Fleurs du Mal Magazine
Elsa von Freytag-Loringhoven
(1874 – 1927)
ONLY ADVENTUROUS ARE RICH
ONLY ADVENTUROUS ARE RICH –
RICH ARE ADVENTUROUS.
SOON AS IN STABLE
CULTURES’ TRADITIONS’ SECURITY
THEY
CEASE SO TO BE –
STAGNATIONGERM WORMS
UNDERGROUND PASSAGE
TO OBLIVION.
FLUX
LINDBERGH ONLY COULD SPRING
FROM OBSCURE VASTNESS’ REJUVENATED
VIRGIN SOILS’ FERTILE MIXTURE –
VITALY FOCED
TO EXPLORE ITSELF.
E.V.F.L
Elsa von Freytag-Loringhoven poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive E-F, Dada, Freytag-Loringhoven, Elsa von
The Sorrows of Young Werther (40) by J.W. von Goethe
MARCH 24.
I have tendered my resignation to the court. I hope it will be accepted,
and you will forgive me for not having previously consulted you. It
is necessary I should leave this place. I know all you will urge me to
stay, and therefore I beg you will soften this news to my mother. I am
unable to do anything for myself: how, then, should I be competent to
assist others? It will afflict her that I should have interrupted that
career which would have made me first a privy councillor, and then
minister, and that I should look behind me, in place of advancing. Argue
as you will, combine all the reasons which should have induced me
to remain, I am going: that is sufficient. But, that you may not be
ignorant of my destination, I may mention that the Prince of–is here.
He is much pleased with my company; and, having heard of my intention
to resign, he has invited me to his country house, to pass the spring
months with him. I shall be left completely my own master; and, as we
agree on all subjects but one, I shall try my fortune, and accompany
him.
APRIL 19.
Thanks for both your letters. I delayed my reply, and withheld this
letter, till I should obtain an answer from the court. I feared my
mother might apply to the minister to defeat my purpose. But my request
is granted, my resignation is accepted. I shall not recount with what
reluctance it was accorded, nor relate what the minister has written:
you would only renew your lamentations. The crown prince has sent me
a present of five and twenty ducats; and, indeed, such goodness has
affected me to tears. For this reason I shall not require from my mother
the money for which I lately applied.
MAY 5.
I leave this place to-morrow; and, as my native place is only six miles
from the high road, I intend to visit it once more, and recall the happy
dreams of my childhood. I shall enter at the same gate through which
I came with my mother, when, after my father’s death, she left that
delightful retreat to immure herself in your melancholy town. Adieu, my
dear friend: you shall hear of my future career.
MAY 9.
I have paid my visit to my native place with all the devotion of a
pilgrim, and have experienced many unexpected emotions. Near the great
elm tree, which is a quarter of a league from the village, I got out of
the carriage, and sent it on before, that alone, and on foot, I might
enjoy vividly and heartily all the pleasure of my recollections. I stood
there under that same elm which was formerly the term and object of my
walks. How things have since changed! Then, in happy ignorance, I sighed
for a world I did not know, where I hoped to find every pleasure and
enjoyment which my heart could desire; and now, on my return from that
wide world, O my friend, how many disappointed hopes and unsuccessful
plans have I brought back!
As I contemplated the mountains which lay stretched out before me, I
thought how often they had been the object of my dearest desires. Here
used I to sit for hours together with my eyes bent upon them, ardently
longing to wander in the shade of those woods, to lose myself in those
valleys, which form so delightful an object in the distance. With what
reluctance did I leave this charming spot; when my hour of recreation
was over, and my leave of absence expired! I drew near to the village:
all the well-known old summerhouses and gardens were recognised again; I
disliked the new ones, and all other alterations which had taken place.
I entered the village, and all my former feelings returned. I cannot,
my dear friend, enter into details, charming as were my sensations:
they would be dull in the narration. I had intended to lodge in the
market-place, near our old house. As soon as I entered, I perceived that
the schoolroom, where our childhood had been taught by that good old
woman, was converted into a shop. I called to mind the sorrow, the
heaviness, the tears, and oppression of heart, which I experienced in
that confinement. Every step produced some particular impression. A
pilgrim in the Holy Land does not meet so many spots pregnant with
tender recollections, and his soul is hardly moved with greater
devotion. One incident will serve for illustration. I followed the
course of a stream to a farm, formerly a delightful walk of mine, and
paused at the spot, where, when boys, we used to amuse ourselves making
ducks and drakes upon the water. I recollected so well how I used
formerly to watch the course of that same stream, following it with
inquiring eagerness, forming romantic ideas of the countries it was to
pass through; but my imagination was soon exhausted: while the
water continued flowing farther and farther on, till my fancy became
bewildered by the contemplation of an invisible distance. Exactly such,
my dear friend, so happy and so confined, were the thoughts of our good
ancestors. Their feelings and their poetry were fresh as childhood.
And, when Ulysses talks of the immeasurable sea and boundless earth,
his epithets are true, natural, deeply felt, and mysterious. Of what
importance is it that I have learned, with every schoolboy, that the
world is round? Man needs but little earth for enjoyment, and still less
for his final repose.
I am at present with the prince at his hunting lodge. He is a man with
whom one can live happily. He is honest and unaffected. There are,
however, some strange characters about him, whom I cannot at all
understand. They do not seem vicious, and yet they do not carry the
appearance of thoroughly honest men. Sometimes I am disposed to believe
them honest, and yet I cannot persuade myself to confide in them. It
grieves me to hear the prince occasionally talk of things which he has
only read or heard of, and always with the same view in which they have
been represented by others.
He values my understanding and talents more highly than my heart, but I
am proud of the latter only. It is the sole source of everything of our
strength, happiness, and misery. All the knowledge I possess every one
else can acquire, but my heart is exclusively my own.
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Kristofer Schipp
er & Petra Couvée # Aanstaande zondag in VPRO Boeken # 11.20 uur Ned 1 # zo 15 juni 2014
De bekende sinoloog Kristofer Schipper komt vertellen over zijn vertaling van Confucius. De gesprekken.
Schipper geeft de eerste volledige, rechtstreeks uit het klassiek Chinees gemaakte, Nederlandse vertaling van dit werk en voorziet het van een op de oude exegetische literatuur berustende toelichting.
De gesprekken – Confucius, vertaald door Kristofer Schipper: Sinoloog Rik Schipper vertaalde tot groot genoegen van veel lezers een paar taoistische meesterwerken.
Onlangs verscheen zijn vertaling van De Gesprekken van Confucius.
Ook te gast is Petra Couvée, slaviste en docente Nederlands aan de Staatuniversiteit van Sint-Petersburg.
Petra Couvée schreef samen met Peter Finn De zaak Zjivago: een spannend geschreven boek over een fascinerende periode uit de recente geschiedenis en over de roman Dokter Zjivago die de wereld op z’n kop zette.
De zaak Zjivago – Petra Couvee, Peter Finn:
Het is 1957. Dokter Zjivago van Boris Pasternak wordt in het Westen gedrukt en gebruikt als wapen in de Koude oorlog.
Maar waarom verboden de Russen het boek. Was dat wel zo’n handige politieke daad?
# Meer informatie website VPRO BOEKEN
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
Bachten de Kupe
Je kunt wel putten in de aarde vloeken
omdat gebeden schaars zijn en schuren
als zand, maar beter is het trots te zijn
omdat je ergens gebleven bent. Waar je
dolend wakker kunt worden uit gemelijk
genot, geschaakte dromen, verzakende
grenzen. Waar je een vogel van vele lentes
herkent als jezelf. Toen ik ontwaakte wist
ik loepzuiver weer hoe gisteren voor me
een meisje huppelend riep: “Een olm is
een iep! Een olm is een iep! Een olm is
een iep!” Het is hier niet druk, maar kijk:
hier loopt niet ieder in zijn eigen ochtend.
Bert Bevers
Verschenen in Ballustrada, jaargang 27, nummer 1-2, Terneuzen, 2013
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive A-B, Bevers, Bert
GeelZucht krijgt vijfde editie: Ook dit jaar gaat de poëzieploeg van GeelZucht er nog een keer tegenaan: de Tour de France verslaan in gedichten. Vanaf zaterdag 5 juli staat er dagelijks vanaf ten laatste 19.00 uur een kersvers gedicht over de etappe van de dag online. Het is reeds de vijfde editie van GeelZucht. De ploeg bestaat deze keer uit (van links naar rechts) Paul Rigolle, Frank Pollet, Patrick Cornillie, Bert Bevers en (niet op de foto) Fleur De Meyer.
Op donderdag 24 juli 2014 zal de voltallige GeelZuchtPloeg tijdens de rit van die dag (Pau-Hautacam) aanwezig zijn in de Openbare Bibliotheek van Sint-Niklaas, aan het Hendrik Heymanplein 3 aldaar. Daar en dan kan het publiek de rit over onder andere de Col du Tourmalet volgen, én bijwonen hoe de GeelZuchtPloeg met zijn vijven samen één gedicht schrijft. Ook dat is te bekijken, want het gedicht wordt geschreven met behulp van 5 laptops waarmee de dichters in één en hetzelfde document aan één en hetzelfde gedicht werken. Dat alles wordt live geprojecteerd, zodat elk woord, elke komma, doorhaling, verbetering op de voet te volgen is.
# Meer informatie op website Geelzucht
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Bevers, Bert, The talk of the town
Haipoes, nieuwe dichtbundel van Freda Kamphuis
Onlangs is de nieuwe haikubundel ‘Haipoes’ van Freda Kamphuis uitgegeven binnen het poëziefonds van Triona Pers in Houwerzijl.
Haipoes bevat 10 haiku’s over katten en andere dieren. Uitgever Dick Ronner heeft het bundeltje met de hand gedrukt van de Lectura. De vinylsnede op het omslag heeft (dubbeltalent: beeldend kunstenaar en schrijver) Freda Kamphuis speciaal voor deze bundel gemaakt.
in katzwijm
kat ligt op het dak
op en top een kat te zijn
zo lui als een zwijn
Haipoes is te bestellen via de link: http://www.zolderman.nl/triona/index.html
Haipoes meet 7 x 10 cm, telt 16 pagina’s en kost € 3,50.
# Meer informatie website Freda Kamphuis
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive K-L, Art & Literature News, Kamphuis, Freda
Herfst,
Laat mij nog even niet veranderen,
Laat mij nog even geen herhaling zien
Van: “Ouwe koek en net als vorig jaar en zie je wel dacht ik al.”
Van: “Dat zei ik vroeger al, het ligt aan de rest aan de anderen
Het is de schuld van de buitenwereld, ik heb altijd gelijk en de rest verandert.”
Laat mij nog even alles zien alsof het nieuw is, dat er nog geen naam voor is.
Laat mij nog even bedenken hoe het moet heten.
Laat mij nog even niet die oude man worden die alles al benoemd heeft.
Wil je alsjeblieft nog even wachten?
Ik wacht dan met je mee dan turen we samen naar de wereld.
En noemen we alles oneindig vaak omdat we nog niks kennen.
Omdat we nog even niet binnen hoeven te zijn.
Omdat we nog even niet elk jaar hetzelfde ritueel.
Omdat we nog even geen grijsheid zien
Omdat we alle kleuren kunnen bedenken.
We kunnen alles bekijken, als jij ons de kleuren teruggeeft.
Nog even geen dikke sokken zelfde verhalen weer die éne oom.
Nog even niet koud nog even geen oude gedachten herinneringen.
Nog even niet?
Esther Porcelijn
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Porcelijn, Esther
Sara Teasdale
(1884 – 1933)
Pain
Waves are the sea’s white daughters,
And raindrops the children of rain,
But why for my shimmering body
Have I a mother like Pain?
Night is the mother of stars,
And wind the mother of foam–
The world is brimming with beauty,
But I must stay at home.
Sara Teasdale poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Teasdale, Sara
Els en ik
He, kijk, zomaar een fotootje op het trottoir. Een pasfoto. Twee vrouwengezichten. ‘Els en ik’ valt nog net op de achterkant te lezen. Twee vriendinnen. Gewoon gemaakt tijdens een uitstapje. Tussen het winkelen door misschien. En misschien ook weer tijdens het winkelen verloren. Uit een portemonnee gevallen. Of toch weggegooid? “Ik zie Els niet meer zitten sinds die vakantie in Benidorm.” Nee, dan was het fotootje kapot gescheurd of gelijk in de vuilcontainer verdwenen.
Ik stel me voor dat de vrouw links Els is. Ze heeft een hardere uitstraling dan haar vriendin. Katteogen. Maar dat komt misschien ook door de mascara – als dat het is. Haar vriendin – laten we haar Lisa noemen – lijkt zich veel minder opgemaakt te hebben. Beiden hebben sproeten maar niet heus. Dat zijn vuile vlekjes, modderspatjes, schoenafdrukken van voorbijgangers.
Hoe oud zijn ze op deze foto? Net in de twintig? Dan zouden ze nu een jaar of veertig kunnen zijn, getrouwd, wie weet al weer gescheiden. Maar ze zijn nog altijd vriendinnen, denk ik. “Ben je dat mooie fotootje van toen kwijt geraakt? Wat jammer. Zullen we weer eens zo’n fotootje maken? Op het station heb je zo’n fotohokje met een gordijntje.”
En als ze uit het hokje komen en de nieuwe foto zien, moeten ze lachen. Want zo’n foto werkt als een spiegel. “Dan waren we vroeger toch wel knapper”, zegt Lisa. Maar ze heeft nog steeds de zachte mond en lichtblauwe ogen van toen.
Joep Eijkens
fleursdumal.nl magazine
eerder gepubliceerd op www.cubra.nl
More in: - Fotoalbum Joep Eijkens, - Objets Trouvés (Ready-Mades)
The Sorrows of Young Werther (39) by J.W. von Goethe
MARCH 16.
Everything conspires against me. I met Miss B–walking to-day. I could
not help joining her; and, when we were at a little distance from her
companions, I expressed my sense of her altered manner toward me. “O
Werther!” she said, in a tone of emotion, “you, who know my heart, how
could you so ill interpret my distress? What did I not suffer for you,
from the moment you entered the room! I foresaw it all, a hundred times
was I on the point of mentioning it to you. I knew that the S—-s and
T—-s, with their husbands, would quit the room, rather than remain in
your company. I knew that the count would not break with them: and
now so much is said about it.” “How!” I exclaimed, and endeavoured to
conceal my emotion; for all that Adelin had mentioned to me yesterday
recurred to me painfully at that moment. “Oh, how much it has already
cost me!” said this amiable girl, while her eyes filled with tears.
I could scarcely contain myself, and was ready to throw myself at her
feet. “Explain yourself!” I cried. Tears flowed down her cheeks. I
became quite frantic. She wiped them away, without attempting to conceal
them. “You know my aunt,” she continued; “she was present: and in
what light does she consider the affair! Last night, and this morning,
Werther, I was compelled to listen to a lecture upon my acquaintance
with you. I have been obliged to hear you condemned and depreciated; and
I could not–I dared not–say much in your defence.”
Every word she uttered was a dagger to my heart. She did not feel what a
mercy it would have been to conceal everything from me. She told me, in
addition, all the impertinence that would be further circulated, and how
the malicious would triumph; how they would rejoice over the punishment
of my pride, over my humiliation for that want of esteem for others with
which I had often been reproached. To hear all this, Wilhelm, uttered by
her in a voice of the most sincere sympathy, awakened all my passions;
and I am still in a state of extreme excitement. I wish I could find a
man to jeer me about this event. I would sacrifice him to my resentment.
The sight of his blood might possibly be a relief to my fury. A hundred
times have I seized a dagger, to give ease to this oppressed heart.
Naturalists tell of a noble race of horses that instinctively open a
vein with their teeth, when heated and exhausted by a long course, in
order to breathe more freely. I am often tempted to open a vein, to
procure for myself everlasting liberty.
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Goethe, Johann Wolfgang von
Guy de Maupassant
(1850-1893)
VOICI MON COMPLIMENT
En ce joyeux temps de nouvelle année
L’usage prescrit de faire un cadeau.
L’un donne une fleur bien vite fanée,
L’autre un souvenir oublié bientôt.
Moi si de mon coeur suivais la prière,
Perles à vos pieds viendrais apporter,
Mais la bourse, hélas ! est la conseillère
Qu’avant notre coeur il faut écouter.
J’aperçois partout sur vos étagères
Heureux souvenirs, mignons et coquets,
Le troupeau fleuri des choses légères,
Les petits bijoux et les grands bouquets.
Or, ma bourse est vide et mon coeur soupire :
Si même un bouquet voulais vous donner,
Serait si chétif qu’il vous ferait rire
Et que ne pourriez me le pardonner.
Ne puis vous offrir de ces fleurs qui brillent,
Jasmin, rose ou lys, belle dame, mais
Dans mon jardinet chantent et scintillent
Floraisons du coeur, quatrains et couplets.
Ceci j’ai cueilli, c’est fort peu de chose.
Cherchant plus avant autre trouverais
Peut-être, mon Dieu ? Las, mon coeur ?… Je n’ose
Que bien volontiers je vous offrirais.
Nuit de Noël, 1872
Guy de Maupassant poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Maupassant, Guy de
DICHTERS VOOR DE SLEGTE & POËZIEMARKT OP DE WAPPER ANTWERPEN
Zaterdag 14 juni 2014: Dichters voor De Slegte in Antwerpen
De Slegte Antwerpen heeft altijd al een warm hart gehad voor poëzie. Niet alleen heeft poëzie een bijzondere plaats in het antiquariaatsaanbod aan De Wapper. De Slegte Antwerpen was ook vaak een locatie voor interessante tentoonstellingen gewijd aan dichters en tal van manifestaties waarin poëten het hoogste woord voerden. In het verleden heeft De Slegte zelf ook dichtbundels uitgegeven.
Na het onverkwikkelijke Polare-avontuur is De Slegte terug van weggeweest. Hoe kan dat beter gevierd worden dan met een heus dichtersfeest? Op zaterdag 14 juni lezen tal van dichters voor en wordt er een boekenmarkt gehouden waarop poëzie centraal staat. Poëziecentrum kan natuurlijk niet ontbreken met een greep uit de eigen collectie en uiteraard de Poëziekrant. Andere standhouders zijn Uitgeverij P, Verloren Woorden (literaire t-shirts) en de bibliofiele uitgever DRUKsel.
DICHTERS VOOR DE SLEGTE & POËZIEMARKT OP DE WAPPER
Om te vieren dat De Slegte de Polarestorm heeft overleefd,lezen zaterdagnamiddag 14 juni een keure dichters voor op de Wapper.
Met optredens van o.a. Benno Barnard, Max Temmerman, Bert Bevers, Stijn Vranken, Laurence Vielle en Kurt De Boodt.
PRAKTISCH : Zaterdag 14 juni, 14u – 18u, vrije toegang – De Slegte, Wapper, Antwerpen – Een initiatief van De Slegte in het kader van Felix Poetry festival.
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Bevers, Bert, Literary Events
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature