en dus minder bekende, experimentele projecten en studies waaraan Léger met zijn architectenvrienden heeft gewerkt in beeld gebracht. Voor het eerst worden individuele projecten en muurschilderingen, tekeningen, schetsen en voorbereidende studies in een globale context voorgesteld. Door middel van archief- en bronmaterialen zoals foto’s, correspondentie en publicaties wordt de historische context geïllustreerd.
De tentoonstelling brengt een selectie van belangrijke, nog bestaande groot-formaat muurschilderingen van Léger samen die uiterst zelden te zien zijn en tot dusver zelden hun plaats van herkomst hebben verlaten, zoals Transport des Forces, wat Léger voor het Palais de la Découverte maakte in het kader van de Wereldtentoonstelling 1937, een andere monumentale muurschildering die de kunstenaar op uitnodiging van Charlotte Perriand voor de Triennale di Milano in 1951 realiseerde en een abstracte muurschildering die Léger voor het cruiseschip Lucania 1953 ontworpen heeft.
Naast een focus op de muurschilderingen omvat deze tentoonstelling ook een selectie van zijn vroege werk op het vlak van experimentele film en grafisch ontwerp, met name zijn ontwerpen voor vloer- en wandtapijten, kostuums en theaterdecors. Deze projecten situeren de muurschilderingen van Léger in een bredere context en laten zien hoe hij voortdurend probeerde de schilderkunst van het doek naar de ruimte en in het dagelijkse leven te brengen.
De tentoonstelling brengt voor het eerst ongeveer 170 werken en een omvangrijke selectie bronmateriaal samen, inclusief belangrijke leenwerken uit vooraanstaande Europese en Amerikaanse collecties, waaronder die van het Museum of Modern Art, het Solomon R. Guggenheim Museum in New York, het Art Institute of Chicago, de Menil Collection in Houston, het Kunstmuseum Basel, het Centre Pompidou, het Centre national des arts plastiques in Parijs, het Musée National Fernand Léger in Biot, het Dansmuseet Stockholm, het Centre Canadien d’Architecture in Montreal, het Charlotte Perriand Archief en de Fondation Le Corbusier in Parijs.
Curator: Katia Baudin
Museum Ludwig
Heinrich-Böll-Platz
50667 Köln
Telefon +49 221 221 26165
# Meer info op website Museum Ludwig Köln
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive
Hoofdstuk 10
De schemering viel vroeg in. In deze tijd van het jaar werden de dagen vlug korter. De vogels zochten hun slaapplaatsen op. Duiven streken neer op het wit bescheten houtwerk van de klokkenstoel en onder de uitbouwsels van de toren. Merels doken onder in de struiken rond de caféhof en in de tuintjes achter de huizen. Kauwen zochten hun vaste plekken bij koude schoorstenen. Daarentegen sloeg een enkele uil, die de hele dag slapend in het veilige donker van een schuur had doorgebracht, traag zijn vleugels uit en bereidde zich voor op een nachtelijke strooptocht. Hoorde reeds het ritselen van een horde klein ongedierte in de bouwvallen van Chiles Plaats.
In de beschutting van de schemer waagden de brutaalste ratten zich al buiten hun schuilplaatsen. Ze slopen langs de muren in de richting van de schuren en kelders, waar het eten hen lokte. De buizerd zou hen zo in hun nekvel kunnen grijpen. Tot hun geluk had de roofvogel zich al volgevreten en besteedde hij geen aandacht aan hen. Bovendien treurde het dier om het verdwijnen van de jongen. Boven de pompbak danste een wolk muggen. Soms schoot er een zwaluw doorheen, die een ravage aanrichtte. Onmiddellijk daarna herstelde de wolk zich en danste vrolijk verder.
Het was stil geworden op het plein. De fanatiekste spelers die zich met landverbeuren bezighielden, lieten zich door het donker niet verdrijven, maar het merendeel der mannen zat al in het café. Sommigen speelden biljart. De meesten hielden zich op rond de bar, hangerig, steunend op de ellebogen. Zwijgend bier of jenever drinkend verloren ze geen moment de cafémeid uit het oog. Het zicht op haar wekte dromen op van dingen die voor hen onmogelijk waren. Soms stonden ze gewoontegetrouw op en slenterden naar de pisbak, spuwden in het gorgelende putje en vloekten voor zich heen. Er groeide kort, donkergroen mos tussen de richels van de waterplaats. Het zag kans hier en daar omhoog te kruipen langs de muur. Waar het tot ooghoogte geklommen was, had het kleine, vettige bloemen achtergelaten die zich zelfs niet door pis lieten verdrijven. Soms troffen een paar mannen elkaar bij de pisbak. Ze wisselden wat schunnige opmerkingen over Céleste. Woorden die aan de bar niet gezegd konden worden omdat ze daar ongehoord waren. Over haar tieten, haar kont. Haar hele lijf bespraken die kerels en dan liep hen het water uit de mond. Soms praatten ze nog even over andere dingen die hen samen interesseerden. Maar de meesten waren elkaar zo vreemd, ook al woonden ze hun leven lang in hetzelfde dorp, dat ze elkaar niets toevertrouwden. Nooit veel verder kwamen dan gemeenplaatsen in hun gesprekken en dan weer terugvielen op steeds hetzelfde onderwerp: die meid. Dan lachten ze zo schunnig luid dat zelfs Kaffa, die onder de meidoorn zat, hen nog goed kon horen.
Ton van Reen: Landverbeuren (68)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
The Bricks that Built the Houses by Kate Tempest:
Award-winning poet and rapper Kate Tempest’s electrifying debut novel takes us into the beating heart of the capital in this multi-generational tale of drugs, desire and belonging.
It gets into your bones. You don’t even realise it, until you’re driving through it, watching all the things you’ve always known and leaving them behind.
Young Londoners Becky, Harry and Leon are leaving town in a fourth-hand Ford Cortina with a suitcase full of money. They are running from jealous boyfriends, dead-end jobs, violent maniacs and disgruntled drug dealers, in the hope of escaping the restless tedium of life in south-east London – the place they have always called home.
As the story moves back in time, to before they had to leave, we see them torn between confidence and self-loathing, between loneliness and desire, between desperate ambition and the terrifying prospect of getting nothing done.
In The Bricks that Built The Houses Kate Tempest explores contemporary city life with a powerful moral microscope, giving us irresistible stories of hidden lives, and showing us how the best intentions don’t always lead to the right decisions.
Reviews:
“It’s hard not to be blown away by Kate Tempest … A stirring, post-Dickensian lens trained on London’s lonely underbelly” – Evening Standard
“This book is almost everything I hoped it would be. That is praise indeed, as I had high hopes … As lyrical as it is gritty, and as devoted to (south-east) London as it is to humanity, with all its foibles” – New Statesman
“Explosive … Tempest’s carefully wrought metaphors work best when they are illuminating cityscapes, giving the reader fresh and vivid visions of a familiar world … It recalls two other great, recent, experimental novels about being young: Jon McGregor’s If Nobody Speaks of Remarkable Things and Eimear McBride’s A Girl Is a Half-Formed Thing. There’s the same sense of daring and linguistic inventiveness, the same feeling of language pushed to its limits … It fairly flies off the page” – Observer
“A novel of discontentment, rage and good intentions . . . Tempest sharpens her tongue to good effect” – The Times
“A story of accidental adventure and loss in what feels like London’s boiling crucible of race, class and sexuality … This novel requires giving oneself over to its linguistic world … It seems not just to describe a contemporary world but chart the migratory and class movements that has led it to its current state” – Andrew McMillan, Independent
“A novel about youth and drugs and desire and dancers … It’s also about the changing face of the capital city. About gentrification and its costs” – Herald
“Both as writer and performer, Ms. Tempest stitches together words with such animate grace that language acquires an almost tactile quality, and the drama she unfolds — of betrayal, disappointment and violence among a handful of not especially special London dwellers — soars to operatic dimensions.” – Charles Isherwood – New York Times –
Biography: Kate Tempest was born in London in 1985. She has published two plays, Wasted and Hopelessly Devoted, and two collections of poetry, Everything Speaks in its Own Way and the acclaimed Hold Your Own. Her epic poem, Brand New Ancients, won the 2012 Ted Hughes Award for New Work in Poetry. Her album Everybody Down was nominated for the 2014 Mercury Music Prize. She is a Next Generation Poet. The Bricks that Built the Houses, which involves the same characters as Everybody Down, is her first novel
Kate Tempest:
The Bricks that Built the Houses
Taal: Engels
Hardback Edition:
ISBN: 9781408857304
Imprint: Bloomsbury Circus 2016
Dimensions: 216 x 135 mm
Euro 19,49
# More information on website Bloomsbury Circus
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive S-T, Art & Literature News, Kate/Kae Tempest, Tempest, Kate/Kae
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature