Fleurs du Mal Magazine
Katherine Philips
(1631-1664)
Epitaph On Her Son H. P.
At St. Syth’s Church
Wher Her Body Also Lies Interred
What on Earth deserves our trust ?
Youth and Beauty both are dust.
Long we gathering are with pain,
What one moment calls again.
Seven years childless, marriage past,
A Son, a son is born at last :
So exactly lim’d and fair.
Full of good Spirits, Meen, and Air,
As a long life promised,
Yet, in less than six weeks dead.
Too promising, too great a mind
In so small room to be confin’d :
Therefore, as fit in Heav’n to dwell,
He quickly broke the Prison shell.
So the subtle Alchimist,
Can’t with Hermes Seal resist
The powerful spirit’s subtler flight,
But t’will bid him long good night.
And so the Sun if it arise
Half so glorious as his Eyes,
Like this Infant, takes a shrowd,
Buried in a morning Cloud.
Katherine Philips poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, CLASSIC POETRY
Opwinding – een tentoonstelling van Rudi Fuchs – in Stedelijk Museum Amsterdam – nog t/m 2 oktober 2016
Het Stedelijk heeft oud-directeur Rudi Fuchs uitgenodigd om op de hem kenmerkende wijze een tentoonstelling te maken waarbij hij terugkijkt op zijn lange loopbaan als museumdirecteur en tentoonstellingsmaker. Fuchs was opeenvolgend directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven, het Gemeentemuseum Den Haag en het Stedelijk Museum Amsterdam, en leverde met zijn aankopen een belangrijke bijdrage aan de Collectie Nederland en aan het kunstbegrip in ons land. Opwinding bevat iconische aankopen van Fuchs, van onder meer Georg Baselitz, Jan Dibbets, Tracey Emin, Gilbert & George, Damien Hirst, Jannis Kounellis, Mario Merz, Piet Mondriaan, Bruce Nauman en A.R. Penck.
Rudi Fuchs maakte al vroeg in zijn carrière naam met een volstrekt eigenzinnige manier van tentoonstellen: hij maakte verrassende combinaties van werk van verschillende kunstenaars en stijlen. De overeenkomsten tussen tijdgenoten kon voor hem bijvoorbeeld belangrijk zijn: Daniel Buren tegenover Georg Baselitz en Gilbert & George tegenover Bruce Nauman. Hij richtte de zalen niet in op basis van kunsthistorische informatie, zijn keuzes waren gebaseerd op het kijken.
In de tentoonstelling staat de opwinding van het ontdekken en beter leren kennen van kunstwerken centraal. Fuchs neemt de bezoeker mee in zijn manier van kijken, die draait om tijd, geduld en zorgvuldigheid. Hij ziet het kunstwerk als een intense neerslag van hoe een kunstenaar kijkt naar wat hij aan het maken is – alles in het werk is immers het gevolg van de beslissingen die de kunstenaar neemt tijdens het maken. Zelf kijkt Fuchs met eenzelfde intensiteit naar het eindresultaat, naar het materiaal, de techniek, de kleuren en de maten, de compositie en de traditie waarin een kunstenaar werkt. Opwinding is een uitnodiging aan de bezoeker om in zijn eigen tempo op zoek te gaan naar de overeenkomsten, de verschillen, de rijkdom in kleur, compositie, materiaal en ideeën.
Rudi Fuchs (1942, Eindhoven) studeerde kunstgeschiedenis in Leiden, waar hij tot 1975 bleef werken en lesgeven. Vervolgens was hij directeur van het Van Abbemuseum in Eindhoven (1975-1987), het Haags Gemeentemuseum (1987-1993) en van het Stedelijk Museum Amsterdam (1993-2003). Buiten zijn directoraten was Fuchs ook internationaal actief. In 1983 had hij de artistieke leiding van Documenta 7, Kassel en van 1984 tot 1990 was hij de eerste artistiek directeur van het Museo d’Arte Contemporanea, Castello di Rivoli, Turijn. Fuchs schreef gedurende zijn loopbaan talrijke publicaties over eigentijdse kunstenaars, waaronder de afgelopen acht jaar een wekelijks essay in De Groene Amsterdammer. In 2006 verscheen van zijn hand de publicatie Rembrandt Spreekt.
# meer info website Stedelijk Museum
Stedelijk Museum
Postbus 75082
1070 AB Amsterdam
T +31 (0)20 5732 911
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Rudi Fuchs
Isaac Rosenberg
(1890 – 1918)
Break of Day in the Trenches
The darkness crumbles away.
It is the same old druid Time as ever,
Only a live thing leaps my hand,
A queer sardonic rat,
As I pull the parapet’s poppy
To stick behind my ear.
Droll rat, they would shoot you if they knew
Your cosmopolitan sympathies.
Now you have touched this English hand
You will do the same to a German
Soon, no doubt, if it be your pleasure
To cross the sleeping green between.
It seems you inwardly grin as you pass
Strong eyes, fine limbs, haughty athletes,
Less chanced than you for life,
Bonds to the whims of murder,
Sprawled in the bowels of the earth,
The torn fields of France.
What do you see in our eyes
At the shrieking iron and flame
Hurled through still heavens?
What quaver—what heart aghast?
Poppies whose roots are in man’s veins
Drop, and are ever dropping;
But mine in my ear is safe—
Just a little white with the dust.
Isaac Rosenberg poetry of The Geat War
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Q-R, Rosenberg, Isaac, WAR & PEACE
Francisca Stoecklin
(1894-1931)
An den unsterblich Geliebten
Meere sind zwischen uns und Länder und Tage.
Aber ich weiß,
Du wartest auf mich
Jetzt und immer.
Wissend und gut.
Meere sind zwischen uns und Länder und Tage.
Ich sehne mich nach dir,
Nach deinen sanften Händen,
Nach deiner frommen Schönheit,
Nach deiner klugen Güte.
O ich sehne mich nach dir.
Alles, was ich habe, will ich dir schenken,
Alles was ich denke, will ich dir denken,
Ich will dich lieben in allen Dingen,
Meine schönsten Worte will ich dir singen,
All meine Schmerzen und Sünden will ich dir weinen.
Meiner Seligkeit Sonnen werden dir scheinen.
Was ich bin, will ich dir sein.
Meine Träume sind voll deiner Zärtlichkeit.
Mein Blut singt süß deine Unendlichkeit.
Weiße Seele
Unsterblich Geliebter.
Du blühst sehr wunderbar
Im Gestirn meiner Liebe,
Im Schauer meiner Ängste,
Im Lachen meines Glücks.
Du blühst sehr wunderbar
Im Gestirn meiner Liebe.
Francisca Stoecklin Lyrik
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Stoecklin, Francisca
Anne Bradstreet
(1612-1672)
The Flesh And The Spirit
In secret place where once I stood
Close by the Banks of Lacrim flood,
I heard two sisters reason on
Things that are past and things to come.
One Flesh was call’d, who had her eye
On worldly wealth and vanity;
The other Spirit, who did rear
Her thoughts unto a higher sphere.
“Sister,” quoth Flesh, “what liv’st thou on
Nothing but Meditation?
Doth Contemplation feed thee so
Regardlessly to let earth go?
Can Speculation satisfy
Notion without Reality?
Dost dream of things beyond the Moon
And dost thou hope to dwell there soon?
Hast treasures there laid up in store
That all in th’ world thou count’st but poor?
Art fancy-sick or turn’d a Sot
To catch at shadows which are not?
Come, come. I’ll show unto thy sense,
Industry hath its recompence.
What canst desire, but thou maist see
True substance in variety?
Dost honour like? Acquire the same,
As some to their immortal fame;
And trophies to thy name erect
Which wearing time shall ne’er deject.
For riches dost thou long full sore?
Behold enough of precious store.
Earth hath more silver, pearls, and gold
Than eyes can see or hands can hold.
Affects thou pleasure? Take thy fill.
Earth hath enough of what you will.
Then let not go what thou maist find
For things unknown only in mind.”
Anne Bradstreet poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bradstreet, Anne
Vachel Lindsay
(1879 – 1931)
An Indian Summer Day On The Prairie
(In the Beginning)
The sun is a huntress young,
The sun is a red, red joy,
The sun is an Indian girl,
Of the tribe of the Illinois.
(Mid-morning)
The sun is a smouldering fire,
That creeps through the high gray plain,
And leaves not a bush of cloud
To blossom with flowers of rain.
(Noon)
The sun is a wounded deer,
That treads pale grass in the skies,
Shaking his golden horns,
Flashing his baleful eyes.
(Sunset)
The sun is an eagle old,
There in the windless west.
Atop of the spirit-cliffs
He builds him a crimson nest.
Vachel Lindsay poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Summer, Archive K-L, CLASSIC POETRY, Lindsay, Vachel
Katharine Lee Bates
(1859-1929)
Blood Road
The Old Year groaned as he trudged away,
His guilty shadow black on the snow,
And the heart of the glad New Year turned grey
At the road Time bade him go.
“O Gaffer Time, is it blood-road still?
Is the noontide dark as the stormy morn?
Is man’s will yet as a wild beast’s will?
When shall the Christ be born?”
He laughed as he answered, grim Gaffer Time,
Whose laugh is sadder than all men’s moan.
“That name rides high on our wrath and crime,
For the Light in darkness shone.
“And thou, fair youngling, wilt mend the tale?”
The New Year stared on the misty word,
Where at foot of a cross all lustrous pale
Men raged for their gods of gold.
“Come back, Old Year, with thy burden bent.
Come back and settle thine own dark debt.”
“Nay, let me haste where the years repent,
For I’ve seen what I would forget.”
“And I, the first of a stately train,
The tramp of a century heard behind,
Must I be fouled with thy murder-stain?
Is there no pure path to find?”
The Old Year sneered as he limped away
To the place of his penance dim and far.
The New Year stood in the gates of day,
Crowned with the morning star.
Katharine Lee Bates poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, CLASSIC POETRY
Ellis Parker Butler
(1869-1937)
Circumstantial Evidence
She does not mind a good cigar
(The kind, that is, I smoke);
She thinks all men quite stupid are,
(But laughs whene’er I joke).
She says she does not care for verse
(But praises all I write);
She says that punning is a curse,
(But then mine are so bright!)
She does not like a big moustache
(You see that mine is small);
She hates a man with too much “dash,”
(I scarcely dash at all!)
She simply dotes on hazel eyes
(And mine, you note, are that);
She likes a man of portly size;
(Gad! I am getting fat!)
She says champagne is made to drink;
(In this we quite agree!)
And all these symptoms make me think
Sweet Kate’s in love with me.
Ellis Parker Butler poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, CLASSIC POETRY
Tweespraak aan rivier
Weet je nog? De droom van de stroom door het huis?
Wat?
Van de openende deuren, en de daarachter weer
openende deuren? Van het licht op het water?
Zijn er nog grenzen?
Meer dan ooit. Iedere stroom heeft zijn eigen grens.
Alleen juiste wachtwoorden helpen.
Weet je nog toen we hier voor het eerst waren?
Ja, de geschiedenis was nog niet begonnen.
Het duurde lang voor de rivier haar bedding vond.
Een boom dreef langs. Nog groen, met een vogelnest.
Alleen de oudste sporen leiden overal heen.
Droom.
Kijk me niet zo aan.
Droom.
Maar hoe gaat dat dan?
Zoals as valt op asfalt.
Bert Bevers
Verschenen in Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift, Antwerpen, maart 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Joep van Lieshout
SlaveCity
11 juni – 2 okt 2016
Joep van Lieshout (Ravestein 1963) opereert bij voorkeur op een grensgebied. Is hij nu kunstenaar of een slimme ondernemer? Ook met de sinistere installatie SlaveCity zoekt hij grenzen op – tussen goed en kwaad, leven en dood, mens en machine. De tentoonstelling vindt plaats in het kader van Jheronimus Bosch 500. Deze visionaire schilder hield zijn publiek vijfhonderd jaar geleden al een spiegel voor. In dit ondermaanse tussen hemel en hel streven mensen misschien wel het goede na, maar de duivelse verleiding van hebzucht en wellust kunnen zij zelden weerstaan.
De laatste tijd is de discussie over kunst en engagement opnieuw in volle hevigheid losgebarsten. Kan hedendaagse kunst bijdragen aan de oplossing van maatschappelijke problemen? Of is dit in strijd met de autonomie van kunst en kunstenaar, een idee dat stamt uit de tijd van de romantiek? Deze complexe vraag heeft Joep van Lieshout vanaf het begin van zijn carrière beziggehouden. Zijn antwoorden zijn even eigengereid als dubbelzinnig.
Voor de uitvoering van zijn utopische projecten richtte hij in 1995 Atelier Van Lieshout op, een combinatie van werkplaats en kunstenaarsatelier. Bij Atelier Van Lieshout, gevestigd op een bedrijventerrein aan de Maas in Rotterdam, werken tegenwoordig zo’n vijftien mensen aan de productie van de meest uiteenlopende beelden en installaties. Promotie en verscheping van werk voor tentoonstellingen over de hele wereld gebeuren ook vanuit Atelier Van Lieshout. Voor Nederland is de schaal van dit kunstbedrijf uniek, alleen vergelijkbaar met de werkwijze van succesvolle buitenlandse kunstenaars als Andy Warhol, Olafur Eliasson en Jeff Koons.
Het ideaal van een hedonistische, autarkische commune werd gedurende de zomermaanden van 2001 op het terrein van Atelier Van Lieshout in praktijk gebracht. Voor de infrastructuur van AVL-Ville werden ingenieuze installaties ontworpen – niet alleen voor de productie van voedsel, energie en, niet onbelangrijk, alcohol, maar ook voor het zuiveren van water. Gratis vervoer vanuit het centrum van Rotterdam naar de ‘vrijstaat’ moest voldoende publiek trekken naar het restaurant om inkomsten te genereren. Een conflict met de gemeente over de alcoholvergunning leidde uiteindelijk mede tot sluiting.
Joep van Lieshout is ‘gefascineerd door macht’, zoals hij in een interview vertelde en ‘door organisaties en systemen’. In zijn werk maakt hij de tegenstellingen zichtbaar die hiermee onvermijdelijk gepaard gaan: vrijheid-onvrijheid, rationaliteit-irrationaliteit, individu-groep. Elke utopie heeft een duistere keerzijde. Na de sluiting van AVL-Ville ontwikkelde Van Lieshout The Disciplinator (2003), een met mathematische precisie ontworpen werkkamp met houten barakken waar 72 gevangenen in ploegendienst boomstammen zagen.
The Technocrat (2003) gaat nog een stap verder in de onderdrukking en het fysiek maximaal uitbuiten van mensen. Centraal in dit gesloten systeem staat een biogasinstallatie die menselijke uitwerpselen verwerkt tot methaangas. Via trechters en slangen krijgen duizend onderdanen dagelijks voedsel en alcohol toegediend, die met behulp van dit gas zijn bereid. De tien meter lange rode Funnelman (2004) die uitgestrekt langs de A27 bij Breda ligt, lijkt wel op de onderdanen van The Technocrat. Het beeld wekt in eerste instantie misschien associaties met het gedwongen voeren van ganzen voor de bereiding van de foie gras. Maar misschien vertolkt de man meer het gevoel in een dwangbuis te zitten dat veel werknemers bekruipt wanneer ze in hun auto dagelijks stilstaan in de file.
Rationeel en efficiënt organiseren, veel geld verdienen en dat alles liefst zo duurzaam mogelijk. Tegenwoordig onderschrijven vrijwel alle bedrijven en organisaties dit credo, ook SlaveCity, waaraan Van Lieshout sinds 2005 werkt. Hij heeft nauwkeurig berekend dat met de inzet van 200.000 slaven die zeven uur per dag in een call center werken, de jaarlijkse winst kan oplopen tot 7,8 miljard euro. Loon verdienen de slaven niet, maar kost, inwoning, vertier en bordeelbezoek zijn perfect geregeld. Van alle gebouwen en installaties bestaan inmiddels maquettes, tekeningen of schilderijen en de stad is – hoe kan het anders – energieneutraal. Alles is recyclebaar, inclusief de slaven zelf. Als ze niet meer functioneren, worden hun lichamen verwerkt en komen vitale organen beschikbaar voor transplantatie. In het stadsplan is ook een centraal georganiseerd ziekenhuis met goed geoutilleerde operatiekamers opgenomen.
Wie het ongemakkelijke gevoel bekruipt dat SlaveCity verdacht veel overeenkomsten vertoont met een concentratiekamp, heeft geen ongelijk. Deze macabere oorden van massavernietiging vormden wel degelijk een inspiratiebron, maar SlaveCity is volgens Van Lieshout helemaal up-to-date. In zijn Gesamtkunstwerk is de mens gereduceerd tot een radertje in een goed geoliede machine, die geheel is ingesteld op duurzaamheid en winstgevendheid. Helemaal onbekend komen deze uitgangspunten ons niet voor, maar de situatie in SlaveCity lijkt veel op satire of op een tamelijk lugubere grap.
SlaveCity is onderdeel van de Bosch Grand Tour. In 2016 staat niet alleen de geboortestad van Jheronimus Bosch (ca. 1450-1516), maar heel Noord-Brabant in het teken van Nederlands’ beroemdste schilder uit de middeleeuwen. Onder de naam Bosch Grand Tour presenteren zeven vooraanstaande Brabantse musea een reeks bijzondere tentoonstellingen. Laat u inspireren en verrassen tijdens een ontdekkingstocht langs actuele kunst, design en cultuur in ‘s-Hertogenbosch, Breda, Eindhoven en Tilburg.
Bosch Grand Tour is een project van het Van Abbemuseum, De Pont museum, MOTI Museum of the Image, Natuurmuseum Brabant, Het Noordbrabants Museum, Stedelijk Museum ’s-Hertogenbosch en het TextielMuseum in het kader van de manifestatie Jheronimus Bosch 500. De tentoonstelling SlaveCity is mede mogelijk gemaakt met steun van Fonds 21.
Museum De Pont Tilburg
Wilhelminapark 1
5041 EA Tilburg
T 013 – 543 8300
E info(at)depont.nl
Openingstijden:
dinsdag – zondag van 11.00 – 17.00 uur.
# meer info website Museum De Pont
fleursdumal.nl magazine
More in: Andy Warhol, Art & Literature News, Design, FDM Art Gallery, Jheronimus Bosch, MUSEUM OF LOST CONCEPTS - invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
Museum De Fundatie Zwolle t/m 18 september 2016
In 1955 ontmoette Karel Appel zijn muze. Machteld was een jonge vrouw met stijl, een mannequin die van boeken hield, een anker in zijn turbulente leven. In 1970 overleed ze, slechts 35 jaar oud.
Focuspunt in de kabinettentoonstelling ‘Machteld – De muze van Karel Appel’ is het monumentale portret dat Appel in 1962 van zijn grote liefde schilderde. Daarnaast is L’Oiseau Barbare uit 1961 te zien, een beschilderde olijfstronk in de vorm van een vogel. Beide werken komen uit de collectie van de architect Karel Sijmons en zijn vrouw Tony. Aan de hand van brieven en foto’s krijgt de bezoeker een uniek inzicht in de bijzondere relatie van het echtpaar met Karel en Machteld Appel. Dochter Babette Cremer-Sijmons bracht de documenten samen in een boek en haalde herinneringen op aan de vrouw die ook haar inspireerde.
Over Karel en Machteld Appel verscheen een publicatie van de hand van Babette Sijmons: “In de turbulente sfeer [rond Karel Appel], met woest paletmes en kwast was altijd de stille aanwezigheid te vinden in de vorm van Machteld, die – als zij niet hoefde te werken als vaste mannequin van Cristobal Balanciaga – een eiland van kalmte uitstraalde. Onverstoorbaar op de achtergrond las zij haar boeken en gaf af en toe de schilder zacht commentaar.”
De Muze van Karel Appel
door Babette Sijmons
64 pagina’s, 17 x 24 cm,
35 illustraties in kleur en 22 in zwart-wit,
Nederlands/Engels
ISBN 978 94 6262 073 5
€ 17,50
Museum de Fundatie
Blijmarkt 20
8011 NE Zwolle
Telefoon: 0572 388188
info@museumdefundatie.nl
# Meer informatie via website Museum de Fundatie
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Exhibition Archive, Karel Appel, The Ideal Woman
Henk Hofland (1927 – 2016) was een Nederlandse journalist, columnist, essayist, romancier en schrijver.
Hofland ontving in 2011 de P.C. Hooft-prijs 2011 en werd in 1999 door zijn collega’s uitgeroepen tot de Nederlandse journalist van de twintigste eeuw. Henk Hofland schreef onder de naam H.J.A. Hofland, evenals onder de pseudoniemen S. (Samuel) Montag, K. van Hippel, H.W.S. Wuster en (eenmalig) Gronk.
Het bekendste journalistieke boek van Hofland was Tegels lichten (1972). Daarin behandelde hij zaken die de Nederlandse autoriteiten in de doofpot hadden proberen te stoppen, zoals de Greet Hofmansaffaire.
In 2011 ontving Henk Hofland de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre.
Op 21 juni 2016 overleed Henk Hofland thuis in zijn slaap.
Bibliografie Henk Hofland
Geen tijd (op zoek naar oorzaken en gevolgen van het moderne tijdgebrek), essay, 1955, Uitgeverij Scheltema en Holkema
Vakantie (over zakelijke en onzakelijke kanten van de moderne volksverhuizing), essay, 1957, Uitgeverij Amsterdam
Opmerkingen over de chaos, essay, 1964, Uitgeverij De Bezige Bij
Waarom verdedigen wij ons, essay, 1964, Uitgeverij Nijgh & van Ditmar
Tegels lichten. of Ware verhalen over de autoriteiten in het land van de voldongen feiten, beschouwing, 1972, Uitgeverij Bert Bakker[12]
Prolegomena tot een nieuwe mens- en dierkunde, beschouwing, 1974, Uitgeverij Contact
Betrekkelijke kleinigheden (waarin opgenomen Mens en dier), 1976, Uitgeverij Contact
Boven en onder de grond op Schiermonnikoog, overdenking, 1979, Uitgeverij Rap
Twee helden uit de jaren zeventig, essay, 1979, Uitgeverij Bert Bakker
Een teken aan de wand, beschouwing, 1983, Uitgeverij Bert Bakker
De weg naar Jalta en terug (aan de Zwarte Zee werd 40 jaar geleden Europa verdeeld), beschouwing, 1984, Uitgeverij NRC
Orde bestaat niet (en is verderfelijk), essays, 1985, Uitgeverij De Bezige Bij
Het kruiend wereldbeeld, reisverslagen, 1987, Uitgeverij De Bezige Bij
Persvrijheid in Nederland (nederigheid is erger dan censuur), Coornhertrede, 1988, Uitgeverij Coornhertstichting
We passeerden het vrijheidsbeeld, 1989, Uitgeverij Amsterdam
Over en weer, schrijversbrieven, 1989, Uitgeverij Contact
De alibicentrale, roman, 1990, Uitgeverij De Bezige Bij
De Jupiter, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De wording van het Wilde Oosten, columns, Uitgeverij Amsterdam
Nacht over Alicante, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
Man van zijn eeuw, roman, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
Het diepste punt van Nederland, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
De draagbare Hofland, verzameld werk, 1993, Prometheus
De elite verongelukt, essays, 1995, Uitgeverij De Bezige Bij
De tijden van Sem Presser (The times of Sem Presser), voetnoot, 2000, Uitgeverij Amsterdam
Het voorgekookt bestaan, essay over techniek, Vermeerlezing 2002 – Uitgeverij Bèta Imaginations
De Hollandse metamorfose, essay/fotoboek, 2002, Uitgeverij De Verbeelding
Op zoek naar de pool (het beste van H.J.A. Hofland), verzameld werk, 2002, Uitgeverij De Bezige Bij
Cicero Consultants (een scenario), politieke roman, 2007, Uitgeverij De Bezige Bij
De grote stilte, overdenkingen, 2007, Uitgeverij Damon
Jean Tinguely, Beeldende kunst, 2007, Uitgeverij Waanders
Rederij Hofland (bootjes, karretjes en machines om zelf te maken), 2008, Uitgeverij De Bezige Bij
Dikker en platter (met foto’s van Roel Visser), 2011, Uitgeverij Bas Lubberhuizen
Onder pseudoniem S. Montag:
Het gevoel van Columbus en andere overpeinzingen, 1982, Uitgeverij De Bezige Bij
Overpeinzingen, 1983, Uitgeverij Querido
De alibicentrale (een sprookje voor bedriegers), 1990
De Zippo van ’14-’18, verhalenbundel, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De kronieken van S. Montag, 2010, Uitgeverij De Bezige Bij
Onder pseudoniem K. van Hippel:
Nederland een eigen bom, pamflet, 1965, Uitgeverij De Bezige Bij
21 juni 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Art & Literature News, BOOKS. The final chapter?, DICTIONARY OF IDEAS, In Memoriam, MONTAIGNE
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature