Julia Origo
(1965 – 2005)
Bad girl
Pity those poor Italian men,
out of reach,
(oh, celibacy in despair!)
but they never look sorry
(why?)
I was invisible to the man on the street
I told him that I was really excited
(born one second after midnight
on New Year’s Day)
a self-absorbed, thumb-sucking bad girl,
beware your wildest dreams…
Rain fell like nails upon us,
I seduce his father who flirts with his seatmate
on a long plane flight.
I had always wanted a real man
(always the same face)
as I knew better than to offer him to pay
for he can watch his family from
beyond the grave
(sad news of the death, oh yes,
the theft of childhood and
the dangers to the young, oh yes)
delve deeper into Celebrating Possibility
and an engaging sense
of
pale
naked
PAIN.
It made no difference.
(From: Bad girl, 1985)
Saints
what
happened to Joan
of Arc? who disappeared
during the night maybe you saw
that brief controversy: The Red Death
The Red Death, The Final Blast,
Saint Joan, I remember
at least one
more
time.
(From: Transfusion, 1987)
Julia Origo poetry
kempis poetry magazine
More in: Archive O-P, Origo, Julia
Kunstakademie Düsseldorf
Rundgang 2010 – Teil 5
Photos Anton & Joseph K.
fleursdumal.nl magazine
More in: FDM Art Gallery, Galerie Deutschland
Rolf Janssen:
Portrait of Guido Gezelle (1830-1899)
fleursdumal.nl magazine: gallery of poets’ portraits
lino © rolf jansssen
More in: Guido Gezelle, Poets' Portraits
Marcel Proust
(1871-1922)
Albert Cuyp
Cuyp, soleil déclinant dissous, dans l’air limpide
Qu’un vol de ramiers gris trouble comme de l’eau,
Moiteur d’or, nimbe au front d’un boeuf ou d’un bouleau,
Encens bleu des beaux jours fumant sur le coteau,
Ou marais de clarté stagnant dans le ciel vide.
Des cavaliers sont prêts, plume rose au chapeau,
Paume au côté ; l’air vif qui fait rose leur peau,
Enfle légèrement leurs fines boucles blondes,
Et, tentés par les champs ardents, les fraîches ondes,
Sans troubler par leur trot les boeufs dont le troupeau
Rêve dans un brouillard d’or pâle et de repos,
Ils partent respirer ces minutes profondes.
Marcel Proust poetry
fleursdumal.nl
More in: Marcel Proust, Proust, Marcel
George Eliot
(Mary Ann Evans, 1819 – 1880)
Spring comes hither
Spring comes hither
Buds the rose . . .
Roses wither
Sweet spring goes . . .
O ja là
O ja là . . .
Would she carry me.
Summer soars
Wide-wing’d day . . .
White light pours
Flies away . . .
O ja là
O ja là . . .
Would he carry me.
Soft winds blow
Westward borne . . .
Onward go
Towards the morn
O ja là
O ja là . . .
Would they carry me.
Sweet birds sing
O’er the graves
Then take wing
O’er the waves
O ja là
O ja là . . .
Would they carry me.
George Eliot poetry
• fleursdumal.nl magazine
More in: 4SEASONS#Spring, Archive E-F, Archive E-F, Eliot, George
‘Vliegensvlug gaan zijn gedachten’
Walter Breedveld over Anton van Duinkerken
Door Jef van Kempen
Walter Breedveld (1901-1977) was lange tijd ongekend populair als schrijver van Brabantse volksboeken. Maar Breedveld deed meer. Zo maakte hij in 1959 en 1960 ruim vijftig portretten van Brabantse kunstenaars voor De Gelderlander. Een korte serie belicht deze andere kant van Breedveld. Vandaag: Anton van Duinkerken (1903-1968).
In zijn biografie over Anton van Duinkerken schrijft Michel van der Plas: “Het publiek dat zijn boeken echt las was eerder klein dan groot. Des te ‘bekender’ was hij als gestalte, als vertegenwoordiger van een zuidelijke levensaard, als belijder van een religie, als boegbeeld van een bevolkingsgroep, als vrijwel alom aanvaarde ‘doorbraak’-figuur, als onontkoombare bestuursfunctionaris, als alomtegenwoordige redenaar”.
Anton van Duinkerken was een strijdbare schrijver, dichter en journalist. Hij was een charismatische levensgenieter, die grote indruk heeft gemaakt op zijn tijdgenoten. Ook op Walter Breedveld: “Dan rijst voor ons op de boeiende figuur van de geleerde, de wetenschapsman, de romantische dichter, de diepe denker, die in een schitterend heel duidelijk en zuiver proza leraart, getuigt en belijdt, en soms scherp hekelt. (…) In zijn stem beluisteren wij de hoogleraar, even later de Brabander met zijn gemoedelijkheid en zijn humor. Vliegensvlug gaan zijn gedachten, hij onderbreekt zijn betoog met plotselinge invallen om dan weer moeiteloos naar het onderwerp terug te keren”.
Als medewerker van Roeping en medeoprichter van De Gemeenschap heeft Van Duinkerken een belangrijke bijdrage geleverd aan de doorbraak naar een nieuw katholiek levensbesef.
“Zelfs als hij verder zou zwijgen zal hij de eeuwen ingaan als een der grootsten – misschien de belangrijkste- katholieke emancipators van de twintigste eeuw” schrijft Breedveld. “De meest waardevolle bijdragen tot de letterkunde in meer persoonlijke zin heeft hij gegeven in zijn vaak omvangrijke boekrecensies. (…) Op de achtergrond van zijn recensies stond altijd de persoon van de auteur van het werk, die ongeacht het literaire peil van zijn boek, een soeverein mens is, die gerespecteerd diende te worden”.
In een gesprek met Breedveld maakt Van Duinkerken een opmerkelijke vergelijking tussen de experimentele gedichten van nieuwkomer Lucebert en de experimentele gedichten van Vondel. Veel van Vondels gedichten werden door zijn tijdgenoten ook niet begrepen. Volgens Breedveld is het medeleven van Van Duinkerken met de jongeren van zijn tijd diep en intens: “Hij kent hun innerlijke moeilijkheden en is bezorgd om hen. Toch zullen zij deze atoomtijd, die misschien voorafgaat aan een interplanetaire gemeenschappelijkheid, zèlf moeten bouwen. Want wij zien hun artistieke bouwsels wel; hun woordkunst, hun beeldende kunst; wij horen hun muziek wel en hun ritme, doch we ondergaan het min of meer als outsiders.”
(Eerder gepubliceerd in: Brabants Dagblad)
Walter Breedveld over Anton van Duinkerken
• fleursdumal.nl magazine
More in: Anton van Duinkerken, Brabantia Nostra, Jef van Kempen, Lucebert, Vondel, Joost van den, Walter Breedveld
William Morris
(1834-1896)
Spring’s Bedfellow
Spring went about the woods to-day,
The soft-foot winter-thief,
And found where idle sorrow lay
‘Twixt flower and faded leaf.
She looked on him, and found him fair
For all she had been told;
She knelt adown beside him there,
And sang of days of old.
His open eyes beheld her nought,
Yet ‘gan his lips to move;
But life and deeds were in her thought,
And he would sing of love.
So sang they till their eyes did meet,
And faded fear and shame;
More bold he grew, and she more sweet,
Until they sang the same.
Until, say they who know the thing,
Their very lips did kiss,
And Sorrow laid abed with Spring
Begat an earthly bliss.
William Morris poetry
• fleursdumal.nl magazine
More in: *The Pre-Raphaelites Archive, 4SEASONS#Spring, Archive M-N, Archive M-N, Morris, William
Alfonsina Storni
(1892-1938)
Peso Ancestral
Tú me dijiste: no lloró mi padre,;
tu me dijiste: no lloró me abuelo,;
no han llorado los hombres de mi raza,
eran de acero.
Así diciendo te brotó una lágrima
ye me cayó en la boca . . . ; más veneno
yo no he bebido nunca en otro vaso
asi pequeño.
Débil mujer, pobre mujer que entiende,
dolor de siglos conocí al beberlo.
Oh, el alma mia soportar no puede
todo su peso.
Alfonsina Storni poetry
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive S-T, Storni, Alfonsina
Kunstakademie Düsseldorf
Rundgang 2010 – Teil 4
Photos Anton & Joseph K.
fleursdumal.nl magazine
(to be continued)
More in: FDM Art Gallery, Galerie Deutschland
Marcel Proust
(1871-1922)
Afin de me couvrir de fourrure et de moire
A Jean Cocteau.
Afin de me couvrir de fourrure et de moire
Sans de ses larges yeux renverser l’encre noire
Tel un sylphe au plafond, tel sur la neige un ski
Jean sauta sur la table auprès de Nijinsky.
C’était dans un salon purpurin de Larue
Dont l’or, d’un goût douteux, jamais ne se voila.
La barbe d’un docteur blanditieuse et drue
Déclarait : ” Ma présence est peut-être incongrue
Mais s’il n’en reste qu’un je serai celui-là. ”
Et mon coeur succombait aux coups d’Indiana.
Marcel Proust poetry
fleurdumal.nl magazine
More in: Marcel Proust, Proust, Marcel
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature