Fleurs du Mal Magazine
In January 2014 I was informed that I had cancer.
However, Quicksand is not a book about death and destruction, but about what it means to be human.
I have undertaken a journey from my childhood to the man I am today, writing about the key events in my life, and about the people who have given me new perspectives. About men and women I have never met, but wish I had.
I write about love and jealousy, about courage and fear. And about what it is like to live with a potentially fatal illness.
This book is also about why the cave painters 40,000 years ago chose the very darkest places for their fascinating pictures. And about the dreadful troll that we are trying to lock away inside the bedrock of a Swedish mountain for the next 100,000 years.
It is a book about how humanity has lived and continues to live, and about how I have lived and continue to live my own life.
And, not least, about the great zest for life, which came back when I managed to drag myself out of the Quicksand that threatened to suck me down into the abyss. –
Henning Mankell (1948 – 2015)
# “Potent and evocative” – Nick Rennison, The Sunday Times
# “Quicksand, Mankell’s final book, is his most excoriating indictment of human folly… An extremely moving swansong.” – Jake Kerridge, Sunday Telegraph
# “Quicksand, a hybrid of essay and memoir, reflects knowledgeably on art, religion, childhood and the “final insensibility” that is our dying. Rarely has a writer contemplated the mystery of the end of life with such a wide-ranging curiosity.” – Ian Thomson, Evening Standard
Henning Mankell (1948-2015) became a worldwide phenomenon with his crime writing, gripping thrillers and atmospheric novels set in Africa. His prizewinning and critically acclaimed Inspector Wallander Mysteries continue to dominate bestseller lists all over the globe and his books have been translated into forty-five languages and made into numerous international film and television adaptations.
Henning Mankell
Quicksand
Paperback
Ed. Harvill Secker
Translated in English by Laurie Thompson
ISBN: 9781846559952
Henning Mankell:
Drijfzand.
Uit het Zweeds vert. Ceciel Verheij.
De Geus
ISBN: 9044534831
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Henning Mankell, Thrillers
Paul Valéry
(1871-1945)
Profusion Du Soir
Poème Abandonné . . .
Du soleil soutenant la puissante paresse
Qui plane et s’abandonne à l’oeil contemplateur,
Regard!… Je bois le vin céleste, et je caresse
Le grain mystéri-eux de l’extrême hauteur.
Je porte au sein brûlant ma lucide tendresse,
Je joue avec les feux de l’antique inventeur;
Mais le dieu par degrés qui se désintéresse
Dans la pourpre de l’air s’altère avc lenteur.
Laissant dans les champs purs battre toute l’idée,
Les travaux du couchant dans la sphère vidée
Connaissent sans oiseaux leur ancienne grandeur.
L’ange frais de l’oeil nu pressent dans sa pudeur,
Haute nativité d’étoile élucidée,
Un diamant agir qui berce la splendeur…
*
Ô soir, tu viens épandre un délice tranquille,
Horizon des sommeils, stupeur des coeurs pieux,
Persuasive approche, insidieux reptile,
Et rose que respire un mortel immobile
Dont l’oeil dore s’engage aux promesses des cieux.
*
Sur tes ardents autels son regard favorable
Brûle, l’âme distraite, un passé précieux.
Il adore dans l’or qui se rend adorable
Bâtir d’une vapeur un temple mémorable,
Suspendre au sombre éther son risque et son récif,
Et vole, ivre des feux d’un triomphe passif,
Sur l’abime aux ponts d’or rejoindre la Fortune;
-Tandis qu’aux bords lointains du Théâtre pensif,
Sous un masque léger glisse la mince lune…
*
… Ce vin bu, l’homme bâille, et brise le flacon.
Aux merveilles du vide il garde une rancune;
Mais le charme du soir fume sur le balcon
Une confusion de femme et de flocon…
*
-Ô Conseil!… Station solennelle!… Balance
D’un doigt doré pesant les motifs du silence!
Ô sagesse sensible entre les dieux ardents!
-De l’espace trop beau, préserve-moi, balustre!
Là, m’appelle la mer!… Là, se penche l’illustre
Vénus Vertigineuse avec ses bras fondants!
*
Mon oeil, quoiqu’il s’attache au sort souple des ondes,
Et boive comme en songe à l’éternel verseau,
Garde une chambre fixe et capable des mondes;
Et ma cupidité des surprises profondes
Voit à peine au travers du transparent berceau
Cette femme d’écume et d’algue et d’or que roule
Sur le sable et le sel la meule de la houle.
*
Pourtant je place aux cieux les ébats d’un esprit;
Je vois dans leurs vapeurs des terres inconnues,
Des deesses de fleurs feindre d’être des nues,
Des puissances d’orage d’errer a demi nues,
Et sur les roches d’air du soir qui s’assombrit,
Telle divinité s’accoude. Un ange nage.
Il restaure l’espace à chaque tour de rein.
Moi, qui j’ette ici-bas l’ombre d’un personnage,
Toutefois délié dans le plein souverain,
Je me sens qui me trempe, et pur qui me dédaigne!
Vivant au sein futur le souvenir marin,
Tout le corps de mon choix dans mes regards se baigne!
*
Une crête écumeuse, énorme et colorée,
Barre, puissamment pure, et plisse le parvis.
Roule jusqu’à mon coeur la distance doree,
Vague!… Croulants soleils aux horizons ravis,
Tu n’iras pas plus loin que la ligne ignorée
Qui divise les dieux des ombres où je vis.
*
Une volute lente et longue d’une lieue
Semant les charmes lourds de sa blanche torpeur
Où se joue une joie, une soif d’être bleue,
Tire le noir navire épuisé de vapeur…
*
Mais pesants et neigeux les monts du crépuscule,
Les nuages trop pleins et leurs seins copieux,
Toute la majesté de l’Olympe recule,
Car voici le signal, voici l’or des adieux,
Et l’espace a humé la barque minuscule…
*
Lourds frontons du sommeil toujours inachevés,
Rideaux bizarrement d’un rubis relevés
Pour le mauvais regard d’une sombre planète,
Les temps sont accomplis, les desirs se sont tus,
Et dans la bouche d’or, bâillements combattus,
S’écartèlent les mots que charmait le poète…
Les temps sont accomplis, les desirs se sont tus.
*
Adieu, Adieu!… Vers vous, ô mes belles images,
Mes bras tendent toujours insatiable port!
Venez, effarouchés, hérissant vos plumages,
Voiliers aventureux que talonne la mort!
Hâtez-vous, hâtez-vous!… La nuit presse!… Tantale
Va périr! Et la joie éphémère des cieux!
Une rose naguère aux ténèbres fatale,
Une toute dernière rose occidentale
Pâlit affreusement sur le soir spacieux…
Je ne vois plus frémir au mât du belvédère
Ivre de brise un sylphe aux couleurs de drapeau,
Et ce grand port n’est plus qu’un noir débarcadère
Couru du vent glacé que sent venir ma peau!
Fermez-vous! Fermez-vous! Fenêtres offensées!
Grands yeux qui redoutez la véritable nuit!
Et toi, de ces hauteurs d’astres ensemencées,
Accepte, fécondé de mystère et d’ennui,
Une maternité muette de pensées…
Paul Valéry poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive U-V, Valéry, Paul
Arthur Miller’s The Crucible on Broadway directed by Ivo van Hove
Now showing, Closes 17 Jul 2016
Arthur Miller’s The Crucible returns to Broadway in a new production directed by the acclaimed Belgian director Ivo van Hove. Set during the Salem witch trials of the 1690s, The Crucible is a timeless parable of morality, a scorching indictment of intolerance, and a central work in the canon of American drama.
Until an hour before the Devil fell, God thought him beautiful in Heaven.
With a stellar cast including Tony winner Sophie Okonedo (A Raisin in the Sun), Oscar nominee Saoirse Ronan (Brooklyn) and Ben Whishaw (Spectre), Arthur Miller’s landmark 1953 play mounts a much anticipated return to Broadway in Spring 2016. Acclaimed Belgian director Ivan van Hove (A View from the Bridge) is at the helm.
The Crucible is the story of a small, close-knit Puritan community whose lives are torn asunder by the climate of fear and suspicion that grows within them all as mass hysteria overtakes during a trial for witchcraft. By holding up a mirror to the panicked 1692 community, and bringing the strong moral purists to life, The Crucible allows us to look closer at the atrocities committed in the 1950s during the McCarthy era – transmitting a stark criticism of so-called morality that still resonates into today’s world.
Based on events that transpired in the now notorious town of Salem in 1692, the story unfolds as rumours begin to abound that witches may be living amongst the townsfolk. When the Reverend Parris finds his daughter ill, he becomes suspicious and questions his niece Abigail Williams about tales of her night-time forays in the forrest with other girls and Tituba, a servant in the town. Abigail refutes these stories, claiming to have been possessed by witches, begining a frenzied hunt to discover who else among them habour such secrets.
As tensions mount and accusations are layered upon everybody, it becomes clear that Abigail may be using her notoriety as a way to damn the devout John Proctor, her married ex-lover and implicate his wife, when she realises that their illicit affair will not be rekindled. But the consequences are not some part of a childish hoax, but very real, with the cost being the life of the accused.
Thrilling and insightful The Crucible is still a visceral and damning look at the nature of humanity and remains important today as we continue to be quick to publicly shame, whilst ignoring the hypocrisy of our own thoughts and actions.
Cast
Ben Whishaw as John Proctor
Sophie Okonedo as Elizabeth Proctor
Saoirse Ronan as Abigail Williams
Ciaran Hinds as Deputy Governor Danforth
Bill Camp as Reverend John Hale
Jim Norton as Giles Corey
Tavi Gevinson as Mary Warren
Jason Butler Harner as Reverend Parris
Tina Benko as Ann Putnam/Sarah Goode
Teagle Bougere as Judge Hawthorne
Michael Braun as Ezekiel Cheever
Jenny Jules as Tituba Thomas
Jay Ryan as Thomas Putnam
Ashlei Sharpe Chestnut as Susanna Walcott
Elizabeth Teeter as Betty Parris
Ray Anthony Thomas as Francis Nurse
Brenda Wehle as Rebecca Nurse
Erin Wilhelmi as Mercy Lewis
Creative
Written by Arthur Miller
Produced by Scott Rudin
Directed by Ivo van Hove
Set and Lighting Designer Jan Versweyveld
Costume Designer Wojciech Dziedzic
Original Score Philip Glass
Walter Kerr Theatre
Adres: 219 W 48th St,
New York, NY 10036, Verenigde Staten
Capacity: 975
Opened: 1929
Designed by Herbert J. Krapp and erected by the Shubert family, this venueoOpened originally as The Ritz Theatre in 1921, taking only 60 days to build (a New York record for the time) and is still today one of the smaller venues in the district with less than 1,000 seats. It has undergone various changes as a radio and tv station from 1943 to 1965, a children’s film theater and finally reopened as a theatre in 1990, named for the eminent critic and playwright.
# More information on website thecrucibleonbroadway.com
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Arthur Miller, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Philip Glass, THEATRE
Nobelprijswinnaar Imre Kertész (1929 – 2016) overleden.
Imre Kertesz is op 31 maart 2016, op 86-jarige leeftijd, overleden in zijn geboorteplaats Boedapest. De Hongaarse schrijver kreeg in 2002 de Nobelprijs voor de Literatuur.
Kertész werd in 1944 (hij was toen 14 jaar) door de Duitsers vanwege zijn Joodse afkomst naar het concentratiekamp Auschwitz gebracht. Van daar werd hij naar het concentratiekamp Buchenwald overgebracht. In 1945 werd Kertész uit dat laatste kamp bevrijd.
Na de oorlog werd hij schrijver en vertaler van onder meer Canetti, Freud en Nietzsche. De Holocaust staat centraal in Kertész’ eigen werk. Tot zijn belangrijkste boeken behoren ‘Onbepaald door het lot’ en ‘Kaddisj voor een niet geboren kind’.
Kertész stelde vragen die in Hongarije niet op prijs werden gesteld: “Ook tien jaar na de val van het communisme is er nog geen solidariteit ontstaan met de vermoorde Hongaarse joden. Onlangs had een naaste medewerker van premier Orbán het weer eens over het `Jodenvraagstuk’.”
Beknopte biliografie
Kaddisj voor een niet geboren kind. Vertaling: Henry Kammer, 1994. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Onbepaald door het lot. Vertaling: Henry Kammer, 1995. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Het fiasco. Vertaling: Henry Kammer, 1999. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Ik, de ander. Vertaling: Henry Kammer, 2001. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Dagboek van een galeislaaf. Vertaling: Henry Kammer, 2003. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Sporenzoeker. Vertaling: Henry Kammer, 2004. Uitgever Van Gennep, Amsterdam.
Liquidatie. Vertaling: Mari Alföldy, 2004. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
(Met Péter Esterházy:) Een verhaal, twee verhalen. Vertaling: Robert Kellermann en Henry Kammer, 2004. Uitgever De Arbeiderspers, Amsterdam.
De verbannen taal. Vertaling: Mari Alföldy, 2005. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
De samenzwering. Vertaling: Henry Kammer, 2005. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
Dossier K. Een onderzoek. Vertaling: Mari Alföldy, 2007. Uitgever De Bezige Bij, Amsterdam.
In memoriam Imre Kertész (1929 – 2016)
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DEAD POETS CORNER, In Memoriam, Kertész, Imre
Internationaal literatuurfestival Utrecht wijzigt koers
Literatuurfestival City2Cities wordt ‘ILFU’
21 – 23 april 2016 | Postkantoor Neude, Utrecht
In april vindt de eerste editie van het International Literature Festival Utrecht (ILFU) plaats. Het evenement is de opvolger van wat voorheen ‘City2Cities’ heette. Van donderdag 21 tot en met zaterdag 23 april presenteert het ILFU het beste wat de internationale romankunst op dit moment te bieden heeft. Het ILFU 2016 is een samenwerking van Het Literatuurhuis en de Bibliotheek Utrecht.
De naamswijziging gaat samen met enkele wijzigingen in de programma-opzet.
Festivaldirecteur Michaël Stoker: ‘In de oude vorm leunde de festivalprogrammering sterk op de twee themasteden zoals Parijs, Krakau, Dublin of Boedapest. Deze insteek leverde veel verrassende ontmoetingen op met vaak nog onbekende auteurs. Maar het zorgde er ook voor dat de ruimte voor schrijvers van andere nationaliteiten die op dat moment de literaire actualiteit beheersten, beperkt was. Tijdens de lustrumeditie in 2015 hebben we daarom al geëxperimenteerd met een nieuwe invulling, wat optredens opleverde van bijvoorbeeld Michel Houellebecq en Nick Cave. Vanaf dit jaar gaat het roer definitief om.’
De basis van het ILFU-programma bestaat uit een top selectie van schrijvers uit binnen- en buitenland die een boek en soms een heel oeuvre schreven dat momenteel grote belangstelling krijgt of verdient. Stoker: ‘Dit betekent per se niet dat het ILFU een afspiegeling is van de bestsellerlijsten. Het betekent wel dat we over de hele wereld zoeken naar werken, in het bijzonder romans, met impact; boeken die een hoofdrol spelen op het literaire wereldtoneel. Bijvoorbeeld door een controversieel thema bespreekbaar en invoelbaar te maken of vanwege een gewaagde experimentele vorm die de grenzen van het genre oprekt. Alles bij elkaar laat de ILFU-selectie zien wat de roman als kunstvorm nog vermag in de moderne werkelijkheid die sneller verandert dan dat het duurt om een boek te lezen, laat staan te schrijven.’
Naast de officiële festivalselectie richt het ILFU zich jaarlijks op de literatuur uit een regio of stad die vanwege politieke of economische redenen in de belangstelling staat. Stoker: ‘Literatuur is als geen andere kunstvorm in staat ons beeld van de alledaagse werkelijkheid te becommentariëren en te nuanceren. Tijdens enkele programmaonderdelen zoomen we in op één plek op de wereld die we vooral kennen uit de journalistieke berichtgeving en bekijken deze door de ogen van schrijvers. We verleggen de focus van feiten naar verhalen en onderzoeken de literaire geschiedenis van een regio: welke schrijvers en meesterwerken heeft ze voortgebracht? En wat hebben die ons te zeggen over wat er nu gebeurt?’
De ILFU-selectie: Tijdens het International Literature Festival Utrecht ontmoet je schrijvers uit binnen- en buitenland die een boek en soms een heel oeuvre schreven dat een hoofdrol speelt op het literaire wereldtoneel.
Op vrijdag 22 april:
Connie Palmen, Zia Haider Rahman, Michael Muhammad Knight, Hagar Peeters, Sunjeev Sahota, Nell Zink en Meena Kandasamy
Op zaterdag 23 april:
Laurent Binet, Jonathan Coe, Reif Larsen, Tonnus Oosterhoff, Renata Adler, Kim van Kooten en Griet Op de Beeck
Zowel de ILFU-selectie als de inhoud van de andere programmalijnen wordt de komende maand bekendgemaakt. De kaartverkoop voor het festival via www.ilfu.nl
Iconisch voormalig postkantoor als festivalpodium: De schrijversoptredens, interviews, filmbewerkingen en andere literaire programma’s vinden verspreid over drie festivalavonden plaats in het Postkantoor op de Neude. In de volksmond is het iconische gebouw al bekend als de ‘Bibliotheek Neude’, aangezien het gebouw over twee jaar wordt verbouwd tot Centrale Bibliotheek. Als vooruitwijzing naar deze verhuizing is de Bibliotheek Utrecht partner van het ILFU 2016.
Het ILFU 2016 is een productie van Het Literatuurhuis in samenwerking met de Bibliotheek Utrecht.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Literary Events, Peeters, Hagar, The talk of the town, THEATRE
Hij merkte dat zijn linkerhand weer begon te trillen. Hij zou het zekere voor het onzekere kunnen nemen en met zijn rechterhand kunnen gooien, maar hij wilde dat de andere hand in conditie was. Hij mikte. Het mes viel plat in het zand. De mannen mompelden verbaasd. Ze hadden gehoord dat Kaffa vandaag al van Azurri verloren had. Dat had de slager hun in geuren en kleuren verteld. Maar twee keer? Onbegrijpelijk. De laatste jaren was Kaffa niet te verslaan geweest. Nu zagen ze met eigen ogen hoe hij haperde.
De slager lachte. Hij rook de overwinning. Twee keer winnen zou hem zeker de kampioenstitel opleveren. Hij snauwde Kaffa toe dat hij het mes wilde houden als hij zou winnen. Kaffa reageerde niet. Hij wilde zijn mes niet afstaan, maar hij begreep dat hij het toch niet kon houden als de ander het hem zou afnemen. Er zou ruzie volgen. Na de vechtpartij met Elysee had hij daar helemaal geen zin meer in. De slager mikte nauwkeurig en wist weer een stuk land aan het zijne toe te voegen. Ook bij zijn volgende beurt miste Kaffa. Zijn hand trilde heftiger dan ooit. Voor Azurri was het een koud kunstje het spel te beslissen. Met de laatste slag haalde hij al het land binnen dat zijn vijand nog over had. De slager knipte het mes dicht en stak het in zijn zak. Hij keek triomfantelijk rond. Kaffa voelde woede in zich opkomen maar zei niets. Hij beheerste zich. Dit was al het tweede mes dat hij vandaag aan de slager had verspeeld.
Het volk ging terug naar de caféhof. Ze lieten hem alleen. De slager was uitermate vrolijk. Hij had die gek onttroond. Daar moest op gedronken worden. Hij riep naar de meid dat ze een rondje voor het hele café moest laten aanrukken. Kaffa zag dat Jacob Ramesz, die het spel vanaf een afstand had gevolgd, misprijzend zijn hoofd schudde en terugliep naar zijn kot. Jacob begreep er nu helemaal niets meer van. Hoe Kaffa zich had laten inmaken door de slager. Als hij zich niet goed voelde, had hij het spel toch kunnen uitstellen? Dat gebeurde wel vaker. Kaffa leek ondersteboven van de afgelopen dag op het plein. Gemeen van de slager om daar profijt uit te halen. Zo was die man nu eenmaal. Omdat het avond werd, trok Jacob zijn vrouw overeind uit haar stoel, nam haar in zijn armen en droeg haar het huis in. Hij bezweek bijna onder de last, ook al was het mensje zo mager als een lat en licht als een vogel. Nu opoe Ramesz van het plein verdwenen was, achtte de zon de tijd gekomen om zich terug te trekken. Hij liet zich tot ver achter de daken zakken, waardoor het gras op het plein nog donkerder werd en het water in de pompbak zijn schittering verloor. Ook de mensen zagen er nu wat grauwer uit, alsof ze ontdaan waren van het beetje glans dat het leven hun gaf. Een paar mannen kalkten een kruis op de deur van de timmermanswerkplaats. Naar oud gebruik, waardoor iedereen wist dat in dit huis gerouwd werd. Zo werden de duivels en geesten geweerd, voor het geval die het ook op andere bewoners van dit huis begrepen hadden. Het kruis was eigenlijk helemaal niet nodig geweest. De timmerman rouwde niet om zijn zoon. Hij had hem al vergeten. En voor de duivel was hij niet bang. Daar was hij meestal te bezopen voor.
Ton van Reen: Landverbeuren (67)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature