Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Mijn broertje vliegt
Voor mijn broer Peter
Ik kijk hoe onze vader af probeert te
drukken als mijn broertje door de lucht
beweegt. Kun je denken dat je vliegt
wanneer je amper weet dat je bestaat?
Niet zo heel ver weg van ons wieken
kraanvogels over deze lente heen. Licht
lijkt wel rood en motor mama tolt onder je
maar rond en rond zodat de lens bijna niet
weet hoe scherp te stellen. Daar blijf je dan
hangen op het ogenblik dat jij dat verre later
lijkt te weten. Je kijkt. Ik sta erbij en kijk
ernaar. Hoe hoog mijn broertje zweeft,
hoe blauw zijn broekje is. Hoe jong we zijn
besef ik al en ook hoe verder we nog mogen.
Hoe we leven in kamers zonder wolken.
Hoe rekbaar als de tijd wij schijnen.
Verschenen in de herinneringenspecial van
het tijdschrift G., Antwerpen, 2018
Gedicht: Bert Bevers
Illustratie: Peter Bevers
220922
• fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Archive A-B, Bevers, Bert, Spurensicherung
Op de route van het Tilburgse station naar het Museumkwartier, waar dagelijks veel passanten naar De Pont en het Textielmuseum langskomen, bevinden zich een tiental verlichte ramen met steeds wisselende exposities van kunstenaars uit Tilburg en wijde omgeving.
Dit particuliere initiatief biedt kleine tentoonstellingen die dagelijks dag en nacht voor iedereen gratis te zien zijn. Er is geen enkele drempel om er onbevangen van te genieten, het demonstratief te negeren of om er ongezouten commentaar op te leveren.
Sjon Brands en Dorith van der Lee begonnen met een paar beelden in de ramen aan de Stedekestraat. Om ze de buitenwereld te tonen en bij te dragen aan de levendigheid van een buurt die volop in ontwikkeling is. De belangstelling was boven elke verwachting, overweldigend zelfs, vaak staan er groepjes, vooral jongeren, foto’s en filmpjes te maken. Er wordt volop gelachen en gediscussieerd. Dit heeft hen er toe gebracht om ook andere kunstenaars uit te gaan nodigen, om een paar namen te noemen: John Dohmen, Martijn de Boer, Nick Swarth, Wijnand van Lieshout, binnenkort Sanders Neijnens en Ivo van Leeuwen.
Deze lijn wordt de komende jaren voortgezet in de hoop dat het ‘Metropolitan Museum – Tilburg’ zijn ronkende naam gaat waar maken. Sjon en Dorith, niet gekweld door lokale bescheidenheid en met een knipoog naar de grootstedelijke ontwikkelingen in deze stad, konden het niet nalaten. Iedereen is van harte welkom.
ASSEMBLAGES WIJNAND VAN LIESHOUT
Tot en met vrijdag 30 november 2019 is nog te zien de tentoonstelling: ‘Wagon-Lits-Expresse’ van Wijnand van Lieshout, de nestor onder de Tilburgse kunstenaars. Hij toont recent werk.
METROPOLITAN MUSEUM – TILBURG
‘Metropolitan Museum -Tilburg’
Maandelijkse raamtentoonstellingen
15 Stedekestraat – 5041DM Tilburg – Netherlands
Email: post@metropolitanmuseum.nl
Website: www.metropolitanmuseum.nl
www.sjonbrands.nl
Dagelijks – dag en nacht – toegang vrij
• photos: sjon brands
• fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Dadaïsme, Ivo van Leeuwen, Metropolitan Museum Tilburg, Nick J. Swarth, Sander Neijnens, Sjon Brands, Spurensicherung, Surrealisme, Theater van de Verloren Tijd, Wijnand van Lieshout
Maartje Korstanje staat als mens en als kunstenaar in nauw contact met de natuur. Voor Korstanje ligt de schoonheid niet enkel in de perfectie van de natuur, maar in de kringloop van het leven. Het samenspel tussen leven en verval, waar groei en aftakeling deel uitmaken van de onomkeerbare fases van het leven, waarin het één niet zonder het ander kan bestaan.
In het proces van aftakeling toont zich tevens de schoonheid van het ongeschonden leven. Het contrast tussen aftakeling en het nog niet aangedane fascineert Korstanje mateloos. Alsof je pas kunt zien hoe mooi iets wàs, wanneer het aangevreten door de tijd, al gedeeltelijk weg geknabbeld is.
Veel mensen herkennen de schoonheid van de herfst: het fel rood en geel van een blad en de prachtige kleuren en vormen binnen een diversiteit aan paddenstoelen en schimmels. De afbraak zie je in zijn volle glorie: een noodzakelijk proces om bouwstoffen te leveren voor nieuw leven. De paddenstoelen en schimmels verschijnen als onverwacht gasten in de natuur. Deze wonderlijk mooie organismen kunnen enkel leven op een oudere drager, die als voedingsbodem dient voor het nieuwe wat zich erin nestelt. Korstanje houdt net zo veel van die oude drager als van de ‘Unexpected Guests’.
Zoals de natuur haar producten recyclet, zo kiest Korstanje een simpel materiaal als karton dat zij recyclet tot bouwmateriaal voor haar beelden. Het is niet alleen goedkoop en overal aanwezig, maar heeft ook het voordeel van een natuurlijke uitstraling. Door vloeibare lijm aan het karton toe te voegen wordt het tot karton-maché ; een substantie, die haar in staat stelt op een directe manier, met haar handen, te bouwen en te vormen.
Deze manier van beeldhouwen vergt veel tijd. Delen worden verwijderd wanneer het teveel oogt, of er wordt, laag over laag, meer materiaal aan toegevoegd. Vergelijkbaar met het groeiproces in de natuur, groeit het beeld in volume.
In dit werkproces is een overeenkomst te vinden tussen het verloop van de natuurlijke processen, zoals groei en verval, constructie en deconstructie en het creëren van een beeld, dat een creatief groeiproces doormaakt. Korstanje blijft door de jaren heen trouw aan haar werkwijze en laat het werk langzaam evolueren. Hoewel ook door de ratio ingegeven ideeën haar inspireren, blijven intuïtie en verbeelding uiteindelijk de belangrijkste drijfveren.
Naast het plantaardige karton gebruikt ze materialen als purschuim en diverse kunststoffen, waarmee ze contrast aanbrengt in het werk. Onder de ‘gelooide’ kartonhuid verschijnt opeens een vlees-roze orgaanachtige vorm. Het is eng, maar toch mooi. Je kunt je ogen er niet vanaf houden.
Aanvankelijk maakt ze sculpturen die sterke associaties oproepen met dieren of dierlijke organismen. De prettig-aardse beelden laten je vrij associëren. Je lijkt het te herkennen, maar toch ook weer niet. Het is alsof je oog in oog staat met een organisme uit een pas ontdekte aardlaag, uit een ander tijdvak. Een prachtige vondst van een paleontoloog, die je in een wonderkamer mag aanschouwen..
Haar beelden hebben een grote uitdrukkingskracht, ze trekken aan en stoten af, het gruwelijke en het tedere gaan hand in hand. Door het vaak grote volume verhoudt de kijker zich ook lichamelijk met het beeld.
Tegenwoordig zoomt het werk thematisch in naar microscopisch niveau en wordt het tevens abstracter en minder letterlijk te herleiden naar een bepaalde dierlijke of plantaardige oorsprong. Deze ontwikkeling wordt ingegeven door de kennismaking in 2014 met een nieuwe techniek, het machinaal borduren.
Op uitnodiging van het TextielMuseum in Tilburg wordt Korstanje gevraagd een beeld te maken voor de collectie. De fijne techniek van het borduren nodigt uit om het thema groei en verval dit keer onderhuids te onderzoeken. Ze start op de borduur-afdeling een onderzoek op naar virussen, bacteriën en kankercellen en zet dit om in borduurwerk. Uiteindelijk wordt er gekozen om een patroon geënt op het influenzavirus te borduren op een oud roestig zeildoek wat geïncorporeerd werd in een holle sculptuur van karton.
De beelden hebben er nu een dimensie bijgekregen door het grovere materiaal te combineren met een fijner dradenweefsel. Hoewel Korstanje altijd al fijnere bewerkingstechnieken toepaste op haar beelden, worden de werken nu letterlijk nog dichter op de huid gemaakt. De vrouwelijke factor van de fijne draadtechniek wordt toegevoegd aan het construerende zwaardere werk.
In 2015 vervolgt Korstanje haar onderzoek naar traditioneel handwerk in India, waar ze o.a. de Kantha borduurtechniek bestudeert. De verworven vaardigheden past ze toe in een nieuwe werkwijze.
In 2016 woont en werkt Korstanje een heel jaar in New York. In een atelier zonder geavanceerde machines of gereedschap, kwam het onderzoek naar handwerk in India goed van pas. Zoals gebruikelijk , werkt ze veel met karton en papier-maché, wat samen met andere voorwerpen verwerkt word tot vrije associaties bij de dagelijkse ervaringen in de stad.
Op Manhattan en in Brooklyn bezoekt ze plaatsen waar water en land elkaar ontmoeten. Ze zoekt het spanningsveld op, waar natuur en door de mens gemaakte constructies elkaar ontmoeten en langzaam vergaan door de elementen en de tijd. Zo baseert ze een aantal werken op de instortende houten pieren en de eroderende bruggen met enorme roestgaten.
Terug in Nederland in het eigen atelier borduurt ze vormen gebaseerd op schimmeldraden, die vergelijkbaar met het netwerk van paddenstoelen, uit de grond opkomen. De sculpturen die in deze periode ontstaan, dienen als basis voor een residency, eind 2017 bij MIET AIR in Beers, waar kunstenaars het totale proces van het traditionele cire-perdue bronsgieten onder de knie kunnen krijgen.
De met deze techniek ontstane bronzen vormen verwerkt Korstanje vervolgens in sculpturen die geleidelijk aan, op dezelfde manier als schimmels, organisch verder groeien. Ze vormen een onderdeel van een groter geheel, afhankelijk van de ouder ogende drager. Korstanje maakt hiermee een verrassende stap. Het traditionele materiaal brons, doorgaans gebruikt om een beeld van vergankelijk materiaal te bestendigen voor de eeuwigheid, is slechts onderdeel van de sculptuur, waar karton toch weer de drager is. Ze vormen samen een biotoop, vergankelijkheid en eeuwigheid, samengebonden in co-existentie.
Het Stedelijk Museum Kampen heeft met deze tentoonstelling een primeur in Nederland, waarin veel nieuwe werken zijn te zien, die zijn ontstaan uit Korstanjes nieuw verworven vaardigheden en werkwijzen.
Maartje Korstanje (Goes 1982) studeerde aan de Akademie voor Kunst en Vormgeving / St. Joost, Breda en het Sandberg Instituut in Amsterdam (MFA). Ze was één van de winnaars van de Prix de Rome in 2007, deed residency programma’s bij Kunsthuis SYB (2007), IBB Curacao, (2008), het Europees Keramisch Werk Centrum (2013), Calcutta Art & Research Foundation, India (2015) en International Studio & Curatorial Program New York (2016). In 2014 werd ze genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunstprijs. Haar werk is gepresenteerd in groepstentoonstellingen in onder andere GEM, Den Haag, Museum de Pont, Tilburg, Hudson Valley Center for Contemporary Art, New York, ISCP, New York en Marc Straus Gallery, New York. Ze had solotentoonstellingen bij onder andere Upstream Gallery, de Vleeshal, Zeeuws Museum, Museum Jan Cunen en het Groninger Museum. / Alle werken in de tentoonstelling zijn ontstaan met genereuze steun van het Mondriaan Fonds.
Routebeschrijving Stedelijk Museum Kampen: Het Stedelijk Museum Kampen is zowel met het openbaar vervoer als met de auto goed bereikbaar. / Adres: Oudestraat 133, 8261 CK Kampen
# meer informatie op website stedelijk museum kampen
# meer informatie op website maartje korstanje
Maartje Korstanje
Unexpected Guests
15 december 2018 t/m 3 februari 2019
Voormalige Synagoge Kampen
# expo maartje korstanje
Unexpected Guests / sculptures
# fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Dutch Landscapes, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Maartje Korstanje, Natural history, Sculpture, Spurensicherung
Bettina Röhl über ihre letzten gemeinsamen Jahre mit ihrer Mutter Ulrike Meinhof
Brauchte die Bundesrepublik die Revolte von 68? Ist 68 gar das Jahr einer „Neugründung“ der heutigen Bundesrepublik? Die APO-Bewegung – und ihre „Speerspitze“, die RAF – ist das wohl meist beschriebene Thema der neueren politischen Geschichte des Landes. Mit bisher unbekannten Fakten und den Stimmen neuer Zeitzeugen unterlegt, liefert Bettina Röhl, die als Kind die Gründung der RAF hautnah miterlebte, eine spannende Analyse und erzählt die scheinbar bekannte Geschichte neu. Bei ihren Recherchen fand Bettina Röhl zahlreiche bisher unveröffentlichte Briefe, Dokumente und Fotos, die den Leser die damalige Zeit hautnah miterleben und nachvollziehen lassen.
Bettina Röhl wurde 1962 in Hamburg geboren, wo sie 1982 Abitur machte. 1986 begann sie neben ihrem Studium der Geschichte und Germanistik ihr Volontariat bei der Zeitschrift TEMPO. Sie arbeitete für Spiegel TV, Welt online, Cicero, Wirtschaftswoche und viele andere Medien und veröffentlichte zahlreiche Buchbeiträge. 2001 wurde sie mit ihren Veröffentlichungen zu Joschka Fischers Gewaltvergangenheit in stern und BILD bekannt. Nach „So macht Kommunismus Spaß“ ist „Die RAF hat euch lieb“ ihr zweites historisch-biographisches Buch über die linke Geschichte der Bundesrepublik.
Bettina Röhl
„Die RAF hat euch lieb“
Die Bundesrepublik im Rausch von 68
Eine Familie im Zentrum der Bewegung
Gebundenes Buch mit Schutzumschlag,
640 Seiten,
13,5 x 21,5 cm mit 16 S. Bildteil
ISBN: 978-3-453-20150-7
€ 24,00
Verlag: Heyne Verlag
Erschienen: 10.04.2018
Sprache: Deutsch
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, Archive Q-R, Art & Literature News, BIOGRAPHY, Galerie Deutschland, Protests of MAY 1968, Spurensicherung
Das Museum der zerbrochenen Beziehungen: Was von der Liebe übrig bleibt – Geschichten und Bilder.
Olinka und Dražen waren mal ein Paar. Irgendwann waren sie es aber nicht mehr. Zum Liebeskummer gesellte sich bei ihnen eine unangenehme Frage: Wer kriegt was?
Es gab Sachen, die eine Art Souvenir ihrer Beziehung waren, und da wurde es schwierig. Man will ja nichts im Regal haben, das einen jeden Tag an das Scheitern erinnert. Wegschmeißen? Geht nicht. Behalten? Würde das nicht immer wieder wehtun?
Die beiden fanden eine Lösung: Sie machten ein Museum auf.
Das Museum of Broken Relationships in Zagreb ist inzwischen weltbekannt. Mittlerweile zeigt es auch in einer Wanderausstellung rund um den Globus und einer Filiale in Los Angeles Relikte vergangenen Glücks und erzählt die dazugehörigen Geschichten.
Unter den Exponaten sind keine getrockneten Rosen, kaum Briefe. Kein Ring. Was von einer Beziehung übrig Draen Grubiic, Olinka Vitica blieb, ist beispielsweise ein türkisblauer Aschenbecher voller Zigarettenstummel.
Dazu schreibt die Person aus Köln, die ihn abgegeben hat: «Häufig wurde ich nachts wach und er lag nicht neben mir. Mein Ex-Freund fand oft keinen Schlaf, saß er stundenlang im Dunkeln auf dem Balkon, hörte Musik und rauchte. Nach unserer Trennung habe ich es nie geschafft, den Aschenbecher ein letztes Mal zu leeren, geschweige denn, ihn vom Balkon zu verbannen. Ich rauche nicht.» Die Geschichten zu den Exponaten liest man mit dem Gefühl, heimlich in fremden Tagebüchern zu blättern, doch man spürt, wie sich Neugier in Mitgefühl verwandelt. – Ein Geschenkbuch und Coffee-Table-Book der nie dagewesenen Art, mit vierfarbigen Fotos und ganz viel Herz.
Olinka Vištica und Dražen Grubišić, beide geboren im Jahr 1972, sind heute mit neuen Partnern glücklich. Vištica ist Unternehmerin. Sie hat eine eigene Produktionsfirma für Dokumentar- und Animationsfilme. Grubišić ist Grafiker und Produktionsdesigner.
Olinka Vištica, Dražen Grubišic:
Das Museum der zerbrochenen Beziehungen
Was von der Liebe übrig bleibt –
Geschichten und Bilder
Verlag: Rowohlt
Erscheinungstermin: 24.01.2018
128 Seiten
ISBN: 978-3-498-07068-7
Aus dem Englischen von Marcus Gärtner
Die Originalausgabe erschien 2017 unter dem Titel
«The Museum of Broken Relationships» bei
Grand Central Publ. Book/Hachette Book Group Inc., New York.
Deutsche Erstausgabe
1. Auflage Februar 2018
Copyright © 2018 by Rowohlt Verlag GmbH,
Reinbek bei Hamburg
Copyright © 2017 by Olinka Vištica & Dražen Grubišicc
Innengestaltung Daniel Sauthoff
Satz Abril OTF (InDesign) im Verlag und bei
Pinkuin Satz und Datentechnik, Berlin
Lithografie Cleeves Reprotechnik, Hamburg
Druck und Bindung CPI books GmbH, Leck, Germany
Hardcover €15,00
new books
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, - Book Stories, - Objets Trouvés (Ready-Mades), Archive G-H, Archive U-V, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Spurensicherung
Christian Boltanski creëert een nieuwe compositie in de Oude Kerk. Boltanski plaatst verschillende monumentale installaties om te speculeren over de vraag wat er gebeurt nadat ons leven ten einde is gekomen (NA).
Op de zerkenvloer ontwierp de kunstenaar een landschap van tombes die vanaf de graven verrijzen. Dit werk creëert een nieuw perspectief en maakt een architectonische laag zichtbaar die onze aandacht op onze voorgangers vestigt. Zelf kun je ook bijdragen aan de tentoonstelling.
In een eigentijdse biechtstoel fluister je een aantal namen van mensen die in de Oude Kerk begraven liggen. Een opname van het gefluister wordt in de weken die volgen afgespeeld in het koor. Na verloop van tijd vormt al het gefluister bij elkaar een uitgebreid muzikaal panorama dat blijft bestaan als een immateriëel onderdeel van de Oude Kerk.
Boltanski is van mening dat zijn werk herhaalbaar is en, net als muzikale composities, keer op keer kan worden uitgevoerd, ook wanneer de componist er niet meer is.
Gefascineerd door collectieve herinneringen, vergankelijkheid en het verstrijken van tijd, ontwikkelde Christian Boltanski (Parijs, 1944) een indrukwekkend oeuvre van sculpturen, films en installaties die deze onderwerpen direct of indirect aan de orde stellen.
NA – Christian Boltanski
Curator: Jacqueline Grandjean
24 november 2017 t/m 29 april 2018
Oude kerk, Oudekerksplein (wallen), Amsterdam
Prijs: 10 euro (museumkaart, vrienden van de oude kerk, icom card, I Amsterdam city card, stadspas vrij entree)
Openingstijden: dagelijks 10 – 18 uur m.u.v. zondag 13 – 17:30 uur
Oude Kerk
Oudekerksplein 23
Amsterdam
020 625 8284
# Meer info op website oude kerk amsterdam
art exposition
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Spurensicherung
De internationaal bekroonde kunstenaar Fiona Tan (Indonesia, 1966) is een goede bekende van museum De Pont, waar ze in 2003 haar eerste grote tentoonstelling in Nederland kreeg en ook ruim vertegenwoordigd is in de collectie.
Haar tweede tentoonstelling in Tilburg, in de onlangs geopende nieuwe vleugel van het museum, biedt de bezoeker een meeslepende audiovisuele ervaring. Hier is de tweedelige installatie Ascent te zien die Tan maakte in opdracht van het Izu Photo Museum in Shizuoka, Japan. Ascent is samengesteld als een montage van meer dan 4000 foto’s van de berg Fuji die werden aangeleverd door het publiek of geselecteerd uit de collectie van het Izu Photo Museum.
Geen berg is zo vaak gefotografeerd als de Fuji: van alle kanten, van dichtbij, van veraf en van boven, op elk moment van de dag en in elk jaargetijde. Vereerd als een god en ingezet als symbool van Japan als natiestaat heeft de vulkaan mythische betekenis. Mount Fuji is icoon én cliché, zoiets als molens en klompen voor Nederland.
Ascent is een bespiegeling over deze voor de Japanners zo bijzondere berg, maar ook een studie van de beeldcultuur en een eerbetoon aan de geschiedenis van zowel fotografie als film.
Tan combineerde de beelden met een fictief verhaal, waarmee de grens tussen stilstaand en bewegend beeld wordt verlegd en zij een uniek gebied blootlegt waar fotografie en film elkaar ontmoeten en een verbinding aangaan. Het verhaal, waarin de klim naar de top van de berg weerklinkt, zigzagt tussen vertelling en geschiedenis, van westers imperialisme tot hedendaags toerisme, van de beginjaren van de fotografie tot de huidige tijd. Behalve de film omvat de tentoonstelling in De Pont ook twee andere video installaties en daarmee verbonden werken op papier. The Changeling (2006) en Depot (2015) balanceren eveneens op de grens tussen stilstaande en bewegende beelden.
Fiona Tan:
Ascent
tot en met 11 juni 2017
Museum De Pont Tilburg
Wilhelminapark 1
5041 EA Tilburg
T 013 – 543 8300
# Meer informatie op website Museum De Pont Tilburg
february 2017
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, DICTIONARY OF IDEAS, Exhibition Archive, FDM Art Gallery, Photography, Spurensicherung
Waar ligt de grens tussen fantasie en werkelijkheid? Hoe onderscheid je droom van delirium, waan van wens, hallucinatie van inzicht? Op welke manier kan je onderzoeken of verbeelden wat zich ergens anders afspeelt? De tentoonstelling neemt, vertrekkend van de vele vragen rond psychose, hallucinatie en waan, twee eeuwen in ogenschouw. Niet om een historisch verhaal te vertellen, maar om uit die periode vijf eigenzinnige oeuvres te lichten die balanceren tussen kunst, kunde en wetenschap. J.J. Grandville, Gustav Mesmer, Gerard Heymans, Jean Perdrizet en Mathew Kneebone schiepen of brachten elk een ander universum in kaart en trachtten zo het ongrijpbare op hun eigen manier te vatten. Het zijn werelden waarin potloden wandelen, fietsen zweven, de afstand tussen twee evenwijdige lijnen variabel is, typemachines in contact staan met de overledenen en straatlichten stoppen met schijnen wanneer je er voorbijwandelt. Een andere wereld creëert passages: van deze naar de andere, tussen die andere onderling, en – misschien – ook van die andere terug naar deze wereld.
Een andere wereld
Laboratorium van waan en fantasie
22.10.16 – 28.05.17
Museum Dr. Guislain
Jozef Guislainstraat 43
B-9000 Gent
+32 (0)9 216 35 95
info@museumdrguislain.be
# meer informatie op website Museum Dr. Guislain
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, Exhibition Archive, Psychiatric hospitals, Spurensicherung
It was 47 years ago on July 16, 1969, that the Apollo 11 Mission to the moon with a Saturn-V rocket was launched. The astronauts Buzz Aldrin, Michael Collins and Neil Armstrong, the commander of this expedition, were those onboard. On July 24, eight days later, they landed safely in the Pacific. NASA chose Armstrong to be the first person on the moon, in part, because they believed Armstrong was a man lacking a large ego. Although he was actually a test pilot and a man of few words, he beautifully articulated several phrases regarding his experience on viewing planet Earth from the moon; some of which still impress today.
Given the current Zeitgeist, I consider his words crucial, while simultanuously retaining a poetic quality. To amplify this aspect of deep insight, as well as the emotions it invokes, I translated these words into French. The text is recited by Aurélie Camil. This work became the core of the musical composition, “That tiny pea”. Visual Artist Paul Bogaers added film images to the clip at a later stage.
“It suddenly struck me that that tiny pea, pretty and blue,
was the Earth. I put up my thumb and shut one eye,
and my thumb blotted out the planet Earth.
I didn’t feel like a giant.
I felt very, very small.”
– Neil Armstrong –
https://www.youtube.com/watch?v=0n38Jks9v04
Tom America: NeilAmstrong and Apollo 11
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, Spurensicherung, Tom America
Tribute to Hieronymus Bosch in Congo
Jan Fabre
Nog te zien t/m 18 september 2016
De wereldberoemde Belgische kunstenaar Jan Fabre (Antwerpen, 1958) maakte tussen 2011 en 2013 een serie monumentale ‘mozaïekpanelen’ onder de titel ‘Tribute to Hieronymus Bosch in Congo’.
De serie maakt deel uit van zijn kritische reflecties over het koloniale verleden van België, een thema dat sinds 2002 veelvuldig voorkomt in het werk van Fabre.
Beeldtaal Jheronimus Bosch: Tribute to Hieronymus Bosch in Congo is een symbolische verbeelding van de wreedheden en de absurditeit die Congo heeft ondergaan, gebruik makend van de beeldtaal uit de schilderijen van Jheronimus Bosch. Het beeld van elk mozaïekpaneel wordt gevormd door het toepassen van natuurlijk geruid iriserende prachtkever dekschilden . Het geeft ze een mysterieuze, onwerkelijks uitstraling, letterlijk en figuurlijk.
De werken van Jan Fabre maken duidelijk dat de beeldtaal van Jheronimus Bosch niets aan relevantie heeft verloren in de 500 jaar sinds zijn overlijden. Met de huidige generatie kunstenaars krijgt de beeldtaal van Bosch weer een nieuw publiek en een andere stem. Tegelijkertijd zijn deze werken van Fabre, met hun grote formaat en uniek materiaalgebruik, totaal anders dan het werk van Bosch zelf.
Bosch Grand Tour: Deze tentoonstelling maakt onderdeel uit van Bosch Grand Tour. Zeven vooraanstaande Brabantse musea presenteren in 2016 een hedendaags tentoonstellingsprogramma rondom Jheronimus Bosch. Laat u inspireren en verrassen tijdens een ontdekkingstocht langs actuele kunst, design en cultuur in ‘s-Hertogenbosch, Breda, Eindhoven en Tilburg.
Het Noordbrabants Museum
Verwersstraat 41
’s-Hertogenbosch
# meer info website Noordbrabants Museum
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Exhibition Archive, Jheronimus Bosch, Spurensicherung
Collected & edited
by Erik Kessels
and Joep Eijkens
Thanks to Ria van Dijk
For 80 years Ria has been bang on target. To mark this impressive milestone ‘in almost every picture #7’ is being re-released this year in the form of a special anniversary edition with eight new shots and an exhibition in Tilburg.
Ria van Dijk shot her first photo at the Tilburg fair in 1936 when she was 16 years old. It started at in Ria’s hometown of Tilburg, but throughout the years she followed the fair from town to town. It became a tradition and Ria continued shooting (guns and photos) year after year. And the bullseye is that Ria kept every single photo as if they were her trophies.
In 2008 Erik Kessels and Joep Eijkens collected Ria’s photographs in the book ‘in almost every picture #7’. In 2016 Ria returns to the fair, she will shoot on July 22nd her 80th photo at the opening of the Tilburgse Kermis. For the occasion, KesselsKramer and City Marketing Tilburg publish this celebratory updated edition of In almost every picture #7.
Colour / black & white,
155 x 200 mm, 136 pages,
soft cover.
ISBN 978-90-704784-5-2
KesselsKramer Publishing, 24,95 Euro
# Website KesselsKramer Publishing
# Website Brabants Licht met foto’s en artikel van Joep Eijkens
fleursdumal.nl magazine
More in: - Objets Trouvés (Ready-Mades), Art & Literature News, Joep Eijkens, Joep Eijkens Photos, Photography, PRESS & PUBLISHING, Spurensicherung
Podium / maandag 4 april 2016 / 20:00
Machines die denken
Waar staan we eigenlijk als het op Kunstmatige Intelligentie aankomt? Kom op 4 april met ons meedenken over machines die denken.
De komst van kunstmatige intelligentie is al decennialang een bron van fascinatie en angst. Zo luidde Stephen Hawking onlangs nog de noodklok dat het de ondergang van de mensheid kan betekenen: een scenario dat in talloze films al is uitgekomen. Ondertussen worden de ‘denkende machines’ steeds meer daadwerkelijk onderdeel van onze maatschappij – denk maar aan intuïtieve zoekmachines die snappen wat je bedoelt ook al zit je zoekopdracht bomvol spelfouten, of de agenda-app die je vertelt dat je eerder moet vertrekken voor je volgende afspraak omdat er file staat. Maar wat betekenen deze steeds slimmere machines voor ons?
John Brockman, oprichter van Edge.org (volgens The Guardian ‘de slimste website ter wereld’) , stelt ieder jaar één prangende vraag aan een selectie van ‘s werelds meest invloedrijke denkers.
Dit jaar vroeg hij: Hoe denk je over machines die denken?
Steven Pinker, Douglas Coupland, Brian Eno, Luc Steels, George Dyson, Max Tegmark, Nicholas Carr en 182 anderen gaven antwoord in de uitgave Machines die denken (maart 2016, Maven Publishing). Op 4 april gaan we in De Balie geïnspireerd door deze antwoorden gezamenlijk nadenken over machines die denken. Hoe kunnen we de talloze nieuwe mogelijkheiden interpreteren? Langs welke meetlat moeten we ze leggen? Welke denkfouten maken we hierbij? En hoe kunnen we intelligent omgaan met de risico’s? Kortom: hoe denken we over machines die denken?
Met o.a.
– Luc Steels (VUB Artificial Intelligence Lab)
– Fred Spier (senior lecturer Big History aan de Universiteit van Amsterdam)
– Thalia Verkade (De Correspondent, Rusland-researcher bij Zeppers)
John Brockman:
What to Think About Machines That Think.
Today’s Leading Thinkers on the Age of Machine Intelligence
ISBN:978 94 9184 582 6
HarperCollins Publishers Inc
576 p. – € 17,95
Machines die denken: Invloedrijke denkers over de komst van kunstmatige intelligentie
Onder redactie van John Brockman
Maven Publishing
Willem Fenengastraat 2L
1096 BN Amsterdam
Paperback | € 20 | ISBN 9789491845826
E-boek | € 10 | ISBN 9789491845901
De Balie
Kleine Gartmanplantsoen 10
Amsterdam, Netherlands
# meer info op website de balie
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, MONTAIGNE, Spurensicherung, The talk of the town
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature