Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Dafydd ap Gwilym
Wales is een land van dichters, maar de beroemdste is nog steeds Dafydd ap Gwilym (circa 1315-1350). Zijn beheersing van de complexe metrische vormen van de traditionele Welse poëzie is fenomenaal, hij schreef over liefde, de natuur en mensen om hem heen en deed dat lyrisch, met menselijke warmte en een enkele keer ook vol weerzin en haat. Bovendien is Dafydd ap Gwilym belangrijk omdat hij als eerste op grote schaal en met ongekende vaardigheid nieuwe onderwerpen en thema’s die vanuit, vooral, de Franstalige poëzie in Wales doordrongen een volwaardige plaats wist te geven in de eigen traditie
In 1996 verscheen mijn tweetalige bloemlezing uit het werk van Dafydd ap Gwilym als een aflevering van het onvolprezen ‘literair kwartaalschrift’ Kruispunt. De bundel raakte snel uitverkocht, werd een antiquarische zeldzaamheid en leidde daardoor een min of meer ondergronds bestaan. Dat er waardering voor was, bleek uit de reacties die ik kreeg van lezers die de bundel wel in handen kregen en lazen. De wens om deze bloemlezing opnieuw toegankelijk te maken bestond dan ook al geruime tijd. Het vinden van een uitgever voor een herdruk leek daarbij geen optie. Dat was ook voor de eerste druk al erg lastig gebleken: het werk van een onbekende dichter in een onbekende taal is moeilijk te ‘vermarkten’, was vaak het argument.
Digitaal lag dan ook al snel voor de hand en nu is het zo ver. De oude tekstbestanden (in WordPerfect 5.1) werden opgeschoond en zodanig bewerkt dat nu in een pdf-bestand opnieuw in twee kolommen de vertalingen direct naast de oorspronkelijke gedichten staan. Bovendien zijn enkele (tik)fouten verbeterd en is op enkele punten de tekst (inleiding) en de vertaling aangepast. In die zin is hier dus sprake van een ‘tweede, herziene uitgave’. Wat ik niet heb gedaan, is geprobeerd de inleiding van de bloemlezing in zijn geheel up-to-date te maken. Enerzijds meen ik dat deze tekst nog steeds volwaardig op eigen benen kan staan en anderzijds biedt de geheel aan Dafydd ap Gwilym gewijde website www.dafyddapgwilym.net uitstekend toegang tot de recentere literatuur.
Graag dank ik op deze plaats ook de Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Wales voor de toestemming om gebruik te maken van de foto van Brogynin, de plaats waar Dafydd ap Gwilym werd geboren.
Lauran Toorians
# Voor de bloemlezing klik hier: toorians-dafydd_ap_gwilym
# Meer teksten en projekten van Lauran Toorians op website De Fakkel (Bijlichten en aansteken)
fleursdumal.nl magazine
More in: CELTIC LITERATURE, Lauran Toorians, TRANSLATION ARCHIVE
Collected & edited
by Erik Kessels
and Joep Eijkens
Thanks to Ria van Dijk
For 80 years Ria has been bang on target. To mark this impressive milestone ‘in almost every picture #7’ is being re-released this year in the form of a special anniversary edition with eight new shots and an exhibition in Tilburg.
Ria van Dijk shot her first photo at the Tilburg fair in 1936 when she was 16 years old. It started at in Ria’s hometown of Tilburg, but throughout the years she followed the fair from town to town. It became a tradition and Ria continued shooting (guns and photos) year after year. And the bullseye is that Ria kept every single photo as if they were her trophies.
In 2008 Erik Kessels and Joep Eijkens collected Ria’s photographs in the book ‘in almost every picture #7’. In 2016 Ria returns to the fair, she will shoot on July 22nd her 80th photo at the opening of the Tilburgse Kermis. For the occasion, KesselsKramer and City Marketing Tilburg publish this celebratory updated edition of In almost every picture #7.
Colour / black & white,
155 x 200 mm, 136 pages,
soft cover.
ISBN 978-90-704784-5-2
KesselsKramer Publishing, 24,95 Euro
# Website KesselsKramer Publishing
# Website Brabants Licht met foto’s en artikel van Joep Eijkens
fleursdumal.nl magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades), Art & Literature News, Joep Eijkens, Joep Eijkens Photos, Photography, PRESS & PUBLISHING, Spurensicherung
Joep Eijkens: Leven en dood van een jonggestorven Engel (N.a.v. tentoonstelling Kunsthal Rotterdam 1998)
Vele jaren na haar zelfgekozen dood rijst de ster van Francesca Woodman (1958-1981). Na Parijs is het fascinerende oeuvre van deze jonggestorven fotografe nu te zien in de Rotterdamse Kunsthal.
Francesca Woodman was nog geen 23 toen ze een eind aan haar leven maakte. De manier waarop – ze sprong uit een raam – doet onmiddellijk denken aan de serie foto’s waarin zij zich afbeeldde als engel. En je ontkomt er niet aan om haar hele oeuvre te zien in het licht van deze vroege dood. Het grote talent van Woodman, dochter van een in Italië levend Amerikaans kunstenaarsechtpaar, openbaarde zich al vroeg. De overzichtstentoonstelling opent met twee zelfportretten. Het eerste – een naakt met lelies – doet aan een 19e eeuwse atelierstudie denken. Het tweede – Zelfportret op 13-jarige leeftijd – is eerder experimenteel van aard en heeft iets akelig verontrustends als in een thriller. Zoals zo vaak blijft het gezicht onzichtbaar.
Zoektocht
De eigen persoon is steeds het belangrijkste vertrekpunt geweest van Woodmans met raadsels omgeven fotografische zoektocht. Dat heeft absoluut niet geleid tot navelstaarderij. En evenmin blijft haar blik op het eigen lichaam beperkt tot de esthetiek. Bijna alle foto’s ademen dezelfde sfeer van vergankelijkheid. En soms zeer letterlijk. Bijvoorbeeld waar de fotografe zich – met opzet bewegend en daardoor als het ware vervluchtigend – afbeeldt als een soort geest die door een grafsteen wegkruipt. Of daar waar haar lichaam op lijkt te gaan in een verweerde muur van een afbraakhuis. Het zijn beelden die buiten onze tijd lijken te staan.
Eigen wereld
Ook als zij andere modellen gebruikt, is Woodman bezig met het scheppen van een eigen wereld. Zo is er een serie waarin zij een oude naakte man een absurd toneelstuk laat opvoeren met spiegels en glas. Uit diezelfde periode (1976/1977) dateert ook een van de foto’s van zichzelf als engel. Geen lieflijke engel, de open mond lijkt eerder naar adem te happen of te schreeuwen. Een van de laatste foto’s toont een badkuip waar nog net een stukje gezicht van een vrouw bovenuitsteekt. Je denkt aan zelfmoord. En na al die andere beelden weet je dat dat echt niet alleen maar komt door de wetenschap dat Francesca Woodman zich op 19 januari 1981, kort na de publicatie van haar eerste boek, van het leven beroofde. Het is op de eerste plaats aan haar ouders te danken dat dit bijzondere, ongrijpbare oeuvre nu door Europa mag reizen.
(Joep Eijkens: Retrospectief van fotografe Francesca Woodman, Kunsthal Rotterdam, Leven en dood van een jong gestorven ’engel’, in Brabants Dagblad 17 september 1998)
Joep Eijkens over Francesca Woodman
Leven en dood van een jonggestorven Engel
____________________________________________________
A C T U E E L
Expositie in FOAM Amsterdam
Francesca Woodman. On Being an Angel
18 december 2015 – 9 maart 2016
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
Tel. + 31 (0)20 5516500
www.foam.org
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Francesca Woodman, Joep Eijkens, Joep Eijkens Photos, Photography
Op dinsdag 27 oktober is de Vlaamse schrijver Fernand Auwera overleden.
Fernand Auwera, pseudoniem van Ferdinand Henri Leon van der Auwera, was een veelzijdig auteur: hij schreef kinderboeken, romans, korte verhalen, scenario’s, non-fictie en columns.
Verder vertaalde Auwera toneelstukken, werkte hij mee aan tijdschriften en dagbladen en was hij van 1970 tot 1980 correspondent uit Vlaanderen van de Volkskrant.
Fernand Auwera werd meermaals bekroond, onder meer met de August Beernaertprijs en met de Provinciale Prijs voor Letterkunde. Auwera werd 85 jaar.
Beknopte bibliografie van Fernand Auwera
De weddenschap, 1963
De donderzonen, 1964
De koning van de bijen, 1966
Mathias ‘t Kofschip, 1967
Vogels met rode beulskoppen, 1968
Schrijven of schieten. Interviews, 1969
Geen daden maar woorden. Interviews, 1970
Zelfportret met gesloten ogen, 1973
Piet van Aken, 1974
We beginnen de dag opgeruimd en lopen rond de tafel, 1974
Bloemen verwelken, schepen vergaan, 1976
Zonder onderschriften, ‘n kleurboek voor volwassenen, 1977
De nachtridders, 1978
Ik wou dat ik een marathonloper was, 1978
Cowboy spelen, 1980
Uit het raam springen moet als nutteloos worden beschouwd, 1983
Huilen met de pet op, 1984
Mooie, gekwetste ziel, 1984
Chantage, 1985
De gnokkel, 1985
Engagement of escapisme?, 1985
De toren van Babel is geen puinhoop, 1986
Zeer slordig woordenboek, 1987
Wachttijd, 1989
Een duidelijk maar doodlopend spoor, 1990
Memoires van een afwezige, 1992
Schrijvers drinken om helder te blijven, 1992
Tedere schade, 1993
De nachten van Andreas Richter, 1994
De man in de stoel en andere novellen, 1996
De katten van Krakau, 1997
Willem Elsschot, 1999
Vliegen in een spinnenweb, 2001
Brahms voor Hitler, 2003
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, FICTION: SHORT STORIES, In Memoriam, NONFICTION: ESSAYS & STORIES
Aan De Rand Van De Wereld: Michel Houellebecq
door Martin de Haan
Portret in dertig korte stukken Uitgefloten, toegejuicht: Michel Houellebecq laat niemand koud. Maar wat weten we eigenlijk van die excentrieke man en zijn werk? Is hij echt zo cynisch en nihilistisch als vaak wordt beweerd, of moeten we zijn romans juist lezen als een noodroep in tijden van liefdeloosheid? In een dertigtal korte stukken, die zich laten lezen als de fragmenten van een dagboek, gaat Houellebecqs vaste vertaler Martin de Haan uitgebreid in op deze en andere vragen die de Franse schrijver oproept. Aan de rand van de wereld: Michel Houellebecq is daarmee een even leesbare als lezenswaardige inleiding in het werk van een van de groten van onze tijd. Onmisbare inleiding in het werk van een van de grote schrijvers van onze tijd, van de hand van zijn vertaler. Martin de Haan heeft een jarenlange persoonlijke band met Houellebecq en is als geen ander thuis in diens leven & werk.
Martin de Haan over Michel Houellebecq: Aan de rand van de wereld
Uitgeverij: De Arbeiderspers, 2015
ISBN 9789029538527
Taal: Nederlands
Paperback, 128 pag.
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Art & Literature News, Michel Houellebecq, NONFICTION: ESSAYS & STORIES, TRANSLATION ARCHIVE
Afgelopen maandag overleed literatuurwetenschapper WAM de Moor. Hij werkte vele jaren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en was daarnaast actief als literatuurcriticus van De Tijd en De Gelderlander.
De Moor promoveerde op een proefschrift over de schrijver J. van Oudshoorn. Hij slaagde er in het archief van Van Oudshoorn op het laatste nippertje te redden.
Naast enkele essaybundels en verzamelingen recensies schreef W.A.M. de Moor een veel geprezen biografie over Van Oudshoorn. Een overzicht van de vele publicaties van De Moor is te vinden op zijn auteurspagina op website van DBNL.
Criticus en literatuurwetenschapper Wam de Moor (1936–2015) overleden.
# Website DBNL bibliografie WAM de MOOR
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, In Memoriam, NONFICTION: ESSAYS & STORIES
De wereld van heden
raast door in dada′s voetspoor
Antony Kok
Experimenteel dichter (1882 – 1969)
DE BIOGRAFIE
Via de site www.antonykok.nl krijgt u een beeld van het leven en werk van de schrijver en dichter Antony Kok (1882-1969). U vindt niet alleen teksten (poëzie en proza) en beeldmateriaal van Antony Kok en De Stijl, maar ook enkele beschikbare biografische teksten.
Het materiaal is mede verzameld voor de in het voorjaar van 2016 te verschijnen biografie van de hand van schrijver en dichter Jef van Kempen (1948) en literatuurwetenschapper Hanneke van Kempen (1976). Er zal dan tevens een uitgave van de verzamelde gedichten, aforismen en prozateksten verschijnen. De laatste bloemlezing van het werk van Antony Kok verscheen in 2000: Antony Kok, Gedichten en Aforismen (Een keuze uit de gedichten en aforismen van Antony Kok, bezorgd en van een nawoord voorzien door Jef van Kempen).
De komende tijd zal nieuws over de biografie verschijnen op deze website (fleursdumal.nl) en de speciale website antonykok.nl
# WEBSITE ANTONY KOK
www.antonykok.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Antony Kok, Art & Literature News, Dada, De Stijl, Hanneke van Kempen, Jef van Kempen, Kempen, Jef van, Theo van Doesburg
Literaire Salon in’t Wevershuisje het op woensdag 20 Augustus sy tweede aflewering in Tilburg beleef. Die eerste aflewering was op 30 Junie 2013 met die Afrikaanse digteres Heilna du Plooy as hoofgas. Intussen het haar nuutste digbundel, Die stilte opgeskort (2014) by Protea Boekhuis verskyn. Die salon wens haar graag as vorige gas geluk met hierdie mooi ontwikkeling. Op die oomblik lyk dit asof hierdie privaat inisiatief een maal per jaar aangebied sal word.
Vanjaar was die hoofgas die Afrikaanse digter Charl-Pierre Naudé.
Literaire Salon in’t Wevershuisje bly getrou aan sy doel om ’n klein en intieme ontmoetingsruimte te skep ter wille van kontak en inspirasie tussen digters, kortverhaal- of kinderboekskrywers uit drie lande: Suid-Afrika, Nederland en België. Tot dusver is nog net digters uitgenooi – vanjaar ses. Tuis by Carina van der Walt en haar man, Geno Spoormans, word méér as voorlesings uit eie werk verwag. Dit is die waarderende deel. In deel twee van die program word daar van die deelnemers verwag om mekaar se werk te vertaal. Dit is die inspirerende deel. Vertalings sal deur die loop van die volgende jaar op hierdie webwerf gepubliseer word en ook in Ambrozijn – ’n Belgiese literêre blad uit Ieper.
Links Charl-Pierre Naudé en Carina van der Walt. Rechts, zittend, Willy Martin
In kleiner kring is die publikasie van Charl-Pierre Naudé se volgende bundel hier vooruit gevier. Al die lieflike dade (2014) sal in September by uitgewery Tafelberg verskyn. Op die oomblik werk Naudé as as een van die organisasie DAAD se beurshouers in Berlyn. Die Nederlandse gas was K. Michel uit Amsterdam. Albei die digters het gedigte voorgelees wat nog nie in bundels verskyn het nie. Van hierdie gedigte word nou vertaal.
Die derde stadsdigter van Tilburg, Frank van Pamelen, het onderweg terug van sy nuwe uitgewer vinnig ingeval by die Literaire Salon in’t Wevershuisje om ekstra luister daaraan te verleen. Sy ervaring op die podium het na die ander digters toe deurgesyfer en het gesorg vir ’n gemoedelike stemming. Die interessante ooreenkoms tussen Naudé en Van Pamelen is dat albei op die oomblik hulle digterskap uitbrei na ’n ander genre. Naudé werk aan ‘n roman en Van Pamelen se eerste riller sal in die voorjaar van 2015 verskyn.
Digteres Emma Crebolder was vir die tweede agtereenvolgende jaar op besoek by die Literaire Salon in’t Wevershuisje. Nommer drie van haar trilogie Vergeten (2010), Vallen (2012) en nou Verzoening (2014) by uitgewery Nieuw Amsterdam word op 12 September in boekwinkel De Tribune bekend gestel in Maastricht. Uit België was die digter uit Leuven, Willy Martin, ook vir die tweede agtereen voldende jaar op besoek. Nuus vars uit die oond is dat Martin en Van der Walt pas te hore gekry het dat hulle ’n klein, maar bekende uitgewer met ’n goeie reputasie gekry het vir hulle eksperimentele duobundel. Die lang pad wat voorlê is die bevestiging van reeds beloofde borge en redaksionele afronding. Dit demp nie hulle opgewondenheid nie! Webmeester Jef van Kempen uit Tilburg was as waarnemer en as deelnemende digter ook vir ’n tweede maal teenwoordig. Alle vertalings wat voortkom uit Literaire Salon in’t Wevershuisje sal in ’n nuwe stroom publikasies op fleursdumal.nl verskyn.
Laaste maar beslis nie die minste nie was die optrede van Cora van Lierop. As violis reis sy die wêreld rond en is pas terug uit Tsjeggië, waar sy die afgelope agt jaar ’n intensiewe tiendag kursus saam met ander simfonie orkeslede uit Europa gevolg het. Van Lierop het die Literaire Salon in’t Wevershuisje geopen met ’n Siciliaanse dans van Vivaldi. Aan die einde van de middag se eerste deel het Van Lierop en Van der Walt saam twee gedigte onder vioolbegeleiding uitgevoer: Wevershuisje saam met Drobnosti van Antonín Dvořák en Welkom saam met Romanza, ook van Antonín Dvořák.
Dvořák was ’n Tsjeggiese komponis wat Amerika toe geëmmigreer het en lieflike miniature vol heimwee en verlange terug na sy vaderland toe gekomponeer het. Dit het die stemming van die salon pragtig saamgevat. Op 31 Augustus speel Van Lierop as simfonie-orkeslid die nuut gekomponeerde stuk Horses, a gift to mankind. Dit is gekomponeer deur Paul van Gülick na aanleiding van War Horse en die herdenking van die eerste wêreldoorlog. Die uitvoering sal in die Laurentius-kerk in Ulvenhout plaasvind.
Die Literaire Salon in’t Wevershuisje sidder van kreatiewe energie. Van der Walt en Spoormans hoop om in die toekoms hierdie salon én sy besonder inspirerende karakter in stand te kan hou.
fleursdumal.nl magazine
More in: Carina van der Walt, Charl-Pierre Naudé, Crebolder, Emma, Frank van Pamelen, Jef van Kempen, Literaire Salon in 't Wevershuisje, TRANSLATION ARCHIVE, VERTAALVRUCHT, Willy Martin
Op 31 augustus 2014, ter gelegenheid van de 17de editie van Boeken Rond Het Paleis in Tilburg, verschijnt voor het eerst een bundel over de dichter Henri Dolmans (1840-1899)
In dit boek beschrijft auteur en dichter Jef van Kempen het leven en werk van deze Tilburgse dichter, een markante ‘minor poet’ die de negentiende eeuw kleur gaf met zijn vele honderden funeraire gedichten. Henri Dolmans luisterde met de voordracht van zijn op maat geschreven dichtwerk menig begrafenis op, en schreef letterlijk tot aan zijn eigen sterfbed over het onderwerp de dood. Hij werd namelijk op zijn sterfbed gevonden met zijn laatst geschreven gedicht nog in de hand. Het bleek zijn eigen grafgedicht te zijn. Naast een beknopte biografie van Dolmans heeft Jef van Kempen een selectie gemaakt van de vele gedichten die Henri Dolmans heeft nagelaten, zowel van zijn post mortemgedichten als van zijn religieuze en herdenkingsgedichten.
Het Boek met de titel: ‘Henri Dolmans, dichter van jubel en van smart’ is een uitgave van Stichting Cools die werd verzorgd door uitgeverij Art Brut en is verkrijgbaar via de boekhandel.
Jef van Kempen,
Henri Dolmans, dichter van jubel en van smart
Uitgeverij Art Brut 2014
ISBN: 978-90-76326-07-8
(64 p. – geïllustreerd – prijs 10,00 euro)
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Galerie des Morts, Henri Dolmans, Jef van Kempen
Expositie in Centrale Bibliotheek OBA: Honderdvijftig jaar Herman Gorter, honderdvijfentwintig jaar Mei
2014 is een Herman Gorter-jaar. Het is 150 jaar geleden dat de grote Tachtiger werd geboren, bovendien herdenken we dat het vermaarde gedicht Mei 125 jaar geleden verscheen.De Openbare Bibliotheek Amsterdam biedt daarom tot en met 30 juni 2014 plaats aan een ruim opgezette tentoonstelling over het leven en het werk van Herman Gorter met prachtige boeken en ander materiaal uit enkele particuliere collecties.
Herman Gorter werd op 26 november 1864 in Wormerveer geboren als zoon van de predikant en letterkundige Simon Gorter, die overleed toen Herman zes was. Na zijn studie klassieke talen en zijn promotie in Amsterdam werkte hij korte tijd als leraar aan een gymnasium in Amersfoort. Daarna gaf hij privélessen, maar was vooral schrijver en publicist.
Zijn debuut, het epische gedicht Mei – bijna 4400 versregels lang – verscheen in 1889 en het vestigde meteen zijn naam als belangrijk schrijver. Al snel volgden Verzen (1890) en De school der poëzie (1897), in 1903 nóg een bundel met de naam Verzen. Gorter benoemde zijn werk: hij schreef poëzie die hij sensitivistisch, spinozistisch en socialistisch noemde. Die laatste ontstonden vanaf het eind van de negentiende eeuw, toen hij zich intensief met het socialisme ging bezighouden. In 1897 werd hij actief lid van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP).
Socialist zou hij zijn verdere leven blijven, al bleef hij geen sociaaldemocraat. Hij schoof steeds verder op naar links, werd communist, maar voelde zich ook in de communistische partij niet thuis; op het eind van zijn leven was hij lid van een kleine radencommunistische beweging. Als socialist was Gorter overigens internationaal vermaard, terwijl hij dat als dichter nauwelijks was. Van zijn politieke brochures verschenen vele vertalingen, van zijn poëzie slechts enkele.
Na 1905 publiceerde Gorter geen nieuwe lyrische poëzie meer. Hij schreef alleen nog lange epische werken: Een klein heldendicht in 1906 en Pan in 1912. Van dit laatste werk publiceerde hij in1916 een zeer uitgebreide versie. Wat hij aan lyrisch en episch werk wel schreef maar niet publiceerde werd pas na zijn dood uitgeven.
Gorter overleed in 1927 in Brussel in een hotel aan een hartaanval. Hij was op terugreis vanuit Zwitserland, waar hij regelmatig kwam om lange bergwandelingen te maken.
De tentoonstelling, die is samengesteld door Jan Gielkens (Huygens Instituut voor Nederlandse Geschiedenis, Den Haag), Myriam Gommers-Simonis (Breda) en Albert Wacht (Den Haag) uit hun eigen verzamelingen, zal met een groot aantal vitrines aandacht besteden aan de vele aspecten van Gorters leven en werk.
Tot en met 30 juni 2014 te zien op de tweede en derde verdieping van de Openbare Bibliotheek Amsterdam, Oosterdokskade 143, 1011 DL AMSTERDAM, elke dag van 10.00 tot 22.00 uur, gratis toegang.
# Info Website OBA
# Info Website Textualscholarship.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Gorter, Herman, Jan Gielkens
J.-K. Huysmans à Tilburg
Jef van Kempen
Translated from the Dutch and anotated by Jan Landuydt
[Mechelen / Paris] 2013
A translation into French of a biographical study of Huysmans by Jef Van Kempen. It was first published in the review, Tilburg. Tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur, in 1988.
The study traces some of Huysmans’ Tilburg ancestors before giving an account of his relationship with his uncle, Constantijn. It details how Huysmans’ controversial work as a writer was viewed by his relatives and how it eventually led to his being effectively cut out of his uncle’s will.
JEF VAN KEMPEN
J.-K. Huysmans à Tilburg (1)
Traduit du néerlandais et annoté par Jan Landuydt
« A propos, ton nom en hollandais est Joris-Karel Huijsmans. Tu as écrit de l’allemand (2) ». C’est par cette remarque que Constantijn Huijsmans conclut sa lettre (3) du 26 décembre 1874 à son neveu (4) français Charles-Marie-Georges Huysmans, fils de son frère Victor, décédé. La raison de la lettre est le début littéraire de son neveu, le recueil de poèmes en prose Le Drageoir à épices, qui vient de paraître en octobre de la même année. La remarque de Constantijn Huijsmans concerne le nom de plume par lequel son neveu, pour mettre en évidence ses origines hollandaises, a par méprise signé son premier livre : Jorris-Karl Huÿsmans. L’auteur corrige ultérieurement son premier prénom (« Jorris » n’existe dans aucune langue), mais non le deuxième. Sous le nom de Joris-Karl Huysmans (5), il va jouer un rôle important dans la littérature française de la fin du dix-neuvième siècle et du début du vingtième. . . . . . . . . . . .
# read more on website www.huysmans.org
fleursdumal.nl magazine for art & literature
More in: Huysmans, Joris-Karl, J.-K. Huysmans, Jef van Kempen, Kempen, Jef van
foto fleursdumal.nl
EXPERIMENTEN BIJ DE SLAGER
Het debuut van Antony Kok
Door Jef van Kempen
Toen Antony Kok (1882-1969) in 1908 werd aangesteld als commies bij de Staatsspoorwegen in Tilburg, betrok hij een kamer boven slagerij De Brouwer op de hoek van de Tuinstraat en de Telefoonstraat. Hij zou het daar tien jaar lang erg naar zijn zin hebben, want hoewel Kok een verstokte vrijgezel was, hield hij van huiselijkheid en gezelligheid. Het was een druk huishouden bij het slagersechtpaar Bernard en Elisabeth de Brouwer. Zij hadden negen kinderen en er woonde ook nog een ongetrouwde broer bij hen in.
Sinds hij in 1914 met Antony Kok bevriend was geraakt, was beeldend kunstenaar, schrijver en dichter Theo van Doesburg een graag geziene gast in de Tuinstraat. Van Doesburg kon daar later nog lyrisch over worden: “Ik ben voortdurend met mijn gedachten te Tilburg. Ik zie voortdurend de Zomerstraat, de Heuvelstraat, de Stationsstraat en niet het minst de Tuinstraat.”
Er werden op Koks kamer heftige discussies gevoerd over literatuur, beeldende kunst en muziek en ze maakten plannen voor een eigen tijdschrift. In 1915 waagde Kok zich onder invloed van zijn vriend aan het schrijven van experimentele klankgedichten, zoals de gedichten De Wisselwachter en Nachtkroeg. Of zo maar een gedicht voor de grap, zoals Klanken. Kok had de door een toevallige voorbijganger uitgesproken zin “De straat daar rechts daar zullen we heen” verkeerd verstaan.
‘t Landschap blonk
in de zonne die zonk
toen kwam ik twee mensen tegen.
“Stratewets da wubbel dahee”.
Ik dacht bij mij zelf,
wat zeggen die twee.
Stratewets da wubbel dahee?
Van Doesburg vond het allemaal prachtig: “Verzen lezen is verzen luisteren. Men leest de woorden en luistert naar den zin er van in zijn binnenste. Zoo heb ik je verzen gelezen: beluisterd”.
In oktober 1917 was het eindelijk zover. Het eerste nummer van het al zo lang geplande tijdschrift verscheen en kreeg de door Kok bedachte naam: De Stijl. Het zou een van de belangrijkste tijdschriften worden uit de Nederlandse kunstgeschiedenis. Antony Kok debuteerde niet met een gedicht maar met een essay: De moderne schilderij in het interieur. Hij zal het ongetwijfeld vol trots aan slager De Brouwer hebben laten zien.
(Brabants Dagblad, 19 juni 2003)
Jef van Kempen: Experimenten bij de slager. Het debuut van Antony Kok
fleursdumal.nl magazine
.jpg)
WEBSITE ANTONY KOK MAGAZINE over De Stijl & DADA
More in: Antony Kok, Dada, De Stijl, Jef van Kempen, Literaire sporen
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature