Fleurs du Mal Magazine
Emily Dickinson
(1830-1886)
The First Lesson
Not in this world to see his face
Sounds long, until I read the place
Where this is said to be
But just the primer to a life
Unopened, rare, upon the shelf,
Clasped yet to him and me.
And yet, my primer suits me so
I would not choose a book to know
Than that, be sweeter wise;
Might some one else so learned be,
And leave me just my A B C,
Himself could have the skies.
Emily Dickinson poetry
kempis.nl poetry magazine
More in: Dickinson, Emily
Oscar Wilde
(1854-1900)
Impression Du Matin
The Thames nocturne of blue and gold
Changed to a Harmony in grey:
A barge with ochre-coloured hay
Dropt from the wharf: and chill and cold
The yellow fog came creeping down
The bridges, till the houses’ walls
Seemed changed to shadows, and S. Paul’s
Loomed like a bubble o’er the town.
Then suddenly arose the clang
Of waking life; the streets were stirred
With country waggons: and a bird
Flew to the glistening roofs and sang.
But one pale woman all alone,
The daylight kissing her wan hair,
Loitered beneath the gas lamps’ flare,
With lips of flame and heart of stone.
Oscar Wilde
Indruk van de ochtend
De Theems nocturne in blauw en goud
Werd tot een harmonie in grijs;
Een hooibark stak van wal op reis,
Oker van kleur: en kil en koud
Zocht van de bruggen af zijn pad
De gele mist, tot overal
Steen slechts een schim leek, en als ‘n bal
St. Paul’s hoog oprees uit de stad.
Wat dan ineens veel drukte bood
Was ‘t opstaan; ‘n koetsenrij bewoog
Zich voort door elke straat; er vloog
Een vogel ‘t glansdak op en floot.
Maar ‘n bleke vrouw geheel alleen,
Een dagglimp op haar vaal gezicht,
Liep talmend voort bij ‘t gaslamplicht,
De lip in vlam en ‘t hart van steen.
Vertaling Cornelis W. Schoneveld
Oscar Wilde: Impression Du Matin
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive W-X, London Poems, Wilde, Wilde, Oscar
.jpg)
BROODMANNEN, BROERS
De wind veegt door de smalle aren
en waait ze bijeen in schoven
vanaf de weg lijken het rijen mannen
die schouder aan schouder staan
altijd wachtend, tot het mes hen velt
mannen van tef, broodmannen
altijd wachtend, na ochtend, na avond
tot de mannen in de morgen met hun sikkels komen
Zingend komen de mannen aan
en hurken neer bij de mannen van tef
ze spreken hen aan als broers
Ze pakken hen zacht en strelend beet
en vellen hen in één slag
Doodstil liggen de mannen van tef op de akker
alsof de wind nooit met hen heeft gespeeld
stil, wachtend op de zachte hand van de vrouwen
die hen voor het dorsen samenbinden
‘s Avonds, als de oogst in bermen staat
klinken de stemmen van de mannen van tef
door tot diep in het dorp Lalibela
waar men hen met tevredenheid hoort zingen
Ton van Reen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten In 2007 verschenen onder de titel: De straat is van de mannen bij BnM Uitgevers in De Contrabas reeks. ISBN 9789077907993 – 56 pagina’s – paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes
Traumwald
Des Vogels Aug verschleiert sich;
er sinkt in Schlaf auf seinem Baum.
Der Wald verwandelt sich in Traum
und wird so tief und feierlich.
Der Mond, der stille, steigt empor:
Die kleine Kehle zwitschert matt.
Im ganzen Walde schwingt kein Blatt.
Fern läutet, fern, der Sterne Chor.
Christian Morgenstern
(1871-1914)
Hans Hermans Natuurdagboek
Poem Christian Morgenstern
Photos Hans Hermans
March 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive M-N, Christian Morgenstern, Expressionism, Hans Hermans Photos, Morgenstern, Christian
Esther Porcelijn
Gedicht voor het overgebleven ijsblokje
Zal ik je opeten of niet
In mijn mond nemen
En laten smelten
Op je kauwen tot brokjes
En de brokjes weer herkauwen
Tot je water bent
Doorslikken en voelen
Hoe je niet koud smaakt
Als dat had gekund
Je bent vergaan, drinken is valsspelen
Ik ben te laat
Esther Porcelijn gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: Porcelijn, Esther
Emily Dickinson
Verzamelde gedichten
Een statig huis met parkachtige tuin in het nog landelijke Amherst (Massachusetts, VS) vormde de ambiance waarin tussen 1855 en 1885 een van de opmerkelijkste dichterlijke oeuvres is ontstaan die er zijn. Emily Dickinson (1830–1886) schreef bijna 1800 gedichten en publiceerde er maar enkele. De volstrekt eigenzinnige inhoud van het werk, en daarbij haar teruggetrokken bestaan en onwil te publiceren, hebben na de verschijning van het verzameld werk geleid tot een stortvloed van biografische studies en interpretaties. Deze tweetalige uitgave van de grootste verzameling van Dickinsons gedichten in vertaling die ooit in Nederland verscheen, gaat vergezeld van een uitgebreid en kundig commentaar en een biografi sche schets door vertaler Peter Verstegen.
Deze nieuwe uitgave van Dickinsons Verzamelde gedichten bevat de Nederlandse vertaling van ruim de helft van haar poezie. Van de gedichten die ze in haar beste jaren schreef en in zelfgemaakte handschriftbundels bijeenbracht (1860-1864), is circa tweederde vertaald. Uit de eerdere uitgaven, Gedichten I (2005) en Gedichten 2 (2007), zijn alle vertalingen herzien en aangevuld met nieuw werk. Derhalve bevat dit boek veel nieuwe, niet eerder vertaalde gedichten. Het gaat nu, voor zover dit van vertalingen kan worden gezegd, om de definitieve tekst. De gebrekkige chronologie van de eerdere delen is in dit boek hersteld, zodat Dickinsons dichterlijke ontwikkeling te volgen is.
‘Er is mij geen poezie bekend, die zo weinig lijkt, en zoveel is.’ schreef Simon Vestdijk
Het moet Emily Dickinsons thematiek zijn die tijdloos is: ze schrijft zoals geen ander ooit heeft gedaan over pijn, hartstocht, (on)geloof, de dood, de natuur, verlangen, heel het palet van het menselijk tekort. Haar liefdesgedichten zijn de schrijnendste die ooit geschreven werden. De Verzamelde Gedichten van Dickinson zijn nu verschenen bij Van Oorschot.
Emily Dickinso: Verzamelde gedichten
Uitgeverij Van Oorschot Amsterdam
ISBN 9789028241718
Poezie, 960 pagina’s
€ 29,90
fleursdumal.nl magazine
More in: Dickinson, Emily
Avondmaal
bij het schilderij van Michael Triegel
Strak van zwartheid achterdoek. Of is het voorhang?
Wat zit hij daar te kijk in gillende stilte, aan een tafel
met mooi geplooid laken erover en ruimte voor
wel dertien man alleen. Zijn gezicht onbeschreven blad,
de haren eromheen lijken verse wondkorst als water
dat aan de randen van ruige sloten schoorvoetend ijs wordt.
Achter zijn rug onbekende steden vol verzonnen plattegrond,
gekneusde dromen, krimpende en ruimende einders.
Als beloning voor deugdzaam leven een kers, een erg rode.
Vrucht van paradijs naast lege glazen. Hij vraagt zich af
of je kunt stoppen met springen. Agnus Dei. Ontferm u.
De Heer zal bij u zijn in alle leegte.
(Verschenen in Brabant Literair, Den Bosch, 52ste jaargang, nummer 1, januari 2003)
Bert Bevers gedicht: Avondmaal
kempis.nl poetry magazine
More in: Bevers, Bert
Maartje Korstanje (photo fleursdumal.nl)
Museum De Pont:
De Meesters
vrijdag 10 juni 2011
14.00 – 16.00 uur
Freek Lomme in gesprek met:
Maartje Korstanje, beeldend kunstenaar
Geert Verbeke, richtte samen met zijn vrouw Carla de Verbeke foundation op
Hendrik Driessen, directeur museum De Pont
De meesters van de Leerling/Meester exposities van Kunstpodium T, gaan in gesprek met een professional en de zaal onder leiding van moderator Freek Lomme, bekend van Onomatopee, een podium voor internationale kunst en uitgeverij. Hij is ook gastcurator bij het Van Abbemuseum, schrijver en begeleidt en initieert talloze discussies over kunst.
De professionals zijn uitgenodigd op basis van hun expertise van verschillende deelgebieden die interessant zijn voor beginnend kunstenaars.
De bijeenkomsten zijn op de eerste plaats bedoeld voor jonge kunstenaars en studenten van de kunstacademies in Tilburg, Antwerpen, Rotterdam, Den Bosch en Utrecht. Andere geïnteresseerden kunnen zich aanmelden via Kunstpodium T, door een mail te sturen naar marleen@kunstpodium-t.nl met daarin ‘Aanmelden Meestergesprekken 10 juni’. De toegang is gratis voor museumbezoekers.
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, Maartje Korstanje
Dutch Politics
Dignity
Ajax is the new Dutch football champion. A few weeks ago there was a party on the Museum-square in Amsterdam, 160 injuries, over 300.000 euros damage to museums. Last Wednesday i went to visit the Gemeentemuseum in The Hague and on the way back about a 100 train travellers lost an hour thanks to a Feijenoord supporter who beat up the train-conductor.
These hooligans are all offspring of Henkie and Ingrid, as Geert Wilders calls them in his party program and not of Ali and Fatima who are probably far too busy being useless, as Wilders suggests is their main occupation.
If you don’t know what the PVV (Party for freedom) is about, here are a few statements by Wilders:
• Flooding The Netherlands for 30 years with Islamic voting cattle
• Tax on headscarves: ‘Headragstax’
• Disproportionate number of idle Muslim immigrants
• Mohammed had a brain tumor
The list is much longer. Moszkowitz (Wilders’ lawyer) claims that Wilders does not want to hurt Muslims in their human dignity, but looking at his statements he could have fooled me and he certainly fooled many a Muslim. Wilders is a disgrace to Holland, to its tradition of hospitality and tolerance. Immigration and a minimum level of cultural assimilation are serious issues that need to be addressed firmly, but not in the scummy, brawling PVV-way that serves no other purpose than Wilders’ megalomania.
(The current Dutch Government is a collaboration between PVV, CDA and VVD)
Melseke
May 31, 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: Melseke, Columns, The talk of the town
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
82
I grant thou wert not married to my muse,
And therefore mayst without attaint o’erlook
The dedicated words which writers use
Of their fair subject, blessing every book.
Thou art as fair in knowledge as in hue,
Finding thy worth a limit past my praise,
And therefore art enforced to seek anew,
Some fresher stamp of the time-bettering days.
And do so love, yet when they have devised,
What strained touches rhetoric can lend,
Thou truly fair, wert truly sympathized,
In true plain words, by thy true-telling friend.
And their gross painting might be better used,
Where cheeks need blood, in thee it is abused.
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets
Anton Eijkens
Vademecum van een liefhebber (03)
Gedenkwaardige herbergen
Pastorie Avila di Buia (Italië)
Hoe wisselvallig is het lot
op studieuze reizen.
Soms landt men aan in een woestijn,
soms ook in paradijzen.
Nog met de wierook in de neus
loofden wij ‘t goede leven,
ons vrome pelgrims transalpien
zo rijkelijk gegeven.
Gezegend zij het druivennat
dat onze dorst kwam lessen,
gezegend zij de Lieve Vrouw,
ons aller patronesse.
Gezegend zij Hilaire Belloc
die ons hart zeer verblijdde.
Weet gij nog, beste pastor, wat
wij unisono zeiden?
Wherever a catholic sun does shine
there is always laughter and good red wine,
at least I’ve always found it so:
Benedicamus Domino.
Hostellerie La Pomme d’Or – Oudenaarde (B)
Toen dit huis nog “Den Gouden Appel” heette,
heeft hier – zegt men – de schone Greet van York
op Vlaamse wijs, maar reeds met mes en vork,
konijn in Oudenaarder bier gegeten.
Dankzij de komst van ‘s Zonnekonings Garde
eet nu de burgerman in “La Pomme d’Or”
in een half Vlaams, half Waals aandoend décor
zijn Lapéreau à la Bière d`Audenarde.
Au Grand Zinc – Parijs
Voor wie het nog niet mochten weten:
niets is zo eenzaam als Parijs,
wanneer men er alleen moet eten.
De blanke oesters smaken grijs,
de vork blijft in de biefstuk steken,
‘t dessert is als antarktisch ijs.
Nog vóór de bittere tranen leken,
hoor je van Georges Brassens een lied,
waarbij je hart allicht moet breken:
‘Het zachtste vlees haalt het toch niet
bij ‘t vlees van jouw hals, lieve meidje,
waarvan ik weelderig geniet’.
Dan, meer dan ooit, geloof me, lijd je
aan eenzaamheid. Het gaat voorbij,
jawel, maar ‘t duurt toch wel een tijdje.
Anton Eijkens: Vademecum van een liefhebber (03)
wordt vervolgd
kempis.nl poetry magazine
More in: Brabantia Nostra, Eijkens, Anton
Esther Porcelijn
Misschien als ik dit stuk kleed
niet had afgescheurd in een spaanse bar
Aan dit stuk papieren kleed
Hadden mensen kunnen eten
Belangrijke heren, vergeten
Dat hun vrouwen thuis alleen zijn
Ze zouden tapas nemen
Inktvis met vele broden
Een goede laag om de rode
Wijn op te serveren
Gepraat zou er worden
Gesproken over verre landen
Over oorlog en politieke banden
Om hun huwelijk mee te verbloemen
Als hun liefdeloosheid
Zou zijn voldaan
Geen pap meer gezegd aan
De tafel van de heren
Dan zouden ze huiswaarts keren
Hun vrouwen slapen al, op hun plek ligt de hond
Esther Porcelijn gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive O-P, Porcelijn, Esther, Porcelijn, Esther
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature