Fleurs du Mal Magazine
Bert
Bevers
L’Atalante
“Ik trek mij terug in het vooronder om het wonder
van aan hogerwal te varen beter nog te voelen,” zegt
ze zachtjes. Aken passeren met weinig vogels erboven.
Boeien zijn zichtbaar ondanks mist. Hoe het dek toch
glanst. Het klinkt aan boord naar speeldoosjes, en door
poezenstaart beritseld bruidsboeket. Naar de achtersteven
loopt de jonge maagd terug naar het dorp dat ze voor ’t
eerst verlaat tot reling haar stopt. Bijstand in verlossing.
Al die plaatsen waar je wegging zonder gedag te zeggen.
Er is geen rivier zonder oever. Van alle schepen is kiel buik,
en golven zijn pijnlijk als je die niet klieft. Begeerte, spreek
haar toe! Zo hier zijn in dit rituele evenwicht de uren, zo hier.
Behoud verbeelding. Verkies haar boven trim. Verlies haar niet,
want moeten doen wat water vraagt is niet voor iedereen.
Bert Bevers
(uit: Eigen terrein – Gedichten 1998-2013, Uitgeverij WEL, Bergen op Zoom, 2013)
L’Atalante (1934) is a French movie written and directed by Jean Vigo
# Link to L’Atalante (1934)
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Emma Lazarus
(1849 – 1887)
Storm
Serene was morning with clear, winnowed air,
But threatening soon the low, blue mass of cloud
Rose in the west, with mutterings faint and rare
At first, but waxing frequent and more loud.
Thick sultry mists the distant hill-tops shroud;
The sunshine dies; athwart black skies of lead
Flash noiselessly thin threads of lightning red.
Breathless the earth seems waiting some wild blow,
Dreaded, but far too close to ward or shun.
Scared birds aloft fly aimless, and below
Naught stirs in fields whence light and life are gone,
Save floating leaves, with wisps of straw and down,
Upon the heavy air; ‘neath blue-black skies,
Livid and yellow the green landscape lies.
And all the while the dreadful thunder breaks,
Within the hollow circle of the hills,
With gathering might, that angry echoes wakes,
And earth and heaven with unused clamor fills.
O’erhead still flame those strange electric thrills.
A moment more,–behold! yon bolt struck home,
And over ruined fields the storm hath come!
Emma Lazarus poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Lazarus, Emma
De wereld van heden
raast door in dada′s voetspoor
Antony Kok
Experimenteel dichter (1882 – 1969)
DE BIOGRAFIE
Via de site www.antonykok.nl krijgt u een beeld van het leven en werk van de schrijver en dichter Antony Kok (1882-1969). U vindt niet alleen teksten (poëzie en proza) en beeldmateriaal van Antony Kok en De Stijl, maar ook enkele beschikbare biografische teksten.
Het materiaal is mede verzameld voor de in het voorjaar van 2016 te verschijnen biografie van de hand van schrijver en dichter Jef van Kempen (1948) en literatuurwetenschapper Hanneke van Kempen (1976). Er zal dan tevens een uitgave van de verzamelde gedichten, aforismen en prozateksten verschijnen. De laatste bloemlezing van het werk van Antony Kok verscheen in 2000: Antony Kok, Gedichten en Aforismen (Een keuze uit de gedichten en aforismen van Antony Kok, bezorgd en van een nawoord voorzien door Jef van Kempen).
De komende tijd zal nieuws over de biografie verschijnen op deze website (fleursdumal.nl) en de speciale website antonykok.nl
# WEBSITE ANTONY KOK
www.antonykok.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Antony Kok, Art & Literature News, Dada, De Stijl, Hanneke van Kempen, Jef van Kempen, Kempen, Jef van, Theo van Doesburg
Erik Satie
(1866 – 1925)
Le Feu d’Artifice
Comme il fait noir !
Oh ! un feu de Bengale !
Une fusée !
Une fusée toute bleue !
Tous admirent.
Un vieillard devient fou.
Le bouquet !
6 avril 1914
Erik Satie Le Feu d’Artifice
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, MUSIC, Satie, Erik
Carina van der
Walt
bruidjes
I
veel meer wist Jessy niet dan
haar naam met haar vinger
in het zand van de veld-
school te schrijven
toen het bloed kwam
toen nam haar moeder
haar bij de hand naar
kusasa fumbi waar
meisjes op de schouders
van zingende & dansende vrouwen
samen beginnen aan een ritueel
– het stof van hun kindertijd
bloedt maar droogt snel
& wordt voor altijd tussen
hun steeltjes weggeblazen:
alle meisjes knakken één voor één –
zo leerde ze te dansen
haar schriele heupjes
verleidelijk te zwaaien
zo haar gezichtje fraai te omlijsten
& te wiegen als een veldbloempje
deze dingen te leren
is als in een veldbrand neer te zitten
in de schroeiende schoot
van de man die haar naamloos
als sintels uitbrandt
II
het vest werd te zwaar
de rivier te koud
ze trilde werd verdrietig
& wist niet meer wanneer of hoe
de strakke explosieven te ontsteken
alleen dat zij schuldig was dat alles
de bom de domme vingers alles
haar schuld was zeiden haar broer
vader & alle ooms uit KABOEM
haar schuld zeiden ze allemaal –
méér wist zij niet op haar 10de
dit huwelijkspand van de Taliban
is geen apart verboden verhaal
maar in onschuld wist ze toch hoe
ze een op haar lijf gedicteerde
zelfmoordaanslag niet moest noteren
III
een rijk leven
kon hij haar geven
dat kan ieder zien aan de gouden
dikke klodders op zijn mouw
aan haar jurkje fraai genaaid
in goud oranje & in rood
aan de oogverblindende sierraden
zij is zijn Jodinnetje
zijn duif zijn lam
zijn narcis van Saron
zijn lelie van de dalen
wier vruchtbaarheid hij
nog wil ruiken & wil proeven
zoals van granaatappels & van bloed
hij is voor haar een vreemde
een god een zon
een man veel te dichtbij
te oud ernstig & gretig
met zijn 2 geaderde handen
als plukkers in een nog onrijpe gaard
als gieren die graaien tussen borstveertjes
eerder wist ze niet van deze in goud gehulde overdadige armoede
ze verlangt naar zand een put met helder water een losse grijze jurk
de warme zon rijpe granaatappels & ochtendduiven
Carina van der Walt: Bruidjes
I- Jessy, kindbruid uit Malawi; II- Spogmai uit Afganistan; & III- Rebecca uit het Rijksmuseum.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive W-X, Archive W-X, Carina van der Walt, Walt, Carina van der
Vendredi 26 septembre 2014 – 19.00
Arnon Grunberg & Frédéric Beigbeder
Rencontre animée par Margot Dijkgraaf
Rencontre
Dans son roman L’Homme sans maladie, Arnon Grunberg, né à Amsterdam en 1971 et installé depuis des années à New York, dresse de nouveau un bilan féroce de notre société et de notre démocratie. Un architecte zurichois décroche un contrat à Bagdad, une commande qui va changer sa vie et sa vision de l’Europe.
Arnon Grunberg, un des plus brillants écrivains néerlandais actuels, dialoguera avec Frédéric Beigbeder qui vient de publier Oona & Salinger, un roman sur l’histoire d’amour avortée entre Salinger et Oona O’Neill, fille du grand dramaturge américain.
Une rencontre internationale sur les thèmes des États-Unis, l’amour et l’écriture, conçue et animée 
par Margot Dijkgraaf, critique littéraire aux Pays-Bas.
Soirée organisée par le service culturel de l’Ambassade des Pays-Bas.
(À lire – Arnon Grunberg, L’Homme sans maladie, trad. du néerlandais par Olivier Vanwersch-Cot, Héloïse d’Ormesson, août 2014. & Frédéric Beigbeder, Oona & Salinger, Grasset, août 2014)
Maison de la Poésie
Passage Molière
157, rue Saint-Martin – 75003 Paris
M° Rambuteau – RER Les Halles
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Arnon Grunberg, Art & Literature News, Maison de la Poésie, Margot Dijkgraaf, MONTAIGNE
Martin
Beversluis
Amersfoort
Ik was een vogeltje dat kwetterde
in een stadstuin langs een snelweg
ik was een knooppunt van linten
die langs ‘s heeren wegen leidden
ik was Amersfoort ik was dingen dichtdoen
ik was het volschrijven van herinneringen
in de talen die niet meer bestaan
om jou uit je zen te lokken
ik was de dromen
die verdwenen in de werkelijkheid
ik was de verbrande boten
die de haven niet hadden gehaald
onderweg waren gezonken naar de bodem
om jou.
Martin Beversluis
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin
VPRO-boeken
Annegreet van Bergen
& Ann de Craemer
zo 21 september 2014
NPO1, 11.20 uur
Ooit was de dagelijkse douche een wekelijkse teil, de bankrekening een papieren loonzakje en de verwarming een stoffige kolenkachel. In ‘Gouden jaren’ beschrijft Annegreet van Bergen hoe deze ongekende en razendsnelle groei ons dagelijks leven ingrijpend heeft veranderd.
Ook te gast is Ann de Craemer over haar nieuwe boek Kwikzilver. Een ontroerend verhaal over een familie, een huis, een leven en een eeuw.
# Meer informatie website VPRO-boeken
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
The Sorrows of Young Werther (56) by J.W. von Goethe
DECEMBER 15.
What is the matter with me, dear Wilhelm? I am afraid of myself! Is not
my love for her of the purest, most holy, and most brotherly nature? Has
my soul ever been sullied by a single sensual desire? but I will make no
protestations. And now, ye nightly visions, how truly have those mortals
understood you, who ascribe your various contradictory effects to some
invincible power! This night I tremble at the avowal–I held her in my
arms, locked in a close embrace: I pressed her to my bosom, and covered
with countless kisses those dear lips which murmured in reply soft
protestations of love. My sight became confused by the delicious
intoxication of her eyes. Heavens! is it sinful to revel again in such
happiness, to recall once more those rapturous moments with intense
delight? Charlotte! Charlotte! I am lost! My senses are bewildered, my
recollection is confused, mine eyes are bathed in tears–I am ill; and
yet I am well–I wish for nothing–I have no desires–it were better I
were gone.
Under the circumstances narrated above, a determination to quit
this world had now taken fixed possession of Werther’s soul. Since
Charlotte’s return, this thought had been the final object of all his
hopes and wishes; but he had resolved that such a step should not be
taken with precipitation, but with calmness and tranquillity, and with
the most perfect deliberation.
His troubles and internal struggles may be understood from the following
fragment, which was found, without any date, amongst his papers, and
appears to have formed the beginning of a letter to Wilhelm.
“Her presence, her fate, her sympathy for me, have power still to
extract tears from my withered brain.
“One lifts up the curtain, and passes to the other side,–that is
all! And why all these doubts and delays? Because we know not what is
behind–because there is no returning–and because our mind infers that
all is darkness and confusion, where we have nothing but uncertainty.”
His appearance at length became quite altered by the effect of his
melancholy thoughts; and his resolution was now finally and irrevocably
taken, of which the following ambiguous letter, which he addressed to
his friend, may appear to afford some proof.
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Op de foto op Roodharigendag 2014: Opeens viel me op hoe grijs minister Ronald Plasterk was. De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties kwam afgelopen zondag naar Breda om daar het officiële startsein te geven voor de 9e editie van Redheads Day ofwel Roodharigendag. Duizenden mensen, voor het merendeel uit de doelgroep, vulden een flink stuk van de Grote Markt aan de voet van de zoals altijd feestelijke Grote Kerk. Wat Plasterk met roodharigen heeft, is me ontgaan. Het zou iets te maken hebben met zijn biologische belangstelling voor genen. Maar veel belangrijker waren zijn woorden: ‘Of het nu om je seksuele geaardheid gaat, je religieuze overtuiging of je rode haar, in Nederland moet je trots kunnen zijn op wie je bent’.
Het evenement wordt jaarlijks bezocht door redheads uit de hele wereld. Hoogtepunt was ook ditmaal het maken van de groepsfoto in het Stadspark Valkenberg. Haalde men vorig jaar het Guinnessbook of Records met 1672 roodharigen, dit jaar waren het er welgeteld 1714. Toch geen nieuw record kennelijk, want de organisatoren hadden zelf geteld. Naar hun schatting had het evenement 6000 roodharigen getrokken en daarnaast nog eens zo’n 34.000 andere bezoekers.
En fotografen? Och, zowat iedereen fotografeert. Maar mannelijke amateurfotografen, al of niet gewapend met een camerakanon, vormen wel een categorie apart op zo’n dag. Roodharige modellen te kust en te keur. En menige vrouwelijke schone ging er echt voor staan, zitten of liggen. Zou het niet leuk zijn om een fotowedstrijd te organiseren? Misschien iets voor de volgende editie van BredaPhoto dat deze week begint.
JOEP EIJKENS – tekst & foto’s
joep eijkens photos & text 2014
fleursdumal.nl magazine
More in: Joep Eijkens Photos, Photography, The talk of the town
Renée Vivien
(1877-1909)
Je t’aime d’être faible…
Je t’aime d’être faible et câline en mes bras
Et de chercher le sûr refuge de mes bras
Ainsi qu’un berceau tiède où tu reposeras.
Je t’aime d’être rousse et pareille à l’automne,
Frêle image de la Déesse de l’automne
Que le soleil couchant illumine et couronne.
Je t’aime d’être lente et de marcher sans bruit
Et de parler très bas et de haïr le bruit,
Comme l’on fait dans la présence de la nuit.
Et je t’aime surtout d’être pâle et mourante,
Et de gémir avec des sanglots de mourante,
Dans le cruel plaisir qui s’acharne et tourmente.
Je t’aime d’être, ô soeur des reines de jadis,
Exilée au milieu des splendeurs de jadis,
Plus blanche qu’un reflet de lune sur un lys…
Je t’aime de ne point t’émouvoir, lorsque blême
Et tremblante je ne puis cacher mon front blême,
Ô toi qui ne sauras jamais combien je t’aime !
Renée Vivien poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Renée Vivien, Vivien, Renée
Jeudi 18 septembre 2014 – 19H00
Britta Böhler & Lydie Salvayre
Rencontre animée par Margot Dijkgraaf
Rencontre
En 1933, Thomas Mann quitte Munich pour un voyage d’agrément en Suisse, avec sa femme Katia et les petits. Pendant ce temps, dans la patrie, le monde s’écroule. C’est le début de l’exil. Comment continuer à être un écrivain lorsqu’on a perdu ses lecteurs ? Voilà le sujet de La Décision, le premier roman de l’avocate néerlandaise, spécialiste de droit international, Britta Böhler.
Britta Böhler (née en Allemagne) entrera en dialogue avec Lydie Salvayre (née de parents espagnols) qui publie Pas pleurer. Un roman dans lequel elle met en regard la voix de Bernanos, témoin direct de la guerre civile espagnole, et celle de sa mère qui raconte les jours radieux de l’insurrection libertaire en 1936.
Une rencontre internationale sur les thèmes de la guerre, de la mémoire, de l’exil et de l’écriture, organisée et animée par Margot Dijkgraaf, critique littéraire aux Pays-Bas.
Soirée organisée par le service culturel de l’Ambassade des Pays-Bas.
Maison de la Poésie
Passage Molière
157, rue Saint-Martin – 75003 Paris
M° Rambuteau – RER Les Halles
(À lire – Britta Böhler, La Décision, trad. de l’allemand par Corinna Gepner, Stock, septembre 2014 & Lydie Salvayre, Pas pleurer, Le Seuil, septembre 2014)
# website maison de la poésie paris
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive C-D, Margot Dijkgraaf, MONTAIGNE
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature