Or see the index
Henk Hofland (1927 – 2016) was een Nederlandse journalist, columnist, essayist, romancier en schrijver.
Hofland ontving in 2011 de P.C. Hooft-prijs 2011 en werd in 1999 door zijn collega’s uitgeroepen tot de Nederlandse journalist van de twintigste eeuw. Henk Hofland schreef onder de naam H.J.A. Hofland, evenals onder de pseudoniemen S. (Samuel) Montag, K. van Hippel, H.W.S. Wuster en (eenmalig) Gronk.
Het bekendste journalistieke boek van Hofland was Tegels lichten (1972). Daarin behandelde hij zaken die de Nederlandse autoriteiten in de doofpot hadden proberen te stoppen, zoals de Greet Hofmansaffaire.
In 2011 ontving Henk Hofland de P.C. Hooftprijs voor zijn gehele oeuvre.
Op 21 juni 2016 overleed Henk Hofland thuis in zijn slaap.
Bibliografie Henk Hofland
Geen tijd (op zoek naar oorzaken en gevolgen van het moderne tijdgebrek), essay, 1955, Uitgeverij Scheltema en Holkema
Vakantie (over zakelijke en onzakelijke kanten van de moderne volksverhuizing), essay, 1957, Uitgeverij Amsterdam
Opmerkingen over de chaos, essay, 1964, Uitgeverij De Bezige Bij
Waarom verdedigen wij ons, essay, 1964, Uitgeverij Nijgh & van Ditmar
Tegels lichten. of Ware verhalen over de autoriteiten in het land van de voldongen feiten, beschouwing, 1972, Uitgeverij Bert Bakker[12]
Prolegomena tot een nieuwe mens- en dierkunde, beschouwing, 1974, Uitgeverij Contact
Betrekkelijke kleinigheden (waarin opgenomen Mens en dier), 1976, Uitgeverij Contact
Boven en onder de grond op Schiermonnikoog, overdenking, 1979, Uitgeverij Rap
Twee helden uit de jaren zeventig, essay, 1979, Uitgeverij Bert Bakker
Een teken aan de wand, beschouwing, 1983, Uitgeverij Bert Bakker
De weg naar Jalta en terug (aan de Zwarte Zee werd 40 jaar geleden Europa verdeeld), beschouwing, 1984, Uitgeverij NRC
Orde bestaat niet (en is verderfelijk), essays, 1985, Uitgeverij De Bezige Bij
Het kruiend wereldbeeld, reisverslagen, 1987, Uitgeverij De Bezige Bij
Persvrijheid in Nederland (nederigheid is erger dan censuur), Coornhertrede, 1988, Uitgeverij Coornhertstichting
We passeerden het vrijheidsbeeld, 1989, Uitgeverij Amsterdam
Over en weer, schrijversbrieven, 1989, Uitgeverij Contact
De alibicentrale, roman, 1990, Uitgeverij De Bezige Bij
De Jupiter, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De wording van het Wilde Oosten, columns, Uitgeverij Amsterdam
Nacht over Alicante, roman, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
Man van zijn eeuw, roman, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
Het diepste punt van Nederland, 1993, Uitgeverij De Bezige Bij
De draagbare Hofland, verzameld werk, 1993, Prometheus
De elite verongelukt, essays, 1995, Uitgeverij De Bezige Bij
De tijden van Sem Presser (The times of Sem Presser), voetnoot, 2000, Uitgeverij Amsterdam
Het voorgekookt bestaan, essay over techniek, Vermeerlezing 2002 – Uitgeverij Bèta Imaginations
De Hollandse metamorfose, essay/fotoboek, 2002, Uitgeverij De Verbeelding
Op zoek naar de pool (het beste van H.J.A. Hofland), verzameld werk, 2002, Uitgeverij De Bezige Bij
Cicero Consultants (een scenario), politieke roman, 2007, Uitgeverij De Bezige Bij
De grote stilte, overdenkingen, 2007, Uitgeverij Damon
Jean Tinguely, Beeldende kunst, 2007, Uitgeverij Waanders
Rederij Hofland (bootjes, karretjes en machines om zelf te maken), 2008, Uitgeverij De Bezige Bij
Dikker en platter (met foto’s van Roel Visser), 2011, Uitgeverij Bas Lubberhuizen
Onder pseudoniem S. Montag:
Het gevoel van Columbus en andere overpeinzingen, 1982, Uitgeverij De Bezige Bij
Overpeinzingen, 1983, Uitgeverij Querido
De alibicentrale (een sprookje voor bedriegers), 1990
De Zippo van ’14-’18, verhalenbundel, 1991, Uitgeverij De Bezige Bij
De kronieken van S. Montag, 2010, Uitgeverij De Bezige Bij
Onder pseudoniem K. van Hippel:
Nederland een eigen bom, pamflet, 1965, Uitgeverij De Bezige Bij
21 juni 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Art & Literature News, BOOKS. The final chapter?, DICTIONARY OF IDEAS, In Memoriam, MONTAIGNE
De kunstenaar en zijn muze: liefde, begeerte, desillusie en onontkoombare verbondenheid
Een onconventionele relatie tussen twee bijzondere mensen leidt hen naar de toppen van de roem, maar ook naar afgronden van ellende en vertwijfeling: van drank, opium en vooral wederzijdse afhankelijkheid. Het is de symbiotische relatie van een gedreven kunstenaar die alles – ook zijn eigen geluk en dat van anderen – opoffert voor de kunst, en een vrouw die haar bestaansrecht ontleent aan haar uitzonderlijke schoonheid, terwijl ze faalt in haar eigen artistieke ambities.
Lizzie geeft een levendig en panoramisch beeld van het bruisende Londen van de 19de eeuw, met zijn culturele elite, zijn bohémiens en zijn zelfkant. Hij biedt zowel kostuumdrama en ‘Gothic horror’ als erotische en indringende psychologische scènes. Het is een groots opgezet drama, van de allereerste ontmoeting in 1849 tussen het onbekende naaistertje en het aanstormende genie, tot aan diens dood als beroemde, maar eenzame weduwnaar in 1882.
Lizzie is een boeiende roman, die alle facetten van een man-vrouwrelatie toont, van prille liefde en begeerte, via wederzijdse ontrouw, vervreemding en desillusie tot aan het besef van absolute lotsverbondenheid.
Eva Wanjek is het pseudoniem waaronder twee auteurs van Uitgeverij Wereldbibliotheek hun krachten hebben gebundeld: de romanschrijver Martin Michael Driessen en de dichteres Liesbeth Lagemaat.
De pers over Lizzie:
‘Een samenwerkingsverband tussen Martin Michael Driessen en Liesbeth Lagemaat leidt tot een historische roman waarin kunstzinnige verhevenheid en de liefde het pijnlijk afleggen tegen de zelfdestructie. ****’ NRC Handelsblad
‘De auteurs hebben dit tranentrekkende, vuistdikke verhaal schittering opgebouwd. beelden trekken als een film aan je voorbij en laten je niet los. En al ben je broodnuchter, raak je door hun liefdesgeschiedenis die gedoemd is te mislukken, bedwelmd, en leest die in één gelukzalige roes uit.’ Baarnsche Courant
Een fragment uit: ‘Lizzie’
En als Miss Siddall maar lang genoeg in dit water ligt terwijl ik schilder, en vergeet waar ze is, dan krijg ik misschien juist de uitdrukking die ik zoek. Die van vergetelheid, van opgave, alsof ze op de wateren van de Lethe drijft. Misschien helpt een beetje laudanum. En ze is mooi genoeg om ook dan nog begeerlijk te zijn. Want dat is waarom het gaat. Ophelia moet in haar dood begeerlijk zijn. Want alleen dan is het tragisch dat niemand haar ooit zal beminnen.
Hij vroeg zich af wie van hen Miss Siddall als eerste bezitten zou. Ik niet, dacht hij, ze is zo kwetsbaar, daar zit je voor de rest van je leven aan vast. Hunt was te rechtschapen, die zou alleen met zijn wettige echtgenote naar bed gaan. En Deverell ook niet. Walter was idolaat van haar, maar hij was een ziek man. Het zou Dante wel zijn. Lizzie was Dante’s meisje.
Nog een fragment uit: ‘Lizzie’
Ik ben Rossetti,’ zegt hij en ik hoor zijn stem vertraagd, alsof hij weerkaatst wordt door een gewelf. ‘Mijn naam is Dante Gabriel Rossetti, u zult wel nooit van mij gehoord hebben. Ik ben dichter en schilder.
Er is een beweging, de Prerafaëlitische Broederschap… zo noemen we ons… waarvan ik de leider ben. En nu ik u heb gezien, wil ik u vragen…’
Als een mens ooit werd opgetild van de aarde, dan werd ik het, nu. Ik wist niet wat me overkwam. Maar ik wist wel wat ik nu wilde zeggen…
Ze glimlachte en reciteerde – bevangen, als iemand die onwennig op een bruiloft of uitvaart spreekt en bang is iets verkeerds te zeggen – twee van zijn eigen verzen, uit ‘The Blessed Damozel’:
I’ll take his hand and go with him
To the deep wells of light…
Hij knielde voor haar en kuste haar hand. Het was voor het eerst in haar leven dat een man voor haar knielde. Nu mocht en kon er niets meer gezegd worden.
In de deuropening draaide hij zich om. Ze zat nog steeds op haar stoel, haar ene hand op het tafelblad, blank en haast doorschijnend, als door een Hollandse meester geschilderd. Ze keek over haar schouder naar het beroete raam, dat nauwelijks licht doorliet, en scheen weer onbereikbaar, in haar eigen gedachten verzonken. Was ze zo, of poseerde ze? Wat het ook was, ze deed het goed.
Voordat Dante de deur weer sloot, maakte hij met zachte stem de strofe af:
As unto a stream we will step down,
And bathe there in God’s sight
Eva Wanjek:
Lizzie
paperback met flappen
15×23 cm.
464 pagina’s
ISBN 9789028426160
prijs € 24,95
Uitgeverij Wereldbibliotheek
Johannes Vermeerstraat 63, 1071 DN Amsterdam
Tel: 020 570 61 00
Fax: 020 570 61 99
E-mail: info@wereldbibliotheek.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: *The Pre-Raphaelites Archive, - Book News, Archive W-X, Lizzy Siddal, Rossetti, Dante Gabriel, Siddal, Lizzy
Literair tijdschrift De Gids bestaat 179 jaar. In die vele jaren heeft De Gids een cruciale bijdrage geleverd aan de Nederlandse letteren. Dat heeft De Gids alleen maar kunnen realiseren door met de tijd mee te bewegen. Elke tijd vraagt immers om een andere aanpak, een andere vorm.
Enkele jaren geleden is de subsidie aan literaire tijdschriften stopgezet. Om die reden is De Gids een alliantie aangegaan met De Groene Amsterdammer. Behalve aan de eigen abonnees wordt De Gids toegestuurd aan abonnees van De Groene. Daardoor is de oplage van De Gids tot boven de 20.000 gestegen, voor een literair tijdschrift ongekend. Zo weet De Gids een hoge kwaliteit te combineren met een groot publieksbereik. Dat is het antwoord van De Gids op wat deze tijd vraagt.
De Gids geniet ruimhartige ondersteuning van De Groene Amsterdammer. Maar ook de middelen van De Groene Amsterdammer zijn niet onbeperkt. Het is daarom zaak dat De Gids zijn positie verstevigt. Verhoging van het aantal eigen abonnees is cruciaal. Alleen met voldoende Gids-abonnees is zijn toekomst gegarandeerd.
Misschien heeft u nog geen abonnement op De Gids. In dat geval zijn er goede redenen er wel een te nemen. Dan krijgt u zes keer per jaar de beste verhalen, gedichten en literaire essays van de Lage Landen toegestuurd en draagt u tegelijk bij aan de vitaliteit van het oudste, spannendste en meest gezaghebbende literaire tijdschrift van Nederland. Dit is geen grootspraak. Zoals in de voorafgaande 179 jaar publiceren de beste Nederlandstalige schrijvers en dichters in De Gids. In de afgelopen paar nummers waren dat onder andere Maarten Asscher, Maria Barnas, Hans Maarten van den Brink, Adriaan van Dis, Rob van Essen, Piet Gerbrandy, Micha Hamel, Kees ’t Hart, Mensje van Keulen, Yves Petry, Nina Polak, Annelies Verbeke, Dirk van Weelden en Niña Weijers.
# meer informatie over literair tijdschrift De Gids
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, LITERARY MAGAZINES, PRESS & PUBLISHING
Prominente schrijvers en illustratoren onder aanvoering van Adriaan van Dis roepen in een brandbrief de minister van OCW, Jet Bussemaker, op haar verantwoordelijkheid voor het Letterkundig Museum te nemen.
Zij wijzen erop dat de collectie van het Letterkundig Museum tot stand komt doordat schrijvers en illustratoren hun archieven, respectievelijk illustraties ruimhartig aan het museum schenken. Dat schept verplichtingen, aldus onder andere Abdelkader Benali, Remco Campert, Anna Enquist, A.F.Th. van der Heijden, Guus Kuijer, Astrid H. Roemer, Jan Terlouw, Thé Tjong-Khing en de Erven Harry Mulisch en Nescio.
Ook 40 hoogleraren, biografen, literatuuronderzoekers en critici hebben, op initiatief van Marita Mathijsen, zich in een alarmerende brief gericht tot de minister om aandacht te vragen voor de penibele situatie van het Letterkundig Museum.
Minister Bussemaker moet het Letterkundig Museum in staat stellen zijn taak verantwoord uit te oefenen. De huidige financiële middelen van het gerenommeerde instituut zijn nu ontoereikend, ondanks het hoge eigen inkomstenpercentage. Gedreven door het maatschappelijk belang van literatuur, ontplooit het Letterkundig Museum uiteenlopende activiteiten om zijn schatten toegankelijk te maken voor de wetenschap, het onderwijs en het algemene publiek. Zo lanceerde het eerder dit jaar het succesvolle en prijswinnende Literatuurmuseum.nl, maar dit door fondsen gefinancierde initiatief dreigt nu door geldgebrek te verdwijnen.
Na de buitensporige korting van 25%, waardoor noodgedwongen 30% van het personeel ontslagen werd, kan het Letterkundig Museum zijn taak als hoeder van het nationaal literair erfgoed niet waarmaken. Het ‘Rijksmuseum voor Literatuur’ ontbeert zelfs een hoofd Collecties. Waardevolle onderzoeksprojecten met universiteiten komen niet van de grond, belangwekkende handschriften kunnen niet worden verworven en voor digitalisering is geen cent beschikbaar. Ook het Kinderboekenmuseum, dat deel uitmaakt van het Letterkundig Museum en een belangrijke educatieve missie heeft, is in de knel gekomen.
Eerder al luidde directeur Aad Meinderts in o.a. De Telegraaf, NRC Handelsblad en de Volkskrant de noodklok, en deze week betoogde Vrij Nederland: ‘Handen af van Letterkundig Museum!’
Letterkundig Museum
Prins Willem-Alexanderhof 5
2595 BE Den Haag
telefoon: 070-333 96 66
fax: 070-3477941
e-mail: info@letterkundigmuseum.nl
Postadres
Postbus 90515
2509 LM Den Haag
Schrijvers op de bres
16-6-2016
# website Letterkundig Museum
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Literaire sporen, Museum of Literary Treasures
Van 23 tot 25 juni 2016 vindt in de binnenstad van Arnhem de tweede editie van literair festival Nieuwe Types plaats.
NIEUWE TYPES
Festival voor nieuwe literatuur
Donderdag 23 juni wordt het festival geopend in Focus Filmtheater met de vertoning van The End of the Tour. De speelfilm over David Foster Wallace wordt omlijst door literair programma.
Vrijdagmiddag 24 juni spreekt een spraakmakend gezelschap van schrijvers, denkers en uitgevers over de toekomst van het boek bij The Future of Publishing Summit.
Vrijdagavond 24 juni zijn er op talloze locaties in de Arnhemse binnenstad performances, interviews en voordrachten. Daarnaast worden zowel de winnaar van dichtwedstrijd Doe Maar Dicht Maar als de Nieuwe Types Afstudeerprijs bekendgemaakt.
Op zaterdagavond 25 juni presenteren de jonge schrijvers uit de tweede lichting van de opleiding Creative Writing zich in huize Oostpool, de avond begint echter in Showroom.
Datum: do 23 t/m za 25 juni 2016
Locaties: Meer dan 10 locaties in Arnhem
# Meer info: nieuwetypes.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Literary Events
Fleur de Weerd: Het land dat maar niet wil lukken.
Een reis door het grillige Oekraïne
Winnaar Bob den Uyl Prijs 2016 voor beste reisboek
Schrijfster Fleur de Weerd heeft de VPRO Bob den Uyl Prijs uitgereikt gekregen voor haar boek Het land dat maar niet wil lukken (Atlas/Contact). De prijs, voor het beste Nederlandstalige reisboek uit het afgelopen kalenderjaar, bestaat uit een geldbedrag van 7500 euro.
Fleur de Weerd (1985) ontving de prijs uit handen van juryvoorzitter Clairy Polak. De jury prijst de wijze waarop ze het ontwrichte Oekraïne portretteert aan de hand van vele ontmoetingen met gewone Oekraïners: boeren, feministen, ultranationalisten, huwelijksmakelaars, kozakken en prostituees. Onbevangen beweegt De Weerd zich langs de grenzen van het conflict, zonder de menselijke verhoudingen uit het oog te verliezen. Gaandeweg begint de lezer iets te begrijpen van dit land en zijn grillige geschiedenis, om uiteindelijk te beseffen dat een oplossing voor dit conflict nog heel ver weg is.
De vijf genomineerde titels waren:
Laurens Samsom – Tegendraadse dromen. Dwars door Israël en de Palestijnse gebieden (Prometheus)
Sandra Smallenburg – Expeditie Land Art. Landschapskunst in Amerika, Groot-Brittannië en Nederland (De Bezige Bij)
Laura Starink – De schaduw van de grote broer. Letten en Russen, Joden in Polen, Duits Kaliningrad, Oorlog om Oekraïne (Atlas/Contact)
Fleur de Weerd – Het land dat maar niet wil lukken. Een reis door het grillige Oekraïne (Atlas/Contact)
Tommy Wieringa – Honorair Kozak (De Bezige Bij)
De jury werd dit jaar gevormd door Clairy Polak (voorzitter), Karin Amatmoekrim (schrijver en letterkundige), Mathijs Deen (schrijver en radiomaker), Alexander Reeuwijk (schrijver) en Rosan Smits (hoofd Conflict Research Unit bij Clingendael).
In de pers: Een huiveringwekkend beeld van ontwrichte maatschappijen door de toename van haat, angst, corruptie en cynisme. (…) Over het land naast het nieuws, waarin zij diverse groepen mensen ontmoet, confronterende vragen stelt, aandachtig luistert en zo telkens tot nieuwe eigen inzichten komt. **** – NRC Handelsblad
Paperback 288 blz.
ISBN 9789045029900
juni 2016
Uitgeverij Atlas Contact
€ 21,99
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Archive W-X, Art & Literature News, Bob den Uyl, Literary Events
Linda Arts
n.a.v. de nieuwe publicatie over haar werk: ‘LUX’
nog te zien t/m 26 juni 2016
Op zaterdag 23 april vond in het auditorium van De Pont de presentatie plaats van ‘LUX’, het nieuwste boek van de Tilburgse kunstenaar Linda Arts. LUX (de Latijnse benaming voor ‘licht’) is uitgegeven door 99Publishers/Uitgevers en bevat een overzicht van haar werk van de afgelopen zes jaar: schilderijen, werken op papier, muurschilderingen en lichtinstallaties. Het boek bevat tekstbijdragen van Angelique Spaninks en Hanneke de Man en is vormgegeven door Mart. Warmerdam.
Ter gelegenheid van de presentatie is er ook een kleine tentoonstelling ingericht nabij de bibliotheek van het museum die t/m 26 juni te zien blijft.
Museum De Pont
Wilhelminapark 1
5041 EA Tilburg
T 013 – 543 8300
E info(at)depont.nl
# meer info website Museum De Pont
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Exhibition Archive, Linda Arts
De vlucht uit de tijd
Hugo Ball
Vertaald door Hans Driessen
Het korte leven van Hugo Ball werd gekenmerkt door rusteloosheid. Deze rusteloosheid is goed zichtbaar in Balls hoofdwerk Die Flucht aus der Zeit (1927) – bijna letterlijk zijn laatste, radicale woorden. Hij wilde geen concessies meer doen aan het lezend publiek en aan de waarheid mocht niet worden geschaafd. De romanvorm schoot daarom in zijn ogen tekort: De vlucht uit de tijd werd een compilatie uit zijn dagboeken, een bonte verzameling van notities, redeneringen, uittreksels en citaten uit boeken die voor Hugo Ball belangrijk waren. Er zijn twee duidelijke zwaarte-punten: de oprichting van de dada-beweging, met alles wat daaraan voorafging en wat erop volgde, en Balls terugkeer naar de katholieke kerk, die zijn dada-kameraden hogelijk verbaasde, om niet te zeggen ergerde. De lezer wordt in De vlucht uit de tijd een blik gegund in de werkplaats van deze onnavolgbare denker, die zijn teksten presenteert zoals hij ze destijds noteerde: rechtstreeks en zonder opsmuk.
352 pagina’s | paperback
isbn 978 94 6004 265 2
prijs 22,50
Uitgeverij Vantilt
St. Annastraat 99
6501 bk Nijmegen 652 4 ek Nijmegen
e-mail: info@vantilt.nl
www.vantilt.nl
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Ball, Hugo, Dada
Ingrid Jonker – André Brink
Vlam in de sneeuw
Van de jonggestorven, iconische dichter Ingrid Jonker is bekend dat ze mannen het hoofd op hol wist te brengen. Een van hen was de onlangs gestorven schrijver André Brink. Tot kort voor Ingrids zelfgekozen dood, op haar eenendertigste, was hij haar vurige minnaar. Op geografische afstand, wat voor de literatuurgeschiedenis nu een zegen blijkt. Want het noodde hen tot een jarenlange, ongekend intense liefdescorrespondentie. Vlam in de sneeuw biedt allereerst een intieme blik op de jonge levens van twee veelbelovende schrijvers die, nog zoekende naar hun plek in de wereld, tot over hun oren verliefd op elkaar worden. Maar ze delen niet alleen hun liefde voor elkaar, ook delen ze hun twijfels over hun schrijverschap en hun diepste overtuigingen over geloof, literatuur en politiek. Het is met grote trots dat wij deze tot vurige woorden gestolde passie, kort na verschijning in Zuid-Afrika, nu voor de Nederlandse lezer mogen ontsluiten.
512 pagina’s
omslag: Studio Ron van Roon
ISBN: 978 90 5759 775 6
Nur: 320
originele titel: Vlam in die sneeu
vertaler: Karina van Santen, Rob van der Veer en Martine Vosmaer
€ 34,90
uitgeverij Podium
fleursdumal.nl magazine
More in: # Archive S.A. literature, - Book News, André Brink, Archive A-B, Archive I-J, Ingrid Jonker, Ingrid Jonker
Met zijn eerste worp wist Azurri al direct een flink stuk van het land van Céleste te winnen. Maar bij zijn tweede worp leek hij te overmoedig. Het mes sloeg in buiten de landen. De cafémeid greep het mes en mikte nauwkeurig. En waar niemand op rekende, lukte haar. Met de volgende worpen drong ze steeds dieper in het land van Azurri door, tot ze zoveel veroverd had dat er geen plaats meer voor zijn koning was. Met de punt van het mes mikte ze de koning het land uit, veegde het lemmet schoon en knipte het mes dicht. Azurri was woedend. Voor hem bestond er geen grotere schande dan te verliezen van een vrouw. Hij wilde haar het mes uit de hand rukken. De omstanders hielden hem echter tegen. Céleste liep terug naar de meidoorn, waar Kaffa en Angela nog steeds waren. Josanna liep met haar mee. Werktuiglijk streelde Céleste het kind, voelde haar warme gezicht. Voor het eerst begreep ze iets van de weerbarstigheid van de kleine heks.
Week was het kind nu, terwijl het nog steeds de dode vogel droeg. Céleste begreep dat het meisje meer aandacht nodig had. Ze zou voortaan wat meer tijd aan haar moeten besteden. Met zachte stem praatte de kleine heks. Ze vertelde dat ze de volgende dag de vogel zou begraven. Ze moest toch echt van het dier gehouden hebben, ook al had niemand er ooit iets van gemerkt. Céleste voelde zich triest. Overdonderd door deze dag, die haar altijd bij zou blijven. Een afschuwelijke, boze droom. De dag waarop ze de jongen had moeten achterlaten. Het kind dat nu van iedereen verlaten in de kerk verbleef, tussen dode heiligen en een slapende God. Ze dacht aan Elysee, die meer wist over haar dan hij zei. In de schuur van Chile had hij haar daarmee op stang gejaagd. Misschien durfde hij haar niet te vertellen over al die ellende waar hij van wist. Ze zag hoe Kaffa tegen de meidoorn zat, zijn gezicht naar de lucht en met open ogen. De haren hingen verward rond zijn kop. Hij had de dekenzak uit de meidoorn gehaald en drukte hem krachtig tegen zijn buik. Angela stond naast hem. Paniekerig. Ze wist niet wat te doen.
Céleste liep naar Kaffa toe, bukte zich over hem heen en streelde zijn gezicht. `Kom’, zei ze zacht en ze trok hem overeind. Ze voelde dat zijn handen vanbinnen zacht waren. Zonder eelt, als de handen van een kind. Kaffa sloeg de dekenzak over zijn schouder. Ze begreep dat hij wegging. Hij kon niet langer in Solde blijven. De koning had het spel verloren. Hij had zijn land aan het dorp verspeeld. Hij zou er nooit meer tot rust kunnen komen. In Solde was geen plaats voor een onttroonde koning. `Hier is je mes’, zei Céleste. Hij stak het bij zich. Hand in hand liepen ze het donker in. De meisjes Azurri bleven alleen achter onder de meidoorn. Hun moeder stond voor de deur van haar huis. De mond open. Sprakeloos. Haar hoofd vol woelende gedachten over haar dromen, waar ze maar geen wijs uit kon worden. De hond, die niet alleen wilde blijven, schoot blaffend het café uit en rende Céleste achterna. In het dorp kon men hem nog lang horen. Steeds verder weg. Schijnbaar keerde de rust terug in het dorp. De geluiden van het land kregen de overhand. Konijnen die, aangetrokken door de nalatende gloed van de loofvuren, erin gesprongen waren, vlam hadden gevat en levend verbrandden. Vonkend rolden ze door het zand en ze gilden als kinderen.
EINDE
Ton van Reen: Landverbeuren (74)
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Het Nederlands Fotomuseum presenteert in het voorjaar van 2016 de tentoonstelling Crime Scenes | Honderd jaar foto als bewijs (t.m. 21 Aug. 2016)
Kan een foto iets aantonen, bewijzen of onthullen? Al sinds de uitvinding van de fotografie wordt de fotocamera gezien als een vooral mechanisch instrument om de werkelijkheid af te beelden. Wat op een foto is te zien, is ooit zo geweest. Maar is wat op een foto staat daarom ook ‘waar’?
Foto’s kunnen ook een subjectief beeld van de werkelijkheid geven en ze kunnen zijn gemanipuleerd of in scène gezet. De fascinerende wijze waarop foto’s in de afgelopen 150 jaar in rechtszaken zijn gebruikt, en de discussies die er over fotografie werden gevoerd, brengt Crime Scenes voor het eerst in kaart.
Crime Scenes presenteert elf case studies uit de geschiedenis van de ‘foto als bewijsstuk’, met de nadruk op zaken van groot humanitair en/of volkenrechtelijk belang: van begin 1900 tot aan vandaag. Beginnend met de beroemde crime scene foto’s van de Franse politiefotograaf Alphonse Bertillion, via de luchtfoto’s van gebombardeerde steden tijdens de Eerste Wereldoorlog en de films van de concentratiekampen in de Neurenberger processen tegen de Nazi’s, eindigt de tentoonstelling met de problematiek rond de bewijsvoering van drone-aanslagen in Waziristan en de pogingen om aan te tonen dat de Bedouïnen in de Negev woestijn in vroeger tijden niet louter nomaden waren – met als inzet hun claim om er ook vandaag nog te mogen wonen. De tentoonstelling brengt een grote variatie aan historisch beeldmateriaal bijeen. De context van iedere casus wordt daarbij helder uiteengezet.
Nieuwe boekuitgave:
Images of conviction.
The construction of visual evidence
Photography Catalogue of the Year, winner of the 2015 Paris Photo-Aperture Foundation Photobook Awards
Each of these eleven case studies spanning the period from the invention of ‘metric’ photography of crime scenes in the nineteenth century to the reconstruction of a drone attack in Pakistan in 2012, offers an ‘archaeological’ analysis of the historical and geopolitical context in which the images appeared, as well as their purpose, the way they were produced and the specific framework of their reception.
The nature and the gravity of the facts described mean that no fallacious comparison must be allowed to simplify or reduce the ambit of such images. Coming not long after the invention of the medium, everyday use of photographs in the courtroom made the image’s power as truth an essential tool of conviction in the service of justice. This power as truth has been ardently debated, sometimes legitimately contested and often contradicted.
How does the image take shape in truth-seeking scientific and historical discourse?
Tekst: Jennifer L. Mnookin, Anthony Petiteau, Tomasz Kizny, Thomas Keenan, and Eric Stover
Aantal pagina’s: 240
Foto’s: 280 zwart wit foto’s
Formaat: 22 x 28.5 cm (staand)
Hardcover, € 44,95
Taal: Engels
Uitgever: Éditions Xavier Barral
ISBN: 9782365110839
Nederlands Fotomuseum
Gebouw Las Palmas
Wilhelminakade 332
3072 AR Rotterdam
# Meer info website Nederlands Fotomuseum
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, CRIME & PUNISHMENT, Galerie des Morts, Photography
Ze zag dat hij zijn vuisten kapot had geslagen. Het zweet stond dik op zijn voorhoofd. Zijn hele lijf trilde. Ze liep met hem het plein op, terug naar zijn plaats onder de meidoorn. Angela zat daar nog steeds. Met zijn drieën bleven ze in het donker zitten. Wakker geschrokken zag de buizerd dat al het volk zich verzameld had in de caféhof om naar het drietal onder de boom te kijken. Hij vloog van zijn plek uit de meidoorn en streek neer op de kop van de pompbak. De timmerman zag hoe de vogel binnen zijn bereik kwam. Zo dichtbij had hij dat beest nog nooit gehad. Hij greep een stuk hout en gooide het naar de vogel.
Nog voor de buizerd in de gaten had wat er gebeurde en weg kon vliegen, trof het projectiel hem tegen de kop. Hij viel van de pomp op de grond. De kleine heks Josanna holde naar de buizerd om hem te redden. Maar de timmerman was al bij het dier. Hij greep de buizerd bij de strot en draaide hem de nek om, briesend van geluk omdat hij met de rover had afgerekend. De kleine heks raapte de dode vogel op. De tranen schoten haar in de ogen toen ze het slappe lichaam voelde. Ze huilde, hoewel de buizerd nooit erg vriendelijk voor haar was geweest. Ze had hem te vaak gepest. Zoals ze iedereen treiterde van wie ze hield. Haar moeder kwam naar buiten om het kind te troosten, maar ze bleef vlak voor de deur van haar huis in het donker staan, alsof ze bang was voor al die mensen in de caféhof. De vrouwen uit de straatjes, die ‘s avonds zelden of nooit hun huis uit kwamen, liepen nu het plein op en trachtten hun kerels over te halen om mee naar huis te gaan. Ze waren bang dat Kaffa opnieuw in razernij zou uitbarsten. Met die gek wist je het nooit. Hij was net als onweer. Zijn wilde buien verdwenen maar waren onberekenbaar en konden zich snel herhalen. Deze nacht zou het dorp in de ban van de angst gaan slapen. Alleen de slager hield zich groot. Hij daagde de anderen uit een partijtje landverbeuren tegen hem te spelen. Plotseling zag Céleste dat Azurri het mes toonde dat hij van Kaffa gewonnen had. Hij wilde laten zien dat hij geen angst had voor de gek. Eén ogenblik bleef de cafémeid kijken, maar ze maakte zich zo kwaad dat ze opsprong en woedend op Azurri afging. Vol verbazing hoorden de cafégasten dat ze de slager toeriep dat hij Kaffa het mes moest teruggeven. Azurri was echter helemaal niet van plan het mes af te staan. Het was een goed mes. Het heft was met paarlemoer ingelegd en het lag uitstekend in de hand. Hij zei tegen de meid dat hij het mes gewonnen had en dat hij er niet aan dacht het die zwerver terug te geven.
Woedend voegde Céleste hem toe dat ze om het mes wilde spelen. De verbazing kende geen grenzen. Een vrouw die speelde om een mes? En dan nog wel tegen Azurri, die zich voor de nieuwe kampioen uitgaf? De slager probeerde vrolijk te lachen. Zijn grote bek trok tot zijn oren open. Het was niet meer dan een vuile grijns. Toen hij zijn twee dochters tussen het volk zag, brulde hij tegen hen dat ze naar huis moesten gaan. De twee meisjes weken alleen een beetje terug in het donker. De vrouw van de slager, die nog altijd buiten stond, deed een paar passen naar voren, om alles beter te kunnen zien. Terwijl hij het gezicht van de cafémeid goed in de gaten hield, tekende Azurri een grote cirkel in het zand en deelde hem in twee gelijke delen. Hij liet het mes tussen zijn vingers tollen, wierp het hoog in de lucht, ving het handig op en gooide het in dezelfde beweging naar Céleste, om haar te verrassen. Ze ving het mes op aan het heft. De mannen die rond hen kwamen staan, zagen verbaasd hoe handig ze met het mes omging. Azurri legde twee koningen in de landen. Twee lucifers. De eerste worp van Céleste was niet goed. Ze won slechts een klein deel van het land van de slager en was vlug af. Azurri vond het een beetje gênant om tegen een meid te spelen. Het zag er te gemakkelijk voor hem uit. Die verrekte griet. Waarom haalde ze zich zulke dingen in het hoofd? Welke meid speelde tegen een vent? Ze vroeg erom op haar nummer te worden gezet. Moest ze het maar voelen ook. Dan zou ze eens en voor altijd van haar kuren genezen zijn.
Ton van Reen: Landverbeuren (73)
wordt vervolgd
fleursdumal.nl magazine
More in: - Landverbeuren, Reen, Ton van
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature