Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
The Sorrows of Young Werther (03)
by J.W. von Goethe
12 May 1771
I know not whether some deceitful spirits haunt this spot, or whether it be the warm, celestial fancy in my own heart which makes everything around me seem like paradise. In front of the house is a fountain,–a fountain to which I am bound by a charm like Melusina and her sisters. Descending a gentle slope, you come to an arch, where, some twenty steps lower down, water of the clearest crystal gushes from the marble rock. The narrow wall which encloses it above, the tall trees which encircle the spot, and the coolness of the place itself,–everything imparts a pleasant but sublime impression. Not a day passes on which I do not spend an hour there. The young maidens come from the town to fetch water,–innocent and necessary employment, and formerly the occupation of the daughters of kings. As I take my rest there, the idea of the old patriarchal life is awakened around me. I see them, our old ancestors, how they formed their friendships and contracted alliances at the fountain-side; and I feel how fountains and streams were guarded by beneficent spirits. He who is a stranger to these sensations has never really enjoyed cool repose at the side of a fountain after the fatigue of a weary summer day.
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Archive G-H, Goethe, Johann Wolfgang von
Joep Eijkens
Heel veel liefde
Ik zie:
Dromen van onschuld
Waarom mannen niet luisteren
De Dochters van Eve
Hartsvriendinnen
Liefde in overvloed
Die Nacht aan het Meer
De Erfzonde
Je beste vriendin je ergste vijand
De mooiste liefdesverhalen
Een kus voor je sterft
Daten zonder verdoving
Hoe dump je je vent
Kortom:
heel….
veel….
liefde!
(bij de afdeling tweedehandsboeken in Kringloopcentrum Altena te Almerk).
Foto en tekst Joep Eijkens
fleursdumal.nl magazine
More in: - Bookstores, Joep Eijkens Photos, The Art of Reading
De sprookjesachtige roman KATAPULT, DE ONDERGANG VAN AMSTERDAM speelt in het Amsterdam van de jaren zeventig van de vorige eeuw, de tijd waarin de geest van de provo’s, de kabouters en van flowerpower nog in de stad hing, maar de consumptiemaatschappij haar tentakels begon uit te slaan. Het klootjesvolk dat zo door de provo’s was verguisd sloeg terug en voedde haar kinderen op tot agressieve hooligans. En de mensen lieten zich vrijwillig knechten door banken en investeerders die de volksclub Ajax en het Stedelijk Museum overnamen en de liberale maatschappij terugbrachten die verantwoordelijk was voor de ellende van de jaren dertig van de vorige eeuw. Het nieuwe denken van volkse filosofen als Roel van Duijn en Robert Jasper Grootveld verloor terrein. De rijken werden weer rijker en het resultaat is dat er in de huidige tijd in alle stadswijken voedselbanken zijn om de hongerigen te voeden. Het Leger des Heils is een van de weinige instituten die zich nog bekommert om de mensen die financieel uitgemolken en dakloos zijn of de race tegen de data die ons controleren hebben verloren.
In het jaar waarin deze roman speelt was er nog hoop, ook al toont het verhaal niet het Amsterdam van de glamour maar het Amsterdam dat aan de rand staat van de verloedering. KATAPULT, DE ONDERGANG VAN AMSTERDAM is het verhaal van een dag uit het leven van een kleine groep mensen, een familie en hun vrienden, die in een grote stad toch in een uiterst kleine kring blijken te leven. Het lijkt dat ze ver staan van de boze en wonderlijke rampen die zich in de stad voltrekken en die ze niet kunnen benoemen, maar feitelijk ondervinden ze alle gebeurtenissen aan hun lijf. Hún ondergang is het begin van de ondergang van de stad.
Wat er in KATAPULT gebeurt, speelt zich alleen af in zwarte sprookjes, maar vaak hebben sprookjes meer met de werkelijkheid gemeen dan de exacte verslagen van gebeurtenissen. Wie denkt dat het onmogelijk is om met een katapult een brandende scherf van de zon te schieten, om zo hotel-restaurant AMERICAN in de fik te zetten, moet dit boek maar niet lezen. KATAPULT, DE ONDERGANG VAN AMSTERDAM is vijfenveertig jaar geleden geschreven. Veel in Amsterdam lijkt nu nog hetzelfde, maar dat is schijn. Wie met dit boek door de stad loopt en de sporen zoekt van het Amsterdam van toen, ziet dat de mooie gevels er nog zijn en worden gefotografeerd door hordes toeristen uit de hele wereld, maar ook dat achter de fraaie gevels heel veel is weggehaald. Nu zijn er supermarkten gevestigd en kantoren van advocaten, multinationals en brievenbusmaatschappijen die de stad en Nederland misbruiken om belasting te ontduiken. De gezinnen zoals die van Albert Meyer zijn grotendeels verdreven naar de Bijlmer, Purmerend en Almere.
Ook café DE ENGELBEWAARDER aan de Kloveniersburgwal is er niet meer. Kastelein Bas, in wie de toenmalige uitbater en boekenliefhebber Bas Lubberhuizen herkend kan worden, leeft nog, maar de redacteuren van Vrij Nederland die er dagelijks hun kelkjes leeg dronken, zoals Martin van Amerongen en Joop van Tijn, zijn al jaren heen. Net als Ischa Meier die er vaak kwam met zijn vrouwen, minnaressen en favoriete hoertjes en een zak vol boeken waarvan hij de flapteksten las. Ook stamklant Robert Jasper Grootveld, die model stond voor Crazy Horse is er niet meer, net als Simon Vinkenoog, de magiër van het vrije woord. Wel zijn gelijkgestemde filosofen als Roel van Duin en Ruud Schimmelpenninck nog onder ons, maar worden hun ideeën nauwelijks nog begrepen. Ook café oud Mokum is verdwenen, met stamklanten en al.
In de gevoelswereld van schrijver Ton van Reen spelen de zelfgenoegzame leden van de georganiseerde samenleving een uiterst sinistere rol. Wreedheid, vreemdelingenhaat en bloeddorst liggen achter hun oppervlakkige en zo fatsoenlijk lijkende gedrag voortdurend op de loer. De helden van Ton van Reen behoren zonder uitzondering tot de kwetsbaren en de slachtoffers: eenzame kinderen, hoeren, landlopers, kermisgasten en zonderlingen, mensen die echter een warmer hart hebben dan de directeuren van de Rabobank en de Tweede Kamerleden van de VVD.
Over de boeken van Ton van Reen schreef Aad Nuis in de Haagse Post: ‘Hij schrijft eigenlijk steeds sprookjes, waarbij de toon onverhoeds kan omslaan van Andersen op zijn charmanst in Grimm op zijn gruwelijkst.’ Reinjan Mulder schreef in NRC-Handelsblad: ‘Het proza van Ton van Reen is mooi als poëzie.’ En Gerrit Krol schreef in dezelfde krant: ‘Ton van Reen schrijft leerboeken voor schrijvers.’
De laatste druk van dit boek verscheen in VERZAMELD WERK deel 1, Uitgeverij De Geus isbn 978 90 445 1351 6
Volgende week dinsdag starten we in dit digitale literaire magazine fleursdumal.nl met de roman KATAPULT, DE ONDERGANG VAN AMSTERDAM van Ton van Reen. KATAPULT zal iedere week op dinsdag en vrijdag verschijnen. Wij wensen onze lezers veel leesplezier.
Redactie fleursdumal.nl magazine
More in: - Katapult, de ondergang van Amsterdam, Archive Q-R, Art & Literature News, Reen, Ton van
The Sorrows of Young Werther (02)
by J.W. von Goethe
10 May 1771
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine. I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil existence, that I neglect my talents. I should be incapable of drawing a single stroke at the present moment; and yet I feel that I never was a greater artist than now. When, while the lovely valley teems with vapour around me, and the meridian sun strikes the upper surface of the impenetrable foliage of my trees, and but a few stray gleams steal into the inner sanctuary, I throw myself down among the tall grass by the trickling stream; and, as I lie close to the earth, a thousand unknown plants are noticed by me: when I hear the buzz of the little world among the stalks, and grow familiar with the countless indescribable forms of the insects and flies, then I feel the presence of the Almighty, who formed us in his own image, and the breath of that universal love which bears and sustains us, as it floats around us in an eternity of bliss; and then, my friend, when darkness overspreads my eyes, and heaven and earth seem to dwell in my soul and absorb its power, like the form of a beloved mistress, then I often think with longing, Oh, would I could describe these conceptions, could impress upon paper all that is living so full and warm within me, that it might be the mirror of my soul, as my soul is the mirror of the infinite God! O my friend–but it is too much for my strength–I sink under the weight of the splendour of these visions!
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Archive G-H, Goethe, Johann Wolfgang von
Amin Maalouf & Rob Riemen in VPRO BOEKEN
Uitzending VPRO Boeken aanstaande zondag 12 januari 2014.
Speciaal voor VPRO Boeken komt Amin Maalouf over uit Parijs. Hij heeft veel nagedacht over hoe verschillende culturen samen moeten leven. Dat is dan ook het onderwerp van zijn nieuwste roman: De ontheemden.
Wat heeft het leven je geleerd? Het is deze simpele vraag, die negentien bijzondere antwoorden heeft opgeleverd in het boek De universiteit van het leven door Rob Riemen.
VPRO Boeken wordt aanstaande zondag 12 januari 2014 uitgezonden op Nederland 1, van 11.20 tot 12.00 uur.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, The talk of the town
The Sorrows of Young Werther
Die Leiden des jungen Werther (01)
by J.W. von Goethe
Translated by R.D. Boylan
PREFACE
I have carefully collected whatever I have been able to learn of the story of poor Werther, and here present it to you, knowing that you will thank me for it. To his spirit and character you cannot refuse your admiration and love: to his fate you will not deny your tears.
And thou, good soul, who sufferest the same distress as he endured once, draw comfort from his sorrows; and let this little book be thy friend, if, owing to fortune or through thine own fault, thou canst not find a dearer companion.
BOOK I
4 May 1771
How happy I am that I am gone! My dear friend, what a thing is the heart of man! To leave you, from whom I have been inseparable, whom I love so dearly, and yet to feel happy! I know you will forgive me. Have not other attachments been specially appointed by fate to torment a head like mine? Poor Leonora! and yet I was not to blame. Was it my fault, that, whilst the peculiar charms of her sister afforded me an agreeable entertainment, a passion for me was engendered in her feeble heart? And yet am I wholly blameless? Did I not encourage her emotions? Did I not feel charmed at those truly genuine expressions of nature, which, though but little mirthful in reality, so often amused us? Did I not–but oh! what is man, that he dares so to accuse himself? My dear friend I promise you I will improve; I will no longer, as has ever been my habit, continue to ruminate on every petty vexation which fortune may dispense; I will enjoy the present, and the past shall be for me the past.
No doubt you are right, my best of friends, there would be far less suffering amongst mankind, if men–and God knows why they are so fashioned–did not employ their imaginations so assiduously in recalling the memory of past sorrow, instead of bearing their present lot with equanimity. Be kind enough to inform my mother that I shall attend to her business to the best of my ability, and shall give her the earliest information about it. I have seen my aunt, and find that she is very far from being the disagreeable person our friends allege her to be. She is a lively, cheerful woman, with the best of hearts. I explained to her my mother’s wrongs with regard to that part of her portion which has been withheld from her. She told me the motives and reasons of her own conduct, and the terms on which she is willing to give up the whole, and to do more than we have asked. In short, I cannot write further upon this subject at present; only assure my mother that all will go on well.
And I have again observed, my dear friend, in this trifling affair, that misunderstandings and neglect occasion more mischief in the world than even malice and wickedness. At all events, the two latter are of less frequent occurrence.
In other respects I am very well off here. Solitude in this terrestrial paradise is a genial balm to my mind, and the young spring cheers with its bounteous promises my oftentimes misgiving heart. Every tree, every bush, is full of flowers; and one might wish himself transformed into a butterfly, to float about in this ocean of perfume, and find his whole existence in it.
The town itself is disagreeable; but then, all around, you find an inexpressible beauty of nature. This induced the late Count M to lay out a garden on one of the sloping hills which here intersect each other with the most charming variety, and form the most lovely valleys. The garden is simple; and it is easy to perceive, even upon your first entrance, that the plan was not designed by a scientific gardener, but by a man who wished to give himself up here to the enjoyment of his own sensitive heart. Many a tear have I already shed to the memory of its departed master in a summer-house which is now reduced to ruins, but was his favourite resort, and now is mine. I shall soon be master of the place. The gardener has become attached to me within the last few days, and he will lose nothing thereby.
The Sorrows of Young Werther (Die Leiden des jungen Werther) by J.W. von Goethe. Translated by R.D. Boylan.
To be continued
fleursdumal.nl magazine
More in: -Die Leiden des jungen Werther, Archive G-H, Goethe, Johann Wolfgang von
Nieuwe bundel
Leo van der Sterren:
Mythogrammen
Pathetiek die bedriegt. Plechtigheid die misleidt. Frauduleuze verhevenheid. Mythogrammen bestaat uit gedichten die, ingebed in valse romantiek, allemaal kleine, op zichzelf staande mythen vormen. Voer voor de lichtgelovigen. Maar elke mythe in deze verzameling wil slechts een ironisch verzinsel zijn dat niet meer nut heeft dan het genot dat het verschaft. Een ornament. Een bron van amusement. Deze verdichtsels zijn spannend genoeg om te vermaken. En misschien bevat een enkel gedicht zelfs een heuse waarheid als een koe. Tot stand gekomen tussen 1976 en 2002 vond een deel van de gedichten eerder onderdak in gerenommeerde literaire tijdschriften.
Leo van der Sterren: “Geboren in 1959 te Venray waar ik nog altijd woonachtig ben, ving ik op mijn vijftiende aan met schrijven. Sindsdien schrijf ik omdat het moet en wil ik ook weten waar die plicht vandaan komt. Na mijn debuut in 1987 heb ik in talloze Nederlandse en Vlaamse literaire tijdschriften gepubliceerd. In 2008 verscheen mijn verhalenbundel bij uitgeverij Boekscout.nl. Ten slotte ben ik de drijvende kracht achter de weblog “
Gebruiksaanwijzing
Verwijder het beslag en licht de tip.
Beweeg het witte lipje linksom tegen
de schikring in de richting van de stip-
pellijnen en verbreek aldus het zegel.
Ontdoe u van het rode ezelsoor.
Ontsluit het doosje (zie afbeelding veertien)
en neem de fles eruit. Goed schudden voor
gebruik. De dop indrukken om te keren.
Schenk in een droge, voorverwarmde mok
precies negenentwintig komma negen-
entwintig milliliter. Met één slok
en rechtop staand de mok vervolgens legen.
Loop driemaal rond een authentieke bierkaai
en driemaal rond een grafsteen op een draf.
Vertolk nu driemaal drie is negen driemaal
en nog eens en ga dan terug naar af.
Leo van der Sterren : Mythogrammen
ISBN 978-94-022-0464-3
# website uitgeverij Boekenscout
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Sterren, Leo van der
Bundel bij 50 jaar uitgeverij Opwenteling
Onnaspeurbaar: van Frans Kuipers tot Hans Vlek
“Tijd, Iedereen zegt dat je erg veranderd bent.” dichtte Frans Kuipers in Gottegot & Bubble Up (1977, vers 6). Het was niet de eerste bundel die de Eindhovense uitgeverij Opwenteling van Kuipers uitbracht. ‘Zoals wij’, het debuut van deze dichter, verscheen al in 1965 bij Opwenteling. Niemand kon nog vermoeden dat Gerrit Komrij later negen gedichten van Kuipers zou opnemen in zijn vermaarde bloemlezing.
Het gedicht ‘vers 6’ opent de jubileumbundel ‘Onnaspeurbaar. 50 jaar Opwenteling.’ die Opwenteling op 29 december 2013 presenteerde. De bundel bevat een kleine 50 gedichten. Samen laten ze zien hoeveel talent er in 50 jaar bij Opwenteling is verschenen. De bundel is daarmee overigens geen doorsnede van een periode. Het is eerder een bloemlezing waarmee de huidige Opwentelaars aangeven hoe Opwenteling anno 2013 denkt over poëtische kwaliteit. In die zin markeert de bundel eerder het begin van een nieuwe periode dan de afsluiting van een voorbije.
Opwenteling werd in 1962 geboren. Geestelijk vader was Joop Oversteegen, die het eigen geluid van Brabantse dichters wilde laten horen. Dat hij daarin geslaagd is, daarover bestaat geen twijfel. Opwenteling ontwikkelde zich tot een ideële uitgeverij, gerund door vrijwilligers, die honderden dichters de kans gaf te debuteren. Voor een aantal bleef het bij een debuut. Anderen, onder wie Frans Kuipers, maar ook Maria van der Steen, Frans Babylon, Hans Vlek, Hans van de Waarsenburg groeiden uit tot nationaal bekende poëtische grootheden.
Onnaspeurbaar. 50 Jaar Opwenteling
Uitgever Stichting Opwenteling
ISBN-13 9789063381578 / ISBN-10 9063381573
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Babylon, Frans, Waarsenburg, Hans van de
Ann Meskens & Dirk van Delft in VPRO BOEKEN
De Vlaamse filosoof Ann Meskens was twee jaar gastschrijfster aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Ze mocht in en uit lopen wanneer ze maar wou en vrij denken en schrijven over wat ze zag. Het resultaat is een boek in tekst en in beeld: The making of: werkplaats voor mogelijke kunst.
Het natuurkundig laboratorium van Philips is een van de meest gerenommeerde onderzoekscentra ter wereld. Hoe dat tot stand kwam beschrijven Dirk van Delft en Ad Maas in Philips Research, 100 jaar uitvindingen die ertoe doen.
VPRO Boeken is aanstaande zondag (5 januari 2014) te zien op Nederland 1, van 11.20 tot 12.00 uur.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
VPRO BOEKEN met Deirdre Enthoven & Bert Keizer
Uitzending VPRO BOEKEN op zondag 29 december 2013 N1 11.20-12.00
Deirdre Enthoven schreef Bewogen besluiten: professionals en hun dilemma’s na de moord op de jongetjes Ruben en Julian uit Zeist, dit jaar in het nieuws. Ze raakte gefascineerd door de collectieve verontwaardiging: hoe heeft dit kunnen gebeuren?
Tumult bij de uitgang. Lijden, lachen en denken rond het graf is een nuchter boek van arts, filosoof en schrijver Bert Keizer. Hij werkt in een verpleegtehuis en heeft al meer dan duizend doden gezien. Daarom is hij de man bij uitstek om ons tips te geven voor een mooi sterfbed.
VPRO Boeken is aanstaande zondag 29 december 2013 te zien op Nederland 1, van 11.20 tot 12.00 uur.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
Margriet Oostveen & Jelle Reumer Zes jaar was Margriet Oostveen weg uit Nederland. Het was genoeg om ons land met nieuwe ogen te bekijken bij terugkomst. In haar columns, gebundeld in Knus: Nederland op zoek naar zichzelf, legt ze de vinger op de Nederlandse identiteit. Jelle Reumer is evolutiebioloog en directeur van het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam. Hij schreef het populair-wetenschappelijke De vis die aan land kroop, waarin we leren over de anatomie en evolutie van de mens, en andere dieren. VPRO BOEKEN zaterdag 21 december om 9.50 uur op Ned 1 Walter van den Berg, Machiel Bosch & Rob Bijlsma
Walter van den Berg schreef Van dode mannen win je niet,een persoonlijk
boek over zijn stiefvader: een geraffineerde bullebak.
Maar zo zwart-wit is het nooit.
Toen Machiel Bosch voor het eerst op de mistige hei stond maakte dat veel indruk. Hij is nu dan ook al twintig jaar natuurbeheerder op de Veluwe en samen met o.a. roofvogelkenner Rob Bijlsma schreef hij Planken Wambuis: wild en bijster land als een ode aan de natuur.
VPRO BOEKEN zondag 22 december om 11.20 uur op Ned 1
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News
P.C. Hooft-prijs 2014 voor Willem Jan Otten
Het bestuur van de Stichting P.C. Hooft-prijs voor Letterkunde heeft maandag 9 december besloten de P.C. Hooft-prijs 2014 toe te kennen aan Willem Jan Otten (Amsterdam, 1951). Deze oeuvreprijs is dit jaar bestemd voor beschouwend proza en wordt uitgereikt op een feestelijke bijeenkomst in het Letterkundig Museum, op donderdag 22 mei 2014, 1 dag na de sterfdag van de naamgever van de prijs, de dichter P.C. Hooft (1581-1647), onze grootste renaissancedichter.
De P.C. Hooft-prijs 2014 voor het gehele oeuvre van Willem Jan Otten is toegekend op voordracht van een jury bestaande uit Désanne van Brederode, Elma Drayer, Annet Mooij, Jeroen van Kan en Paul Schnabel (voorzitter). Recente eerdere laureaten in het genre essay waren H.J.A. Hofland (2011), Abram de Swaan (2008) en Frédéric Bastet (2005). Aan de prijs is een bedrag verbonden van € 60.000.
Fragment uit het juryrapport: Willem Jan Otten kan gezien worden als een essayist pur sang. Hij is origineel en persoonlijk in de keuzen van zijn onderwerpen. Als lezer merk je hoe hij al schrijvend op zoek is naar een ook voor hem nog onbekende uitkomst van zijn denken.
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, Awards & Prizes, Otten, Willem Jan, The talk of the town
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature