Fleurs du Mal Magazine
Indrukwekkend literair debuut Griet Op De Beeck met:
Vele hemels boven de zevende
Lou is twaalf, Eva zesendertig, Elsie tweeënveertig, Casper zesenveertig, en Jos eenenzeventig. Vijf mensen, met elkaar verbonden, vertellen hun verhaal. Over onverwacht geluk dat de dingen moeilijk maakt, over geheimen die te groot lijken, over de complexe kunst van het jong zijn, over obstakels die bergen worden, amper te beklimmen, over blijven proberen, tot waar geen mens meer verder kan.
In Vele hemels boven de zevende vechten vijf uiteenlopende figuren meer met zichzelf dan met elkaar in dit bestaan dat belachelijk mooi en geweldig lastig is, allemaal tegelijk.
Griet Op de Beeck heeft een indrukwekkend debuut geschreven. Met prachtige zinnen en oorspronkelijke observaties creëert ze niet alleen een stel intrigerende personages, maar schetst ze ook een treffend beeld van deze tijd. Vele hemels boven de zevende is een veelstemmige roman, die je onmogelijk vrijblijvend kunt lezen. Geestig, pijnlijk en ontregelend herkenbaar. Deze schrijfster is gekomen om te blijven.
Griet Op De Beeck (1973) was tien jaar lang dramaturg in het theater. Daarna ging ze schrijven voor humo en voor De Morgen. Met dit overweldigende debuut verovert ze meteen een mooie plek in het literaire landschap.
Griet Op De Beeck:
Vele hemels boven de zevende
roman – Prometheus/Bert Bakker
ISBN: 9789044623253 – 272 p.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
.jpg)
Kurt Tucholsky
(1890 – 1935)
Rosen auf den Weg gestreut
Musik: Hanns Eisler
Ihr müßt sie lieb und nett behandeln,
erschreckt sie nicht – sie sind so zart!
Ihr müßt sie Palmen sie umwandeln,
getreulich ihrer Eigenart!
Pfeift eierm Hunde, wenn er sie ankläfft:
küßt die Faschisten, wo ihr sie trefft!
Wenn sie in ihren Sälen hetzen,
sagt, “Ja und Amen – aber gern!
Hier habt ihr mich – schlagt mich in Fetzen!”
Und prügeln sie, so lobt den Herrn.
Denn Prügeln ist doch ihr Geschäft!
Küßt die Faschisten, wo ihr sie trefft!
Und schießen sie: du lieber Himmel,
schätzt ihr das Leben so hoch ein?
Das ist ein Pazifisten-Fimmel!
Wer möchte nicht gern Opfer sein?
Und spürt ihr auch in euerm Bauch
den Hitlerdolch, tief, bis zum Heft:
Küßt die Faschisten, wo ihr sie trefft!
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Tucholsky, Kurt
Amy Levy
(1861-1889)
Borderland
Am I waking, am I sleeping?
As the first faint dawn comes creeping
Thro’ the pane, I am aware
Of an unseen presence hovering,
Round, above, in the dusky air:
A downy bird, with an odorous wing,
That fans my forehead, and sheds perfume,
As sweet as love, as soft as death,
Drowsy-slow through the summer-gloom.
My heart in some dream-rapture saith,
It is she. Half in a swoon,
I spread my arms in slow delight.–
O prolong, prolong the night,
For the nights are short in June!
Amy Levy poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Amy Levy, Archive K-L, Levy, Amy
.jpg)
William Butler Yeats
(1865-1939)
Why Should Not Old Men Be Mad?
Why should not old men be mad?
Some have known a likely lad
That had a sound fly-fisher’s wrist
Turn to a drunken journalist;
A girl that knew all Dante once
Live to bear children to a dunce;
A Helen of social welfare dream,
Climb on a wagonette to scream.
Some think it a matter of course that chance
Should starve good men and bad advance,
That if their neighbours figured plain,
As though upon a lighted screen,
No single story would they find
Of an unbroken happy mind,
A finish worthy of the start.
Young men know nothing of this sort,
Observant old men know it well;
And when they know what old books tell
And that no better can be had,
Know why an old man should be mad.
.jpg)
W.B. Yeats poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive Y-Z, Yeats, William Butler
Ton van Reen
DE GEVANGENE XX
De processie passeerde meneer Pesche toen deze op de hoek van de straat stond en naar iemand leek te zwaaien met zijn scharrelhandjes. Meneer Pesche was van plan te gaan eten in restaurant Varsgarten. Hij nam zijn hoed af. Een hoed mocht niet gedragen worden in het gezichtsveld van het Allerheiligste. Meneer Pesche besefte niet hoe ordinair het was zijn vuile schedel prijs te geven aan het licht van de dag.
De processie verdween uit de straat en schoof de Tolsteeg in. Daar scheen de zon. Er woonden kinderen en dieren. De asman verschoof eerst zijn linkervoet en toen zijn rechter. Wel tweemaal in vijf minuten. Hij voelde zich besmet. Hij was huzaar geweest, al had hij alleen maar stallen schoongeveegd. Hij besefte dat je wat marcheert nooit kunt tegenhouden. Hij stak zijn handen dieper in zijn zakken, tot bij zijn geslacht. Daar was het warm. Hij had het gevoel of met de processie een stuk ijs zijn bast was binnengeslopen. Dat ijs was nu druk bezig de warmte uit hem weg te halen.
Kruppa was blij dat hij de Libertystraat achter de rug had. De zegen hadden ze er niet nodig. Ze wisten blijkbaar niet dat de Kerk zegen gaf naargelang ze ontving. Zo was dat al vanaf de kruistochten. Kruppa had daar vrede mee.
Leo reed zijn stoel naar het gasfornuis, sloeg een ei in de pan. Hij bakte het in varkensvet. Het was stil in huis. Het ruisen van het gas en het spetteren van het vet zochten echo.
Het was ook mogelijk dat achter het behang heel voorzichtig diertjes liepen. De diertjes moesten op slakken lijken. In sommige hoeken werd het zeil aangetast door een bepaald slijm dat, hoewel het niet van slakken was, toch hetzelfde spoor achterliet. Zou dat in alle huizen van de Libertystraat zo zijn? Zouden alle huizen in de Libertystraat langzaam worden aangevreten vanuit de kelder en van binnenuit instorten, steen voor steen?
Leo zag dat het wit van het ei steeds witter werd. Van slijm en snot een vel werd waarop hij peper en zout strooide. Ook het geel van de dooier werd van het bakken steeds anders geel. Hij legde het ei op een snee brood.
Soms was er geluid in de straat. Muziek was het niet. Een vreemd geschuifel. Leo verwonderde zich niet. De straat kon schuifelen. Wanneer het regende was het duidelijk te zien. Dan leek het of de kinderkopjes van de een naar de ander sprongen. Het was een spel van steen.
Misschien sloop er een diertje door de straat. Maar dan zou de asman van zijn vuilnisvat komen, van het glimmende deksel, en zijn platte kont tonen aan de donkere gevels van de huizen, aan degenen die in de gevels achter ramen stonden. Die hadden ook het geschuifel gehoord en wilden weten of de asman het diertje uit de Libertystraat zou verjagen. Of hij op zijn harde zolen achter het diertje aan zou hollen.
Het geschuifel kwam naar het huis van Leo toe. Het meisje kwam binnen. Leo zat nog steeds naar de gele dooier van het ei te staren.
`Ik kon niet slapen’, zei het meisje. `Ik werd kotsmisselijk in bed.’
`Je hebt te veel gedronken’, zei Leo. `Je ruikt naar zand.’
Leo at het ei op. Eigeel drupte langs zijn kin. Hij veegde het weg met de rug van zijn hand.
`Kijk in de kast, mijn kleine meisje’, fluisterde Leo zacht.
Mocht ze het eigenlijk niet horen? Hij dacht: nu of nooit. Nu zal het gebeuren. Het is niet voor niets dat het meisje voor de tweede maal in één nacht hier binnenkomt. Nooit iets voor niets.
(wordt vervolgd)
fleursdumal.nl magazine
More in: - De gevangene
.jpg)
Nachrichten aus Berlin
Unser Korrespondent Anton K. berichtet:
Berliner Plakkaten III
Photos Anton K.
fleursdumal.nl magazine
More in: FDM in Berlin, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Nachrichten aus Berlin
Guido Gezelle
(1830-1899)
uit: Laatste Verzen
Hebt toch meelye,
menschen, meelye
met de schoone
boomen Gods!
Foto’s: Freda Kamphuis©
fleursdumal.nl magazine
More in: Freda Kamphuis, Gezelle, Guido, Kamphuis, Freda
Presentatie dichtbundel Wreed het staren
Dichter Niels Landstra presenteert op 31 oktober 2013 zijn tweede gedichtenbundel ‘Wreed het staren’. Met de opvolger van zijn dichtbundel Waterval waarmee hij zijn succesvolle debuut als dichter maakte, schept hij met zijn bekende bloemrijke stijl opnieuw een sfeer van melancholie, humor en verwijdering. Uit de korte periode waarin hij nadien deze 28 gedichten heeft geschreven, blijkt zijn werkijver, maar laat hij ook zien dat hij bezig is zijn naam te vestigen in het Nederlandse en Vlaamse taallandschap. Met zijn optredens op talloze podia in den lande, waarbij hij zichzelf veelal muzikaal begeleidt of laat begeleiden, heeft hij dusdanig veel bekendheid gekregen, dat Wethouder Selçuk Akinci een eerste exemplaar van Werner Bartelds (uitgeverij Oorsprong) in ontvangst wil nemen. Gertjan Endedijk zal namens de Nieuwe Veste/Bibliotheek aanwezig zijn en Gert Groenendijk vertegenwoordigt het Breda’s Museum. Bovendien zal de avond worden voorzien van de nodige live-muziek en leest Niels Landstra, naast zijn werk uit zijn bundel, zijn nieuwe stadsgedicht voor met als titel: ‘Het oudste schilderij van Breda’, geïnspireerd door het gelijknamige schilderij uit 1518 dat onlangs is aangekocht door het Breda’s Museum.
Locatie: Hersbeek, St. Jansstraat 16, Breda. Aanvang 17 u.
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive K-L, Landstra, Niels
Albertine Kehrer
(1826-1852)
Zielzucht
Ver in ‘t verschiet ligt het doel van mijn zwerven,
Strijd en vermoeijing verwacht me op de baan;
Groot is mijn dagtaak nog, eer ik mag sterven,
En voor mij de ure der ruste zal slaan.
Ligt heeft Gods trouw mij nog droefheid en lijden –
Bittre geneesdrank der zielen – bereid;
Veel heb ik nog in zijn kracht te bestrijden,
Eer mij de vreugd des verwinnaars verbeidt.
Wel riep zijn Geest reeds een vonk in mij wakker
– Aanvang van ‘t hoogere leven der ziel -,
Ach maar hoe vaak nog verdringt in mijn akker
‘t Onkruid der zonde het zaad dat er viel!
‘k Voel nog zoo dikwerf de liefde me ontbreken,
d’IJver verkouden, ‘t geloove zoo klein!
‘k Zie dan de star van mijn vrede verbleeken,
‘k Weet mij zoo arm, zoo misvormd, zoo onrein!
Soms heft mijn ziel, op de wiek der gebeden,
Vurig en vrij zich omhoog tot haar God;
Bidt en ontvangt, voor zijn aanschijn getreden,
Kracht ter volbrenging van ‘t zwaarste gebod.
Ach, maar te ras trekt, met dubbele koorden,
‘t Werktuig van stof haar naar d’aard weer ter neer;
Nog wil zij bidden, maar ‘t faalt haar aan woorden,
Zuchten slechts heeft ze… Och! versta die, o Heer!
Ken en verhoor de ongesprokene bede
Let op de ziel die uw hulpe verwacht!
Och! deel de stroomen uws geestes mij mede!
Och! worde uw kracht in mijn zwakheid volbragt!
Leer me, onvermoeibaar, naar ‘t hoogste te streven,
Heilig te zijn als uw heilige Zoon!
Dat ik voor U in mijn hart en mijn leven
‘t Beeld van een burger des Hemels vertoon!
Zij dan het uur mijner rust nog verschoven,
Wacht mij nog arbeid en moeite op de baan:
‘k Hoop, onder wakend en biddend gelooven,
Vrolijk mijn reisweg ten einde te gaan!
Albertine Kehrer poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Albertine Kehrer, Archive K-L, Kehrer, Albertine
Man met regenscherm
Bij een tekening van Fernand Khnopff
Valt een bui. Langs hem heen. 1884.
Van hedendaags belang ontdaan is hier meneer
Edmond Picard slechts prachtig weggezette man
die een verzonnen zwezerik van kalf at, en volgens mij
dronk hij daarna nog lui wat bier.
Dat toch de wereld kaal is. Gedachte. Half op weg.
Zijn hoofd zit vol waardinnenboezem en potdicht
van de Wagnerdeunen. Hij is regenschermglad
van zin in meer. Heet wat zich daar vlak voor hem
in een plas legt nu nog schaduw of past in dit weer
een ander woord? Zwijgend als vermoord kijkt hij
schuw van alle leegte amper schamper
Bert Bevers gedichten
uit In de buurt van de wereld, Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom, 2006
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
Samuel Herbert in Saatchi + Channel 4 exhibition:
THE FUTURE CAN WAIT
London 2013, 12-17 october
Established in 2007, THE FUTURE CAN WAIT is a direct response to Zavier Ellis’ and Simon Rumley’s fifteen years’ experience of the London art scene. Having discovered, curated and collected many of the most exciting young and progressive artists during this period, both Ellis and Rumley have become known for identifying rising talent early.
THE FUTURE CAN WAIT is a multi-disciplinary museum-scale survey show consisting of London based or educated artists, who work in painting, drawing, video, sculpture, performance and installation. Conceived to compliment and complete London’s Frieze week, THE FUTURE CAN WAIT represents an ambitious, privately funded and curated show that offers a much needed alternative experience to the art fair routine.
Located since 2007 in the East End, THE FUTURE CAN WAIT moved to Bloomsbury Square in Central London in 2011 in a new partnership with Saatchi’s New Sensations. The Saatchi Gallery & Channel 4’s New Sensations and THE FUTURE CAN WAIT continues to be London’s biggest curated event during Frieze Week, featuring over 60 artists in a 22,000 sq ft museum quality space.
Samuel Herbert: Painter’s Painter, Oil on canvas,
90cm x 70cm, 2012
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Samuel Herbert
Nexus-masterclass Salam Fayyad ‘Power and Justice’ UVT
Salam Fayyad, die internationale waardering verwierf voor de wijze waarop hij zes jaar lang als minister-president leiding gaf aan de Palestijnse Autoriteit, houdt de eerstvolgende Nexus-masterclass. Fayyads gematigde en pragmatische aanpak was erop gericht een stabiel functionerende Palestijnse staat te creëren in vreedzame co-existentie met Israël. Salam Fayyad, econoom en groot humanist, treedt nu voor het eerst sinds het neerleggen van zijn ambt in juni van dit jaar in discussie met een groot publiek. Hij zal zijn masterclass besteden aan een filosofische overdenking van het thema ‘Power and Justice’. De masterclass vindt plaats op donderdag 7 november van 15.00 tot 17.00 uur in de aula van Tilburg University en is gratis voor studenten.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, MONTAIGNE, Nexus Instituut
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature